Gisteren stuurde ze me een smsje, dat ze me moest spreken. Ze werd helemaal gek van mijn / onze ontwikkelde gewoonte elkaar te negeren. Ze wil echt heel graag dat ik een van d'r vrienden kan zijn. Zoals we eigenlijk ook allebei wilden toen ze het uitmaakte.
Ik ben er inmiddels allang overheen dat ze het uitgemaakt heeft en ga er ook steeds beter mee om dat ze veel andere mensen heeft leren kennen. En sinds een paar maanden gaat ze steeds meer om met een van m'n 'vrienden', waar ik op zich niet zo heel blij mee ben. Die jongen zit namelijk nogal met z'n hormonen in de war, zo lijkt het. (Ik heb er gewoon een slecht gevoel bij, ookal geloof ik m'n ex wel als ze zegt er echt niks mee te willen.) Maar, ja, als ze zich daar goed bij voelt, dan is dat haar zaak.
Vanmiddag heb ik dus twee uur met d'r zitten praten op m'n kamer en ze heeft ook wat tranen gelaten. (Ik heb - in haar bijzijn - sinds dat ze het uitmaakte niet meer gehuild, heb niks om te huilen.)
't Is een dubbel gevoel. Enerzijds het gevoel: met jou heb ik 14 maanden vol wel en wee gehad en dat is nu over. Anderzijds het gevoel: het is echt over en ik zou volwassen genoeg moeten zijn om op een vriendschappelijke basis met je om te gaan. Zelfs het feit dat ze al een vriend (twee weekjes) heeft gehad inmiddels, waar ze zelf behoorlijk open over is geweest, uiteindelijk tenminste, deert me niet.
Persoonlijk heb ik het gevoel - vanmiddag heeft ze me uitgelegd wat het EIGENLIJK was - gehad dat ze, nu het uit is, ineens wél leuke dingen kan gaan doen. Ik had het idee dat ze deed alsof ze met mij destijds in een kooi zat en nooit de vrijheid had...
Dus...
Hoe is dat jullie verlopen? De omgang met je ex na een lange (>1 jaar) relatie? Totaal verbroken, ruzie, vriendschappelijk op een afstandje of misschien zelfs nog regelmatig bij elkaar over de vloer om iets leuks te gaan doen?
zo is ze nu op vakantie "ergens" zonder mij ervan op de hoogte te stellen en kan haar ook niet bereiken ofzo. maarja daar komt ze wel achter als ze thuiskomt, ligt een mooie envelop klaar 
maar uit eigen ervaring en verhalen van anderen, is het een uitzondering die de regel bevestigd als je met een ex "goeie" vrienden bent
Def
quote:Dat is wel zo ja... Daarbij komt dat ze m'n eerste en enige vriendin (so far) is geweest, dus da's altijd net effe wat anders. En toen we vanmiddag op m'n bed zaten te praten kwamen er onverwijld nog wel wat 'oude gedachten' naar boven, maar ik heb er geen problemen meer mee dat het echt uit is.
Je blijft altijd gevoelens houden enzo.
Ze is gewoon een leuke meid, 'k moet alleen nog steeds wennen aan hoe ze aan het veranderen is. (Ze is ook pas 17,5 jaartjes, dus ach...)
En hopen op een nieuwe relatie met haar? Dat ligt allang achter me, daar heb ik me bij neergelegd en ik geloof dat ik het nu niet eens meer zou willen.
Weet je wat ik nog wel mis? Toch, stiekum wel, het hebben van een vriendin. Iemand bij wie je gewoon terecht kan voor een knuffel. Ik ben er niet op naar zoek, maar als ik iemand tegenkom, zal ik waarschijnlijk geen nee zeggen. Liefde is risico's nemen...
nu bijna een jaar later spreken we elkaar regelmatig, denken met een goed gevoel terug aan vroeger en we hebben beiden het gevoel dat we weer hechte vrienden zijn. we kunnen weer praten over 'vroeger' en dat zijn alleen maar mooie, leuke gesprekken 
ik heb er alle vertrouwen in dat we nog lang goede vrienden zullen blijven ...
onze vriendschap voordat we verliefd werden speelt hierbij een hele belangrijke rol. verder moet je beiden echt 'je best doen' om vrienden te blijven, wat veel energie kost. wat ik nog het moeilijkst vind is om een arm om haar heen te slaan als het even tegenzit, dat doe ik veel minder snel als vriend.
maar 't is het allemaal waard ...
