NWS Nieuws & Achtergronden
Discussieer hier diepgaander over de actualiteiten.
Tuurlijk is het absurd en lomp van een taxibedrijf om je zo op te stellen "nee kan niet".
Maar dat je dan de krant belt? Hoe gaat dat iets oplossen behalve dat je je zoon uitlevert als autist aan heel Telegraaf-lezend NL.
Over autisme gesproken, ik ben misschien bevooroordeeld maar ik ken in mijn directe omgeving meerdere mensen en kinderen die met een busje naar het speciaal onderwijs gaan/gingen en eentje die aan de diagnose ontkomen is maar door zijn ouders wel nog steeds als autistisch wordt gezien. Van allemaal is de moeder (imho) niet normaal. Komt uiterst vriendelijk, zorgzaam en betrokken over in eerste instantie maar zijn bemoeiziek, control freaks, rationaliserend en hebben onverwerkte trauma's. Zien hun kinderen als persoonlijke eigendommen die ze moeten managen en vertonen weinig voorbeeldgedrag.
Eén van deze gezinnen kende ik omdat ik er een woonruimte huurde. Het grappige was dat ze mij dezelfde behandeling begon te geven als haar (3 autistische) zoons. Bemoeien met alles, kleding die ik aanhad "is dat niet te koud?" of "wat zie je er mooi uit!!!" (zogenaamd spontaan
) als ik 's morgens naar mijn werk vertrok. Ze wou de hele tijd aandacht hebben, zogenaamd lief om mij uit te nodigen maar je kreeg dan niet echt contact, ze was overspannen en zo'n brace om haar arm enz. Met die zoons kon je wel normaal communiceren, lieve knullen met gewoon een sociaal leven, liepen continu met koptelefoons op (was dan weer omdat ze autistisch zijn volgens haar) en liepen haar ook expres uit de tent te lokken zodat ze weer ontplofte. Ik kreeg die neiging helaas ook, kut voor haar maar het was de enige manier om in de regie te blijven bij haar.
Zij vertelde ook steeds beschamende dingen over haar kinderen aan anderen, of viel uit tegen haar zoon waar ik bij stond, gewoon vernederingen dus wat zij dan volgens mij ervaarde als "dan zien anderen tenminste ook eens hoe mijn kinderen écht zijn".
Als je dan háár moeder zag lopen dan snapte je het wel weer dat zij gewoon niet beter weet (gemene, onredelijke veeleisende vrouw).
Je mag het niet zeggen om 1 of andere reden. Autisme zou aangeboren zijn maar ik geloof nooit dat 1) er zoveel autisten zijn en 2) kinderen van een emotioneel afgestompte vrouw die zelf op kind-niveau zit een normale emotionele ontwikkeling kunnen doorlopen.
Maar dat je dan de krant belt? Hoe gaat dat iets oplossen behalve dat je je zoon uitlevert als autist aan heel Telegraaf-lezend NL.
Over autisme gesproken, ik ben misschien bevooroordeeld maar ik ken in mijn directe omgeving meerdere mensen en kinderen die met een busje naar het speciaal onderwijs gaan/gingen en eentje die aan de diagnose ontkomen is maar door zijn ouders wel nog steeds als autistisch wordt gezien. Van allemaal is de moeder (imho) niet normaal. Komt uiterst vriendelijk, zorgzaam en betrokken over in eerste instantie maar zijn bemoeiziek, control freaks, rationaliserend en hebben onverwerkte trauma's. Zien hun kinderen als persoonlijke eigendommen die ze moeten managen en vertonen weinig voorbeeldgedrag.
