WLR Wielrennen
Het blijft toch een merkwaardige sport hč, dat wielrennen.
Jawel jongens, het moet eigenlijk nog beginnen maar op maandag is daar al de coup de graces van Yorkshire; de tijdrit bij de junioren. Het niveau was dit jaar vreselijk hoog en deze generatie gaat een aantal zeer goede profs afleveren, dat kan haast niet anders. Maar voordat het grootste deel de overstap maakt naar de beloftencategorie, of een enkeling zelfs al naar de profs, is er eerst nog een regenboog te verdelen. Twee zelfs, maar voorlopig houden we het even bij de tijdrit.
De junioren rijden hun tijdrit over een afstand van 28 kilometer, met een aantal van welgeteld 492 hoogtemeters. In het verleden reden de junioren dezelfde afstand als de beloften en dat was wel leuk voor vergelijkinkjes altijd; dit jaar helaas niet. Het is in ieder geval geen Baldwin's Street, maar het is ook zeker niet vlak en dat werkt In het voordeel van deze of gene. Twee rondjes, van Harrogate naar Harrogate. Wat ook wel het vermelden waard is, is dat het aantal bochten nog behoorlijk te verwaarlozen is voor een rondje van 14 kilometer. Op bepaalde stroken is het dus een kwestie van stampen, voor zover dat kan op een 52x14. Dat is dan weer in het voordeel van de krachtpatsers.
Wie dat stampen het best zou moeten kunnen is een Amerikaan en hij heet Quinn Simmons. Deze ginger, met ook al een volle ginger baard, is een fenomeen. De vraag is uiteindelijk natuurlijk wat hij waard is als prof, want jonge, veel te hard rijdende Yanks is iets wat al vaker voorbij is gekomen. Echter, we leven in het nu en dan laten we het ook bij nu en dan, hoewel ik er moeite mee heb om Marcootje niet op 1 te zetten, zie ik hier de topfavoriet. Simmons laat het al het hele jaar zien en krijgt hier een parcours voorgeschoteld dat hem moet liggen als geen ander. De afstand spreekt in zijn voordeel, het rollende parcours moet hem zeker liggen en, hoewel geen slecht stuurman, het technische gebeuren (of juist gebrek aan) zal hij ook blij van worden. Ook zijn vorm is echt uitstekend. Recent reed hij alles nog op een hoop in Rüebliland en ook in Wulpen stond er gewoon geen maat op. Wat interessant is om te vermelden is dat, ondanks dat ze elkaar eigenlijk nooit zien, de stand tussen Brenner en Simmons in tijdritten momenteel 1-1 is. Brenner won een proloog, Simmons een ‘’langere’’ tijdrit. Ook landgenoot Garrison kan een potje tijdrijden. Michael is het jongere broertje van Axeon-renner Ian en heeft het zelfs al eens voor elkaar gekregen om Simmons te verslaan. Goed, dat was een proloog, maar Ian heeft het wel in zich om voor een mooie top tien te gaan, je zou voor minder.
Dan, hij is al genoemd, Marco Brenner. Het Godenkind. Een jochie van, sinds een paar weken geleden, van harte gefeliciteerd, 17 jaar oud die maar één ding doet: winnen. Overal en altijd. 19 overwinningen en de kans is nog echt best behoorlijk dat hij er na deze week twee bij mag voegen. Dat is opzich al heel indrukwekkend, maar dit gozertje is eerstejaars. Dat is ongehoord en hij is met recht de beste junior van dit jaar, nu al. Ook Brenner heeft al de nodige overwinningen in de tijdrit geboekt dit jaar, namelijk 3 van de 4. Ook zijn vorm is uitstekend, getuige zijn dominantie in Lunigiana, maar ik vrees dat, alles bij elkaar opgeteld, het net wat meer in de richting van Simmons opvalt. Ik houd het op 52-48 en de vorm van de dag zal dus alles bepalend zijn. Hiermee dek ik me dus mooi in mocht het zo zijn dat Brenner weer spot met alle weten en gewoon wereldkampioen wordt haha. Ook Brenner heeft een interessante landgenoot. Twee zelfs, maar Ballerstedt werd ziek, beëindigde derhalve zijn seizoen, kwam daar toen op terug en is nu ziedend dat hij niet in Yorkshire mag zijn. Hessmann is de naam en Hessmann is misschien wel de degene die het meest uitkijkt naar het stampen op de lange rechten stukken. Zeker nadat hij in Alkmaar op zijn plaat ging en dag kon zeggen tegen alle ambities. Desalniettemin mag hij ook hier strijden om een ereplaats.
Nu wordt het interessant, want daar waar het duidelijk is wat Simmons en Brenner waard zijn, komen we nu in de duisternis. Want hier is nog zo’n fenomeen en deze draagt de naam Finn Fisher-Black. Wie? Inderdaad. Je moet echt al in de dark web van de junioren uitslagen komen wil je meer weten van deze knaap en zelfs dan is het onvoldoende. Finn is namelijk vooral actief op de baan en daar is hij de beste, ooit. 3:08:815 over 3000 meter. Dat op zich klinkt al leuk, maar om het nog wat beter te maken; dat is een dikke drie seconden sneller dan Lev Gonov, de vorige wereldrecordhouder. Het erge is, dat was ‘maar’ in een qualifier ergens in februari op de nationale kampioenschappen en zijn echte doel lag in augustus, op het wereldkampioenschap in Frankfurt. Bij slechts een doel bleef het ook want hij moest geblesseerd afhaken. Reden genoeg om hier eens revanche te komen nemen. Maar goed, dat is op de baan en dat is na vier keer met je ogen knipperen voorbij, dit is bijna tien keer zo lang. Dat klopt helemaal en dat mysterieuze maakt hem best gevaarlijk. Het kan vriezen en het kan dooien. Bal is rond, elf tegen elf. Je weet het niet.
