[Wielrennen] #400 De Finishtère is in zicht van het voorjaarsseizoen

Pa Van der Poel: ’Mathieu moet plezier behouden’

Welgeteld 29 jaar na zijn eigen zege in de Amstel Gold Race is zijn zoon gebombardeerd tot dé topfavoriet in Nederlands belangrijkste wielerwedstrijd. In de afgelopen tweeënhalve week is Mathieu van der Poel immers uitgegroeid tot dé sensatie van dit klassieke voorjaar. Zeges in Dwars door Vlaanderen en de Brabantse Pijl. Vierde in zowel Gent-Wevelgem als de Ronde van Vlaanderen. Vader Adrie zag al op héél jonge leeftijd het unieke talent van zoonlief, maar wist dat hij toen nog een heel lange en moeilijke weg moest bewandelen. Nooit werd er gekozen voor de geijkte route, omdat anders ook beter kan zijn.

Het was een korte en krachtige begroeting van zijn zoon: „Zo, die sta ik al voor op je.” Met tien aansprekende klassieke zeges was Adrie van der Poel een van ’s werelds beste eendagsrenners in de jaren tachtig. Bij zijn debuut in het klassieke voorjaar heeft zijn zoon Mathieu in de afgelopen weken bewezen misschien nog wel meer talent voor deze koersen te hebben. Dwars door Vlaanderen wist vader Adrie bijvoorbeeld nooit te winnen. Dat zoonlief hem direct op zijn palmares schreef, zorgde voor de nodige hilariteit in huize Van der Poel.

Adrie is een persoon die stevig met beide voeten in de Brabantse klei staat. Verwacht van hem niet teveel lofliederen over zijn jongste kind. Juichen kan immers altijd nog. Hoewel Mathieu de hele wielerwereld in vuur en vlam heeft gezet, blijft vader Van der Poel waken voor te veel optimisme. „Al kan ik ook niet om Mathieu’s fantastische prestaties heen. Vooral in de Ronde van Vlaanderen heeft hij mij verbaasd. Het was voor mij ook een verrassing dat hij de afstand van 267 kilometer nu al op het hoogste niveau aankan.”

„Kijk, ik weet uit eigen ervaring wat het is om in de Ronde van Vlaanderen vanuit verloren positie terug te komen. Ondanks die onaangename valpartij liet Mathieu zich niet uit het veld slaan. Zijn handigheid op de fiets kwam tot uiting toen hij in de staart van het langgerekte peloton aan een inhaalrace begon. Hij heeft twintig minuten diep in het rood moeten rijden om weer vooraan terug te keren. Alleen vanwege die actie maak ik al een diepe buiging. Als je hem vervolgens nog eens de laatste keer de Paterberg op ziet knallen, dan mag je dat als bijzonder betitelen. Al blijf ik er ook bij dat Mathieu te ver van achteren aan zowel de Kwaremont als Paterberg begon. We gaan de video van die finale zeker nog eens terug kijken. Ja, ik ben dan kritisch naar hem. Maar Mathieu is dat zeker ook naar zichzelf.”

"Van wat aanrotzooien leer je vaak het meest"
Mathieu was amper elf jaar, maar vader Adrie zag al dat zijn zoon iets speciaals had. ’Ik heb nog een talentje’, smste hij toen al richting zijn vriend Patrick Lefevere. Tien jaar later stuurde de succesvolle Vlaamse ploegbaas een bericht terug: ’Toch een kennersoog’. Waarop Adrie antwoordde: ’Waarschijnlijk beginnersgeluk’.

„Ik zag gedrevenheid, finesse en souplesse. Mathieu deed alles met dat kleine versnellinkje. Hij was tien jaar toen we met de familie op vakantie waren in de Franse Alpen. Mathieu wilde per se l’Alpe d’Huez op fietsen. Toen hij dat gerealiseerd had, wilde hij de volgende dag weer. Ik heb hem op dat moment de fiets afgepakt. Op die leeftijd is één keer die klim eigenlijk al veel te zwaar, maar je mag niemand zijn ambities afnemen. Je mag hem wel remmen.”

