OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Maar dan heeft ze er al een in een ongebruikelijke situatie. De eventuele vriend moet ook maar zin hebben in deze situatie. En waarom meteen dat kind op achterstand zetten?quote:Op zondag 22 september 2019 12:04 schreef minilot het volgende:
Als TS over een x aantal jaar alsnog iemand tegenkomt om verliefd op te worden en zich mee voort te planten dan kan dat toch alsnog? Je meest vruchtbare jaren laten schieten omdat je misschien wel misschien niet ooit nog iemand tegenkomt is misschien een meer gebruikelijke optie, maar niet per definitie de meest verstandige en het is niet alsof je eierstokken doormiddengeknipt worden zodra je een kind met een homostel hebt gekregen.
Waarom zou dat kind een achterstand hebben? Ik begreep dat er onderzoeken zijn die zeggen dat dit heel gelukkige kinderen zijn omdat ze ontzettend gewensd waren en zich hier heel bewust van zijn en een ze hebben een uitgebreid netwerk met meerdere liefdevolle ouders wat schijnbaar veel positieve effecten heeftquote:
[..]
Maar dan heeft ze er al een in een ongebruikelijke situatie. De eventuele vriend moet ook maar zin hebben in deze situatie. En waarom meteen dat kind op achterstand zetten?
Enige lastige is dat je dus nog nooit hebt samengewoond of een relatie aangegaan bent met iemand. Ik zou eerst eens uitvogelen waarom dat zo is. En waarom denk je dat het met een homostel wel gaat lukken? Want dat is het in feite, een relatie die je voor het leven aangaat.
Shine bright like a diamond.
Er is nu wekelijks een programma te zien op tv, “Lauren, ik wil een kind.”quote:
[..]
Ik zou het liever als 60/60 zien, waarbij we eigenlijk 1 groot gezin/familie zijn, ipv 2 aparte gezinnen. Ik hoop een homostel te vinden die zich daar ook in kan vinden.
Dat het niet gek is om bij elkaar te blijven eten, gezamelijke uitstapjes te doen etc.
Daarin komt dit onderwerp ook uitgebreid ter sprake. Verschillende mensen (zowel single als koppels) met een kinderwens. Ik geloof op NPO 3 dus ook terug te kijken.
Voor jou heel interessant denk ik. Maar misschien kijk je het al.
Hoi TS, ik heb me aangemeld bij meerdangewenst.nl 3 jaar geleden, en toen kwam ik mijn partner tegen 
.
Wel contact gehad met 1 stel, tot een ontmoeting is het nooit gekomen omdat de juiste chemie ontbrak.
Voor co-ouderschap is het redelijk noodzakelijk om bij elkaar in de buurt te wonen, bij voorkeur op fietsafstand want dan kan je kleine vanaf 8-9 jaar ook zelf op de fiets stappen als dat zo uitkomt. Ik weet niet waar je woont maar in een grote stad liggen je kansen veel hoger.
Ik zou me niet blindstaren op een stel, misschien loopt er ook een leuke single man rond met wie je een co-ouderschap kunt regelen. Bovendien; met een stel moet je hele heldere afspraken maken voor het geval zij uit elkaar gaan. 3 ouderlijke huizen voor je kind is misschien wat veel van het goede .
Verder zou ik zelf als uitgangspunt nemen dat je op z'n minst goede vrienden van elkaar bent (of zult worden) voor je eraan begint. Dat lijkt me voor gedeeld ouderschap een prima basis. Ik persoonlijk zou verder kijken als dat gevoel er niet is. Misschien ken je al een leuke homo (of stel) met wie je deze stap wel aandurft? Gooi een balletje op, heb ik ook gedaan bij een goede vriend. Zijn partner stond daar niet echt achter dus dat hield daar wel op.
Laat je niet ontmoedigen door de naysayers hier. Het kan jaaaaaren duren voor jij een geschikte co-ouder vindt. Dus hou een open mind voor plan A en plan B. Begin dit traject maar stop niet met daten omdat je hier over nadenkt. Als je co-ouders vindt, dan mogen zij natuurlijk niet verwachten dat jij de rest van je leven single blijft.