Om in de duisternis te blijven, de Britten! Dat klinkt erg vreemd en dat is het ook. Nou, laat mij even van leer trekken en laat mij ook mijn ongenoegen uitspreken. Britse bazen geven geen fuck. RIP @Syntix . Zo'n junioren seizoen kent meerdere grote afspraken. De Vredeskoers bijvoorbeeld, grote rittenwedstrijd. De Europese kampioenschappen dan, ook niet verkeerd. Dat vinden zij niet zo boeiend. Ze komen nergens, ze starten nooit. In het voorjaar reden ze collectief België op een hoop, maar daarna zijn ze veilig huiswaarts gekeerd om daar te koersen in hun bubbel. Ik dik het nu behoorlijk aan natuurlijk, maar ik probeer een punt te maken ja. In ieder geval, Leo Hayter, het jongere broertje van Ethan, en, misschien nog wel belangrijker, Oscar Nilsson-Julien. Van Hayter voldoende referenties om te kunnen bepalen dat hij kan tijdrijden en dat hij hier iets moois neer kan gaan zetten, maar Nilsson-Julien, not so much. Ook hij komt, uiteraard, van de baan en hij maakte deel uit van de ploeg die in juli Europees kampioen werd in de ploegenachtervolging. Op de weg heeft hij een gering aantal uitslagen, waaronder een OOT in Morbihan, maar ik weiger hem weg te wuiven. Zeker als de ronde wielen weer uit de kluis zijn gehaald.
Het is best absurd dat ik al behoorlijk tijd aan het typen ben maar nog geen woord heb hoeven spenderen aan Piccolo en Tiberi. Dat zegt iets over de sterkte in de breedte van deze generatie. Piccolo is de Europees kampioen nota bene, en Tiberi legde ze er allemaal, inclusief Brenner, op in de tijdrit in de Vredeskoers. Deze twee zullen andermaal dicht zijn, maar ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat brons het maximaal haalbare is. Ze zijn in ieder geval goed in vorm, dat is al wat. Na sterk ploegenspel won Piccolo het eindklassement in Lunigiana en Tiberi kreeg meerdere keren de eer om daar op gepaste afstand van Brenner tweede te worden. Het parcours moet ze hier in Yorkshire in ieder geval liggen. Piccolo kan wel een eind stampen en Tiberi moet, in tegenstelling tot wat hij in Alkmaar voor de voeten kreeg, tevreden zijn met het aantal hoogtemeters dat er ligt. Nog even en ze ruilen het blauw van de Squadra allebei in voor het soort van blauw van Colpack, voordat de een naar Trek en de ander naar Astana gaat. Volgens mij mogen de Italianen met drie starten en ik zoek naar Lorenzo Balestra maar vind hem nergens. Slecht, matig.
De Nederlanders wonnen op de Europese kampioenschappen in Alkmaar zilver en brons, een zeer net resultaat. Of ze hier op herhaling kunnen, daarop is mijn antwoord een heel duidelijke nee. Ik kan me ook wel voorstellen dat Lars Boven hier met enige twijfels aan de start komt. In de recente weken heeft hij namelijk twee keer fietsles gekregen van Quinn Simmons. Goed, dat overkomt er wel meer, maar voor een junior van dat statuur moet dat een pijnlijke bedoening zijn geweest. Ik heb ook vraagtekens bij zijn vorm, want sinds die Europese tijdrit blinkt Boven niet bepaald uit met topresultaten. 63e in de tijdrit en een DNF in Rüebliland en laatste van de subtop in Koksijde. Voor Leijnse ziet het er niet veel beter uit, maar zijn vorm is in ieder geval prima. Hij kon het Simmons weliswaar niet heel moeilijk maken, maar met een top tien in zo'n beetje elke koers of rit die hij reed laat hij zien er meer dan klaar voor te zijn om ook hier een dikke top tien te scoren.
Carlos Rodriguez is nog niet zo op de afspraak op dit soort evenementen, maar hij is talent genoeg om zeker een vermelding waard te zijn. Hij moet nog 19 te worden, maar hij gaat al prof spelen bij INEOS of all places. Het gaat om een contract van vijf jaar, bevestigd door grootmeester Contador himself. Rodriguez zal vooral moeten ophalen op de klimmen wil hij iets neerzetten in Yorkshire, want in het vlakke, winderige Alkmaar werd hij van de weg geblazen. Zijn vorm is alleszins ruim in orde, getuige de masterclass in Burgos exact een maand geleden. Zelfs volwaardig profs van Caja kregen geen grip op hem in Valencia vorige week. Geen Spanjaard maar wel Spaanstalig is German Dario Gomes. Colombia, jawel. German gaat niet meedoen om ook maar iets, maar heeft het in ieder geval in zich om de eerste respectabele afvaardiging te worden sinds Ponferrada. Hij komt van de baan, maar is eigenlijk nationaal kampioen is zo'n beetje alles. Hij fietst pas anderhalf jaar en we gaan duimen voor een mooi resultaat.
De Fransen starten hier met enorme ambities. Ze willen de top tien halen. Uitverkorenen om die ambitie waar te maken zijn Hugo Page en Kévin Vauquelin. Nee, de Fransen moeten het vooral van de wegrit gaan hebben, maar Page is talent genoeg om hier een top tien neer te zetten. Goed in Alkmaar, goed in Rüebliland en afgelopen week nog behoorlijk dominant in Montlivault. Het kan, het kan ook niet. De altijd onsympathieke Esten schuiven andermaal Gleb Karpenko naar voren, de nummer vijf in Alkmaar. Het is voor Karpenko een beetje een seizoen met ups en downs geweest. Zeer overtuigend in de Sint-Martinusprijs en ook prima op het Europees kampioenschap, maar ook broddelwerk in ergens in Polen en Rüebliland, waar hij zelfs de finish niet haalde. Sindsdien heeft hij geen wedstrijd meer gereden en dat was mijn verhaal over Karpenko, waarvan akte.
Pat Eddy, das nen interessante. De jongste van allemaal hier. Zoals elke Australiër ooit komt hij van de baan wat dacht je. Net zoals Finn Fisher-Black heerst er rond deze jongen het mysterieuze. Wie is hij, wat kan hij? We zijn Luke Plapp nog niet vergeten, die vorig jaar ook zomaar tweede kon worden. Nu lijkt me dat voor Eddy iets teveel gevraagd, gezien het veld en de leeftijd, maar wie weet kan het een prettige kennismaking worden. Hij is Australisch kampioen bij de junioren in zowel de tijdrit als op de weg en werd in Evendale vierde op exact 50 tellen van Fisher-Black. Hij heeft ook een broer, die heet Sam, maar die kan er niks van.
Voor het seizoen vreesde ik voor de werken van Frederik Wandahl. Zijn zeer indrukwekkende seizoen als eerstejaars schoof hem automatisch naar voren als opvolger van Evenepoel als beste junior van het jaar. Sindsdien is hij echter meer geblesseerd dan fit en enige regelmaat is moeilijk te ontdekken. Na een val in Roubaix kon door het grootste deel van dit jaar een streep en de teller staat dan ook pas op 14 koersdagen. Toch noemen we hem maar onder het mom je weet maar nooit. De werken van Blume zijn wat dat betreft iets gevaarlijker. De winnaar van de Ronde van Vlaanderen is dit jaar op de afspraak in tijdritten en eindigde meer dan eens in de buurt van Simmons en Brenner. Het enige smetje is dat hij op de nationale kampioenschappen ruim werd geklopt door een twee jaar jongere Wang. Staune-Mittet en Finnesand noemen we nog maar even om in Scandinavische sferen te blijven, maar dat is niks en dat wordt niks.
