R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Als ik mijzelf vergelijk met mannen in mijn sociale omgeving, heb ik zeer (opvallend) weinig contact met vrouwen, wanneer het aan komt op privé contact (flirten, appen, chatten, daten, relaties, zoenen, ga zo maar door).
Ik ben gewoon een gezonde, normale gast met vrienden, een sociaal leven (al is het nu op mijn 30e wel minder dan toen ik 20-25 was, maar dat lijkt me best normaal). Het is misschien een beetje not done om over jezelf te zeggen, maar ook als ik kijk naar de objectieve maatstaven van wat een man, volgens de huidige westerse normen, aantrekkelijk zou moeten maken voor een vrouw, heb ik eigenlijk best een goede uitgangspositie.
Toch vind ik het wel wat ontnuchterend, om te zien hoe mannen van allerlei soorten en maten om mij heen ogenschijnlijk moeiteloos in een relatie lijken te wandelen. Natuurlijk : de één heeft elk weekend een andere vrouw, de ander is een paar jaar vrijgezel en vindt dan toch iemand waarmee ze dan vervolgens lang samenblijven. Maar mijn observatie is dat vrijwel alle soorten mannen (introvert, extravert, bovengemiddeld succesvol tot de eeuwige teamleider bij een Albert Heijn in een klein dorp, uitgebreid sociaal leven met veel activiteiten buiten de deur tot een typische gamer die anno zijn 30e nog bij zijn ouders thuis woont) : inmiddels hebben ze allemaal wel een relatie, of komen ze net uit en serieuze relatie, of zijn ze op zijn minst serieus aan het daten.
Allemaal lijken ze ook een vrouw te vinden die bij hen past. Een Big-Bang-Theory 'nerdy' achtige kennis van mij die zijn kamer vol heeft met star-wars posters, zelden zijn huis uit komt, vindt dan op de 1 of andere verbazingwekkende manier toch weer een vrouw die net zoals hij is, en ze zijn al jarenlang gelukkig. Eigenlijk ken ik maar één man die -net als ik- al jaren lang verstokt vrijgezel is en waarvan ik ook niet het idee heb dat hij ooit afspraakjes heeft, maar dat is ook iemand die schopt en slaat (figuurlijk gezien) tegen alle mensen om zich heen, alle contacten met familie heeft verbroken en volgens mij een halve psychopaat is.
Ik weet van mezelf dat ik niet de grootste flirt ben die er bestaat. Ik ben ook wel ietwat verlegen. Maar ik ben niet enorm sociaal onhandig, teruggetrokken, en hoewel ik wat verlegen ben, durf ik echt wel mensen aan te spreken en ben ik gewoon een normale vent verder. Maar als ik dan kijk naar het contact dat ik privé met vrouwen -niet zijnde familie- heb gehad, ziet dat er (zonder overdrijven) als volgt uit:
- Laatste whatsapp bericht : zomer van 2018, van een ex uit 2011, die al lang weer samen is met iemand anders die gewoon casual vroeg hoe het met me ging.
- Laatste bericht FB Messenger: 20-11-2018, van een random chick uit de Filippijnen die mijn profiel kennelijk random was tegen gekomen en contact wilde leggen
- Laatste keer seks: oud en nieuw 2011 op 2012.
- Laatste date : ook zo ergens rond bovenstaande periode.
Dit zijn geen treurige stats meer, maar gewoon heel treurige stats. En eerlijk gezegd snap ik het ook gewoon echt niet.
Mensen zeggen regelmatig tegen mij : jij zou toch makkelijk een vriendin moeten kunnen krijgen? Hoezo ga je niet gewoon eens daten? Of installeer Tinder? Zij doen alsof het allemaal zo makkelijk is, maar als ik om me heen kijk, is het volgens mij ook makkelijk. Alleen : zo ervaar ik het zelf totaal niet.
