Het dreumestopic (1 - 2 jaar) deel 437

Hier zegt ze ook haar eigen naam niet, wijst ook niet vaak naar dingen die ik benoem, kijkt enkel de goede kant op. Soms reageert ze wel op dingen die ik zeg; 'Mag ik een kusje?' 'Gaan we naar buiten?' en soms word ik compleet genegeerd . Ik vind dat jouw dochter al heel veel wel kan CG! Geef het even wat tijd

Beterschap voor Banaan! Wat vervelend voor hem zeg

Ik denk dat vergelijken echt een grote valkuil is. Zeker voor mensen die makkelijk onzeker zijn. Ik deed het bij nummer 1 ook heel veel. Ik merk dat ik bij nummer 2 nu veel meer loslaat en me weinig zorgen maak. M’n zusje heeft een kind 2 weken jonger dan O, en die vraagt me vaak of O ‘dit of dat al kan’, terwijl ik dan merk dat ik daar nog helemaal niet over nagedacht heb...

quote:

Op woensdag 18 september 2019 09:23 schreef Jagärtrut het volgende:
Ik denk dat vergelijken echt een grote valkuil is. Zeker voor mensen die makkelijk onzeker zijn. Ik deed het bij nummer 1 ook heel veel. Ik merk dat ik bij nummer 2 nu veel meer loslaat en me weinig zorgen maak. M’n zusje heeft een kind 2 weken jonger dan O, en die vraagt me vaak of O ‘dit of dat al kan’, terwijl ik dan merk dat ik daar nog helemaal niet over nagedacht heb...

Ik ben het hier wel mee eens ja. Vrienden van ons hebben een kleintje van bijna 9 maanden. En die stonden toen hij 6 maanden was bij ons foto's te bekijken en zich te verwonderen over wat M. allemaal al kon met 5 maanden en hun zoon nog niet.

Over het algemeen gaan ze allemaal lopen/praten/rennen en vraagt niemand meer met hoeveel maanden ze ermee begonnen

Ik denk dat er altijd wel iets is waar je je druk om kan maken. Dirk (23mnd) is prima op schema qua lopen/klimmen/springen/praten. Maar stottert sinds 2 dagen ineens en eten is al het hele jaar bal. Ik ga er vanuit dat het vanzelf goed komt, en als het wel iets is wat niet vanzelf over gaat dan is er nog tijd genoeg om het aan te pakken. Zorgen maken kost zoveel tijd en energie, en dat over dingen die (in mijn ogen) prima zijn.

De baby van vrienden van ons is 3 maanden jonger dan Frum (dus 9 maanden) en al vanaf het moment dat die kleine geboren is, maakt de moeder een wedstrijdje ervan.
“Frum ging toch pas voor het eerst glimlachen met 4 weken? Mijnes al met 3 weken!”
“Mijnes kan ook al staan hoor.. zie je??!!” *zet kind op de vloer waarbij ze vervolgens door haar beentjes zakt en omvalt*
Heel geforceerd allemaal. Ze doet zich niet zo voor maar volgens mij is ze gewoon super onzeker en wil ze heel graag dat haar kind hetzelfde als mijn kind kan. Ze beseft alleen niet dat in de babytijd 3 maanden een mega groot verschil is. Maar krijg er toch altijd wel een verdrietig gevoel bij.. laat je uk zich lekker ontwikkelen op haar eigen manier

Daarbij is niemand op alle vlakken exact gemiddeld. En als je dat wel bent, ben je waarschijnlijk een doodsaaie lul

Ik heb even totaal niet bijgelezen want ik ben al sinds maandag ziek en futloos.

Maar! Ik ben al sinds maandag ziek en futloos. En dat is dus gewoon wat het is. Heb al een tijdje niks meer gedeeld over mijn postpartum depressie omdat tsja, het eigenlijk gewoon hartstikke goed gaat en ik al een jaar uit zkh ben. Toch waren veel dagelijkse dingen nog lastig, een keuze. Ziek zijn kostte me altijd zoveel energie want zoveel schuldgevoelens en gedachtes. Nu? Ben ik ziek. Is mijn huis rommelig, kijken de kindjes wat meer tv en ben ik onopgemaakt. En dat is zonder dat ik me daar schuldig over voel gewoon goed.

Los van dat je ziek bent is dit wel een fijn bericht om te lezen Songeur ziek zijn zonder schuldgevoelens beterschap!

Ah dat is naar PKM, hoe ging het bij de dokter? Oorontsteking is erg pijnlijk.

Alles is al gezegd over vergelijken, praten en ontwikkeling. Wij vergelijken Juul wel met B, maar niet als waardeoordeel. B kon bijvoorbeeld met 14 maanden al los lopen, Juul begint nu 'pas'stabiel aan de hand te lopen, dus dat duurt nog even.
B was klein motorisch niet al te best, Juul juist wel. Ik vind het mooi om die verschillen te zien.

