R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Persoonlijk denk ik inderdaad dat het goed zou zijn zelfmoord en alles eromheen uit het taboe te halen, wanneer een onderwerp bespreekbaar wordt, is het voor mensen die rondlopen met zelfmoordgedachten wellicht minder moeilijk hun gedachten te bespreken en professionele hulp te zoeken, bespreekbaar maken maakt ook beter begrepen worden.quote:Op zelfmoord rust een taboe. Als er iemand voor de trein springt berichten media er nauwelijks tot niet over, om te voorkomen dat mensen op ideeën worden gebracht. Naar mijn mening is dat verkeerd. Door iets dood te zwijgen voorkom je niet anderen zelfmoord plegen.
Juist door het bespreekbaar te maken en het onder de aandacht brengen van hulpverlening voor mensen met suïcidale gedachten, en begrip te kweken voor mensen die zelfmoordneigingen hebben, bereik je veel meer in mijn ogen.
Nu durven mensen die suïcidaal zijn niet over hun problemen te praten, maar kroppen ze hun ellende net zo lang op tot ze geen uitweg meer zien en tot hun daad overgaan; hun gezin, vrienden en familie getraumatiseerd achterlatend.
Als mensen weten waar ze hulp kunnen krijgen, waar ze kunnen praten, zich gehoord voelen in hun ellende zullen ze minder snel tot daden overgaan. Daarom zou zelfmoord uit de taboesfeer gehaald moeten worden, zodat zelfmoord niet langer de enige uitweg is voor suïcidale mensen, maar ze op tijd beseffen dat ze op een t-splitsing staan en ervoor kunnen kiezen om professionele hulp te zoeken.
Deze column is geschreven naar aanleiding van het onderzoek dat 113 zelfmoordpreventie is gestart met een verdiepend spoedonderzoek naar de achtergronden van zelfdoding onder jongeren tot 20 jaar die overleden in 2017. In dat jaar overleden 81 jongeren, 33 meer dan in 2016. Zelfdoding is al langer de grootste doodsoorzaak onder mensen van 10 tot 29 jaar. Het ministerie van VWS is geschokt over de stijging en heeft de opdracht gegeven met spoed onderzoek te doen.
Denk jij aan zelfmoord? Neem contact op met 113 Zelfmoordpreventie via www.113.nl.
https://frontpage.fok.nl/(...)-uit-taboesfeer.html
Of het een stukje durven is, of gewoonweg niet weten waar je naartoe kunt met je problemen, daar durf ik geen uitspraken over te doen. De campagnes van 113.nl heeft iedereen denk ik ook wel gezien.
Hoe denken jullie hierover? Hebben jullie het idee dat er een taboe is? Moet kunnen praten over zelfmoord vanzelfsprekend worden?
“What do I wear in bed? Why, Chanel No. 5, of course”
Absoluut mee eens! Juist bespreekbaar maken die hap. Mensen die met deze ideeën rondlopen, lopen hier compleet alleen mee rond, en dat is juist het gevaarlijke eraan. Dan is er niemand die iets van licht kan brengen in je eenzame, geïsoleerde toestand. Het is die geïsoleerde toestand waarin negatieve ideeën en duistere ideeën zonder tegenspraak kunnen voortwoekeren en zichzelf versterken en versterken.
Zelfmoord is de uiterste consequentie van het negatieve geloof dat we allemaal over onszelf hebben diep onbewust, als gevolg van zelfafwijzing dat al begint op het moment dat we peuter zijn. Een negatief geloof ja, geen werkelijkheid. Het is allemaal gebaseerd op een illusie. Maar met vreselijke gevolgen soms, door de diepte en onbewustheid van dit negatieve geloof.
Hier valt veel over te vertellen, maar goed, ik hou het maar even kort.