Bewust koos vader in de jongerencategorieën wedstrijden waar zijn zoon iets kon leren. In een zware nieuwelingenkoers in Margraten won Mathieu twee jaar op rij. „Het eerste jaar reed hij vijf kilometer lang zo’n honderd meter voor het peloton uit. Twaalf maanden later is het weer bar en boos. Ik geef hem de opdracht om goed te eten en drinken en pas in de laatste ronde mag hij voluit gaan koersen. Bij het luiden van de bel gooit Mathieu zijn jasje uit en vervolgens rijdt hij anderhalve minuut weg bij de rest. Of de Omloop van de Maasvallei waar hij in verloren positie drie minuten goed weet te maken en alsnog wint. Of het nu goed of slecht weer was, of hij nu van voren of van achteren reed, altijd was er die drive. Natuurlijk kwam hij ook bovendrijven op zijn talent. Het was zeker niet dat hij in die jaren meer kilometers maakte dan zijn leeftijdgenoten. Nee, alleen op de woensdagmiddag mocht hij trainen. De andere dagen was het alleen ’s ochtends 14 kilometer naar school en ’s avonds die 14 kilometer weer terug. That’s it.”

Als geen ander weet Van der Poel-senior dat de wielerwereld een jungle is. Met zijn eigen ervaringen moet hij zijn zoon behoeden om fouten te maken. Als VIP-chauffeur van de Rabobank-wielerploeg zat hij dicht genoeg op het peloton om overal in de keuken te kijken. „Maar ook veraf genoeg om niet met oogkleppen op te kijken.” zx

Van der Poel ambieerde geen rol in het sportieve kader van de bankiersploeg. „Waarschijnlijk was ik daarvoor te eigenwijs. Ik zou nooit blind in het gelid lopen. Ik heb nu eenmaal een eigen mening en visie. In de tweede ploegleiderswagen ging ik sowieso niet zitten. Niet dat ik me te min voelde om als assistent te werken. Nee, ik hoefde ook niet per se de grote rondes te doen. Ik zet dan liever in kleine koersen mijn lijnen uit.”

Van der Poel beklemtoont dat Rabobank veel goeds voor het Nederlandse wielrennen heeft gedaan. Achter hun jeugdopleiding plaatst hij echter de nodige vraagtekens. „Het was té professioneel. De renners kregen op jonge leeftijd veel te veel. Je moet iemand van zestien ook behandelen als iemand van zestien. Hij moet dan nog niet te serieus met het fietsen bezig zijn. Van wat aanrotzooien leer je vaak het meest. Wanneer je alles voorgekauwd krijgt, leer je toch zelf niks.”

„Het grote nadeel van de Rabo-opleidingsploeg was dat alle goede Nederlandse renners met een aantal buitenlandse toppers in één team zaten. Waren er twee man mee in de kopgroep, dan hoefden de andere vijf niks meer te doen. Op jonge leeftijd word je juist sterker wanneer je tegen elkaar rijdt. Dan breng je het niveau omhoog. Ik ben van mening dat talenten, ook in hun eerste jaren bij de profs, zo’n 60 à 70 procent van de wedstrijden voor eigen kans moeten rijden. Iedere 21-jarige renner wil bij een WorldTour-ploeg rijden. Maar, waarom? Dan krijgen ze een zwaar WorldTour-programma, waar ze alleen maar bergop in dienst van anderen moeten koersen. Daarmee haal je het plezier weg bij die jongens. Rij met hen de net wat minder zware koersen en laat ze mee doen voor een korte klassering. Daar leren ze veel meer van en worden ze uiteindelijk ook sterker. Ik hoor ook dat renners naar wedstrijden moeten gaan om ervaring op te doen. Hou toch op, je gaat koersen om een prestatie neer te zetten.”

