Het kleutertopic deel 22

quote:

Op donderdag 22 augustus 2019 19:16 schreef Stormqueen het volgende:
Oh bah ja, wat naar.
Maar tóch, en ik begrijp haar volkomen, want zo'n pijn kun je je gewoon niet voorstellen. Tóch kun je het risico nooit 100% dichttimmeren. Niet voor verdrinking, niet voor verkeersongevallen, niet voor je nek breken omdat je net onder de verkeerde hoek van de tweede tree van de trap valt.
Dat dat idee haast niet te verkroppen is, is een ander verhaal. En je kunt er uiteraard zoveel mogelijk aan doen om het te voorkomen. Maar absoluut nul kans, nooit.

Dit ja. En als zo’n gedachte in me op komt dan wuif ik hem héél snel weer weg, want dat is zó beangstigend dat als ik er te lang bij stil sta het huis echt niet meer uit durf denk ik.

0hja zo las ik laatst ook een aantal artikelen over secondary drowning. Wat? Ja.

+1 op SQ. We doen ons best. En verder moeten we ze ook de kans geven om te leren. En genieten, spelen!

ja inderdaad.. je kúnt ze ook gewoon niet 100% in de gaten houden..

zo was mijn jongste van bijna 5 gevallen van het klimrek (nou ja, zo hekje waar je aan kan hangen aan je knieen en overheen kan koprollen enzo) en had zijn voet bezeerd. De nso leidster verontschuldigde zich met dat ze wel al 3 keer had gewaarschuwd dat hij er niet op mocht klimmen. (ik dacht vooral 1. blijkbaar niet duidelijk anders stopt hij wel en 2. hoezo mag je daar niet op klimmen? dan valt ie een keer, leert ie van.. maar gied hij hád natuurlijk ook op zijn hoofd kunnen vallen)

Brrrr, ik probeer over dat soort zaken niet te veel te panikeren want dan sla ik door. Maar echt, alle angsten die erbij zijn gekomen sinds ik ouder ben. Wat een heftigheid.

Mijn bijna kleuter heeft zijn eerste schoolweek er bijna op zitten. Vanmorgen kreeg ik de eerste: “Ik wil vandaag niet naar school, ik wil weekend.” Maar eenmaal op het schoolplein was hij dat alweer vergeten, want er kon nog net een kus vanaf maar dat was het dan ook wel.

quote:

Op donderdag 22 augustus 2019 22:51 schreef Crumpette het volgende:
0hja zo las ik laatst ook een aantal artikelen over secondary drowning. Wat? Ja.

+1 op SQ. We doen ons best. En verder moeten we ze ook de kans geven om te leren. En genieten, spelen!

Ja brrr dat is ook zo'n enge. Je moet wel een hoeveelheid water hebben binnengekregen daarvoor, maarja hoeveel is té veel? Ik denk dat het wel goed is als meer mensen weten dat het bestaat en wat de symptomen zijn. Als mensen het herkennen scheelt dat sowieso slachtoffers.

Over strand gesproken... wij maken ons op voor de laatste dagen vakantie, met dit weer gelukkig wel op het strand. Maandag begint voor man en mij het normale leven weer helaas, ik geniet er zo van om heerlijk thuis te zijn met de kinderen. Volgende week maar 'ns proberen de kinderen weer terug naar normaal bedtijd/opsta schema te krijgen.

quote:

Op donderdag 22 augustus 2019 23:04 schreef watmoetikkiezen het volgende:
ja inderdaad.. je kúnt ze ook gewoon niet 100% in de gaten houden..

zo was mijn jongste van bijna 5 gevallen van het klimrek (nou ja, zo hekje waar je aan kan hangen aan je knieen en overheen kan koprollen enzo) en had zijn voet bezeerd. De nso leidster verontschuldigde zich met dat ze wel al 3 keer had gewaarschuwd dat hij er niet op mocht klimmen. (ik dacht vooral 1. blijkbaar niet duidelijk anders stopt hij wel en 2. hoezo mag je daar niet op klimmen? dan valt ie een keer, leert ie van.. maar gied hij hád natuurlijk ook op zijn hoofd kunnen vallen)

Jouw zoon luistert altijd? Ik weet heel zeker dat ik dingen heel duidelijk zeg als iets niet mag/gevaarlijk is, maar 9 van de 10 keer moeten ze het tóch even doen...

