R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Hoi,
Afgelopen zomer ben ik aan de slag gegaan bij een nieuwe baan waarvoor ik elke dag in totaal zo'n 3,5 uur reis. Dat betekent dat ik 's ochtends rond 6:45 op moet en 's avonds pas weer tegen 19:30 thuis ben. Ik ben nooit een ochtendmens geweest, dus dat die ochtenden me zwaar zouden vallen waren geen verrassing. Het gaat me om een ander probleem, namelijk dat ik in een vicieuze cirkel van slecht slapen terecht ben gekomen.
Ik vind het altijd lastig om op tijd te gaan slapen als ik de volgende dag vroeg op moet. De gedachte dat ik vroeg op moet werkt enorm op mijn zenuwen. Zo erg dat als ik om 1 uur 's nachts nog niet slaap, ik heel onrustig word en me obsessief bezig ga houden met de tijd. Nog maar vijf uur slaap, nog maar vier uur slaap, als ik nú niet in slaap val ben ik morgen kapot, etc. Voorheen resulteerde dat nog in slechte nachtjes van ca. 4 à 5 uur slaap, maar het komt steeds vaker voor dat ik maar 3, 2 of zelfs 1 uur slaap.
Nu ben ik normaliter geen aansteller als het aankomt op lange dagen doorbrengen op korte nachten. 4 uur slaap is niet ideaal, maar geen probleem. Onder de 3 uur slaap wordt het al zwaarder, maar ik heb het nooit eerder als reden gezien om me ziek te melden. Helaas begint het slechte slapen vanwege de hoge frequentie waarin het nu voorkomt steeds meer een issue te worden. In de beginfase van mijn nieuwe baan had ik er nog de goede moed in en praatte ik mezelf door die brakke dagen heen (dat was met zo'n 3, 4 uur slaap ook nog wel te doen). Nu ik regelmatig nachten nauwelijks slaap (1 tot 2 uur), lukt het me steeds minder goed om die positiviteit vast te houden. Met als resultaat dat ik me vandaag al voor de tweede keer ziek heb gemeld omdat ik in de ochtend gewoonweg niet vooruit te branden was.
Ik vind het een lastige kwestie. Je ziek melden vanwege een slechte nacht deugt natuurlijk niet. Ik heb het daarom die twee keren aan de telefoon ook in een ander jasje gestoken, maar liegen tegen de baas voelt niet goed. Het stomme is ook dat ik nu voor m'n gevoel overkom als degene die altijd ziek is, terwijl ik nooit ziek ben.
Wat moet ik hier nou mee? Heeft iemand praktische tips die ik kan gebruiken als ik weer eens lig te woelen? En is een psycholoog/slaaptherapeut misschien een idee?
(Ter info: in het weekend houd ik mijn doordeweekse ritme altijd zo goed als het kan vast. Ik slaap nooit langer uit dan 9 uur 's ochtends, want langer uitslapen dan dat is de volgende nacht om problemen vragen. Verder drink ik nooit koffie in de avond en lees ik voor het slapengaan meestal een boek. Ik ga ruim op tijd in bed liggen, dwz tussen 22-22:30 uur.)
[ Bericht 0% gewijzigd door stijndemandarijn op 19-02-2019 15:07:06 ]
Afgelopen zomer ben ik aan de slag gegaan bij een nieuwe baan waarvoor ik elke dag in totaal zo'n 3,5 uur reis. Dat betekent dat ik 's ochtends rond 6:45 op moet en 's avonds pas weer tegen 19:30 thuis ben. Ik ben nooit een ochtendmens geweest, dus dat die ochtenden me zwaar zouden vallen waren geen verrassing. Het gaat me om een ander probleem, namelijk dat ik in een vicieuze cirkel van slecht slapen terecht ben gekomen.
Ik vind het altijd lastig om op tijd te gaan slapen als ik de volgende dag vroeg op moet. De gedachte dat ik vroeg op moet werkt enorm op mijn zenuwen. Zo erg dat als ik om 1 uur 's nachts nog niet slaap, ik heel onrustig word en me obsessief bezig ga houden met de tijd. Nog maar vijf uur slaap, nog maar vier uur slaap, als ik nú niet in slaap val ben ik morgen kapot, etc. Voorheen resulteerde dat nog in slechte nachtjes van ca. 4 à 5 uur slaap, maar het komt steeds vaker voor dat ik maar 3, 2 of zelfs 1 uur slaap.
