R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
ja mijn (ex) vriendin was 22 op moment van samenwonen en ik was 24, wij woonden vanaf het moment dat we elkaar hebben leren kennen al een soort van samen. dit kwam omdat mijn thuis situatie niet echt leefbaar was , en hebben we gekozen samen een betere stabielen oplossing te gaan zoeken, toen hebben mijn schoonouders aangeboden om bij hun te komen wonen.quote:Op zaterdag 15 februari 2020 16:31 schreef LeesFoknl het volgende:
Zijn jullie zo jong? Toen ik 24 was had ik een motor van 15 jaar oud en als de tank vol was met benzine en ik een pakje shag had (later gestopt met roken) en een tientje (guldens) voor 'n zak friet en een kop koffie onderweg was ik gelukkig.
Jij, jullie hebben enorm veel bereikt voor mensen van die leeftijd. Je bent al 3 jaren aan het verbouwen? Dus waren jullie 21 en 20 toen jullie een huis kochten. Ongelooflijk, toen was ik aan het sparen voor mijn rijbewijs.
Maar, doe jij nou gewoon jouw ding, DAT is wat de vrouw in het algemeen nodig heeft .
Vraag het iedere man met minimaal 20 jaren ervaring in het samen leven met een vrouw. Het geheim is, ja schat. Zeker schat. En ondertussen doe je gewoon hoe jij denkt dat het het beste is. Want gesprekken zijn voor vrouwen een eerste levensbehoefte, terwijl wij mannen gesprekken voeren om informatie en kennis uit te wisselen.
Geef hen hun (deze, praten discussie) eerste levensbehoefte (ja schat, zeker liefje, en zorg verder dat al die andere levensbehoeften, die levensbehoeftes die echt belangrijk zijn zoals geld, huis, wonen, comfort, planning, oude dag planning enz. goed geregeld zijn.
Geloof je me niet. Probeer dan het volgende eens, ik heb het wel 100 maal gedaan. Op een wat rustiger (familie, verjaardags-) feest ga je eerst een uurtje bij de mannen zitten. Let eens op hoeveel waardevolle informatie daar wordt uitgewisseld, over verbouwen, welke materialen en hoe, prijs-kwaliteits verhouding, over belastingen en teruggave tips, auto's, werk, politiek, enz. In slechts één uurtje !!
Dan ga je de rest van de tijd bij de vrouwen zitten, laten we zeggen nog 3-4 uren. En denk dan daarna daar eens over na. Waar hebben ze het nou over gehad? Wedden dat je nog geen 3 dingen kunt opnoemen. Het enige dat je eraan over houdt is een stekende hoofdpijn.
Freud is toch niet de domste man die er ooit bestaan heeft. Weet je wat die op zijn sterfbed zei? Ik heb mijn hele leven de vrouw bestudeerd, maar er nooit achter gekomen wat ze nou eigenlijk wil.
Doe gewoon je ding, en op een moment loop je tegen de vrouw aan die bij jou past en die jou waardeert zoals je bent, en wat je voor haar en jullie gezin doet, en dan maken jullie ook met gemak de 25-40 of 50 jaren samen vol.
Je weet hoe een jongeman denkt over zijn vriendin? Ik hoop dat ze nooit verandert.
Een vrouw denkt, deze man, dat is goed basismateriaal, die kan ik wel op termijn veranderen in een (voor mij) ideale man.
Zo zit de menselijke natuur in elkaar, accepteer het liever maar.
En 23 en 24 jaar, weet je wat ik vind? Jullie zijn veel te jong volwassen geworden. Deze leeftijd moet zijn waar je straks naar terugverlangt en over droomt, maar ook wat je tevreden maakt, want je denkt, wat een geluk, ik heb dat ook gehad, dat onbezorgde leven en de kracht en flexibiliteit van jong zijn.
Zo, en nu ga ik een middagdutje doen. Ben exhausted (doe momenteel naast Fok.nl ook nog een cursus Advanced Englisch voor dummies).
dit was voor ons een perfecte oplossing en het beviel nog ook. na 2 jaar zijn we samengaan wonen dus we waren al een soort van aan elkaar gewend. wij hebben allebei een redelijk goede baan dus we konden best wel wat uitgeven voor onze leeftijd.
ik dacht ook idd dat je ding doen het succes in een relatie was ( ieder zijn eigen ding doen, maar toch veel dingen samen doen) maar wij lieten elkaar heel vrij is ons doen en laten, als zij lekker wilde gaan stappen of met der vriendinnen leuke dingen doen dan was dat nooit een probleem en andersom precies hetzelfde.
ik denk persoonlijk dat jong volwassen worden opzicht geen slecht ding is. wij doen eigenlijk alles nog wat vrienden doen die nog thuis wonen en single zijn (behalve rondneuken ). we feesten, doen leuke dingen, hadden het samen leuk ( tenminste dat dacht ik ). alleen wij hebben meer vaste taken dan hun, soms vond zij het allemaal wel veel maar als we dan samen even 1-2 uur doormaakte was alles qua huishouden gedaan en voelde het alleen maar goed aan.
ik denk wel dat dit het mooiste verhaal is die ik tot heden gelezen heb
maar ik ben er wel achter gekomen dat ik vrouwen nog niet helemaal begrijp zo heeft ze afgelopen week ineens me zus geappt, en wilde ze even laten weten hoe het met der ging. ze zei tegen me zus "dat het wel oké met der ging, maar voelde beetje als een rollercoaster aan " mijn zus en ik zijn vrij close dus ik kom dat sws te weten. maar zelfs mijn zus snapte de boodschap hierachter niet helemaal.
soms denk ik wel is dat het beetje emotioneel instabiliteit ofzo Is, maar misschien zie ik ook alles wel door een roze bril. maar zij heeft heel veel rust nu omdat ze in een warm nest thuis komt waar alles gedaan word. zou ze mij niet ooit gaan missen of spijt krijgen van der besluit ? of komt dit pas na lange tijd ?
Probeer dit ook zeker te doen, en probeer ook zeker me leven weer op te pakken. maar alles wat ik doe word ik wel aan haar herinnerd , zelfs als ik ga stappen en er komt een meisje een gesprekvoeren denk ik al aan haar. hoop dat ze snel gaat inzien dat dit geen oplossing is om maar te blijven rennen voor de problemen. weggaan en alles verkopen is geen oplossing dat zie ik meer als vluchtgedrag.quote:
[..]
Geef het tijd, neem je de tijd, gun mekaar, en gun jullie relatie, de tijd.
Komt allemaal goed, links om of rechts om. Let op mijn woorden !!
even een korte update over de laatste 2 weken.
ze is 2 weken geleden langgewenst om de meeste spullen op te halen.
toen ze binnenkwam was ze enorm boos en kon er niet meer dan een hey vanaf.
ik dacht eerste moment dat dit was omdat ze niet de behoefte had om hier binnen te stappen en überhaupt mij te zien! maar na 10 min spullen heen en weer dragen kwam de aap uit de mauw.
ze had gezien dat mijn moeder had ontvolkt had om insta ( hier wist ik niks van af en achteraf had mijn moeder dit gedaan omdat mijn moeder best wel moeite had dat het uit was tussen ons ) mijn ex vriendin brak in tranen uit en heeft heel het weekend der eigen kut gevoeld omdat ze altijd voor mijn moeder klaar had gestaan, ik wist even niet wat me overkwam en wat ik hier van moest vinden. ik zei ook tegen haar dat ik hier niks van afwist. ook heb ik aangegeven dat mijn moeder dit waarschijnlijk deed omdat zij het ook heel moeilijk vind om haar schoondochter te verliezen waar ze zo close mee was, en dat hier geen kwade bedoelingen achter zitten. ze bleef heel emotioneel hier onder en ik vond het een beetje overdreven om zo te reageren op een social media dingetje ( dit heb ik natuurlijk niet gezegd ) maar ik denk dat we belangrijkere zaken aan ons hoofd hebben dan Instagram.
toen ze eenmaal beetje tot rust was gekomen, heb ik de rest van de spullen van haar in de bus geladen zodat we snel weer verder konden gaan zonder elkaar, toen eenmaal de spullen in de bus lagen ging ze bij me vader aan de woonkamer tafel zitten en wilde ze heel graag met hem het gesprek aan gaan waarom dit allemaal gebeurd is. mijn vader probeert zich heel erg buiten deze situatie te houden en ook niet teveel erover te vinden.
nu kwamen er ineens hele andere dingen aan het licht. ze begon in eerste instantie weer dat haar gevoel weg is, en dat ze niks liever had dan samen oud worden en samen verder gaan en samen gelukkig oud worden. maar haar gevoel zegt wat anders. toen mijn vader vroeg wat ze precies voelde, en wat ze precies meemaakt kwam er iets heel anders uit. ze gaf aan dat er de laatste jaren teveel dingen zijn gebeurd waardoor er vorig jaar in mei iets is geknapt ( hier bedoelde zij kleine ruzie's en discussie's ). ze gaf aan dat het laatste tijd super goed ging, en dat ze ook echt tijden heeft gehad dat ze geen twijfel had. maar toen in mei was ze er blijkbaar helemaal klaar mee en dat wil ze gewoon niet meer meemaken. ze heeft dit dan weer heel lang niet en dan ineens na een half jaar komt er soms weer een twijfel en dan gaat ze zich vragen stellen. is dit het ? wil ik kinderen met hem ? wil ik trouwen? en die vragen kan ze dan op moment van twijfel niet beantwoorden. dan paar dagen later is dit weer weg maar ze is bang dat dat ooit weer terugkomt en ze kan niet leven met die twijfel. dit kwam voor mij echt zo hard binnen helemaal omdat ze afgelopen 6 maanden van die rare dingen heeft gedaan waardoor ik dacht dat ze dit allemaal wel wilde.
zo waren we vorig jaar september met mijn schoonouders op vakantie. ik heb haar vlak voor de vakantie een ring gegeven omdat toen wij samen aan het shoppen waren ze die zag liggen en er helemaal weg van was. ze wilde heel graag dat ik een foto maakte van haar met de ring, daarna toen ik aan het douche was heeft e mijn telefoon gepakt en die foto op mijn insta gezet met de volgende tekst " she said yes " ik had niks in de gaten totdat mijn collega"s en vrienden mij belde met gefeliciteerd maat ! ik wist nog steeds niet wat er aan de hand was totdat ik op mijn insta keek.
dit was voor mijn zo fijn gevoel dat zij dit had gedaan ( wel heb ik hem gelijk verwijderd natuurlijk om geen onzin in de wereld te brengen) wij moesten hier samen enorm om lachen. en voelde stiekem wel goed aan dat zij dit had gedaan.
paar maanden later werd er aan ons gevraagd of wij wel is aan kinderen hadden gedacht. wij zeiden allebei dat we hier nog even mee wilde wachten. maar toen we in de auto stapte, hebben we dit gesprek toch samen even voortgezet en hebben we tegen elkaar gezegd als het nu zou gebeuren wat zouden we doen ? toen kwam zij ermee dat als het zou gebeuren ze het gewoon zou willen.
dit waren voor mij allemaal bevestigingen dat het toch wel goed ging tussen ons.
om even terug te komen op het gesprek met mijn vader. nadat mijn vader haar verhaal had aangehoord vroeg hij of ze zeker was dat het haar gevoel was en of het niet aan de communicatie lag ? waarom heb je nooit aangegeven dat je het er moeilijk mee had. ze gaf hierop het antwoord dat ze dat gedaan heeft en dat ik daarna ook enorm positief veranderd was, ze gaf aan dat ze daar zo blij mee was, maar dat ze bang was dat het gewoon te laat was. en dat het blijft knagen bij haar.
