Verhuis/klus/woon voorpret en kriebelstopic #69

quote:

Op donderdag 13 juni 2019 22:34 schreef Claudia_x het volgende:
Morgen dus de grote dag, Sq en bb?

Yesyes! shit gets real.
Kunnen jullie je voorstellen dat ik over een half jaar de kerstboom daar heb staan? Ik iig niet. Het lijkt nog steeds een flauwe grap allemaal

quote:

Op donderdag 13 juni 2019 22:34 schreef Stormqueen het volgende:

[..]

Bwehehe. Hadden ze alles al?

Mijn kleuter heeft nu dus een prachtige, door mij ontworpen, slaapkamer in zonnig geel met hout, staal en bosdieren.

Wat mijn kleuter eigenlijk wil is een wanstaltige slaapkamer met hartjes, eenhoorns, roze en paars en wit en een hoogslaper. Dat vooruitzicht maakt alle ellende goed in haar hoofd

We begeven ons denk ik te veel in bevoorrechte kringen. Het zijn vooral de vriendjes die alles hebben: een enorm huis, een trampoline, een boot, een Playstation op de kamer en een Tesla voor de deur. Als wij enthousiast zijn over onze Honda, dan rolt zoonlief met zijn ogen. Die is ontzettend níet onder de indruk van wat dan ook. Maar als ik dan uit m'n werk kom, zie ik hem wel met een kussentje in de hangmat liggen, waar hij niet uit te slaan is. De dankbaarheid bevindt zich ergens onder een groot aantal lagen onverschilligheid.

Krijgt dochterlief de wanstaltige kamer of ga je de regie in handen houden? Ik ben zelf van het voorselecteren. Zo weet ik dat de uitkomst acceptabel is en hebben de kinderen het gevoel dat ze ook iets in te brengen hebben.

Ik vertrouw jullie doorgewinterde moeders

Ik kreeg net filmpjes van de discodansavond van mijn elfjarige nichtje op groep 8 kamp. Echt, ik ben zo wanstaltig oud geworden ze is toch pas geboren???

Spannend SQ en blei
Hier ook een dochter die roze roze roze wilde 1 muur mocht ze behang voor uitzoeken (roze met roze hartjes ) de rest is wit. Stuvakast met 2 roze deuren, roze kastje en roze vloerkleed en een hue lamp die op roze kan

Is redelijk snel te veranderen naar andere kleuren indien nodig

quote:

Op donderdag 13 juni 2019 22:39 schreef Claudia_x het volgende:

[..]

We begeven ons denk ik te veel in bevoorrechte kringen. Het zijn vooral de vriendjes die alles hebben: een enorm huis, een trampoline, een boot, een Playstation op de kamer en een Tesla voor de deur. Als wij enthousiast zijn over onze Honda, dan rolt zoonlief met zijn ogen. Die is ontzettend níet onder de indruk van wat dan ook. Maar als ik dan uit m'n werk kom, zie ik hem wel met een kussentje in de hangmat liggen, waar hij niet uit te slaan is. De dankbaarheid bevindt zich ergens onder een groot aantal lagen onverschilligheid.

Krijgt dochterlief de wanstaltige kamer of ga je de regie in handen houden? Ik ben zelf van het voorselecteren. Zo weet ik dat de uitkomst acceptabel is en hebben de kinderen het gevoel dat ze ook iets in te brengen hebben.

Ik ga voorselecteren, maar zij mag wel grotendeels zelf kiezen. Ze is een kind, haar kamer is haar domein. Heb het zelf nooit gemogen tot mijn 16e, zonder duidelijke reden, dus geef ik het haar graag wel
Ik koop gewoon zo'n Ikea hoogslaper en die ga ik pimpen. Roze klamboe heb ik al, hoef er eigenlijk alleen maar de juiste gordijntjes in te knutselen en een kleurtje op de muur kost nauwelijks inspanning

quote:

Op donderdag 13 juni 2019 21:21 schreef bleiblei het volgende:

[..]

Ik denk dat die schoonouders die paar K ophoesten zodat ze eindelijk optiefen .

