OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Ik hoop het inderdaad.quote:Op zaterdag 4 april 2020 19:49 schreef Burdie het volgende:
[..]ik weet niet wat ik lees, dit is een grap toch? Toch?
Zo niet: over hoe lang praten we dan?
quote:
[..]
Protčge moi de mes désirs.
quote:
[..]
Ze kunnen hem constant horen en alles waar hij zich aan kan verwonden, is weggehaald. Wat is het probleem? Denk ik er te makkelijk over als ik niet snap wat er mis is met Bobby's aanpak? Mijn 13 maander is blijft los in de woonkamer als ik naar de wc ga of aan t koken ben in de keuken... Ik gok er dan op dat hij geen kamerplant omtrekt, uitgraaft of opeet.
7 maanden en 13 maanden is een wereld van verschil. Een keer naar het toilet is ook heel wat anders dan een dag thuiswerken.quote:Op zaterdag 4 april 2020 21:02 schreef Leintjeuh het volgende:
Ze kunnen hem constant horen en alles waar hij zich aan kan verwonden, is weggehaald. Wat is het probleem? Denk ik er te makkelijk over als ik niet snap wat er mis is met Bobby's aanpak? Mijn 13 maander is blijft los in de woonkamer als ik naar de wc ga of aan t koken ben in de keuken... Ik gok er dan op dat hij geen kamerplant omtrekt, uitgraaft of opeet.
Edit: ah, ik had 7 mnd gelezen ipv 10 mnd. Is alsnog veel te jong.
[ Bericht 4% gewijzigd door arvensis op 04-04-2020 21:46:13 ]
Protčge moi de mes désirs.
10 maanden is wel superjong, en 'boven werken' klinkt beduidend langer dan even naar de wc of zelfs koken. En je kán niet alles weghalen waar hij zich aan kan verwonden, tenzij je kamer letterlijk helemaal leeg is. Vandaag doet hij misschien nog geen pogingen op de bank te klimmen (en er af te donderen), maar op die leeftijd gaat de ontwikkeling zo snel, wie weet welke capriolen hij morgen (ongezien!) uit gaat halen.quote:
Ze kunnen hem constant horen en alles waar hij zich aan kan verwonden, is weggehaald. Wat is het probleem? Denk ik er te makkelijk over als ik niet snap wat er mis is met Bobby's aanpak? Mijn 13 maander is blijft los in de woonkamer als ik naar de wc ga of aan t koken ben in de keuken... Ik gok er dan op dat hij geen kamerplant omtrekt, uitgraaft of opeet.
Plus,als hij zich dus wel bezeerd (een kast bovenop zich trekt, door n raam klettert dat soort dingen) dan kun je dat inderdaad prima horen vanaf boven maar het voorkomen 
Dat is echt van een ander kaliber dan even alleen laten tijdens het naar de wc gaan imho
maar het voorkomen Dat is echt van een ander kaliber dan even alleen laten tijdens het naar de wc gaan imho
In A World Of Emoticons, I'm Colon Capital D
Everybody needs a bosom for a pillow!
Everybody needs a bosom for a pillow!
Wat een hoop schrik en zeg. Iets meer vertrouwen in elkaar mag wel toch? Je weet niet hoe iemands huis eruit ziet en hoe lang ze bedoelen. In de leer van Montessori (dacht ik) adviseren ze om kinderen al vanaf het eerste begin af en toe alleen te laten. Hun kamer zo in te richten dat ze er een kwartier of nog langer zelf bezig kunnen zijn. Waarom zou dat niet de woonkamer kunnen zijn. Hier kan je bijvoorbeeld écht geen kasten omtrekken. En van de bank afdonderen kan ook als je 2 meter verderop zit of uit zicht bent op dezelfde verdieping. Maar vooral: oordeel niet zo snel over elkaar .
zeg. Iets meer vertrouwen in elkaar mag wel toch? Je weet niet hoe iemands huis eruit ziet en hoe lang ze bedoelen. In de leer van Montessori (dacht ik) adviseren ze om kinderen al vanaf het eerste begin af en toe alleen te laten. Hun kamer zo in te richten dat ze er een kwartier of nog langer zelf bezig kunnen zijn. Waarom zou dat niet de woonkamer kunnen zijn. Hier kan je bijvoorbeeld écht geen kasten omtrekken. En van de bank afdonderen kan ook als je 2 meter verderop zit of uit zicht bent op dezelfde verdieping. Maar vooral: oordeel niet zo snel over elkaar .
