Maandenlang klef en ineens niet meer

quote:

Op vrijdag 15 november 2019 01:09 schreef Willewa het volgende:
Oei, klinkt wel alsof je met mijn ex bent :’) niet for real haha, maar been there. Ik hoop voor jou dat het anders gaat, maar mijn instinct vertelt me nu om snel weg te rennen van dit soort gezeik. Hoor veel hetzelfde in wat je vertelt. Het verleden met slechte exen, de eerste goede guy waar ze mee was, extreem aanhankelijk en verovering in het begin en daar in mee gaan omdat ze heel gek op je lijkt te zijn en je het zelf ook heel fijn vind, het veranderen van gedrag, daar niet tot nauwelijks over willen praten en veel raadsels laten. Geirriteerd/boos worden als je vraagt what’s up, de haaks erop staande rare verklaring ineens voor d’r gedrag ‘dat ze bang is dat ík juist weg zou gaan’.

Uiteindelijk werd dit bij haar veel erger en draaide ze haar eigen gedrag elke keer alsof ik iets fout deed, waar ze dan enorm van overtuigd was. En geloof me ik deed net als jij goed m’n best, keek in de spiegel en gebruikte klankborden. Ze had allemaal te bedenken redenen waarom ze niet lekker in d’r vel zat, zeker, en daar had ik ook begrip voor en probeerde ik goed naar te handelen.

Achteraf kan ik zeggen, was ik maar eerder gestopt, want het werd steeds erger, uiteindelijk echt asociaal en buitensporig zelfs soms en het putte me volledig uit. Constant dat heen en weer geswing van moods en afstoten/aantrekken van dr.

Mijn visie op alles achteraf is, dat het gewoon een aandachtsgeile slet is (mijn ex dan) die niet kan settelen met iemand zoals jij en ik. Dat dat hele lieve, zorgzame en liefdeskanon (het leek alsof ze de jackpot was) slechts een fase was, omdat ik ook soms lichtelijk wat remde omdat ze heel snel ging. Dat ze misschien heel graag zo wil zijn, graag ‘normaal’ wil zijn, maar niet voor niks een ellendig relatieverleden heeft met enkel badboys en veel seks (waar ik voornamelijk achteraf achterkwam). De eeuwige inner urge voor het ‘gevaarlijke’ en niet op nummer 1 staan bij dat soort gasten, dus altijd vechten om dat wel te worden wat niet gaat gebeuren. Aka een diepgewortelde urge voor drama, onzekerheid en regelmatige ‘beloning’ van eigenwaarde als ze hun ‘koekje’ wel af en toe krijgen. Sommige chicks leven voor die shit. Sommigen willen wel anders, maar ze kunnen het simpelweg niet volhouden omdat ze weer verleid worden door een badboy en op den duur zullen zwichten. Zo ook zij uiteindelijk, appen met een ander. Gewoon psychische bullshit, vaak stammend uit de welbekende ‘daddy issues’ (die een bredere betekenis hebben ofc dan hoe iedereen makkelijk met die term gooit). Hieruit kunnen verschillende persoonlijkheidsstoornissen (in verschillende gradaties) groeien die dit gedrag verklaren.

Ik snap dat het wat generaliserend kan klinken, maar ik neem hierbij niet enkel m’n ex als voorbeeld, heb dit meerdere malen in m’n kringen gezien. Al was zij wel extreem. Veel over gelezen en gepraat om de situatie te kunnen snappen.

Wat ik wil zeggen, misschien is je situatie anders, maar let wel goed op. Dit soort chicks kunnen heeel erg tricky zijn en zelf ook goed manipuleren en in je brein gaan zitten met acties en verklaringen die vaak haaks op elkaar staan etc. Ik hoop dat het voor jou anders is man, bewaak iig goed je grenzen (denk ook aan je eigen wensen en behoeftes) en als ze dat niet toelaat, run bro.

Ik kan met letterlijk overal in vinden wat je hier zegt.

Nou mijn grootste angst is werkelijkheid geworden. Maar het hele verhaal klopt dus van geen kanten. Een beetje net zoals Willewa schetste in zijn situatie.

Maandagavond was ze nog in paniek dat ik bij haar wegging. Ze belde 2 keer en stuurde lieve berichten dat ze er alles aan wilde doen om alles beter te laten gaan. Ze liet doorschemeren dat ze inzag dat ze fout bezig was en ze ging er alles aan doen om te zien hoeveel ze van me houd.