Eén van deze gezinnen kende ik omdat ik er een woonruimte huurde. Het grappige was dat ze mij dezelfde behandeling begon te geven als haar (3 autistische) zoons. Bemoeien met alles, kleding die ik aanhad "is dat niet te koud?" of "wat zie je er mooi uit!!!" (zogenaamd spontaan
) als ik 's morgens naar mijn werk vertrok. Ze wou de hele tijd aandacht hebben, zogenaamd lief om mij uit te nodigen maar je kreeg dan niet echt contact, ze was overspannen en zo'n brace om haar arm enz. Met die zoons kon je wel normaal communiceren, lieve knullen met gewoon een sociaal leven, liepen continu met koptelefoons op (was dan weer omdat ze autistisch zijn volgens haar) en liepen haar ook expres uit de tent te lokken zodat ze weer ontplofte. Ik kreeg die neiging helaas ook, kut voor haar maar het was de enige manier om in de regie te blijven bij haar. Zij vertelde ook steeds beschamende dingen over haar kinderen aan anderen, of viel uit tegen haar zoon waar ik bij stond, gewoon vernederingen dus wat zij dan volgens mij ervaarde als "dan zien anderen tenminste ook eens hoe mijn kinderen écht zijn".
Als je dan háár moeder zag lopen dan snapte je het wel weer dat zij gewoon niet beter weet (gemene, onredelijke veeleisende vrouw).
Je mag het niet zeggen om 1 of andere reden. Autisme zou aangeboren zijn maar ik geloof nooit dat 1) er zoveel autisten zijn en 2) kinderen van een emotioneel afgestompte vrouw die zelf op kind-niveau zit een normale emotionele ontwikkeling kunnen doorlopen.
Springfield's looking pretty dusty today
Autisme bestaat in vele gradaties. We kunnen elkaar de hand schudden, want ik had vroeger een zwaar autistisch buurmeisje. Met haar was (en is) amper contact mogelijk.quote:Op vrijdag 28 juni 2019 04:15 schreef Lyrebird het volgende:
[..]
Het is lastig oordelen. Wij hadden vroeger een autistische buurjongen, en zijn ouders zijn daar bijna aan onderdoor gegaan. Het opvoeden van kinderen kost kruim; het opvoeden van kinderen met autisme kan enorm veel energie kosten.
De jongen uit dit topic zit op de havo. Zoiets is echt niet weggelegd voor mensen die zwaar autistisch zijn.
Niet waar. Ik had een zwaar autistische jongen op het gymnasium bij me zitten. Daar zag je ook aan dat er iets met hem was. Hij was gruwelijk slim, maar had dus ook moeite met onvoorspelbaarheid, veranderingen en prikkels.quote:
[..]
Autisme bestaat in vele gradaties. We kunnen elkaar de hand schudden, want ik had vroeger een zwaar autistisch buurmeisje. Met haar was (en is) amper contact mogelijk.
De jongen uit dit topic zit op de havo. Zoiets is echt niet weggelegd voor mensen die zwaar autistisch zijn.
Zo werkt er bij mij op het werk ook een jongen die volgens mij autistisch is. Heel aardige gast hoor, maar heeft moeite met praten en beweegt ook raar.
Misschien komthet door zijn lengte?
Misschien komthet door zijn lengte?
welcome to my submarine lair. It's long, hard and full of seamen!
Jouw ervaringen toepasbaar op de globale situatie?quote:
Tuurlijk is het absurd en lomp van een taxibedrijf om je zo op te stellen "nee kan niet".
Maar dat je dan de krant belt? Hoe gaat dat iets oplossen behalve dat je je zoon uitlevert als autist aan heel Telegraaf-lezend NL.
Over autisme gesproken, ik ben misschien bevooroordeeld maar ik ken in mijn directe omgeving meerdere mensen en kinderen die met een busje naar het speciaal onderwijs gaan/gingen en eentje die aan de diagnose ontkomen is maar door zijn ouders wel nog steeds als autistisch wordt gezien. Van allemaal is de moeder (imho) niet normaal. Komt uiterst vriendelijk, zorgzaam en betrokken over in eerste instantie maar zijn bemoeiziek, control freaks, rationaliserend en hebben onverwerkte trauma's. Zien hun kinderen als persoonlijke eigendommen die ze moeten managen en vertonen weinig voorbeeldgedrag.