Op maandag 14 november 2016 12:18 schreef Crumpette het volgende:
De eerste keer ben je zo'n magische eenhoorn van moeder natuur en creeert een wonder
De eerste keer ben je zo'n magische eenhoorn van moeder natuur en creeert een wonder
Het zou ook niet mijn eigen keuze zijn, maar inderdaad, we weten helemaal niet hoe Bobby's huis er uit ziet en over hoe lang we het hebben.
Mijn woonkamer zou zich er niet voor lenen in ieder geval, omdat we een open keuken hebben met een gasfornuis, waar Jip maar al te graag aan zit
er zit wel een soort beveiliging op, maar dat zou mij dan toch niet lekker zitten.
Met zijn bijna 2 jaar zit Jip wel eens even alleen in de woonkamer, terwijl ik boven de was ophang ofzo. Wel met Juf Roos (
) aan, dan is het echt een tvzombie 
Mijn woonkamer zou zich er niet voor lenen in ieder geval, omdat we een open keuken hebben met een gasfornuis, waar Jip maar al te graag aan zit
er zit wel een soort beveiliging op, maar dat zou mij dan toch niet lekker zitten. Met zijn bijna 2 jaar zit Jip wel eens even alleen in de woonkamer, terwijl ik boven de was ophang ofzo. Wel met Juf Roos (
) aan, dan is het echt een tvzombie
+1 op Lemijn.
De reacties, daar schrik ik pas van. En een baby van 10 maanden die uit het raam klettert? Serieus?
De reacties, daar schrik ik pas van. En een baby van 10 maanden die uit het raam klettert? Serieus?
No hay mal que dure cien aņos ni cuerpo que lo aguante
Ik ben ook van team niet oordelen. En ieders opvoedstijl is weer anders. Uiteindelijk willen we allemaal het beste voor ons kind.
Wij laten M niet alleen (bijna 1 jaar). Als we naar de wc gaan, gaat ze in de box of in haar bed. Ze is dan ook een heel nieuwsgierig meisje en alsmaar op ontdekkingsreis in huis. En ik ben een stresskip, die het liefst alle risico's elimineert
Bovendien krijst ze de boel bij elkaar als ik al naar de wc ga en ze dus even een paar minuten alleen is, laat staan als we haar lange tijd alleen zouden laten
Wij laten M niet alleen (bijna 1 jaar). Als we naar de wc gaan, gaat ze in de box of in haar bed. Ze is dan ook een heel nieuwsgierig meisje en alsmaar op ontdekkingsreis in huis. En ik ben een stresskip, die het liefst alle risico's elimineert
Bovendien krijst ze de boel bij elkaar als ik al naar de wc ga en ze dus even een paar minuten alleen is, laat staan als we haar lange tijd alleen zouden laten
Zo zo, wat een reacties
We hebben een klein huis, het is binnen gehoorsafstand (er zit geen deur tussen boven en beneden - wel een traphekje voor wie daar over valt) dus gewoonlijk horen we aan het geluid wel wat hij aan het doen is, vooraf spreken we af wie er verantwoordelijk is zodat diegene snel kan reageren, en we hebben er - zoals al eerder gezegd - voor gezorgd dat alles waar hij zich daadwerkelijk door kan beschadigen (erger dan dat hij kan als je op een meter afstand op de bank zit en hij valt tegen de tafelpunt oid) weggehaald is. Ik zie het probleem niet, maar wie dat wel ziet is welkom om uit te leggen hoe dit schadelijk kan zijn
Oh, en soms weet hij zich wel zo'n drie kwartier te vermaken
