Het "wij" gevoel

Wat betreft de mening over bepaalde onderwerpen...dat kan wel verschillen.

Als je vrijgezel bent kun je doen wat je wilt. Maar vrijgezel zijn is ook niet alles

Er zullen vast stelletjes zijn die elkaar ruime vrijheid geven in doen en laten. Maar ik merk in mijn vriendengroep dat stelletjes toch vaak overleggen en rekening houden met elkaars wensen.

quote:

---

Op maandag 13 januari 2003 08:55 schreef Femke13 het volgende:
Ik zat eigenlijk over twee dingen na te denken.

1. Wat me opvalt is zodra meeste mensen een relatie hebben, ze beginnen met het "wij" gevoel. Zoals: wij denken of wij vinden of wij hebben besloten.
Ben je het dan toevallig met elkaar eens, of ben je dan geen individu meer? Als je in een relatie zit kun je er toch verschillende meningen op na houden en dat ook uitspreken tegenover anderen?
Ik merk het voornamelijk bij mensen die getrouwd zijn, maar toch ook wel bij andere stellen.

2. In hoeverre beslis je iets zelf of samen in een relatie? Dus waar de ligt de grens? Kan gaan over dingen kopen, aanschaf van een auto of een nieuw t-shirt tot dingen beslissen van plannen van vakantie of toezeggen dat je bij iemand langs komt zonder dat je het vraagt aan vriend of vriendin?

---

en zoals hierboven al beschreven, kleine dingen, die geen betrekking hebben op het samenzijn (samenwonen oid) overleg ik niet, zoals bijvoorbeeld een nieuwe broek.
maar vakantie, huiselijke aanschaffingen, enz wel...

Dat zegt voldoende.

quote:

---

Op maandag 13 januari 2003 09:55 schreef Frenkie het volgende:
ik vind dat wij-gevoel maar eng

---

quote:

---

Op maandag 13 januari 2003 10:04 schreef skyhigh het volgende:

[..]

Waarom is dat eng?? Zolang je je ik-gevoel maar niet kwijt raakt in het wij-gevoel, dan is het toch alleen een aanvulling.

---

quote:

---

Op maandag 13 januari 2003 10:07 schreef Frenkie het volgende:

[..]

omdat je als je iemand om zijn mening vraagt en je in het antwoord de wij-vorm terugkrijgt, je niet weet of het nou zijn mening is. Of de politiek correcte mening van hunnie..

---

Op visite gaan of mensen uitnodigen hier... hangt er vanaf wie het zijn.
Wordt meestal aan mij gevraagd of iets kan of niet omdat ik de wandelende agenda ben. En natuurlijk moet je er allebei wel zin in hebben om ergens heen te gaan want anders is het ook niet leuk.

Over bepaalde onderwerpen hebben we vaak wel allebei een andere mening.En die kunne we ook naar elkaar uiten en ook to anderen.

Momenteel hebben wij zelf een meningsverschil over de indeling van de kamers hier in huis... der komt nl een tweede bij en we zijn het er nog niet over eens waar de oudste nu komt te slapen en waar wij gaan slapen.
Maar dat komt wel goed.

quote:

---

Op maandag 13 januari 2003 08:55 schreef Femke13 het volgende:
Ben je het dan toevallig met elkaar eens, of ben je dan geen individu meer? Als je in een relatie zit kun je er toch verschillende meningen op na houden en dat ook uitspreken tegenover anderen?
[/b]

---

quote:

---

In hoeverre beslis je iets zelf of samen in een relatie? Dus waar de ligt de grens? Kan gaan over dingen kopen, aanschaf van een auto of een nieuw t-shirt tot dingen beslissen van plannen van vakantie of toezeggen dat je bij iemand langs komt zonder dat je het vraagt aan vriend of vriendin?

---

Dat verschilt per situatie. Bij het plannen van een vakantie zou ik in ieder geval wel overleggen. Het lijkt mij een beeeeetje asociaal als je ineens bij je vriend(in) komt, en zegt: "oja, trouwens, volgende week ga ik een week naar Italie...dat je het even weet". Maarja dat vind ik, en ik probeer me dat voor te stellen in mijn relatie.
Denk dat het erg van je relatie afhangt...hoe vaak je elkaar ziet en hoe "vrij" je relatie is. Maar dat is precies wat je vraagt

Verder spreek ik wel met vrienden af zonder het maar haar te overleggen. Dat plan ik natuurlijk wel zorgvuldig Denk dat voor mij daar de grens ligt. Ik zie mezelf nou niet echt toestemming vragen om met vrienden af te spreken.

