Zwangerschap en geboorte deel 1893

Dankje allen voor het medeleven en de felicitaties
Kleine Guus is echt om op te vreten!
Het was indd heftig, vooral nu ik net hoor dat ik in 1,5uur tijd van 4-5cm naar volledige ontsluiting ben gegaan.
Het leek voor mijn gevoel eeuwen te duren en kon het niet meer bij puffen.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

@Rebubbled ik wens jou heel veel succes en een mooie ontmoeting met je dochter
Hopelijk komt het snel op gang!

Oooh wat een schatjes!!!

Ahhh

Nohhhh Ze lijken inderdaad op elkaar zeg! Smelten dat plaatje!

Ah wat een ontzettende cuties samen. Prachtige kinderen Flav. Geniet ervan!🥰

Ik ben officieel over naar het ziekenhuis. Morgenochtend om 8u de eerste afspraak. Als de weeën nu alsnog komen moeten we ons melden bij het ziekenhuis. Vanavond hadden ze geen tijd meer voor een consult.. Top service nu al. Zie hier enorm naar uit. /sarcasme. Even flink uitgehuild bij boyfriend die in de startblokken staat om het bevalplan te verdedigen en door te vragen tot ze opgeven als ingrijpen niet echt nodig is.

En misschien heeft het ziekenhuis er ook helemaal geen zin in dat ik daar beval als mijn weeën starten en kan ik wel gewoon thuis blijven. Zoals de laatste twee keer in de afgelopen 24 uur met de consulten. 🙄

Ooh @Flav wat een prachtig duo heb je zo! En wat is V een lieve grote broer! Wat zijn eigenlijk z'n stats?
_{En Guus' pakje is van Hema, of niet? Ik had die ook klaar liggen als eerste pakje Maar de kraam dacht dat die te klein zou zijn (wat helemaal niet zo was) dus ze hadden iets groters aangetrokken. We noemen 't zijn boevenpak}

Oh bah, wat een nare start van de relatie zo, Rebub! Ik snap dat je daar tegenop ziet en er even goed om hebt moeten huilen. Hopelijk valt het allemaal mee en als je je er vannacht of morgenochtend meldt, luisteren ze gewoon goed naar jouw wensen. Veel succes nog!

Ahhh rebub!

Aah ik krijg accute baardrang van zo'n schattig plaatje

Rebubbled, wat n teleurstelling ja. Dat zou ik ook moeilijk vinden. Maar mooie ziekenhuisbevallingen bestaan vast ook. Succes!

quote:

Op zaterdag 27 april 2019 21:34 schreef -Mellow- het volgende:
Aah ik krijg accute baardrang van zo'n schattig plaatje

Rebubbled, wat n teleurstelling ja. Dat zou ik ook moeilijk vinden. Maar mooie ziekenhuisbevallingen bestaan vast ook. Succes!

Ik las baard-rang en vroeg me 3x af wat dat was...

Flav,
Daar is hij dan! De ware koning van deze dag.
En wat ziet jouw oudste er trots uit met zn mini broertje. Echt vertederend om te zien.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik vanmorgen even een traantje moest laten toen ik je post las met : hij is er! Ik was zó blij voor jou dat het je gelukt is om thuis te bevallen. Precies zoals het heeft moeten zijn.
En in zo’n korte tijd 4,5 cm extra ontsluiting. Wauw!

Rebubbled
Och lieve Meis, hou vol! Je bent nu gewoon zo kwetsbaar in de wereld als hooghóóg zwangere.
Als ik jouw Posts zo lees denk ik altijd aan hoe goed je alles onder controle hebt. Dit gaat je ook lukken. . Heb vertrouwen in je lijf en in je baby. Samen gaan jullie dit avontuur tot een fantastisch begin van jullie gezin afronden. Nu nog samen 1, maar binnenkort met zn drietjes. Komt goed. echt!