Ja dat wilde ik niet zeggen

Zijn er hier ook mensen die al langer geleden verhuisd zijn met kinderen?
Een jaar geleden zijn we verhuisd. Dochter is van school veranderd, zat in groep 1 toen. Heeft hier vriendinnetjes, doet het goed op school... Maar wil toch eigenlijk terug... Niet eens om het huis maar meer om haar ene vriendin van school (die een klas hoger zat dus waarbij ze sowieso niet meer in de klas zou zitten nu), ze kan er nog steeds om huilen af en toe... Wat kunnen we hier nou mee?
Misschien meer een vraag voor OUD hoor

quote:

Op donderdag 13 juni 2019 22:47 schreef tombolafan het volgende:
Zijn er hier ook mensen die al langer geleden verhuisd zijn met kinderen?
Een jaar geleden zijn we verhuisd. Dochter is van school veranderd, zat in groep 1 toen. Heeft hier vriendinnetjes, doet het goed op school... Maar wil toch eigenlijk terug... Niet eens om het huis maar meer om haar ene vriendin van school (die een klas hoger zat dus waarbij ze sowieso niet meer in de klas zou zitten nu), ze kan er nog steeds om huilen af en toe... Wat kunnen we hier nou mee?
Misschien meer een vraag voor OUD hoor

Dat is precies mijn zorg voor mauw eigenlijk... Dus ik lees graag alvast mee

quote:

Op donderdag 13 juni 2019 22:42 schreef tombolafan het volgende:
Spannend SQ en blei
Hier ook een dochter die roze roze roze wilde 1 muur mocht ze behang voor uitzoeken (roze met roze hartjes ) de rest is wit. Stuvakast met 2 roze deuren, roze kastje en roze vloerkleed en een hue lamp die op roze kan

Is redelijk snel te veranderen naar andere kleuren indien nodig

Mijn dochter is niet zo prinsesserig, maar heeft ook een roze fase gehad. Daar kwamen we best goed doorheen met een wat verfijndere kleur roze van op de muur, een flamingolamp met neonlicht, wat prenten van dieren uit oude schoolboeken en hartjes in het haakwerk. Maar ik ben niet echt een relaxte moeder en maak flink werk van de voorselectie.

quote:

Op donderdag 13 juni 2019 22:47 schreef tombolafan het volgende:
Zijn er hier ook mensen die al langer geleden verhuisd zijn met kinderen?
Een jaar geleden zijn we verhuisd. Dochter is van school veranderd, zat in groep 1 toen. Heeft hier vriendinnetjes, doet het goed op school... Maar wil toch eigenlijk terug... Niet eens om het huis maar meer om haar ene vriendin van school (die een klas hoger zat dus waarbij ze sowieso niet meer in de klas zou zitten nu), ze kan er nog steeds om huilen af en toe... Wat kunnen we hier nou mee?
Misschien meer een vraag voor OUD hoor

Is het verdriet een probleem? D.w.z., zit het haar dagelijks leven en geluk in de weg? Zo niet, is het dan wel iets wat je voor je dochter moet willen oplossen?

quote:

Op donderdag 13 juni 2019 22:54 schreef Claudia_x het volgende:

[..]

Is het verdriet een probleem? D.w.z., zit het haar dagelijks leven en geluk in de weg? Zo niet, is het dan wel iets wat je voor je dochter moet willen oplossen?

Hier sluit ik me bij aan.
O. wilde het eerste jaar ook terug naar de flat terwijl hij nu een eigen kamer had en veilig buiten kon spelen met klasgenootjes etc.
We zijn er op in gegaan als hij het aangaf maar zijn niet actief op zoek gegaan naar een oplossing. De gewenste oplossing ging er tenslotte ook niet komen.

Gemis mag er ook zijn. Hoe moeilijk het ook is voor jou als ouder om verdriet in je kind te zien, het is op een bepaalde manier fantastisch dat je kind tot die emotie in staat is. Gemis kun je alleen ervaren als je een gevoel van verbinding hebt gehad.