.Wel contact gehad met 1 stel, tot een ontmoeting is het nooit gekomen omdat de juiste chemie ontbrak.
Voor co-ouderschap is het redelijk noodzakelijk om bij elkaar in de buurt te wonen, bij voorkeur op fietsafstand want dan kan je kleine vanaf 8-9 jaar ook zelf op de fiets stappen als dat zo uitkomt. Ik weet niet waar je woont maar in een grote stad liggen je kansen veel hoger.
Ik zou me niet blindstaren op een stel, misschien loopt er ook een leuke single man rond met wie je een co-ouderschap kunt regelen. Bovendien; met een stel moet je hele heldere afspraken maken voor het geval zij uit elkaar gaan. 3 ouderlijke huizen voor je kind is misschien wat veel van het goede
. Verder zou ik zelf als uitgangspunt nemen dat je op z'n minst goede vrienden van elkaar bent (of zult worden) voor je eraan begint. Dat lijkt me voor gedeeld ouderschap een prima basis. Ik persoonlijk zou verder kijken als dat gevoel er niet is. Misschien ken je al een leuke homo (of stel) met wie je deze stap wel aandurft? Gooi een balletje op, heb ik ook gedaan bij een goede vriend. Zijn partner stond daar niet echt achter dus dat hield daar wel op.
Laat je niet ontmoedigen door de naysayers hier. Het kan jaaaaaren duren voor jij een geschikte co-ouder vindt. Dus hou een open mind voor plan A en plan B. Begin dit traject maar stop niet met daten omdat je hier over nadenkt. Als je co-ouders vindt, dan mogen zij natuurlijk niet verwachten dat jij de rest van je leven single blijft.
Resistance is futile.
De man in kwestie doneert in een schaaltje en met een pipetje brengt de vrouw het zaad in haar vagina. 'Via de badkamer' heet dat.quote:Op zondag 22 september 2019 13:57 schreef Fer het volgende:
Hoe werkt zoiets eigenlijk. Die homo’s moeten dan haar zwanger zien te maken?
Resistance is futile.
Een vriendschap, niet een relatie. Maar dat is wel iets waar je ernstig over na moet denken, want je komt inderdaad nooit meer van je co-ouder af.quote:
Enige lastige is dat je dus nog nooit hebt samengewoond of een relatie aangegaan bent met iemand. Ik zou eerst eens uitvogelen waarom dat zo is. En waarom denk je dat het met een homostel wel gaat lukken? Want dat is het in feite, een relatie die je voor het leven aangaat.
Resistance is futile.
Ik vind het 'proberen uit te vogelen wie je eigenlijk bent' ook maar abstract en overdreven.quote:
[..]
Ik vind het echt raar advies 'ja zet maar een kind op de wereld' ipv 'stop tijd in uitvogelen wie JIJ eigenlijk bent'
Hoe ik bijvoorbeeld nu ben is niet hetzelfde als hoe ik vijftien jaar geleden was en mijn voorkeuren op allerlei gebieden zijn voortdurend in ontwikkeling. Dat kan prima samengaan met het liefdevol en gedegen opvoeden van een kind.
Let me see you stripped down to the bone
Hoezo achterstand? Ook gewone koppels kunnen uit elkaar gaan en co-ouderschap kiezen.quote:
[..]
Maar dan heeft ze er al een in een ongebruikelijke situatie. De eventuele vriend moet ook maar zin hebben in deze situatie. En waarom meteen dat kind op achterstand zetten?
Resistance is futile.
Maar dat is over het algemeen geen vooropgezet plan. En er zitten nogal wat haken en ogen aan dit plan.quote:Op zondag 22 september 2019 14:04 schreef Seven. het volgende:
[..]
Hoezo achterstand? Ook gewone koppels kunnen uit elkaar gaan en co-ouderschap kiezen.
