Ik moet hier even mijn verhaal kwijt. Voel mij momenteel zwaar k*t. Als iemand adviezen / zelfde ervaringen oid heeft dan hoor ik dat natuurlijk graag, en ook de meningen natuurlijk
.Ik ben een man van inmiddels 35. Heb nooit een lange relatie gehad, wel dates / scharrels maar nooit een relatie van langer van 8 maanden. Nu heb ik hier wel al heel veel behoefte aan, eigenlijk altijd al gehad. Ik ben best verlegen aangelegd en geen uitgaanstype. Ik ging vroeger wel met vrienden op stap maar dit was meer omdat ik van mijzelf vond dat het moest (schop onder de kont) en we hadden een leuke vriendengroep. Vind het ook wel goed dat ik dat deed, veel leuke dingen mee gemaakt maar ik was nou niet bepaald degene die de vrouwen scoorde.
Later wat via dating sites geprobeerd en recenter via apps. Daar heb ik leuke dates van gehad en ook best veel geleerd en ervaring op gedaan. Zo ook degene waar ik mij nu (al tijden) zo k*t om voel.
Ik heb wat het gevoel dat ik echt wat begin te missen. De meeste vrienden hebben kinderen (zeker mijn beste vrienden) en die hebben dus ook wel hun eigen. Niet dat ze mij vergeten en ik gun ze de leukste kinderen ter wereld, maar het is ook confronterend omdat het mij ook allemaal zo leuk lijkt. Ben bang alleen oud te worden. Wat ook niet helpt, ik woon op het platteland. Zeker in de winter best eenzaam dus. En de reacties van dat ik nodig aan de vrouw moet (hoe goed bedoeld of lollig ook), ze beginnen pijnlijk te worden. Naar de buitenwereld toe ben in vriendelijk, houd van een grapje en ben ik die jongen die hem alleen wel vermaakt. Ik mag ook wel graag alleen zijn op zijn tijd, maar het begint nu wel mijn keel uit te komen. Hier kom ik niet voor iedereen voor uit, ik krijg dan van die lekkere kortzichtige opmerkingen van, nou dan moet je ook op stap gaan! Of dat ik op een datingsite of app moet, maar dat doe ik dus al. Het is niet dat ik geen vrije tijd besteding heb, ik onderneem wel leuke dingen met vrienden maar dus niet heel vaak meer. Verder zwem ik 2x per week, of ik hang een avondje met iemand aan de telefoon of ga op visite. Het lege huis als ik thuis kom, en vooral het alleen in slaap vallen en wakker worden is alleen zo verschrikkelijk en wil zo graag een gezinnetje.
Dit is dus hoe het al een tijdje is, maar waarom ik dit nu extra voel, en zeker nu is omdat ik afgelopen herfst / winter een paar maanden gedate heb met iemand wat erg serieus was. Ze was helemaal mijn type in alle op zichten en het was / leek wederzijds. Zo'n beetje op het moment (na 2 maanden) dat ik dacht dat we praktisch gezien een relatie hadden, begon ze wat vaag te doen. Dit heeft nog een tijd geduurd en dat zat mij zeker niet lekker. Ik was smoorverliefd besef ik nu, we hadden in december nog leuk appcontact maar afspreken leek ze te vermijden. Half december nog een keer mee afgesproken en gezoend en daarna had ze geen tijd meer, pas na oud en nieuw zei ze. Naief dat ik was, ik wist dat haar interesse er niet zo meer was maar had toch hoop dat we het dan weer gingen op pakken. Een van mijn beste vrienden waarschuwde al dat ik er mee moest stoppen maar dat deed te veel pijn omdat ik haar niet kwijt wou. Ik heb duidelijkheid gevraagd aan haar na oud en nieuw en ze vertelde toen dat ze nog niet toe was aan een relatie, dat ze het ook jammer vond dat ze er nog niet klaar voor was. Ik was wel 'bang' voor het feit dat ze iemand anders was tegen gekomen, daar wou ik echt niet aan denken, maar het kwam door alle drukte in haar leven zei ze.
Ze was bedrogen door haar exen, tijdens de 2e date vroeg ze of ik trouw was. Ze gaf toen weer aan dat het haar zelf was overkomen. Later een aantal keren met haar over vreemdgaan gehad. Dat zou ze nooit doen zei ze meerdere keren, dan zou ze het eerst uit maken.Ze wist hoe pijnlijk het was omdat ze het zelf had meegemaakt.
Jullie voelen hem al aankomen, maar ik heb vandaag op facebook haar naam eens opgezocht. Daar stond ze eerst niet meer op maar uit nieuwsgierigheid toch eens opgezocht en nu staat ze er op. Maar wat blijkt, ze heeft dus een vriend, maar wat ik echt kwalijk vind, bij begin december staat in een relatie. Kortom, ik ben bedrogen. Tot eind november was het geweldig, heerlijk. We waren echt een stel, heerlijk opgebouwd van een nerveuze eerste date tot heerlijk gezellig kleffen en alles. Ze heeft nogal zitten liegen en dat vind ik zo moeilijk. Eind november kwam ik er al achter dat ze getrouwd was geweest met haar ex maar dit heeft ze niet verteld, via internet eerst zei ze dat ze 25 was, maar ze was 24. Ze had een ander huis gekregen waar ze erg blij mee was, maar ben er later per toeval achter gekomen dat het het huis was waar ze jaren met de ex in heeft gewoond, terwijl ze altijd deed tegen mij dat het huis nieuw voor haar was. En dus in december vooral over dat ze moest werken en niet kon afspreken, nu zag ik dus op facebook dat ze allemaal gezellige uitjes hadden gehad, klef, gezellig en fijn.
In plaats van dat ik erg boos ben, heb ik nog altijd het gevoel dat ik het haar niet kwalijk moet nemen. Stom, ik weet het. Dat ze het niet durft te zeggen om mij niet te kwetsen. Dit zegt mijn verstand natuurlijk niet, maar het gevoel wel. Ik ben alleen erg in haar teleurgesteld. Wat de pijn wat verzacht (vraag mij niet waarom), die nieuwe vriend is rond de 55 schat ik, zij is nu 25. Voelt voor mij een beetje minder erg. Jullie zullen vast zeggen dat ik blij moet zijn dat ze nu met iemand anders is, maar het is toch lastig. Misschien is dit wel de genade klap die er voor zorgt dat alle stiekeme hoop (die zorgen ook steeds voor het denken aan haar merk ik) wel weg is.