"Net als bij duiven spelen de genen zeker een rol"
Rabobank heeft zijn oudste zoon David wel benaderd. „Ik heb hem zelf de keuze laten maken. David gaf aan dat hij dit niet wilde, omdat Christoph Roodhooft ons al vijf jaar met fietsen had geholpen en hij het lullig vond om weg te gaan. Bij Mathieu heeft Rabo helemaal geen moeite gedaan, omdat ze dachten dat hij zijn oudere broer toch zou volgen. Dat vind ik eigenlijk ook zwak. Uit interesse, fatsoen en kennis moest je hem toch benaderen. Anderzijds dachten ze dat die ouwe Poel zich ermee ging bemoeien. Ik denk ook wel dat dat het geval zou zijn geweest.”

Het was een korte en krachtige begroeting van zijn zoon: „Zo, die sta ik al voor op je.” Met tien aansprekende klassieke zeges was Adrie van der Poel een van ’s werelds beste eendagsrenners in de jaren tachtig. Bij zijn debuut in het klassieke voorjaar heeft zijn zoon Mathieu in de afgelopen weken bewezen misschien nog wel meer talent voor deze koersen te hebben. Dwars door Vlaanderen wist vader Adrie bijvoorbeeld nooit te winnen. Dat zoonlief hem direct op zijn palmares schreef, zorgde voor de nodige hilariteit in huize Van der Poel.

Adrie is een persoon die stevig met beide voeten in de Brabantse klei staat. Verwacht van hem niet teveel lofliederen over zijn jongste kind. Juichen kan immers altijd nog. Hoewel Mathieu de hele wielerwereld in vuur en vlam heeft gezet, blijft vader Van der Poel waken voor te veel optimisme. „Al kan ik ook niet om Mathieu’s fantastische prestaties heen. Vooral in de Ronde van Vlaanderen heeft hij mij verbaasd. Het was voor mij ook een verrassing dat hij de afstand van 267 kilometer nu al op het hoogste niveau aankan.”

Mathieu van der Poel leeft na zijn zeges in Brabantse Pijl en Dwars door Vlaanderen uiterst ontspannen naar de Amstel Gold Race toe.
Mathieu van der Poel leeft na zijn zeges in Brabantse Pijl en Dwars door Vlaanderen uiterst ontspannen naar de Amstel Gold Race toe.Ⓒ RAYMOND KERCKHOFFS
„Kijk, ik weet uit eigen ervaring wat het is om in de Ronde van Vlaanderen vanuit verloren positie terug te komen. Ondanks die onaangename valpartij liet Mathieu zich niet uit het veld slaan. Zijn handigheid op de fiets kwam tot uiting toen hij in de staart van het langgerekte peloton aan een inhaalrace begon. Hij heeft twintig minuten diep in het rood moeten rijden om weer vooraan terug te keren. Alleen vanwege die actie maak ik al een diepe buiging. Als je hem vervolgens nog eens de laatste keer de Paterberg op ziet knallen, dan mag je dat als bijzonder betitelen. Al blijf ik er ook bij dat Mathieu te ver van achteren aan zowel de Kwaremont als Paterberg begon. We gaan de video van die finale zeker nog eens terug kijken. Ja, ik ben dan kritisch naar hem. Maar Mathieu is dat zeker ook naar zichzelf.”

"Van wat aanrotzooien leer je vaak het meest"
Mathieu was amper elf jaar, maar vader Adrie zag al dat zijn zoon iets speciaals had. ’Ik heb nog een talentje’, smste hij toen al richting zijn vriend Patrick Lefevere. Tien jaar later stuurde de succesvolle Vlaamse ploegbaas een bericht terug: ’Toch een kennersoog’. Waarop Adrie antwoordde: ’Waarschijnlijk beginnersgeluk’.

