F&L Filosofie & Levensbeschouwing
Een plek om te discussiëren over filosofische vragen, filosofen, religieuze vraagstukken of religie en levensbeschouwing in het algemeen.
'We are the universe experiencing itself'. We hebben een beperkte kijk op wat leven eigenlijk is, want we herkennen alleen de vormen die we van dichtbij zien. Wij zijn een stel nadenkende hersens met een lichaam, maar het universum is weer het lichaam van alles wat zich daarbinnen bevindt, namelijk miljarden observerende mensen en nog veel meer miljarden keren andere wezens, op deze planeet, mogelijk en vast ook nog wel op andere planeten.quote:Op donderdag 23 april 2020 23:52 schreef matigeuser het volgende:
Of. Of ben ik iedereen? Maar weten we het niet van elkaar? Ben ik het bewustzijn in elk levend wezen? En blijft dat dan behouden tot deze planeet? Of door het hele universum?
Ja, je ziet het. Teveel wiet roken in je jonge jaren is onverstandig.
Vanuit onszelf kunnen we maar 1 leven ervaren, maar het universum ervaart ze allemaal. De vraag is of we reīncarneren en al die individuele levens dus ook zelf ervaren. Dat vind ik zelf eigenlijk geen geruststelling, maar een hele enge gedachte. Er is best veel leed, wat we dan allemaal zullen gaan en moeten ervaren. Het is ook de ultieme vorm van karma, al het goede dat je doet voor een ander zul je een keer van je 'andere ik' ontvangen, al het slechte zul je 'jezelf' een keer aandoen. Geen puntenstelsel, gewoon keiharde actie=reactie.
Hier heb je geen wiet voor nodig, heb ik ooit een paar keer gedaan, maar deze vragen had ik daarvoor al.
[ Bericht 0% gewijzigd door AlphaEntropyOmega op 14-07-2020 13:54:32 ]
[A living organism] feeds upon negative entropy. Thus the device by which an organism maintains itself stationary at a fairly high level of orderliness really consists in continually sucking orderliness from its environment.
E. Schrödinger
E. Schrödinger
Correctie: we zijn geen stelletje denkende hersens, we zijn het bewustzijn zelf. Je hersenen vormen de invulling ervan. Hetzelfde geldt voor het universum, het is niet het universum dat alles ervaart maar God of het grondbewustzijn. Het universum/materie is secundair en een invulling van bewustzijn.quote:
[..]
'We are the universe experiencing itself'. We hebben een beperkte kijk op wat leven eigenlijk is, want we herkennen alleen de vormen die we van dichtbij zien. Wij zijn een stel nadenkende hersens met een lichaam, maar het universum is weer het lichaam van alles wat zich daarbinnen bevindt, namelijk miljarden observerende mensen en nog veel meer miljarden keren andere wezens, op deze planeet, mogelijk en vast ook nog wel op andere planeten.
Vanuit onszelf kunnen we maar 1 leven ervaren, maar het universum ervaart ze allemaal.
Wauwww die laatste vind ik wel diep. Zo heb ik het nooit bekeken. “Ben ik iedereen”.quote:
Interessante vraag. We kunnen filosoferen tot we een ons wegen, maar 'bewezen' worden zullen de antwoordmogelijkheden waarschijnlijk nooit.
Ik heb dan vooral de vraag:
- Ben ik ik omdat dat ene zaadje bij dat ene eicelletje kwam? En wat als een ander zaadcelletje als eerste bij het ei uitkwam? Was ik er dan niet geweest? Of was mijn bewustzijn dan ook in die net anders uitziende gast terecht gekomen? Of is het de eicel? En was ik dus altijd ik geworden die 'maand', maar was het bij een andere maand iemand anders geworden?
Of stond ik gewoon klaar in de 'rij' om geboren te worden en was ik sowieso wel iemand anders geworden? Of was ik, als mijn pa zich gewoon had afgetrokken die avond, nooit maar dan ook nooit meer op aarde geweest?
Of. Of ben ik iedereen? Maar weten we het niet van elkaar? Ben ik het bewustzijn in elk levend wezen? En blijft dat dan behouden tot deze planeet? Of door het hele universum?
Ja, je ziet het. Teveel wiet roken in je jonge jaren is onverstandig.
Kijk dan eens naar: Groetjes van mij, aan mij, met een filmpje van nog een andere mijquote:Op dinsdag 14 juli 2020 09:53 schreef bellahadid het volgende:
[..]
Wauwww die laatste vind ik wel diep. Zo heb ik het nooit bekeken. “Ben ik iedereen”.
[A living organism] feeds upon negative entropy. Thus the device by which an organism maintains itself stationary at a fairly high level of orderliness really consists in continually sucking orderliness from its environment.
E. Schrödinger
E. Schrödinger
Dit soort filosofische ideeën zijn verwant aan solipsisme. Intrinsiek niet te ontkrachten, maar door de implicaties ervan voor je leven niet te serieus te nemen.quote:
[..]
Kijk dan eens naar: Groetjes van mij, aan mij, met een filmpje van nog een andere mij
Door welke implicaties is dit idee niet serieus te nemen?quote:
[..]
Dit soort filosofische ideeën zijn verwant aan solipsisme. Intrinsiek niet te ontkrachten, maar door de implicaties ervan voor je leven niet te serieus te nemen.
En gelden die bezwaren niet net zo goed voor multipsisme? Of is dat wel intrinsiek te ontkrachten?