Met water ben ik best wel voorzichtig en streng. Verdrinking is doodsoorzaak nr. 1 bij kinderen. Wel altijd bandjes om (of easyswim aan), want in de drukte ben je zo het zicht kwijt. Afgelopen zomer was het 3x raak bij onze recreatieplas. Kind zonder bandjes uit zicht en te laat gevonden . 1x zaten wij net aan de andere kant van de plas, dus niks echt gezien, maar wel de traumaheli en ambulances gezien. Ze bleven ook ruim een uur staan. Dan weet je wel hoe laat het is... Andere keer heeft een vriendin nog geholpen met reanimeren. Zo heftig .

Maar met andere dingen ben ik weer makkelijker. Zoals bomen klimmen. Misschien scheelt het dat ik dat zelf ook veel deed vroeger. Ik deelde een foto op fb van mijn oudste in de top van een boom. Daar kwamen heel wat reacties op. Niet per se negatief hoor, maar wel in de trant van ‘Dat je dat durft!’, zeg maar.

quote:

Op vrijdag 23 augustus 2019 09:30 schreef Malteser het volgende:
Brrrr, ik probeer over dat soort zaken niet te veel te panikeren want dan sla ik door. Maar echt, alle angsten die erbij zijn gekomen sinds ik ouder ben. Wat een heftigheid.

Mijn bijna kleuter heeft zijn eerste schoolweek er bijna op zitten. Vanmorgen kreeg ik de eerste: “Ik wil vandaag niet naar school, ik wil weekend.” Maar eenmaal op het schoolplein was hij dat alweer vergeten, want er kon nog net een kus vanaf maar dat was het dan ook wel.

Fijn dat het zo goed gaat!
Henka was vanmorgen boos omdat ze niet naar de bso ging vandaag, like wtf happened to my kid

Wat fijn Malteser! Ik vond dat allebei de keren zo spannend. Hoe zou de klas zijn, is er een klik met de juf, past de school echt zo goed als we dachten? Echt een opluchting als de eerste week dan zo verloopt!

Nikki, klinkt ook heerlijk! Wij wonen net ff te ver van het strand om er regelmatig heen te gaan. Zonder kinderen gingen we graag even na het eten, als het niet meer zo druk was. Dat lijkt me ook ontzettend leuk als de kinderen iets ouder zijn. Nu is een ijsje halen in het dorp vaak al minder gezellig dan we van tevoren dachten

SQ, wat een omslag! Hopelijk blijft het zo (al is het minder gezellig dat ze thuis boos is natuurlijk ).

[ Bericht 15% gewijzigd door Phaidra op 23-08-2019 09:55:02 ]

Goed teken toch SQ, misschien is het door de kleinschaligheid wel een stuk leuker voor haar!

quote:

Op vrijdag 23 augustus 2019 09:51 schreef Fazzoletti het volgende:
Goed teken toch SQ, misschien is het door de kleinschaligheid wel een stuk leuker voor haar!

Dat scheelt zeker. Zo'n bso met 75 kinderen is gewoon een soort hel op aarde

quote:

Op vrijdag 23 augustus 2019 09:53 schreef Stormqueen het volgende:

[..]

Dat scheelt zeker. Zo'n bso met 75 kinderen is gewoon een soort hel op aarde

Met 75 mensen in een kantoortuin lijkt me ook hels. Dus ja, snap het eigenlijk wel

quote:

Op vrijdag 23 augustus 2019 09:49 schreef Phaidra het volgende:
Wat fijn Malteser! Ik vond dat allebei de keren zo spannend. Hoe zou de klas zijn, is er een klik met de juf, past de school echt zo goed als we dachten? Echt een opluchting als de eerste week dan zo verloopt!