Nu ben ik normaliter geen aansteller als het aankomt op lange dagen doorbrengen op korte nachten. 4 uur slaap is niet ideaal, maar geen probleem. Onder de 3 uur slaap wordt het al zwaarder, maar ik heb het nooit eerder als reden gezien om me ziek te melden. Helaas begint het slechte slapen vanwege de hoge frequentie waarin het nu voorkomt steeds meer een issue te worden. In de beginfase van mijn nieuwe baan had ik er nog de goede moed in en praatte ik mezelf door die brakke dagen heen (dat was met zo'n 3, 4 uur slaap ook nog wel te doen). Nu ik regelmatig nachten nauwelijks slaap (1 tot 2 uur), lukt het me steeds minder goed om die positiviteit vast te houden. Met als resultaat dat ik me vandaag al voor de tweede keer ziek heb gemeld omdat ik in de ochtend gewoonweg niet vooruit te branden was.
Ik vind het een lastige kwestie. Je ziek melden vanwege een slechte nacht deugt natuurlijk niet. Ik heb het daarom die twee keren aan de telefoon ook in een ander jasje gestoken, maar liegen tegen de baas voelt niet goed. Het stomme is ook dat ik nu voor m'n gevoel overkom als degene die altijd ziek is, terwijl ik nooit ziek ben.
Wat moet ik hier nou mee? Heeft iemand praktische tips die ik kan gebruiken als ik weer eens lig te woelen? En is een psycholoog/slaaptherapeut misschien een idee?
(Ter info: in het weekend houd ik mijn doordeweekse ritme altijd zo goed als het kan vast. Ik slaap nooit langer uit dan 9 uur 's ochtends, want langer uitslapen dan dat is de volgende nacht om problemen vragen. Verder drink ik nooit koffie in de avond en lees ik voor het slapengaan meestal een boek. Ik ga ruim op tijd in bed liggen, dwz tussen 22-22:30 uur.)
[ Bericht 0% gewijzigd door stijndemandarijn op 19-02-2019 15:07:06 ]
Ja herkenbaar. Is het probleem dat je vroeg op moet, of dat je vroeg moet starten met werken?quote:Op dinsdag 19 februari 2019 14:13 schreef stijndemandarijn het volgende:
De gedachte dat ik vroeg op moet werkt enorm op mijn zenuwen.
Ik heb exact hetzelfde gehad, de volgende zaken hielpen een beetje:
- Sporten in de avonduren
- Geen tv en social media gebruik meer na bijvoorbeeld 22:00 uur. Mobiel ook niet binnen handbereik. Ik had op een gegeven moment de tic dat ik automatisch mijn mobiel weer pakte als ik niet kon slapen.
- Lezen voor het slapen gaan, een goed kussen en een raam open zetten.
- Logisch, maar zeker geen alcohol, koffie of een flinke maaltijd voor het slapen.
Wat bij mij ook heeft geholpen, is in plaats van 6:45 er om 6:00 uit gaan. Met de gedachte dat je tóch al vroeg op moet, kan nog iets eerder geen kwaad. Die extra 3 kwartier besteedde ik dan aan sporten (ipv 's avonds), goed ontbijten en lekker douchen. Dan ga je fris en fruitig op pad en na een tijd associeer je vroeg op staan niet meer met iets dat erg is en slaap je beter. M.a.w. besteed ook eens aandacht aan een goed en positief ochtendritme.
Het probleem is puur dat ik vroeg op moet, en dat ik vervolgens een hele lange dag voor de boeg heb. Hiervoor werkte ik twee straten bij mijn huis vandaan, wat betekende dat als ik al slecht geslapen had, ik gewoon even acht uurtjes moest bikkelen en daarna als het ware rechtstreeks weer m'n bed in kon (deed ik niet, maar de gedachte dat 't kon was op zo'n dag wel fijn). Nu gaat niet alleen om de werkdag die ik moet zien te overbruggen, maar ook om die 3,5 uur reizen.quote:
[..]
Ja herkenbaar. Is het probleem dat je vroeg op moet, of dat je vroeg moet starten met werken?
Ik heb exact hetzelfde gehad, de volgende zaken hielpen een beetje:
- Sporten in de avonduren
- Geen tv en social media gebruik meer na bijvoorbeeld 22:00 uur. Mobiel ook niet binnen handbereik. Ik had op een gegeven moment de tic dat ik automatisch mijn mobiel weer pakte als ik niet kon slapen.
