Leuk feestje gisteren. Schijnbaar was het concert verplaatst van de kleine naar de grote zaal en zelfs die was zelfs redelijk vol (het balkon was wel dicht). Veel opmerkelijk nummers; maar een nummer van het debuut (Sheepdog) en dus geen nummers als Motown blood of The band. (Björn en Gustaf speelden ook nog met zijn tweeën een aantal 'funeral songs' in akoestische setting (If I don't live today, Ringing bells, Ochracy), dat was gewaagd maar toch wel goed.

Daarnaast een flink aantal nummers van het nieuwe album en van Never seen the light of day (daarna hebben ze ook niet meer getourd door Nederland), waarbij het mij opviel dat ze die nummers toch wel overtuigend wisten te brengen.

Veel 'klassiekers' dus niet gehoord. Ze kozen eerder voor de wat obscuurdere singles (Down in the past, TV & me, Good morning herr Horst), dan voor oude bekenden als Mister Moon of Paralysed. Op een paar missers na (of kende ik die nummers nog niet goed genoeg?), vond ik het toch wel een goede set.
Ze hadden dit keer een trompetist meegenomen en twee Neneh Cherry's (Zweedse negerinnen

), die ervoor zorgden dat het zanggeluid erg overtuigend was. Ook de bassist zong dit keer veel mee en had zowaar naast de twee gitaristen een plaatsje voorop het podium verdiend, waar hij voorheen naast de drummer stond.