Nikki, klinkt ook heerlijk! Wij wonen net ff te ver van het strand om er regelmatig heen te gaan. Zonder kinderen gingen we graag even na het eten, als het niet meer zo druk was. Dat lijkt me ook ontzettend leuk als de kinderen iets ouder zijn. Nu is een ijsje halen in het dorp vaak al minder gezellig dan we van tevoren dachten

SQ, wat een omslag! Hopelijk blijft het zo (al is het minder gezellig dat ze thuis boos is natuurlijk ).

Nee, ze is thuis niet veel boos, althans, niet meer dan gebruikelijk
Ze is juist erg vrolijk, gaat heel graag naar school, is blij als we haar ophalen. Ik ken dit helemaal niet van haar maar ik ben er wel heel blij om, want ik heb van te voren flink getwijfeld aan mijn keuzes.

Het stomme is, ik heb die montessorischool toen echt uit een overtuiging gekozen. De overtuiging dat het het best passende systeem was. En heb daar ook nooit aan getwijfeld. Deze school heb ik gekozen omdat ie op 200 meter van ons huis ligt. En omdat het echt veel klassieker is qua school toch twijfel, past het wel? Ik kreeg van de juf op de montessori toen ook een opmerking in de trant van "maar heb je die school dan alleen gekozen omdat ie zo dichtbij was??". Daardoor voelde ik me al instant een slechte moeder. Alsof mijn keuze slecht was omdat ik er geen complete studie van had gemaakt.
Maar het is soms ook wel verhelderend om te zien dat die keuzes, die je ooit maakte, in je volle overtuiging dat het de beste keuze was, niet de heilige graal bleek te zijn. Ook al werkte het prima. Deze keuze werkt minstens zo prima. En dat inzicht helpt me ook wel in het loslaten van het idee dat een keuze alleen een goede keuze kan zijn als je er maanden vooronderzoek aan vooraf laat gaan, of als het voldoet aan wat maatschappelijk / in je sociale kringen als "juist" wordt gezien. Man, wat geeft dat een rust

Fijn toch. Soms is het ook gewoon prima als er geen keuze is. Of als je iets kiest zonder over alles na te denken.

Zeker!
Ik heb vanmorgen ook al even gesocialized met twee andere moeders op het schoolpleinbankje. Op het schoolplein waar geen hek van 2 meter hoog omheen staat. Compleet nieuwe wereld hoor, zo'n dorp

quote:

Op vrijdag 23 augustus 2019 10:16 schreef Stormqueen het volgende:

[..]

Nee, ze is thuis niet veel boos, althans, niet meer dan gebruikelijk
Ze is juist erg vrolijk, gaat heel graag naar school, is blij als we haar ophalen. Ik ken dit helemaal niet van haar maar ik ben er wel heel blij om, want ik heb van te voren flink getwijfeld aan mijn keuzes.

Het stomme is, ik heb die montessorischool toen echt uit een overtuiging gekozen. De overtuiging dat het het best passende systeem was. En heb daar ook nooit aan getwijfeld. Deze school heb ik gekozen omdat ie op 200 meter van ons huis ligt. En omdat het echt veel klassieker is qua school toch twijfel, past het wel? Ik kreeg van de juf op de montessori toen ook een opmerking in de trant van "maar heb je die school dan alleen gekozen omdat ie zo dichtbij was??". Daardoor voelde ik me al instant een slechte moeder. Alsof mijn keuze slecht was omdat ik er geen complete studie van had gemaakt.
Maar het is soms ook wel verhelderend om te zien dat die keuzes, die je ooit maakte, in je volle overtuiging dat het de beste keuze was, niet de heilige graal bleek te zijn. Ook al werkte het prima. Deze keuze werkt minstens zo prima. En dat inzicht helpt me ook wel in het loslaten van het idee dat een keuze alleen een goede keuze kan zijn als je er maanden vooronderzoek aan vooraf laat gaan, of als het voldoet aan wat maatschappelijk / in je sociale kringen als "juist" wordt gezien. Man, wat geeft dat een rust

Oh wat ontzettend fijn SQ!
Dat ze het er zo naar haar zin heeft. En graag naar de bso gaat. Wat is dat fijn!