Op tinder lopen al mijn gesprekken dood/stroef, in het echte leven zou ik best een vrouw uit durven vragen, maar ik moet wel iéts van een aanknopingspunt hebben dat ze op zijn minst licht bovengemiddelde interesse in mij heeft. Dan zou ik best initiatief durven nemen. Out of the blue vrouwen mee uit vragen zonder dat ze ooit ook maar enig teken van interesse hebben getoond, dat gaat me dan weer iets te ver... Maar ik denk dat dat ook wel normaal is, en dat weinig mannen zomaar totaal zonder enig aanknopingspunt een vrouw mee uit vragen...
Hoe denken jullie hierover, hebben jullie tips? Wat doe ik mogelijk verkeerd?
Ik ben gewoon een gezonde, normale gast met vrienden, een sociaal leven (al is het nu op mijn 30e wel minder dan toen ik 20-25 was, maar dat lijkt me best normaal). Het is misschien een beetje not done om over jezelf te zeggen, maar ook als ik kijk naar de objectieve maatstaven van wat een man, volgens de huidige westerse normen, aantrekkelijk zou moeten maken voor een vrouw, heb ik eigenlijk best een goede uitgangspositie.
Toch vind ik het wel wat ontnuchterend, om te zien hoe mannen van allerlei soorten en maten om mij heen ogenschijnlijk moeiteloos in een relatie lijken te wandelen. Natuurlijk : de één heeft elk weekend een andere vrouw, de ander is een paar jaar vrijgezel en vindt dan toch iemand waarmee ze dan vervolgens lang samenblijven. Maar mijn observatie is dat vrijwel alle soorten mannen (introvert, extravert, bovengemiddeld succesvol tot de eeuwige teamleider bij een Albert Heijn in een klein dorp, uitgebreid sociaal leven met veel activiteiten buiten de deur tot een typische gamer die anno zijn 30e nog bij zijn ouders thuis woont) : inmiddels hebben ze allemaal wel een relatie, of komen ze net uit en serieuze relatie, of zijn ze op zijn minst serieus aan het daten.
Allemaal lijken ze ook een vrouw te vinden die bij hen past. Een Big-Bang-Theory 'nerdy' achtige kennis van mij die zijn kamer vol heeft met star-wars posters, zelden zijn huis uit komt, vindt dan op de 1 of andere verbazingwekkende manier toch weer een vrouw die net zoals hij is, en ze zijn al jarenlang gelukkig. Eigenlijk ken ik maar één man die -net als ik- al jaren lang verstokt vrijgezel is en waarvan ik ook niet het idee heb dat hij ooit afspraakjes heeft, maar dat is ook iemand die schopt en slaat (figuurlijk gezien) tegen alle mensen om zich heen, alle contacten met familie heeft verbroken en volgens mij een halve psychopaat is.
Ik weet van mezelf dat ik niet de grootste flirt ben die er bestaat. Ik ben ook wel ietwat verlegen. Maar ik ben niet enorm sociaal onhandig, teruggetrokken, en hoewel ik wat verlegen ben, durf ik echt wel mensen aan te spreken en ben ik gewoon een normale vent verder. Maar als ik dan kijk naar het contact dat ik privé met vrouwen -niet zijnde familie- heb gehad, ziet dat er (zonder overdrijven) als volgt uit:
- Laatste whatsapp bericht : zomer van 2018, van een ex uit 2011, die al lang weer samen is met iemand anders die gewoon casual vroeg hoe het met me ging.
- Laatste bericht FB Messenger: 20-11-2018, van een random chick uit de Filippijnen die mijn profiel kennelijk random was tegen gekomen en contact wilde leggen
- Laatste keer seks: oud en nieuw 2011 op 2012.
- Laatste date : ook zo ergens rond bovenstaande periode.
Dit zijn geen treurige stats meer, maar gewoon heel treurige stats. En eerlijk gezegd snap ik het ook gewoon echt niet.
Mensen zeggen regelmatig tegen mij : jij zou toch makkelijk een vriendin moeten kunnen krijgen? Hoezo ga je niet gewoon eens daten? Of installeer Tinder? Zij doen alsof het allemaal zo makkelijk is, maar als ik om me heen kijk, is het volgens mij ook makkelijk. Alleen : zo ervaar ik het zelf totaal niet.