Zolang hij tevreden is zie ik ook niet in wat daar het probleem mee is. Als hij graag aandacht wil kan hij dat véél en met liefde krijgen 
We hebben een klein huis, het is binnen gehoorsafstand (er zit geen deur tussen boven en beneden - wel een traphekje voor wie daar over valt) dus gewoonlijk horen we aan het geluid wel wat hij aan het doen is, vooraf spreken we af wie er verantwoordelijk is zodat diegene snel kan reageren, en we hebben er - zoals al eerder gezegd - voor gezorgd dat alles waar hij zich daadwerkelijk door kan beschadigen (erger dan dat hij kan als je op een meter afstand op de bank zit en hij valt tegen de tafelpunt oid) weggehaald is. Ik zie het probleem niet, maar wie dat wel ziet is welkom om uit te leggen hoe dit schadelijk kan zijn
Oh, en soms weet hij zich wel zo'n drie kwartier te vermaken
Zolang hij tevreden is zie ik ook niet in wat daar het probleem mee is. Als hij graag aandacht wil kan hij dat véél en met liefde krijgen
Lily, 11 maanden, avontuurt er op los in haar eentje. In de tuin, op de bovenverdieping en in de woonkamer. Wij hebben nooit een box gehad. Alles hebben we kindvriendelijk gemaakt en ik ben nooit ver weg in huis. Ze kan uit zichzelf soms bijna een uur met iets lopen tutten. Ik heb weleens op de trap zitten wachten tot ze klaar was, om haar niet uit haar concentratie te halen. Het is maar net wat je baby gewend is, hoe je baby qua persoonlijkheid is en hoe veilig je je huis hebt gemaakt. En af en toe spiek ik om de hoek. 24/7 surveillance is hier gelukkig niet nodig. Fijn voor haar avontuurlijke ontwikkeling en mijn gemoedsrust.
Disclaimer: Posts van deze user met een korrel zout nemen.
toevoeging: ik vind het inderdaad meerwaarde hebben om mijn kind ongestoord te laten ontdekken/spelen/leren. In die zin is het een bewuste keuze om hem regelmatig een tijdje uit mijn zicht te laten. En ik heb een kind die dat lijkt te waarderen.
Het verschilt nogal per kind. Ik kan het vanuit mijn eigen ervaring niet voorstellen en ik was dan ook heel blij met de box maar elk kind is weer anders. De ene 10maander komt niet verder dan het speelkleed terwijl de ander de hele kamer rondstapt. Net zoals de ene kan rustig zitten spelen zonder toezicht terwijl de andere de tent afbreekt.
Mijn kind is niet het type dat zonder toezicht meteen levensgevaarlijke dingen uitspookt of dingen sloopt, maar alsnog kan ik me er helemaal niks bij voorstellen. ZZ had dat namelijk nķķit gepikt, op die leeftijd was het meteen huilen als ik ook maar even uit beeld verdween. Later niet meer, maar dat is niet per se een verbetering:
Ik: Ik ga naar boven, alleen even een haarspeldje pakken, ben zo weer terug.
ZZ: Ik ga mee!
Ik: Nee dat is niet handig, ik ben echt meteen weer terug.
ZZ: Ik ga mee!
Het zou overigens wel ideaal geweest zijn, het eerste jaar vanwege het kolven, nu vanwege het verplichte thuiswerken. De dagen dat ik alleen met haar ben, krijg ik met moeite een Zoom meeting van een half uur volbracht en twee mailtjes de deur uit.
Ik: Ik ga naar boven, alleen even een haarspeldje pakken, ben zo weer terug.
ZZ: Ik ga mee!
Ik: Nee dat is niet handig, ik ben echt meteen weer terug.
ZZ: Ik ga mee!