Eén van deze gezinnen kende ik omdat ik er een woonruimte huurde. Het grappige was dat ze mij dezelfde behandeling begon te geven als haar (3 autistische) zoons. Bemoeien met alles, kleding die ik aanhad "is dat niet te koud?" of "wat zie je er mooi uit!!!" (zogenaamd spontaan
Zij vertelde ook steeds beschamende dingen over haar kinderen aan anderen, of viel uit tegen haar zoon waar ik bij stond, gewoon vernederingen dus wat zij dan volgens mij ervaarde als "dan zien anderen tenminste ook eens hoe mijn kinderen écht zijn".
Als je dan háár moeder zag lopen dan snapte je het wel weer dat zij gewoon niet beter weet (gemene, onredelijke veeleisende vrouw).
Je mag het niet zeggen om 1 of andere reden. Autisme zou aangeboren zijn maar ik geloof nooit dat 1) er zoveel autisten zijn en 2) kinderen van een emotioneel afgestompte vrouw die zelf op kind-niveau zit een normale emotionele ontwikkeling kunnen doorlopen.
Er zijn ongetwijfeld kutouders met onverwerkte trauma's die hun kinderen ermee verpesten, er zijn ouders die hun eigen onvermogen het liefste verklaard zien door een etiketje, maar er zijn veel, veel meer ouders die gewoon kinderen met een stoornis in het autistische spectrum hebben en daar het beste van proberen te maken.
Denk je serieus dat er artsen zijn die als een malle die etiketjes uit zitten te delen zonder onderbouwing aan dreinende ouders? Weet je überhaupt hoe zo'n diagnose tot stand komt?
Daarom ook het (discutabele) onderscheid tussen hoog- en laagfunctionerende autisten. Genoeg autisten die in het reguliere onderwijs zitten of zaten. Zeker vroeger toen er nog geen focus op was.quote:
[..]
Niet waar. Ik had een zwaar autistische jongen op het gymnasium bij me zitten. Daar zag je ook aan dat er iets met hem was. Hij was gruwelijk slim, maar had dus ook moeite met onvoorspelbaarheid, veranderingen en prikkels.
Problemen met motoriek is een van de kenmerken van autisme. Veel bewegen typisch en/of hebben moeite met fijne motoriek.quote:
Zo werkt er bij mij op het werk ook een jongen die volgens mij autistisch is. Heel aardige gast hoor, maar heeft moeite met praten en beweegt ook raar.
Misschien komthet door zijn lengte?
"Een menschenhater, menschenschuwend mensch, die niet gaarne andere menschen ziet; een wonderlijk, ongezellig mensch, vijand van alle vrolijkheid.'
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
Er zijn boven de 35 hordes mensen met een autistische stoornis die alleen de diagnose niet hebben gekregen want vroeger was je gewoon een vervelend kind of had je een "MBD". Ik werkte veel in archieven en daar lopen ze bij bosjes rond: communicatief niet erg vaardige maar enorm secure mensen met een gebruiksaanwijzing.quote:
Zo werkt er bij mij op het werk ook een jongen die volgens mij autistisch is. Heel aardige gast hoor, maar heeft moeite met praten en beweegt ook raar.
Misschien komthet door zijn lengte?
Jazeker, psychiaters, psychologen en orthopedagogen doen dat.quote:
Denk je serieus dat er artsen zijn die als een malle die etiketjes uit zitten te delen zonder onderbouwing aan dreinende ouders? Weet je überhaupt hoe zo'n diagnose tot stand komt?
Ik heb zelf gewerkt als psycholoog in de GGZ. Met de DSM in de hand gedragssymptomen afvinken. Er wordt dus enkel naar gedrag gekeken. Er is geen holistische visie op de mens en het gezin. Er worden vragenlijsten afgenomen die gaan over symptomen en klachten.