„Ik zag gedrevenheid, finesse en souplesse. Mathieu deed alles met dat kleine versnellinkje. Hij was tien jaar toen we met de familie op vakantie waren in de Franse Alpen. Mathieu wilde per se l’Alpe d’Huez op fietsen. Toen hij dat gerealiseerd had, wilde hij de volgende dag weer. Ik heb hem op dat moment de fiets afgepakt. Op die leeftijd is één keer die klim eigenlijk al veel te zwaar, maar je mag niemand zijn ambities afnemen. Je mag hem wel remmen.”

Bewust koos vader in de jongerencategorieën wedstrijden waar zijn zoon iets kon leren. In een zware nieuwelingenkoers in Margraten won Mathieu twee jaar op rij. „Het eerste jaar reed hij vijf kilometer lang zo’n honderd meter voor het peloton uit. Twaalf maanden later is het weer bar en boos. Ik geef hem de opdracht om goed te eten en drinken en pas in de laatste ronde mag hij voluit gaan koersen. Bij het luiden van de bel gooit Mathieu zijn jasje uit en vervolgens rijdt hij anderhalve minuut weg bij de rest. Of de Omloop van de Maasvallei waar hij in verloren positie drie minuten goed weet te maken en alsnog wint. Of het nu goed of slecht weer was, of hij nu van voren of van achteren reed, altijd was er die drive. Natuurlijk kwam hij ook bovendrijven op zijn talent. Het was zeker niet dat hij in die jaren meer kilometers maakte dan zijn leeftijdgenoten. Nee, alleen op de woensdagmiddag mocht hij trainen. De andere dagen was het alleen ’s ochtends 14 kilometer naar school en ’s avonds die 14 kilometer weer terug. That’s it.”

Als trotse vader poseert Adrie van der Poel met zoon Mathieu, wereldkampioen veldrijden. „Altijd was er die drive.”
Als trotse vader poseert Adrie van der Poel met zoon Mathieu, wereldkampioen veldrijden. „Altijd was er die drive.”Ⓒ ANP
Als geen ander weet Van der Poel-senior dat de wielerwereld een jungle is. Met zijn eigen ervaringen moet hij zijn zoon behoeden om fouten te maken. Als VIP-chauffeur van de Rabobank-wielerploeg zat hij dicht genoeg op het peloton om overal in de keuken te kijken. „Maar ook veraf genoeg om niet met oogkleppen op te kijken.” zx

Van der Poel ambieerde geen rol in het sportieve kader van de bankiersploeg. „Waarschijnlijk was ik daarvoor te eigenwijs. Ik zou nooit blind in het gelid lopen. Ik heb nu eenmaal een eigen mening en visie. In de tweede ploegleiderswagen ging ik sowieso niet zitten. Niet dat ik me te min voelde om als assistent te werken. Nee, ik hoefde ook niet per se de grote rondes te doen. Ik zet dan liever in kleine koersen mijn lijnen uit.”

Van der Poel beklemtoont dat Rabobank veel goeds voor het Nederlandse wielrennen heeft gedaan. Achter hun jeugdopleiding plaatst hij echter de nodige vraagtekens. „Het was té professioneel. De renners kregen op jonge leeftijd veel te veel. Je moet iemand van zestien ook behandelen als iemand van zestien. Hij moet dan nog niet te serieus met het fietsen bezig zijn. Van wat aanrotzooien leer je vaak het meest. Wanneer je alles voorgekauwd krijgt, leer je toch zelf niks.”

„Het grote nadeel van de Rabo-opleidingsploeg was dat alle goede Nederlandse renners met een aantal buitenlandse toppers in één team zaten. Waren er twee man mee in de kopgroep, dan hoefden de andere vijf niks meer te doen. Op jonge leeftijd word je juist sterker wanneer je tegen elkaar rijdt. Dan breng je het niveau omhoog. Ik ben van mening dat talenten, ook in hun eerste jaren bij de profs, zo’n 60 à 70 procent van de wedstrijden voor eigen kans moeten rijden. Iedere 21-jarige renner wil bij een WorldTour-ploeg rijden. Maar, waarom? Dan krijgen ze een zwaar WorldTour-programma, waar ze alleen maar bergop in dienst van anderen moeten koersen. Daarmee haal je het plezier weg bij die jongens. Rij met hen de net wat minder zware koersen en laat ze mee doen voor een korte klassering. Daar leren ze veel meer van en worden ze uiteindelijk ook sterker. Ik hoor ook dat renners naar wedstrijden moeten gaan om ervaring op te doen. Hou toch op, je gaat koersen om een prestatie neer te zetten.”