toen mijn vader voorstelde dat het misschien slim was op voorlopig apart te gaan leven, maar wel in een soort relatie therapie te gaan samen om te kijken of dit nog te redden valt omdat hij merkte dat ze niet helemaal zeker was van de zaak, werd ze een beetje boos.
volgens haar kan een relatie therapeut ons niet helpen dit omdat zij vind dat haar relatie perfect is laatste tijd. onze relatie is precies zoals ze het hebben wil sinds dat alles zijn rust heeft gekregen. toen mij pa vroeg " waarom zitten we hier dan als het zo perfect is " gaf ze aan dat het gewoon de twijfel is. ze gaf aan dat ze zo bang was om net als vorig jaar mei dat weer een keer mee te maken dat ze er ineens zo klaar mee was. dat wil ze niet meer meemaken en daar denk ze soms over na wat als dit weer een keer terug komt ? hierna heeft ze aangegeven dat ze denk dat haar gevoel gewoon weg is en heeft mijn vader het gesprek verbroken.
vlak voor ze wegging is ze heel emotioneel geworden en heeft me een super lange knuffel gegeven en gezegd dat ik altijd welkom ben bij hun thuis. en dat ze niks liever heeft dat wij al goede vrienden verder gaan. dit was voor mij een soort vaarwel en kwam echt als eenmokerslag binnen.
toen ze we was heb ik een heel lang gesprek met mijn vader gehad, en die was net zo verbaasd als ik. mijn vader is best iemand die recht voor zijn raap is. en die zal nooit valse hoop aanpraten. maar toen hij zei: dit is wel een hele rare situatie, die is totaal niet zeker van der zaak. helemaal omdat ze als laatste zei dat ze nog langer had willen proberen.
week later was onze vakantie, hier was zij natuurlijk niet bij.
ik ben met een enorm dubbel gevoel op vakantie gegaan, ik had er heel veel zin in maar ook totaal niet miste haar nog steeds enorm en was daar echt met een dubbel gevoel.
toen we in Nederland weg reden met de groep, appte mijn ex ineens de vrouw van een hele goed vriend/kennis, normaal spreekt zij die mensen nooit omdat zij hun eigenlijk totaal niet kent ze stuurde het volgende " heel veel plezier op vakantie, maak er iets leuks van ! na de vakantie kom ik even langs een bakkie doen dan praten we even hoe het was !" ik stond met me mond vol tanden hun hebben normaal nooit contact en nu wens je ons allemaal via haar een fijne vakantie ? toen verder in het gesprek met die vrouw zei ze " dat ze enorm blij was dat wij zulke goeie vrienden waren "
ik heb haar sinds het uit is alleen maar zakelijk gesproken over het huis en heeft ze nog nooit interesse getoond hoe het verder met mij ging of over koetjes en kalfjes gesproken.
vlak voor het einde van de vakantie kreeg ik ineens van 2 vrienden van ons "samen" een apje hoe het op mijn vakantie was, en of ik het een beetje naar mijn zin had ? opzicht helemaal niet raar zodat ik even later op hun insta zag dat hun allebei samen met mijn ex aan tafel zaten.
dit riep bij mij zoveel vraagtekens op, hun nemen ineens contact op en toevallig ook nog terwijl ze met jou aan tafel zitten.
waarom zegt zij tegen iedereen dat wij zulke goeie vrienden zijn? terwijl wij app mekaar nooit we zien niks van elkaar op social media behalve via via. als wij zulke goeie vrienden zijn kan zij mij toch een fijne vakantie wensen en kan ze toch ook zelf vragen hoe de vakantie was ?
sorry voor het lange verhaal maar merkte dat ik weer heel erg veel behoeften had om dit op te schrijven. ik merk dt ik het nog totaal geen plekje kan geven. ook moet ze nog steeds wat spullen ophalen hier en toont ze nul interesse in het huis of het goed gaat met hypotheek rondkrijgen.
ze is 2 weken geleden langgewenst om de meeste spullen op te halen.
toen ze binnenkwam was ze enorm boos en kon er niet meer dan een hey vanaf.
ik dacht eerste moment dat dit was omdat ze niet de behoefte had om hier binnen te stappen en überhaupt mij te zien! maar na 10 min spullen heen en weer dragen kwam de aap uit de mauw.
ze had gezien dat mijn moeder had ontvolkt had om insta ( hier wist ik niks van af en achteraf had mijn moeder dit gedaan omdat mijn moeder best wel moeite had dat het uit was tussen ons ) mijn ex vriendin brak in tranen uit en heeft heel het weekend der eigen kut gevoeld omdat ze altijd voor mijn moeder klaar had gestaan, ik wist even niet wat me overkwam en wat ik hier van moest vinden. ik zei ook tegen haar dat ik hier niks van afwist. ook heb ik aangegeven dat mijn moeder dit waarschijnlijk deed omdat zij het ook heel moeilijk vind om haar schoondochter te verliezen waar ze zo close mee was, en dat hier geen kwade bedoelingen achter zitten. ze bleef heel emotioneel hier onder en ik vond het een beetje overdreven om zo te reageren op een social media dingetje ( dit heb ik natuurlijk niet gezegd ) maar ik denk dat we belangrijkere zaken aan ons hoofd hebben dan Instagram.
toen ze eenmaal beetje tot rust was gekomen, heb ik de rest van de spullen van haar in de bus geladen zodat we snel weer verder konden gaan zonder elkaar, toen eenmaal de spullen in de bus lagen ging ze bij me vader aan de woonkamer tafel zitten en wilde ze heel graag met hem het gesprek aan gaan waarom dit allemaal gebeurd is. mijn vader probeert zich heel erg buiten deze situatie te houden en ook niet teveel erover te vinden.
nu kwamen er ineens hele andere dingen aan het licht. ze begon in eerste instantie weer dat haar gevoel weg is, en dat ze niks liever had dan samen oud worden en samen verder gaan en samen gelukkig oud worden. maar haar gevoel zegt wat anders. toen mijn vader vroeg wat ze precies voelde, en wat ze precies meemaakt kwam er iets heel anders uit. ze gaf aan dat er de laatste jaren teveel dingen zijn gebeurd waardoor er vorig jaar in mei iets is geknapt ( hier bedoelde zij kleine ruzie's en discussie's ). ze gaf aan dat het laatste tijd super goed ging, en dat ze ook echt tijden heeft gehad dat ze geen twijfel had. maar toen in mei was ze er blijkbaar helemaal klaar mee en dat wil ze gewoon niet meer meemaken. ze heeft dit dan weer heel lang niet en dan ineens na een half jaar komt er soms weer een twijfel en dan gaat ze zich vragen stellen. is dit het ? wil ik kinderen met hem ? wil ik trouwen? en die vragen kan ze dan op moment van twijfel niet beantwoorden. dan paar dagen later is dit weer weg maar ze is bang dat dat ooit weer terugkomt en ze kan niet leven met die twijfel. dit kwam voor mij echt zo hard binnen helemaal omdat ze afgelopen 6 maanden van die rare dingen heeft gedaan waardoor ik dacht dat ze dit allemaal wel wilde.
zo waren we vorig jaar september met mijn schoonouders op vakantie. ik heb haar vlak voor de vakantie een ring gegeven omdat toen wij samen aan het shoppen waren ze die zag liggen en er helemaal weg van was. ze wilde heel graag dat ik een foto maakte van haar met de ring, daarna toen ik aan het douche was heeft e mijn telefoon gepakt en die foto op mijn insta gezet met de volgende tekst " she said yes " ik had niks in de gaten totdat mijn collega"s en vrienden mij belde met gefeliciteerd maat ! ik wist nog steeds niet wat er aan de hand was totdat ik op mijn insta keek.
dit was voor mijn zo fijn gevoel dat zij dit had gedaan ( wel heb ik hem gelijk verwijderd natuurlijk om geen onzin in de wereld te brengen) wij moesten hier samen enorm om lachen. en voelde stiekem wel goed aan dat zij dit had gedaan.
paar maanden later werd er aan ons gevraagd of wij wel is aan kinderen hadden gedacht. wij zeiden allebei dat we hier nog even mee wilde wachten. maar toen we in de auto stapte, hebben we dit gesprek toch samen even voortgezet en hebben we tegen elkaar gezegd als het nu zou gebeuren wat zouden we doen ? toen kwam zij ermee dat als het zou gebeuren ze het gewoon zou willen.
dit waren voor mij allemaal bevestigingen dat het toch wel goed ging tussen ons.
om even terug te komen op het gesprek met mijn vader. nadat mijn vader haar verhaal had aangehoord vroeg hij of ze zeker was dat het haar gevoel was en of het niet aan de communicatie lag ? waarom heb je nooit aangegeven dat je het er moeilijk mee had. ze gaf hierop het antwoord dat ze dat gedaan heeft en dat ik daarna ook enorm positief veranderd was, ze gaf aan dat ze daar zo blij mee was, maar dat ze bang was dat het gewoon te laat was. en dat het blijft knagen bij haar.
toen mijn vader voorstelde dat het misschien slim was op voorlopig apart te gaan leven, maar wel in een soort relatie therapie te gaan samen om te kijken of dit nog te redden valt omdat hij merkte dat ze niet helemaal zeker was van de zaak, werd ze een beetje boos.
volgens haar kan een relatie therapeut ons niet helpen dit omdat zij vind dat haar relatie perfect is laatste tijd. onze relatie is precies zoals ze het hebben wil sinds dat alles zijn rust heeft gekregen. toen mij pa vroeg " waarom zitten we hier dan als het zo perfect is " gaf ze aan dat het gewoon de twijfel is. ze gaf aan dat ze zo bang was om net als vorig jaar mei dat weer een keer mee te maken dat ze er ineens zo klaar mee was. dat wil ze niet meer meemaken en daar denk ze soms over na wat als dit weer een keer terug komt ? hierna heeft ze aangegeven dat ze denk dat haar gevoel gewoon weg is en heeft mijn vader het gesprek verbroken.
vlak voor ze wegging is ze heel emotioneel geworden en heeft me een super lange knuffel gegeven en gezegd dat ik altijd welkom ben bij hun thuis. en dat ze niks liever heeft dat wij al goede vrienden verder gaan. dit was voor mij een soort vaarwel en kwam echt als eenmokerslag binnen.
toen ze we was heb ik een heel lang gesprek met mijn vader gehad, en die was net zo verbaasd als ik. mijn vader is best iemand die recht voor zijn raap is. en die zal nooit valse hoop aanpraten. maar toen hij zei: dit is wel een hele rare situatie, die is totaal niet zeker van der zaak. helemaal omdat ze als laatste zei dat ze nog langer had willen proberen.
week later was onze vakantie, hier was zij natuurlijk niet bij.
ik ben met een enorm dubbel gevoel op vakantie gegaan, ik had er heel veel zin in maar ook totaal niet miste haar nog steeds enorm en was daar echt met een dubbel gevoel.
toen we in Nederland weg reden met de groep, appte mijn ex ineens de vrouw van een hele goed vriend/kennis, normaal spreekt zij die mensen nooit omdat zij hun eigenlijk totaal niet kent ze stuurde het volgende " heel veel plezier op vakantie, maak er iets leuks van ! na de vakantie kom ik even langs een bakkie doen dan praten we even hoe het was !" ik stond met me mond vol tanden hun hebben normaal nooit contact en nu wens je ons allemaal via haar een fijne vakantie ? toen verder in het gesprek met die vrouw zei ze " dat ze enorm blij was dat wij zulke goeie vrienden waren "
ik heb haar sinds het uit is alleen maar zakelijk gesproken over het huis en heeft ze nog nooit interesse getoond hoe het verder met mij ging of over koetjes en kalfjes gesproken.
vlak voor het einde van de vakantie kreeg ik ineens van 2 vrienden van ons "samen" een apje hoe het op mijn vakantie was, en of ik het een beetje naar mijn zin had ? opzicht helemaal niet raar zodat ik even later op hun insta zag dat hun allebei samen met mijn ex aan tafel zaten.
dit riep bij mij zoveel vraagtekens op, hun nemen ineens contact op en toevallig ook nog terwijl ze met jou aan tafel zitten.
waarom zegt zij tegen iedereen dat wij zulke goeie vrienden zijn? terwijl wij app mekaar nooit we zien niks van elkaar op social media behalve via via. als wij zulke goeie vrienden zijn kan zij mij toch een fijne vakantie wensen en kan ze toch ook zelf vragen hoe de vakantie was ?
sorry voor het lange verhaal maar merkte dat ik weer heel erg veel behoeften had om dit op te schrijven. ik merk dt ik het nog totaal geen plekje kan geven. ook moet ze nog steeds wat spullen ophalen hier en toont ze nul interesse in het huis of het goed gaat met hypotheek rondkrijgen.
