[OPENUP] Waarom hou jij van het Songfestival?

Ik hou van het songfestival vanwege de competitie, puntentelling, de vrolijke sfeer, de spanning wat gaat je favoriet liedje en mijn land doen en komt het goed over op het podium en tv? De diversiteit van liedjes en entertainment.
Ieder jaar verlang ik weer naar het ESF gebeuren en volg alle nieuws. Ik vind het vooral leuk als er in eigen taal wordt gezongen of dat een land iets van hun cultuur in hun liedje brengt.

Dit forum vind ik fijn om mijn ESF hobby te delen met anderen en te kijken wat zij vinden.
Ik voel mij het prettigst en veilig op dit forum, ook omdat ik sommige mensen heb leren kennen tijdens de meetings. Het voelt als een happy ESF family, ook al zijn wij verschillend van elkaar.

Het is een prettige verslaving.

[ Bericht 3% gewijzigd door ato op 26-01-2020 13:18:13 ]

Ik hou van het Songfestival vanwege de unieke samenbrenging van landen in een competitieve maar vooral vriendelijke en vreedzame periode. Ik kijk al sinds 2007 elk jaar, en heb ontzettend veel geleerd van de verschillende culturen, talen, muziekstijlen en tradities. Ik heb met eigen ogen kunnen zien hoe gesloten traditionele landen in het oosten in tien jaar tijd zichzelf hebben geopend; landen die tegenwoordig hun traditionele elementen combineren met moderne hedendaagse muziek in het westen.

Ook al zijn de verschillen groot tussen west/oost/noord/zuid, op één of andere manier werkt het prima om alle deelnemende landen in een krappe tijdspan van een paar maanden gereed te maken zodat ze in mei allemaal op één lijn zitten. Ik vind het prachtig dat mensen over het hele continent (plus Australië) precies op hetzelfde moment voor de buis zitten en genieten. Ook al zijn sommige bevolkingen relatief conservatief, progressief, ook al hebben sommige landen conflicten en zelfs oorlog...toch zijn ze allemaal aanwezig op hetzelfde evenement. Mensen die een ander land steunen omdat ze het lied van dat land mooi vinden, terwijl ze in het dagelijks leven op het land neerkijken. Dat het om de muziek draait.

[ Bericht 4% gewijzigd door Nashipeer op 25-01-2020 19:33:34 ]

Ik hou van het Songfestival, omdat het elk jaar weer maandenlang een rollercoaster is van vermaak, wapperen, spanning, lachen, huilen, gieren, (mee)brullen. Een competitie waar allemaal landen en culturen samenkomen om muziek te vieren, om feest te vieren, om even te ontsnappen aan de dagelijkse realiteit. Waar van alles voorbijkomt aan traditionele muziek, pop, rock, hiphop, jazz, ballads, partystampers en heerlijk foute guilty pleasures. Waar je op dezelfde avond ontroerd kan raken door een Portugese fado en een aantal minuten later zit mee te hossen op een Griekse sirtaki, of mee zit te brullen met Finse monsters, of je zit te bescheuren om een Wit-Russische “muzikale” ode aan de aardappel.

En bovenal ook de fan community, die sinds ik het evenement ben gaan volgen in 2003 zoveel gegroeid en uitgebreid is met pre-parties, fora, blogs, vlogs en livestreams. Mensen die de fascinatie snappen, die eindelijk eens begrijpen hoe leuk het is om midden in de nacht te kijken naar een Montenegrijnse livestream, of twee weken te staren naar ‘de hoofden’ in het perscentrum. Mensen die snappen dat je er twee weken voor vrij neemt omdat je geen minuut wilt missen. Mensen die snappen hoe BELANGRIJK DAT IS. Het Songfestival is meer dan een leuk jaarlijks evenement; het is een heerlijk warme familie.