Zelfmoord is de uiterste consequentie van het negatieve geloof dat we allemaal over onszelf hebben diep onbewust, als gevolg van zelfafwijzing dat al begint op het moment dat we peuter zijn. Een negatief geloof ja, geen werkelijkheid. Het is allemaal gebaseerd op een illusie. Maar met vreselijke gevolgen soms, door de diepte en onbewustheid van dit negatieve geloof.
Hier valt veel over te vertellen, maar goed, ik hou het maar even kort.
Eens kijken
heywoodu
Van bijna dood tot olympiër:
Ik heb echt nog nooit van '113' gehoord (en kijk toch vrij veel TV), dat kan natuurlijk aan mij liggen, maar hoe effectief zouden die campagnes dan geweest zijn? 
Van bijna dood op weg naar de Olympische Spelen, tot olympiër in 2026? Elk beetje hulp wordt bijzonder gewaardeerd!
https://www.gofundme.com/(...)he-spelen-na-ongeval
https://www.gofundme.com/(...)he-spelen-na-ongeval
Nee uiteraard niet, proffesionele hulp inschakelen moet vanzelfsprekend zijn. Het idee dat door het bespreekbaar te maken ook maar iets van het probleem wordt opgelost is naïef tot op het bot. Leidt enkel tot belasting van niet deskundige personen uit de privésfeer met scheve verhoudingen en ontwijken van behandeling tot gevolg.quote:Op woensdag 17 april 2019 19:48 schreef Samzz het volgende:
Moet kunnen praten over zelfmoord vanzelfsprekend worden?
Echtquote:
Ik heb echt nog nooit van '113' gehoord (en kijk toch vrij veel TV), dat kan natuurlijk aan mij liggen, maar hoe effectief zouden die campagnes dan geweest zijn?
? De bushaltereclames van 113 hebben hier máánden de hokjes versierd.
“What do I wear in bed? Why, Chanel No. 5, of course”
Tegenwoordig moet alles maar ''uit de taboesfeer''.
Het is gewoon een zwaar onderwerp, waar je niet zomaar even in de kantoortuin over begint met jan en alleman. Net zoals dat je niet over een lekkende anus begint op dat soort plekken. Dat is heel normaal, en zal ook niet veranderen. Ook niet door een column van een of andere idealistische doos.
Overigens is zelfmoord, met de juiste personen op de daarvoor bestemde gelegenheden, wel degelijk bespreekbaar.
Het is gewoon een zwaar onderwerp, waar je niet zomaar even in de kantoortuin over begint met jan en alleman. Net zoals dat je niet over een lekkende anus begint op dat soort plekken. Dat is heel normaal, en zal ook niet veranderen. Ook niet door een column van een of andere idealistische doos.
Overigens is zelfmoord, met de juiste personen op de daarvoor bestemde gelegenheden, wel degelijk bespreekbaar.
Zou het bespreekbaar maken juist niet kunnen leiden tot het opzoeken van die professionele hulp?quote:
[..]
Nee uiteraard niet, proffesionele hulp inschakelen moet vanzelfsprekend zijn. Het idee dat door het bespreekbaar te maken ook maar iets van het probleem wordt opgelost is naïef tot op het bot. Leidt enkel tot belasting van niet deskundige personen uit de privésfeer met scheve verhoudingen en ontwijken van behandeling tot gevolg.
“What do I wear in bed? Why, Chanel No. 5, of course”
Eens met de stelling.
Echter kleeft er ook een grote verantwoordelijkheid aan als het in een groep gebeurt, of deels openbaar (internet). Men kan met goede bedoelingen snel verkeerd getriggerd worden. Persoonlijke begeleiding is imo de beste weg. Echter is dit relatief duur.
Echter kleeft er ook een grote verantwoordelijkheid aan als het in een groep gebeurt, of deels openbaar (internet). Men kan met goede bedoelingen snel verkeerd getriggerd worden. Persoonlijke begeleiding is imo de beste weg. Echter is dit relatief duur.