Op tinder lopen al mijn gesprekken dood/stroef, in het echte leven zou ik best een vrouw uit durven vragen, maar ik moet wel iéts van een aanknopingspunt hebben dat ze op zijn minst licht bovengemiddelde interesse in mij heeft. Dan zou ik best initiatief durven nemen. Out of the blue vrouwen mee uit vragen zonder dat ze ooit ook maar enig teken van interesse hebben getoond, dat gaat me dan weer iets te ver... Maar ik denk dat dat ook wel normaal is, en dat weinig mannen zomaar totaal zonder enig aanknopingspunt een vrouw mee uit vragen...
Hoe denken jullie hierover, hebben jullie tips? Wat doe ik mogelijk verkeerd?
Hoezo is dit verbazingwekkend? Als dit iemands interessegebied is en zich, al dan niet online, begeeft in community's waarin hij contact heeft met mensen met dezelfde interesses kan daar ook een keer een vrouw tussen zitten waarmee het goed klikt. Dat je de gedeelde interesse als uitgangspunt hebt zorgt meestal al voor een een soepelere start dan bijvoorbeeld een eerste contact via Tinder.quote:Op dinsdag 3 maart 2020 09:10 schreef Kalgoorlie het volgende:
Allemaal lijken ze ook een vrouw te vinden die bij hen past. Een Big-Bang-Theory 'nerdy' achtige kennis van mij die zijn kamer vol heeft met star-wars posters, zelden zijn huis uit komt, vindt dan op de 1 of andere verbazingwekkende manier toch weer een vrouw die net zoals hij is, en ze zijn al jarenlang gelukkig.
Ik lees nergens over jouw interesses en welke dingen je onderneemt waarbij je nieuwe mensen ontmoet.
Want?quote:
Het is misschien een beetje not done om over jezelf te zeggen, maar ook als ik kijk naar de objectieve maatstaven van wat een man, volgens de huidige westerse normen, aantrekkelijk zou moeten maken voor een vrouw, heb ik eigenlijk best een goede uitgangspositie.
Maar hoe kun je initiatief nemen, als je ook helemaal geen aanknopingspunten hebt ?quote:Op dinsdag 3 maart 2020 09:17 schreef Lienekien het volgende:
Kort antwoord: je neemt te weinig initiatief.
Ik bedoel : ik hoor (of zelfs vraag) regelmatig naar mannen om mij heen hoe het contact tot stand is gekomen, en dan blijkt dat er toch altijd (toevallig of bewust) wel een aanknopingspunt voor contact ontstaat of dat de vrouw in kwestie een bepaalde opening creëert, waarop die man dan initiatief kan nemen en haar kan benaderen.
Zelf zie ik nooit echt zo'n -indirecte- uitnodiging tot contact. Dan resteert de optie om vrouwen min of meer totaal uit het niets te benaderen, maar dat vind ik ook weer vreemd.
Zo'n opening kan bijvoorbeeld alleen al zijn : het plaatsen van een foto op sociale media. Als. een bepaalde vrouw dan een ''like'' geeft, en ik heb ergens een klein vermoeden dat ze mij wel zou kunnen zien zitten, dan zou ik niet te schijterig zijn om haar later eens een berichtje te sturen, om te kijken of het contact opgestart kan worden.
Maar om dat nou zomaar uit het niets te doen....
Dat vul je dan een beetje zelf aan. Niet verbazingwekkend door zijn star-wars hobby, maar meer doordat hij nogal een huismus is die (in die periode) ca. eens per acht weken zijn huis uit kwam, terwijl ik elke week op stap ging, voetbalde, wielrende, een baan had.quote:
[..]
Hoezo is dit verbazingwekkend? Als dit iemands interessegebied is en zich, al dan niet online, begeeft in community's waarin hij contact heeft met mensen met dezelfde interesses kan daar ook een keer een vrouw tussen zitten waarmee het goed klikt. Dat je de gedeelde interesse als uitgangspunt hebt zorgt meestal al voor een een soepelere start dan bijvoorbeeld een eerste contact via Tinder.
Ik lees nergens over jouw interesses en welke dingen je onderneemt waarbij je nieuwe mensen ontmoet.