Nu is het meer een kennis geworden..
PSN ID: Cheironnl
Het half jaar daarvoor hebben we wel geprobeerd om elkaar, nadat het uitging, af en toe nog te zien maar die ontmoetingen liepen steeds uit op een drama (ik had nog teveel gevoelens voor haar).
Nu is het alweer een tijd verder en zijn er veel dingen in mijn leven gebeurd, dus het leek mij wel eens het proberen waard om haar weer een keer te spreken. (Heb haar met oud en nieuw nog een 'gelukkig nieuwjaar' SMS-je gestuurd bijvoorbeeld) Aan de andere kant ben ik bang dat het zelfs nu nog mis zou kunnen gaan. Ik heb op dit moment geen vaste relatie (en mis dus ook gewoon 'het hebben van een maatje' ) en het zou dus kunnen dat ik het weer moeilijk krijg als ik haar zie.
Ik vraag me af wat zo'n vriendschap dan waard is als je de hele tijd zo voorzichtig moet zijn. Wordt het meer een soort van kennis waar je 'for old times sake' nog wel eens mee afspreekt. Blijft moeilijk....
Je kunt best vrienden blijven met een ex maar er zitten wel wat voorwaarden aan verbonden en één van die voorwaarden is dat er wederzijds geen gevoelens meer zijn of stiekume hoop dat het misschien ooit weleens weer goed gaat komen. Als één van de twee die sluimerende hoop nog heeft dan krijg je problemen.
Hoewel ik het nog steeds heel erg zou vinden als het gevoel bij een van beiden ooit weggaat, toch is dat bij beiden nodig om ruimte te kunnen maken voor een vriendschap zonder verlangens en jalouzie.
quote:Helemaal mee eens... Goed gezegd. Ik heb precies hetzelfde. Ik vind m'n ex nog heel aardig maar het is gewoon over. Zij heeft er alleen wat meer moeite mee. We hebben 13 maanden een relatie gehad en we waren allebei de eerste voor elkaar.
Op zondag 5 januari 2003 14:31 schreef krullebol het volgende:[..]
Weet je wat ik nog wel mis? Toch, stiekum wel, het hebben van een vriendin. Iemand bij wie je gewoon terecht kan voor een knuffel. Ik ben er niet op naar zoek, maar als ik iemand tegenkom, zal ik waarschijnlijk geen nee zeggen. Liefde is risico's nemen...
Nu maanden later ben ik nog steeds bezig om al mijn spullen terug te krijgen die daar lagen, en om te proberen een gesprek aan te gaan. Dat wil tot nu toe niet lukken, hij weigert en vorige week lag er dan onverwacht een heeel klein deel van mijn spullen voor mijn deur.
Vrienden weten nog steeds niet echt wat ze ermee aanmoeten geloof ik. Dit is zo ontzettend verklotend voor alles.
Ik heb inmiddels een nieuw vriendje dus met mij gaat verder wel alles goed.
Toch geloof ik best dat je vrienden kunt zijn met je ex, als er geen gevoelens meer in het spel zijn en de ander geen misbruik wil maken van jouw vertrouwen.
toen het uitging wilde ik ook graag vrienden blijven , maar was het voor hem te moeilijk.
maar je bent zo close met elkaar geweest , hij was echt mij soulmate....
En ik miste hem eigenlijk wel (als vriend dus)
maar sinds een paar weken hebben we weer contact na 4 jaar is dit
ik heb inmiddels reen huis gekocht met een hele andere partner en hij heeft ook alweer een serieuse relatie gehad.
en we zijn nu op een leuke manier weer vrienden
maar toch blijf ik er altijd wel een ander gevoel bij hebben,
want we zijn vroeger natuurlijk wel heel close geweest...