Dat ligt toch echt aan jou denk ik dan.quote:
Ik heb echt nog nooit van '113' gehoord (en kijk toch vrij veel TV), dat kan natuurlijk aan mij liggen, maar hoe effectief zouden die campagnes dan geweest zijn?
Ik zag de column. Fok heeft al zolang ik het weet een vrij streng beleid wat betreft zelfmoord. Vind dat dit er wel tegen aan schurkt. Maar het kan naast elkaar bestaan. Is hier over nagedacht?
Ik hoorde ook pas van 113 toen ik het vorig jaar op mijn werk in het suicideprotocol las (ik werk als hulpverlener, vandaar dat protocol 
). Ik weet niet hoe lang het al bestaat maar die campange is ook aan mij voorbij gegaan.
Anyway uiteraard is het goed om dat soort dingen te kunnen bespreken. Ik doe dat op professioneel vlak regelmatig (heel expliciet ook, over het hoe/wat/wanneer) maar dat is wel echt andere koek dan prive. Echter probeer ik wel altijd de mogelijkheid te bieden door door te vragen als t even niet zo lekker gaat met vrienden ect.
Het zijn vragen waar je misschien het antwoord niet op wil horen, en dat is wat het zo lastig maakt
). Ik weet niet hoe lang het al bestaat maar die campange is ook aan mij voorbij gegaan.Anyway uiteraard is het goed om dat soort dingen te kunnen bespreken. Ik doe dat op professioneel vlak regelmatig (heel expliciet ook, over het hoe/wat/wanneer) maar dat is wel echt andere koek dan prive. Echter probeer ik wel altijd de mogelijkheid te bieden door door te vragen als t even niet zo lekker gaat met vrienden ect.
Het zijn vragen waar je misschien het antwoord niet op wil horen, en dat is wat het zo lastig maakt
In A World Of Emoticons, I'm Colon Capital D
Everybody needs a bosom for a pillow!
Everybody needs a bosom for a pillow!
Zelfmoord mag inderdaad niet besproken worden, als in 'ik ga zelfmoord plegen en ga dat zus en zo doen'. De discussie over het bespreekbaar maken van kan, denk ik, wel plaatsvinden en zou ook mogelijk moeten zijn, wel zijn we er voorzichtig mee en houden dit topic goed in de gatenquote:
Ik zag de column. Fok heeft al zolang ik het weet een vrij streng beleid wat betreft zelfmoord. Vind dat dit er wel tegen aan schurkt. Maar het kan naast elkaar bestaan. Is hier over nagedacht?
.Professioneel is inderdaad een andere setting. Denk jij als professional dat het zou helpen wanneer patiënten met dergelijk gedachten bij hun familie en/of vrienden terecht kunnen?quote:Op woensdag 17 april 2019 20:02 schreef littledrummergirl het volgende:
Ik hoorde ook pas van 113 toen ik het vorig jaar op mijn werk in het suicideprotocol las (ik werk als hulpverlener, vandaar dat protocol
Anyway uiteraard is het goed om dat soort dingen te kunnen bespreken. Ik doe dat op professioneel vlak regelmatig (heel expliciet ook, over het hoe/wat/wanneer) maar dat is wel echt andere koek dan prive. Echter probeer ik wel altijd de mogelijkheid te bieden door door te vragen als t even niet zo lekker gaat met vrienden ect.
Het zijn vragen waar je misschien het antwoord niet op wil horen, en dat is wat het zo lastig maakt
“What do I wear in bed? Why, Chanel No. 5, of course”
Mooie openingspost. Ik ben onder de indruk. Mijn complimenten!
Dag jongens tot ziens, tot in betere tijden.
Mooiquote:
[..]
Zelfmoord mag inderdaad niet besproken worden, als in 'ik ga zelfmoord plegen en ga dat zus en zo doen'. De discussie over het bespreekbaar maken van kan, denk ik, wel plaatsvinden en zou ook mogelijk moeten zijn, wel zijn we er voorzichtig mee en houden dit topic goed in de gaten
[..]
