Opstelten bemoeide zich tóch met proces-Wilders #2

quote:

Opstelten bemoeide zich tóch met proces-Wilders, zaak op losse schroeven

Oud-minister van Justitie Ivo Opstelten (VVD) heeft zich wel degelijk bemoeid met het proces tegen PVV-leider Geert Wilders, vanwege zijn 'minder-Marokkanen'- uitspraak. Na jaren van officiële ontkenningen tegenover parlement en rechters, geeft de opvolger van Opstelten, minister Ferd Grapperhaus, dit nu officieel toe.

Dat blijkt uit antwoorden van Grapperhaus op vragen van Wilders, die vanavond naar de Tweede Kamer zijn gestuurd. RTL Nieuws meldde vorig jaar dat Opstelten gesprekken had gevoerd met de top van het Openbaar Ministerie over dat proces-Wilders. Hij zou daarin hebben gezegd dat hij voorstander was van vervolging van Wilders. De zaak ligt extreem gevoelig, omdat het hier gaat om politieke betrokkenheid bij de strafrechtelijke vervolging van een volksvertegenwoordiger.

Zaak kan sneuvelen

Tot nu toe ontkende het Openbaar Ministerie en het Ministerie van Justitie en Veiligheid glashard dat er ooit overleg was gevoerd over het aanpakken van Wilders. Tegenover de rechters, ook in het hoger beroep, dat eind deze maand wordt vervolgd, is altijd gezegd dat er geen enkel overleg is geweest.

De nieuwe informatie kan grote gevolgen hebben voor de vervolging van Wilders, omdat het Openbaar Ministerie niet de waarheid heeft gesproken tegenover de rechters. Mogelijk sneuvelt daardoor de hele rechtszaak.

Stukken blijven geheim

Na de onthulling van RTL Nieuws bleek dat dat overleg er wel degelijk was. Bijvoorbeeld over het 'aangiftetraject' tegen Wilders. Er dook een notitie op van 2 april 2014, waaruit bleek dat de zaak tussen Opstelten en de toenmalige baas van het OM wél was besproken.

Nu blijkt bovendien dat het voornemen van het OM om Wilders te vervolgen onderwerp van gesprek was tussen Opstelten en de voorzitter van het college van procureurs-generaal, Herman Bolhaar, op 25 september 2014. Alle stukken die hiermee te maken hebben, worden door het ministerie geheimgehouden.

Dit geldt ook voor alle ambtelijke adviezen over de vervolging van Wilders, op basis van stukken van het Openbaar Ministerie. Tot dusver werd gesuggereerd dat dergelijke stukken er niet waren. Grapperhaus biecht nu op dat er toch meerdere ambtelijke notities zijn. Deze stukken zijn tot dusver achtergehouden voor rechters, voor de Tweede Kamer, en in een procedure van RTL Nieuws op grond van de Wet openbaarheid van bestuur (Wob).

Geheugenverlies

Op 19 juni behandelt een rechtbank deze procedure. Een week later, op 25 juni, wordt het hoger beroep in de strafzaak tegen Wilders hervat. Het OM en het ministerie van Justitie blijven overigens benadrukken dat het OM 'zelfstandig' een besluit heeft genomen om Wilders te vervolgen.

Opmerkelijk is verder dat Opstelten en Bolhaar – die de de afgelopen maanden achter gesloten deuren zijn gehoord – last hadden van 'geheugenverlies'. Volgens bronnen van RTL Nieuws verklaarden zij daar dat zij geen herinneringen’ hadden aan hun overleg over de vervolging van Wilders.

twitter:

geertwilderspvv twitterde op vrijdag 07-06-2019 om 21:44:20 Jarenlang vervolgd, veroordeeld, tijd, geld, stress en allemaal politiek gemotiveerd. Ik heb er geen woorden voor.De tranen staan me nader dan het lachen. https://t.co/fRYVypCv4B reageer retweet

twitter:

AfshinEllian1 twitterde op maandag 09-09-2019 om 23:26:22 Wat een achterlijk gesprek met een komediant-advocaat over een ernstig politiek en juridisch vraagstuk. Plotseling mag rechtsstaat van @JinekLive een grappig onderwerp zijn. Dit is de reden dat een deel der bevolking media niet vertrouwd. #Wildersproces reageer retweet

quote:

Er waren ook zorgen over het niveau van het politieke discours, of beter: over het bestáán van een politiek discours over de kwestie. Want VVD-leider Rutte liet vorig weekeinde via de media weten dat hij het maar niks vond dat Wilders werd vervolgd. De beperkingen voor de vrijheid van meningsuiting moesten veel verder terug, vond hij.

PvdA-minister Plasterk zette hem een dag later in het tv-programma Buitenhof als een dom jongetje in de hoek. Rutte had, als medewetgever, helemaal niets mogen zeggen over een zaak die onder de rechter is. De liberaal had het principe van de scheiding der machten niet begrepen, zei de minister. En zo werd opeens niet Wilders of Rutte, maar Montesquieu man of the week. Zo lang dood (1755) en toch nog zó actueel!

Tijdens het vragenuurtje, later die week, echode premier Balkenende de woorden van Plasterk. De interventie van Rutte was ‘zeer teleurstellend en niet goed begrijpbaar’. Hij kreeg complimenten voor zijn ferme opstelling van de kampioenen van de staatsrechtelijke zuiverheid in de Kamer, Alexander Pechtold (D66) en Femke Halsema (GroenLinks). Die laatste benadrukte, bijna triomfantelijk, haar eigen nederigheid: ‘Wanneer de rechter spreekt, zwijgt de politiek!’

‘Een diepgewortelde misvatting’, zegt rechtsonderzoeker Hendrik Gommer. Dat politici zich niet zouden mogen uitlaten over zaken die onder de rechter zijn, ís helemaal geen fundament van ons staatsbestel. ‘Eerder een modegril van de laatste twintig jaar.’ Halsema, Balkenende en al die anderen verwarren Montesquieu met Kant. Die laatste was van de rigide scheiding der machten. Maar dat is onwerkbaar, en diens ideeën zijn ook nergens in de praktijk gebracht.

Montesquieu was van de ‘checks and balances’, doceert Gommer. Wetgevende, uitvoerende en rechtsprekende macht: al die rollen lopen door elkaar heen, en de machten controleren ook elkáár. ‘Nederland is het summum van controle en evenwicht.’

Dat begint al bij de regering, zegt Gommer. ‘Die heeft bij ons ook veel wetgevende bevoegdheden, bijvoorbeeld een Algemene Maatregel van Bestuur, of de ministeriële regeling. Zelfs ambtenaren, uitvoerders bij uitstek, bereiden in de praktijk vaak wetsvoorstellen voor. Dan de rechtspraak: in de praktijk vormen al die uitspraken in individuele zaken precedenten en hebben zo rechtsvormende werking. Zéker de uitspraken van de Hoge Raad. In gevallen als euthanasie, abortus en stakingsrecht nam de Tweede Kamer rechterlijke uitspraken over. Dus wie maakt nou de wet?

‘Daarom is het geen ramp als parlementariërs zich bemoeien met rechterlijke uitspraken. Als het hele land erover praat, kunnen zij niet stil blijven. Rechters kunnen daar ook heel goed mee omgaan, wees mijn onderzoek uit. Ze worden door van alles en nog wat beïnvloed, en dat is juist gezond. Zolang ze maar belangeloos en vrij kunnen oordelen en niet voor hun financiële positie en status hoeft te vrezen. De uiteindelijke beslissing in een individuele zaak blijft een onaantastbare bevoegdheid van een rechter en een rechter alleen.’