[Dit bericht is gewijzigd door 0_o op 13-01-2003 12:25]

Zolang je ergens hetzelfde over denkt, kun je gerust 'wij' zeggen... Zolang je je eigen mening maar niet verliest.

[Dit bericht is gewijzigd door Ripley op 13-01-2003 13:05]

Niet langer zijn ze in staat om hun eigen keuzes te maken, ze beinvloeden als paar elkaar in dusdanige mate dat ze hun verleden op selectieve wijze benaderen. Het tweetal gaat een symbiotische relatie aan. Vanuit een bepaalde invalshoek kan men het zien als een opdringerige parasiet die besloten heeft om zich vast te kleven aan de gastheer. Daarbij is de gastheer, of vrouw, degene die je oorspronkelijk als individu kende voordat de partner zich in zijn of haar vel had vastgezogen.

Het is een zeer menselijk kwaaltje dat we telkens weer zien gebeuren. De vlezige individualistische massa schoolt samen en creert de beginselen van een inferieur collectief bewustzijn waarbij het overgaat in dat wij-gedrag. Zo zal het nieuwe organsime het verleden evalueren en eventuele herrineringen en bintenissen met andere individualistisch ingestelde organismen of soortgenoten op subtiele, of juist erg directe en drastische, wijze veranderen. Op deze manier ontstaat er een geschiedvervalsing die ervoor zorgt dat het nieuwe organisme de potentiele vijanden uitdrijft. Want als de individuele soortgenoten uit het verleden de bintenis niet zien zitten, of zelf de glorie van het collectieve bewustzijn niet kennen, dan zijn ze een potentieel gevaar waartegen gestreden moet worden. Voor de nieuwe vleesklomp die spreekt met "wij" is het dan van groot belang om zich van het verleden los te wortelen en de individuen duidelijke maken door het gebruik van het "wij" dat ze een ongewenste factor in hun vernieuwde levensfase zijn. Op den duur zullen alle kwalitatieve relaties met de buitenwereld en organismen bestaan uit relaties met andere soortgenoten die in tweetallen het collectieve bestaan zijn aangegaan. Jazeker het menselijk bestaan is een zeer boeiend doch inferieur bestaan.

Laatst kreeg ik een uitnodiging voor een bruiloft:

Ik was ik
Jij was jij
En nu zijn jij en ik wij.

Ik dacht dat ik over mijn nekje zou gaan, ik vond het echt afschuwelijk.

Samen beslissen over materiele dingen: prima
Samen plannen maken: prima
Samen dingen doen: prima

Maar ik hoef niet zo nodig naar buiten te treden als 'wij'. Dat wij dat zit in jou en je partner, en niet in de buitenwereld.
Daarom geef ik ook eerlijk toe dat ik ga trouwen voor het feest en de jurk en niet om elkaars liefde te bewijzen, want dat doen we toch wel naar elkaar en daar heeft de rest van de wereld geen sok mee te maken.

quote:

---

Op donderdag 16 januari 2003 17:42 schreef jellyrose het volgende:
Goed topic! Ik heb hier dus al meerdere malen discussies over gehad met diverse koppels, omdat ik dat 'wij'gevoel nooit echt zal hebben omdat ik het nogal truttig vind.

Laatst kreeg ik een uitnodiging voor een bruiloft:

Ik was ik
Jij was jij
En nu zijn jij en ik wij.

Ik dacht dat ik over mijn nekje zou gaan, ik vond het echt afschuwelijk.

Samen beslissen over materiele dingen: prima
Samen plannen maken: prima
Samen dingen doen: prima

Maar ik hoef niet zo nodig naar buiten te treden als 'wij'. Dat wij dat zit in jou en je partner, en niet in de buitenwereld.
Daarom geef ik ook eerlijk toe dat ik ga trouwen voor het feest en de jurk en niet om elkaars liefde te bewijzen, want dat doen we toch wel naar elkaar en daar heeft de rest van de wereld geen sok mee te maken.

---

En over beslissingen nemen geldt hetzelfde. Als ik iets voor mezelf aanschaf bepaal ik dat zelf, als het iets is waar hij verstand van heeft dan vraag ik hem wel om advies en is het iets wat ons samen aangaat, zoals een vakantie of iets voor het huis of zo, dan bespreek ik het wel met hem. Over belangrijke beslissingen in mijn leven praat ik natuurlijk wel met hem, want dat deel je gewoon met mensen die belangrijk voor je zijn, ook met je ouders, maar dan is het wel mijn beslissing. Dan neem ik zijn mening daarin wel ter harte.