Overigens kozen wij voor de (dorps)school in onze nieuwe wijk, nog voordat we wisten wanneer we naar ons nieuwe huis zouden gaan, dat had ook zo maar nog 2-3-4 jaar kunnen duren. Toch kozen we voor die traditionele school, zonder een echte goede reden. Maar het gevoel was daar gewoon het beste. En zo kozen we ook ooit op gevoel het kinderdagverblijf, dat pakte goed uit. We hoopten dat dat met de school ook zo zou zijn. De eerste week lijkt succesvol.

quote:

Op vrijdag 23 augustus 2019 09:49 schreef Phaidra het volgende:
Wat fijn Malteser! Ik vond dat allebei de keren zo spannend. Hoe zou de klas zijn, is er een klik met de juf, past de school echt zo goed als we dachten? Echt een opluchting als de eerste week dan zo verloopt!

.....

Thanks! Ik vond het ook echt spannend.

quote:

Op vrijdag 23 augustus 2019 10:16 schreef Stormqueen het volgende:

[..]

Nee, ze is thuis niet veel boos, althans, niet meer dan gebruikelijk
Ze is juist erg vrolijk, gaat heel graag naar school, is blij als we haar ophalen. Ik ken dit helemaal niet van haar maar ik ben er wel heel blij om, want ik heb van te voren flink getwijfeld aan mijn keuzes.

Het stomme is, ik heb die montessorischool toen echt uit een overtuiging gekozen. De overtuiging dat het het best passende systeem was. En heb daar ook nooit aan getwijfeld. Deze school heb ik gekozen omdat ie op 200 meter van ons huis ligt. En omdat het echt veel klassieker is qua school toch twijfel, past het wel? Ik kreeg van de juf op de montessori toen ook een opmerking in de trant van "maar heb je die school dan alleen gekozen omdat ie zo dichtbij was??". Daardoor voelde ik me al instant een slechte moeder. Alsof mijn keuze slecht was omdat ik er geen complete studie van had gemaakt.
Maar het is soms ook wel verhelderend om te zien dat die keuzes, die je ooit maakte, in je volle overtuiging dat het de beste keuze was, niet de heilige graal bleek te zijn. Ook al werkte het prima. Deze keuze werkt minstens zo prima. En dat inzicht helpt me ook wel in het loslaten van het idee dat een keuze alleen een goede keuze kan zijn als je er maanden vooronderzoek aan vooraf laat gaan, of als het voldoet aan wat maatschappelijk / in je sociale kringen als "juist" wordt gezien. Man, wat geeft dat een rust

Zo kan het zeker ook! Wij hebben een groot scholenaanbod hier, en ik baalde eigenlijk dat de 2 scholen op kruipafstand echt totaal geen match waren. Ik was er voor die tijd altijd vanuit gegaan dat ze naar één van die scholen zouden gaan, maar we voelden ons er niet prettig (en I ook niet, bleef aan ons been hangen ipv spelen en rondkijken). Maar nu erg blij met onze Montessorischool. Zonder 2 meter hek om het schoolplein, dat scheelt .

quote:

Op vrijdag 23 augustus 2019 10:16 schreef Stormqueen het volgende:

[..]

....
Maar het is soms ook wel verhelderend om te zien dat die keuzes, die je ooit maakte, in je volle overtuiging dat het de beste keuze was, niet de heilige graal bleek te zijn. Ook al werkte het prima. Deze keuze werkt minstens zo prima. En dat inzicht helpt me ook wel in het loslaten van het idee dat een keuze alleen een goede keuze kan zijn als je er maanden vooronderzoek aan vooraf laat gaan, of als het voldoet aan wat maatschappelijk / in je sociale kringen als "juist" wordt gezien. Man, wat geeft dat een rust

Nou dit dus, 100%. De keuze die wij maakten voor T. wb school bleek achteraf niet de juiste. Op moment van inschrijven waren we wel ervan overtuigd dat het de juiste was.
Is de komende school dan wel beter passend? Tsja, we zien wel. Ik denk het wel.