Ah, daar is 'ie weer. Andrii Ponomar is een favoriet van mij, de Europees kampioen. Het is geen tijdrijder (alhoewel, achtste in Alkmaar), maar dat interesseert me niet. Andrii is gewoon leuk. Ik twijfel echter ook hier over de vorm. Na zijn Europese titel heeft hij niet veel meer gereden en wat hij wel reed was niet bijzonder succesvol. Het kan natuurlijk zijn dat het lange seizoen hem een beetje teveel wordt. We heten niet allemaal Marco Brenner en hij is al in de weer met klassementen sinds het begin van het seizoen. Het zou de logica zelve zijn als het een beetje leeg begint te raken. De zoon, een van de twee dan toch, van Vino start hier ook. Hij, en zijn broer evenmin, kunnen er echter geen ene klote van. Maar hij heeft Vinokourov en dat is leuk. Tegenwoordig zowaar onder de Kazachse vlag. Voorheen deden ze dat nog onder de vlag van Monaco. Zou het wat uitmaken?
Van Lars Van Ryckeghem had ik wel iets verwacht in Alkmaar, maar dat leek nergens op. Omdat ik daar niet veel over te melden heb, doe ik gewoon even kopiëren-plakken van die dag: Ook hij is pas 16 lentes jong (tegenwoordig 17), heeft nog erg weinig ervaring tussen de grote jongens, maar kan een erg goede tijdrit neerzetten. Begin mei werd hij Belgisch kampioen, maar zijn beste prestatie kwam in de testtijdrit in Montenaken. Met een tijd van 36'33" was hij precies een minuut langzamer dan Evenepoel een jaar eerder, die toentertijd bijna twee jaar ouder was, en slechts anderhalve minuut langzamer dan Brent van Moer, die vijf jaar ouder is. Hij gaat op het lijstje van de hoop.
Ik zal me later eens aan een paar sterren wagen.
De junioren rijden hun tijdrit over een afstand van 28 kilometer, met een aantal van welgeteld 492 hoogtemeters. In het verleden reden de junioren dezelfde afstand als de beloften en dat was wel leuk voor vergelijkinkjes altijd; dit jaar helaas niet. Het is in ieder geval geen Baldwin's Street, maar het is ook zeker niet vlak en dat werkt In het voordeel van deze of gene. Twee rondjes, van Harrogate naar Harrogate. Wat ook wel het vermelden waard is, is dat het aantal bochten nog behoorlijk te verwaarlozen is voor een rondje van 14 kilometer. Op bepaalde stroken is het dus een kwestie van stampen, voor zover dat kan op een 52x14. Dat is dan weer in het voordeel van de krachtpatsers.
Wie dat stampen het best zou moeten kunnen is een Amerikaan en hij heet Quinn Simmons. Deze ginger, met ook al een volle ginger baard, is een fenomeen. De vraag is uiteindelijk natuurlijk wat hij waard is als prof, want jonge, veel te hard rijdende Yanks is iets wat al vaker voorbij is gekomen. Echter, we leven in het nu en dan laten we het ook bij nu en dan, hoewel ik er moeite mee heb om Marcootje niet op 1 te zetten, zie ik hier de topfavoriet. Simmons laat het al het hele jaar zien en krijgt hier een parcours voorgeschoteld dat hem moet liggen als geen ander. De afstand spreekt in zijn voordeel, het rollende parcours moet hem zeker liggen en, hoewel geen slecht stuurman, het technische gebeuren (of juist gebrek aan) zal hij ook blij van worden. Ook zijn vorm is echt uitstekend. Recent reed hij alles nog op een hoop in Rüebliland en ook in Wulpen stond er gewoon geen maat op. Wat interessant is om te vermelden is dat, ondanks dat ze elkaar eigenlijk nooit zien, de stand tussen Brenner en Simmons in tijdritten momenteel 1-1 is. Brenner won een proloog, Simmons een ‘’langere’’ tijdrit. Ook landgenoot Garrison kan een potje tijdrijden. Michael is het jongere broertje van Axeon-renner Ian en heeft het zelfs al eens voor elkaar gekregen om Simmons te verslaan. Goed, dat was een proloog, maar Ian heeft het wel in zich om voor een mooie top tien te gaan, je zou voor minder.
Dan, hij is al genoemd, Marco Brenner. Het Godenkind. Een jochie van, sinds een paar weken geleden, van harte gefeliciteerd, 17 jaar oud die maar één ding doet: winnen. Overal en altijd. 19 overwinningen en de kans is nog echt best behoorlijk dat hij er na deze week twee bij mag voegen. Dat is opzich al heel indrukwekkend, maar dit gozertje is eerstejaars. Dat is ongehoord en hij is met recht de beste junior van dit jaar, nu al. Ook Brenner heeft al de nodige overwinningen in de tijdrit geboekt dit jaar, namelijk 3 van de 4. Ook zijn vorm is uitstekend, getuige zijn dominantie in Lunigiana, maar ik vrees dat, alles bij elkaar opgeteld, het net wat meer in de richting van Simmons opvalt. Ik houd het op 52-48 en de vorm van de dag zal dus alles bepalend zijn. Hiermee dek ik me dus mooi in mocht het zo zijn dat Brenner weer spot met alle weten en gewoon wereldkampioen wordt haha. Ook Brenner heeft een interessante landgenoot. Twee zelfs, maar Ballerstedt werd ziek, beëindigde derhalve zijn seizoen, kwam daar toen op terug en is nu ziedend dat hij niet in Yorkshire mag zijn. Hessmann is de naam en Hessmann is misschien wel de degene die het meest uitkijkt naar het stampen op de lange rechten stukken. Zeker nadat hij in Alkmaar op zijn plaat ging en dag kon zeggen tegen alle ambities. Desalniettemin mag hij ook hier strijden om een ereplaats.