Ze speelt een spelletje met je doordat ze zelf niet eens weet wat ze wil.
Het is of het een of het ander, niet een of andere vage constructie ergens middenin.
Ik zou haar duidelijk maken dat ze moet kappen met aandacht zoeken via vrienden of weet ik wat voor andere manier. En die vrienden vertellen dat je geen zin hebt in haar gezeik en gedoe.
Het is of het een of het ander, niet een of andere vage constructie ergens middenin.
Ik zou haar duidelijk maken dat ze moet kappen met aandacht zoeken via vrienden of weet ik wat voor andere manier. En die vrienden vertellen dat je geen zin hebt in haar gezeik en gedoe.
Kan dit te maken hebben met haar jeugd? Je had het over een broer met agressieproblemen. Misschien heeft zij zich een soort gedrag aangeleerd om zoveel mogelijk harmonie proberen te bewaren en is ze pisbang voor confrontaties? Net zoals je eerder vertelde over dat ze zo moest huilen als je door bleef vragen naar bepaalde dingen..quote:
even een korte update over de laatste 2 weken.
ze is 2 weken geleden langgewenst om de meeste spullen op te halen.
toen ze binnenkwam was ze enorm boos en kon er niet meer dan een hey vanaf.
ik dacht eerste moment dat dit was omdat ze niet de behoefte had om hier binnen te stappen en überhaupt mij te zien! maar na 10 min spullen heen en weer dragen kwam de aap uit de mauw.
ze had gezien dat mijn moeder had ontvolkt had om insta ( hier wist ik niks van af en achteraf had mijn moeder dit gedaan omdat mijn moeder best wel moeite had dat het uit was tussen ons ) mijn ex vriendin brak in tranen uit en heeft heel het weekend der eigen kut gevoeld omdat ze altijd voor mijn moeder klaar had gestaan, ik wist even niet wat me overkwam en wat ik hier van moest vinden. ik zei ook tegen haar dat ik hier niks van afwist. ook heb ik aangegeven dat mijn moeder dit waarschijnlijk deed omdat zij het ook heel moeilijk vind om haar schoondochter te verliezen waar ze zo close mee was, en dat hier geen kwade bedoelingen achter zitten. ze bleef heel emotioneel hier onder en ik vond het een beetje overdreven om zo te reageren op een social media dingetje ( dit heb ik natuurlijk niet gezegd ) maar ik denk dat we belangrijkere zaken aan ons hoofd hebben dan Instagram.
Vanuit zo een oogpunt gezien staat ze misschien strak van de spanning dat ze bij over de vloer komt, terwijl jouw moeder haar gevoelsmatig afgewezen heeft. Misschien was ze bang dat jij haar ter plekke ook zo zou af wijzen? (Niet omdat je daar reden toe zou hebben gegeven, maar omdat ze dusdanig vanuit haar verleden getriggerd is dat ze niet meer toekomt aan nadenken over hoe het voor een ander is en dat niet per se vooral om haar hoeft te draaien ofzo)
Goedkeuring zoeken--> harmonie. Logisch dat je pa zich neutraal probeert op te stellen, maar dat ervaart zij wellicht ook als afwijzing of op z'n minst onbegrip en verminderde loyaliteit ofzo..quote:toen ze eenmaal beetje tot rust was gekomen, heb ik de rest van de spullen van haar in de bus geladen zodat we snel weer verder konden gaan zonder elkaar, toen eenmaal de spullen in de bus lagen ging ze bij me vader aan de woonkamer tafel zitten en wilde ze heel graag met hem het gesprek aan gaan waarom dit allemaal gebeurd is. mijn vader probeert zich heel erg buiten deze situatie te houden en ook niet teveel erover te vinden.
Misschien zit 'm daar ook de angel, ze wil vooral doen wat zij denkt dat goed voelt of zou moeten voelen..quote:nu kwamen er ineens hele andere dingen aan het licht. ze begon in eerste instantie weer dat haar gevoel weg is, en dat ze niks liever had dan samen oud worden en samen verder gaan en samen gelukkig oud worden. maar haar gevoel zegt wat anders. toen mijn vader vroeg wat ze precies voelde, en wat ze precies meemaakt kwam er iets heel anders uit. ze gaf aan dat er de laatste jaren teveel dingen zijn gebeurd waardoor er vorig jaar in mei iets is geknapt ( hier bedoelde zij kleine ruzie's en discussie's ). ze gaf aan dat het laatste tijd super goed ging, en dat ze ook echt tijden heeft gehad dat ze geen twijfel had. maar toen in mei was ze er blijkbaar helemaal klaar mee en dat wil ze gewoon niet meer meemaken. ze heeft dit dan weer heel lang niet en dan ineens na een half jaar komt er soms weer een twijfel en dan gaat ze zich vragen stellen. is dit het ? wil ik kinderen met hem ? wil ik trouwen? en die vragen kan ze dan op moment van twijfel niet beantwoorden. dan paar dagen later is dit weer weg maar ze is bang dat dat ooit weer terugkomt en ze kan niet leven met die twijfel. dit kwam voor mij echt zo hard binnen helemaal omdat ze afgelopen 6 maanden van die rare dingen heeft gedaan waardoor ik dacht dat ze dit allemaal wel wilde.
zo waren we vorig jaar september met mijn schoonouders op vakantie. ik heb haar vlak voor de vakantie een ring gegeven omdat toen wij samen aan het shoppen waren ze die zag liggen en er helemaal weg van was. ze wilde heel graag dat ik een foto maakte van haar met de ring, daarna toen ik aan het douche was heeft e mijn telefoon gepakt en die foto op mijn insta gezet met de volgende tekst " she said yes " ik had niks in de gaten totdat mijn collega"s en vrienden mij belde met gefeliciteerd maat ! ik wist nog steeds niet wat er aan de hand was totdat ik op mijn insta keek.
dit was voor mijn zo fijn gevoel dat zij dit had gedaan ( wel heb ik hem gelijk verwijderd natuurlijk om geen onzin in de wereld te brengen) wij moesten hier samen enorm om lachen. en voelde stiekem wel goed aan dat zij dit had gedaan.
Zij probeerde dat misschien ook zo bevestigen, voor de harmonie met jou, maar misschien ook om dat knagende gevoel bij haar weg te krijgen..quote:paar maanden later werd er aan ons gevraagd of wij wel is aan kinderen hadden gedacht. wij zeiden allebei dat we hier nog even mee wilde wachten. maar toen we in de auto stapte, hebben we dit gesprek toch samen even voortgezet en hebben we tegen elkaar gezegd als het nu zou gebeuren wat zouden we doen ? toen kwam zij ermee dat als het zou gebeuren ze het gewoon zou willen.
dit waren voor mij allemaal bevestigingen dat het toch wel goed ging tussen ons.
Hij bevestigt haar op zo een moment niet dat ze goed doet of probeert te doen. En misschien nog erger en jakkiebah eng, dat het iets zou kunnen zijn waar zij gewoon eens echt aan moet gaan leren werken..quote:om even terug te komen op het gesprek met mijn vader. nadat mijn vader haar verhaal had aangehoord vroeg hij of ze zeker was dat het haar gevoel was en of het niet aan de communicatie lag ? waarom heb je nooit aangegeven dat je het er moeilijk mee had. ze gaf hierop het antwoord dat ze dat gedaan heeft en dat ik daarna ook enorm positief veranderd was, ze gaf aan dat ze daar zo blij mee was, maar dat ze bang was dat het gewoon te laat was. en dat het blijft knagen bij haar.
toen mijn vader voorstelde dat het misschien slim was op voorlopig apart te gaan leven, maar wel in een soort relatie therapie te gaan samen om te kijken of dit nog te redden valt omdat hij merkte dat ze niet helemaal zeker was van de zaak, werd ze een beetje boos.
Zolang zij jou kan bevestigen in jouw perfectie, kun en hoef jij er niks mee te doen ofzo. Ze sluit je zo buiten denk ik.quote:volgens haar kan een relatie therapeut ons niet helpen dit omdat zij vind dat haar relatie perfect is laatste tijd. onze relatie is precies zoals ze het hebben wil sinds dat alles zijn rust heeft gekregen. toen mij pa vroeg " waarom zitten we hier dan als het zo perfect is " gaf ze aan dat het gewoon de twijfel is. ze gaf aan dat ze zo bang was om net als vorig jaar mei dat weer een keer mee te maken dat ze er ineens zo klaar mee was. dat wil ze niet meer meemaken en daar denk ze soms over na wat als dit weer een keer terug komt ? hierna heeft ze aangegeven dat ze denk dat haar gevoel gewoon weg is en heeft mijn vader het gesprek verbroken.
Zij wil dat niet meer meemaken en jij hebt er maar mee te dealen dus. Zo te horen weinig ruimte en overweging voor hoe het op jou overkomt en of jij misschien wel gebaat zou kunnen zijn bij een wat meer diepgaandere afsluiting onder begeleiding van een relatietherapeut.
Ze solliciteert naar jouw medelijden en aardigheid, want dan heeft ze het toch goed gedaan voor haar gevoel?quote:vlak voor ze wegging is ze heel emotioneel geworden en heeft me een super lange knuffel gegeven en gezegd dat ik altijd welkom ben bij hun thuis. en dat ze niks liever heeft dat wij al goede vrienden verder gaan. dit was voor mij een soort vaarwel en kwam echt als eenmokerslag binnen.
Ik ga nog even rechter voor zijn raap zijn en zeggen dat ik het echt heel een nare situatie vindt dat ze denkt dat het goed is om te roepen dat ze het nog langer had willen proberen. Alsof jij daar gebaat bij zou zijn en dat maar als een compliment zou moeten zien ofzo..quote:toen ze we was heb ik een heel lang gesprek met mijn vader gehad, en die was net zo verbaasd als ik. mijn vader is best iemand die recht voor zijn raap is. en die zal nooit valse hoop aanpraten. maar toen hij zei: dit is wel een hele rare situatie, die is totaal niet zeker van der zaak. helemaal omdat ze als laatste zei dat ze nog langer had willen proberen.