"Net als bij duiven spelen de genen zeker een rol"
Rabobank heeft zijn oudste zoon David wel benaderd. „Ik heb hem zelf de keuze laten maken. David gaf aan dat hij dit niet wilde, omdat Christoph Roodhooft ons al vijf jaar met fietsen had geholpen en hij het lullig vond om weg te gaan. Bij Mathieu heeft Rabo helemaal geen moeite gedaan, omdat ze dachten dat hij zijn oudere broer toch zou volgen. Dat vind ik eigenlijk ook zwak. Uit interesse, fatsoen en kennis moest je hem toch benaderen. Anderzijds dachten ze dat die ouwe Poel zich ermee ging bemoeien. Ik denk ook wel dat dat het geval zou zijn geweest.”

Volgende
Play Video
Dat de hele wereld nu iets van zijn zoon wil, beseft Adrie dondersgoed. Het beschermen en waken over Mathieu zal de komende tijd misschien nog belangrijker dan voorheen worden. „Het belangrijkste is dat hij zijn plezier behoudt. Het klopt misschien dat hij met zijn koerswijze de wielerwetten tart. Dat is nu eenmaal zijn karakter. Hij wil altijd koersen. Of het nu met Sagan of Alaphilippe is. Hij wordt gelukkiger van een vijfde plek als-ie heeft kunnen koersen dan een overwinning waarvoor hij moest wieltjesplakken. Weet je, er wordt zoveel gekopieerd in het wielrennen. Iedereen maakt zichzelf belangrijk. Op social media hoor je renners praten over zoveel kilometers getraind en welke wattages ze wegtrappen. Stop met die onzin, dat telt allemaal niet. Wat heb je aan een renner die 1000 watt kan trappen en 35e wordt. Dan heb je meer aan een renner die 300 watt trapt en wint. Het gaat om presteren. Dat was vroeger zo en dat is nu nog zo.”

Hoe het vroeger was, weet Mathieu goed. Met vader Adrie van der Poel en opa Raymond Poulidor komt hij uit een echt wielernest. „Ik denk dat mijn schoonvader nog trotser op hem is. Voor hem is het heel speciaal dat hij nu een kleinzoon heeft die deze koersen wint. Veel praten we er eigenlijk niet over. Soms heel even aan de telefoon of wanneer ’Poupou’ bij ons over de vloer is. Het is echter niet dat Mathieu’s optreden in Vlaanderen een reden is om met elkaar contact op te nemen.”

Wel gelooft Van der Poel in het genenverhaal. Dat Mathieu de juiste kwaliteiten van beide familietakken heeft geërfd. „Een dokter heeft me dat eens uitgelegd. Met duiven is het precies hetzelfde. Ik ga af op wat de specialisten zeggen. Zelf heb ik er geen kennis van. Behalve de juiste aanleg komt er nog heel wat meer kijken.”

Wat dan wel de sleutel tot het succes is? „Ik weet het ook niet. Ik denk dat Mathieu tot op heden de goede keuzes heeft gemaakt. Ik probeer hem te behoeden voor de foutjes die ik zelf heb gemaakt in mijn carrière. Maar, hij is niet hetzelfde als ik ben. Ik probeer hem in goed en kwaad te ondersteunen. Wij beseffen echt wel dat het bijzonder is wat hij in deze dagen presteert.”

