Uit huis gezette vrouw (60) woont al weken op een bankje

Uit huis gezette vrouw (60) woont al weken op een bankje

Een zestigjarige vrouw zit na een huisuitzetting al zo’n twee weken in haar eigen vuil buiten op een bankje in Eindhoven. Ze kan naar een zorghotel, maar wil dat niet.


Poedels Maroesjka en Mirza trekken onrustig aan hun riem. Met één hand en veel moeite houdt hun bazin de rollator in bedwang waaraan ze vastzitten. De zestigjarige vrouw zit al enkele weken op een bankje aan de Groenewoudseweg in Eindhoven nadat haar huurcontract is beëindigd. De harde wind krijgt de urinelucht om haar heen niet helemaal weg.

De vrouw woonde tot voor kort in de Galvanistraat in dezelfde plaats, maar was daar niet te handhaven, zo ondervond haar vroegere buurvrouw Helena Straelinska. Dat vond ook woningcorporatie Trudo. Haar woning was sterk vervuild.

Tot drie keer toe is het huis grondig gereinigd en ontsmet met chloor, met elke keer duizenden euro's aan kosten. Steeds werd de toestand al snel opnieuw onhoudbaar als de vrouw na de schoonmaak weer terugkeerde.

Gasmaskers
,,De schoonmakers droegen gasmaskers en hadden van die witte pakken aan. Mijn zoontje kon niet buitenspelen vanwege de stank die bij haar vandaan kwam. Er liepen ratten en muizen rond het huis”, vertelt Straelinska. Haar voormalige buurvrouw staat sinds vier weken onder curatele van curator Sikke van Meer uit Geldrop, die het beeld bevestigt. ,,Ik oordeel niet, maar je zou kunnen zeggen dat mevrouw qua hygiëne dierlijk leeft. Ze laat alles lopen. Ze zit in haar eigen plas op dat bankje en wil geen kant op.

De gemeente, Lunetzorg, Wijeindhoven, Trudo, opvangorganisatie NEOS, buurtbewoners: iedereen zoekt naar een oplossing of biedt hulp aan. ,,We hebben op grond van de wet WMO opvang voor mevrouw geregeld in het zorghotel van NEOS aan de Kwartelstraat, maar daar wil ze niet heen”, zegt Van Meer. Punt is dat haar poedels daar niet binnen mogen. En dus gaat mevrouw ook niet.

,,We kunnen voor de hondjes ‘s nachts opvang regelen. Via een camera en een mobiele telefoon kunnen we ervoor zorgen dat ze de beestjes kan blijven volgen. Maar ze wil niet. Het is echt onbeschrijfelijk sneu voor haar dat ze op straat zit, maar ze doet het ook zichzelf aan. Voor die dieren is het trouwens ook niet de beste situatie.”

Wilsbekwaam
De vrouw tegen haar zin opnemen is niet aan de orde, legt de curator uit. Ze weet heel goed wat ze wil (is wilsbekwaam) en kan en mag over haar eigen leven beslissen. ,,We kunnen haar momenteel nergens toe dwingen, zo vrij is Nederland gelukkig. Aan de andere kant is dat in dit geval heel tragisch en kun je zeggen dat iedereen in Nederland helaas het recht heeft om zichzelf zo ver in de penarie te werken. Deze dame valt tussen wal en schip.”

Een psycholoog van de GGzE is twee weken geleden komen kijken en heeft vastgesteld dat er geen sprake is van een psychiatrisch ziektebeeld op grond waarvan de vrouw gedwongen kan worden opgenomen. Ze is geen gevaar voor zichzelf en voor haar omgeving, stelt de crisisdienst vast. ,,Het is nog niet zo ver dat instanties zeggen: er is hier sprake van een crisis. Pas in een crisissituatie komt dwang aan de orde”, schetst Van Meer.

Buienradar
Wanneer het dan wel erg genoeg is om van een crisis te kunnen spreken, is de prangende vraag. Als de winter komt? Van Meer houdt Buienradar in de gaten. ,,Vorige week waren er enorme zware buien in Noord-Limburg. Als die over haar bankje trekken, denk ik dat ze ziek wordt. En ze zit nou ook niet in de veiligste buurt van Eindhoven. Straks krijgt ze een keer een mep van een dealer of erger.”

Complicerende factor is dat de vrouw erg vervelend kan worden als ze drinkt - en drinken doet ze. Ondertussen bekommeren buurtbewoners zich om haar. Een overbuurman aan de Groenewoudseweg heeft haar een zeiltje gebracht waarmee ze zich tegen de regen kan beschermen. Bij een overbuurvrouw kon ze tot voor kort af en toe douchen, maar dat is nu afgelopen want de douche moest iedere keer na afloop ontsmet worden.

Buurtbewoners
Van tijd tot tijd brengen buurtbewoners de vrouw iets te eten. Vorige week regelde Van Meer voor enkele dagen een kamer voor de vrouw in het Van der Valk-hotel. Die kamer moest daarna schoongemaakt worden. Kosten: honderden euro's.

Een bezorgde buurtbewoner heeft incontinentiemateriaal gekocht en gaat ‘s nachts kijken of alles nog goed gaat. Van Meer benadrukt dat de vrouw niet aan haar lot wordt overgelaten. ,,Ik ken geen mensen om haar heen die niet heel erg hun best doen. Ik vind het tegenvallen dat instanties en ik niet meer kunnen bereiken, maar het zit blijkbaar allemaal net op het randje van niet erg genoeg.”
https://www.ad.nl/binnenl(...)een-bankje~a9e47d62/

Wat een triest verhaal. Zoals geschreven; helaas kan je niemand dwingen om hulp te aanvaarden. Top van de buurtbewoners dat ze zich ontfermen over deze mevrouw.

Filmpje met mevrouw:
https://www.ed.nl/eindhov(...)-eindhoven~a9e47d62/