Ze wilde voor altijd bij me blijven en we zouden en fantastische toekomst gaan hebben samen. Ze droomde ervan om met mij te trouwen en kinderen te krijgen. Ze begreep heel goed dat de onzekerheid die ik had werd veroorzaakt door de dingen die ze helemaal in het begin gedaan heeft en ze zou er alles aan doen om mij daar mee te helpen om van dat gevoel af te komen. Want ze wilde dat het weer word zoals het was en had daar alles voor over. Maar ze had nog wel even 2 dagen rust nodig. Ze zag er ook wel uit dat ze bijna op omvallen stond eerlijk gezegd.

En woensdagavond krijg ik een appje dat ze wil praten. Dus ik zeg dan kom ik wel naar jou thuis toe (zij woont op zichzelf en ik nog bij ouders). Maar dat wilde ze niet. We spraken af bij een parkeerplaats en ik zag haar al met een tas met spullen uit de auto komen. Toen wilde ze nog niet eens bij mij in de auto komen zitten (WTF?), ben altijd lief geweest voor haar en nu had ze het idee dat ik haar iets aan zou doen ofzo? Toch is ze bij me in de auto gekomen op een gegeve moment met mijn tas met spullen om het vervolgens uit te maken, minder dan een week na al die dingen die ze riep over onze toekomst en dat ze voor altijd bij me bleef en gelukkig wilde worden met mij zoals het altijd is geweest.

Nu was ineens haar gevoel weg, terwijl dat maandagavond nog gigantisch sterk was. Maar ze zei wel nadat ze het uitmaakte dat ze heel veel van me houd. Ook kreeg ik savonds en de ochtend daarna een appje waarin ze ook zei dat ze heel veel van me houd. Ze had rust nodig zei ze.

Klopt van geen kanten, want je kunt toch ook rust pakken zonder meteen het uit te maken? Ze verteld mij dat ze van me houd en 2 dagen ervoor wilde ze er nog alles voor doen en was ze zelfs bang dat ik bij haar wegging. Als je angst hebt dat iemand bij je weggaat en vervolgens ook nog zegt dat je van die persoon houd dan ga je toch niet weg bij diegene? Bij dr exen die haar geslagen hebben of haar bedrogen hebben is ze steeds nog maanden erbij gebleven en bij mij vertrekt ze meteen na een paar discussies die niet eens ruzie waren en terwijl er niks aan de hand is. Ook werd meteen heel facebook en instagram schoongeveegd en alle sporen werden gewist terwijl zij juist degene was die altijd zei kom we gaan foto's maken die we kunnen delen met iedereen zodat ze kunnen zien hoe leuk wij het hebben. (zo zei ze het niet letterlijk, maar zo bedoelde ze het wel). En ze wist de sporen uit alsof het allemaal nooit iets betekend heeft voor haar, terwijl ze maandag nog wilde vechten en bang was dat ik bij haar wegging. Klopt gewoon helemaal niks van...

Ik heb mezelf nog nooit zo gevoeld. Er is mij van alles beloofd en ik heb zo extreem veel liefde van haar gehad. Ik had ook het idee dat ik een lot uit de loterij had. Ik schaam me niet eens om te zeggen dat ik nog maagd was en ik had met haar gewoon bijna ELKE dag sex. En dat kwam neit van mij af, maar van haar. En toen ik van het weekend een toespeling maakte toen we samen onder de douche stonden kreeg ik het verwijt of het me om de sex te doen was, dat terwijl ik al 29 jaar zonder deed en ik alleen maar liefde toonde naar haar.

Ze was mijn eerste echte vriendin en ik heb zo extreem veel liefde gehad en ook gegeven. We praatte over de toekomst en over alle leuke dingen die we samen gingen doen de rest van ons leven. Ze vertelde iedereen hoe gelukkig ze met mij was (hoorde ik van andere ook) en als ik haar een dag niet zag werd ik overspoeld met appjes dat ze me miste en waarom ze niet lekker tegen mij aan kon kruipen. Niks was te gek en we hadden nooit gedoe meer samen. En ik merk een gigantische verandering in gedrag vanuit haar op en ik vraag er een paar keer na omdat ik me daar zorgen over maakte en het is ineens klaar. Als je toch zoveel liefde geeft en krijgt en zo intens van iemand houd dan kun je er gewoon aan werken en over praten toch, dan kom je er toch wel uit?