Moet wel bekennen dat ik nu niet meer voetbal en veel minder op stap ga, maar ik bedoel meer : ik verkeer toch zeker wel meer in sociaal ''verkeer' dan veel anderen, toch heb ik nooit het idee een aanknopingspunt te vinden.
Als huismus kan ik vertellen dat mensen ontmoeten via internet/ FOK! ook werkt.
In some cases, resentment can result simply from being on the receiving end of good arguments. Collini
How much more precious is a little humanity than all the rules in the world. Piaget
How much more precious is a little humanity than all the rules in the world. Piaget
Dan heb ik het alleen over objectieve maatstaven.quote:
1.Veel vrouwen houden van lange mannen, die geen slungel zijn maar ook niet dik. Ik ben 1,96, geen slungel, maar ook niet dik (sportieve bouw).
2.Veel vrouwen houden van hoog opgeleide mannen. Ik ben hoog opgeleid.
3. Veel vrouwen houden van verzorgde / schone mannen. Ik ben verzorgd en schoon.
Idem gaat op voor eigen huis, eigen auto, prima baan, goede gezondheid, goede afkomst uit een welvarend gezin, ik ben bereisd, heb niet echt hele intensieve hobby's die mij helemaal opvreten maar ben wel breed geïnteresseerd, ik ben sportief, ik ben evenwichtig. Op de andere punten scoor ik denk ik gemiddeld : sociale vaardigheden etc. Of ik echt een knap gezicht heb durf ik niet zo goed te zeggen, ik hoor wel dat ik knap ben maar ik denk dat dat meer gericht is op mijn algehele verschijning door mijn lengte. Mijn gezicht is gewoon gemiddeld denk ik, zonder hele rare uitspattingen (gewoon symmetrisch). Ben ook niet kaal, overmatig behaard, etc.
Niet dat ik dan verwacht dat de vrouwen op je af stormen, maar aan de andere kant snap ik niet zo goed waarom ik het gevoel heb dat ik er veel harder voor moet werken dan veel anderen, en dan nog zonder resultaat.
Waar gaat het dan mis? Bekijk deze gesprekken objectief of laat een vriend / vriendin ernaar kijken. Via Tinder kan je namelijk genoeg leuke dates scoren als je het 'text-game' een beetje doorhebt.quote:
Op tinder lopen al mijn gesprekken dood/stroef
Daarnaast kom je over als een slimme kerel. Spendeer wat tijd om PUA-literatuur te lezen, hiermee kan je wat opsteken over het hele versier proces.. It doesn't hurt.
Without new experiences, something inside of us sleeps. The sleeper must awaken.
Dan ligt het initiatief dat je moet nemen dus vóór het moment dat je een vrouw mee uit zou kunnen vragen. Oftewel, breng jezelf vaker in situaties waarin je (‘geschikte’) vrouwen tegen zou kunnen komen.quote:
[..]
Maar hoe kun je initiatief nemen, als je ook helemaal geen aanknopingspunten hebt ?
Ik bedoel : ik hoor (of zelfs vraag) regelmatig naar mannen om mij heen hoe het contact tot stand is gekomen, en dan blijkt dat er toch altijd (toevallig of bewust) wel een aanknopingspunt voor contact ontstaat of dat de vrouw in kwestie een bepaalde opening creëert, waarop die man dan initiatief kan nemen en haar kan benaderen.
Zelf zie ik nooit echt zo'n -indirecte- uitnodiging tot contact. Dan resteert de optie om vrouwen min of meer totaal uit het niets te benaderen, maar dat vind ik ook weer vreemd.
Zo'n opening kan bijvoorbeeld alleen al zijn : het plaatsen van een foto op sociale media. Als. een bepaalde vrouw dan een ''like'' geeft, en ik heb ergens een klein vermoeden dat ze mij wel zou kunnen zien zitten, dan zou ik niet te schijterig zijn om haar later eens een berichtje te sturen, om te kijken of het contact opgestart kan worden.
Maar om dat nou zomaar uit het niets te doen....
The love you take is equal to the love you make.