Again, solliciteren naar goede bevestiging..quote:week later was onze vakantie, hier was zij natuurlijk niet bij.
ik ben met een enorm dubbel gevoel op vakantie gegaan, ik had er heel veel zin in maar ook totaal niet miste haar nog steeds enorm en was daar echt met een dubbel gevoel.
toen we in Nederland weg reden met de groep, appte mijn ex ineens de vrouw van een hele goed vriend/kennis, normaal spreekt zij die mensen nooit omdat zij hun eigenlijk totaal niet kent ze stuurde het volgende " heel veel plezier op vakantie, maak er iets leuks van ! na de vakantie kom ik even langs een bakkie doen dan praten we even hoe het was !" ik stond met me mond vol tanden hun hebben normaal nooit contact en nu wens je ons allemaal via haar een fijne vakantie ? toen verder in het gesprek met die vrouw zei ze " dat ze enorm blij was dat wij zulke goeie vrienden waren "
Ze is veel te druk met zichzelf en haar beeld om na te denken over hoe dit alles voor jou is. Je deed alles perfect, ze heeft haar best gedaan blabla, dus dat beeld wil ze denk ik niet verstoren door te vragen hoe het nou echt met jou gaat voorbij de hey, alles goed?quote:ik heb haar sinds het uit is alleen maar zakelijk gesproken over het huis en heeft ze nog nooit interesse getoond hoe het verder met mij ging of over koetjes en kalfjes gesproken.
Lijkt me een beetje een patroon, niet? Misschien als je erover na gaat denken zelfs in het algemeen en niet alleen in jullie relatie.
En dan het risico lopen dat je recht in haar gezicht misschien aangeeft dat het niet zo fantastisch was? Dat je haar gemist hebt en zij schuldig gaat voelen dat ze je niet nog langer in de waan heeft gelaten dat het goed (genoeg) was?quote:vlak voor het einde van de vakantie kreeg ik ineens van 2 vrienden van ons "samen" een apje hoe het op mijn vakantie was, en of ik het een beetje naar mijn zin had ? opzicht helemaal niet raar zodat ik even later op hun insta zag dat hun allebei samen met mijn ex aan tafel zaten.
dit riep bij mij zoveel vraagtekens op, hun nemen ineens contact op en toevallig ook nog terwijl ze met jou aan tafel zitten.
waarom zegt zij tegen iedereen dat wij zulke goeie vrienden zijn? terwijl wij app mekaar nooit we zien niks van elkaar op social media behalve via via. als wij zulke goeie vrienden zijn kan zij mij toch een fijne vakantie wensen en kan ze toch ook zelf vragen hoe de vakantie was ?
Nee, beter dan via de omweg laten zien dat ze zo aardig en begaan met je is. Als het dan escaleert heeft zij op veilige afstand haar best gedaan om de harmonie te bewaren ofzo en dan zijn dit de getuigen ofzo..
Niks sorry man, het lijkt me juist heel goed dat jij van je hart geen moordkuil maakt. Logisch dat je het nog geen plekje kan geven. Zij lijkt nogal sturend te doen om het een specifiek plekje te laten zijn, dat maakt het allemaal niet makkelijker voor jou om jouw weg daarin te vinden.quote:sorry voor het lange verhaal maar merkte dat ik weer heel erg veel behoeften had om dit op te schrijven. ik merk dt ik het nog totaal geen plekje kan geven. ook moet ze nog steeds wat spullen ophalen hier en toont ze nul interesse in het huis of het goed gaat met hypotheek rondkrijgen.
Dit wordt straks makkelijker als jij verder in je verwerkingsproces bent en je de administratie en alles met haar hebt afgehandeld.
Zorg voor jezelf en laat je niet in de hoek drukken dat je jullie relatie en haar alleen maar positief zou moeten zien. Jij hebt recht op emoties die verder gaan dan dat, dat is normaal in de diverse stadia van een rouw zeg maar. Dat zij dat niet wil of kan handelen zegt meer over haar dan over jou. Ook als ze het wel goed bedoelt, is het geen schande om voor jezelf een grens te trekken tot waar het voor jou werkt.
Ze zal je er waarschijnlijk niet naar vragen, maar je kan het bijvoorbeeld uit proberen te leggen dat zo een knuffel voor jou nu te moeilijk is en het erger maakt als ze dat probeert te doen. Niet omdat je haar nu een kutwijf vindt, maar omdat jij afstand moet houden om over haar heen te komen en dat dit tijd nodig heeft. Als je haar in zo een uitleg kan bevestigen in de goedheid en de harmonie, dan zou ze het hopelijk met zo min mogelijk afwijzing op kunnen vatten als iets wat niet zo negatief en onveilig is (en dus niet zo hoeft te escaleren).
Ik wens je veel sterkte toe, want dit is een begrijpelijk wel echt een achtbaan als je er midden zo midden in zit. Maar echt, na het door de zure appel heen bijten, ga je hier beter uit komen.
Ik: *scroll scroll*quote:
even een korte update over de laatste 2 weken.
Hm, kort?
Somebody that I used to know
Heb het verhaal inmiddels gelezen (en ook dat het blijkbaar langer werd dan vooraf gedacht, natuurlijk helemaal prima is, maar ik moest glimlachen om de discrepantie tussen je eerste opmerking en de lengte van je post).
Twee dingen:
Twee dingen:
Tja, dit is een consequentie van uit elkaar gaan. Misschien lullig, en misschien had ze het zich nog niet gerealiseerd, maar dit is natuurlijk wel logisch. Hoe had ze het dan gedacht? Dat ze het met jou uit kon maken, maar dat ze nog een comfortabele positie kon behouden in relatie met jouw ouders? Snap best dat het er bij aan inhakt, maar 't hoort er wel een beetje bij.quote:
ze had gezien dat mijn moeder had ontvolkt had om insta ( hier wist ik niks van af en achteraf had mijn moeder dit gedaan omdat mijn moeder best wel moeite had dat het uit was tussen ons ) mijn ex vriendin brak in tranen uit en heeft heel het weekend der eigen kut gevoeld omdat ze altijd voor mijn moeder klaar had gestaan,
Ben wel benieuwd hoe je hierop heb gereageerd naar vrienden. Ik snap dat het een vervelende bijsmaak voor je heeft. Zelf zou ik er nogal bits op ingaan, maar ja, daar betrek je dan ook je vrienden bij (die zich waarschijnlijk van geen kwaad bewust zijn dat ze worden gebruikt). Dus hoe breng je dat netjes?quote:
vlak voor het einde van de vakantie kreeg ik ineens van 2 vrienden van ons "samen" een apje hoe het op mijn vakantie was, en of ik het een beetje naar mijn zin had ? opzicht helemaal niet raar zodat ik even later op hun insta zag dat hun allebei samen met mijn ex aan tafel zaten.
dit riep bij mij zoveel vraagtekens op, hun nemen ineens contact op en toevallig ook nog terwijl ze met jou aan tafel zitten.
Somebody that I used to know
haha, ik snap dat de koptekst en het verhaal niet heel passend is.quote:Op donderdag 27 februari 2020 13:45 schreef Postbus100 het volgende:
Heb het verhaal inmiddels gelezen (en ook dat het blijkbaar langer werd dan vooraf gedacht, natuurlijk helemaal prima is, maar ik moest glimlachen om de discrepantie tussen je eerste opmerking en de lengte van je post).
Twee dingen:
[..]
Tja, dit is een consequentie van uit elkaar gaan. Misschien lullig, en misschien had ze het zich nog niet gerealiseerd, maar dit is natuurlijk wel logisch. Hoe had ze het dan gedacht? Dat ze het met jou uit kon maken, maar dat ze nog een comfortabele positie kon behouden in relatie met jouw ouders? Snap best dat het er bij aan inhakt, maar 't hoort er wel een beetje bij.
[..]
Ben wel benieuwd hoe je hierop heb gereageerd naar vrienden. Ik snap dat het een vervelende bijsmaak voor je heeft. Zelf zou ik er nogal bits op ingaan, maar ja, daar betrek je dan ook je vrienden bij (die zich waarschijnlijk van geen kwaad bewust zijn dat ze worden gebruikt). Dus hoe breng je dat netjes?
er kwam iets meer in me op onder het typen dan dat ik verwacht had.
ik heb op onze vrienden vrij normaal gereageerd, dat het goed met me gaat en dat ik lekker aan het genieten ben. ik wist namelijk op dit moment nog niet dat zij daar was.
achteraf voelde het wel een beetje dubbel, ik weet natuurlijk niet zeker dat dit vanaf haar komt, maar het zou wel heel toevallig zijn dat hun ineens allebei contact gaan zoeken op hetzelfde moment dat zij daar is.
wat ik wel merk is dat ze bij iedereen even de verhaal wil doen, ook mensen die ze normaal nooit spreekt. zo heeft ze me zus voor de vakantie ook een berichtje gestuurd. en liet ze weten dat het wel oké ging, maar dat ze in een rollercoaster zat. vaak krijg ik beetje het idee dat ze heel erg via via communiceert. zij weet donders goed dat mijn zus en ik heel erg close zijn.
heel erg bedankt, doet me goed !quote:
[..]
Kan dit te maken hebben met haar jeugd? Je had het over een broer met agressieproblemen. Misschien heeft zij zich een soort gedrag aangeleerd om zoveel mogelijk harmonie proberen te bewaren en is ze pisbang voor confrontaties? Net zoals je eerder vertelde over dat ze zo moest huilen als je door bleef vragen naar bepaalde dingen..
Vanuit zo een oogpunt gezien staat ze misschien strak van de spanning dat ze bij over de vloer komt, terwijl jouw moeder haar gevoelsmatig afgewezen heeft. Misschien was ze bang dat jij haar ter plekke ook zo zou af wijzen? (Niet omdat je daar reden toe zou hebben gegeven, maar omdat ze dusdanig vanuit haar verleden getriggerd is dat ze niet meer toekomt aan nadenken over hoe het voor een ander is en dat niet per se vooral om haar hoeft te draaien ofzo)
[..]
ja er zijn vroeger heel veel dingen gebeurd bij hun in huis, haar broer heeft epilepsie en agressie problemen. is daar ook heel veel fysiek geweld bij gekomen, en persoonlijk denk ik dat zij daar nog steeds mee zit, op het moment dat hij binnenkomt veranderd zij compleet als persoon.
Goedkeuring zoeken--> harmonie. Logisch dat je pa zich neutraal probeert op te stellen, maar dat ervaart zij wellicht ook als afwijzing of op z'n minst onbegrip en verminderde loyaliteit ofzo..
[..]
merk idd dat zij bij veel mensen even haar verhaal kwijt wil, ook mensen die zij nooit spreekt en die van mij kant komen.
Misschien zit 'm daar ook de angel, ze wil vooral doen wat zij denkt dat goed voelt of zou moeten voelen..
[..]
ja helaas zag ik dat wel als een positieve verandering in onze relatie, dat zij de buitenwereld durfde te tonen dat wij best verloofd zouden kunnen worden als het moest.
Zij probeerde dat misschien ook zo bevestigen, voor de harmonie met jou, maar misschien ook om dat knagende gevoel bij haar weg te krijgen..
[..]
ik snap wat je bedoel, helaas snap ik niks van de signalen maar misschien zoek ik er ook wel veel te veel achter.
Hij bevestigt haar op zo een moment niet dat ze goed doet of probeert te doen. En misschien nog erger en jakkiebah eng, dat het iets zou kunnen zijn waar zij gewoon eens echt aan moet gaan leren werken..
[..]
Zolang zij jou kan bevestigen in jouw perfectie, kun en hoef jij er niks mee te doen ofzo. Ze sluit je zo buiten denk ik.
Zij wil dat niet meer meemaken en jij hebt er maar mee te dealen dus. Zo te horen weinig ruimte en overweging voor hoe het op jou overkomt en of jij misschien wel gebaat zou kunnen zijn bij een wat meer diepgaandere afsluiting onder begeleiding van een relatietherapeut.