Misschien is dat wat onze vriendschap zo speciaal maakt...:w
ook de reden waarom ze het heeft uitgemaakt word me wat duidelijker.
Maar wat ik er mee moet.... ik weet het niet..
ze zal me bellen..
Vrienden blijven met je ex is heel moeilijk, het hangt van heel veel factoren af. Waarom is het uit gegaan, hoe zat je relatie in elkaar. enz enz.
We kunnen samen door 1 deur, en dat is het ook wel gelijk.
Wel... het is gelukt! Eerst even complete radiostilte gehouden voor beiden om het goed te verwerken dat het over was, een week of twee. Daarna soms een smsje om te vragen of alles oké was.
Nu, meer dan een half jaar later, komen we gewoon bij elkaar over de vloer (eens per maand maar ofzo hoor, we wonen niet echt vlak bij elkaar) om een gezellig weekend te hebben. Lekker eten samen, lekker filmpje huren, zelfs bij elkaar slapen in 1 bed. Met één heel groot verschil: GEEN gevoelens meer (het kan dus écht!) behalve een gevoel van 'blij dat je nog mijn vriendje bent'.
We vertellen elkaar zelfs over als we met een nieuw iemand gezoend of geslapen hebben ofzo...
Nadat het net uit was hebben we wel veel ruzie gehad en was het bijna onmogelijk om normaal met elkaar om te gaan. Gelukkig gaat het op het moment wel goed, ook al heeft hij een nieuwe vriendin die een ontzettende hekel aan mij heeft. Ze kan het niet goed hebben dat hij nog met mij omgaat, maar ja dat is meer haar probleem!
het kost voornamelijk een hoop tijd, tijd om dingen te laten slijten, tijd om dingen in een ander perspectief te leren zien, tijd om dingen een nieuwe of andere plaats in je leven te geven. Maar een ding is zeker, als je allebei door die moelijke periode na een breuk heenworstelt, en allebei werkt aan die vriendschap, dan heb je ook een vriendschap voor het leven, met iemand die je door en door kent.
waar je wel rekening mee moet houden: de meeste huidige partners staan niet te juichen bij het feit dat je het goed kan vinden met je ex, en dat geld natuurlijk net zo goed voor haar eventuele nieuwe partner, maar ook dat gaat niet in alle gevallen op.
:-/ nadat het uit was.. hadden we een maand sumier contact....
tot een grote happening waardoor ik opeens realiseerde hoe erg ik hem miste... toen hebben we een diner gehad samen...en goed gepraat..
uit eindelijk ben ik blijven slapen bij hem....
wat ertoe leide dat we nu echt geen contact hebben..
Ik verwacht dat ik over een half jaar (misschien eerder.. misschien later) weet contact met hem krijg.. en dat we dan geen onverwerkte gevoelens meer hebben.. en dus vrienden kunnen zijn...
Maar dat moet ik nog zien uiteraard, onze intentie is in elk geval vrienden blijven... en dat lukt ook denk ik...
mijn relatie duurde trouwens 2.5 jaar...
De ene heb ik nu heel goed contact mee, dit weekend nog mee uitgeweest erg gezellig. En spreek haar vaak op msn of aan de telefoon en meestal smsen we als we uit zijn. Is een hele goede vriendin geworden van me.
Met de laatste waar ik nog steeds verliefd op ben gaat het veel minder spreek haar heel afentoe effe snel op msn. Meestal eens in de 3 dagen of zo. Verder waar ik haar van kende van de Time Out komen we de laatste tijd ook niet veel en zij ook niet. Maar ach het is beter zo des te sneller ben ik eroverheen.
Met andere exen spreek ik niet dat waren niet echt serieuze relaties dus tel ik die ook maar niet mee
Ik heb mijn ex gevraagd of ze een keer zou bellen als ze een keer wat wilde gaan drinken ofzo ( we KONDEN het toch best vinden). Ik zei tegen haar dat ze niet hoefde te zeggen dat ze zou bellen als ze toch geen enkel voornemen had... Dus gewoon 'no strings attached'. Vriendschap interesseerde me niet eens, gewoon interesse in haar 'nieuwe' leventje! Vriendschap kun je namelijk niet afdwingen...