Van dat gevoel dat jij harder moet werken, moet je af. Dat is totaal niet constructief, buiten dat het waarschijnlijk ook niet eens klopt.
The love you take is equal to the love you make.
Toch heb ik vaak wel het gevoel dat er ''iets'' is met mij.quote:
Van dat gevoel dat jij harder moet werken, moet je af. Dat is totaal niet constructief, buiten dat het waarschijnlijk ook niet eens klopt.
Het volgende voorbeeld (waar gebeurd) vind ik dan wel eens fijn om te schetsen:
Een paar jaar geleden deed ik een traineeship. Ik startte met nog 15 anderen (m.v). In de eerste weken hadden we ook activiteiten, om jezelf en elkaar beter te leren kennen, onder begeleiding van een professioneel coachingbedrijf.
Op een gegeven moment was er een opdracht, dat we in een kring moesten staan. Er was een stuiterbal.
Omdat de groep (bij pauze etc.) al vrij snel opsplitste in man/vrouw, was de opdracht dat je de stuiterbal naar iemand anders in de groep moest stuiteren. Jij moest dan iets over diegene zeggen, en diegene over jou (over indruk, persoonlijkheid, hoe je die persoon in de eerste paar weken had leren kennen). Extra regeltje was, dat het de bedoeling was dat je de bal naar iemand van het andere geslacht moest gooien.
Nu had ik al zo'n vaag vermoeden, maar dat vermoeden kwam uit : het balletje werd pas naar mij toe gegooid, toen alle andere mannen al geweest waren (daar. mocht niet meer naar gegooid worden). En alsof dat nog niet genoeg was, zei die dame ook nog (weliswaar met een glimlach) : Ohjee, ik had juist geprobeerd om jou te ontlopen (ja dankjewel, dat had ik al door
). En alsof. dat nog niet genoeg. was, hoorde ik die andere dames ook een beetje grinniken, alsof ze wilden zeggen ''exactly my thoughts'' Maar dit voorbeeld, omschrijft wel een beetje wat ik vaker ervaar. Ik heb overigens nooit problemen gehad met deze vrouwelijke collega's, en later gingen we pauze houden en zeiden ze opeens dat ze mij ''leuk'' vonden.... Maar toch voel ik altijd een beetje alsof ik eng of onprettig ben om te benaderen.... Ik wil weten wat dat ''iets'' is. Ik ben echt geen onaardige gast, en die vrouwelijke collega had drie dagen eerder nog via de bedrijfs-chat gevraagd of ik met haar van thuiswerk dag wilde ruilen want ze had de verjaardag van haar vader in de avond, en dat vond ik helemaal prima... Ik kan me niet herinneren ooit. iets. te hebben gedaan waardoor ze mij niet aardig zou kunnen vinden.
Waarom gesprekken op Tinder. Gewoon gelijk mee uit vragen joh.
"For the man sound of body and serene of mind, there is no such thing as bad weather; Every day has its beauty. And storms which whip the blood, do make it pulse more vigorously."
Wat vertelde ze over je, nadat ze de bal had gegooid?
In some cases, resentment can result simply from being on the receiving end of good arguments. Collini
How much more precious is a little humanity than all the rules in the world. Piaget
How much more precious is a little humanity than all the rules in the world. Piaget
Dit kan echt van alles zijn. Misschien zijn mensen wel geïmponeerd door je lengte. Lengte straalt automatisch zelfverzekerdheid uit. Het lag dus misschien aan hun eigen onzekerheid.quote:
[..]
Toch heb ik vaak wel het gevoel dat er ''iets'' is met mij.
Het volgende voorbeeld (waar gebeurd) vind ik dan wel eens fijn om te schetsen:
Een paar jaar geleden deed ik een traineeship. Ik startte met nog 15 anderen (m.v). In de eerste weken hadden we ook activiteiten, om jezelf en elkaar beter te leren kennen, onder begeleiding van een professioneel coachingbedrijf.
Op een gegeven moment was er een opdracht, dat we in een kring moesten staan. Er was een stuiterbal.