Ligt er aan wat er besproken wordt. Ik denk niet dat je er iemand mee helpt als een nieuwsartikel in de krant/op tv opeens allemaal details gaan laten zien, de zelfmoordactie zelf dus eigenlijk. Ik snap heel goed dat de media daar amper aandacht aan besteed, ook uit respect naar nabestaanden.
Verder spreekt het voor zich dat het een fijn streven zal zijn dat meer mensen openlijk kunnen praten over hun gevoelens en bepaalde gedachtes, maar ik ben het wel eens met LlucMajor; bepaalde dingen zullen imo altijd een taboe blijven in de prive-cirkels. Het is een heel mooi streven dat zoiets makkelijker besproken gaat worden, maar in de realiteit zie ik het niet gebeuren. Dat is zonde, maar wel zoals het is.
Wat Deshain zegt: Professionele hulp inschakelen zou vanzelfsprekend moeten zijn. Die mensen zijn er voor getraind, er heerst minder een taboe om het daar te bespreken en je maakt het voor jezelf niet nog zwaarder door jouw probleem ook het probleem te maken van je naasten, waardoor je je alleen maar schuldiger kan gaan voelen (''als ik het niet had verteld dan had ze zich niet zo'n zorgen hoeven te maken om me'', etc). Dat is het meest haalbare denk ik. Zoveel mogelijk mensen in laten zien dat je je niet hoeft te schamen om naar de huisarts te stappen, of naar een professionele instantie.
Maar zelfs dat is voor veel mensen met zelfmoordneigingen te moeilijk. Zulke gedachten komen heel geleidelijk opzetten. In het begin wil je niemand lastig vallen, je kropt alles op, gaat er van uit dat het gewoon een dipje is en dat alles wel goed komt, maar zonder het te weten praat je jezelf (of anderen doen dat) steeds verder de grond in en op dat moment is de motivatie om hulp te zoeken eigenlijk al ver te zoeken. Zou dus kunnen helpen als huisartsen of hulpinstanties mensen informeert om in een eerder stadium al met iemand te praten. Voordat de plannen er uberhaupt zijn, maar je wel voelt dat het niet goed gaat/je de verkeerde kant op gaat. En dát is op zich wel te bespreken met naasten. Dat je niet tevreden bent met je leven, je niet goed voelt en erover wil praten. Dan is het toch al minder zwaar, maar je kan er een hoop mee voorkomen.
Verder spreekt het voor zich dat het een fijn streven zal zijn dat meer mensen openlijk kunnen praten over hun gevoelens en bepaalde gedachtes, maar ik ben het wel eens met LlucMajor; bepaalde dingen zullen imo altijd een taboe blijven in de prive-cirkels. Het is een heel mooi streven dat zoiets makkelijker besproken gaat worden, maar in de realiteit zie ik het niet gebeuren. Dat is zonde, maar wel zoals het is.
Wat Deshain zegt: Professionele hulp inschakelen zou vanzelfsprekend moeten zijn. Die mensen zijn er voor getraind, er heerst minder een taboe om het daar te bespreken en je maakt het voor jezelf niet nog zwaarder door jouw probleem ook het probleem te maken van je naasten, waardoor je je alleen maar schuldiger kan gaan voelen (''als ik het niet had verteld dan had ze zich niet zo'n zorgen hoeven te maken om me'', etc). Dat is het meest haalbare denk ik. Zoveel mogelijk mensen in laten zien dat je je niet hoeft te schamen om naar de huisarts te stappen, of naar een professionele instantie.