Ik hou van het Songfestival omdat het voor mij een jaarlijks terugkerend jeugdsentiment is. Mijn ouders hadden me al voorbereid dat het heel bijzonder en met de puntentelling ook heel spannend is, en ik was dan ook vanaf de eerste keer 'hooked'. Ik heb sindsdien geen editie meer gemist. Het is de perfecte manier om meer mee te krijgen van wat er muzikaal in andere delen van Europa speelt en met wat geluk heb je elke editie een paar liedjes die je nog jaren later terugluistert.

Het maakt het extra mooi om het enthousiasme te zien waarmee men op dit forum het Songfestival beleeft. Met de televisie alleen is het Songfestival in 2D, maar met dit forum erbij wordt het 3D.

Ik hou van het ESF omdat het hét podium is voor talent. Omdat het muziek in alle vormen laat zien: van Finse metal tot Moldavische pop, en van Nederlandse country tot Russische ballades. De veelzijdigheid in muziek is ook te zien in fans. Het maakt niet uit waar je vandaag komt, hoe je eruit ziet of van welke muziek je houdt. Onze community is zo warm en behulpzaam naar elkaar toe!

De community maakt voor mij het ESF. Natuurlijk is het een fantastische show met goeie en minder goeie muziek, prachtige podia en cringe-worthy momenten, maar zonder het speculeren en reageren op dit forum is het toch een stuk minder leuk!

Ik van het songfestival omdat het spannend is en er diverse soorten muziek uit allerlei landen te horen is
Verschillende podia en soms zie je echt gekke dingen waarom gewoon moet lachen.
Dit forum is leuk omdat je met allemaal songfestival liefhebbers bent, vaak wordt er nogal lacherig gedaan over songfestivalmuziek al is dat na de overwinning van Duncan opeens weer minder

quote:

Op zondag 26 januari 2020 16:28 schreef Greys het volgende:
Vandaag hebben we de post van @:Strani geplaatst. De. Komende dagen posten we er meer! (En blijf vooral reageren hier, des te meer kunnen we er de komende tijd delen.)

twitter:

ESF_FOK twitterde op zondag 26-01-2020 om 16:27:13 Nog zo'n mooie reactie! In de geest van #OpenUp vroegen we mensen op het forum: "Waarom hou jij nou zo van het Eurovisie Songfestival?" We delen de komende tijd graag een aantal mooie reacties met jullie. Gisteren de eerste, hierbij weer eentje! #Songfestivalliefde 💕 https://t.co/kO1MC8gqzK reageer retweet

Yay!

Ik houd van het songfestival want ik vind het fascinerend hoe je (politieke) actualiteiten terugziet in sommige nummers en zeker bij de puntentelling. Vooral bij de puntentelling zie je de onderlinge verhoudingen tussen de Europese landen.
ESF laat zien wat er speelt. Het is de spiegel van de maatschappij.

Voorspelling is dan ook dat Groot-Brittannië niet bizar hoog gaat eindigen, puur vanwege het feit dat straks die Brexit definitief is (waarschijnlijk ).

Ik hou van het Songfestival, vanwege alle soorten muziek die er voorbij komen. Ik vind het schitterend hoe je bij alle landen nog steeds wat van hun cultuur terug ziet en hoort komen in de nummers. Van prachtige Balkan ballads waar je niks van verstaat, maar die je wel emotioneel raken, tot vrolijke Spaanse nummers waar je wel op móét dansen (LA VENDA YAKA YOOOO)! Het mooiste van het Songfestival vind ik dan nog de sfeer die er omheen hangt, die in de slogan van dit jaar schitterend naar voren komt: OPEN UP!

Alle songfestival fans die ik ontmoet zijn zulke open minded, hartelijke mensen. Bij Eurovision in Concert schieten er altijd gelijk 6 mensen te hulp als ik met mijn 1.56 meter weer eens niet boven de bar uit kom om een drankje te bestellen. De mensen die naast je staan beginnen spontaan een gesprek met je, ondanks dat je ze nog nooit eerder gezien hebt. Gewoon omdat je één passie hebt samen: de muziek en gezelligheid van het Songfestival! En dit komt allemaal samen op het songfestivalforum, wat één grote gezellige vlaggetjes-wapperende Eurovisie-familie is.

