EbonyOp een dag ontving N/a’an ku sê een anoniem telefoontje. Ze werden geattendeerd op een zwaar gewonde cheeta welp. N/a’an ku sê heeft altijd een rescue unit paraat staan die in dit soort gevallen direct in actie kan komen.
Ze troffen inderdaad een welp aan, vlakbij de weg, in vreselijke conditie. Het dier was duidelijk aangereden en daardoor zwaar gewond. Duidelijk was ook dat het diertje er al enkele dagen gelegen moet hebben want conditioneel was ze er ook erg slecht aan toe. Ze was praktisch uitgedroogd. Waar de moeder is gebleven, is een raadsel.
Duidelijk was dat de welp direct hulp nodig had. Eenmaal onder verdoving bij het hoofdkantoor, bleek 1 van haar achterpoten er vreselijk slecht aan toe. Daarnaast was ze lichamelijk aan het einde van haar latijn.
Maanden van herstel volgden waarbij ze regelmatig onder narcose moest. Want men wilde proberen haar poot te behouden. Dus moest ze vaak onderzocht worden en uiteindelijk ook geopereerd. Haar poot kon gered worden maar er werden wel een metalen plaat en schroeven aangebracht. Lange tijd zag het er nog steeds niet goed uit en bleef het tobben. Dus moest ze vaak onderzocht worden wat haar liefde voor mensen niet echt vergrootte. Tot op de dag van vandaag is het duidelijk dat ze het niet heeft op mensen.
Toen ik (Simone, red.) haar voor het eerst zag, brak echt mijn hart. Ze was een miezerig hoopje ellende dat niet veel kon bewegen. Ze lag vooral maar te liggen in haar verblijf. Ze was ook vreselijk boos: histe en siste vanuit een hoekje van haar verblijf. Ik weet nog dat ik zei ‘is het niet beter om haar in te laten slapen’.
Recent zag ik haar weer. Althans, ik stond voor een cheeta die me sissend aankeek en dreigende bewegingen maakte. Het bleek Ebony, zoals ze was genoemd. En kennelijk herinnerde ze mijn woorden nog zodat ik niet op een warm welkom hoefde te rekenen…
Ebony leeft nu samen met jawel, Ivory. De twee dames zijn totaal aan elkaar verknocht en Ebony doet qua beweging niet onder voor Ivory. Je ziet wel dat haar achterpoot niet helemaal ok is; ze zal dan ook nooit teruggeplaatst kunnen worden in het wild. Naast dat ze niets geleerd heeft van haar moeder en het dus niet zou overleven, gaat het ook niet met oog op haar achterpoot. Maar zo levende in het hoofdkantoor van N/a’an ku sê heeft ze er geen enkele last van. Zoals gezegd, ze doet niet onder voor soulmate Ivory. Als de verzorgers hun verblijf in komen om eten te geven, springen beide dames uit een hinderlaag naar voren. En Ebony is daarbij zo mogelijk nog feller als Ivory.
Er is wel een kanttekening: het kan zijn dat haar achterpoot toch nog gaat opspelen. Dan zou een operatie noodzakelijk zijn met als meest drastische maatregel: amputatie. We hopen echter op het beste.
Over N/a’an ku sêN/a’an ku sê is een stichting in Namibië welke door SPOTS ondersteund wordt. Het hoofddoel van N/a’an ku sê is het zich inzetten voor de dieren in het wild. Zoals luipaarden, cheeta’s en wilde honden.
Helaas gebeurt het regelmatig dat dieren moeten worden opgevangen. Soms kunnen deze dieren na een bepaalde periode teruggeplaatst worden in het wild (en daar worden we het meest blij van). Maar soms kan zo’n terugplaatsing niet meer. Bijvoorbeeld als het om gewonde of verweesde dieren gaat. Zeker cheeta’s hebben geen kans om te overleven in het wild als ze op te jonge leeftijd wees zijn geworden. Zij leren in 1 ½ jaar alles van hun moeder en als die overleden is, hebben ze te weinig kennis het te overleven in het wild.
N/a’an ku sê vangt deze dieren op bij hun hoofdlocatie, nabij de hoofdstad Windhoek. Daarnaast hebben ze diverse dependances en gebieden waarin ze werken, om zich in te spannen voor de dieren levend in het wild.