Ik denk dat kinderen gemiddeld genomen beter af zijn bij een goed doordacht vooropgezet plan dan bij een onverwachte scheiding, die hoe dan ook altijd betekent dat ouders die eerst bij elkaar waren dat nu niet meer willen zijn.quote:
[..]
Maar dat is over het algemeen geen vooropgezet plan. En er zitten nogal wat haken en ogen aan dit plan.
Let me see you stripped down to the bone
Aan elke kinderwens zitten haken en ogen. Doet het er toe of het vooropgezet is voor de ontwikkeling van je kind?quote:
[..]
Maar dat is over het algemeen geen vooropgezet plan. En er zitten nogal wat haken en ogen aan dit plan.
Wat je in de praktijk vaak ziet is bijvoorbeeld dat ouders co-ouders worden omdat ze eigenlijk hoopten dat een baby de relatie nog wel kon redden. 1,5 jaar later is de co-ouderschap dan alsnog geboren. En in het geval van ouders die uit elkaar gaan, is er dan vaak wel sprake van een schuldgevoel bij het kind of iets dergelijks.
Ik denk dat opgroeien in een co-ouderschap minder traumatisch is dan een scheiding doormaken.
Resistance is futile.
Ik vind het meer dan een vriendschap. Voor het kind is het fijn als je dichtbij elkaar (blijft!) wonen, hoe regel je de financiën, opvoedkundig op 1 lijn zitten, etc.quote:
[..]
Een vriendschap, niet een relatie. Maar dat is wel iets waar je ernstig over na moet denken, want je komt inderdaad nooit meer van je co-ouder af.
Dat is meer dan een vriendschap. Iets waar je levenservaring voor nodig hebt. En dat kan als je 26 bent, maar als je nog nooit een relatie bent aangegaan? Iets waar je serieus over na moet denken. Misschien wel een paar jaar, bij voorkeur samen met het desbetreffende homostel.
Shine bright like a diamond.
Sowieso zou je daar heldere afspraken moeten maken, of je nou 26 of 36 bent. En stel nou dat je op je 36ste nog steeds nooit hebt samengewoond?quote:
[..]
Ik vind het meer dan een vriendschap. Voor het kind is het fijn als je dichtbij elkaar (blijft!) wonen, hoe regel je de financiën, opvoedkundig op 1 lijn zitten, etc.
Dat is meer dan een vriendschap. Iets waar je levenservaring voor nodig hebt. En dat kan als je 26 bent, maar als je nog nooit een relatie bent aangegaan? Iets waar je serieus over na moet denken. Misschien wel een paar jaar, bij voorkeur samen met het desbetreffende homostel.
Resistance is futile.
Want wensouders gaan nooit scheiden? En wat gebeurt er dan met dat kind? Die heeft dan 3 huizen, en wie krijgt het gezag over het kind, aangezien dat maar twee mensen kunnen zijn valt er altijd iemand buiten de boot. En je moet het ook maar aankunnen om je kind steeds te moeten missen. En in dit geval vraag ik me af voor wie je dit kind nou eigenlijk krijgt, voor zichzelf of voor de wensouders?quote:
[..]
Aan elke kinderwens zitten haken en ogen. Doet het er toe of het vooropgezet is voor de ontwikkeling van je kind?
Wat je in de praktijk vaak ziet is bijvoorbeeld dat ouders co-ouders worden omdat ze eigenlijk hoopten dat een baby de relatie nog wel kon redden. 1,5 jaar later is de co-ouderschap dan alsnog geboren. En in het geval van ouders die uit elkaar gaan, is er dan vaak wel sprake van een schuldgevoel bij het kind of iets dergelijks.
Ik denk dat opgroeien in een co-ouderschap minder traumatisch is dan een scheiding doormaken.
Dat zegt TS toch ook? Dat ze eerst een paar jaar met het stel contact wil hebben voor ze er een dergelijke constructie mee aan wil gaan.quote:
Iets waar je serieus over na moet denken. Misschien wel een paar jaar, bij voorkeur samen met het desbetreffende homostel.