[..]
voor mij zou dit idd een afsluiting zijn waar ik mee zou kunnen leven en waardoor ik ook echt respect voor de situatie zou krijgen. zij denkt dat ze er alles aan heeft gedaan door 2x weg te gaan en 2 dagen later weer op de stoep te staan. zonder dat er iets veranderd is.
ik heb tegen haar gezegd dat dat geen oplossing is maar vlucht gedrag. niks veranderen lost niks op en is wachten tot het weer fout gaat. maar zij zag dit zo niet.
Ze solliciteert naar jouw medelijden en aardigheid, want dan heeft ze het toch goed gedaan voor haar gevoel?
[..]
Ik ga nog even rechter voor zijn raap zijn en zeggen dat ik het echt heel een nare situatie vindt dat ze denkt dat het goed is om te roepen dat ze het nog langer had willen proberen. Alsof jij daar gebaat bij zou zijn en dat maar als een compliment zou moeten zien ofzo..
[..]
ja, klopt. maar toen ze dit zei leek het wel of ze er ook echt zo over dacht want ze keek me wel echt diep in me ogen aan en je zag wel dat ze dit meenden en toen begon ze weer te huilen.
Again, solliciteren naar goede bevestiging..
[..]
Ze is veel te druk met zichzelf en haar beeld om na te denken over hoe dit alles voor jou is. Je deed alles perfect, ze heeft haar best gedaan blabla, dus dat beeld wil ze denk ik niet verstoren door te vragen hoe het nou echt met jou gaat voorbij de hey, alles goed?
Lijkt me een beetje een patroon, niet? Misschien als je erover na gaat denken zelfs in het algemeen en niet alleen in jullie relatie.
[..]
ze is wel iemand die graag mensen pleased, ze kan moeilijk tegen ruzie/confrontaties . en raakt snel in paniek als het even niet zo gaat zoals zij gepland had.
En dan het risico lopen dat je recht in haar gezicht misschien aangeeft dat het niet zo fantastisch was? Dat je haar gemist hebt en zij schuldig gaat voelen dat ze je niet nog langer in de waan heeft gelaten dat het goed (genoeg) was?
Nee, beter dan via de omweg laten zien dat ze zo aardig en begaan met je is. Als het dan escaleert heeft zij op veilige afstand haar best gedaan om de harmonie te bewaren ofzo en dan zijn dit de getuigen ofzo..
[..]
ja ik denk persoonlijk soms wel is dat ze bang is dat ze weer gaat twijfelen net als de vorige 2x. toen deed ze ook alles via me zus, en toen stuurde ze een uur voordat ze terug kwam een heel heftig berichtje hoe erg ze er wel niet klaar mee was. en een uur later stond ze hier met der spullen omdat ze terug wilde komen. soms denk ik wel is dat zij der eigen dingen aanpraat en dat ze daar heel erg aan vastklampt. net als dat met der gevoel, dat ze constant zegt me gevoel is weg. totdat iemand doorgaat vragen en blijkt het een opstapeling van allemaal kleine conflicten wat haar teveel is geworden.
Niks sorry man, het lijkt me juist heel goed dat jij van je hart geen moordkuil maakt. Logisch dat je het nog geen plekje kan geven. Zij lijkt nogal sturend te doen om het een specifiek plekje te laten zijn, dat maakt het allemaal niet makkelijker voor jou om jouw weg daarin te vinden.
Dit wordt straks makkelijker als jij verder in je verwerkingsproces bent en je de administratie en alles met haar hebt afgehandeld.
Zorg voor jezelf en laat je niet in de hoek drukken dat je jullie relatie en haar alleen maar positief zou moeten zien. Jij hebt recht op emoties die verder gaan dan dat, dat is normaal in de diverse stadia van een rouw zeg maar. Dat zij dat niet wil of kan handelen zegt meer over haar dan over jou. Ook als ze het wel goed bedoelt, is het geen schande om voor jezelf een grens te trekken tot waar het voor jou werkt.
Ze zal je er waarschijnlijk niet naar vragen, maar je kan het bijvoorbeeld uit proberen te leggen dat zo een knuffel voor jou nu te moeilijk is en het erger maakt als ze dat probeert te doen. Niet omdat je haar nu een kutwijf vindt, maar omdat jij afstand moet houden om over haar heen te komen en dat dit tijd nodig heeft. Als je haar in zo een uitleg kan bevestigen in de goedheid en de harmonie, dan zou ze het hopelijk met zo min mogelijk afwijzing op kunnen vatten als iets wat niet zo negatief en onveilig is (en dus niet zo hoeft te escaleren).
Ik wens je veel sterkte toe, want dit is een begrijpelijk wel echt een achtbaan als je er midden zo midden in zit. Maar echt, na het door de zure appel heen bijten, ga je hier beter uit komen.
tis idd een verschrikkelijke periode, heb ook echt flinke kut momenten gehad op mijn vakantie afgelopen week, maar ik heb een beetje meegekregen dat zij ook niet echt in een feeststemming is geweest. normaal is zij echt een feestbeest, en had wel verwacht dat ze elke avond carnaval zou gaan vieren. maar ze is geen dag geweest hoorde ik van vrienden. ook ligt ze gemiddeld 11 uur te slapen per avond dus wijst ook niet echt uit dat het met haar super gaat. dit vind ik ook mega kut om te horen heb liever dat ze me soms gewoon een berichtje stuurt dat ze zich super kut voelt en dat ze dit liever ook niet had gehad. maarja het is nou eenmaal zo.
bedankt voor je reactie
Ik denk dat je twee dingen kan doen:quote:
wat ik wel merk is dat ze bij iedereen even de verhaal wil doen, ook mensen die ze normaal nooit spreekt. zo heeft ze me zus voor de vakantie ook een berichtje gestuurd. en liet ze weten dat het wel oké ging, maar dat ze in een rollercoaster zat. vaak krijg ik beetje het idee dat ze heel erg via via communiceert. zij weet donders goed dat mijn zus en ik heel erg close zijn.
- haar heel erg weg houden uit je leven en je leven van haar afschermen
- of je schouders erover ophalen dat ze viavia contact/de band blijft houden. Ze maakt het vooral zichzelf heel erg moeilijk, maar daar hoef jij je niet druk over te maken. Ze stoot vanzelf een keer haar neus.
[ Bericht 7% gewijzigd door Postbus100 op 27-02-2020 15:25:51 ]
Somebody that I used to know
Misschien is het niet zozeer een verandering, maar dat het dan dusdanig nijpend wordt voor haar dat ze het niet meer kan verbergen?quote:
ja er zijn vroeger heel veel dingen gebeurd bij hun in huis, haar broer heeft epilepsie en agressie problemen. is daar ook heel veel fysiek geweld bij gekomen, en persoonlijk denk ik dat zij daar nog steeds mee zit, op het moment dat hij binnenkomt veranderd zij compleet als persoon.
Haar verhaal dat ze graag terug wil zien, stukje controle?quote:merk idd dat zij bij veel mensen even haar verhaal kwijt wil, ook mensen die zij nooit spreekt en die van mij kant komen.
Waarom vindt je dat helaas?quote:ja helaas zag ik dat wel als een positieve verandering in onze relatie, dat zij de buitenwereld durfde te tonen dat wij best verloofd zouden kunnen worden als het moest.
Het zou mij, als buitenstaander op afstand, niet verbazen dat ze het ook als positieve verandering bedoelt heeft. Waardoor het voor jou moeilijker wordt om te peilen wat in haar om gaat. Ik hoop dat je de helaas dan ook bedoelt als dat het helaas niet gewerkt heeft en niet dat je het helaas opgevat heeft zoals zij het bedoelde..
Teveel als in op jezelf willen betrekken? Niet zo raar als je nog niet zo ver in je verwerkingsproces zit en nog hoopt dat er met wat aanpassingen samen nog wel een mouw aan te passen valt.quote:ik snap wat je bedoel, helaas snap ik niks van de signalen maar misschien zoek ik er ook wel veel te veel achter.
Maar misschien zelfs gewoon ook te weinig, als je kijkt naar haar verleden en haar ontwijkende en sturende gedrag in het algemeen. Als het zo heftig was en is, dan is dat veel groter dan jou en jouw invloed. Lullig gezegd, dan gaat het niet eens zozeer (meer) om jou en jouw gevoelens, maar dat zij de situatie zo probeert te regisseren dat zij niet geconfronteerd kan worden met waar ze niet tegen kan.
Binnen een relatie kun je tot op zekere hoogte je verschuilen achter elkaar. Als single kan ze dat minder gaan doen en zal ze meer op zichzelf terug gegooid worden. Misschien vindt ze zo een nieuwe fase eng en is het daarom ook belangrijk voor haar om het gevoel te hebben dat ze jou niet als schip verbrandt heeft. Immers, als jullie zo goed uit elkaar zijn gegaan, dan heeft ze het niet zo verkeerd gedaan en is er geen reden tot escalatie. Dan kan ze nog bevestiging krijgen dat het, zij het op vriendschapsniveau, nog wel goed genoeg zit.
Misschien moet je het los leren zien, dat ze vooral signalen geeft en laat zien om haar definitie van goed te genereren, terwijl jouw idee van goed gewoon iets anders is.
Wat hoop je in relatietherapie te bereiken? Misschien kun je ook zonder haar medewerking stappen zetten om dit beter af te sluiten..quote:voor mij zou dit idd een afsluiting zijn waar ik mee zou kunnen leven en waardoor ik ook echt respect voor de situatie zou krijgen. zij denkt dat ze er alles aan heeft gedaan door 2x weg te gaan en 2 dagen later weer op de stoep te staan. zonder dat er iets veranderd is.
ik heb tegen haar gezegd dat dat geen oplossing is maar vlucht gedrag. niks veranderen lost niks op en is wachten tot het weer fout gaat. maar zij zag dit zo niet.
Nou fijn dat ze het oprecht lijkt te menen, maar dat maakt het niet ineens beter of makkelijker voor jou. En ze kan er ook zo blijven denken als ze geen interesse heeft in hoe het echt voor jou is. In dat opzicht kunnen die tranen ook prima als bliksemafleider werken, als je vanuit medelijden haar troostend ontziet.quote:ja, klopt. maar toen ze dit zei leek het wel of ze er ook echt zo over dacht want ze keek me wel echt diep in me ogen aan en je zag wel dat ze dit meenden en toen begon ze weer te huilen.
Controle willen hebben en houden dus. Misschien moet je haar signalen meer in zo een licht zien en niet zozeer dat ze jou daadwerkelijk probeert te pleasen, maar vooral het beeld in haar hoofd en naar de buitenwereld. Niet leuk, maar wellicht wel verhelderend..quote:ze is wel iemand die graag mensen pleased, ze kan moeilijk tegen ruzie/confrontaties . en raakt snel in paniek als het even niet zo gaat zoals zij gepland had.
Of het doorvragen helpt haar niet dichter bij zichzelf te komen, maar geeft haar gewoon een stijgend gevoel van onrust waardoor ze paniekvoetbal gaat doen? Dat ze extra druk voelt om te voldoen haar zelf geschetste pleasende imago aan de ene kant en aan de andere kant niet meer eerlijk durft uit te komen omdat het doorvragen toch wel impliceert dat er iets niet goed zit en ze dat soort van moet verantwoorden aan de vrager..quote:ja ik denk persoonlijk soms wel is dat ze bang is dat ze weer gaat twijfelen net als de vorige 2x. toen deed ze ook alles via me zus, en toen stuurde ze een uur voordat ze terug kwam een heel heftig berichtje hoe erg ze er wel niet klaar mee was. en een uur later stond ze hier met der spullen omdat ze terug wilde komen. soms denk ik wel is dat zij der eigen dingen aanpraat en dat ze daar heel erg aan vastklampt. net als dat met der gevoel, dat ze constant zegt me gevoel is weg. totdat iemand doorgaat vragen en blijkt het een opstapeling van allemaal kleine conflicten wat haar teveel is geworden.