Ik zou eerder zeggen andersom, als solipsisme klopt, is het filosofische (waan-)idee van multipsisme niet serieus te nemen dor de implicaties ervan voor je leven. Zie bijvoorbeeld alle ellende die de mens zichzelf aandoet.
Laten we elkaars mening respecteren, hoe fout die van jou ook is.
Dankmijwel.quote:
[..]
Kijk dan eens naar: Groetjes van mij, aan mij, met een filmpje van nog een andere mij
Laten we elkaars mening respecteren, hoe fout die van jou ook is.
Het feit dat de overtuiging dat jij alleen bestaat leidt tot een gevaarlijke vorm van moreel relativisme. Als anderen niet echt zijn, of andere uitingsvormen van jezelf, dan is er niks mis met een seriemoord.quote:
[..]
Door welke implicaties is dit idee niet serieus te nemen?
Maar goed, getuige het topic in dit subforum 'was Hitler wel zo slecht' of iets van die aard hebben sowieso nogal wat mensen hier last van moreel relativisme.
Hoe kom je hierbij? Anderen zijn net zo echt als jij, en het feit dat ze in essentie hetzelfde zijn als jij (ook in materieel opzicht trouwens) maakt dat je die anderen geen kwaad zou willen doen. In principe leidt dit idee tot meer begrip, respect, liefde enquote:
[..]
Het feit dat de overtuiging dat jij alleen bestaat leidt tot een gevaarlijke vorm van moreel relativisme. Als anderen niet echt zijn, of andere uitingsvormen van jezelf, dan is er niks mis met een seriemoord.
compassie.
Precies. Ik zeg ook 'als dat niet zo zou zijn'.quote:
[..]
Hoe kom je hierbij? Anderen zijn net zo echt als jij, en het feit dat ze in essentie hetzelfde zijn als jij (ook in materieel opzicht trouwens) maakt dat je die anderen geen kwaad zou willen doen. In principe leidt dit idee tot meer begrip, respect, liefde en
compassie.
Klinkt eigenlijk een beetje als een angst voor de dood.
Vind het ook altijd een bizar idee, dat ik dit lichaam ben zeg maar. En daarmee kan doen wat ik wil. Ik kan dit lichaam maken zoals ik wil en ten onder laten gaan wanneer ik wil en hoe ik wil. Had een andere zaadcelletje gewonnen, was ik er dan niet of was ik in een ander lichaam?
Persoonlijk heb ik ook altijd het gevoel, dat als ik vertrek van een vakantiebestemming, dat het leven daar stopt. Dat die locatie stil staat. Ik denk dat hetzelfde lijkt te zijn met de dood, voor jou stopt de wereld daar, zelfs al kun je er niet meer bewust over nadenken.
Vind het ook altijd een bizar idee, dat ik dit lichaam ben zeg maar. En daarmee kan doen wat ik wil. Ik kan dit lichaam maken zoals ik wil en ten onder laten gaan wanneer ik wil en hoe ik wil. Had een andere zaadcelletje gewonnen, was ik er dan niet of was ik in een ander lichaam?
Persoonlijk heb ik ook altijd het gevoel, dat als ik vertrek van een vakantiebestemming, dat het leven daar stopt. Dat die locatie stil staat. Ik denk dat hetzelfde lijkt te zijn met de dood, voor jou stopt de wereld daar, zelfs al kun je er niet meer bewust over nadenken.
Waarom zou er, uitgaande van die filosofie, niets mis zijn met een seriemoord?quote:
Het feit dat de overtuiging dat jij alleen bestaat leidt tot een gevaarlijke vorm van moreel relativisme. Als anderen niet echt zijn, of andere uitingsvormen van jezelf, dan is er niks mis met een seriemoord.
Maar goed, getuige het topic in dit subforum 'was Hitler wel zo slecht' of iets van die aard hebben sowieso nogal wat mensen hier last van moreel relativisme.
Ik zie het juist als de ultieme vorm van 'wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet'. Zoals je zelf niet vermoord wilt worden (noch het slachtoffer worden van andere narigheid) zo dien je ook anderen niet te vermoorden, wat in essentie hetzelfde is. Als jij een ander vermoordt, word je zélf vermoord, dat is het idee.
Er is alleen niks mis met moord als jij het oké vindt om zelf vermoord te worden. Of vul voor 'vermoord' andere kwaadaardige acties in: mishandeld, verkracht, enzovoort.
Aangezien de meeste mensen dat liever niet willen, heeft die filosofie juist prima implicaties. Waar het sommigen weinig uitmaakt wat ze een ander aandoen, denken ze wel twee keer na alvorens zichzelf dat aan te doen. En andersom is het een stimulans om anderen (in wezen jezelf dus) juist goed te behandelen.
Laten we elkaars mening respecteren, hoe fout die van jou ook is.
Vragen waarom ik ik ben zijn niet te beantwoorden, behalve dan dat dat zo is. Meer interessant is dan de vraag naar het wezen van je ik. Dat is een inhoudelijke vraag. Op die manier ben je wordend bezig en stop je met het zien van je ik als statisch en wordt je zijn dynamisch. Je ik is dus nooit maar altijd in ontwikkeling dat geeft je de mogelijkheid om een antwoord te vormen op wat de zin is van je leven; Je ik leren kennen.
Of wat mijn oude hoogleraar fenomenologie zei: “mensen die zich met de waarom ben ik ik vragen bezighouden hebben meer aan een klap in het gezicht” wake up to reality!
Of wat mijn oude hoogleraar fenomenologie zei: “mensen die zich met de waarom ben ik ik vragen bezighouden hebben meer aan een klap in het gezicht” wake up to reality!
|
|