Als gemis het opbouwen van een ander leven in de weg staat, dan zou ik wel ingrijpen. Ik denk dan bijvoorbeeld aan het niet willen of kunnen aangaan van nieuwe vriendschappen. Maar als daar geen sprake van is, dan zou ik het houden bij luisteren en misschien ook over je eigen ervaringen vertellen.

quote:

Op donderdag 13 juni 2019 22:47 schreef tombolafan het volgende:
Zijn er hier ook mensen die al langer geleden verhuisd zijn met kinderen?
Een jaar geleden zijn we verhuisd. Dochter is van school veranderd, zat in groep 1 toen. Heeft hier vriendinnetjes, doet het goed op school... Maar wil toch eigenlijk terug... Niet eens om het huis maar meer om haar ene vriendin van school (die een klas hoger zat dus waarbij ze sowieso niet meer in de klas zou zitten nu), ze kan er nog steeds om huilen af en toe... Wat kunnen we hier nou mee?
Misschien meer een vraag voor OUD hoor

Komt dat vriendinnetje nog wel eens bij jullie over de vloer? Of je dochter bij haar?

Ik (man van SQ) zit met idd. dezelfde zorg, maarrr kan van mijzelf vroeger herinneren (verhuist toen ik 7 was, beste vriendje van toen ook maar wel gelijk 50km verderop). Dat ik dat verdriet niet heb gehad..en dat was vooral omdat wij nog 1 a 2 keer per jaar bij elkaar gingen logeren.

quote:

Op donderdag 13 juni 2019 22:47 schreef tombolafan het volgende:
Zijn er hier ook mensen die al langer geleden verhuisd zijn met kinderen?
Een jaar geleden zijn we verhuisd. Dochter is van school veranderd, zat in groep 1 toen. Heeft hier vriendinnetjes, doet het goed op school... Maar wil toch eigenlijk terug... Niet eens om het huis maar meer om haar ene vriendin van school (die een klas hoger zat dus waarbij ze sowieso niet meer in de klas zou zitten nu), ze kan er nog steeds om huilen af en toe... Wat kunnen we hier nou mee?
Misschien meer een vraag voor OUD hoor

We zijn eerder verhuisd toen onze dochter 3,5 was. Nog geen school dus, en nog weinig echte vriendjes en vriendinnetjes. Toch is ze ook wel eens verdrietig geweest over het oude huis, haar oude kamer en ons oude buurtje. Dan moest ze even huilen. En dat is prima. En dat begrijpen we ook, want ook daar woonden we fijn.

Twee jaar geleden inmiddels, in groep 4 en toen ze dus 7 was, verhuisde haar liefste vriendinnetje. Te ver weg om op eigen gelegenheid contact te blijven houden. Dus hebben de ouders van het vriendinnetje en wij het contact onderhouden, op verzoek van de meiden wel. We hebben ze niet gepusht of contact onderhouden als ze daar niet om vroegen, maar ze zijn elkaar trouw gebleven. Inmiddels hebben ze allebei een telefoon en houden ze via whatsapp zelf contact. Ze spreken regelmatig af en missen nooit elkaars verjaardag.

Ik denk dat het belangrijk is om de gevoelens te erkennen. Er is niets mis met ergens zo nu en dan verdrietig om zijn. Als het verdriet allesoverheersend wordt en een kind niet toekomt aan het opbouwen van een nieuw leven met andere vriendjes en vriendinnetjes, lijkt het me zaak er iets meer mee te doen.

Ze mag ook zeker verdrietig zijn. Inmiddels zijn we er ook achter (door praten) dat het puur dat vriendinnetje is... Ze verheerlijk het ook wel echt een beetje. Ik ben dat meisje en moeder een keer tegengekomen in de supermarkt en zij was een stuk minder enthousiast

Wilde toen ook wel afspreken maar die moeder was ook niet erg toeschietelijk. M'n dochter heeft wel een tekening gemaakt en opgestuurd laatst

Dar verheerlijken herken ik wel, dat is denk ik ook een beetje de leeftijd. Dat deed onze dochter dus met het oude huis en haar kamertje. Ach ja, dat is hun ervaring, hun gevoel.
Jouw dochter is kennelijk nogal dol op dat vriendinnetje (geweest) en vindt het dus moeilijk loslaten.

quote:

Op vrijdag 14 juni 2019 10:24 schreef miss_sly het volgende:
Dar verheerlijken herken ik wel, dat is denk ik ook een beetje de leeftijd. Dat deed onze dochter dus met het oude huis en haar kamertje. Ach ja, dat is hun ervaring, hun gevoel.
Jouw dochter is kennelijk nogal dol op dat vriendinnetje (geweest) en vindt het dus moeilijk loslaten.