Hoe een opstandig, teruggetrokken of hyperactief kind zich van binnen voelt is heel lastig te achterhalen en vereist veel tijd en inlevingsvermogen. Een kind weet niet beter dan de situatie waar het in zit en past zich aan, dus gaat nooit zeggen "ik slaap 's nachts niet omdat mijn moeder emotioneel onbereikbaar is al sinds ik een baby ben".
Dus ga je observeren, zie je abnormaal gedrag en ga je en etiketten plakken. Blij dat je het "opgelost" hebt want daar word je voor betaald.
Ik ken hele schrijnende verhalen met isoleercellen etc. Eenmaal gediagnosticeerd is er niemand die nog de moeite neemt om echt contact met je te maken.
Terwijl ieder normaal denkend mens wéét dat kinderen gaan dreinen, opstandig worden, onzeker worden, als er iets niet in orde is in het gezin. Bedplassen, motorische problemen, leerachterstanden. Vaak is er (imho) sprake van een getraumatiseerde moeder met hechtingsproblematiek en/of spanningen in de relatie tussen de ouders.
En je gelooft het niet, maar.... in de gezondheidszorg werken dus juist al die moeders met autistische kinderen
Orthopedagogen zijn de meest betweterige personen met het minste zelfinzicht die ik ken.
Mensen worden vaak hulpverlener omdat ze zichzelf willen helpen. Het syndroom van de narcistische hulpverlener. De GGZ houdt dus die hele autisme trend in stand. Bovendien zijn diagnoses noodzakelijk om behandeling (vergoed) te krijgen. Behandeling richt zich vaak niet op ontwikkeling van de ouders maar op het kind zelf.
Dat deze diagnoses mensenlevens verwoesten en een zéér vertekend beeld geven van de invloed van gezinsdynamiek op een mensenleven is van secundair belang.
Springfield's looking pretty dusty today
Nou dat is dat een totaal ander beeld dat wat ik ken, als moeder van. Overigens is er bij mijn zoon geen enkele twijfel, er is onlangs zelfs een genetische mutatie bij hem gevonden die o.a. zijn autisme verklaart, al dan niet deels. Dat is dan na 16 jaar onderzoek, waarop hij zo'n beetje elk jaar opnieuw langdurig is geobserveerd. Hij heeft zijn officiële diagnose sinds hij 8 is en die ging al helemaal niet over 1 nacht ijs.quote:
[..]
Jazeker, psychiaters, psychologen en orthopedagogen doen dat.
Ik heb zelf gewerkt als psycholoog in de GGZ. Met de DSM in de hand gedragssymptomen afvinken. Er wordt dus enkel naar gedrag gekeken. Er is geen holistische visie op de mens en het gezin. Er worden vragenlijsten afgenomen die gaan over symptomen en klachten.
Hoe een opstandig, teruggetrokken of hyperactief kind zich van binnen voelt is heel lastig te achterhalen en vereist veel tijd en inlevingsvermogen. Een kind weet niet beter dan de situatie waar het in zit en past zich aan, dus gaat nooit zeggen "ik slaap 's nachts niet omdat mijn moeder emotioneel onbereikbaar is al sinds ik een baby ben".
Dus ga je observeren, zie je abnormaal gedrag en ga je en etiketten plakken. Blij dat je het "opgelost" hebt want daar word je voor betaald.
Ik ken hele schrijnende verhalen met isoleercellen etc. Eenmaal gediagnosticeerd is er niemand die nog de moeite neemt om echt contact met je te maken.
Terwijl ieder normaal denkend mens wéét dat kinderen gaan dreinen, opstandig worden, onzeker worden, als er iets niet in orde is in het gezin. Bedplassen, motorische problemen, leerachterstanden. Vaak is er (imho) sprake van een getraumatiseerde moeder met hechtingsproblematiek en/of spanningen in de relatie tussen de ouders.