- Lezen voor het slapen gaan, een goed kussen en een raam open zetten.
- Logisch, maar zeker geen alcohol, koffie of een flinke maaltijd voor het slapen.
Wat bij mij ook heeft geholpen, is in plaats van 6:45 er om 6:00 uit gaan. Met de gedachte dat je tóch al vroeg op moet, kan nog iets eerder geen kwaad. Die extra 3 kwartier besteedde ik dan aan sporten (ipv 's avonds), goed ontbijten en lekker douchen. Dan ga je fris en fruitig op pad en na een tijd associeer je vroeg op staan niet meer met iets dat erg is en slaap je beter. M.a.w. besteed ook eens aandacht aan een goed en positief ochtendritme.
Over je ochtendritme: in dat geval zou ik 's avonds nóg vroeger naar bed moeten, en dat is het hem nou juist, ik ben een avondmens en kan gewoon niet goed voor middernacht slapen. Ook niet als ik die dag ervoor vroeg ben opgestaan...
Is thuiswerk bij jou niet mogelijk? Ik woon ca 70 km van mijn werk af. Ik heb met mijn baas zo goed geregeld dat ik 2 of 3 dagen per week mag thuiswerken. Dat scheelt enorm!
Indien thuiswerk bij jou mogelijk is, dan snel regelen met je baas!
Indien thuiswerk bij jou mogelijk is, dan snel regelen met je baas!
Misschien wel een idee ja, veel van mijn werkzaamheden zijn ook thuis te verrichten. Toch los ik het probleem liever vanuit mezelf op, aangezien dit vast niet de laatste baan zal zijn waarbij ik slecht zal slapen en er vast niet altijd de mogelijkheid is om thuis te werken.quote:
Is thuiswerk bij jou niet mogelijk? Ik woon ca 70 km van mijn werk af. Ik heb met mijn baas zo goed geregeld dat ik 2 of 3 dagen per week mag thuiswerken. Dat scheelt enorm!
Indien thuiswerk bij jou mogelijk is, dan snel regelen met je baas!
Hoe reis je? Trein? Dan zou je nog even je ogen dicht kunnen doen.
En op een gegeven moment ben je aan je nieuwe situatie gewend en slaap je beter.
En op een gegeven moment ben je aan je nieuwe situatie gewend en slaap je beter.
Waarom accepteer je een baan waarvoor je per dag 3,5 uur moet reizen? Dat is toch al niet normaal? Denk na of je niet gewoon ander werk moet zoeken of moet dichterbij moet gaan wonen, dit is gewoon zonde van je tijd.
Herkenbaar. Heb het zelfde gehad met ploegendiensten. De ene week om 5 uur opstaan en om 6 uur werken en de andere week later opstaan en om 14.30 werken. De vroege diensten sliep ik dus altijd pas rond 1 a 2 uur. Ook door de gedachte dat ik er weer bijna uit moest. De hele week ook kapot. Werd er gewoon depressief van. Heb ontslag genomen. Beste keuze ooit.
Tip, ga dichter bij je werk wonen of zoek werk dichter bij je woonplaats.
Tip, ga dichter bij je werk wonen of zoek werk dichter bij je woonplaats.
Lees eens over ritme. Ik was geen ochtendmens en sta nu tussen 4 en 4.30 uur op.quote:
[..]
Het probleem is puur dat ik vroeg op moet, en dat ik vervolgens een hele lange dag voor de boeg heb. Hiervoor werkte ik twee straten bij mijn huis vandaan, wat betekende dat als ik al slecht geslapen had, ik gewoon even acht uurtjes moest bikkelen en daarna als het ware rechtstreeks weer m'n bed in kon (deed ik niet, maar de gedachte dat 't kon was op zo'n dag wel fijn). Nu gaat niet alleen om de werkdag die ik moet zien te overbruggen, maar ook om die 3,5 uur reizen.
Over je ochtendritme: in dat geval zou ik 's avonds nóg vroeger naar bed moeten, en dat is het hem nou juist, ik ben een avondmens en kan gewoon niet goed voor middernacht slapen. Ook niet als ik die dag ervoor vroeg ben opgestaan...
Probeer het te relativeren. Zo vroeg is 6.45uur niet. Vrij normale tijd.
Besteed je treintijd nuttig. Zo studeer ik dagelijks 2 uur in de trein.