naatje_1	zaterdag 20 april 2019 @ 16:17
	Startlijsten: http://www.cyclingfever.com/startlist.html http://www.wielerland.nl/ http://www.procyclingstats.com/races.php Nederlandstalige sites: http://www.wielerland.nl/ http://www.wielerflits.nl/ http://www.wvcycling.com/ http://www.wielerupdate.nl/ http://sport.fok.nl/wielrennen http://wielrennen.startpagina.nl/prikbord/ http://www.dewielersite.net/db2/wielersite/index.php http://www.touretappe.nl Engelstalige sites: http://www.cyclingnews.com/ http://www.velonation.com/ http://www.steephill.tv/ http://www.dailypeloton.com/ Franse sites: http://www.cyclismactu.net/ http://www.velochrono.fr/actu/ http://www.velo-club.net/index.php?op=edito-nonews http://www.matsport.fr/ Spaanse sites: http://www.biciciclismo.com/cas/site/inicio.asp http://www.diariovasco.com/deportes/ciclismo/ http://www.zikloland.com/ Italiaanse sites: http://www.tuttobiciweb.it/index.php http://www.spaziociclismo.it/ http://www.cicloweb.it/ http://www.ciclonet.it/ Duitstalige sites: http://www.radsport-news.com/ http://06.live-radsport.ch/ Handige links (leuke weblogs, resultaten en statistieken uit verleden): http://www.cqranking.com http://inrng.com/ http://tourdejose.com/ http://hetiskoers.nl/ http://parijsroubaix.blogspot.com/ http://www.memoire-du-cyclisme.net/ http://members.quicknet.nl/harold.schav/ploegenland.htm http://www.procyclingstats.com/index.php http://firstcycling.com/
Pistolero	zaterdag 20 april 2019 @ 16:18
	Ondertussen in LBL U23 rijden Foss, Verschaeve en Nonnez op kop. 30 sec voorsprong op een uitgedund peloton met nog een kilometer of 10 te gaan.
showtimer	zaterdag 20 april 2019 @ 16:18
	Wat een creatieve TT
Rellende_Rotscholier	zaterdag 20 april 2019 @ 16:20
	quote: Op zaterdag 20 april 2019 16:18 schreef Pistolero het volgende: Ondertussen in LBL U23 rijden Foss, Verschaeve en Nonnez op kop. 30 sec voorsprong op een uitgedund peloton met nog een kilometer of 10 te gaan. Van alle Lotto Soudals had je dus voor Verschaeve moeten gaan. Het is toch niet te geloven ook allemaal. Halve Afrikaan Vermaerke gaat overigens bijna aansluiten bij de koplopers, ook niet echt de meest voor de hand liggende naam van Axeon.
Pistolero	zaterdag 20 april 2019 @ 16:21
	quote: Op zaterdag 20 april 2019 16:20 schreef Rellende_Rotscholier het volgende: [..] Van alle Lotto Soudals had je dus voor Verschaeve moeten gaan. Het is toch niet te geloven ook allemaal. Halve Afrikaan Vermaerke gaat overigens bijna aansluiten bij de koplopers, ook niet echt de meest voor de hand liggende naam van Axeon. Zet ik voor de verandering eens een keer vol in op die vervelende lollerbritten, geven ze niet thuis.
showtimer	zaterdag 20 april 2019 @ 16:27
	quote: Op zaterdag 20 april 2019 16:20 schreef Rellende_Rotscholier het volgende: [..] Van alle Lotto Soudals had je dus voor Verschaeve moeten gaan. Het is toch niet te geloven ook allemaal. Halve Afrikaan Vermaerke gaat overigens bijna aansluiten bij de koplopers, ook niet echt de meest voor de hand liggende naam van Axeon. Karsten heeft hier een goede uitdrukking voor.
Rellende_Rotscholier	zaterdag 20 april 2019 @ 16:27