Ik ben vandaag met ro en man naar de rommelmarkt gegaan. Was na 30 min uitgeput (wel een paar sandalen gescoord ) en was blij toen ze zei dat ze moest plassen. wat betekende dat we naar de bios moesten waar ik gelijk een kop thee bestelde om
Bij te komen. Daarna ben ik naar huis gegaan (om te slapen ) en is manlief nog met ro verder gaan wandelen. Ze heeft een plastic kasteeltje gekocht en een pluche drol die scheten kan laten. Jongens wat een pret. ‘Ik ga nu in bed poepen hoor!’
‘Oh mama, *ffffffffrrrrrrttttt* wat doe je nu!? Zeg eens pardon!’
We lachen ons rot om haar gekke capriolen. Ze is verdorie zo leuk! Ik kan me weleens schuldig voelen als ik denk aan alles wat ik nu al en in de toekomst misschien moet gaan missen, -omdat ik te moe ben, -omdat Mn buik zo’n pijn doet, -omdat broertje aan de borst ligt, -omdat broertje slaapt, -omdat... etc.
Het stomme is ook.. en ik wil het gewoon een keer gezegd hebben in de hoop dat ik het daarna beter los kan laten .. maar ik ben weleens bang dat onze band er minder goed van wordt. We zijn nu zo op elkaar ingespeeld. Ons leven is zo goed. Wordt dat minder als de baby er is? Kan ik echt van 2 kinderen evenveel houden? Nu vind ik het zo onvoorstelbaar dat dat mogelijk is. Lach me niet uit aub.
Ik ben ook maar een kwetsbare , onzekere moeder die probeert het juiste te doen enzo.

@Sisu, ik vreesde hetzelfde. Maar het tegenovergestelde is waar: in zijn rol als grote broer van mijn dochtertje is de liefde voor mijn zoon nog meer gegroeid dan ik mogelijk achtte. En mijn meisje is me echt net zo lief als m’n jochie. Want zij is weer zijn kleine zusje, en zo’n heel eigen mensje dat enorm op haar broer lijkt en toch ook weer zo heel erg eigen is. Zo mooi om vertrouwde dingen in haar te herkennen en nieuwe dingen te ontdekken. En mijn oudste blijft zich ook maar ontwikkelen en mij daarmee verwonderen.
Het komt echt, heus goed

Gefeliciteerd Flav! Mooie trotse broer erbij ook! Veel geluk samen!

Sisu, volgens mij heeft iedereen die twijfels als nr 2 op komst is, voor mij iig heel herkenbaar. Maar Ro gaat je over 1,5 jaar waarschijnlijk erg dankbaar zijn voor haar broertje (dan kunnen ze echt goed samen spelen), maar waarschijnlijk veel eerder al. En ik weet niet of ik van alle drie mijn kinderen even veel hou, dat varieert denk ik, maar de uitspraak dat je je hart bij een 2e kind niet extra gedeeld hoeft te worden maar juist extra groeit gaat hier zeker op. En de band tussen O en mij was een week na de geboorte van de tweeling (met voor hem 2 nachten logeren en voor mij 3 nachten ziekenhuis) weer op hetzelfde niveau.

En tot slot te tip om vooral je man nu veel leuke dingen met Ro te laten ondernemen. Dan doet zij leuke dingen, kun jij ondertussen uitrusten en heb je wel genoeg energie nog over om de dag samen af te sluiten. Mijn man is de laatste maand van mijn zwangerschap elk weekend een dag met hem weg geweest volgens mij.

Helemaal eens met wat hierboven gezegd wordt. De broertje/zusje band is zo bijzonder ❤, en het is zo mooi om te zien hoe die twee en hun onderlinge relatie zich ontwikkeld. Hoe ze elkaar troosten als de een verdrietig is, hoe ze elkaar helpen als eentje iets niet weet/kan en hoe ze voor elkaar oppassen als er andere kindjes bijzijn ❤❤❤❤ Dan barst je hart bijna uit elkaar van liefde.
Als ze ruzie hebben is dat even wat minder misschien, maar dat moet een kind ook leren, en waar beter dan veilig in je eigen gezin met een broer/zus die toch wel van je houdt.
En ook eens met Flying fish, dit is de uitgelezen tijd voor je man om eens lekker veel 1-op-1 tijd net de oudste te hebben. Vind ik zelf ook heel mooi om te zien.

En Rebubbled, heel veel sterkte! Fijn dat je man klaar is voor de strijd om jouw grenzen te bewaken. Ik hoop dat je toch ergens in je zen bubble kunt komen in dat ziekenhuis. Wat een slechte indruk maken die zeg.
(Uit interesse, wat zou er eigenlijk gebeuren als je nu gewoon nee zegt, en nog een dagje thuis blijft om af te wachten? Wat kunnen ze dan doen? Wordt je dan alle zorg geweigerd?)

En rebubbled? Hoe is het gegaan/ Hoe gaat het?