Ik ben nog nooit zo verdrietig geweest. Ik wil gewoon bij haar zijn, ik kan niet zonder haar. En zij riep altijd dat ze gek zou worden als ik bij haar weg zou gaan. Hele dag denk ik, was ik maar weer bij haar, kon ik haar lach maar weer zien, kon ik haar maar weer knuffelen, kon ik haar mooie ogen maar weer zien.

Maar hetgeen wat er voor zorgt dat ik alleen maar erger wegzak en het geen plaatsje kan geven is alle dingen die zei gezegd heeft in de afgelopen week. Ze was zo bang dat ik bij haar wegging ook en na een paar dagen elkaar niet gezien te hebben komt ze ineens met een tas met al mijn spullen naar mij toe en is het klaar. Hoe kan zij zo intens gek op mij zijn en nu ineens van de een op de andere dag zonder mij verder gaan? Vorige week zagen we elkaar elke dag, de laatste maanden zagen wij elkaar 5 keer per week en nu zien we elkaar niet meer en dat doet me zoveel pijn ik kan daar gewoon niet mee omgaan. Zeker om het feit dat het altijd goed is gegaan en dat ze het nu uitgemaakt heeft tegen alles in wat ze altijd gezegd en gedaan heeft.

Het feit dat er gewoon helemaal geen zak van klopt maakt mij helemaal gek. Zo extreem veel liefde krijgen, echt extreem veel. En dan kan dat toch niet ineens in 3 dagen 'het gevoel' weg zijn?

Iedereen in mijn kring roept dat ze binnen 2 weken op hangende pootjes terugkomt en ik denk dat eerlijk gezegd ook. En ik hou zo intens veel van haar dat ik dat ook weer gewoon laat gebeuren dan dat is het ergste. Maar weet gewoon niet hoe ik me dan beschermd tegen weer een terugval mocht die er komen.

Ik ben echt helemaal op, ik ben 29 en heb me nog nooit zo voor iemand gegeven. En het word me afgepakt alsof het nooit iets betekend heeft en dat klopt gewoon niet met alles wat er gezegd en gedaan is de afgelopen weken en zelfs maanden.

Komt heel erg overheen met het verhaal wat Willewa vertelde voordat ie wist dat het uit was, dus ik hoop dat mensen met een neutrale blik hier een zinnig antwoord op kunnen geven.

Maar ik hou zoveel van haar, en ik verlang terug naar al die leuke momenten. En ik wil haar toch echt terug

Maar ze liet altijd merken dat ze nog nooit zoveel liefde gehad heeft en dat ze dat helemaal geweldig vond? En dat ze bang was dat ik bij haar weg ging. Daar klopt dan toch geen zak van?

Ik ben er van bewust dat ze labiel is. Maar ik hou onwijs veel van haar en ik kan alleen maar denken hoe graag ik bij haar wil zijn. We hebben paar mindere dagen gehad en het is uit maar de maanden ervoor waren geweldig!

Nu is het natuurlijk ook zo dat dit op mijn 29 mijn eerste echte vriendin was en de eerste vrouw waar ik me vol voor gegeven heb. Ik heb nooit nee gezegd en heb me volledig aangepast aan haar. Ik ga normaal om 1 uur snachts naar bed, maar met haar om 11 uur.

Ik heb heel veel pech gehad in het verleden waardoor ik vrouwen soms moeilijk kon vertrouwen. Ik heb hier heel lang op gewacht omdat ik altijd gezegd heb dat ik meteen de ware wil ontmoeten en dan gebeurt er dit..

Ik ben er eerlijk gezegd bijna zeker van dat ze borderline heeft. Als ik er over lees herken ik me bijna overal in. Dat verklaart ook waarom die pieken zo geweldig waren en het ineens zo hard inkakte.

Maar wij hadden seks bij het leven. En zaten maanden de lang op elkaar, in elkaar en aan elkaar. Terwijl ik altijd de nice guy ben geweest gehoor.

Hoeveel mensen ik ook spreek en hoe goed alle adviezen ook zijn. Het enigste wat ik kan denken is hoeveel ik haar mis en hoe graag ik bij haar wil zijn.