Nu hoor ik jullie denken van, dude wtf! Je kon haar maar een paar maanden. Dat is misschien wel het grootste probleem. In plaats van dat ik mij even kut voel en dan verder ga met mijn leven zoals bijna alle andere in mijn situatie doen, kan ik haar niet loslaten. Vanaf december / januari al niet. Ik voel mij al die tijd verschrikkelijk. Ieder moment van de dag aan haar denken. Ik zoek wel op internet om tips, en daar staan wel bruikbare tussen, maar het is geen medicijn. Iedere ochtend als ik wakker word en avond als ik in slaap val, heb ik de neiging haar aan te kruipen, denk ik aan haar en zo de hele dag door. Ik heb dit een keer eerder gehad zo erg en dat heeft een jaar geduurd. Ik heb geen zin om nu weer een jaar zoveel pijn en verdriet te hebben (al ben ik al een paar maanden onderweg). Onlangs met een vriend 'gezellig' de binnenstad even in geweest, hij wist er van dat ik pijn had en stelde voor om in een andere stad te gaan drinken. Ik was namelijk in die stad vaak met haar geweest. Ik vond zelf dat ik mijzelf er maar mee moest confronteren, kan immers moeilijk jaren de plekken gaan mijden. Dat heb ik geweten, de hele avond verschrikkelijk gevoeld, iedere plek, iedere meter een herrinering die boven kwam. Ik wil mij echt niet aanstellen, kop op en weer verder maar het overvalt mij en blijft zo...
Dit mijn lapje tekst dus haha, niet erg opbeurend maar ik hoor graag de reacties.
Als je genoeg vrouwen om je heen had en een actief sociaal leven dan was je helemaal niet zo dramatisch geweest, want, laten we eerlijk zijn, dat ben je wel een beetje. Het is niet leuk dat ze niet eerlijk was, maar, dit kon je al van ver zien aankomen want de excuses zijn standaard excuses om niet de werkelijke reden te hoeven vertellen.
Je vrienden hebben het je ook gezegd. Je hebt jezelf aan het lijntje laten houden want je had je, toen je onraad rook ook om kunnen draaien maar dat deed je niet want je had niet echt alternatieven. In realiteit, wat heeft ze nou precies gedaan? Gelogen, sure, niet tof, maar de wereld houdt niet op met draaien natuurlijk.
De vraag is, hoe krijg je een actiever sociaal leven? Tja, goeie vraag. De vrouwen gaan echt niet bij je aan de deur aanbellen out of the blue, dus zul je zelf dingen moeten ondernemen. Als je dat eigenlijk niet leuk vind, snap ik, je hoeft ook niet, maar dan gaat de situatie in ieder geval zeker niet veranderen.
Daarnaast... Een gezinnetje.. Wederom snap ik je, maar er zijn geen shortcuts. Je hebt niet in 2 weken een gezinnetje, dus als dat je doel is dan ga je nog heel lang in dit gevoel blijven hangen want dat NU willen gaat gewoon niet gebeuren.
Er is niks mis met je kut voelen, maar zij is verder gegaan. Je kunt het wel op haar af willen achuiven dat ze oneerlijk was en zo, en dat was ze, maar jij zit nu zelf de info op te zoeken en te malen en te doen, je houdt je nu zelf in dit gevoel, dit doet zij niet meer. Dus ik zou eens beginnen om te stoppen met de hele tijd info over haar op te zoeken,en niet door gewoon te stoppen, maar door tijd in andere sociale dingen te steken.
(Sportvereniging, vrijwilligerswerk: overal waar mensen komen. Daar moet jìj zijn.)
Maar bovenal legt het een bodempje over je herinneringen aan je ex. Dat blijft nu te pijnlijk...
Je kan wel blijven treuren maar daar schiet je niets mee op.
Daarnaast kan je ook beter geen relatie krijgen met iemand die allerlei leugens vertelt.
Nee begrijp ik, ik waardeer je eerlijkheid.
Er word vaak gezegd, afleiding zoeken. Maar dat lukt juist niet als je je zwaar klote voelt. Dan voel ik mij met mensen vaak juist nog meer eenzaam. Ben wat dat betreft best introvert.
Wat betreft andere vrouwen, had even daarvoor een date gehad (heb ik nog contact mee) maar dat was voor mijn gevoel niet wederzijds, daarnaast nu met iemand aan het daten die best leuk is, maar daar ben ik echt niet klaar voor nu.
Eens in de zoveel tijd heb ik echt speciale gevoelens voor iemand, en dit was er dus zeker 1.
Ik kan me wel voorstellen op het platteland dat als je in je twintiger jaren de boot gemist hebt, dat de spoeling ineens wel heel dun wordt. Is het mogelijk om naar een wat grotere stad te verhuizen?
Aan de andere kant, het feit dat je al wat dates en scharrels gehad hebt (Ik ken ook 35 jarige maagden), geeft aan dat je uiteindelijk gewoon op de goede weg zit, toch?
Nou ja, niet klaar voor...als dat een vrouw was die je die andere meid deed vergeten, dan was je er wel degelijk klaar voor geweestquote:Op zaterdag 2 maart 2019 20:35 schreef Moi-83 het volgende:
@:Coolguy
Nee begrijp ik, ik waardeer je eerlijkheid.
Er word vaak gezegd, afleiding zoeken. Maar dat lukt juist niet als je je zwaar klote voelt. Dan voel ik mij met mensen vaak juist nog meer eenzaam. Ben wat dat betreft best introvert.
Wat betreft andere vrouwen, had even daarvoor een date gehad (heb ik nog contact mee) maar dat was voor mijn gevoel niet wederzijds, daarnaast nu met iemand aan het daten die best leuk is, maar daar ben ik echt niet klaar voor nu.
Eens in de zoveel tijd heb ik echt speciale gevoelens voor iemand, en dit was er dus zeker 1.
Kijk, ik herken wel wat je zegt hoor. Ook ik heb die perioden gekend, net als bijna iedereen. Ik heb mijn vrouw ook pas in 2014 leren kennen, das 5 jaar geleden bijna, toen was ik 'al' 33, (net) en ik ben nu bijna 38 en hebben we een bijna 8 maanden oud dochtertje.
Weet je, leeftijd zegt niet zoveel, mijn vrouw is 29, dus het kán. Nu denk jij, ja leuk met je 33 maar dan ben ik al 2 jaar te laat,maar das niet hoe het werkt. Er komt een punt waarop je niet meer zo dramatisch bent, maar je kunt niet in je vingers knippen en dat het over is, zo werkt het niet. Maar je kunt wel dingen doen om het een beetje helpen te bespoedigen
Het is normaal dat je hierdoor even fiks uit balans bent.