@Sisu
Ik heb zo veel gehad aan ieders woord en steun hier, zo fijn!
Ik had dezelfde angst als wat jij nu hebt, maar toen ik vanmiddag V zag genieten van het eerste moment met z’n broertje was dat helemaal weg.
Hij zal er nu nog niet veel van meekrijgen en het soms misschien niet begrijpen maar dat komt wel.
Als je straks met je 2 kindjes op de bank zit is dat gevoel weg, het komt echt goed

@Stroopwafelmeisje
Pakje is indd van de hema
Spijt dat ik geen maat groter heb gekocht, misschien dat ik hem nog kan scoren.
Het pakje past echt maar net dus nog een paar keer dragen en dat was het dan haha.
Hij is 53cm en 3540gr, had hem niet zo lang verwacht dus daarom het pakje toen in 50 gekocht haha

@Rebubbled ik denk aan je

Oh wauw. Bedankt voor jullie openhartige reacties. Echt. Het loont zó om hier eerlijk te zijn. Dankje.
Ik durf er in het echt niet met anderen over te praten, omdat ik dan bang ben over te komen als een of andere weirdo.
_{Besef me steeds vaker dat mijn (schoon-)familie niet over ( mentale ) problemen praat en alles bagatelliseert .
‘Zijn gewoon je hormonen’. ‘Komt wel goed’. Of opeens overstappen op koetjes en kalfjes gesprekken.
Maar ik wil ook niet steeds die galbak zijn met negatieve gedachten of humeur. Nu ik geen psych of antidepressiva meer heb voel ik me toch steeds vaker eenzaam en in uitersten denken. Na Mn bevalling ga ik toch eens Mn hormoonspiegel laten checken.. als zoiets kan.. want volgens mij heeft het alles te maken met die horrormonen.}

Sisu, hormonen doen ook echt heel veel voor je gemoedstoestand, vooral in combinatie met alle veranderingen in je leven . Ik heb mezelf meegemaakt met Clomid (=Draak), ik ken mezelf aan anticonceptie (stabiel doch uhm, ja. Empatieloos?), zonder anticonceptie (hallo meneerEend ) en nu zwanger waarbij ik op een irritant roze wolkje door het leven ga want alles is prachtig en mooi en ik ben soms een hormonaal vergietje want het is zo mooi huuuuuu en straks is alles anders en zal het nooit meer zijn zoals het was en huuuu daar ga ik dan weer.

Aan hormoonhuishouding merk ik wel dat de zwangere staat mij prima past. Ik ben ontspannen, maak mij minder druk en zorgen om dingen waar ik normaal echt uren over wakker zou kunnen liggen. Mijn emoties&reacties zijn wel feller en ook geef ik duidelijker aan als ik het ergens wel of niet mee eens ben, dat ben ik ook niet van mezelf gewend. Maar als ik terug denk aan welke situaties dat zijn, dan zijn het dingen die niet ok zijn (zoals dat gedoe met werk dat er ineens vakantieuren ingehouden werden omdat ik naar de verloskundige ging voor controle , of het gedoe met de Boomvrucht ) of als ik heel erg moe ben. Ook merk ik dat meer dingen mij opvallen dan voorheen, op bepaalde punten ben ik scherper wat het met mij doet en kan ik dat beter benoemen. Dat ligt misschien ook wel weer in het feller zijn, alsof ik nu mijn kind & mijzelf al aan het beschermen ben ofzo .
Lichamelijk trek ik het zwanger zijn ook prima, alhoewel ik nu wel begin te merken dat dingen zwaarder en moeilijker aan het worden zijn. Ook heb ik soms vanuit het niets de behoefte om volledig andere zit/sta/lighoudingen aan te nemen die ik in niet-zwangere staat nooit zou doen. Lekker achterstevoren op je knieeen op een stoel zitten en over de leuning hangen en met je bekken heen en weer wiegen bijvoorbeeld. Of de kindhouding en rollende kat van yoga. Heerlijk .

Ik vind het aanstaande ouderschap echt heel erg spannend, want er is zoveel nieuw en dingen die ik niet weet die voor veel ouders zo vanzelfsprekend lijken. Maar ik kijk er ook wel naar uit. We worden nu al vaak wakker met zijn 3en omdat kind als ik wakker aan het worden ben, ook duidelijk actief is. Dat is echt al zo'n momentje samen in bed. Vanmorgen lagen we dan ook te mijmeren om de gewoon, kleine momentjes over een paar jaar. Schelpen zoeken op het strand, struinen in de duinen, modderstampen en zo'n warm lijfje dat tegen je aan komt kruipen in bed. Maar soms ook de angst, mijn moeder heeft na mijn broertje een postnatale depressie, psychose + diagnose bipolaire stoornis gehad en als ik zie wat de gevolgen daarvan zijn. Dus ja, dat hele zwanger zijn is maar wat gek wat het allemaal met je kan doen.