Hier zit F op dezelfde school als J als 2,5 jaar zit. Hij doet het zó goed. Gaat al een week lachend de klas in en komt vol verhalen thuis. Wellicht is dit de manier waarop de meeste kinderen op school starten, maar J heb ik het eerste half jaar huilend in de klas achtergelaten, dus dit is even anders (maar wel heel fijn!).

Nu heeft F ook wel de beste en liefste kleuterjuf van de school (en ze hebben er 8 ), dat scheelt natuurlijk.

Oh wat fijn SQ!
Dat klinkt goed MM, dat lijkt me wel een stuk fijner ja.

Hier een dagje Kijkduin achter de rug. B was niet uit de zee te krijgen. Geweldig vond ie het. En natuurlijk veel gegraven, schelpen gezocht en met alle mensen om ons heen gekletst. Ons sociale mannetje.
Met zijn voet lijkt het eindelijk beter te gaan, minder dik aan het eind van de dag en hij loopt een stuk minder mank.

Komende 2 dagen is het poolparty in de tuin. Even 2 dagen thuis voordat maandag voor de 2 mama's het werkende leven weer begint.

quote:

Op vrijdag 23 augustus 2019 20:02 schreef exode het volgende:
Oh wat fijn SQ!
Dat klinkt goed MM, dat lijkt me wel een stuk fijner ja.

Hier een dagje Kijkduin achter de rug. B was niet uit de zee te krijgen. Geweldig vond ie het. En natuurlijk veel gegraven, schelpen gezocht en met alle mensen om ons heen gekletst. Ons sociale mannetje.
Met zijn voet lijkt het eindelijk beter te gaan, minder dik aan het eind van de dag en hij loopt een stuk minder mank.

Komende 2 dagen is het poolparty in de tuin. Even 2 dagen thuis voordat maandag voor de 2 mama's het werkende leven weer begint.

Haha, wij zijn ook altijd op dezelfde plekken hè
Alleen heb ik je dit keer niet gespot

Even over dat zwemmen: bij meertjes en zwembaden doe ik altijd bandjes. Aan zee niet. En dan ben ik altijd erbij en let ik op. Alhoewel het ook wel eens voorkomt dat ik afgeleid ben door m'n andere kind. Er kan altijd iets gebeuren.

En wat dat betreft hadden wij eergisteren ook een gek moment. We waren bij een meertje in Frankrijk. I en haar broertje waren aan het spelen in het zand aan het water, allebei bandjes om. Ik had zojuist samen met I even gezwommen. Ik keek hun kant op maar zat er niet direct naast. Op een gegeven moment gingen ze allebei een beetje liggen in een soort badje dat I had uitgegraven. Het zag er gewoon gezellig uit. Maar ik liep er toch maar even heen. Lag I dus met haar hoofd op haar arm half met haar gezicht in dat laagje water, met blauwe lippen (want ondanks 28 graden had ze het toch koud gekregen van het zwemmen), een beetje te klappertanden, en Ysje vond het een leuk spelletjes en ging ook liggend op z'n buik met z'n mond in het water. Dat was even schrikken. Er had dus echt ineens vrij ongemerkt iets mis kunnen gaan. We moesten I met twee handdoeken opwarmen (echt bizar als verder iedereen het warm heeft) en Ysje kreeg een driftbui omdat hij van mij niet meer zo mocht liggen en met z'n mond in het water gaan.

Wat fijn dat het zo goed gaat met Henka, SQ.
Ik weet ook echt niet wat de 'juiste' keuze is. Ik denk dat die 'juiste' keuze van ouders vooral vaak een eigen ideologische keuze is en dat het minder vaak met het kind te maken heeft dan hoe het wordt voorgesteld.