Zeker, ze is ook erg gevoelig sowieso dus dat scheelt ook nog... En er is wel ruimte voor, zeker! Ik vroeg me alleen af hoe lang zoiets 'normaal' duurt en of we er iets mee moeten ofzo, ik vind het vooral vervelend voor haar.

quote:

Op vrijdag 14 juni 2019 10:29 schreef tombolafan het volgende:

[..]

Zeker, ze is ook erg gevoelig sowieso dus dat scheelt ook nog... En er is wel ruimte voor, zeker! Ik vroeg me alleen af hoe lang zoiets 'normaal' duurt en of we er iets mee moeten ofzo, ik vind het vooral vervelend voor haar.

onze dochter haar beste vriendje verhuisde dit schooljaar in de herfstvakantie. En hoewel het op school en met vriendjes maken enzo prima ging, heeft hij zeker een maand of 7 de boodschap afgegeven dat als hij het voor het zeggen had, ze direct terug zouden verhuizen. Maar langzaam maar zeker ebde dat gevoel ook bij hem wel weg, en werd het oke om in het nieuwe huis te wonen.
En ja, laten we wel wezen: je kunt het verhuizen niet zomaar terugdraaien. Zelfs als een kind wel echt heel erg ongelukkig zou zijn.

Tombo, hier ook die ervaring. Maar ik merk wel dat de oude situatie wordt geïdealiseerd, Kuiken zei laatst ineens: "ik had op mijn oude school een beste vriend die heette X". Nou heeft hij buiten school om welgeteld 1x met dat kindje gespeeld, en hij heeft 3 maanden op die school gezeten. .
Het is ook niet makkelijk, verhuizen en daarbij nieuwe dingen moeten opbouwen. Ik heb er zelf in het begin ook super veel moeite mee gehad, meerdere huilbuien, extreme heimwee.... ik ben pas rond kerst opgehouden met op Funda checken of er in onze oude woonplaats niet iets te koop kwam naar onze smaak (we verhuisden in mei).
En sinds heel kort kan ik door onze oude provincie rijden zonder te moeten huilen. Mijn oude dorp is nu voor mij een plek waar ik fijn gewoond heb, niet meer de plek waar ik thuis ben.
Het moet wennen en slijten, ook voor een kind. Misschien soms wel extra voor een kind, omdat die geen zeggenschap heeft gehad in de verhuizing.

Het lijkt mij ook heel lastig voor die kindjes. Het is toch een beetje het vertrouwde wat dan weg is. En het kan best even duren voor zoiets terug is.

Ik had echt enorme heimwee naar Eindhoven. Nu nog steeds wel. Maar het probleem bleek meer te zijn dat ik in ons vorige huis gewoon niet op mijn plek zat. Het nieuwe huis is wat dat betreft nu al een stuk beter.

Misschien verhuizen we wel weer een keer naar Eindhoven. Misschien ook niet. Zien we over een paar jaar wel weer.

Nou verhuisden wij in krap 16 maanden tijd twee keer en twee keer binnen een straal van een kilometer waarbij alleen het huis anders werd, niet eens de school en zo, maar dan nog roepen beide kinderen nog wel eens dat ze terug willen naar het oude huis. Want daar lag een speeltuin voor de deur. En als ik dan de voordelen van het huidige huis opnoem gaan ze daar echt wel mee akkoord, maar het is echt iets dat moet slijten ja.

Ik heb in het tijdelijke huis wel echt moeite gehad met wennen, maar dat was geen fijn huis, de plek was niet fijn, ik moest wennen aan overal stenen om me heen en de lucht amper zien. Maar wij hadden het vooruitzicht op een nieuw huis en dat zagen we elke dag de lucht in gaan, dat hielp enorm. Nou woont mijn zusje tegenover ons oude huis en dat doet me dan niets. Het is goed waar we nu zijn.

Even tussendoor! Ons huis wordt vóór de bouwvak opgeleverd

quote:

Op vrijdag 14 juni 2019 12:12 schreef Tante_Soesa het volgende:
Even tussendoor! Ons huis wordt vóór de bouwvak opgeleverd

Jippie
Wat ontzettend fijn!

quote:

Op vrijdag 14 juni 2019 12:12 schreef Tante_Soesa het volgende:
Even tussendoor! Ons huis wordt vóór de bouwvak opgeleverd

Woop woop!!