Nu wordt het interessant, want daar waar het duidelijk is wat Simmons en Brenner waard zijn, komen we nu in de duisternis. Want hier is nog zo’n fenomeen en deze draagt de naam Finn Fisher-Black. Wie? Inderdaad. Je moet echt al in de dark web van de junioren uitslagen komen wil je meer weten van deze knaap en zelfs dan is het onvoldoende. Finn is namelijk vooral actief op de baan en daar is hij de beste, ooit. 3:08:815 over 3000 meter. Dat op zich klinkt al leuk, maar om het nog wat beter te maken; dat is een dikke drie seconden sneller dan Lev Gonov, de vorige wereldrecordhouder. Het erge is, dat was ‘maar’ in een qualifier ergens in februari op de nationale kampioenschappen en zijn echte doel lag in augustus, op het wereldkampioenschap in Frankfurt. Bij slechts een doel bleef het ook want hij moest geblesseerd afhaken. Reden genoeg om hier eens revanche te komen nemen. Maar goed, dat is op de baan en dat is na vier keer met je ogen knipperen voorbij, dit is bijna tien keer zo lang. Dat klopt helemaal en dat mysterieuze maakt hem best gevaarlijk. Het kan vriezen en het kan dooien. Bal is rond, elf tegen elf. Je weet het niet.
Om in de duisternis te blijven, de Britten! Dat klinkt erg vreemd en dat is het ook. Nou, laat mij even van leer trekken en laat mij ook mijn ongenoegen uitspreken. Britse bazen geven geen fuck. RIP @Syntix . Zo'n junioren seizoen kent meerdere grote afspraken. De Vredeskoers bijvoorbeeld, grote rittenwedstrijd. De Europese kampioenschappen dan, ook niet verkeerd. Dat vinden zij niet zo boeiend. Ze komen nergens, ze starten nooit. In het voorjaar reden ze collectief België op een hoop, maar daarna zijn ze veilig huiswaarts gekeerd om daar te koersen in hun bubbel. Ik dik het nu behoorlijk aan natuurlijk, maar ik probeer een punt te maken ja. In ieder geval, Leo Hayter, het jongere broertje van Ethan, en, misschien nog wel belangrijker, Oscar Nilsson-Julien. Van Hayter voldoende referenties om te kunnen bepalen dat hij kan tijdrijden en dat hij hier iets moois neer kan gaan zetten, maar Nilsson-Julien, not so much. Ook hij komt, uiteraard, van de baan en hij maakte deel uit van de ploeg die in juli Europees kampioen werd in de ploegenachtervolging. Op de weg heeft hij een gering aantal uitslagen, waaronder een OOT in Morbihan, maar ik weiger hem weg te wuiven. Zeker als de ronde wielen weer uit de kluis zijn gehaald.
Het is best absurd dat ik al behoorlijk tijd aan het typen ben maar nog geen woord heb hoeven spenderen aan Piccolo en Tiberi. Dat zegt iets over de sterkte in de breedte van deze generatie. Piccolo is de Europees kampioen nota bene, en Tiberi legde ze er allemaal, inclusief Brenner, op in de tijdrit in de Vredeskoers. Deze twee zullen andermaal dicht zijn, maar ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat brons het maximaal haalbare is. Ze zijn in ieder geval goed in vorm, dat is al wat. Na sterk ploegenspel won Piccolo het eindklassement in Lunigiana en Tiberi kreeg meerdere keren de eer om daar op gepaste afstand van Brenner tweede te worden. Het parcours moet ze hier in Yorkshire in ieder geval liggen. Piccolo kan wel een eind stampen en Tiberi moet, in tegenstelling tot wat hij in Alkmaar voor de voeten kreeg, tevreden zijn met het aantal hoogtemeters dat er ligt. Nog even en ze ruilen het blauw van de Squadra allebei in voor het soort van blauw van Colpack, voordat de een naar Trek en de ander naar Astana gaat. Volgens mij mogen de Italianen met drie starten en ik zoek naar Lorenzo Balestra maar vind hem nergens. Slecht, matig.
De Nederlanders wonnen op de Europese kampioenschappen in Alkmaar zilver en brons, een zeer net resultaat. Of ze hier op herhaling kunnen, daarop is mijn antwoord een heel duidelijke nee. Ik kan me ook wel voorstellen dat Lars Boven hier met enige twijfels aan de start komt. In de recente weken heeft hij namelijk twee keer fietsles gekregen van Quinn Simmons. Goed, dat overkomt er wel meer, maar voor een junior van dat statuur moet dat een pijnlijke bedoening zijn geweest. Ik heb ook vraagtekens bij zijn vorm, want sinds die Europese tijdrit blinkt Boven niet bepaald uit met topresultaten. 63e in de tijdrit en een DNF in Rüebliland en laatste van de subtop in Koksijde. Voor Leijnse ziet het er niet veel beter uit, maar zijn vorm is in ieder geval prima. Hij kon het Simmons weliswaar niet heel moeilijk maken, maar met een top tien in zo'n beetje elke koers of rit die hij reed laat hij zien er meer dan klaar voor te zijn om ook hier een dikke top tien te scoren.
Carlos Rodriguez is nog niet zo op de afspraak op dit soort evenementen, maar hij is talent genoeg om zeker een vermelding waard te zijn. Hij moet nog 19 te worden, maar hij gaat al prof spelen bij INEOS of all places. Het gaat om een contract van vijf jaar, bevestigd door grootmeester Contador himself. Rodriguez zal vooral moeten ophalen op de klimmen wil hij iets neerzetten in Yorkshire, want in het vlakke, winderige Alkmaar werd hij van de weg geblazen. Zijn vorm is alleszins ruim in orde, getuige de masterclass in Burgos exact een maand geleden. Zelfs volwaardig profs van Caja kregen geen grip op hem in Valencia vorige week. Geen Spanjaard maar wel Spaanstalig is German Dario Gomes. Colombia, jawel. German gaat niet meedoen om ook maar iets, maar heeft het in ieder geval in zich om de eerste respectabele afvaardiging te worden sinds Ponferrada. Hij komt van de baan, maar is eigenlijk nationaal kampioen is zo'n beetje alles. Hij fietst pas anderhalf jaar en we gaan duimen voor een mooi resultaat.
De Fransen starten hier met enorme ambities. Ze willen de top tien halen. Uitverkorenen om die ambitie waar te maken zijn Hugo Page en Kévin Vauquelin. Nee, de Fransen moeten het vooral van de wegrit gaan hebben, maar Page is talent genoeg om hier een top tien neer te zetten. Goed in Alkmaar, goed in Rüebliland en afgelopen week nog behoorlijk dominant in Montlivault. Het kan, het kan ook niet. De altijd onsympathieke Esten schuiven andermaal Gleb Karpenko naar voren, de nummer vijf in Alkmaar. Het is voor Karpenko een beetje een seizoen met ups en downs geweest. Zeer overtuigend in de Sint-Martinusprijs en ook prima op het Europees kampioenschap, maar ook broddelwerk in ergens in Polen en Rüebliland, waar hij zelfs de finish niet haalde. Sindsdien heeft hij geen wedstrijd meer gereden en dat was mijn verhaal over Karpenko, waarvan akte.