En ik ben echt slaapverwekkend, Juul slaapt op het KDV 's ochtends niet meer en bij mijn vrouw valt ze 's ochtends lastig of niet in slaap. Vandaag is mijn dag en ze begon om 09:00 al met gapen en in haar ogen wrijven. Ik heb haar om 10:00 in bed gelegd en ze sliep meteen. Ze vindt me saai denk ik

Over snelheid van ontwikkelen, elk kind heeft zijn of haar eigen tempo. Mijn peuter liep 'pas' helemaal los met 15 maanden maar zei al woordjes met 8 maanden, terwijl mijn dreumes van 15 maanden amper wat zegt maar wel al los liep met 12 maanden. Ons buurjongetje wordt volgende maand 3 en spreekt amper 4 woorden, maar begrijpt iedereen heel goed. Het beste vriendinnetje van peuter sprak toen ze net 2 was geworden al in volzinnen en vertelde hele verhalen. Peuter sprak toen ze 2 werd nog 'maar' met zinnen van maximaal 3 woorden. Nu, peuter over 2 maanden 3 jaar en vriendinnetje bijna 3,5 jaar dus ruim een half jaar ouder, gaan ze grammaticaal gezien aardig gelijk op en zie je al bijna niets mer terug van het verschil dat er eerst tussen de ontwikkelingen zat.

Ik heb mij bij peuter nog een tijdje zorgen gemaakt over haar uitspraak, dat ging na een operatie aan de neusamandel en het plaatsen van buisjes in de oren opeens met enorme stappen vooruit. Bij dreumes maakte het CB zich 'zorgen' over het feit dat ze bij 14 maanden niet veel meer zei dan 3 woordjes, maar ik weet uit ervaring met peuter dat dat van het ene op het andere moment zo kan veranderen dis die zorgen deel ik absoluut niet.

Geef je kind de tijd en de ruimte om op haar eigen tempo te ontwikkelen, er is al genoeg wat ze nu en later 'moeten'. Op deze leeftijd leren ze zo onwijs veel, dat het ook niet gek is dat er onderling enorme verschillen zijn in het tempo van ontwikkelen. Het is maar net waar interesses liggen, waar ze toe in staat zijn, etc.

Arme zieke Banaan, hopelijk knapt hij snel weer helemaal op!

Exode, jouw thuis wel slapende Juul Bij ons is het precies andersom met peuter. Ze weigert thuis 's middags te slapen, maar op de kdv en bij oma slaapt ze 's middags wel altijd.

Songeur, beterschap! Maar wat fijn om te lezen dat je zulke stappen hebt gezet, heel knap en daar mag je trots op zijn

Framblij, wat herkenbaar dat competitieve vergelijken. Vrienden van ons hebben er ook een handje van. Maar dat ging zelfs zo ver dat toen we toen Vlokje een baby was en we met haar bij de kinderarts liepen (ivm huilbaby en reflux), ze ons probeerden 'af te troeven' omdat zij het zwaarder hadden, etc. Ik kan daar echt heel erg slecht tegen

Vlokje ging van weken huilerig, naar opeens een heerlijk vrolijk brabbelend kind voor een week, naar sinds vorige week weer hangerig en huilerig. Ik kan er niet goed de vinger op leggen wat er aan de hand is. Tussendoor is ze vrolijk, maar alleen als er lichamelijk contact is met één van ons en als ze of vermaakt wordt, of haar speen heeft. Die speen vind ik zo ellendig, het liefst zou ik hem overdag helemaal niet meer geven maar het is echt hysterisch verdriet vaak zonder, dus dan ga ik toch weer overstag. Een lastige fase dus. Maar wat gaat ze hard verder, ze lijkt elke dag een stukje groter en wijzer te zijn geworden

Weer een dagje te laat:

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

[ Bericht 0% gewijzigd door Schanu op 18-09-2019 13:14:03 ]

Ja die ontwikkeling, dreumes hier deed beide niet echt. Niet lopen en niet zoveel zeggen. Nu is ze bijna 1.5 en ze loopt sinds 2 maanden als een malle en het praten is ook ineens uit de lucht komen vallen.
Ze speelt ineens ook veel leuker en verplaatst zich uiteraard makkelijker nu.
Het is allemaal heel leuk nu.
Vooral als ze 's ochtends uit bed komt en als eerst poessssss roept ipv papa.

quote:

Op woensdag 18 september 2019 10:07 schreef Songeur het volgende:
Ik heb even totaal niet bijgelezen want ik ben al sinds maandag ziek en futloos.

Maar! Ik ben al sinds maandag ziek en futloos. En dat is dus gewoon wat het is. Heb al een tijdje niks meer gedeeld over mijn postpartum depressie omdat tsja, het eigenlijk gewoon hartstikke goed gaat en ik al een jaar uit zkh ben. Toch waren veel dagelijkse dingen nog lastig, een keuze. Ziek zijn kostte me altijd zoveel energie want zoveel schuldgevoelens en gedachtes. Nu? Ben ik ziek. Is mijn huis rommelig, kijken de kindjes wat meer tv en ben ik onopgemaakt. En dat is zonder dat ik me daar schuldig over voel gewoon goed.