Het zou overigens wel ideaal geweest zijn, het eerste jaar vanwege het kolven, nu vanwege het verplichte thuiswerken. De dagen dat ik alleen met haar ben, krijg ik met moeite een Zoom meeting van een half uur volbracht en twee mailtjes de deur uit.
Maar is dat niet ook een kwestie van gewenning vivi? Als je dit gelijk vanaf het eerste begin al regelmatig had gedaan was het waarschijnlijk prima geweest.
Hier word ik overdag ook achtervolgd, maar ze zijn wel gewend dat ze na het wakker worden eerst zelf gaan spelen en dat papa of mama pas later komt. Ze kunnen zich makkelijk een dik uur in hun kamer vermaken dan (meestal dan, als ze met z’n drieën gaan spelen wordt het vaak huilen). Vooral kleuter kon dat de eerste twee jaar heel goed, en toen kon hij nog niet eens zijn bed uit. Ze zijn gewoon niet anders gewend. Enige uitzondering is poepexplosie, maar dat wordt luidkeels aangegeven.
Hier word ik overdag ook achtervolgd, maar ze zijn wel gewend dat ze na het wakker worden eerst zelf gaan spelen en dat papa of mama pas later komt. Ze kunnen zich makkelijk een dik uur in hun kamer vermaken dan (meestal dan, als ze met z’n drieën gaan spelen wordt het vaak huilen). Vooral kleuter kon dat de eerste twee jaar heel goed, en toen kon hij nog niet eens zijn bed uit. Ze zijn gewoon niet anders gewend. Enige uitzondering is poepexplosie, maar dat wordt luidkeels aangegeven.
¸¸.ˇ´¯`ˇ.¸¸.ˇ´¯`ˇ.¸><(((ē>
Hier geven we ze ook de ruimte om zelf (zonder toezicht) te spelen. Ik ben van mening dat dat van grote meerwaarde is op de ontwikkeling. Ze zijn 10 maanden.
Onze oudste was zich trouwens altijd veel bewuster van ons, ik denk omdat er verder niemand was en dat ze dus haarscherp in de gaten hield waar wij waren want anders was ze 'alleen' en dat vond ze niet leuk. Ze vindt het nog steeds het fijnst om samen met ons iets te doen, ze is minder op zichzelf.
Onze middelste daarentegen had al heel vroeg een leven voor zichzelf. Zat ik eens op de bank, keek ik de tuin in, zat ie daar zelf in de zandbak te spelen, met 10 maanden. Was ie zelf via de keukendeur naar de tuin gekropen. En nog steeds kan hij zich heel prima alleen vermaken.
Ik maak me ook niet zoveel zorgen. Ik weet hoe de ruimte is en ik weet hoe m'n kinderen zijn. Ik hoor ze en ik weet ook heus wel wat ze aan het doen zijn en of ik alerter moet zijn en zo.
De tweeling speelt ook samen ergens, zonder toezicht. Ook in bed, na het wakker worden. Ze kunnen inmiddels ook zelf eruit klimmen, maar dat doen ze eigenlijk nooit. De kamerdeur is wel dicht, dus dan komen ze nog niet verder zonder hulp.
Of als ze beneden spelen, dat ik bijv in de keuken ben en zij in de woonkamer of tuin en andersom. Of dat ik dan boven de was ga halen of zo.
Oh en ja, pasgeleden had een baby dus een onbewaakt stukje chocoladekoek opgegeten..
Onze oudste was zich trouwens altijd veel bewuster van ons, ik denk omdat er verder niemand was en dat ze dus haarscherp in de gaten hield waar wij waren want anders was ze 'alleen' en dat vond ze niet leuk. Ze vindt het nog steeds het fijnst om samen met ons iets te doen, ze is minder op zichzelf.
Onze middelste daarentegen had al heel vroeg een leven voor zichzelf. Zat ik eens op de bank, keek ik de tuin in, zat ie daar zelf in de zandbak te spelen, met 10 maanden.