Omdat de groep (bij pauze etc.) al vrij snel opsplitste in man/vrouw, was de opdracht dat je de stuiterbal naar iemand anders in de groep moest stuiteren. Jij moest dan iets over diegene zeggen, en diegene over jou (over indruk, persoonlijkheid, hoe je die persoon in de eerste paar weken had leren kennen). Extra regeltje was, dat het de bedoeling was dat je de bal naar iemand van het andere geslacht moest gooien.
Nu had ik al zo'n vaag vermoeden, maar dat vermoeden kwam uit : het balletje werd pas naar mij toe gegooid, toen alle andere mannen al geweest waren (daar. mocht niet meer naar gegooid worden). En alsof dat nog niet genoeg was, zei die dame ook nog (weliswaar met een glimlach) : Ohjee, ik had juist geprobeerd om jou te ontlopen (ja dankjewel, dat had ik al door
Maar dit voorbeeld, omschrijft wel een beetje wat ik vaker ervaar. Ik heb overigens nooit problemen gehad met deze vrouwelijke collega's, en later gingen we pauze houden en zeiden ze opeens dat ze mij ''leuk'' vonden.... Maar toch voel ik altijd een beetje alsof ik eng of onprettig ben om te benaderen.... Ik wil weten wat dat ''iets'' is.
Maak je niet te druk. Maak dingen niet te zwaar. Dat gaat alleen maar tegen je werken. Als je tindergesprekjes stroef lopen, dan ben je daar dus gewoon niet zo goed in. Dan zoek je andere manieren.
The love you take is equal to the love you make.
Ja echt wat oppervlakkige dingen, dat we elkaar nog weinig hadden gesproken bla bla. Terwijl ik volgens mij niet veel minder (of meer) contact met haar had gehad, dan de andere mannen.quote:
Wat vertelde ze over je, nadat ze de bal had gegooid?
Komt erop neer dat ik het gevoel heb wat onbenaderbaar te zijn. Misschien ook omdat ik nog best wel met mezelf bezig ben van : wie ben ik nou eigenlijk, wat wil ik, waar sta ik voor?
Bijvoorbeeld bij zo'n star-wars figuur die echt zo'n halve Sheldon Cooper is, dan weet je wat voor type vlees je in de kuip hebt. Bij mij is dat misschien anders ofzo, dat ik wat onpeilbaar ben. Maar misschien ga ik nu veel te ver en maak ik het te groot/moeilijk.
Het is wel iets dat al mijn hele leven aan mij kleeft trouwens. Soms op de middelbare, of toen ik nog bij de AH werkte, waren er wel eens meisjes die mij leuk vonden. Maar dat hoorde ik dan of twee jaar later, of via/via/via. Terwijl ik bij vrienden zag dat meisjes die hen leuk vonden gewoon bij hen op schoot sprongen. Maar ik wil niet ''eng'' of onbenaderbaar ofzo zijn, als dat zo is vind ik dat best kut, vooral omdat ik niet weet hoe dat te veranderen, mocht het zo zijn.
Meestal maak ik me er niet zo druk om, maar soms wil ik gewoon erachter komen of er iets is, en als dat iets er is, wat dan precies.quote:
[..]
Dit kan echt van alles zijn. Misschien zijn mensen wel geïmponeerd door je lengte. Lengte straalt automatisch zelfverzekerdheid uit. Het lag dus misschien aan hun eigen onzekerheid.
Maak je niet te druk. Maak dingen niet te zwaar. Dat gaat alleen maar tegen je werken. Als je tindergesprekjes stroef lopen, dan ben je daar dus gewoon niet zo goed in. Dan zoek je andere manieren.
Mijn lengte kan ik niet zo goed voorstellen, ik was dan wel de langste daar maar er waren ook mannen van 1,90. Ik kan me niet voorstellen dat die 6 cm dan het verschil maakt.
Maar wat is nou eigenlijk dan het "text-game"? Dit verschilt toch gewoon heel erg per persoon en iedereen heeft toch ergens wel door dat het een spelletje is? Ik heb vaak het idee ook dat ik me in bochten moet wringen om het "spelletje" goed te kunnen spelen ipv het gewoon laten lopen. Wie appt wie als eerst of wie vraagt wie uit en dat soort onzin vind ik best wel irritant.quote:
[..]
