Rant - Wat heb ik ooit fout gedaan om zo unerwünscht te worden?

Even een klein woord van hoop:

Mijn ouders zijn in de 60 en hebben de afgelopen jaren bij het clubleven nog hele goede vrienden gemaakt. Zeg maar gerust beste vrienden. Samen weekendjes weg, wekelijks ergens of bij iemand wat drinken, bbq-en, etc.

Ik zou dus in ieder geval wel proberen te stoppen met de negatieve kijk op de dingen. Dingen als ' ik zal NOOIT geen vrienden meer maken' helpen je niet. Zowel voor je eigen gemoedstoestand als bij het maken van vrienden.

Wel erken ik, met ervaring uit eigen leven, dat het na je 25e ofzo een stuk moeilijker wordt om nieuwe vrienden te maken en te behouden. Dat wil niet zeggen dat het onmogelijk is. Wel dat je er een stuk meer voor moet doen.

Dit lijkt een belangrijk onderdeel te zijn van je leven, dus dan lijkt het me ook belangrijk dat je alles op alles gaat zetten om hier iets aan te gaan doen. Ik snap dat je vast al een hoop hebt geprobeerd.

Hier al ooit eens gekeken?
https://www.meetup.com/

Verder zijn uiteraard hobbyclubs en de werkvloer wel de belangrijkste plekken om vrienden te maken. Ik denk dat aan de basis van vriendschap ligt, niet alleen een enigzins vergelijkbare kijk op het leven en leeftijd, maar ook het feit dat je elkaar vaak ziet.

Hopelijk gaat het snel beter.

Waar woon je trouwens?

Iemand die ik kende heeft "how to win friends and influence people" van Dale Carnegie gelezen en toegepast. Hij had het talent niet van nature (autisme), maar heeft de theorie simpelweg consequent toegepast. Met zijn pensionering werd waardering uitgesproken dat hij nooit een verjaardag vergat en (wat anderen in zijn functie bij lange na niet deden) iedereen bij naam kende. Je hebt nog zo'n 40 jaar de tijd om de oefenen zodat je na je pensioen leuke dingen met vrienden kunt doen.

En tip: de Zwarte Cross is ook leuk als je in je eentje gaat. Ook al zou je met niemand contact hebben, de cross is leuk, de muziek is goed en het eten is lekker. En er is bier. En een camping. En modder.

Iemand die zichzelf bestempeld als royaal, loyaal en met humor, lijkt me geen onaardig persoon. De negativiteit van "het gaat nooit meer lukken" maakt het alleen niet beter. Heb je je, al dan niet onbewust, ook niet gewoon al afgesloten?

Tja, wat wil je nu met dit topic? Helpende reacties sla je af en doe je af als open deuren. Reacties die je ook maar een beetje bevestigen in je negatieve zelfbeeld pak je maar al te gretig aan. Je doet me denken aan een zekere user met een verknipt beeld van zichzelf, maar dan in relatie tot daten en vrouwen. Kan alleen maar klagen, neemt geen adviezen aan en wil continue in zijn verziekte zelfbeeld badderen. Dus voordat we op die tour gaan: wat wil je?

Grote kans dat je dat alles hebt misgelopen omdat je geen initiatief en risico's neemt, vanwege je lage en erg negatieve zelfbeeld (en dus niet omdat je een lelijk of onprettig persoon zou zijn). Mensen kennen je simpelweg niet, en als jij daar zelf geen stappen in zet, maar zoals je zelf al zegt, wegkruipt in een donker hoekje, dan zullen ze je ook nooit leren kennen. Wil je iets bereiken, dan moet je het toch echt zelf doen en het niet aan de ander overlaten.

Neem risico's, wat heb je nu nog te verliezen? Je verliest meer als je niets doet.


En daarnaast: he who lives in the past, has no future.

Ik snap best dat je zo negatief bent als het je nu al jaren niet lijkt te lukken, maar door zo in een vicieuze cirkel te gaan zitten zal ook niet per se helpen.

Vergaap je trouwens niet aan vriendschappen; als jij elke week een praatje met je collega maakt over het weekend, het nieuws en daarbij een grapje kan maken of je prettig voelt dan is dat toch al lekker?