Maar zelfs dat is voor veel mensen met zelfmoordneigingen te moeilijk. Zulke gedachten komen heel geleidelijk opzetten. In het begin wil je niemand lastig vallen, je kropt alles op, gaat er van uit dat het gewoon een dipje is en dat alles wel goed komt, maar zonder het te weten praat je jezelf (of anderen doen dat) steeds verder de grond in en op dat moment is de motivatie om hulp te zoeken eigenlijk al ver te zoeken. Zou dus kunnen helpen als huisartsen of hulpinstanties mensen informeert om in een eerder stadium al met iemand te praten. Voordat de plannen er uberhaupt zijn, maar je wel voelt dat het niet goed gaat/je de verkeerde kant op gaat. En dát is op zich wel te bespreken met naasten. Dat je niet tevreden bent met je leven, je niet goed voelt en erover wil praten. Dan is het toch al minder zwaar, maar je kan er een hoop mee voorkomen.
Nintendo Switch: SW-1156-9327-1516 | Xbox Series X: Alwayshappyz | Photographer: D750, 24mm, 50mm, 85mm | TV Shows: Gilmore Girls, Grey's Anatomy, His Dark Materials, Veronica Mars, Fringe, The Good Wife, The Crown & More.
Vaak is er teveel angst om anderen bang of bezorgd te maken, waardoor die drempel vaak te hoog is. Het is dan makkelijker om het bij iemand neer te kunnen leggen die er verder vanaf staat en niet emotioneel op reageert, want nog meer schuldgevoel bovenop alle gevoelens van hopeloosheid en uitzichtloosheid helpt ook niet.quote:
[..]
Zelfmoord mag inderdaad niet besproken worden, als in 'ik ga zelfmoord plegen en ga dat zus en zo doen'. De discussie over het bespreekbaar maken van kan, denk ik, wel plaatsvinden en zou ook mogelijk moeten zijn, wel zijn we er voorzichtig mee en houden dit topic goed in de gaten
[..]
Professioneel is inderdaad een andere setting. Denk jij als professional dat het zou helpen wanneer patiënten met dergelijk gedachten bij hun familie en/of vrienden terecht kunnen?
Iets laagdrempeligers als een telefoonnummer of chatdienst (zoals 113)lijkt mij passender/haalbaarder.
In A World Of Emoticons, I'm Colon Capital D
Everybody needs a bosom for a pillow!
Everybody needs a bosom for a pillow!
Het nadeel van er hier op Fok over kunnen praten is wel dat er vroeg of laat geheid trollen mee aan de haal gaan.quote:
Ik zag de column. Fok heeft al zolang ik het weet een vrij streng beleid wat betreft zelfmoord. Vind dat dit er wel tegen aan schurkt. Maar het kan naast elkaar bestaan. Is hier over nagedacht?
En wanneer iemand zijn gevoelens mbt zelfmoord hier aankaart en mensen raken betrokken met die persoon dan treden er nog de risico's op dat
1. die persoon ondanks de welwillende mensen alsnog doorzet met de plannen.
2. Fok laat voor wat het is en de mensen die betrokken zijn geworden in het ongewisse laten. Deze kunnen voor de zekerheid ook weer hulpdiensten in gaan schakelen en wellicht krijg je daar weer juridisch geneuzel over.
Je moet als forum dat soort mogelijke situaties wel op de koop toe willen nemen.
Het moet zeker uit de taboesfeer komen. Dat geldt ook voor euthanasie. Er wordt altijd over gesproken alsof ieder mens dat zelfmoord pleegt of diens leven laat beëindigen een zwakkeling zou zijn. Alsof je, ondanks alle ellende in je leven, de hele rit verplicht uit zou moeten zitten. Waarom zou je niet over je eigen einde mogen beslissen?quote:
[..]
Persoonlijk denk ik inderdaad dat het goed zou zijn zelfmoord en alles eromheen uit het taboe te halen, wanneer een onderwerp bespreekbaar wordt, is het voor mensen die rondlopen met zelfmoordgedachten wellicht minder moeilijk hun gedachten te bespreken en professionele hulp te zoeken, bespreekbaar maken maakt ook beter begrepen worden.