Besef je alleen wel dat jij het niet was, maar zij.
Zover ik kan lezen ben jij prima in staat tot relatie's. Blijf gewoon openstaan voor contact. Zoek dingen op die bij jou passen en waar je nieuwe mensen kan ontmoeten. Je hoeft niet te gaan feestbeesten, het gaat erom dat je sociaal in beweging blijft.
Adem een paar keer diep in en uit, realiseer je dat je gevoelens normaal zijn, maar dat je er niet in weg hoeft te zakken. Ze heeft je een fiks nummertje geflikt. Dat doet pijn, daar zal je ook nog wel boos over zijn. Maar dat hoef je niet op jouw schouders te nemen, laat het lekker bij haar.
Ga denken aan wat jij wel wil doen, waar je blij van wordt. Als je merkt dat je teveel wegzakt in negatieve gedachten adem dan en richt je aandacht op wat je wel wil, wat je naartoe wil, waar je wel blij van wordt.
Droom groot, begin simpel.
@ Boca_Raton: Ik zat ook al te denken aan een hobbie of vrijwilligerswerk. Weet alleen nog niet wat, maar staat wel in de planning
@ SugeLucky: Zo zie ik het ook, maar het doet ontzettend zeer / confronterend om te daten met iemand nu. Heb dat eens eerder gedaan en dat werkt bij mij niet. Hoe leuk diezelfde ook is.
@ speknek: Waarom het de pijn verzacht dat hij 55 is misschien wel omdat het wat 'onschadelijker' overkomt of zo. Het zou haar vader kunnen zijn en zo voelt het ook
Het is inderdaad ook zo dat ik het zeker waardeer van wat ik tegen ben gekomen. Zo ook met deze ex, voor mijn gevoel ben ik naast gefrustreerd ook weer ergens dankbaar voor de tijd toen alles helemaal geweldig met haar was, dat had ik ook niet willen missen. Probeer er zeker ook het positieve van in te zien.
@ CoolGuy: Klopt, ik probeer het in het algemeen ook positief te zien en te benaderen, maar op een moment zoals dit is het juist weer erg confronterend. En omdat het gevoel al een aantal maanden zo is word ik er wel even gek van
Dankjewel voor je duidelijke reactie, hier kan ik zeker ook wat meequote:
Dat je je rot voelt is heel begrijpelijk. Je was smoorverliefd op iets dat eigenlijk niet bestond. Ze heeft de raarste dingen bij elkaar gelogen.
Het is normaal dat je hierdoor even fiks uit balans bent.
Besef je alleen wel dat jij het niet was, maar zij.
Zover ik kan lezen ben jij prima in staat tot relatie's. Blijf gewoon openstaan voor contact. Zoek dingen op die bij jou passen en waar je nieuwe mensen kan ontmoeten. Je hoeft niet te gaan feestbeesten, het gaat erom dat je sociaal in beweging blijft.
Adem een paar keer diep in en uit, realiseer je dat je gevoelens normaal zijn, maar dat je er niet in weg hoeft te zakken. Ze heeft je een fiks nummertje geflikt. Dat doet pijn, daar zal je ook nog wel boos over zijn. Maar dat hoef je niet op jouw schouders te nemen, laat het lekker bij haar.
Ga denken aan wat jij wel wil doen, waar je blij van wordt. Als je merkt dat je teveel wegzakt in negatieve gedachten adem dan en richt je aandacht op wat je wel wil, wat je naartoe wil, waar je wel blij van wordt.
Droom groot, begin simpel.
Dit dacht ik inderdaad, dit alles had korter gekund.quote:
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 02-03-2019 21:59:43 ]
Deze is echt een pareltje!
http://deeplink.rechtspra(...)I:NL:RBDHA:2018:2641
Maar die betreffende zal inderdaad nog langer een kut gevoel hebben
Je hebt je te aanhankelijk en afhankelijk opgesteld richting haar. Je had geen leven om op terug te vallen. Toen je het 'idee' had dat je een relatie had, heb je je hele leven overboord gegooid voor haar. Dat is bij haar binnengekomen als verstikkend. Ze had het gevoel dat je all over the place was. Ze voelde een strop om haar nek. Je gaf haar niet genoeg ruimte.
Het is niet zo dat je perse meer vrouwen om je heen moet hebben, maar je moet een leven hebben. Een eigen leven met vrienden, hobby's, werk etc. Zij zag en voelde dat zij jouw leegte moest invullen. Maar dat gaat niet werken. Zij wil ook haar eigen dingen blijven doen. En ze wil dat jij ook je eigen dingen doet. Stel je eens voor: een vrouw die haar hele leven overboord gooit voor jou. Ze gaat niet meer met vriendinnen leuke dingen, ze heeft geen me-time meer. Ze zal jou centraal stellen in haar leven. Dan krijg je het toch ook benauwd?
Een vrouw wil graag een man die zijn eigen boontjes kan doppen. Zelf een leuk eigen leven heeft waardoor zij jouw leven niet hoeft in te vullen. Want je hebt je leven al zelf ingevuld. Een relatie is niets meer dan een aanvulling op het leven dat jullie beiden individueel hebben.
Laat zien dat je een leuk eigen leven hebt, dat je niet afhankelijk bent van haar. Dat je zelf met vrienden drankjes doet of leuke dingen doet. Want een eigen leven hebben zal een betere basis voor een relatie betekenen.
Wat ik lees is dat 60% van dit topic over die vrouw gaat, en niet over jou. Als je even nagaat was dat een random chick die je via internet hebt gevonden, je wist niet eens dat ze leefde daarvoor, en je hebt haar leren kennen. Goed, een leuke tijd gehad maar dat hield op. Jullie pasten niet bij elkaar om wat voor reden ook.
Die random chick ga je nu opzoeken op Facebook en je gaat jaloers worden omdat ze leuke dingen doet.
Dat jij die stad niet doorwil ivm herinneringen. Doe relaxt man. Je hebt daar met een random vrouw gelopen die je op dat moment leuk vond, niet meer. Je bent geen veteraan die terug gaat naar Omaha Beach toch.
Draai het om. Je hebt een leuke tijd gehad. Dankzij haar heb je dit topic nu en leer je jezelf nog beter kennen. Want het gaat om jou hier, niet of zij nu een man van 55 heef of een leuke gast van 30 jaar. Het maakt echt niet uit.