En je gelooft het niet, maar.... in de gezondheidszorg werken dus juist al die moeders met autistische kinderen
Orthopedagogen zijn de meest betweterige personen met het minste zelfinzicht die ik ken.
Mensen worden vaak hulpverlener omdat ze zichzelf willen helpen. Het syndroom van de narcistische hulpverlener. De GGZ houdt dus die hele autisme trend in stand. Bovendien zijn diagnoses noodzakelijk om behandeling (vergoed) te krijgen. Behandeling richt zich vaak niet op ontwikkeling van de ouders maar op het kind zelf.
Dat deze diagnoses mensenlevens verwoesten en een zéér vertekend beeld geven van de invloed van gezinsdynamiek op een mensenleven is van secundair belang.
Enne:
Riekt wel héél erg naar de achterhaalde ijskastmoeder-diagnose.quote:"ik slaap 's nachts niet omdat mijn moeder emotioneel onbereikbaar is al sinds ik een baby ben".
Waarom wordt je zoon jaarlijks langdurig geobserveerd ?
Het zal ergens goed voor zijn maar het klinkt als een middeleeuwse martelmethode.
Als jouw moeder jou langdurig zou laten observeren en ze zeggen vervolgens dat je (nog steeds) niet normaal bent, wat doet het dan met je?
Laat ze jaarlijks jouw zoon langdurig helpen een gezond zelfbeeld op te bouwen ipv naar hem te gaan zitten kijken.
Die ijskasttheorie is tegenwoordig niet meer zo achterhaald.
Inmiddels is ook bekend dat verschillende kinderen in een gezin een totáál andere ervaring kunnen hebben van hun opvoeding. Dus dat de ene autistisch is en de andere heel normaal is ook geen argument meer.
https://www.sciencedirect(...)ii/S0010440X18301925
Naar mijn mening op basis van wat ik zo om me heen zie (en in de ggz) wordt deze hechtingsproblematiek al te vaak beschouwd als een (aangeboren) defect bij het kind waar je als ouder geen verschil in zou kunnen maken. Vind ik totaal onlogisch aangezien een kind vanaf dag 1 letterlijk voor zijn overleving en identiteitsontwikkeling van zijn verzorgers afhankelijk is. Dat een moeder zich niet bewust is van wat ze uitzendt naar het kind, maakt nog niet dat het altijd allemaal maar goed en gezond is. Kind past zich wel aan. Ik ken iig géén moeder die beweert dat haar kind onveilig of afstandelijk gehecht is en toch komt dat heel erg veel voor. Van wie zijn die kinderen dan? Grote misvatting dat je het aan je kind zou merken dat het onveilig gehecht is. Zoiets uit zich juist in ADHD, ODD, autisme, schizofrenie, lichamelijke problemen.
Veel mensen leven in een absurd idee van wat "normaal" is, ratio boven gevoel, verstandshuwelijken, machtsstrijd binnen hun eigen familie, hypotheken op 2 inkomens, sporten, diëten, antidepressiva, en als een kind hun manier van leven niet kan accepteren moet het zich maar aanpassen. Maar dat gaat niet.
En dan krijg je zo'n Tim die het slachtoffer is van een kwaaie moeder die continu iedereen de schuld geeft behalve zichzelf.
Het zal ergens goed voor zijn maar het klinkt als een middeleeuwse martelmethode.
Als jouw moeder jou langdurig zou laten observeren en ze zeggen vervolgens dat je (nog steeds) niet normaal bent, wat doet het dan met je?
Laat ze jaarlijks jouw zoon langdurig helpen een gezond zelfbeeld op te bouwen ipv naar hem te gaan zitten kijken.
Die ijskasttheorie is tegenwoordig niet meer zo achterhaald.