Via Tinder kan je namelijk genoeg leuke dates scoren als je het 'text-game' een beetje doorhebt.
Ik ook. daarnaast vind ik het zijn doel voorbij schieten.quote:
[..]
Maar wat is nou eigenlijk dan het "text-game"? Dit verschilt toch gewoon heel erg per persoon en iedereen heeft toch ergens wel door dat het een spelletje is? Ik heb vaak het idee ook dat ik me in bochten moet wringen om het "spelletje" goed te kunnen spelen ipv het gewoon laten lopen. Wie appt wie als eerst of wie vraagt wie uit en dat soort onzin vind ik best wel irritant.
Ben geen 22 meer die op zoek is naar zoveel mogelijk vrouwen om een studentengrot binnen te halen.
Maar gewoon naar een leuke, spontane, vriendelijke chick om een betekenisvolle relatie mee op te bouwen... Dan heeft zo'n ''text game'' toch helemaal geen enkel nut?
Ik zag later pas dat je je post nog flink had aangepast.quote:
[..]
Meestal maak ik me er niet zo druk om, maar soms wil ik gewoon erachter komen of er iets is, en als dat iets er is, wat dan precies.
Mijn lengte kan ik niet zo goed voorstellen, ik was dan wel de langste daar maar er waren ook mannen van 1,90. Ik kan me niet voorstellen dat die 6 cm dan het verschil maakt.
Vrouwen vinden je wel leuk, je bent kennelijk ook wel benaderbaar, anders zeggen ze dat soort dingen niet tegen je (‘ik vind je leuk’).
Je kunt je afvragen ‘wat er is’, je kunt ook denken dat je de goeie gewoon nog niet getroffen hebt. Lijkt me alleen een kwestie van tijd (en iets meer initiatief, dus).
The love you take is equal to the love you make.
Helemaal mee eens dus. Wat betreft dat het om je heen allemaal wel lijkt te lukken bij iedereen, dat idee heb ik ook, maar als ik goed luister hoor ik ook zat mensen die dan in dezelfde riedel zitten.quote:
[..]
Ik ook. daarnaast vind ik het zijn doel voorbij schieten.
Ben geen 22 meer die op zoek is naar zoveel mogelijk vrouwen om een studentengrot binnen te halen.
Maar gewoon naar een leuke, spontane, vriendelijke chick om een betekenisvolle relatie mee op te bouwen... Dan heeft zo'n ''text game'' toch helemaal geen enkel nut?
Mensen die ik ken die ook op Tinder zitten klagen ook vaak hoe het appen gaat, dat is dan ook écht zo'n spelletje, ik word er dan al moe van als ik er naar luister. Ik heb zelf Tinder geprobeerd en er al snel een leuke ervaring uit gehad, maar dat was omdat ik zelf redelijk snel doorpakte naar een nummer en een date, want dat eeuwige over en weer appen en spelletjes spelen is niet aan mij besteed, ook wel geluk hebben dat de ander erop in ging natuurlijk... Het is bijna knap dat mensen het wél kunnen en ook nog eens kunnen volhouden.
Ik ben het dan met je eens dat ik er op zo'n Tinder ook eerder op uit ben een leuke betekenisvolle relatie mee op te bouwen, dus vanwaar dan dat "spelletje"?
Volgens mij ben je een mateloos saaie persoon die totaal geen gespreksstof heeft. Je gelooft dat vrouwen op uiterlijk vallen, wat zou kunnen, maar als er vervolgens niks zinnigs uit je mond komt wordt het natuurlijk niks.
Dan ga je ook geen opening voor een gesprek vinden, want alles wat zij zegt is nieuw voor je, je kunt er niet bij inhaken, want het ontbreekt je aan algemene ontwikkeling en algemene interesse.
Althans, dat is zo bij de meeste incels.
Dan ga je ook geen opening voor een gesprek vinden, want alles wat zij zegt is nieuw voor je, je kunt er niet bij inhaken, want het ontbreekt je aan algemene ontwikkeling en algemene interesse.