Jij gaat dus zorgen dat je tevreden bent over je leven, met of zonder vrouw. Sporten, vrijwilligerswerk doen, en blij zijn.
Er zijn echt zat kerels die geen werk hebben maar wel te vreden zijn. Op wie stapt die vrouw dan af? Een ontevreden 35er of een werkloze dikke happy man van 37?
Zeg gewoon, ik sta komende 6 maanden open voor een relatie maar als het niet gebeurd ook prima. Je hebt over 6 maanden iig een leuk leven en bent tevreden met jezelf. Met of zonder vrouw.
[ Bericht 1% gewijzigd door Jardis op 03-03-2019 13:40:50 ]
Zeker, ik geniet zeker ook nog na van de mooie tijd, het was dus super met haar tot ze begon te sodemieteren. De eerste 2 maanden had ik echt niet willen missen. Verder besef ik ook dat ik op een vrouw en kinderen na dat ik alles heb wat ik wil hebben, dus ik weet dat ik niet moet klagen en dankbaar moet zijn. Het gevoel werkt alleen nu dus niet mee
Het is dus altijd al wel wat zo geweest dat het wat begint te knagen maar nu dus zeker nu ik bedrogen ben, speelt het ook allemaal weer op.
Waaruit maak je dat op. Ze was gewoon heel erg polyamoreus bezig. En dat is zeker niet netjes als je met iemand bezig bent. Zeker niet als je ook serieus praat over niet vreemd willen gaan wat dus dik gelogen bleek.quote:
Helemaal eens met @:CoolGuy
Je hebt je te aanhankelijk en afhankelijk opgesteld richting haar. Je had geen leven om op terug te vallen. Toen je het 'idee' had dat je een relatie had, heb je je hele leven overboord gegooid voor haar. Dat is bij haar binnengekomen als verstikkend. Ze had het gevoel dat je all over the place was. Ze voelde een strop om haar nek. Je gaf haar niet genoeg ruimte.
Ze was helemaal mijn type in alle op zichten en het was / leek wederzijds. Zo'n beetje op het moment (na 2 maanden) dat ik dacht dat we praktisch gezien een relatie hadden, begon ze wat vaag te doen.quote:
[..]
Waaruit maak je dat op. Ze was gewoon heel erg polyamoreus bezig. En dat is zeker niet netjes als je met iemand bezig bent. Zeker niet als je ook serieus praat over niet vreemd willen gaan wat dus dik gelogen bleek.
Dit heeft nog een tijd geduurd en dat zat mij zeker niet lekker. Ik was smoorverliefd besef ik nu, we hadden in december nog leuk appcontact maar afspreken leek ze te vermijden. Half december nog een keer mee afgesproken en gezoend en daarna had ze geen tijd meer, pas na oud en nieuw zei ze. Naief dat ik was, ik wist dat haar interesse er niet zo meer was maar had toch hoop dat we het dan weer gingen op pakken. Een van mijn beste vrienden waarschuwde al dat ik er mee moest stoppen maar dat deed te veel pijn omdat ik haar niet kwijt wou. Ik heb duidelijkheid gevraagd aan haar na oud en nieuw en ze vertelde toen dat ze nog niet toe was aan een relatie, dat ze het ook jammer vond dat ze er nog niet klaar voor was. Ik was wel 'bang' voor het feit dat ze iemand anders was tegen gekomen, daar wou ik echt niet aan denken, maar het kwam door alle drukte in haar leven zei ze.
Jullie voelen hem al aankomen, maar ik heb vandaag op facebook haar naam eens opgezocht. Daar stond ze eerst niet meer op maar uit nieuwsgierigheid toch eens opgezocht en nu staat ze er op. Maar wat blijkt, ze heeft dus een vriend, maar wat ik echt kwalijk vind, bij begin december staat in een relatie. Kortom, ik ben bedrogen. (...)
Dit spreekt voor zich. En ja, dat ze hem heeft bedrogen is niet de schuld van TS. Vervolgens gaf TS meer context aan mijn post. Daaruit komt voort dat hij dus niet zo was zoals ik beschreef.
Maar ik denk toch dat er een bepaalde mate van aanhankelijkheid was. Hij wilde te snel. En het feit dat zij hem heeft bedrogen kan en zal ik niet in de schoenen van TS schuiven. Voor de volgende keer moet hij de situatie anders benaderen.
Je houdt geen rekening met needy zijn. Je bent het of je bent het niet. Dat kun je niet even 'uitzetten' of faken.quote:
Dit is een theorie, maar heb er altijd rekening mee gehouden niet te needy te zijn. Laat ik het zo zeggen, ik heb het best druk met mijn werk en daarnaast heb ik ook wel mijn (zij het beperkte) vrije tijdsbesteding.
En in jouw geval was je ontzettend needy, en daarom koos ze niet voor jou. Ik ben het volledig eens met wat CoolGuy zegt. In essentie vind je je eigen leven niet leuk genoeg, en heb je iemand anders 'nodig' om je leven beter te maken. Maar zo werken relaties niet. Een goede relatie bestaat uit twee mensen die tevreden zijn met hun eigen leven en dat geluk samen willen delen. Zonder dat iemand de ander persé nodig heeft. Zie je hoe ver jij hier vanaf zit?
Wat jij moet doen, is je eens verdiepen in hoe je een gezonde relatie krijgt, en hoe je je leven kan verbeteren als persoon. Ik kan je een boek sterk aanraden, namelijk Models van Mark Manson. Lees dit aandachtig door, en zorg dat je alles perfect begrijpt. Dan ben je al een enorme stap verder.
Hier geloof ik geen zak van. Als je leven verder zo compleet was, waarom heb je haar dan nodig en MOET je persé een vrouw en kinderen? Je hebt toch eigenlijk alles zeg je?quote:
Verder besef ik ook dat ik op een vrouw en kinderen na dat ik alles heb wat ik wil hebben, dus ik weet dat ik niet moet klagen en dankbaar moet zijn. Het gevoel werkt alleen nu dus niet mee
Je bent eenzaam, en je denkt dat een vrouw de oplossing is. Nee, een vrouw in je leven is een BIJPRODUCT van een leuk leven, en dus niet de oplossing. Jij hebt dit aantrekkelijke leven (nog) niet, dus vrouwen zien je ook niet zitten. Werk er dus aan om je leven socialer en succesvoller (ook in carriere) te maken en je succes zal omhoog schieten.