Pat Eddy, das nen interessante. De jongste van allemaal hier. Zoals elke Australiër ooit komt hij van de baan wat dacht je. Net zoals Finn Fisher-Black heerst er rond deze jongen het mysterieuze. Wie is hij, wat kan hij? We zijn Luke Plapp nog niet vergeten, die vorig jaar ook zomaar tweede kon worden. Nu lijkt me dat voor Eddy iets teveel gevraagd, gezien het veld en de leeftijd, maar wie weet kan het een prettige kennismaking worden. Hij is Australisch kampioen bij de junioren in zowel de tijdrit als op de weg en werd in Evendale vierde op exact 50 tellen van Fisher-Black. Hij heeft ook een broer, die heet Sam, maar die kan er niks van.
Voor het seizoen vreesde ik voor de werken van Frederik Wandahl. Zijn zeer indrukwekkende seizoen als eerstejaars schoof hem automatisch naar voren als opvolger van Evenepoel als beste junior van het jaar. Sindsdien is hij echter meer geblesseerd dan fit en enige regelmaat is moeilijk te ontdekken. Na een val in Roubaix kon door het grootste deel van dit jaar een streep en de teller staat dan ook pas op 14 koersdagen. Toch noemen we hem maar onder het mom je weet maar nooit. De werken van Blume zijn wat dat betreft iets gevaarlijker. De winnaar van de Ronde van Vlaanderen is dit jaar op de afspraak in tijdritten en eindigde meer dan eens in de buurt van Simmons en Brenner. Het enige smetje is dat hij op de nationale kampioenschappen ruim werd geklopt door een twee jaar jongere Wang. Staune-Mittet en Finnesand noemen we nog maar even om in Scandinavische sferen te blijven, maar dat is niks en dat wordt niks.
Ah, daar is 'ie weer. Andrii Ponomar is een favoriet van mij, de Europees kampioen. Het is geen tijdrijder (alhoewel, achtste in Alkmaar), maar dat interesseert me niet. Andrii is gewoon leuk. Ik twijfel echter ook hier over de vorm. Na zijn Europese titel heeft hij niet veel meer gereden en wat hij wel reed was niet bijzonder succesvol. Het kan natuurlijk zijn dat het lange seizoen hem een beetje teveel wordt. We heten niet allemaal Marco Brenner en hij is al in de weer met klassementen sinds het begin van het seizoen. Het zou de logica zelve zijn als het een beetje leeg begint te raken. De zoon, een van de twee dan toch, van Vino start hier ook. Hij, en zijn broer evenmin, kunnen er echter geen ene klote van. Maar hij heeft Vinokourov en dat is leuk. Tegenwoordig zowaar onder de Kazachse vlag. Voorheen deden ze dat nog onder de vlag van Monaco. Zou het wat uitmaken?
Van Lars Van Ryckeghem had ik wel iets verwacht in Alkmaar, maar dat leek nergens op. Omdat ik daar niet veel over te melden heb, doe ik gewoon even kopiëren-plakken van die dag: Ook hij is pas 16 lentes jong (tegenwoordig 17), heeft nog erg weinig ervaring tussen de grote jongens, maar kan een erg goede tijdrit neerzetten. Begin mei werd hij Belgisch kampioen, maar zijn beste prestatie kwam in de testtijdrit in Montenaken. Met een tijd van 36'33" was hij precies een minuut langzamer dan Evenepoel een jaar eerder, die toentertijd bijna twee jaar ouder was, en slechts anderhalve minuut langzamer dan Brent van Moer, die vijf jaar ouder is. Hij gaat op het lijstje van de hoop.
Ik zal me later eens aan een paar sterren wagen.
Put these foolish ambitions to rest.
Hier zat ik op te wachten.quote:Op zondag 22 september 2019 11:21 schreef Koffieplanter het volgende:
Jawel jongens, het moet eigenlijk nog beginnen maar op maandag is daar al de coup de graces van Yorkshire; de tijdrit bij de junioren. Het niveau was dit jaar vreselijk hoog en deze generatie gaat een aantal zeer goede profs afleveren, dat kan haast niet anders. Maar voordat het grootste deel de overstap maakt naar de beloftencategorie, of een enkeling zelfs al naar de profs, is er eerst nog een regenboog te verdelen. Twee zelfs, maar voorlopig houden we het even bij de tijdrit.
De junioren rijden hun tijdrit over een afstand van 28 kilometer, met een aantal van welgeteld 492 hoogtemeters. In het verleden reden de junioren dezelfde afstand als de beloften en dat was wel leuk voor vergelijkinkjes altijd; dit jaar helaas niet. Het is in ieder geval geen Baldwin's Street, maar het is ook zeker niet vlak en dat werkt In het voordeel van deze of gene. Twee rondjes, van Harrogate naar Harrogate. Wat ook wel het vermelden waard is, is dat het aantal bochten nog behoorlijk te verwaarlozen is voor een rondje van 14 kilometer. Op bepaalde stroken is het dus een kwestie van stampen, voor zover dat kan op een 52x14. Dat is dan weer in het voordeel van de krachtpatsers.
[ afbeelding ]
Wie dat stampen het best zou moeten kunnen is een Amerikaan en hij heet Quinn Simmons. Deze ginger, met ook al een volle ginger baard, is een fenomeen. De vraag is uiteindelijk natuurlijk wat hij waard is als prof, want jonge, veel te hard rijdende Yanks is iets wat al vaker voorbij is gekomen. Echter, we leven in het nu en dan laten we het ook bij nu en dan, hoewel ik er moeite mee heb om Marcootje niet op 1 te zetten, zie ik hier de topfavoriet. Simmons laat het al het hele jaar zien en krijgt hier een parcours voorgeschoteld dat hem moet liggen als geen ander. De afstand spreekt in zijn voordeel, het rollende parcours moet hem zeker liggen en, hoewel geen slecht stuurman, het technische gebeuren (of juist gebrek aan) zal hij ook blij van worden. Ook zijn vorm is echt uitstekend. Recent reed hij alles nog op een hoop in Rüebliland en ook in Wulpen stond er gewoon geen maat op. Wat interessant is om te vermelden is dat, ondanks dat ze elkaar eigenlijk nooit zien, de stand tussen Brenner en Simmons in tijdritten momenteel 1-1 is. Brenner won een proloog, Simmons een ‘’langere’’ tijdrit. Ook landgenoot Garrison kan een potje tijdrijden. Michael is het jongere broertje van Axeon-renner Ian en heeft het zelfs al eens voor elkaar gekregen om Simmons te verslaan. Goed, dat was een proloog, maar Ian heeft het wel in zich om voor een mooie top tien te gaan, je zou voor minder.