I heeft op twee scholen nu gezeten, beide vrij traditioneel maar wel echt anders, en op allebei functioneerde ze prima. Voor de meeste kinderen geldt natuurlijk dat ze gewoon meegaan in het systeem waar ze aan gewend raken/zijn.

Oe das wel schrikken, Franny! Brr
Ik heb wel eens filmpjes bekeken van hoe het er uit ziet als je verdrinkt. Die bewegingen lijken enorm op spelen. Ik ben altijd met ze in het water, eigenlijk.

Oei Franny, dat klinkt echt naar, wat goed dat je toch even ging kijken. Je moederinstinct is sterk.
B is gisteren 2 keer kopje onder gegaan in de zee, hij mocht van mij tot zijn knieen met mij er als een havik bovenop
Haha Loj! Waar zaten jullie ergens, Kijkduin is nog best groot.

Ik ben ook aan het kijken rondom Den Haag voor de Oud en Nieuw week. Wij willen dan een midweek weg maar ik vind het lastig kiezen. Nederland is weer lekker duur (ik vind ruim ¤ 200 per nacht voor een simpel huisje echt belachelijk). Eigenlijk hadden we onze zinnen op de Beekse Bergen gezet maar als het koud is, zie je amper tot geen dieren en dan is het net te duur met te weinig te doen.
Het allerliefste zou ik weer naar de sneeuw gaan, dit keer Zweden, maar de vertrekdata zijn ongunstig.

quote:

Op donderdag 22 augustus 2019 13:38 schreef _NIKKI_ het volgende:

Sterker nog, wij wonen aan zee en daar moeten onze jongens voorlopig sowieso nog hun puddle jumpers aan, ondanks zwemdiploma. De zee is en blijft verraderlijk zelfs met veel zwemdiploma's, dus daar blijft later ook de regel dat ze nooit dieper mogen dan borsthoogte.

Maar Nikki, borsthoogte is in zee toch heel diep? Zeker als je golfslag meerekent, en dat is er altijd (hoe minimaal soms ook), daarnaast is de zee ook verraderlijk daarin, het ene moment kun je nog staan, het andere moment niet meer en dat kan zeker bij borsthoogte cruciaal zijn + dat de zee kan trekken bij overgang eb/vloed. I mag, net als B van exode, tot haar knieën in het zeewater. Wil ze verder, dan samen met mij of vriend.

Edit: ik lees nu dat je schrijft 'later', daar had ik in eerste instantie overheen gelezen, ik dacht dat je bedoelde dat het nu de regel is!

Ik leg I ook veel uit over de zee, wat gevaarlijk is en waarom. Afgelopen zomer zijn in een weekend drie mensen in zee verdronken bij DH, de reddingsdiensten zijn daardoor ook extra alert, en daar praten we samen ook over. I luistert daar heel goed naar en is gelukkig van zichzelf ook voorzichtig.

Ik heb raad nodig, hopelijk kan iemand hier met iets nuttigs komen

O van net 5 vertelt regelmatig 's avonds dat haar hoofd zo vol zit, met moeilijke gevoelens. Wat voor gevoelens dat kan ze niet precies zeggen, maar het zorgt er voor dat ze niet kan slapen, al zeker niet alleen. Haar hoofd zit volgens eigen zeggen vol met oa verdrietige herinneringen. Gisteren was ze helemaal in paniek. Ze had maar 1 vriendin (ik weet dat ze er meer heeft), dat ze haar vriendin niet wilde kwijtraken, en meer grote zorgen.

Ik stelde voor dat we de moeilijke gevoelens opschreven en in een doosje legden, maar ja, "die kunnen dan toch gewoon terugkomen?".

Anyway - heeft iemand tips hoe we haar kunnen helpen om haar gedachtes te legen, vooral zo voor het slapengaan? Ik merk zo dat ze snel geïrriteerd is, haar emmertje stroomt snel over zeg maar.

Ik heb iig gezegd dat het heel goed was dat ze huilde en dat ze ons vertelde dat haar hoofd vol zat enzo.