Ze loog over vanalles en nog wat, zelfs over het huis waar ze woonde.quote:
[..]
Je houdt geen rekening met needy zijn. Je bent het of je bent het niet. Dat kun je niet even 'uitzetten' of faken.
En in jouw geval was je ontzettend needy, en daarom koos ze niet voor jou. Ik ben het volledig eens met wat CoolGuy zegt. In essentie vind je je eigen leven niet leuk genoeg, en heb je iemand anders 'nodig' om je leven beter te maken. Maar zo werken relaties niet. Een goede relatie bestaat uit twee mensen die tevreden zijn met hun eigen leven en dat geluk samen willen delen. Zonder dat iemand de ander persé nodig heeft. Zie je hoe ver jij hier vanaf zit?
Wat jij moet doen, is je eens verdiepen in hoe je een gezonde relatie krijgt, en hoe je je leven kan verbeteren als persoon. Ik kan je een boek sterk aanraden, namelijk Models van Mark Manson. Lees dit aandachtig door, en zorg dat je alles perfect begrijpt. Dan ben je al een enorme stap verder.
Doe niet net alsof dit wel had gewerkt als de ts maar niet 'needy' was geweest, ze dan wel een leuke partner was geweest.
Iemand die hele verhalen ophangt over hoe ze daar net woont terwijl ze er al jaren woont is echt niet normaal ofzo.
Je hebt gelijk dat dit geen gezonde relatie was, maar dat zit toch echt het meest aan haar kant.
Oh, die meid kan best fucked up geweest zijn hoor, maar dat is niet relevant als je kijkt naar het grotere plaatje van zijn leven en wat daarin niet goed gaat.quote:
[..]
Ze loog over vanalles en nog wat, zelfs over het huis waar ze woonde.
Doe niet net alsof dit wel had gewerkt als de ts maar niet 'needy' was geweest, ze dan wel een leuke partner was geweest.
Iemand die hele verhalen ophangt over hoe ze daar net woont terwijl ze er al jaren woont is echt niet normaal ofzo.
Je hebt gelijk dat dit geen gezonde relatie was, maar dat zit toch echt het meest aan haar kant.
TS kan zich alleen focussen op wat HIJ doet. En dat doet ie, nouja, niet erg goed. Was hij namelijk niet zo needy geweest, had hij veel minder tolerantie voor haar excuses en onzin gehad en had hij haar verteld dat hij niks meer van haar moest hebben. Slechte personen om je heen zijn er altijd, maar als je je zo opstelt als TS nodig je mensen ook uit om je te bedonderen. Persoonlijke grenzen verruimen namelijk bij neediness. Je pikt dan veel meer omdat je iemand niet kwijt wil.
Wat TS moet doen is zijn focus niet op het externe leggen (haar) maar op zichzelf. Doet hij dit goed, dan zal hij uiteindelijk iemand aantrekken die bij hem past, geen spelletjes speelt en waarmee hij gewoon gelukkig kan zijn.
Wie zijn schuld het was in dit specifieke geval is dus niet belangrijk. Wat veel relevanter is is hoe TS in het leven staat en hoe hij zichzelf waardeert. Als die zaken op orde zijn, komt er vanzelf iemand die blijft hangen.
ik heb je hele verhaal gelezen, dank je voor je eerlijk en duidelijke beschrijving,quote:
Ik moet hier even mijn verhaal kwijt. Voel mij momenteel zwaar k*t. Als iemand adviezen / zelfde ervaringen oid heeft dan hoor ik dat natuurlijk graag, en ook de meningen natuurlijk .
Wel heb ik een vraag bij je verhaal
Meen je wérkelijk dat je echt zo graag een vaste relatie wil ?
in je beschrijving komt eigenlijk dat niet echt over.... juist je verliefdheid op die vrouw doet vermoeden dat je erder wat anders zoekt, spanning, irreele fantasieen nastreven,
Het lijkt alsof je voroal naar iets 'onhaalbaars' streeft... niet naar iets reeels en werkelijks.
Daarom is die vrouw kennelijk ook zo aantrekkelijk, omdat ze 'onhaalbaar' is en ze vooral in je fantasie iets kan zijn dat ze in werkelijkheid helemaal niet is.
Ook die fixatie op 'gezinsleven' en je benadrukken dat 'al je vrienden dit al hebben' versterkt de indruk dat je vooral een fantasie naleeft daarover, zonder werkelijk zelf iets ervan te weten..
Dat is altijd erg gevaarlijk, omdat dingen in je fantasie makkelijk mooi-gepraat kunnen worden, omdat er geen check aan werkelijkheid is
[ Bericht 0% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 04-03-2019 13:53:54 ]
Ik heb alles gelezen en eigenlijk vind ik je maar een hele dikke aansteller. Grow a pair.
De enige manier die er is om er over heen te komen is het gewoon doen.
Een hoop onwaarheden, volgens mij begrijp je het niet helemaal.quote:
Goede reactie hierboven. Er worden altijd dezelfde reacties gegeven. De man moet succesvol zijn en er op die manier voor zorgen/afdwingen dat alle vrouwen hem leuk vinden. Ook als je succes hebt in het leven is dat niet gegarandeerd. Vrouwen zijn niet allemaal klonen of zo. De ene vrouw wil een emotioneel afhankelijke succesvolle man. Voor de ander hoeft dat niet zo en die vind een needy man juist wel wat aantrekkelijks hebben. Je moet alleen geluk hebben de juiste persoon tegen te komen op het juiste moment die iemand wilt zoals jij. Dat geldt voor zowel mannen als vrouwen.
En daarnaast:
Dus je adviseert TS om maar te blijven zoals hij nu is? Iemand die wegzwijnt in zelfmedelijden en die in gedachten blijft hangen bij een vrouw die hem helemaal niet wil?
Ik bedoel, wat zou JIJ adviseren dan?
@geeninspiratie1235: Gelukkig gaat het vast een keer over, en het is menselijk om het te hebben, ik weet het als het maar niet te lang duurt en overheerst.
Het klopt, liegen en bedriegen deed ze. Dat is iets wat ik duidelijk in mijn hoofd heb en zeker onthoud en weet dat ik dus wat dat betreft blij moet zijn. Ik vraag mij dan wel altijd af, gaat ze die ander dan ook bedriegen? Liegt ze daar ook tegen? Ze heeft lange relaties gehad waarin ze is bedrogen, dus kon het tussen hen wel jaren goed gaan. Niet belangrijk maar zijn van die gedachten.