Swallow my words, taste my thoughts and if it's too nasty, spit it back at me.
Het is dus stress om een te korte nacht te maken? Ben je wel moe als je in bed ligt? Durf je te gaan slapen?
Wat zou kunnen helpen: een zeer goede wekker of twee (één buiten bed), zodat je zeker weet dat die gaat en dat je dus geen gat in de dag slaapt en dat je wakker worden dus kan overgeven aan je wekker. En geef je dan ook over. Dat is het psychische gedeelte...
Als je wel moe bent maar gedachten houden je uit de slaap, zou je een radio kunnen overwegen. Ik luister ernaar en het leidt mijn gedachten dusdanig af dat ik niet eens door heb dat ik in slaap val. Lukt niet altijd, maar probeer het maar gewoon een keer. En denk erom : je hoeft alleen maar naar de radio te luisteren, je hoeft niet te proberen in slaap te vallen (!) Ik luister naar programma's als Nachtzuster, Bureau Kijk in de Vegte, en het Mediaforum. Luchtige praatprogramma's die net interessant genoeg zijn om belangstellend naar te luisteren. En wel op strandje zacht dat ik het net kan horen, maar dat het me niet wakker houdt.
En naar bed als je moe wordt. Niet te vroeg, en zeker niet te laat (als je over je slaap heen bent).
Wat zou kunnen helpen: een zeer goede wekker of twee (één buiten bed), zodat je zeker weet dat die gaat en dat je dus geen gat in de dag slaapt en dat je wakker worden dus kan overgeven aan je wekker. En geef je dan ook over. Dat is het psychische gedeelte...
Als je wel moe bent maar gedachten houden je uit de slaap, zou je een radio kunnen overwegen. Ik luister ernaar en het leidt mijn gedachten dusdanig af dat ik niet eens door heb dat ik in slaap val. Lukt niet altijd, maar probeer het maar gewoon een keer. En denk erom : je hoeft alleen maar naar de radio te luisteren, je hoeft niet te proberen in slaap te vallen (!) Ik luister naar programma's als Nachtzuster, Bureau Kijk in de Vegte, en het Mediaforum. Luchtige praatprogramma's die net interessant genoeg zijn om belangstellend naar te luisteren. En wel op strandje zacht dat ik het net kan horen, maar dat het me niet wakker houdt.
En naar bed als je moe wordt. Niet te vroeg, en zeker niet te laat (als je over je slaap heen bent).
Somebody that I used to know
Daarna blijkbaar ook niet, anders zou je alsnog wel aan minimaal 5-6 uur per nacht komen.quote:
[..]
Het probleem is puur dat ik vroeg op moet, en dat ik vervolgens een hele lange dag voor de boeg heb. Hiervoor werkte ik twee straten bij mijn huis vandaan, wat betekende dat als ik al slecht geslapen had, ik gewoon even acht uurtjes moest bikkelen en daarna als het ware rechtstreeks weer m'n bed in kon (deed ik niet, maar de gedachte dat 't kon was op zo'n dag wel fijn). Nu gaat niet alleen om de werkdag die ik moet zien te overbruggen, maar ook om die 3,5 uur reizen.
Over je ochtendritme: in dat geval zou ik 's avonds nóg vroeger naar bed moeten, en dat is het hem nou juist, ik ben een avondmens en kan gewoon niet goed voor middernacht slapen. Ook niet als ik die dag ervoor vroeg ben opgestaan...
Problemen met inslapen hebben ook niet per se met een bepaald tijdstip te maken. Bij jou lijkt ook eerder de druk die het vroege opstaan voor jou met zich mee brengt een grote rol te spelen. Eigenlijk had je dat altijd al, maar pas nu begint het je echt parten te spelen.
Waar staat dat hij met de trein reist? Maar ik vind het wel een goede om bijvoorbeeld 5:45 op te gaan staan. Dan heb je het gevoel altijd nog een uurtje achter de hand te hebben.quote:Op dinsdag 19 februari 2019 17:42 schreef JoeyT1 het volgende:
[..]
Lees eens over ritme. Ik was geen ochtendmens en sta nu tussen 4 en 4.30 uur op.
Probeer het te relativeren. Zo vroeg is 6.45uur niet. Vrij normale tijd.
Besteed je treintijd nuttig. Zo studeer ik dagelijks 2 uur in de trein.
|
|