Wat fijn om te lezen! Beterschap

Hier ook (mentale) gevechten met de speen Schanu. Ik moet wel eerlijk zeggen dat ik er minder moeite mee heb dan mijn man. Vind het gewoon zo sneu als ze het zichtbaar moeilijk heeft en dan gewoon behoefte heeft aan haar speen. Wij hebben haar dat ding tenslotte ook ooit 'aangeleerd'.

Ik kreeg laatst van iemand de tip dat je speengebruik voor 2,5 jaar weer afgeleerd moet hebben omdat het daarna lastiger is oid? Weet iemand hier iets van? Was niet per se iemand waar ik een hoge pet van op heb maar wellicht is het echt een waardevolle tip.

Mooi kind heb je daar Schanu

Ik heb mijn 4,5 jarige ook van de speen af gekregen. Do not despair. Als henka zonder kan, kan iedereen zonder.

quote:

Op woensdag 18 september 2019 13:39 schreef Stormqueen het volgende:
Ik heb mijn 4,5 jarige ook van de speen af gekregen. Do not despair. Als henka zonder kan, kan iedereen zonder.

Henka

Ik kreeg gelijk horrorverhalen toegeworpen over scheve tanden, spraakproblematiek, nachtenlange drama's, etcetc.

Klopt, dat is wel een package deal.

Peuter doet aan duimzuigen. Ze is ongeveer een jaar geleden flink ten val gekomen op haar voortanden, waardoor er 1 los is komen te zitten. Dat is gelukkig weer goedgekomen, maar die tand heeft ze door het duimen nu wel flink naar voren weten te drukken.

Orthodontie zit gelukkig in het verzekeringspakket

Ik vind het ook sneu om Vlokje verdrietig te zien en geef de speen dan maar. Ervan uitgaande dat ze het ook vanzelf een keer afleert. Met de benodigde bijbehorende drama's, dat dan inderdaad wel

Oeii ik heb vroeger ook een keer zo'n val gemaakt. Ik deed ook aan duimzuigen en toen was ik bij vrienden en gleed ik uit op mn sokken zo op mn voortanden. Bijkomend voordeel was wel dat de tandarts toen recht kon zetten wat ik scheef geduimd had.

Ik denk dat ik ( ) het straks ook 'makkelijker' vind als ze straks snapt dat ze de speen niet meer krijgt of dat ze hem bewust weg kan geven.

Wat ze wel al doet, en waar ik blij mee ben, is dat ze de speen aan ons geeft als ze m niet nodig heeft. Gewoon tijdens het spelen komt ze dan naar je toe met dr speen en taalt er ook niet meer naar dan.

Mijnes is ook erg verknocht aan de speen. Ik heb het hier zover nu dat hij hem ‘s ochtends en na de middagdut zelf in bed gooit en dat is al winst. Verder soms onderweg en soms na de opvang als hij moe is. Ik ben verder dan ik een paar maanden geleden hoopte gezien zijn speenverslaving

Beterschap met banaan pkm!

Vlokje!

Dat is een flinke bult NJ! Kleine brokkenpiloot

Beterschap Songeur! Wat fijn dat je daarin zo’n progressie maakt! Hopelijk ben je snel weer beter!

Casper heeft heel duidelijk de Twentse ‘nee’ tegenwoordig. Ach iemand moet het dialect in leven houden

Mini-ToT zit ook aan de speen, maar heeft er gelukkig lang niet altijd meer behoefte aan.
Hij gebruikt 'm echt nog best wel vaak, maar het gebeurt steeds vaker dat als ik 'm voor hem neer leg of aan hem geef of zelfs als ik het in zijn mondje stop, dat-ie het gewoon weggooit!
Ben net de stad in geweest en naar de tandarts geweest met hem. De hele tijd heeft hij het speentje niet gebruikt.
Bij de mondhygiëniste was hij op 2 momenten na zichzelf lekker aan het vermaken met de sluiting van de Maxi-cosi waar ik hem voor het eerst sinds maanden in gelegd heb! (Je moet daar een smalle bochtige trap op, dus de wandelwagen was niet echt een optie.)

Overigens is hij echt precies op zijn verjaardag wel weer in een flinke sprong terecht gekomen; hij kan zich beter in z'n eentje vermaken maar het kan zo ineens omslaan en dan moet je maar raden wat hij nu weer wil. Dat komt 9 van de 10 keer neer dat hij ĶF wil knuffelen, ĶF wil wandelen.
Dat wandelen gaat wel lastiger worden nu het weer slechter wordt, maar de komende 3 weken zijn we op vakantie dus zit het voorlopig wel weer ff goed.

Ik ben jaloers op de fiepers pas als je kind pertinent geen speen wenst, realiseer je je wat een lifesleep saver dat ding is.

Ik zou er met liefde het gedoe rondom het afleren ervan voor over hebben

Hier ook (bewust) geen speen, maar in lastige nachten fungeren mijn tepels nog steeds wel eens als zulks.