Inmiddels is ook bekend dat verschillende kinderen in een gezin een totáál andere ervaring kunnen hebben van hun opvoeding. Dus dat de ene autistisch is en de andere heel normaal is ook geen argument meer.
https://www.sciencedirect(...)ii/S0010440X18301925
De invloed van stress en trauma van een moeder op het ontwikkelende brein van het kind (in de baarmoeder, babytijd) blijkt enorm te zijn. Kinderen van deze moeders worden geboren en groeien op met een continu geactiveerd stresssysteem waardoor de hersenontwikkeling anders verloopt - ze staan in een overlevingsmodus en passen zich totaal aan de omstandigheden aan. Er ontwikkelt zich dan geen innerlijke persoonlijkheid maar een verzameling gedrag dat ontstaan is uit angstige ontwijking.quote:ASD is a neurodevelopmental disorder with complex genetic components that are influenced by the environment. Deficits in social-communication skills and a restricted, repetitive repertoire of behaviors emerge early in a child's development. While parents do not cause these difficulties, impairments in social-relatedness can strain parent-child relationships and interactions and parental stress can have transactional effects that impede development. Parents with the BAP could have trouble with parenting because of their own characteristics. Furthermore, children with ASD are prone to co-occurring diagnoses of ADHD, anxiety, specific phobias, and depression as well as medical problems that can further strain parent-child relations and impact emotional well-being and goal achievement.
Evidence suggests that as with TD children, parental sensitivity and synchronization do enhance development in a number of domains of development. Parents play a major role in many interventions, from carrying out interventions that enhance parents' responsiveness to infant cues and following a child's lead, to serving as coaches and co-therapists. Evidence suggests that these interventions take time and may have long-range positive effects that can be difficult to capture in research studies.
Studies conducted around the world, e.g., in the United States, the United Kingdom, Scandinavian countries, France, Israel, the Netherlands, Japan and China, provide insights into the relations between parenting behaviors and child development in children with ASD. These insights have provided and will continue to provide direction for treatments that involve parents and families. In particular, parent and family characteristics that may negatively impact treatment efficacy, including the BAP found in many families, need to be identified and factored into interventions.
Naar mijn mening op basis van wat ik zo om me heen zie (en in de ggz) wordt deze hechtingsproblematiek al te vaak beschouwd als een (aangeboren) defect bij het kind waar je als ouder geen verschil in zou kunnen maken. Vind ik totaal onlogisch aangezien een kind vanaf dag 1 letterlijk voor zijn overleving en identiteitsontwikkeling van zijn verzorgers afhankelijk is. Dat een moeder zich niet bewust is van wat ze uitzendt naar het kind, maakt nog niet dat het altijd allemaal maar goed en gezond is. Kind past zich wel aan. Ik ken iig géén moeder die beweert dat haar kind onveilig of afstandelijk gehecht is en toch komt dat heel erg veel voor. Van wie zijn die kinderen dan? Grote misvatting dat je het aan je kind zou merken dat het onveilig gehecht is. Zoiets uit zich juist in ADHD, ODD, autisme, schizofrenie, lichamelijke problemen.
Veel mensen leven in een absurd idee van wat "normaal" is, ratio boven gevoel, verstandshuwelijken, machtsstrijd binnen hun eigen familie, hypotheken op 2 inkomens, sporten, diëten, antidepressiva, en als een kind hun manier van leven niet kan accepteren moet het zich maar aanpassen. Maar dat gaat niet.
En dan krijg je zo'n Tim die het slachtoffer is van een kwaaie moeder die continu iedereen de schuld geeft behalve zichzelf.
Springfield's looking pretty dusty today
Ik heb een ziekte waarbij ik geen respect heb voor anderen. Heb een beetje respect voor mij.quote:
[..]
Ja en dat claimt zowel Tim als zijn moeder toch ook niet? Beetje respect voor een ander man, die het niet zo makkelijk heeft als jij. Clown
melksommelier en vertrouwenspersoon fok
Nee je hebt gewoon geen respectquote:
[..]