@DaggerOne: Ah DaggerOne daar was je al
. Ik lees al wel een tijdje op fok en jouw objectieve duidelijke reacties op duidelijke toon kan ik mij vaak in vinden, dus ik hecht zeker ook waarde aan je mening haha. Inderdaad needy kun je niet even aan en uit zetten, maar ik denk wel dat je het wat in de hand kan hebben / houden op het moment. Ik app bijvoorbeeld maar een paar keer per dag terug hoogstens, zij stuurde allemaal apps, niet echt 50/50. Zelfde als intimiteit en afspreken, dat was wel meer 50/50 maar zeker niet dat ik haar steeds aanklampte. Tuurlijk, na de eerste date heb ik de paar dates er na haar gevraagd / geregeld of ze kon. Verder niet gepusht oid. Dat ik toch needy ben kan ze wel hebben gemerkt bedoel je dan misschien, maar kun je vertellen hoe? Laat ik het zo zeggen, in het begin was zij zeker ook niet vrij van needy zijn had ik het idee. Maar ik vond haar dus super leuk en is dat dus niet storend, integendeel het is een bevestiging voor mij dat ze me leuk vind op dat moment. Ik zal het boek trouwens eens op google opzoeken, het is hier vaker gezegd dat ik mij op persoonlijk vlak moet ontwikkelen, sterk punt.
Oke, een eyeopener. Ik bedoel daarmee, een goede gezondheid, goede familie, aantal hele sterke beste vrienden die ik mijn leven lang ken, en werk wat ik super vind. Dat is toch wel een goede basis lijkt mij. Ja, ik voel mij inderdaad eenzaam. Maar ook mensen met een heel druk sociaal leven willen toch aan de vrouw of man... Maar om socialer en succesvoller te worden en te werken heb je een punt.quote:
[..]
Hier geloof ik geen zak van. Als je leven verder zo compleet was, waarom heb je haar dan nodig en MOET je persé een vrouw en kinderen? Je hebt toch eigenlijk alles zeg je?
Je bent eenzaam, en je denkt dat een vrouw de oplossing is. Nee, een vrouw in je leven is een BIJPRODUCT van een leuk leven, en dus niet de oplossing. Jij hebt dit aantrekkelijke leven (nog) niet, dus vrouwen zien je ook niet zitten. Werk er dus aan om je leven socialer en succesvoller (ook in carriere) te maken en je succes zal omhoog schieten.
Waar je (en anderen hier) ook zeker een punt hebben, is dat ik het niet zelf gelijk heb afgekapt. Het gevoel is dan zo sterk, en begin dan later te twijfelen of ik dan de juiste keus heb gemaakt om het af te kappen. Niet dat het nu beter is dus maar voor het moment van toen.
@RM-rf: Fijn dat je hem door hebt gelezen. Ja, voor mijn gevoel wel op zoek naar een relatie. Maar goed, wie het anders ziet hoor ik het ook graag zeggen, hoe meer reflecties hoe beter maar als je 35 bent, nu en dan aan het daten bent is het niet vreemd toch als je naar 'huisje boompje beestje' toe werkt en wil werken..? Die behoefte heb ik wel, niet alleen de spanning maar een stabiele relatie.
@2NutZ: Wat is / bedoel je gewoon doen in dit geval dan?
Je focussen op verder gaan met je leven. Zodra zij weer in je kop zit wat anders doen. Afleiding.quote:
Bedankt voor de goede reacties.
@:geeninspiratie1235: Gelukkig gaat het vast een keer over, en het is menselijk om het te hebben, ik weet het als het maar niet te lang duurt en overheerst.
Het klopt, liegen en bedriegen deed ze. Dat is iets wat ik duidelijk in mijn hoofd heb en zeker onthoud en weet dat ik dus wat dat betreft blij moet zijn. Ik vraag mij dan wel altijd af, gaat ze die ander dan ook bedriegen? Liegt ze daar ook tegen? Ze heeft lange relaties gehad waarin ze is bedrogen, dus kon het tussen hen wel jaren goed gaan. Niet belangrijk maar zijn van die gedachten.
@:DaggerOne: Ah DaggerOne daar was je al
Inderdaad needy kun je niet even aan en uit zetten, maar ik denk wel dat je het wat in de hand kan hebben / houden op het moment. Ik app bijvoorbeeld maar een paar keer per dag terug hoogstens, zij stuurde allemaal apps, niet echt 50/50. Zelfde als intimiteit en afspreken, dat was wel meer 50/50 maar zeker niet dat ik haar steeds aanklampte. Tuurlijk, na de eerste date heb ik de paar dates er na haar gevraagd / geregeld of ze kon. Verder niet gepusht oid. Dat ik toch needy ben kan ze wel hebben gemerkt bedoel je dan misschien, maar kun je vertellen hoe? Laat ik het zo zeggen, in het begin was zij zeker ook niet vrij van needy zijn had ik het idee. Maar ik vond haar dus super leuk en is dat dus niet storend, integendeel het is een bevestiging voor mij dat ze me leuk vind op dat moment. Ik zal het boek trouwens eens op google opzoeken, het is hier vaker gezegd dat ik mij op persoonlijk vlak moet ontwikkelen, sterk punt.
[..]
Oke, een eyeopener. Ik bedoel daarmee, een goede gezondheid, goede familie, aantal hele sterke beste vrienden die ik mijn leven lang ken, en werk wat ik super vind. Dat is toch wel een goede basis lijkt mij. Ja, ik voel mij inderdaad eenzaam. Maar ook mensen met een heel druk sociaal leven willen toch aan de vrouw of man... Maar om socialer en succesvoller te worden en te werken heb je een punt.
Waar je (en anderen hier) ook zeker een punt hebben, is dat ik het niet zelf gelijk heb afgekapt. Het gevoel is dan zo sterk, en begin dan later te twijfelen of ik dan de juiste keus heb gemaakt om het af te kappen. Niet dat het nu beter is dus maar voor het moment van toen.
@:RM-rf: Fijn dat je hem door hebt gelezen. Ja, voor mijn gevoel wel op zoek naar een relatie. Maar goed, wie het anders ziet hoor ik het ook graag zeggen, hoe meer reflecties hoe beter maar als je 35 bent, nu en dan aan het daten bent is het niet vreemd toch als je naar 'huisje boompje beestje' toe werkt en wil werken..? Die behoefte heb ik wel, niet alleen de spanning maar een stabiele relatie.