Was ie zelf via de keukendeur naar de tuin gekropen. En nog steeds kan hij zich heel prima alleen vermaken.Ik maak me ook niet zoveel zorgen. Ik weet hoe de ruimte is en ik weet hoe m'n kinderen zijn. Ik hoor ze en ik weet ook heus wel wat ze aan het doen zijn en of ik alerter moet zijn en zo.
De tweeling speelt ook samen ergens, zonder toezicht. Ook in bed, na het wakker worden. Ze kunnen inmiddels ook zelf eruit klimmen, maar dat doen ze eigenlijk nooit. De kamerdeur is wel dicht, dus dan komen ze nog niet verder zonder hulp.
Of als ze beneden spelen, dat ik bijv in de keuken ben en zij in de woonkamer of tuin en andersom. Of dat ik dan boven de was ga halen of zo.Oh en ja, pasgeleden had een baby dus een onbewaakt stukje chocoladekoek opgegeten..
Ik heb het geprobeerd vanaf toen ze 4 weken was, omdat ik toen fulltime aan het kolven was. Ze pikte het ook toen al niet om even alleen te zijn. Ik had het misschien kunnen afdwingen door haar te laten huilen, een soort slaaptraining voor de wakkere periode, maar dat vind ik wel heel ver gaan.quote:
Maar is dat niet ook een kwestie van gewenning vivi? Als je dit gelijk vanaf het eerste begin al regelmatig had gedaan was het waarschijnlijk prima geweest.
Ik denk dat het per kind verschilt of ze wat meer op zichzelf (kunnen) zijn, wat elamanilo ook aangeeft.
Als ik naar onze situatie kijk zit hier wel wat in. Vriend heeft Noor van kleins af aan voornamelijk zelf dingen laten doen en ontdekken. Hij was tegelijkertijd met zijn eigen dingen bezig. Wel uiteraard de zorg gegeven als ze honger had, schone luier wilde, ze huilde etc. Maar gewoon, niet elke keer oppakken en ermee bezig zijn. Kijk je naar mij, dat is een compleet ander verhaal. Ik heb altijd een soort van dwang gevoeld (sinds dat ze op school zit is het wel minder geworden) om met haar bezig te zijn. Ik was bijvoorbeeld heel bang dat ik haar te weinig aandacht gaf, vooral in haar babytijd.quote:
Maar is dat niet ook een kwestie van gewenning vivi? Als je dit gelijk vanaf het eerste begin al regelmatig had gedaan was het waarschijnlijk prima geweest.
Fast forward naar nu: ze hangt ontzettend aan me en vraagt me constant of ik mee wil doen met wat zij wil gaan doen. Bij vriend kan ze prima alleen dingen doen. Dus ja, bij ons is het zeker wel gewenning.
Hier ook altijd zo gedaan als Rebubb en Bobby: de spruit vanaf dat -ie een paar weken oud was lekker op de grond laten aanklooien zonder me ermee te bemoeien (hoe graag ik ook wilde entertainen, ik moest soms echt op mijn handen zitten ) en toen -ie ging kruipen de woonkamer ontdaan van alles waaraan -ie zich ernstig zou kunnen verwonden en het verder helemaal laten gaan. Een beetje risico op een bult of blauwe plek of schrammetje calculeer je in en hoeveel invloed het gehad heeft bovenop aangeboren temperament weet je natuurlijk nooit precies, maar mijn zoon van ruim twee speelt nu zonder enig toezicht probleemloos op twee verdiepingen van het huis en in de tuin en kan zich eindeloos vermaken zonder dat ik meedoe, al word af en toe voorbij lopen en elk uur even een 'yo, alles goed?' of 'hoi, wat ben je aan het doen?' wel gewaardeerd 
Ik heb me nooit zorgen gemaakt over te weinig aandacht: borstvoeding op verzoek, bij ons in bed slapen en toen -ie nog kleiner was in draagzak dragen stonden tegenover het feit dat -ie de uren speeltijd op de grond op een dag zelf voor elkaar moest zien te boksen
