Er waren in de VS honderden Moonaanhangers die (mbv exit-counselors) een gedwongen behandeling ondergingen.
Deprogrammeren is proberen de vermeende hersenspoeling van een sektelid ongedaan te maken.
De kans op succes was groter naarmate ze korter lid waren. Ex-leden werden na afloop aangemoedigd om te verklaren hoe blij ze waren dat ze uit de greep van de sekte waren bevrijd. Hun verhalen maakten duidelijk dat Moon veel radicaler was dan hij zich voordeed. Er waren ook ex-leden die bekenden dat ze geld hadden ingezameld door te beweren dat dit voor drugsbestrijding of iets dergelijks was bestemd. De Verenigingskerk kreeg te maken met ruim 2000 juridische zaken tegen haar fundraising-methoden, al wist men die bijna allemaal te winnen.
De anti-beweging slaagde erin om veel negatieve verhalen in de krant te krijgen. Men schakelden ook politici in, die de sekten uitriepen tot een groot maatschappelijk probleem. Nadat dominee Jim Jones in 1978 samen met ruim 900 volgelingen zelfmoord pleegde, vroeg men zich angstig af waartoe Moon zijn volgelingen zou kunnen aanzetten. Er waren ex-leden die beweerden dat ze zelfs bereid zouden zijn geweest in zijn opdracht hun ouders te doden. De Verenigingskerk groeide wereldwijd uit tot het beruchtste voorbeeld van een gevaarlijke sekte, waarbij het aantal leden sterk werd overdreven. Men vermeldde ook niet dat veruit de meeste bekeerlingen de beweging na enige tijd weer op eigen kracht verlieten.
Aanvankelijk waren er enkele rechters die ermee instemden dat Moonaanhangers onder curatele van hun ouders werden gesteld. De rechters konden zich voorstellen dat de ouders zich nog steeds verantwoordelijk voelden voor hun welzijn, ook al waren ze niet minderjarig. Het kidnappen van sekteleden werd niet vaak bestraft. Rechters konden beslissen dat zo’n illegale actie gerechtvaardigd was omdat men daarmee een groter onheil had willen voorkomen. De Verenigingskerk kreeg ook te maken met ex-leden die processen aanspanden om smartengeld los te krijgen.
Een andere kwestie die Moon een slechte naam bezorgde, was een onderzoek naar de activiteiten van de Zuid-Koreaanse CIA. Deze bleek Amerikaanse Congresleden te hebben omgekocht om zich ervan te verzekeren dat men Zuid-Korea militair bleef steunen. Een commissie onder leiding van senator Donald Frazer ging na of de Moonorganisatie erbij betrokken was. Men constateerde dat Moon een schimmig imperium had opgebouwd, dat op economisch, politiek en religieus terrein invloed probeerde te verwerven via een wirwar aan organisaties. Moon had goede contacten met de Koreaanse overheid en zette zich in voor de belangen van zijn land. Men kon echter niet aantonen dat hij in opdracht van anderen handelde.
In 1982 werd Moon veroordeeld tot anderhalf jaar gevangenisstraf wegens belastingontduiking. De fiscus had ontdekt dat hij in de jaren 1973-1975 ruim een ton rente ontving over een bedrag dat op een privérekening stond. Deze inkomsten had hij volgens de aanklagers moedwillig niet op zijn belastingaangifte vermeld. Moon beweerde dat hij het geld slechts tijdelijk voor zijn kerk in bewaring had. Zijn advocaat onderbouwde dit met documenten, maar die werden in de rechtszaal door een deskundige als vervalsingen ontmaskerd.
[ Bericht 0% gewijzigd door Spectator19 op 17-10-2019 14:06:12 ]