Ik heb een ziekte waarbij ik geen respect heb voor anderen. Heb een beetje respect voor mij.
welcome to my submarine lair. It's long, hard and full of seamen!
Trieste kerel ben je idd.quote:
[..]
Doe is normaal man. Ik heb een ziekte!!!
welcome to my submarine lair. It's long, hard and full of seamen!
Dat is geen ervaring hebben. De wereld is immers niet perfect afgetast op de problematiek van jezelf, je zoon of wie of wat dan ook.quote:
[..]
Juist wel. Moeder zal heus goed kunnen inschatten wat het effect is van het moeten wachten op de taxi. Juist omdát ze al zo veel ervaring heeft met de problematiek van haar zoon.
Je hebt zwaar autistisch en zwaar autistisch... Het buurmeisje dat ik beschreef, kon amper praten en zat urenlang op de stoep, herhaaldelijke bewegingen te maken. Ook anno nu - ze zal rond de 30 zijn - komen er alleen wat losse woorden en kreten uit. Iemand met haar gradatie van autisme is absoluut niet staat om schoollessen te volgen en al zeker niet op havo-niveau.quote:
[..]
Niet waar. Ik had een zwaar autistische jongen op het gymnasium bij me zitten. Daar zag je ook aan dat er iets met hem was. Hij was gruwelijk slim, maar had dus ook moeite met onvoorspelbaarheid, veranderingen en prikkels.
Klopt, maar dat is volgens de OP niet het probleem.quote:
Als je bij een autist de planning aanpast mbt tijden etc kun je inderdaad tegen een gigantisch probleem aanlopen. Structuur is voor die groep ontzettend belangrijk. Als je daarin gaat rommelen kun je tegen een groot probleem aanlopen.
Een taxi is duur he, mss hebben ze het niet zo breed. Zij werkt al niet...je kan niet in hun portemonnee kijkenquote:
Er zijn duidelijke afspraken gemaakt tussen haar en het betaalde vervoer voor haar zoon en daar hoort deze aanpassing niet bij. Ze kan ook moeilijk de schuld bij de school leggen. Zij kunnen moeilijk een heel rooster omgooien vanwege die ene autistische scholier.
Maar erger is dat zij haar zoon, die niet tegen verandering kan, al dagenlang thuis houd omdat ze het vertikt om 1x per dag een taxi te betalen om hem thuis te brengen. En vervolgens wel de publiciteit opzoeken om je beklag te doen
Ja inderdaad. Ik vraag me overigens wel af of hij niet op een speciale school zit als hii best veel last heeft van zijn autisme en speciaal vervoer heeft. Zoja mag de school ook meedenken in een oplossing anders moet je niet zo een school starten. Als het een normale school is heb je een beetje pech helaas.quote:
Als je bij een autist de planning aanpast mbt tijden etc kun je inderdaad tegen een gigantisch probleem aanlopen. Structuur is voor die groep ontzettend belangrijk. Als je daarin gaat rommelen kun je tegen een groot probleem aanlopen.
Ik weet de situatie rondom Tim niet. Mijn reacties waren in zijn algemeenheid bedoeld om dat een aantal personen autisme iets te makkelijk opvatten. En dan heb jr natuurlijk diverse vormen.quote:Op vrijdag 28 juni 2019 22:53 schreef madeliefff het volgende:
[..]
Ja inderdaad. Ik vraag me overigens wel af of hij niet op een speciale school zit als hii best veel last heeft van zijn autisme en speciaal vervoer heeft. Zoja mag de school ook meedenken in een oplossing anders moet je niet zo een school starten. Als het een normale school is heb je een beetje pech helaas.
Maar heb je kinderen met een autisme dan kun je een zware kluif hebben. Het is mij iets te makkelijk om te roepen dat ouders hun kinderen niet kunnen opvoeden in die gevallen.