En anders; als je ooit in de buurt van Arnhem bent, wil ik best wel eens een biertje pakken hoor

quote:

Op dinsdag 9 juli 2019 00:31 schreef Gary_Oak het volgende:
Tja, wat wil je nu met dit topic?

Zie OP, hier ranten om zelf niet te ontploffen. Soms is FOK daar de goede plek voor, hopelijk heeft het TS wat lucht gegeven.

Mocht je in (de omgeving van) Utrecht wonen, zin om een keer een biertje te pakken? Ik kan je geen vriendschap in het vooruitzicht stellen zonder je enigszins te kennen, maar een avondje gezelschap moet prima lukken.

En anders kan je wellicht hier proberen om wat contacten te zoeken?

Serieuze vraag, ben je in het echte leven ook zo negatief?

Je lijkt in vriendschappen vooral te zien als mensen om iets mee te ondernemen, klopt dat?

Vriendschap en liefde: allebei vooral een kwestie van chemie natuurlijk. Geen kwestie van leeftijd, 'positieve instelling' of talent om met anderen om te gaan.

quote:

How to Make Friends, According to Science
https://www.theatlantic.c(...)make-friends/565742/

[..]

So what should you do if your social life is lacking? Here, too, the research is instructive. To begin with, don’t dismiss the humble acquaintance. Even interacting with people with whom one has weak social ties has a meaningful influence on well-being. [7] Beyond that, building deeper friendships may be largely a matter of putting in time. A recent study out of the University of Kansas found that it takes about 50 hours of socializing to go from acquaintance to casual friend, an additional 40 hours to become a “real” friend, and a total of 200 hours to become a close friend. [8]

[..]

Interessant artikel.

quote:

Op maandag 8 juli 2019 23:42 schreef Sturmic het volgende:

[..]

Lieverd. Neen. Dat is hoe jij denkt dat het werkt. Dat is wat anders dan hoe het daadwerkelijk werkt. Een beetje zoals de vele fabels die rondgaan m.b.t. genderdynamiek in relaties en aantrekking tussen de seksen.

Ik zou zó graag willen weten wat het échte verschil is tussen mij en iemand die wel ooit vrienden heeft kunnen maken. Ik pest of beroof geen mensen. Probeer te helpen waar ik kan. Ben redelijk aardig, behulpzaam en probeer compassie te tonen.

Maar aan het eind van de dag (of beter gezegd: na fukking 33 jaar!) levert dat alles he-le-maal niks op. Niet dat het daar om moet gaan, maar toch. Als het zo zou werken als jij zegt, heb ik mijn flying hours wel gemaakt. Maar het gaat denk ik niet om input en inzet (nurture), maar alleen om talent (nature). En talent kun je niet aanleren.

tja het werkt toch gewoon echt wel zo hoor
En waarom het voor jou niet zo werkt weten vreemden op een forum echt niet (al kom je hier al niet heel leuk over inderdaad. Hoe dat is gekomen is verder irrelevant toch? Als je vrienden wil maken)
Heb je het wel eens mensen in je omgeving gevraagd?

Waarom probeer je geen therapie? Al is het maar om die verbitterdheid los te laten want zo maak je echt geen vrienden
En een therapeut kan je helpen onbewuste patronen bloot te leggen. Wij niet hoor
En die zullen er echt wel zijn als je in 33 jaar niet op de een of andere manier geleerd hebt hoe je vrienden maakt en onderhoud

Als je in de buurt van Utrecht woont, wil ik best een keer een biertje doen.

Ik heb ooit het levensadvies gelezen dat je zelf moet zorgen dat je leven interessant genoeg is dat je zelf vrienden met jou zou willen zijn als je iemand anders was.

Dus ga alleen naar dat concert! Organiseer een buurtbarbeque. Verzin een hobby: ga schrijven, of hardlopen, of verlies jezelf in een bepaald onderwerp. Kleed jezelf fantastisch. Leer geweldig koken en doe dat dagelijks voor jezelf.