Ze moet nog bellen... inmiddels toch alweer bijna een jaar later. Voor de rest zie ik in mijn omgeving toch wat mensen die met hun ex omgaan, waar toch wat anders nog speelt bij een van beiden. Geen goede zaak in elk geval.
Ik vind het vooral jammer hoe het uitging tussen ons ( met dat natrappen van haar, zelfs op dit forum), maar zoals ik altijd heb gezegd; dat zegt meer over haar dan het over mij doet.
Zou ik vrienden kunnen blijven met het meisje waar ik nu mee heb?
Hmm ten eerste kan ik me het uitgaan al moeilijk voorstellen, maar ok.
Ik denk dat het contact gaat verwateren gezien de afstand, waardoor de stap steeds groter wordt contact te houden.
Ik denk dat het ook per ex verschilt en dat er een tijdje over heen moet gaan...maar het blijft moeilijk in de meeste gevallen.
quote:Tja ik vind het nogal moeilijk
Op zondag 5 januari 2003 14:11 schreef krullebol het volgende:
Hoe is dat jullie verlopen? De omgang met je ex na een lange (>1 jaar) relatie? Totaal verbroken, ruzie, vriendschappelijk op een afstandje of misschien zelfs nog regelmatig bij elkaar over de vloer om iets leuks te gaan doen?
Ik heb het ook momenteel. Meisje gehad, uit elkaar gegaan. ze vraagt of we nog vrienden kunnen blijven. Maakt het wel allemaal wat moeilijker.
Ik heb met uit mekaar gaan heel erg ruzie gehad en een dag later kwam ze dus van "kunnen we nog vrienden blijven" terwijl ik gedacht (en misschien wel gehoopt) had dat ze me nooit meer zou willen zien.
Ik vind het persoonlijk niet echt leuk.
Ze loopt me heel erg te vriend te houden en de hele tijd te vragen hoe ik me voel en of ik nog leuke dingen gedaan heb. Ik wordt er alleen heel erg moe van want ze probeerd het een beetje te hard naar mijn mening.
Ze wil me ook vooral te vriend houden omdat ik leuk ben om mee uit te gaan volgens haar enzo maar tja daar heb ik wel vrienden voor en heb ik haar niet voor nodig dus eigenlijk is ze sowieso niet echt "van nut" voor mij.
Klinkt beetje lullig misschien maar ik heb niet een meid nodig om lol mee te hebben met uitgaan, dat kan ik ook wel met me vrienden.
Ik heb er sowieso al niet veel zin in maar zoals jij al zei lijkt het altijd de meest volwassen oplossing om vrienden te blijven. Alhoewel ik dat steeds meer onzin begin te vinden.
Kortom: Het zuigt en je kunt het proberen maar heel vaak pakt het niet goed uit.
Of ze zeggen vrienden te willen blijven en daarna spreek je ze nog 2x en zie je ze nooit meer terug of ze gaan heel erg hard je best doen om je maar te vriend te houden enzo.
Allebei is het gewoon klote.....
Komakie: "Van sneeuwballen gooien komt boemsen!"
Shaun Farmer: "That's gnarly"
Misschien wel pijnlijk en zonde van wat je had, maar dan voorkom je voor de rest ook weer narigheid met gevoelens, nieuwe vriend(in)-hysterie enzo. Nou is er een ex met wie ik nog relatief intensief contact heb, maar ook dat zal in de loop der tijd zeker minder worden (zeker wanneer hij een nieuwe vriendin heeft). Jammer, maar that's life. Ik vind het op zich ook prima, dan blijft die persoon een apart plekje en een aparte herinnering houden en sleep je het niet allerlei andere relaties en fasen in.
Grotendeels ligt dat aan mij: beetje "alles of niets"-verhaal...
|
|