Wat ik nog even wou zeggen: Ik en mijn vriend hebben wel dezelfde telefoon gekocht Daar hebben we wel over overlegd, want als we allebei dezelfde kleur zouden nemen, dan hielden we ze moeilijk uit elkaar

Wij gaan vanavond sex hebben

quote:

---

Op dinsdag 21 januari 2003 16:28 schreef Likkebeesie het volgende:

Wij gaan vanavond sex hebben

---

quote:

---

Op vrijdag 17 januari 2003 21:46 schreef kohinoor het volgende:
Wat ik nog even wou zeggen: Ik en mijn vriend hebben wel dezelfde telefoon gekocht Daar hebben we wel over overlegd, want als we allebei dezelfde kleur zouden nemen, dan hielden we ze moeilijk uit elkaar

---

Ik kan heel goed voor mezelf praten en gebruik de 'wij'-vorm alleen als het geld voor iets wat ik samen met haar heb gedaan of gaan doen:

' Wij zijn naar het concert van Tori Amos geweest'
'Wij hebben sex gehad'
'Wij gaan dit jaar samen op vakantie'

'Wij vinden' lijkt mij een beetje vreemd omdat vaak toch de nuances nogal eens verschillen, maar in algemenere zin kun je het wel gebruiken: 'wij zijn tegen een oorlog van de VS tegen Irak'

Het ligt vooral aan het niveau waarop je het over dingen hebt.

"Wij" zijn het eigenlijk het meest oneens betreffende Fok. Lekker als je samen een forum modereert

Een wij-gevoel is natuurlijk belangrijk in een relatie, je kan domweg geen relatie volhouden met dagelijks conflicten over de meest onnozele dingen. Alhoewel sommige mensen daar heel vaardig in zijn. Voor belangrijke aanschaffen zoals een auto of een huis lijkt het mij niet meer dan logisch dat daarover overlegt wordt en overeenstemming in is. Hoe hij zijn garderobe indeelt of zijn vrije tijd doorbrengt moet hij natuurlijk voor het grootste deel zelf weten. Ik verwacht bijvoorbeeld slechts dat hij op mijn verjaardag aanwezig is en het liefst ook op die van mijn ouders. Dat laatste is niet verplicht, maar wenselijk. Dat eerste is verplicht!

Een relatie is wat je erin stopt naar mijn mening. Als "wij" teveel "ik" wordt dan is er niet echt sprake van een relatie in mijn ogen.

quote:

---

Op woensdag 22 januari 2003 10:29 schreef Isabeau het volgende:
"Wij" hebben vrij veel raakvlakken en zijn het dan ook regelmatig met elkaar eens. Zonder die raakvlakken was er waarschijnlijk geen "wij" geweest.

"Wij" zijn het eigenlijk het meest oneens betreffende Fok. Lekker als je samen een forum modereert

Een wij-gevoel is natuurlijk belangrijk in een relatie, je kan domweg geen relatie volhouden met dagelijks conflicten over de meest onnozele dingen. Alhoewel sommige mensen daar heel vaardig in zijn. Voor belangrijke aanschaffen zoals een auto of een huis lijkt het mij niet meer dan logisch dat daarover overlegt wordt en overeenstemming in is. Hoe hij zijn garderobe indeelt of zijn vrije tijd doorbrengt moet hij natuurlijk voor het grootste deel zelf weten. Ik verwacht bijvoorbeeld slechts dat hij op mijn verjaardag aanwezig is en het liefst ook op die van mijn ouders. Dat laatste is niet verplicht, maar wenselijk. Dat eerste is verplicht!

Een relatie is wat je erin stopt naar mijn mening. Als "wij" teveel "ik" wordt dan is er niet echt sprake van een relatie in mijn ogen.

---

Dus als "ik" liever een slobbertrui aandoe, en "zij" heeft er problemen mee, en "ik" zou me daar steeds maar weer, op vele fronten aan moeten aanpassen, dan is het "wij" er wel snel uit.

Grote zaken moet je eigenlijk wel samen beslissen, maar individualiteit is wel van wezelijk belang.

quote:

---

Op woensdag 22 januari 2003 10:36 schreef Atrimar het volgende:
Grote zaken moet je eigenlijk wel samen beslissen, maar individualiteit is wel van wezelijk belang.

---

quote:

---

Op woensdag 22 januari 2003 10:37 schreef Isabeau het volgende:

[..]

Ik vind het wel of niet lezen van de Sportweek een Grote Zaak

---

Voor individuele ontplooing in een relatie wel

_{genoeg offtopic}