Maak het contrast zo groot mogelijk tussen het feit dat je geen vrienden hebt en wie jij bent als persoon. Jij wordt leukste en meest interessante vent ooit, en als de wereld je dan nog niet erkent heb je iig aan jezelf gewerkt en is het 'their loss' dat je al die geweldige eigenschappen voor jezelf moet bewaren.

quote:

Op maandag 8 juli 2019 23:00 schreef Sturmic het volgende:
Maar dat betekent dan toch ook dat ik niet alleen die nare kanten van intrinsiek onwaardig zijn hoef te accepteren? Dat betekent dan toch ook dat de maatschappij niets meer van mij terug krijgt? Of dat ik mij nog moet gedragen conform de verwachtingen, regels en etiquette van de samenleving? Uitgestoten worden, betekent dat dan niet ook buiten de samenleving staan?

Je komt enorm verongelijkt, verbitterd,minachtend en entitled over. Het spoelt samen met de tsunami aan zelfmedelijden van al je posts in dit topic.

Ik wil je graag aanraden je posts nog eens te lezen alsof ze door een ander geschreven zijn. Hoe komt dit op je over? Lijkt dit je een leuke persoon om mee om te gaan? Zou je blij worden van contact met deze persoon?

Probeer minder zwaarmoedig te zijn, ga naar de huisarts en maak je situatie bespreekbaar. Mogelijk kan die je doorverwijzen naar bijv. een sociale vaardigheids cursus, misschien kan je psycholgisch onderzocht worden en ligt in het verlengde daarvan een oplossing.

Als je verwacht dat de wereld naar jou zal komen met deze instelling dan kan ik je nu alvast zeggen dat, dat niet gaat gebeuren.

quote:

Op maandag 8 juli 2019 23:42 schreef Sturmic het volgende:

[..]

Lieverd. Neen. Dat is hoe jij denkt dat het werkt. Dat is wat anders dan hoe het daadwerkelijk werkt. Een beetje zoals de vele fabels die rondgaan m.b.t. genderdynamiek in relaties en aantrekking tussen de seksen.

Ik zou zó graag willen weten wat het échte verschil is tussen mij en iemand die wel ooit vrienden heeft kunnen maken. Ik pest of beroof geen mensen. Probeer te helpen waar ik kan. Ben redelijk aardig, behulpzaam en probeer compassie te tonen.

Maar aan het eind van de dag (of beter gezegd: na fukking 33 jaar!) levert dat alles he-le-maal niks op. Niet dat het daar om moet gaan, maar toch. Als het zo zou werken als jij zegt, heb ik mijn flying hours wel gemaakt. Maar het gaat denk ik niet om input en inzet (nurture), maar alleen om talent (nature). En talent kun je niet aanleren.

Als ik het goed begrijp denk je het aan de ene kant beter te weten dan degene die je hebt (zie het denigrerende "lieverd. Neen", en aan de andere kant geloof je er niet in dat het maken van vrienden niet aan te leren is. Volgens mij is dit topic dan rijp voor een slotje, of zie ik dat verkeerd?

quote:

Op dinsdag 9 juli 2019 07:16 schreef van_Lamehuizen het volgende:

[..]

Je komt enorm verongelijkt, verbitterd,minachtend en entitled over. Het spoelt samen met de tsunami aan zelfmedelijden van al je posts in dit topic.

Ik wil je graag aanraden je posts nog eens te lezen alsof ze door een ander geschreven zijn. Hoe komt dit op je over? Lijkt dit je een leuke persoon om mee om te gaan? Zou je blij worden van contact met deze persoon?

Probeer minder zwaarmoedig te zijn, ga naar de huisarts en maak je situatie bespreekbaar. Mogelijk kan die je doorverwijzen naar bijv. een sociale vaardigheids cursus, misschien kan je psycholgisch onderzocht worden en ligt in het verlengde daarvan een oplossing.

Als je verwacht dat de wereld naar jou zal komen met deze instelling dan kan ik je nu alvast zeggen dat, dat niet gaat gebeuren.

Dit. Ga eens met een hulpverlener praten.

Daarnaast is 33 zeker niet te oud om een vriendengroep op te bouwen. Ik heb na m’n 30e bijna al m’n huidige vrienden leren kennen en dat zijn zeer goede vrienden geworden over de jaren.