Het gaat niet alleen om het samenwonen an sich, maar alles eromheen, hoe je relaties aangaat etc. Ik ken TS niet, dus daar kan ik niet over oordelen.quote:
[..]
Sowieso zou je daar heldere afspraken moeten maken, of je nou 26 of 36 bent. En stel nou dat je op je 36ste nog steeds nooit hebt samengewoond?
Shine bright like a diamond.
Zoals ik al eerder zei: iedereen zou in deze gevallen afspraken op papier zetten voor het geval de vaders gaan scheiden. En wie weet komt TS een single man (homo of hetero) tegen met wie ze een co-ouderschap wil, dan is die vraag niet eens aan de orde.quote:
[..]
Want wensouders gaan nooit scheiden? En wat gebeurt er dan met dat kind? Die heeft dan 3 huizen, en wie krijgt het gezag over het kind, aangezien dat maar twee mensen kunnen zijn valt er altijd iemand buiten de boot. En je moet het ook maar aankunnen om je kind steeds te moeten missen. En in dit geval vraag ik me af voor wie je dit kind nou eigenlijk krijgt, voor zichzelf of voor de wensouders?
Ik denk dat TS gewoon heel graag voor zichzelf een kindje wil. Haar kindje zal opgroeien met de wetenschap dat er 2 (of 3) volwassenen heel bewust gekozen hebben voor een kindje, en dat is het allerbelangrijkste. Bij teveel hetero-stellen ontbreekt dat stukje gewenst/bewuste keuze er aan wat mij betreft.
Resistance is futile.
En wie zegt dat het homostel zit te wachten op een extra familie?quote:
[..]
Zoals ik al eerder zei: iedereen zou in deze gevallen afspraken op papier zetten voor het geval de vaders gaan scheiden. En wie weet komt TS een single man (homo of hetero) tegen met wie ze een co-ouderschap wil, dan is die vraag niet eens aan de orde.
Ik denk dat TS gewoon heel graag voor zichzelf een kindje wil. Haar kindje zal opgroeien met de wetenschap dat er 2 (of 3) volwassenen heel bewust gekozen hebben voor een kindje, en dat is het allerbelangrijkste. Bij teveel hetero-stellen ontbreekt dat stukje gewenst/bewuste keuze er aan wat mij betreft.
Die vrienden van mij hebben er bewust voor gekozen om de moeder op de achtergrond te houden.
Het is een verbintenis voor het leven zo'n co ouderschap. En waar het voor twee ouders vaak al schipperen met beslissingen of manier van opvoeden is zijn erin dit geval 3 ouders.
Ehhhh, het homostel zelf, door akkoord te gaan met de constructie.quote:
En wie zegt dat het homostel zit te wachten op een extra familie?
Heb je inhoudelijk ook nog iets te melden seven of moeten we het met een onmogelijke gezichtsuitdrukking doen?quote:
Op 
Wat doet het ertoe hoe zij daar in staat?quote:
[..]
het vervelende is dat TS op het vivaforum wat meer info geeft die ze hier achterwege laat
Resistance is futile.
Inhoudelijk op jou reageren is volstrekt zinloos.quote:Op zondag 22 september 2019 14:48 schreef van_Lamehuizen het volgende:
[..]
Heb je inhoudelijk ook nog iets te melden seven of moeten we het met een onmogelijke gezichtsuitdrukking doen?
Resistance is futile.
Ts kan ook gewoon zelf een kind krijgen, ze heeft er de onderdelen voor. Wat ze zelf niet heeft is meestal in het weekend in uw lokale kroeg tegen sluitingstijd te vinden.quote:Op zondag 22 september 2019 14:46 schreef van_Lamehuizen het volgende:
[..]
Ja vooral een kind de wereld in helpen als moeder met hechtingsproblematiek en dan ook nog eens samen met een homostel om het op één of andere manier toch nog nobel te maken maar eigenlijk voeg je alleen maar meer complicaties toe. Egoist.
Ik snap het hele homostel en co ouderschap niet. Dat maakt alles nog lastiger.
|
|