) en toen -ie ging kruipen de woonkamer ontdaan van alles waaraan -ie zich ernstig zou kunnen verwonden en het verder helemaal laten gaan. Een beetje risico op een bult of blauwe plek of schrammetje calculeer je in en hoeveel invloed het gehad heeft bovenop aangeboren temperament weet je natuurlijk nooit precies, maar mijn zoon van ruim twee speelt nu zonder enig toezicht probleemloos op twee verdiepingen van het huis en in de tuin en kan zich eindeloos vermaken zonder dat ik meedoe, al word af en toe voorbij lopen en elk uur even een 'yo, alles goed?' of 'hoi, wat ben je aan het doen?' wel gewaardeerd Ik heb me nooit zorgen gemaakt over te weinig aandacht: borstvoeding op verzoek, bij ons in bed slapen en toen -ie nog kleiner was in draagzak dragen stonden tegenover het feit dat -ie de uren speeltijd op de grond op een dag zelf voor elkaar moest zien te boksen
Let me see you stripped down to the bone
Ik denk dat karakter echt alles uitmaakt in dit. Mijn opvoeding heeft echt verschillende effecten op de kinderen.quote:
Maar is dat niet ook een kwestie van gewenning vivi? Als je dit gelijk vanaf het eerste begin al regelmatig had gedaan was het waarschijnlijk prima geweest.
Zo gaat het hier thuis ook met de jongste, zodra hij naar school gaat ga ik eerst een half jaar weer tijd aan mijzelf besteden en bijkomen van 4 heel intense jaren.quote:
Mijn kind is niet het type dat zonder toezicht meteen levensgevaarlijke dingen uitspookt of dingen sloopt, maar alsnog kan ik me er helemaal niks bij voorstellen. ZZ had dat namelijk nķķit gepikt, op die leeftijd was het meteen huilen als ik ook maar even uit beeld verdween. Later niet meer, maar dat is niet per se een verbetering:
Ik: Ik ga naar boven, alleen even een haarspeldje pakken, ben zo weer terug.
ZZ: Ik ga mee!
Ik: Nee dat is niet handig, ik ben echt meteen weer terug.
ZZ: Ik ga mee!
Het zou overigens wel ideaal geweest zijn, het eerste jaar vanwege het kolven, nu vanwege het verplichte thuiswerken. De dagen dat ik alleen met haar ben, krijg ik met moeite een Zoom meeting van een half uur volbracht en twee mailtjes de deur uit.
Ik had A echt niet met een gerust hart alleen kunnen laten spelen zonder mijn toezicht.
Die viel vaak en deed gevaarlijke dingen. Had ik mijn handen vol aan.
Mijn dochter is heel anders. Die bedenkt niet die gekke en gevaarlijke dingen zoals A.
Die viel vaak en deed gevaarlijke dingen. Had ik mijn handen vol aan.
Mijn dochter is heel anders. Die bedenkt niet die gekke en gevaarlijke dingen zoals A.
Nou ja, het is echt niet zo dat die van mij rustig op een kleedje zit of zat te spelen. Integendeel, die kruipt overal in en op en probeerde van alles of het los kan en hoe het smaakt. Maar in een woonkamer waarin dat geen zwaargewondheid of erger tot gevolg kan hebben: prima. Kleine koters vallen sowieso vaak, of je er nou naast zit of niet. Driekwart van de keren vallen is het opstaan en weer verder, en als het echt eens zeer doet hoor je dat toch meteen wanneer je op gehoorsafstand bent?
Als je het niet zo aan wilt of kunt pakken, ook hartstikke prima, maar het slaat mijns inziens echt nergens op om Bobby zoals hierboven zowat te betichten van kwalijk ouderschap.
Als je het niet zo aan wilt of kunt pakken, ook hartstikke prima, maar het slaat mijns inziens echt nergens op om Bobby zoals hierboven zowat te betichten van kwalijk ouderschap.
Let me see you stripped down to the bone