Either way, ze klinkt als iemand die de nodige issues heeft. Dat is prima, hebben de meeste mensen. Maar zolang zij niet een beetje openstaat om daadwerkelijk concreet ergens aan te werken, is zij gewoon geen geschikt relatiemateriaal.
Logisch dat je ups and downs hebt, dat hoort erbij. Maar beter stuurt ze jou geen berichtjes dat het superkut gaat. Ze laat je niet toe om te helpen en het zou ook niet eerlijk zijn als zij van jou verwacht dat je alleen d'r handje vast komt houden zonder enige kritiek of überhaupt ruimte voor jouw gevoelens heeft.quote:[..]
heel erg bedankt, doet me goed !
tis idd een verschrikkelijke periode, heb ook echt flinke kut momenten gehad op mijn vakantie afgelopen week, maar ik heb een beetje meegekregen dat zij ook niet echt in een feeststemming is geweest. normaal is zij echt een feestbeest, en had wel verwacht dat ze elke avond carnaval zou gaan vieren. maar ze is geen dag geweest hoorde ik van vrienden. ook ligt ze gemiddeld 11 uur te slapen per avond dus wijst ook niet echt uit dat het met haar super gaat. dit vind ik ook mega kut om te horen heb liever dat ze me soms gewoon een berichtje stuurt dat ze zich super kut voelt en dat ze dit liever ook niet had gehad. maarja het is nou eenmaal zo.
bedankt voor je reactie
Het siert je dat je niet wil dat ze zich kut voelt of wil dat ze bij jou aanklopt om haar hart uit te storten, maar net als bij jou is dat ook gewoon een proces waar ze door heen moet. Je kan niet voorkomen dat ze zich kut voelt en dat zou je eigenlijk ook niet moeten willen. Omdat je haar dan eigenlijk steunt met die struisvogelpolitiek van haar en dat is nu net waar ze zo op vast loopt.
Als ze uit die kuil wil komen, moet ze leren stoppen met graven.
mooi gezegd, ik snap helemaal wat je bedoeld,quote:
[..]
Misschien is het niet zozeer een verandering, maar dat het dan dusdanig nijpend wordt voor haar dat ze het niet meer kan verbergen?
[..]
ik heb hier wel is een gesprek met haar over gehad, en gezegd dat ik het wel beetje vreemd vind worden helemaal omdat hij op dat moment niet heel erg veel verkeerd doet. maar ze zegt dan gewoon jij heb het nooit meegemaakt, ik kan hem soms gewoon niet uitstaan.
Haar verhaal dat ze graag terug wil zien, stukje controle?
[..] ja ik weet niet helemaal wat e precies probeert, maar heb een beetje idee dat ze der eigen wil goed praten bij iedereen. en dat zij haar verhaal verplicht moet doen van zichzelf.
Waarom vindt je dat helaas?
Het zou mij, als buitenstaander op afstand, niet verbazen dat ze het ook als positieve verandering bedoelt heeft. Waardoor het voor jou moeilijker wordt om te peilen wat in haar om gaat. Ik hoop dat je de helaas dan ook bedoelt als dat het helaas niet gewerkt heeft en niet dat je het helaas opgevat heeft zoals zij het bedoelde..
[..]
bedoel hiermee dat het idd niet gewerkt heeft, helemaal omdat ik wel is aangegeven heb een volgende stap in onze relatie te zetten en dan ik oprecht met haar oud wilde worden. dus toen dit gebeurde had ik soort van idee dat dit een hint was. dat ze er klaar voor was.
Teveel als in op jezelf willen betrekken? Niet zo raar als je nog niet zo ver in je verwerkingsproces zit en nog hoopt dat er met wat aanpassingen samen nog wel een mouw aan te passen valt.
Maar misschien zelfs gewoon ook te weinig, als je kijkt naar haar verleden en haar ontwijkende en sturende gedrag in het algemeen. Als het zo heftig was en is, dan is dat veel groter dan jou en jouw invloed. Lullig gezegd, dan gaat het niet eens zozeer (meer) om jou en jouw gevoelens, maar dat zij de situatie zo probeert te regisseren dat zij niet geconfronteerd kan worden met waar ze niet tegen kan.
Binnen een relatie kun je tot op zekere hoogte je verschuilen achter elkaar. Als single kan ze dat minder gaan doen en zal ze meer op zichzelf terug gegooid worden. Misschien vindt ze zo een nieuwe fase eng en is het daarom ook belangrijk voor haar om het gevoel te hebben dat ze jou niet als schip verbrandt heeft. Immers, als jullie zo goed uit elkaar zijn gegaan, dan heeft ze het niet zo verkeerd gedaan en is er geen reden tot escalatie. Dan kan ze nog bevestiging krijgen dat het, zij het op vriendschapsniveau, nog wel goed genoeg zit.
Misschien moet je het los leren zien, dat ze vooral signalen geeft en laat zien om haar definitie van goed te genereren, terwijl jouw idee van goed gewoon iets anders is.
[..]
ja dat is wel een ding wat zeker is, ik vond oprecht onze relatie goed, en die mening zal ik altijd blijven houden. dit was alleen wel van mij kant. daarom doet het ook een soort van pijn en kan ik het geen plekje geven. ik heb letterlijk alles voor dat meisje over en overgehad. ik heb alles opgegeven toen zij in de put zat met haar vader. ik heb vrije dagen genomen omdat ze het niet trok. en ben er altijd geweest op moment dat het bij hun thuis ook niet goed ging.
maar niet alleen met haar vader, ik zie vaak elke dag wel even een keer dat ze er mooi uitzag en dat ik maar bofte met zo'n mooie vrouw, ook stuurde ik haar altijd onder het werk wel even een aapje hoe der dag was ? en dat ik niet kon wachten om vanavond weer samen te zijn.
soms ben ik wel is bang dat ik haar heb benauwd en miss te close (klef was) maar dat is nou eenmaal hoe ik haar zie!
Wat hoop je in relatietherapie te bereiken? Misschien kun je ook zonder haar medewerking stappen zetten om dit beter af te sluiten..
[..]
hier komt de naïef kant weer even daarboven
Nou fijn dat ze het oprecht lijkt te menen, maar dat maakt het niet ineens beter of makkelijker voor jou. En ze kan er ook zo blijven denken als ze geen interesse heeft in hoe het echt voor jou is. In dat opzicht kunnen die tranen ook prima als bliksemafleider werken, als je vanuit medelijden haar troostend ontziet.
[..]
hier ben ik ook zeker van bewust.
Controle willen hebben en houden dus. Misschien moet je haar signalen meer in zo een licht zien en niet zozeer dat ze jou daadwerkelijk probeert te pleasen, maar vooral het beeld in haar hoofd en naar de buitenwereld. Niet leuk, maar wellicht wel verhelderend..
[..]
ja klopt ze vind wel heel belangrijk wat de buitenwereld denkt daarom appt ze denk ik ook iedereen, en is ze ineens best actief op social media hoe gelukkig ze wel niet is.
Of het doorvragen helpt haar niet dichter bij zichzelf te komen, maar geeft haar gewoon een stijgend gevoel van onrust waardoor ze paniekvoetbal gaat doen? Dat ze extra druk voelt om te voldoen haar zelf geschetste pleasende imago aan de ene kant en aan de andere kant niet meer eerlijk durft uit te komen omdat het doorvragen toch wel impliceert dat er iets niet goed zit en ze dat soort van moet verantwoorden aan de vrager..
Either way, ze klinkt als iemand die de nodige issues heeft. Dat is prima, hebben de meeste mensen. Maar zolang zij niet een beetje openstaat om daadwerkelijk concreet ergens aan te werken, is zij gewoon geen geschikt relatiemateriaal.
[..]
gelukkig is ze dat de eerste 3,5 jaar wel geweest en zijn we vorig jaar mei gewoon in een dal beland, ik herken haar op dit moment ook totaal niet terug als persoon, dit kan ook komen door de situatie natuurlijk.
Logisch dat je ups and downs hebt, dat hoort erbij. Maar beter stuurt ze jou geen berichtjes dat het superkut gaat. Ze laat je niet toe om te helpen en het zou ook niet eerlijk zijn als zij van jou verwacht dat je alleen d'r handje vast komt houden zonder enige kritiek of überhaupt ruimte voor jouw gevoelens heeft.
Het siert je dat je niet wil dat ze zich kut voelt of wil dat ze bij jou aanklopt om haar hart uit te storten, maar net als bij jou is dat ook gewoon een proces waar ze door heen moet. Je kan niet voorkomen dat ze zich kut voelt en dat zou je eigenlijk ook niet moeten willen. Omdat je haar dan eigenlijk steunt met die struisvogelpolitiek van haar en dat is nu net waar ze zo op vast loopt.
Als ze uit die kuil wil komen, moet ze leren stoppen met graven.
ze zal vroeg of laat toch keer eerlijk moeten zijn, laten we hopen dat het niet te laat is maar soms ben ik bang dat het al te laat is. zolang zij geen hulp wil is er echt geen weg meer voor ons. alhoewel ik wel altijd van overtuigd ben dat als je voor elkaar gemaakt ben wij onze weg toch wel naar elkaar vinden.
quote:
even een korte update over de laatste 2 weken.
ze is 2 weken geleden langgewenst om de meeste spullen op te halen.
toen ze binnenkwam was ze enorm boos en kon er niet meer dan een hey vanaf.
ik dacht eerste moment dat dit was omdat ze niet de behoefte had om hier binnen te stappen en überhaupt mij te zien! maar na 10 min spullen heen en weer dragen kwam de aap uit de mauw.
ze had gezien dat mijn moeder had ontvolkt
mobiele type fout? Werd Instagram maar eens ontvolkt van die aandachtshoeren Maar je bedoeld "ontvolgt" dus.
Ze kan je niet los laten, maar ik zou haar wel los laten. Anders houd je het lastig. Zeg tegen je maten dat ze geen doorgeefluik zijn en blokkeer haar.quote:had om insta ( hier wist ik niks van af en achteraf had mijn moeder dit gedaan omdat mijn moeder best wel moeite had dat het uit was tussen ons ) mijn ex vriendin brak in tranen uit en heeft heel het weekend der eigen kut gevoeld omdat ze altijd voor mijn moeder klaar had gestaan, ik wist even niet wat me overkwam en wat ik hier van moest vinden. ik zei ook tegen haar dat ik hier niks van afwist. ook heb ik aangegeven dat mijn moeder dit waarschijnlijk deed omdat zij het ook heel moeilijk vind om haar schoondochter te verliezen waar ze zo close mee was, en dat hier geen kwade bedoelingen achter zitten. ze bleef heel emotioneel hier onder en ik vond het een beetje overdreven om zo te reageren op een social media dingetje ( dit heb ik natuurlijk niet gezegd ) maar ik denk dat we belangrijkere zaken aan ons hoofd hebben dan Instagram.
toen ze eenmaal beetje tot rust was gekomen, heb ik de rest van de spullen van haar in de bus geladen zodat we snel weer verder konden gaan zonder elkaar, toen eenmaal de spullen in de bus lagen ging ze bij me vader aan de woonkamer tafel zitten en wilde ze heel graag met hem het gesprek aan gaan waarom dit allemaal gebeurd is. mijn vader probeert zich heel erg buiten deze situatie te houden en ook niet teveel erover te vinden.