@:2NutZ: Wat is / bedoel je gewoon doen in dit geval dan?
Elke seconde dat je met zo iemand bezig bent is 1 te veel en echt zonde van je tijd en energie.
Overdenken, overanalyseren enzo schiet je niks mee op.
Heb het ook allemaal meegemaakt en het is zo zonde om met dit soort onzin bezig te zijn terwijl je die energie en tijd ook gewoon kan steken in vooruitgang.
@Moi-83: als zij een ander niet bedriegt, dan is ze toch alsnog oneerlijk dat ze jou wel bedriegt? Zou jij dan wel samen willen zijn met iemand die anderen wel bedriegt, maar jou niet? Dat blijft da toch een oneerlijk persoon? Of zou jij zo'n uitzondering wel willen zijn?
Alleen al je claim dat er gezegd wordt dat er blijkbaar een bepaalde manier is om succes te hebben met ALLE vrouwen door je op een bepaalde manier te gedragen. Dat wordt nergens gezegd. Die mannen met deze problemen kijken juist naar wat zij wil, in plaats van wat ze zelf willen. Dat is nou juist het hele probleem. Ze zijn zo gefocust op haar dat ze hun eigen behoeftes laten ondersneeuwen. En wat is er nou onaantrekkelijker dan iemand anders boven jezelf stellen. Man of vrouw.quote:Op maandag 4 maart 2019 13:55 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
@:DaggerOne: wat voor onwaarheden staan er precies in mijn post over de voorkeuren van vrouwen? Want dat weet jij beter he? Jij weet wel de feiten over de gevoelens van vrouwen? Jij bent daar als man natuurlijk een expert in?
Het idee is juist om je levenssucces te verhogen als man, om zo sterker in je schoenen te staan en meer vertrouwen in jezelf te hebben. Dat meer vrouwen je dan leuker vinden is een bijproduct. Uiteindelijk vind je dan pas iemand die bij je past, maar ben je niet ineens een playboy die iedere chick versiert. Dat kan ook helemaal niet. Mijn perspectief is vanuit een man, niet vanuit wat een meid wil.
Wat jij er van maakt laat al zien dat je er eigenlijk nog nooit over hebt nagedacht. Volgens mij heb je teveel PUA achtige bullshit gelezen, maar dat is niet wat ik roep. Ik wacht met smart op een antwoord op mijn vraag hoe JIJ het dan zou adviseren.
[ Bericht 1% gewijzigd door DaggerOne op 04-03-2019 14:55:21 ]
Mooi dat je mn reacties waardeert.quote:
@:DaggerOne: Ah DaggerOne daar was je al
Inderdaad needy kun je niet even aan en uit zetten, maar ik denk wel dat je het wat in de hand kan hebben / houden op het moment. Ik app bijvoorbeeld maar een paar keer per dag terug hoogstens, zij stuurde allemaal apps, niet echt 50/50. Zelfde als intimiteit en afspreken, dat was wel meer 50/50 maar zeker niet dat ik haar steeds aanklampte. Tuurlijk, na de eerste date heb ik de paar dates er na haar gevraagd / geregeld of ze kon. Verder niet gepusht oid. Dat ik toch needy ben kan ze wel hebben gemerkt bedoel je dan misschien, maar kun je vertellen hoe?
Het ironische is dat je bezig bent om je eigen neediness in de hand te houden. Dat is, per definitie, juist needy. Je filtert jezelf en je houdt jezelf in omdat je denkt dat als je dit niet doet, zij zal afhaken. Dit is wat ik bedoel met de focus op haar i.p.v. op jezelf. Als je oprecht niet needy was geweest, zou je gewoon zeggen wat je denkt en heb je er schijt aan wat zij ervan vindt. Het schijnt vanzelf door op bijvoorbeeld momenten dat zij een raar excuus verzint. Normaal gesproken zou iemand dan zeggen dat ze de boom in kan met haar onzin, maar jij deed dit niet en vraagt haar later weer uit. Dat is een voorbeeld, maar zo zijn er nog talloze subtiele zaken.
Neediness verdwijnt alleen door het beeld dat je hebt van jezelf, op te hogen. En dat kan zoals ik al zei door je leven leuker te maken voor jezelf. Dan boeit het je niet of zij er wel of niet is, want jij bent ook zonder haar tevreden. Daarom zeg ik: ik geloof niet dat jij je leven nu leuk genoeg vindt. Dus doe daar wat aan en leg de focus niet op vrouwen.
Klopt, maar door hun drukke sociale leven en vele contacten die zij tegenkomen zijn zij niet bang alleen te eindigen, en voelen zij zich niet eenzaam. Ze gaan dus ook een stuk relaxter en aantrekkelijker dates in. Hun hele levensgeluk hangt niet af van een partner.quote:
Maar ook mensen met een heel druk sociaal leven willen toch aan de vrouw of man...
Je moet je realiseren dat juist jouw slechte gevoel over jezelf en je eenzaamheid je tegenhouden om een partner te vinden. Jouw reactie daarop is om harder te gaan zoeken en het allemaal heel serieus te nemen, maar daardoor blaas je het enorm op en is de teleurstelling groot. Daarnaast schrik je iemand af omdat je geen 'nee' kan zeggen als iets je niet bevalt.
@DaggerOne: Het verhaal needyness is helder, mooi omschreven. Maar ik denk nog steeds niet dat het in dit geval het probleem / oorzaak was. Simpelweg omdat er voor mij geen 'aanleiding' was om needy te zijn of te uiten de eerste 2 maanden met haar. Zoals eerder aangegeven, ze appte veel, als ze een halve dag stil was (dat was haar max toen ook wel, meestal reageerde ze direct) appte ik nooit uit mijzelf. Afspreken, kleffen, slapen, sex etc was meer 50/50 wat betreft initiatief. Ik heb nog steeds niet het idee dat ik de eerste 2 maanden needy was. Daarna toen ze vaag deed inderdaad wel, maar dat zou niks uit hebben gemaakt verder, omdat (al wist ik dat toen nog niet) die andere kerel bij haar in beeld kwam en ze daar dus mee ging. Ik zou het mijzelf makkelijker hebben gemaakt eerder af te haken, dat wel. En stel ik zou ergens wel needy zijn geweest een keer of moment. Dat hoeft dat niet gelijk het einde te zijn denk ik, zoals eerder hier op dit topic werd gezegd, iedere vrouw is verschillend.