Of het een stukje durven is, of gewoonweg niet weten waar je naartoe kunt met je problemen, daar durf ik geen uitspraken over te doen. De campagnes van 113.nl heeft iedereen denk ik ook wel gezien.
Hoe denken jullie hierover? Hebben jullie het idee dat er een taboe is? Moet kunnen praten over zelfmoord vanzelfsprekend worden?
soooo, da's mooi!
Kan ik me in vinden, inderdaad.quote:
[..]
Vaak is er teveel angst om anderen bang of bezorgd te maken, waardoor die drempel vaak te hoog is. Het is dan makkelijker om het bij iemand neer te kunnen leggen die er verder vanaf staat en niet emotioneel op reageert, want nog meer schuldgevoel bovenop alle gevoelens van hopeloosheid en uitzichtloosheid helpt ook niet.
Iets laagdrempeligers als een telefoonnummer of chatdienst (zoals 113)lijkt mij passender/haalbaarder.
Ik heb gelukkig niet veel ervaring met dit soort dingen (de ervaringen die ik heb zijn dan wel weer meteen dramatisch), maar die gevallen was vooral het niet weten wáár je terecht kunt, of waar te beginnen het grootste probleem met het opkroppen waardoor de bom barstte.
Waar ga je naartoe wanneer je met dergelijke gedachten loopt? Waar kun je het kwijt? Dit waren maar twee personen, maar ik kan me zo voorstellen dat meer mensen niet weten hoe/waar te beginnen. Dat onder de aandacht brengen is dan een mooi streven.
“What do I wear in bed? Why, Chanel No. 5, of course”
Dat was me al duidelijkquote:
[..]
Het nadeel van er hier op Fok over kunnen praten is wel dat er vroeg of laat geheid trollen mee aan de haal gaan.
En wanneer iemand zijn gevoelens mbt zelfmoord hier aankaart en mensen raken betrokken met die persoon dan treden er nog de risico's op dat
1. die persoon ondanks de welwillende mensen alsnog doorzet met de plannen.
2. Fok laat voor wat het is en de mensen die betrokken zijn geworden in het ongewisse laten. Deze kunnen voor de zekerheid ook weer hulpdiensten in gaan schakelen en wellicht krijg je daar weer juridisch geneuzel over.
Je moet als forum dat soort mogelijke situaties wel op de koop toe willen nemen.
Ik heb zelf het sterke gevoel dat er twee soorten zelfmoorden zijn: de weloverwogen en de plotselinge emotie.
De weloverwogen heeft vaak te maken met ernstige lichamelijke pijn en aftakeling.
De weloverwogen heeft vaak te maken met ernstige lichamelijke pijn en aftakeling.
Dag jongens tot ziens, tot in betere tijden.
De overheid heeft laatst al een campagne gevoerd daarover, heyhetisokee
<a href="http://i.imgur.com/iq5BYAk.gif" target="_blank" rel="nofollow"><a href="http://i.imgur.com/iq5BYAk.gif<" target="_blank" rel="nofollow norererer noopener" >http://i.imgur.com/iq5BYAk.gif<</a>;/a>
Maar waar ligt dan de grens tussen zelfmoord en bijvoorbeeld zelfmoordgedachten bespreken?quote:
[..]
Zelfmoord mag inderdaad niet besproken worden, als in 'ik ga zelfmoord plegen en ga dat zus en zo doen'. De discussie over het bespreekbaar maken van kan, denk ik, wel plaatsvinden en zou ook mogelijk moeten zijn, wel zijn we er voorzichtig mee en houden dit topic goed in de gaten
Naar mijn weten gaat dat over angststoornissen? Ik weet 't niet zeker hoor, heb er zijdelings wat over meegekregen.quote:
De overheid heeft laatst al een campagne gevoerd daarover, heyhetisokee
“What do I wear in bed? Why, Chanel No. 5, of course”
|
|