nu kwamen er ineens hele andere dingen aan het licht. ze begon in eerste instantie weer dat haar gevoel weg is, en dat ze niks liever had dan samen oud worden en samen verder gaan en samen gelukkig oud worden. maar haar gevoel zegt wat anders. toen mijn vader vroeg wat ze precies voelde, en wat ze precies meemaakt kwam er iets heel anders uit. ze gaf aan dat er de laatste jaren teveel dingen zijn gebeurd waardoor er vorig jaar in mei iets is geknapt ( hier bedoelde zij kleine ruzie's en discussie's ). ze gaf aan dat het laatste tijd super goed ging, en dat ze ook echt tijden heeft gehad dat ze geen twijfel had. maar toen in mei was ze er blijkbaar helemaal klaar mee en dat wil ze gewoon niet meer meemaken. ze heeft dit dan weer heel lang niet en dan ineens na een half jaar komt er soms weer een twijfel en dan gaat ze zich vragen stellen. is dit het ? wil ik kinderen met hem ? wil ik trouwen? en die vragen kan ze dan op moment van twijfel niet beantwoorden. dan paar dagen later is dit weer weg maar ze is bang dat dat ooit weer terugkomt en ze kan niet leven met die twijfel. dit kwam voor mij echt zo hard binnen helemaal omdat ze afgelopen 6 maanden van die rare dingen heeft gedaan waardoor ik dacht dat ze dit allemaal wel wilde.
zo waren we vorig jaar september met mijn schoonouders op vakantie. ik heb haar vlak voor de vakantie een ring gegeven omdat toen wij samen aan het shoppen waren ze die zag liggen en er helemaal weg van was. ze wilde heel graag dat ik een foto maakte van haar met de ring, daarna toen ik aan het douche was heeft e mijn telefoon gepakt en die foto op mijn insta gezet met de volgende tekst " she said yes " ik had niks in de gaten totdat mijn collega"s en vrienden mij belde met gefeliciteerd maat ! ik wist nog steeds niet wat er aan de hand was totdat ik op mijn insta keek.
dit was voor mijn zo fijn gevoel dat zij dit had gedaan ( wel heb ik hem gelijk verwijderd natuurlijk om geen onzin in de wereld te brengen) wij moesten hier samen enorm om lachen. en voelde stiekem wel goed aan dat zij dit had gedaan.
paar maanden later werd er aan ons gevraagd of wij wel is aan kinderen hadden gedacht. wij zeiden allebei dat we hier nog even mee wilde wachten. maar toen we in de auto stapte, hebben we dit gesprek toch samen even voortgezet en hebben we tegen elkaar gezegd als het nu zou gebeuren wat zouden we doen ? toen kwam zij ermee dat als het zou gebeuren ze het gewoon zou willen.
dit waren voor mij allemaal bevestigingen dat het toch wel goed ging tussen ons.
om even terug te komen op het gesprek met mijn vader. nadat mijn vader haar verhaal had aangehoord vroeg hij of ze zeker was dat het haar gevoel was en of het niet aan de communicatie lag ? waarom heb je nooit aangegeven dat je het er moeilijk mee had. ze gaf hierop het antwoord dat ze dat gedaan heeft en dat ik daarna ook enorm positief veranderd was, ze gaf aan dat ze daar zo blij mee was, maar dat ze bang was dat het gewoon te laat was. en dat het blijft knagen bij haar.
toen mijn vader voorstelde dat het misschien slim was op voorlopig apart te gaan leven, maar wel in een soort relatie therapie te gaan samen om te kijken of dit nog te redden valt omdat hij merkte dat ze niet helemaal zeker was van de zaak, werd ze een beetje boos.
volgens haar kan een relatie therapeut ons niet helpen dit omdat zij vind dat haar relatie perfect is laatste tijd. onze relatie is precies zoals ze het hebben wil sinds dat alles zijn rust heeft gekregen. toen mij pa vroeg " waarom zitten we hier dan als het zo perfect is " gaf ze aan dat het gewoon de twijfel is. ze gaf aan dat ze zo bang was om net als vorig jaar mei dat weer een keer mee te maken dat ze er ineens zo klaar mee was. dat wil ze niet meer meemaken en daar denk ze soms over na wat als dit weer een keer terug komt ? hierna heeft ze aangegeven dat ze denk dat haar gevoel gewoon weg is en heeft mijn vader het gesprek verbroken.
vlak voor ze wegging is ze heel emotioneel geworden en heeft me een super lange knuffel gegeven en gezegd dat ik altijd welkom ben bij hun thuis. en dat ze niks liever heeft dat wij al goede vrienden verder gaan. dit was voor mij een soort vaarwel en kwam echt als eenmokerslag binnen.
toen ze we was heb ik een heel lang gesprek met mijn vader gehad, en die was net zo verbaasd als ik. mijn vader is best iemand die recht voor zijn raap is. en die zal nooit valse hoop aanpraten. maar toen hij zei: dit is wel een hele rare situatie, die is totaal niet zeker van der zaak. helemaal omdat ze als laatste zei dat ze nog langer had willen proberen.
week later was onze vakantie, hier was zij natuurlijk niet bij.
ik ben met een enorm dubbel gevoel op vakantie gegaan, ik had er heel veel zin in maar ook totaal niet miste haar nog steeds enorm en was daar echt met een dubbel gevoel.
toen we in Nederland weg reden met de groep, appte mijn ex ineens de vrouw van een hele goed vriend/kennis, normaal spreekt zij die mensen nooit omdat zij hun eigenlijk totaal niet kent ze stuurde het volgende " heel veel plezier op vakantie, maak er iets leuks van ! na de vakantie kom ik even langs een bakkie doen dan praten we even hoe het was !" ik stond met me mond vol tanden hun hebben normaal nooit contact en nu wens je ons allemaal via haar een fijne vakantie ? toen verder in het gesprek met die vrouw zei ze " dat ze enorm blij was dat wij zulke goeie vrienden waren "
ik heb haar sinds het uit is alleen maar zakelijk gesproken over het huis en heeft ze nog nooit interesse getoond hoe het verder met mij ging of over koetjes en kalfjes gesproken.
vlak voor het einde van de vakantie kreeg ik ineens van 2 vrienden van ons "samen" een apje hoe het op mijn vakantie was, en of ik het een beetje naar mijn zin had ? opzicht helemaal niet raar zodat ik even later op hun insta zag dat hun allebei samen met mijn ex aan tafel zaten.
dit riep bij mij zoveel vraagtekens op, hun nemen ineens contact op en toevallig ook nog terwijl ze met jou aan tafel zitten.
waarom zegt zij tegen iedereen dat wij zulke goeie vrienden zijn? terwijl wij app mekaar nooit we zien niks van elkaar op social media behalve via via. als wij zulke goeie vrienden zijn kan zij mij toch een fijne vakantie wensen en kan ze toch ook zelf vragen hoe de vakantie was ?
sorry voor het lange verhaal maar merkte dat ik weer heel erg veel behoeften had om dit op te schrijven. ik merk dt ik het nog totaal geen plekje kan geven. ook moet ze nog steeds wat spullen ophalen hier en toont ze nul interesse in het huis of het goed gaat met hypotheek rondkrijgen.
[b] Op zondag 14 november 2010 18:11 schreef liesje1979 het volgende:[/b]
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
IK zou zeggen, de tweede optie. Maar dan om een iets andere reden.quote:
[..]
Ik denk dat je twee dingen kan doen:
- haar heel erg weg houden uit je leven en je leven van haar afschermen
- of je schouders erover ophalen dat ze viavia contact/de band blijft houden. Ze maakt het vooral zichzelf heel erg moeilijk, maar daar hoef jij je niet druk over te maken. Ze stoot vanzelf een keer haar neus.
Zij gaat heen en weer, met haar gevoelens en zeker ook in haar doen. Daar kan JIJ niets aan doen, veranderen. Misschien psycholoog of therapeut maar ja, als ze dat niet wil.
En ook als er een moment komt dat ze wel met jou daarheen wil, moet je niet doen. Jij weet wat je wilt, waar je heen wilt. Jij moet de vaste waarde zijn. Voor jezelf, maak je niet gek en laat je niet gek maken. Ik denk haar enige vaste zekerheid ben jij. En jij streeft (verder) naar wat je wilt. En dat is helemaal niets raars, iets heel normaals en iets dat het gros van de vrouwen ook graag willen. Er zijn heel veel goede vrouwen en iedere relatie is (en blijft ook) toch ook altijd werken, aanpassen, compromis. En die dingen ook willen doen voor je relatie. Van, door beiden. Dus je zult zeker niet als eenzame oude man eindigen.
Als jij dezelfde blijft dan maak je het ook voor haar makkelijk. Dit ben ik en what you see is what you can get. Duidelijkheid, voor haar. Al dat denken, al dat gedoe, niet weten wat ze wil, dan weer wel, dan niet, dáár moet je NIET in meegaan.
Jij, ja, zelfs jullie, moeten steeds meer afstand scheppen van haar. Het is ja, of nee. En dan ook in alles. Niet vriendin blijven met jouw moeder, vriend blijven met jou.
Ik vind jouw vader een heel wijze man, met een klare blik op de situatie. Je moet het steeds meer haar probleem laten worden, en afstand tussen jullie scheppen. Alles wat men doet heeft consequenties, en ook als je iets niet doet (in deze wilt). Ik denk hier help je zeer zeker jezelf mee en eigenlijk ook haar, zij zal bemerken dat ze toch echt een keus maakt en dat dat ook echt consequenties heeft.
Ik vrees overigens dat met deze vrouw een (gezonde) relatie heel moeilijk zal zijn. Met jou maar ook met eventueel ooit een ander. Je begrijpt wat ik wil zeggen? Wil je dat nog wel, voor de rest van je leven of in ieder geval voor deze mooie jonge jaren die nu nog in het verschiet liggen (gezien je leeftijd).
Loyaliteit is mooi, maar ook daar zijn grenzen aan. En jij bent niet een, haar therapeut. Denk goed na en en zorg goed voor jezelf !!!
Mijn bijdrage aan dit forum is ter lering en ter vermaak.
Laat je niet gek maken, en maak vooral jezelf niet gek
Count your blessings . LeesFoknl a.k.a.vrouwen(f)luisteraar!
Wat gij wilt dat U geschiedt, doet dat ook een ander!
Laat je niet gek maken, en maak vooral jezelf niet gek
Count your blessings . LeesFoknl a.k.a.vrouwen(f)luisteraar!
Wat gij wilt dat U geschiedt, doet dat ook een ander!
Dat zoiets goed voelt is niet echt een goed teken. Het is nogal apart gedrag.quote:
ze wilde heel graag dat ik een foto maakte van haar met de ring, daarna toen ik aan het douche was heeft e mijn telefoon gepakt en die foto op mijn insta gezet met de volgende tekst " she said yes " ik had niks in de gaten totdat mijn collega"s en vrienden mij belde met gefeliciteerd maat ! ik wist nog steeds niet wat er aan de hand was totdat ik op mijn insta keek.
dit was voor mijn zo fijn gevoel dat zij dit had gedaan ( wel heb ik hem gelijk verwijderd natuurlijk om geen onzin in de wereld te brengen) wij moesten hier samen enorm om lachen. en voelde stiekem wel goed aan dat zij dit had gedaan.
Charity is injurious unless it helps the recipient to become independent of it.
Socialisten vechten allang niet meer tegen het kapitalisme maar tegen de realiteit.
Socialisten vechten allang niet meer tegen het kapitalisme maar tegen de realiteit.
ik denk dat heb maar net is hoe je het bekijkt.quote:
[..]
Dat zoiets goed voelt is niet echt een goed teken. Het is nogal apart gedrag.
ja het is raar gedrag want zoiets zet je niet voor de grap op insta of waar dan ook.
maar het was voor mij eerder een fijn gevoel dat zij een soort van bevestiging gaf dat ze er aan dacht en aan toekon geven ondanks al het gezeik afgelopen jaar.