Ik hou van het songfestival omdat het jeugdsentiment is. Ik wilde vroeger zangeres worden en ik denk dat het zaadje is gepland tijdens het kijken naar het songfestival met mijn ouders en broer op de bank. Ik vond het fantastisch. Denk pyjamaatje, fris gewassen haartjes, chipjes en laat op mogen blijven. We spreken eind jaren '80, jaren '90. In de zero's stond mijn liefde voor het songfestival op een lager pitje omdat het qua inhoud totaal anders was dan in mijn jeugdjaren. Toch keek ik wel. Begin jaren '10 heb ik zelfs het songfestival wel eens overgeslagen uit een soort boycot-gevoel. En toen kwam Anouk. En met Anouk kwam mijn liefde voor het songfestival keihard terug. Genieten, net als vroeger. Vanaf 2013 was ik weer aan de buis gekluisterd.

Vorig jaar was legendarisch. Toevallig zat ik het songfestival weer eens ouderwets met mijn familie op de bank te kijken omdat mijn broer jarig was. Het oude gevoel was weer helemaal terug maar nu met de eerste overwinning die ik ooit heb meegemaakt. Wat gaaf.

Wat mij naast jeugdsentiment enorm aanspreek aan het songfestival is het gevoel van verbinding en warmte. De diversiteit die er mag zijn, het gevoel van verbondenheid met Europa, lieve leuke enthousiaste mensen en de competitie. Love it.

I <3 EUROVISION. Al sinds 1998. Ik was 10 jaar oud en mocht voor het eerst de hele show afkijken. Mocht dat nou juist het jaar zijn waar we met Edsilia, tijdens de puntentelling, lang mee deden om de winst. Dat maakte het des te spannender. Door Dana International was ik als kleine jongen al geïntrigeerd. Er ging letterlijk een wereld voor mij open die avond. Sindsdien is het een religie geworden. Ik heb geen jaar gemist sindsdien, zelfs tijdens de 'dark age' geloofde ik vaak in onze inzendingen... Dat we toch dit jaar wel weer eens de finale zouden halen!

Maar hoe veel leuker is het nog geworden de laatste jaren! De AVROTROS die er echt werk van maakt en het eindelijk door muziekmakend NL wordt gezien als een kans en een eer om je land te mogen vertegenwoordigen. Dat had niemand 10 jaar geleden durven dromen. Waar ik het meest van geniet? Dat is dat je je kan verliezen in de cijfertjes, de statistieken, de historie van dit festival. Alle voorrondes, favorieten ontdekken die lang niet altijd naar het grote festival gaan. Je kunt maandenlang alles kapot analyseren met elkaar en op de grote avond pakt het altijd toch anders uit. En dan kun je de zondag na de finale weer in alle cijfertjes duiken. Wie stemde voor wie, en welke patronen kunnen we dit jaar ontdekken? Dit jaar in mijn eigen stad. Nooit durven dromen dat die droom nog ooit uit zou komen.

Ik hou van het Songfestival, want jij bracht me in 1996, de eerste keer dat ik je voorbij zag komen, direct in extase. Wat was je groots en meeslepend, divers en verbindend. Geen moment saai, alleen maar oohhh's en aaaah's en een klein beetje meer. Ik wist het zeker. Breng me naar jouw hemel! Daar, waar ik kan ontsnappen aan de realiteit. Oh, wat ben je compleet. In jou vind ik warmte, vreugde, verdriet, hectiek, liefde, wanhoop, veiligheid, complete chaos en vriendschap. Je hebt alles te bieden. Je bent mijn nummer één. En weet je....., ja, ik ben een aantal keren teleurgesteld in je geweest, maar ik ben altijd blijven geloven in ons sprookje. Jij liet de vogels in Nederland weer prachtige klanken maken. Je kreeg gelijk! En ook al zie ik je maar op 3 van de 365 dagen die de wereld te bieden heeft, toch ben je er altijd. Je blijft me trouw. En ik jou. Forever till the end of time.