[ afbeelding ]
Dan, hij is al genoemd, Marco Brenner. Het Godenkind. Een jochie van, sinds een paar weken geleden, van harte gefeliciteerd, 17 jaar oud die maar één ding doet: winnen. Overal en altijd. 19 overwinningen en de kans is nog echt best behoorlijk dat hij er na deze week twee bij mag voegen. Dat is opzich al heel indrukwekkend, maar dit gozertje is eerstejaars. Dat is ongehoord en hij is met recht de beste junior van dit jaar, nu al. Ook Brenner heeft al de nodige overwinningen in de tijdrit geboekt dit jaar, namelijk 3 van de 4. Ook zijn vorm is uitstekend, getuige zijn dominantie in Lunigiana, maar ik vrees dat, alles bij elkaar opgeteld, het net wat meer in de richting van Simmons opvalt. Ik houd het op 52-48 en de vorm van de dag zal dus alles bepalend zijn. Hiermee dek ik me dus mooi in mocht het zo zijn dat Brenner weer spot met alle weten en gewoon wereldkampioen wordt haha. Ook Brenner heeft een interessante landgenoot. Twee zelfs, maar Ballerstedt werd ziek, beëindigde derhalve zijn seizoen, kwam daar toen op terug en is nu ziedend dat hij niet in Yorkshire mag zijn. Hessmann is de naam en Hessmann is misschien wel de degene die het meest uitkijkt naar het stampen op de lange rechten stukken. Zeker nadat hij in Alkmaar op zijn plaat ging en dag kon zeggen tegen alle ambities. Desalniettemin mag hij ook hier strijden om een ereplaats.
Nu wordt het interessant, want daar waar het duidelijk is wat Simmons en Brenner waard zijn, komen we nu in de duisternis. Want hier is nog zo’n fenomeen en deze draagt de naam Finn Fisher-Black. Wie? Inderdaad. Je moet echt al in de dark web van de junioren uitslagen komen wil je meer weten van deze knaap en zelfs dan is het onvoldoende. Finn is namelijk vooral actief op de baan en daar is hij de beste, ooit. 3:08:815 over 3000 meter. Dat op zich klinkt al leuk, maar om het nog wat beter te maken; dat is een dikke drie seconden sneller dan Lev Gonov, de vorige wereldrecordhouder. Het erge is, dat was ‘maar’ in een qualifier ergens in februari op de nationale kampioenschappen en zijn echte doel lag in augustus, op het wereldkampioenschap in Frankfurt. Bij slechts een doel bleef het ook want hij moest geblesseerd afhaken. Reden genoeg om hier eens revanche te komen nemen. Maar goed, dat is op de baan en dat is na vier keer met je ogen knipperen voorbij, dit is bijna tien keer zo lang. Dat klopt helemaal en dat mysterieuze maakt hem best gevaarlijk. Het kan vriezen en het kan dooien. Bal is rond, elf tegen elf. Je weet het niet.
[ afbeelding ]
Om in de duisternis te blijven, de Britten! Dat klinkt erg vreemd en dat is het ook. Nou, laat mij even van leer trekken en laat mij ook mijn ongenoegen uitspreken. Britse bazen geven geen fuck. RIP @:Syntix . Zo'n junioren seizoen kent meerdere grote afspraken. De Vredeskoers bijvoorbeeld, grote rittenwedstrijd. De Europese kampioenschappen dan, ook niet verkeerd. Dat vinden zij niet zo boeiend. Ze komen nergens, ze starten nooit. In het voorjaar reden ze collectief België op een hoop, maar daarna zijn ze veilig huiswaarts gekeerd om daar te koersen in hun bubbel. Ik dik het nu behoorlijk aan natuurlijk, maar ik probeer een punt te maken ja. In ieder geval, Leo Hayter, het jongere broertje van Ethan, en, misschien nog wel belangrijker, Oscar Nilsson-Julien. Van Hayter voldoende referenties om te kunnen bepalen dat hij kan tijdrijden en dat hij hier iets moois neer kan gaan zetten, maar Nilsson-Julien, not so much. Ook hij komt, uiteraard, van de baan en hij maakte deel uit van de ploeg die in juli Europees kampioen werd in de ploegenachtervolging. Op de weg heeft hij een gering aantal uitslagen, waaronder een OOT in Morbihan, maar ik weiger hem weg te wuiven. Zeker als de ronde wielen weer uit de kluis zijn gehaald.
Het is best absurd dat ik al behoorlijk tijd aan het typen ben maar nog geen woord heb hoeven spenderen aan Piccolo en Tiberi. Dat zegt iets over de sterkte in de breedte van deze generatie. Piccolo is de Europees kampioen nota bene, en Tiberi legde ze er allemaal, inclusief Brenner, op in de tijdrit in de Vredeskoers. Deze twee zullen andermaal dicht zijn, maar ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat brons het maximaal haalbare is. Ze zijn in ieder geval goed in vorm, dat is al wat. Na sterk ploegenspel won Piccolo het eindklassement in Lunigiana en Tiberi kreeg meerdere keren de eer om daar op gepaste afstand van Brenner tweede te worden. Het parcours moet ze hier in Yorkshire in ieder geval liggen. Piccolo kan wel een eind stampen en Tiberi moet, in tegenstelling tot wat hij in Alkmaar voor de voeten kreeg, tevreden zijn met het aantal hoogtemeters dat er ligt. Nog even en ze ruilen het blauw van de Squadra allebei in voor het soort van blauw van Colpack, voordat de een naar Trek en de ander naar Astana gaat. Volgens mij mogen de Italianen met drie starten en ik zoek naar Lorenzo Balestra maar vind hem nergens. Slecht, matig.