Zo, ik heb eerst het hele topic doorgeworsteld en haal daar een paar dingen uit:quote:
[..]
ik denk dat heb maar net is hoe je het bekijkt.
ja het is raar gedrag want zoiets zet je niet voor de grap op insta of waar dan ook.
maar het was voor mij eerder een fijn gevoel dat zij een soort van bevestiging gaf dat ze er aan dacht en aan toekon geven ondanks al het gezeik afgelopen jaar.
- jullie zijn op heel jonge leeftijd aan dingen begonnen waar jullie eigenlijk nog niet aan toe waren (en mogelijk nog steeds niet zijn)
- er zijn een aantal life events geweest, waarvan jullie beiden de impact zwaar hebben onderschat
- dat jij als TS signalen niet hebt gezien, betekent niet dat ze er niet waren.
- jullie nemen beiden de sociale media veel te serieus en communicatie gaat/ging te veel over elkaar en te weinig met elkaar. En dat zit bij jullie beiden. Fuck insta of wat dan ook. Dat is vooral hoe mensen hun gewenste leven laten zien en vooral niet hoe het echt is.
Nu is het zo dat communicatie binnen een relatie tegelijk een van de belangrijkste en een van de moeilijkste dingen is. Mensen die 2 x jullie leeftijd zijn hebben daar nog moeite mee. Dat is iets wat je kunt veranderen, maar dat vereist wel ervaring en leren van je fouten.
Ik propageer niet om van de ene in de andere relatie te hoppen, maar hebben jullie niet een paar stappen overgeslagen?
Er zullen ongetwijfeld redenen geweest zijn om bij haar ouders in te trekken, maar dat is A: op zo'n jonge leeftijd niet heel handig en B: verre van hetzelfde als samen een huishouding voeren.
Om dan vervolgens samen een huis te kopen "omdat dit de beste oplossing voor ons beiden was". Als er iets geen reden is om samen te gaan wonen is dat het wel.
Zie je een beetje waar ik heen wil? Een patroon waar jullie beiden debet aan zijn en waarin jullie voortdurend aan het hollen zijn om maar voor je 30e elk life event gehad te hebben en waarin je belangrijke stappen overslaat, zoals leren met jezelf te leven, leren je eigen grenzen en wensen te verkennen. Jullie zijn beiden veel te vroeg op een eindstation uitgestapt.
Het klinkt een beetje als "high school sweethearts" en dat heb ik in 100% van de gevallen mis zien gaan.
Nu ben ik ook een ouwe taart die al 20 jaar samen is met dezelfde meneer. Maar voor dat deze meneer op de proppen kwam heb ik een heel eigen leven gehad, met eigen ervaringen en ben ik pas gaan settlen op het moment dat ik daar aan toe was en echt geen moment eerder. En ook toen heb ik moeten leren dat een relatie niet altijd rozengeur en maneschijn is. Het is ook de dooie vogeltjes adem in je gezicht bij het wakker worden, het is ook samen shit doorstaan en mekaar daarna nog steeds leuk genoeg vinden.
Te vroeg te veel op jullie nek genomen en dat is zijn tol gaan eisen. Beter dat je daar nu achter komt dan een relatie van 25 jaar en 3 kinderen later.
Advies: zoek eerst eens uit wat je zelf van het leven zou willen, voor je daar een ander bij betrekt en maak jezelf niet zo emotioneel afhankelijk van je ex. Dat voortdurende aantrekken en afstoten is iets voor middelbare scholieren, stop daar gewoon mee.
Zo, einde moederlijk advies 😉
(Ps: ggz papieren krijg je alleen als je bent doorverwezen, is dat punt ook opgehelderd)
Heel erg bedankt voor je reactie !!quote:
[..]
Zo, ik heb eerst het hele topic doorgeworsteld en haal daar een paar dingen uit:
- jullie zijn op heel jonge leeftijd aan dingen begonnen waar jullie eigenlijk nog niet aan toe waren (en mogelijk nog steeds niet zijn)
- er zijn een aantal life events geweest, waarvan jullie beiden de impact zwaar hebben onderschat
- dat jij als TS signalen niet hebt gezien, betekent niet dat ze er niet waren.
- jullie nemen beiden de sociale media veel te serieus en communicatie gaat/ging te veel over elkaar en te weinig met elkaar. En dat zit bij jullie beiden. Fuck insta of wat dan ook. Dat is vooral hoe mensen hun gewenste leven laten zien en vooral niet hoe het echt is.
Nu is het zo dat communicatie binnen een relatie tegelijk een van de belangrijkste en een van de moeilijkste dingen is. Mensen die 2 x jullie leeftijd zijn hebben daar nog moeite mee. Dat is iets wat je kunt veranderen, maar dat vereist wel ervaring en leren van je fouten.
Ik propageer niet om van de ene in de andere relatie te hoppen, maar hebben jullie niet een paar stappen overgeslagen?
Er zullen ongetwijfeld redenen geweest zijn om bij haar ouders in te trekken, maar dat is A: op zo'n jonge leeftijd niet heel handig en B: verre van hetzelfde als samen een huishouding voeren.
Om dan vervolgens samen een huis te kopen "omdat dit de beste oplossing voor ons beiden was". Als er iets geen reden is om samen te gaan wonen is dat het wel.
Zie je een beetje waar ik heen wil? Een patroon waar jullie beiden debet aan zijn en waarin jullie voortdurend aan het hollen zijn om maar voor je 30e elk life event gehad te hebben en waarin je belangrijke stappen overslaat, zoals leren met jezelf te leven, leren je eigen grenzen en wensen te verkennen. Jullie zijn beiden veel te vroeg op een eindstation uitgestapt.
Het klinkt een beetje als "high school sweethearts" en dat heb ik in 100% van de gevallen mis zien gaan.
Nu ben ik ook een ouwe taart die al 20 jaar samen is met dezelfde meneer. Maar voor dat deze meneer op de proppen kwam heb ik een heel eigen leven gehad, met eigen ervaringen en ben ik pas gaan settlen op het moment dat ik daar aan toe was en echt geen moment eerder. En ook toen heb ik moeten leren dat een relatie niet altijd rozengeur en maneschijn is. Het is ook de dooie vogeltjes adem in je gezicht bij het wakker worden, het is ook samen shit doorstaan en mekaar daarna nog steeds leuk genoeg vinden.
Te vroeg te veel op jullie nek genomen en dat is zijn tol gaan eisen. Beter dat je daar nu achter komt dan een relatie van 25 jaar en 3 kinderen later.
Advies: zoek eerst eens uit wat je zelf van het leven zou willen, voor je daar een ander bij betrekt en maak jezelf niet zo emotioneel afhankelijk van je ex. Dat voortdurende aantrekken en afstoten is iets voor middelbare scholieren, stop daar gewoon mee.
Zo, einde moederlijk advies 😉
(Ps: ggz papieren krijg je alleen als je bent doorverwezen, is dat punt ook opgehelderd)
Wat bedoelde je van de enen relatie in de andere te hoppen ? Dat stukje snap ik even niet , welke stappen zouden wij overgeslagen hebben ?
Ook was het meer dat we graag samen wilde wonen omdat wij dachten dat we daar klaar voor waren. Het was ook eerste instantie totaal niet de planning. Maar we kwamen die huis tegen en we wisten als we het nu niet kochten hadden we die kans niet meer.
Waar ik het helemaal mee eens ben, is dat wij wel redelijk snel geprobeerd hebben volwassen te worden. Wij dachten dat wij enorm sterk waren samen en wij elkaar nooit meer uit het oog zouden verliezen. Wij hebben zovaak over kinder wensen gesproken samen en hoe we onze kids zouden noemen. En hoe onze toekomst samen eruit zou zien. Dat ik nooit getwijfeld heb aan onze relatie en dacht serieus dat wij alles aankonden.
Helaas hebben wij bij het dooie vogeltje elkaar idd verloren. En dat doet nog steeds super veel zeer vanuit mij kant. Omdat ik haar nog steeds zie als de moeder van mijn kids en de vrouw voor het altaar. Maar helaas.
Bedankt voor de ophelderin van de ggz papieren !
Ik wist stiekem al dat dit heel raar zou zijn. Maar toch ga je ergens twijfelen.
- ga maar ergens anders lollig doen -
[ Bericht 62% gewijzigd door CoolGuy op 28-02-2020 23:32:52 ]
[ Bericht 62% gewijzigd door CoolGuy op 28-02-2020 23:32:52 ]
Vakman pur sang
Wat ik bedoelde: in jullie haast om samen huisje te spelen zijn jullie totaal vergeten dat die haast nergens voor nodig was. Begin 20 (zo rond 21/22) je al zo vastleggen, dat kon 60 jaar geleden, maar in die 60 jaar is de wereld nogal veranderd.quote:
[..]
Heel erg bedankt voor je reactie !!
Wat bedoelde je van de enen relatie in de andere te hoppen ? Dat stukje snap ik even niet , welke stappen zouden wij overgeslagen hebben ?
Ook was het meer dat we graag samen wilde wonen omdat wij dachten dat we daar klaar voor waren. Het was ook eerste instantie totaal niet de planning. Maar we kwamen die huis tegen en we wisten als we het nu niet kochten hadden we die kans niet meer.
Waar ik het helemaal mee eens ben, is dat wij wel redelijk snel geprobeerd hebben volwassen te worden. Wij dachten dat wij enorm sterk waren samen en wij elkaar nooit meer uit het oog zouden verliezen. Wij hebben zovaak over kinder wensen gesproken samen en hoe we onze kids zouden noemen. En hoe onze toekomst samen eruit zou zien. Dat ik nooit getwijfeld heb aan onze relatie en dacht serieus dat wij alles aankonden.
Helaas hebben wij bij het dooie vogeltje elkaar idd verloren. En dat doet nog steeds super veel zeer vanuit mij kant. Omdat ik haar nog steeds zie als de moeder van mijn kids en de vrouw voor het altaar. Maar helaas.
Bedankt voor de ophelderin van de ggz papieren !
Ik wist stiekem al dat dit heel raar zou zijn. Maar toch ga je ergens twijfelen.
Direct van paps en mams samen gaan wonen bevordert zelfstandigheid niet.
Het KAN goed gaan, maar elke relatie die ik in mijn omgeving (vrienden, collega's, familie) datzelfde patroon heb zien volgen: niet een van die relaties heeft het gered. Vroeger of later komt het "is dit nu alles" gevoel bij de meeste mensen.
Wees blij dat dat vroeger is in jullie situatie.
Jullie dachten er klaar voor te zijn, maar jullie waren er duidelijk nog niet rijp voor.
Samen gaan wonen "omdat jullie het huis tegen kwamen" terwijl het nog niet de bedoeling was....sorry, maar wie hou je voor de gek? Dat is nog steeds niet de juiste reden.
Neem van mij aan: lik je wonden en get over it.
Bij mijn eerste liefde (rond dezelfde leeftijd als jullie begonnen) dacht ik ook dat dat voor eeuwig was. Dat is namelijk wat je denkt op die leeftijd. En ja, je fantaseert over je leven samen. Trust me, dat doe je met een volgende vriendin waarmee het serieus wordt ook.
Nogmaals, gun jezelf en haar de vrijheid, om jezelf te ontdekken, om te ontdekken wat je wilt in het leven, om te ontdekken hoe een relatie er voor jou uit moet zien.
Je hebt nog een heel leven om je vast te leggen (en als man geldt voor kinderen hetzelfde...die kun je tot je dood verwekken).
Waarom die haast? Ga leven, doe ervaringen op. Maar accepteer dat het, in elk geval voor nu, over is.
|
|