Dat taxibedrijf moet zich ook gewoon aan de gemeentelijke regels houden en die staan geen afwijkende vervoertijden toe, zelfs niet als het kind ziek is geworden op school.quote:Op vrijdag 28 juni 2019 12:53 schreef -marz- het volgende:
Tuurlijk is het absurd en lomp van een taxibedrijf om je zo op te stellen "nee kan niet".
O op een aangepaste school dus lees ik netquote:
[..]
Ja inderdaad. Ik vraag me overigens wel af of hij niet op een speciale school zit als hii best veel last heeft van zijn autisme en speciaal vervoer heeft. Zoja mag de school ook meedenken in een oplossing anders moet je niet zo een school starten. Als het een normale school is heb je een beetje pech helaas.
Het is bijna vakantie en na de zomervakantie zal er ook geen tropenrooster meer zijn. Het lijkt mij sterk dat ze uit pure nood de media op zoekt.quote:
[..]
Een taxi is duur he, mss hebben ze het niet zo breed. Zij werkt al niet...je kan niet in hun portemonnee kijken
Als ze geen geld heeft voor die paar ritjes dan heeft ze duidelijk moeite met budgetbeheer en kan ze beter haar energie in haar geldzaken steken.
In plaats daarvan gaat ze in de media afgeven op 2 bedrijven die je niet verantwoordelijk mag houden voor dit probleem. Dat taxibedrijf heeft gewoon een contract waarin staat op welke tijden haar zoon vervoerd moet worden. Als ze al een mogelijkheid hebben om op dat latere tijdstip hem op te halen, dan hebben ze daartoe geen enkele verplichting.
En de school heeft de verantwoordelijkheid om zo goed mogelijk al hun leerlingen tegemoet te komen. Dat is precies wat ze hebben gedaan door het tropenrooster in te schakelen, maar daarvan is altijd wel 1 iemand de dupe. Beetje laf van die moeder om daarover te klagen.
Dit is gewoon een gevalletje overmacht en daar zal ze wel vaker mee te maken krijgen.
Steun het Kiva Fok! team!
http://www.kiva.org/team/fok
http://www.kiva.org/team/fok
Echt bullshit dit dat t aan budgetbeheer moet liggen. Als je weinig geld hebt en wel noodzakelijke kosten heb je niet veel keuze he.quote:
[..]
Het is bijna vakantie en na de zomervakantie zal er ook geen tropenrooster meer zijn. Het lijkt mij sterk dat ze uit pure nood de media op zoekt.
Als ze geen geld heeft voor die paar ritjes dan heeft ze duidelijk moeite met budgetbeheer en kan ze beter haar energie in haar geldzaken steken.
In plaats daarvan gaat ze in de media afgeven op 2 bedrijven die je niet verantwoordelijk mag houden voor dit probleem. Dat taxibedrijf heeft gewoon een contract waarin staat op welke tijden haar zoon vervoerd moet worden. Als ze al een mogelijkheid hebben om op dat latere tijdstip hem op te halen, dan hebben ze daartoe geen enkele verplichting.
En de school heeft de verantwoordelijkheid om zo goed mogelijk al hun leerlingen tegemoet te komen. Dat is precies wat ze hebben gedaan door het tropenrooster in te schakelen, maar daarvan is altijd wel 1 iemand de dupe. Beetje laf van die moeder om daarover te klagen.
Dit is gewoon een gevalletje overmacht en daar zal ze wel vaker mee te maken krijgen.
Alleen een tropenrooster invoeren
Is niet voldoende. Als de leiding vd school al moeite heeft met het oplossen van zoiets wat doen ze dan in godsnaam in die functie.K heb geen idee wat ze al hebben ondernomen natuurlijk verder. Hij zal trouwens vast ook niet de enige autist zijn daar en de enige zijn die hier tegenaan loopt .
Niemand hier weet hoe de situatie exact in elkaar steekt we zijn nu slechts aan het speculeren
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 29-06-2019 10:48:38 ]
|
|
