Micro-analyse:
Etappe 1: Op zich niet strafbaar.
Etappe 2: Niet best, maar kan net door de beugel.
Etappe 3: Nu is het niet leuk meer, dat lijkt me zeer zeker wel strafbaar. Het praktisch nut van de start in Hongarije ontgaat me, op het financiële aspect na.
Etappe 4: Nouja, je kan niet veel meer verwachten na zo'n lange verplaatsing. Typische Girorit.
Etappe 5: De
Etna ken ik ondertussen wel. Enige goede is dat ze de vulkaan van meerdere kanten kunnen beklimmen en dat ook daadwerkelijk doen. Verder hoeven we wederom niet veel te verwachten, eigenlijk was het alleen in 2011 de moeite waard volgens mij.
Etappe 6: Hmm ja, je moet er blijkbaar wat voor over hebben om Sagan aan de start te krijgen.
Etappe 7: 25 kilometer aan meer dan 5% aan het eind, dat is in de eerste week helemaal niet slecht. Misschien was een andere finish leuker geweest, na een langere afdaling ofzo. Dat mist deze Giro wel, in ieder geval.
Etappe 8: Saai. Wel een tijd langs de kust, dus misschien wat kans op waaiers?
Etappe 9: Kweenie. We sluiten de eerste week niet op een bijzonder spectaculaire manier af. Of een sprint met een uitgedunde groep, of een rit voor de vluchters. Mweh.
Etappe 10: Ja, wel lachen op zich. Veel steile heuveltjes, typisch Giro. Mag.
Etappe 11: Saai.
Etappe 12: Dit is de eerste 160 kilometer een topshow, helaas is het in de laatste 40 kilometer vrij kut. Had een leuke rit kunnen worden, nu trekt het op niets. Of eerder finishen, of richting het eind nog een à twee lastige heuvels in het parcours leggen.
Etappe 13: Mja, er wordt een kleine poging gedaan om de onvermijdelijke sprint te ontlopen. Beetje een Vuelta-trucje.
Etappe 14: Deze tijdrit ken ik ondertussen ook wel. Valdobbiadene waren we een paar jaar geleden ook al tijdens een tijdrit. Ca' del Poggio zit tegenwoordig ook bijna altijd in het parcours, gaap. Deze tijdrit mist originaliteit, en een aantal kilometer.
Etappe 15: Nou, vooruit, laten we dit maar gewoon prima noemen. Al gaat er geen actie komen voor de slotklim, op Piancavallo moet alles gebeuren. Blijkbaar moeten we wel blij zijn dat de klim van de goede kant wordt beklommen, er waren geruchten dat hij van een andere (en mindere?) kant beklommen zou worden. In 2017 won Landa hier, dat is natuurlijk wel top.
Etappe 16: Hmm, had best een rondje minder aan het eind gekund en dan op voorhand nog ergens een andere klim. Of gewoon überhaupt een rondje minder, de laatste week kent wel heel veel lange ritten. In principe ben ik een voorstander van lange ritten, maar de kunst zit 'm natuurlijk in de afwisseling. Daar is tijdens deze laatste week geen sprake van, alles 200+. Ook weer niet helemaal goed. Op zich is drie keer drie kilometer aan 10% wel lachen, daar niet van.
Etappe 17: Dit zag er in eerste instantie beter uit. Daone in plaats van Duron, bijvoorbeeld. Met het oog op de volgende rit gaat hier waarschijnlijk weinig gebeuren, ook omdat de slotklim niet echt spectaculair is ofzo.
Etappe 18: Stelvio en Torri di Fraele is een leuke combinatie. Vooral die laatste klim is wel leuk, is een keer wat anders. Stelvio is verder natuurlijk wel een enorm risico, kans op sneeuw en slecht weer is altijd aanwezig. Toch gedurfd van de organisatie, na het debacle met de Gavia dit jaar. Ze proberen het gewoon weer, ga er maar aan staan.
Etappe 19: Tering, dit wordt kut. Verder in principe niet heel erg onbegrijpelijk, want als je hier een bergrit neerpleurt wordt het ook niets. Maarja, alsnog, hier hoeven we de tv niet voor aan te zetten.
Etappe 20: Niks op aan te merken. Buiten het feit dat de Agnello bij slecht weer ook geschrapt kan worden, nogmaals een risico van de organisatie dus.
Etappe 21: Beter dan een afsluitende rit voor de sprinters, maar alsnog vrij betekenisloos. Had liever een wat langere tijdrit gezien, maar goed. In 2017 was het wel lachen, met een beetje mazzel nu weer.
Best oké, maar niet de beste Giro ooit. Vooral in het begin vrij veel saaie ritten. Richting het eind wordt het heel zwaar, misschien te zwaar. Iets meer balans was goed geweest. Ergens tussendoor een keer de Apennijnen in en dan wat minder in het noorden, ofzo. Een keer een afwisseling van een bergrit van 220 en daarna eentje van 130 ofzo was ook prima geweest. Nu is het wel heel erg
backloaded, zoals ze dat dan noemen.