	Benieuwd hoe Foss dit gaat verneuken.
Rellende_Rotscholier	zaterdag 20 april 2019 @ 16:28
	Ach nee toch, Theo Nonnez moet lossen.
heywoodu	zaterdag 20 april 2019 @ 16:30
	"Taarten en isolatie, goede combinatie. Als je genoeg taart eet krijg je vanzelf genoeg isolatie." Haha, die Bobbie toch.
Koffieplanter	zaterdag 20 april 2019 @ 16:31
	Vermaerke is niet traag. Het zou geweldig zijn als hij hier wint met z'n 18 lentes.
Rellende_Rotscholier	zaterdag 20 april 2019 @ 16:33
	Victoire de Vermaerke, jawel! Johannesburg juicht.
Pistolero	zaterdag 20 april 2019 @ 16:34
	Foss gaat nooit een koers winnen. Perfecte toekomstige aankoop voor Jumbo dus.
Rellende_Rotscholier	zaterdag 20 april 2019 @ 16:35
	quote: Op zaterdag 20 april 2019 16:27 schreef Rellende_Rotscholier het volgende: Benieuwd hoe Foss dit gaat verneuken. Nou, zo dus. Top 3: 1. Kevin VERMAERKE (Hagens Berman Axeon) 2. Viktor VERSCHAEVE (Lotto-Soudal U23) 3. Tobias S. FOSS (Uno-X Hydrogen Norwegian Development Team) Hallo Jumbo!
Koffieplanter	zaterdag 20 april 2019 @ 16:35
	18 lentes jong, eigenlijk pas eerstejaars belofte maar in dit geval de aller jongste prof van allemaal en dan al Luik winnen. Dat is niet slecht voor de nieuwste schroeiende Axeon-yank.
Pistolero	zaterdag 20 april 2019 @ 16:43
	quote: Op zaterdag 20 april 2019 16:35 schreef Koffieplanter het volgende: 18 lentes jong, eigenlijk pas eerstejaars belofte maar in dit geval de aller jongste prof van allemaal en dan al Luik winnen. Dat is niet slecht voor de nieuwste schroeiende Axeon-yank. Die zijn we nooit meer terug bij de profs. Foss is wel een heel behoorlijk voorjaar bij elkaar aan het schroeien. Dat trainingskamp bij Jumbo in de winter en de bemoedigende woorden van Nico 'Tak Tak Tak' Verhoeven en de Nier hebben hem blijkbaar uit zijn mentale dipje gehaald.
Rellende_Rotscholier	zaterdag 20 april 2019 @ 16:49
	Mauri is 11e geworden.
Rellende_Rotscholier	zaterdag 20 april 2019 @ 16:52
	Overigens is Gougeard weer aan het schroeien in Frankrijk. We noteren zijn tweede en laatste goede dag van het jaar. Tot in 2020!
showtimer	zaterdag 20 april 2019 @ 16:53
	Hoe ver nog?
Koffieplanter	zaterdag 20 april 2019 @ 16:54
	quote: Op zaterdag 20 april 2019 16:43 schreef Pistolero het volgende: [..] Die zijn we nooit meer terug bij de profs. Foss is wel een heel behoorlijk voorjaar bij elkaar aan het schroeien. Dat trainingskamp bij Jumbo in de winter en de bemoedigende woorden van Nico 'Tak Tak Tak' Verhoeven en de Nier hebben hem blijkbaar uit zijn mentale dipje gehaald. Ik geloof niet zo in die mythe. Als je echt goed bent kom je vanzelf wel bovendrijven (lees: niet Neilsson Powerless). Adrien Costa was vermoedelijk gewoon een uitstekend prof geworden. Yanks in Yankenland geeft een behoorlijk vertekenend beeld. Onlangs een interview met Bagioli gelezen. Die is laatst op trainingskamp geweest met Sky, dus ook daar zitten ze op de eerste rij. Hij had hier wel mogen zijn, maar ik denk (hoop) dat Colpack hem meeneemt naar Trentino.
Rellende_Rotscholier	zaterdag 20 april 2019 @ 16:54
	quote: Op zaterdag 20 april 2019 16:53 schreef showtimer het volgende: Hoe ver nog? Kilometer of 10?