[ afbeelding ]
De Nederlanders wonnen op de Europese kampioenschappen in Alkmaar zilver en brons, een zeer net resultaat. Of ze hier op herhaling kunnen, daarop is mijn antwoord een heel duidelijke nee. Ik kan me ook wel voorstellen dat Lars Boven hier met enige twijfels aan de start komt. In de recente weken heeft hij namelijk twee keer fietsles gekregen van Quinn Simmons. Goed, dat overkomt er wel meer, maar voor een junior van dat statuur moet dat een pijnlijke bedoening zijn geweest. Ik heb ook vraagtekens bij zijn vorm, want sinds die Europese tijdrit blinkt Boven niet bepaald uit met topresultaten. 63e in de tijdrit en een DNF in Rüebliland en laatste van de subtop in Koksijde. Voor Leijnse ziet het er niet veel beter uit, maar zijn vorm is in ieder geval prima. Hij kon het Simmons weliswaar niet heel moeilijk maken, maar met een top tien in zo'n beetje elke koers of rit die hij reed laat hij zien er meer dan klaar voor te zijn om ook hier een dikke top tien te scoren.
Carlos Rodriguez is nog niet zo op de afspraak op dit soort evenementen, maar hij is talent genoeg om zeker een vermelding waard te zijn. Hij moet nog 19 te worden, maar hij gaat al prof spelen bij INEOS of all places. Het gaat om een contract van vijf jaar, bevestigd door grootmeester Contador himself. Rodriguez zal vooral moeten ophalen op de klimmen wil hij iets neerzetten in Yorkshire, want in het vlakke, winderige Alkmaar werd hij van de weg geblazen. Zijn vorm is alleszins ruim in orde, getuige de masterclass in Burgos exact een maand geleden. Zelfs volwaardig profs van Caja kregen geen grip op hem in Valencia vorige week. Geen Spanjaard maar wel Spaanstalig is German Dario Gomes. Colombia, jawel. German gaat niet meedoen om ook maar iets, maar heeft het in ieder geval in zich om de eerste respectabele afvaardiging te worden sinds Ponferrada. Hij komt van de baan, maar is eigenlijk nationaal kampioen is zo'n beetje alles. Hij fietst pas anderhalf jaar en we gaan duimen voor een mooi resultaat.
De Fransen starten hier met enorme ambities. Ze willen de top tien halen. Uitverkorenen om die ambitie waar te maken zijn Hugo Page en Kévin Vauquelin. Nee, de Fransen moeten het vooral van de wegrit gaan hebben, maar Page is talent genoeg om hier een top tien neer te zetten. Goed in Alkmaar, goed in Rüebliland en afgelopen week nog behoorlijk dominant in Montlivault. Het kan, het kan ook niet. De altijd onsympathieke Esten schuiven andermaal Gleb Karpenko naar voren, de nummer vijf in Alkmaar. Het is voor Karpenko een beetje een seizoen met ups en downs geweest. Zeer overtuigend in de Sint-Martinusprijs en ook prima op het Europees kampioenschap, maar ook broddelwerk in ergens in Polen en Rüebliland, waar hij zelfs de finish niet haalde. Sindsdien heeft hij geen wedstrijd meer gereden en dat was mijn verhaal over Karpenko, waarvan akte.
Pat Eddy, das nen interessante. De jongste van allemaal hier. Zoals elke Australiër ooit komt hij van de baan wat dacht je. Net zoals Finn Fisher-Black heerst er rond deze jongen het mysterieuze. Wie is hij, wat kan hij? We zijn Luke Plapp nog niet vergeten, die vorig jaar ook zomaar tweede kon worden. Nu lijkt me dat voor Eddy iets teveel gevraagd, gezien het veld en de leeftijd, maar wie weet kan het een prettige kennismaking worden. Hij is Australisch kampioen bij de junioren in zowel de tijdrit als op de weg en werd in Evendale vierde op exact 50 tellen van Fisher-Black. Hij heeft ook een broer, die heet Sam, maar die kan er niks van.
Voor het seizoen vreesde ik voor de werken van Frederik Wandahl. Zijn zeer indrukwekkende seizoen als eerstejaars schoof hem automatisch naar voren als opvolger van Evenepoel als beste junior van het jaar. Sindsdien is hij echter meer geblesseerd dan fit en enige regelmaat is moeilijk te ontdekken. Na een val in Roubaix kon door het grootste deel van dit jaar een streep en de teller staat dan ook pas op 14 koersdagen. Toch noemen we hem maar onder het mom je weet maar nooit. De werken van Blume zijn wat dat betreft iets gevaarlijker. De winnaar van de Ronde van Vlaanderen is dit jaar op de afspraak in tijdritten en eindigde meer dan eens in de buurt van Simmons en Brenner. Het enige smetje is dat hij op de nationale kampioenschappen ruim werd geklopt door een twee jaar jongere Wang. Staune-Mittet en Finnesand noemen we nog maar even om in Scandinavische sferen te blijven, maar dat is niks en dat wordt niks.
[ afbeelding ]
Ah, daar is 'ie weer. Andrii Ponomar is een favoriet van mij, de Europees kampioen. Het is geen tijdrijder (alhoewel, achtste in Alkmaar), maar dat interesseert me niet. Andrii is gewoon leuk. Ik twijfel echter ook hier over de vorm. Na zijn Europese titel heeft hij niet veel meer gereden en wat hij wel reed was niet bijzonder succesvol. Het kan natuurlijk zijn dat het lange seizoen hem een beetje teveel wordt. We heten niet allemaal Marco Brenner en hij is al in de weer met klassementen sinds het begin van het seizoen. Het zou de logica zelve zijn als het een beetje leeg begint te raken. De zoon, een van de twee dan toch, van Vino start hier ook. Hij, en zijn broer evenmin, kunnen er echter geen ene klote van. Maar hij heeft Vinokourov en dat is leuk. Tegenwoordig zowaar onder de Kazachse vlag. Voorheen deden ze dat nog onder de vlag van Monaco. Zou het wat uitmaken?
Van Lars Van Ryckeghem had ik wel iets verwacht in Alkmaar, maar dat leek nergens op. Omdat ik daar niet veel over te melden heb, doe ik gewoon even kopiëren-plakken van die dag: Ook hij is pas 16 lentes jong (tegenwoordig 17), heeft nog erg weinig ervaring tussen de grote jongens, maar kan een erg goede tijdrit neerzetten. Begin mei werd hij Belgisch kampioen, maar zijn beste prestatie kwam in de testtijdrit in Montenaken. Met een tijd van 36'33" was hij precies een minuut langzamer dan Evenepoel een jaar eerder, die toentertijd bijna twee jaar ouder was, en slechts anderhalve minuut langzamer dan Brent van Moer, die vijf jaar ouder is. Hij gaat op het lijstje van de hoop.