Althans, dat is zo bij de meeste incels.
Op reis ontmoet je geen meiden? Hou op man! Ik ben ook niet zo'n womanaizer in NL, maar zodra ik de grens overstap kan ik, als ik wil, elke dag een ander hebben (zonder te betalen).quote:
[..]
Dan heb ik het alleen over objectieve maatstaven.
1.Veel vrouwen houden van lange mannen, die geen slungel zijn maar ook niet dik. Ik ben 1,96, geen slungel, maar ook niet dik (sportieve bouw).
2.Veel vrouwen houden van hoog opgeleide mannen. Ik ben hoog opgeleid.
3. Veel vrouwen houden van verzorgde / schone mannen. Ik ben verzorgd en schoon.
Idem gaat op voor eigen huis, eigen auto, prima baan, goede gezondheid, goede afkomst uit een welvarend gezin, ik ben bereisd, heb niet echt hele intensieve hobby's die mij helemaal opvreten maar ben wel breed geïnteresseerd, ik ben sportief, ik ben evenwichtig. Op de andere punten scoor ik denk ik gemiddeld : sociale vaardigheden etc. Of ik echt een knap gezicht heb durf ik niet zo goed te zeggen, ik hoor wel dat ik knap ben maar ik denk dat dat meer gericht is op mijn algehele verschijning door mijn lengte. Mijn gezicht is gewoon gemiddeld denk ik, zonder hele rare uitspattingen (gewoon symmetrisch). Ben ook niet kaal, overmatig behaard, etc.
Niet dat ik dan verwacht dat de vrouwen op je af stormen, maar aan de andere kant snap ik niet zo goed waarom ik het gevoel heb dat ik er veel harder voor moet werken dan veel anderen, en dan nog zonder resultaat.
Alles heeft te maken met instelling. Ik ben in NL 'bang' om af te gaan. Wellicht heb jij dat ook en dat dat de reden is dat je geen initiatief neemt?
quote:
Maar wat is nou eigenlijk dan het "text-game"? Dit verschilt toch gewoon heel erg per persoon en iedereen heeft toch ergens wel door dat het een spelletje is? Ik heb vaak het idee ook dat ik me in bochten moet wringen om het "spelletje" goed te kunnen spelen ipv het gewoon laten lopen. Wie appt wie als eerst of wie vraagt wie uit en dat soort onzin vind ik best wel irritant.
Uitgaande van jullie omschrijving ben ik het ook eens met de onzin van 'text-gamen. Maar mijn beeld van textgamen is iets anders:quote:
Ik ook. daarnaast vind ik het zijn doel voorbij schieten.
Ben geen 22 meer die op zoek is naar zoveel mogelijk vrouwen om een studentengrot binnen te halen.
Maar gewoon naar een leuke, spontane, vriendelijke chick om een betekenisvolle relatie mee op te bouwen... Dan heeft zo'n ''text game'' toch helemaal geen enkel nut?
Text-gamen gaat niet om spelletjes spelen en 'moet ik nu reageren of tactisch afwachten'. Volledig mee eens dat je jezelf niet in onnatuurlijke bochten moet wringen. Geen standaard routine vragen en antwoorden of jezelf onnatuurlijk gedragen om 'te scoren'. Mee eens, dit is vreselijk.
Waar ik het over heb is zorgen dat je een leuk, energiek en spontaner gesprek hebt. Hoe zorg je dat het gesprek niet doodbloed? Simpele tips & tricks. Je hoeft je niet in allerlei bochten te wringen, maar jezelf verdiepen in textgamen kan je wel helpen om jezelf beter tot uiting te laten. Komen. Leuke gespreksonderwerpen waar je normaliter niet aan dacht. Het geeft wat houvast om een leuk gesprek te starten, in plaats van te beginnen met "hey alles goed?". Je blijft jezelf, echter ben je jezelf bewuster van de gespreksdynamiek waardoor alles wat vlotter verloopt.
Without new experiences, something inside of us sleeps. The sleeper must awaken.
|
|