Fatalistische zelfbeelden, zijn vrijwel altijd het gevolg van zeer hardnekkige blinde vlekken wanneer om 'je zelf' gaat. Je hebt bijvoorbeeld je eigen aandeel niet door, en de uiterste subtiliteit van je lichaamstaal in relatie tot anderen; alles wat je diep van binnen over jezelf geloofd, is in zekere zin 'zichtbaar' in subtiele vorm. Milliseconden-werk, maar daar valt of staat vaak wel aantrekking en afstoting mee; het is de energie die je uitstraalt.
Zolang je dat niet doorhebt, zullen sociale interacties steeds je fatalistische zelfbeeld bevestigen; jij denkt 'omdat het nu eenmaal zo', in werkelijkheid omdat het gewoon een zichzelf instandhoudend mechanisme is. 'het vervult zichzelf'.

Zulke diepgaande, onderliggende dingen moeten vaak éérst goed begrepen worden voordat er aan aanzet kan zijn tot werkelijke innerlijke, en later uiterlijke verandering. Want dáár begint het allemaal.

quote:

Op maandag 8 juli 2019 23:57 schreef Sturmic het volgende:
Tof verjaardagsfeest? Nope, jammer joh, er komt toch niemand.
Keertje naar de Zwarte Cross of een hardstyle-festival? Vergeet het maar, die blijft voor eeuwig op je bucket-list staan.
Babyshower (indien je een vrouw bent). Haha, if any!
Oh, dus jij wilt op vakantie met vier maten trekken door de Schotse hooglanden?
De enige plek waar jij zult komen is Mt. Forever Alonegh

Er worden al ontzettend veel goede en logische reacties gegeven, dus ik zal geen herhalend antwoord geven. Wat ik wel kan doen is mijn eigen persoonlijke ervaring van een aantal punten delen:

Keertje naar de Zwarte Cross of een hardstyle-festival? Vergeet het maar, die blijft voor eeuwig op je bucket-list staan.
Je hebt het over festivals. Waarom vind je het zo bezwarend om er in je eentje naartoe te gaan? Heb ik zelf vaak genoeg gedaan en zo andere festival-gangers leren kennen. Via Partyflock (internet forum) heb ik een groepje mensen leren kennen waar ik ontzettend vaak mee het afgesproken op festivals. Geloof me, dit is echt niet moeilijk.. Met een beetje moeite en een topic heb je zo een Fok-meeting geplanned op je volgende festival.

Oh, dus jij wilt op vakantie met vier maten trekken door de Schotse hooglanden?
Vorig jaar ben ik in mijn eentje vertrokken om een berg te beklimmen in de Franse Alpen. Tenminste, niet in m'n uppie, maar met een gids en 6 andere (toen onbekende) mensen. Gezien de unieke ervaring bouw je echt enorm snel een relatie met de groep op. Dit jaar? Een van de mensen die ik heb leren kennen vorig jaar is meegegaan met een andere trip afgelopen maand

Daarnaast zijn er ontiegelijk veel single-reizen naar zo'n beetje elke vakantiebestemming dan ook. Twee weken Costa Rica? Een kennis van me is net terug via zo'n single's reis. Heeft 'n geweldige tijd gehad.

Zelfs in je uppie naar de bios is geen probleem, hoor. Doe ik zelf ook weleens. De kern van het probleem lijkt me dat je bang bent dingen in je eentje te ondernemen omdat dit blijkbaar 'not done' is. Tenminste, zo komt het op me over.

Zoek professionele hulp. Iets wat al 33 jaar een probleem is ga je niet oplossen door hier een topic te openen.

Ik weet niet wat je fout doet. Misschien ben je iemand die overal drempels ziet, of misschien ben je niet goed in contact onderhouden vanuit een slecht zelfbeeld. Als je erachter zou komen wat het precies is waar je op vastloopt, zou je dan proberen om er iets aan te veranderen?
Bij mezelf merk ik dat ik het lastig vind om contact te onderhouden met mensen die ik heb leren kennen, vooral vanuit een gevoel dat ze niet op mijn berichten zitten te wachten, maar dat het moeilijk is om me daar overheen te zetten omdat het gevoel zo vertrouwd is geworden.

quote:

Op maandag 8 juli 2019 23:35 schreef Sturmic het volgende:

[..]

Ik ben jurist bij een overheidsinstelling.

Ik ook. Heb je ook geen collega's waar je na werk wat mee kan doen?