Ik zal me later eens aan een paar sterren wagen.
heywoodu
Van bijna dood tot olympiër:
Startlijst voor vandaag, met elf nationale teams plus het WCC.
https://www.tissottiming.(...)0101FFFFFFFFFFFFFF01
https://www.tissottiming.(...)0101FFFFFFFFFFFFFF01
Van bijna dood op weg naar de Olympische Spelen, tot olympiër in 2026? Elk beetje hulp wordt bijzonder gewaardeerd!
https://www.gofundme.com/(...)he-spelen-na-ongeval
https://www.gofundme.com/(...)he-spelen-na-ongeval
Waarom hebben we WCC 
Dat is toch geen land
Hou op met deze onzin
En 40 minuten tussen de blokken. Lachwekkend weer
Dat is toch geen landHou op met deze onzin
En 40 minuten tussen de blokken. Lachwekkend weer
Martin, Politt en Sutterlin is wel een bijzonder goed trio vergeleken met wat Nederland heeft opgesteldquote:
Heerlijk gewerkt @Koffieplanter, wat een voorbeschouwing.
Wordt het vanmiddag al HALLO MEDAILLESPIEGEL voor ONS?!
Wordt het vanmiddag al HALLO MEDAILLESPIEGEL voor ONS?!
Jack does it in real time...
https://nos.nl/livestream/2302645-wk-wielrennen-gemengde-ploegentijdrit.html
NOS striem uit nat Yorkshire
NOS striem uit nat Yorkshire
Voordeeltje voor Roglic, als hij mee had gedaanquote:
Cancellara; "Tweede worden is gemakkelijker dan eerste worden"
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
Lekker je fiets in de gracht tiefen dus als je lek rijdt.quote:
Geen reservefietsen op auto. Oke
Volgens mij is het weer de hele week zo.quote:
Zou wel zonde zijn als de tijdritten flink beďnvloed worden door het weer
Cancellara; "Tweede worden is gemakkelijker dan eerste worden"
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
Rellende_Rotscholier
Robbertje matten met de wouten
Frison is de allerslechtste renner van het hele peloton.
Het blijft toch een merkwaardige sport hč, dat wielrennen.
Als je dit echt het aangluren waard wilt maken moet je mannen en vrouwen gewoon samen laten rijden.
Put these foolish ambitions to rest.
Dan heb je elke keer de mannen die aan het wachten zijn.quote:
Als je dit echt het aangluren waard wilt maken moet je mannen en vrouwen gewoon samen laten rijden.
Enige wat ze kunnen doen is per direct afschaffen. Mixed events voegen in geen enkele sport iets toe.
Cancellara; "Tweede worden is gemakkelijker dan eerste worden"
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
Ben niet zo overtuigd van een zege voor Nederland overigens, Duitsland heeft een stuk sterkere mannen.
Jack does it in real time...
Rellende_Rotscholier
Robbertje matten met de wouten
Jij vindt Koentje Bouwman niet zo goed?quote:Op zondag 22 september 2019 14:41 schreef DeeBee het volgende:
Ben niet zo overtuigd van een zege voor Nederland overigens, Duitsland heeft een stuk sterkere mannen.
Het blijft toch een merkwaardige sport hč, dat wielrennen.
Rellende_Rotscholier
Robbertje matten met de wouten
Trinidad en Tobago gaat te hard voor de rest.
Het blijft toch een merkwaardige sport hč, dat wielrennen.
De UCI en IOC zullen het ongetwijfeld een succes vinden.
0 niet-Europese landen die meedoen
0 niet-Europese landen die meedoen
Cancellara; "Tweede worden is gemakkelijker dan eerste worden"
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
Grandioos groot succesquote:
De UCI en IOC zullen het ongetwijfeld een succes vinden.
0 niet-Europese landen die meedoen
Ik vind Koen Bouwman geen fenomeen nee. Al wel onderdeel van de succesploeg in Alkmaar.quote:
[..]
Jij vindt Koentje Bouwman niet zo goed?
Jack does it in real time...
de eerste britse er al af!
Cancellara; "Tweede worden is gemakkelijker dan eerste worden"
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
Rellende_Rotscholier
Robbertje matten met de wouten
Ronde wielen voor de Britten.
Het blijft toch een merkwaardige sport hč, dat wielrennen.
Die gaat met een emmer boven haar hoofd fietsenquote:
Afrikaanse heeft vast nog nooit zoveel regen gezien
Cancellara; "Tweede worden is gemakkelijker dan eerste worden"
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
Rellende_Rotscholier
Robbertje matten met de wouten
Je moet wat aan je topografie doen, vriend.quote:
Afrikaanse heeft vast nog nooit zoveel regen gezien
Het blijft toch een merkwaardige sport hč, dat wielrennen.
Rellende_Rotscholier
Robbertje matten met de wouten
LourdesGodin aan het schroeien.
Het blijft toch een merkwaardige sport hč, dat wielrennen.
Aandoenlijk, al die bij elkaar geschraapte ploegen.
The average burglar breaks in and leaves clues everywhere. But not me. I'm completely clueless.
Rellende_Rotscholier
Robbertje matten met de wouten
Primozic is geen Primoz.
Het blijft toch een merkwaardige sport hč, dat wielrennen.
twitter:raykerckhoffs twitterde op zondag 22-09-2019 om 15:09:34 Ik doe echt mijn best om het positieve aspect en de toekomstmogelijkheden van die Mixed Team Relay te zien... reageer retweet
Ik doe echt mijn best om het positieve aspect en de toekomstmogelijkheden van die Mixed Team Relay te zien... twitter:JohanBruyneel twitterde op zondag 22-09-2019 om 15:25:26 @raykerckhoffs Neem wat aspirine tegen de hoofdpijn... zal nodig zijn.. reageer retweet
@raykerckhoffs Neem wat aspirine tegen de hoofdpijn... zal nodig zijn..
Cancellara; "Tweede worden is gemakkelijker dan eerste worden"
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
Johan is echt gek op Nederlandse journalistenquote:Op zondag 22 september 2019 15:26 schreef franklop het volgende:
twitter:raykerckhoffs twitterde op zondag 22-09-2019 om 15:09:34 Ik doe echt mijn best om het positieve aspect en de toekomstmogelijkheden van die Mixed Team Relay te zien... reageer retweettwitter:JohanBruyneel twitterde op zondag 22-09-2019 om 15:25:26 @:raykerckhoffs Neem wat aspirine tegen de hoofdpijn... zal nodig zijn.. reageer retweet
Ik voorspel een val van Djos
Cancellara; "Tweede worden is gemakkelijker dan eerste worden"
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