Sisu, vanuit mijn nuchtere perspectief: als ik zie met hoeveel liefde jij over Ro hier post, hoe jij al moeder bent en jullie band samen. Dan zie ik een moeder die ik ook graag wil zijn . De liefde die je nu voor Ro voelt, hoef je niet te delen straks over 2 kindjes he. Er komt gewoon een heel stuk nieuwe liefde bij, net zoals de vorige keer toen je voor het eerst moeder werd.

Ahw wat schrijven jullie het allemaal lief. Ik bedenk dat wel, maar kom soms niet verder dan

Aw Sisu, ik heb dat al vaker gehoord. Mijn moeder zei dat ze dat ook had toen ze zwanger was van mij. Dat ze zich niet kon voorstellen dat ze nog genoeg liefde extra had voor nog een kindje omdat ze al zooo veel van mijn broer hield. Maar liefde raakt nooit op gelukkig! Je praat altijd zo lief over je dochter dus dat komt vast helemaal goed met nóg een lief kindje erbij. Volgens mij ben je een heel lieve/ leuke moeder. Jammer dat je je soms zo voelt. Heb je geen fijne vrienden/ vriendinnen in je omgeving om je emoties mee te delen?

douche-eendje, wat grappig dat jij jezelf als feller ervaart nu je zwanger bent. Ik heb het precies andersom. Voel me veel zachter en empathischer juist. Ik heb wat meer geduld met mijn lief, reageer minder impulsief op mijn emoties en heb ook meer ruimte voor mensen om mij heen die ik wat minder leuk vind "omdat zij ook iemands kind zijn"

Ik ben benieuwd hoe het met Rebubbled is....

Allemaal lieve dingen die jullie tegen elkaar zeggen! Zo fijn om te lezen.

Hier sinds gisteravond onregelmatige weeën. Dus de hele nacht wakker gelegen, omdat erdoorheen slapen echt niet ging. Douchen hielp, dan zwakte ze wat af, dus het is echt voorwerk. Wel constant wat slijm met bloedverlies. Dus de baarmoedermond is waarschijnlijk aan het verstrijken. Is het niet voor niks gelukkig.

Vanochtend de CTG gehad, helemaal prima. Daarna een praatje met de diensthebbende medisch verloskundige. Ze begon een beetje twijfelend met 'Tja, daar zijn we dan.' Waarop ik meteen aangaf dat ik daar totaal niet wilde zijn en dat begreep ze helemaal. Het was een heel vriendelijk mens, vriendelijker dan de VK die me het hele weekend onder controle had. Morgenochtend een nieuwe CTG en dinsdagavond staat de inleiding gepland. We moeten hoe dan ook 24 uur blijven na de bevalling ter observatie, omdat mijn vliezen nu al zo lang gebroken zijn.

Dus de saga continues..

Klinkt wel positief Rebub!
Beter zetten die krampen nog ff door.

Rebubbled Fijn dat je nu een vriendelijkere VK trof die je meer begreep. Laat het allemaal over je heen komen, dit is jullie journey, die van jou en je kindje en je lief. Elke stap is een stap die nodig is in jullie eigenste proces. Elk dingetje wat je voelt, dat helpt mee! Voorwerk is nooit voor niets, de hele zwangerschap lang bereiden je lichaam en baby zich al voor en elke minuut gebeuren er dingen die bijdragen aan de uiteindelijke geboorte. Probeer vertrouwen te blijven houden, ongeacht waar je bent en met wie. Je hoeft geen strijd te voeren, maar wees wel egoïstisch, jij bent aan het baren, jij staat in de hoofdrol! Dus luister naar je lichaam en naar je gevoel. En ook deze laatste rust voor de storm, het is allemaal ergens goed voor. Je baby'tje wordt straks geboren op de perfecte plek, het perfecte moment. Jullie kunnen dit! Alle liefde toegewenst in deze prachtige bevalreis, helemaal uniek voor jullie, niemand anders maakt dezelfde reis en toch zijn er zoveel vrouwen die tegelijk met jou aan het baren zijn straks.