[CL @ 01/05 - Veronica] FC Barcelona v Liverpool #6 HET KAN NOG

Woensdag 1 mei, de dag van het eerste duel in de halve finale tussen FC Barcelona en Liverpool. We trappen af in Camp Nou, beter gezegd; de speeltuin van Messi. We kunnen lang lullen of kort lullen: FC Barcelona voetbalt en pakt prijzen bij de gratie van de Argentijnse superster. Alles is bij de Catalanen afgesteld op hem; hoe verstandig dat is geweest, zal in de toekomst blijken als hij afzwaait. We kunnen er op zijn minst een voorspelling voor doen.

Aan de andere zijde van het veld staat Liverpool. De reis van Klopp bij Liverpool begon in oktober 2015, raasde langs een Europa League-finale en Champions League-finale; nu staat het voor tweede seizoen op rij in de halve finale van de Europa Cup. Links- of rechtsom is het een knappe prestatie, daar waar Hans en Pietje de prijzenkast bekijken en er niet veel in zien staan. Mensen met verstand weten beter. Hoe Klopp een van Rodgers geërfd horrorelftal heeft getransformeerd in een counterpressing en daarna voetbalmachine is een prestatie van formaat.

Firmino was er al, maar daaromheen zijn onder andere Mane, Salah, Wijnaldum, Allison, Van Dijk en Robertson heengebouwd. Kopen is in de Premier League makkelijk, maar het slim doen is nog wel eens lastig gebleken.

Een must, meer dan ooit
Voor Barça is de CL een must. We spreken over een club die sinds de eindzege in 2015 liefst drie keer onderuit ging in de kwartfinale, terwijl het de grote concurrent Real Madrid een unieke triple aan CL-zeges bijeen zag voetballen. Dat knaagt enorm, ook bij Lionel Messi. Een spreker is het niet, maar bij de traditionele Trofeu Joan Gamper-wedstrijd aan het begin van het seizoen sprak de kersverse aanvoerder over de CL als heilig doel dit seizoen. Daar deden leidinggevenden nog een beetje twijfelend over, maar driekwart jaar later is de Catalaanse club nog vol in de race.

Ondertussen heeft FC Barcelona zonder al teveel glans de landstitel in handbereik. We zagen Lionel Messi enkele keren een gouden performance afleveren, zoals tegen Betis en Sevilla, maar als team heeft het nooit gevlamd. Misschien in de 5-1-Clasico, maar Real Madrid onder Lopetegui was een lijdensweg van ongezond formaat. Misschien in de 6-1-Copa-zege op Sevilla, maar destijds liep Sevilla conditioneel tegen het rode aan en dat was duidelijk terug te zien in de resultaten.

FC Barcelona is, voor mij, het bastion van voetbal geweest. Ze hadden met Cruijff en Guardiola coaches die innoveerden, ze hadden een ongekende stroom aan talenten van La Masia, ze speelden mooi voetbal en met het hart. Sinds 2015, het jaar van het afscheid van Xavi, brokkelt het spel steeds verder af. Het is steeds meer berekenend en het populistische beleid neemt alleen maar toe. Dat zit deels verborgen in de definitieve verkiezing van Bartomeu nadat die crimineel Rosell, veroordeeld wegens onder andere fraude bij de Neymar-transfer, opvolgde. Precies in die periode, vooral op de grillen van het oude Barcelona, wonnen de Catalanen een treble.

Bartomeu’s tijdperk wordt gekenmerkt door de soms bizarre inkomende transfers, een downgrade in het voetbal van Barça en de paniek in La Masia. Op de achtergrond is de uitholling redelijk groot geweest. Nu heeft Barça haar eigen, als fantastisch beschouwde, parel Riqui Puig; die dreigde grappig genoeg nog een tijdje met een vertrek naar Tottenham omdat hij zich niet gewaardeerd voelde door de Catalaanse clubleiding. Dat is.. veelzeggend.

De kwaliteit van de transfers is uiteraard doorslaggevend voor de gekozen tactieken van Ernesto Valverde. Het is minder gedurfd, deels door een ouder wordende Pique, maar het komt ook door het soms krankzinnige transferbeleid. Wat is de identiteit van Barcelona? Wat zegt het dat Rakitic een sleutelfiguur is in dit Barcelona? Spreek met Barça-fans en je weet dat er enorm gevreesd wordt voor het Barça zonder Messi. Terwijl Real Madrid zich ogenschijnlijk in de nesten werkt, hebben de Madrilenen een redelijk talentvolle toekomst voor zich.

Als bij Barcelona één of twee steunpilaren wegvallen, is er van enige teamcohesie of structuur geen sprake. Voor een club die tactisch iedereen lang voorbleef, is dat redelijk gênant te noemen. Haal Messi weg en Barcelona heeft de grootste moeite om Leganes kapot te spelen. Haal Messi weg en Barcelona heeft een gigantisch probleem tegen een bij tijd en wijle slimmer voetballend Sevilla en Betis. Om nog te zwijgen over een bijna driekwart doodsaaie derby van Barcelona waar dan uiteindelijk Messi redding biedt.

Kan Messi ook de alfa zijn tegen Liverpool?