Niet dat het er veel toe doet, maar ze viel op wat oudere mannen, altijd al gehad zei ze al eens. Misschien dat ik te jong voor haar was hoe gek dat ook klinkt. Rond de 55 is toch duidelijk echt ouder.
Nog iets anders, ik heb geen condoom gebruikt tijdens de sex. Ik vertrouwde haar en zij mij, dus de eerste 2 maanden wel, toen was er voor mijn gevoel niks aan de hand. Ze zei dat ze in de zomer een soa test had laten doen, en ik de eerste was met wie ze sex had sinds haar ex (en de test). Ze had niks. Maar nu dus zoveel later, vertrouw ik haar woorden dus niet meer zo, het is dus niet onmogelijk dat ze met die andere kerel ook (zonder) bezig is geweest voor de laatste keer
.Ik heb in principe te weinig info om te oordelen waar het verder mis ging, maar ik lees twee zaken. Je was needy toen ze raar deed en er kwam een andere man in het spel. Beiden doen me vermoeden dat het niet zo rooskleurig was als je beschrijft, althans niet voor haar. Maar dat is een hardnekkig vermoeden. Je gaf zelf al toe dat je ontzettend graag een vriendin en gezin wil, ik geloof niet dat dit niet onbewust meespeelde in je interacties met haar.quote:
@ geeninspiratie1235: Klopt, ik zou er geen fijn gevoel bij hebben als ik er achter zou komen dat mijn vriendin of date iemand bedrogen zou hebben. Al helemaal niet als ze het zelf dan eerder is over komen.
@:DaggerOne: Het verhaal needyness is helder, mooi omschreven. Maar ik denk nog steeds niet dat het in dit geval het probleem / oorzaak was. Simpelweg omdat er voor mij geen 'aanleiding' was om needy te zijn of te uiten de eerste 2 maanden met haar. Zoals eerder aangegeven, ze appte veel, als ze een halve dag stil was (dat was haar max toen ook wel, meestal reageerde ze direct) appte ik nooit uit mijzelf. Afspreken, kleffen, slapen, sex etc was meer 50/50 wat betreft initiatief. Ik heb nog steeds niet het idee dat ik de eerste 2 maanden needy was. Daarna toen ze vaag deed inderdaad wel, maar dat zou niks uit hebben gemaakt verder, omdat (al wist ik dat toen nog niet) die andere kerel bij haar in beeld kwam en ze daar dus mee ging. Ik zou het mijzelf makkelijker hebben gemaakt eerder af te haken, dat wel. En stel ik zou ergens wel needy zijn geweest een keer of moment. Dat hoeft dat niet gelijk het einde te zijn denk ik, zoals eerder hier op dit topic werd gezegd, iedere vrouw is verschillend.
Het is niet gelijk exit bij needy gedrag, maar als er een andere man bijkomt die dit helemaal niet is, kan het snel gaan denk ik.
Het lijkt me eerder dat ze op oude mannen valt omdat die vaker emotioneel volwassener zijn. Daarom is ze nu ook bij hem, en niet bij jou. No offence trouwens. Leeftijd lijkt me geen bepalende factor.quote:
Misschien dat ik te jong voor haar was hoe gek dat ook klinkt. Rond de 55 is toch duidelijk echt ouder.
Hoe dan ook, vergeet haar en ga gewoon verder met je leven. Als je je mix van gevoelens die je nu hebt kan omzetten in energie om jezelf te verbeteren, ben je al goed bezig.
Beide bovenste dingen ben ik het mee eens, zit zeker wat in..quote:
[..]
Ik heb in principe te weinig info om te oordelen waar het verder mis ging, maar ik lees twee zaken. Je was needy toen ze raar deed en er kwam een andere man in het spel. Beiden doen me vermoeden dat het niet zo rooskleurig was als je beschrijft, althans niet voor haar. Maar dat is een hardnekkig vermoeden. Je gaf zelf al toe dat je ontzettend graag een vriendin en gezin wil, ik geloof niet dat dit niet onbewust meespeelde in je interacties met haar.
Het is niet gelijk exit bij needy gedrag, maar als er een andere man bijkomt die dit helemaal niet is, kan het snel gaan denk ik.[..]
Het lijkt me eerder dat ze op oude mannen valt omdat die vaker emotioneel volwassener zijn. Daarom is ze nu ook bij hem, en niet bij jou. No offence trouwens. Leeftijd lijkt me geen bepalende factor.
Hoe dan ook, vergeet haar en ga gewoon verder met je leven. Als je je mix van gevoelens die je nu hebt kan omzetten in energie om jezelf te verbeteren, ben je al goed bezig.
Als het 10 of 15 jaar was oke, maar 30?! Ik ken anders persoonlijk geen stel met zo'n groot verschil.
Mee eens, daarom dit topic begonnen om er achter te komen of er meer aan de hand is met mijzelf en vooral ook stoom afblazen. Het valt nog steeds niet mee natuurlijk en dat is ook logisch maar ook dankzij de bruikbare tips en goede reacties gaat het beter lukken en weet dus dat ik aan mijzelf moet werken
Ik begrijp dat je de nieuwe informatie die je hebt, haar relatie met iemand die een stuk ouder is dan zij, ook even verwerkt moet worden. Mijn mening is dat je wel een keuze hebt, je kan er namelijk ook voor kiezen om iets anders te gaan doen of ergens anders aan te denken wanneer je gedachten bij haar zijn.
Zelf heb ik net een heel nare relatie achter de rug waarbij het de laatste maanden zo was dat ik niet wegkon uit de situatie doordat hij me probeerde te chanteren en me kleineerde. Ik kan niet wachten tot er eens een dag voorbij gaat waarbij ik niet terugdenk aan hem, maar ik probeer er zo min mogelijk mee bezig te zijn en wanneer ik er toch aan denk gaat het ongeveer zo: het was oneerlijk en heel vervelend, en nu is het gelukkig voorbij. M.a.w. prijs je gelukkig met wat je wel goed voor elkaar hebt en waar je wel blij mee bent.
Heb jij het ook niet makkelijk dan... Ik probeer het ook zo te zien, en te voelen, dat ik de leuke tijd een plek moet geven, maar ook moet weten dat het goed is dat het met zo iemand niks wordt en daar blij om moet zijn. En daar zit ook een gedeelte van de pijn in. Hoe zo leuk oprecht iemand waar je zo samen mee was (zo leek het) zo enorm kan liegen en bedriegen en egoistisch kan zijn.
Het verstand wil wel, maar het gevoel moet ook mee en er zal tijd over heen moeten. Ben nu vooral verward.