R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Weet niet meer welk topic precies, maar ik las deze week een post op fok die iets zoals het volgende zei: ''Date slaapt regelmatig bij mij, en als hij ligt te slapen kijk ik wel eens opzij en denk ik : wat een leukerd. Als hij naar huis toe gaat of niet wil blijven slapen, baal ik ook best wel want ben het liefste zo lang mogelijk samen''.
Dit deed mij wel aan het denken zetten. Ik ben al zolang vrijgezel dat ik niet eens meer weet hoe het voelt om een relatie te hebben (9 jaar terug). Ik heb maar met weinig mensen dat ik ze onbeperkt lang om mij heen wil hebben. Heb best wel prima sociaal leven, vrienden, goede band met familie. Maar ook als mijn broer/zus / ouders of goede vrienden bijvoorbeeld op het eten zijn geweest: toch voel ik me wel altijd een beetje bevrijd als ze na een paar uur weer opgehoepeld zijn. Ondanks dat ik echt wel van ze hou/om ze geef.
Dat gevoel dus echt het liefste zo lang mogelijk bij een persoon wil zijn is bij mij in ieder geval heel zeldzaam. Ik heb dit eigenlijk alleen bij mijn ex uit 2010 ervaren. Nu heb ik ook wel eens vrouwen waarvan ik denk : wow jij bent echt aantrekkelijk en/of leuk. Maar ik heb (nog) totaal niet de neiging om heel lang bij ze in de buurt te zijn. Zou best graag weer eens een relatie willen, maar soms vrees ik wel eens dat ik dat gevoel niet meer kan krijgen. Dat ik zo gewend ben aan het single zijn en mijn eigen daginvulling / keuzes maken, dat ik mijn leven simpelweg niet meer kan delen.
Was daarom wel benieuwd hoe jullie dit ervaren. Zijn sommige mensen gewoon niet geschikt voor een relatie? Of is zo'n band met iemand überhaupt vrij zeldzaam en is het normaal dat je dit (nauwelijks) met iemand voelt en is dat gevoel nu juist wat ze met ''de ware'' bedoelen?
Dit deed mij wel aan het denken zetten. Ik ben al zolang vrijgezel dat ik niet eens meer weet hoe het voelt om een relatie te hebben (9 jaar terug). Ik heb maar met weinig mensen dat ik ze onbeperkt lang om mij heen wil hebben. Heb best wel prima sociaal leven, vrienden, goede band met familie. Maar ook als mijn broer/zus / ouders of goede vrienden bijvoorbeeld op het eten zijn geweest: toch voel ik me wel altijd een beetje bevrijd als ze na een paar uur weer opgehoepeld zijn. Ondanks dat ik echt wel van ze hou/om ze geef.
Dat gevoel dus echt het liefste zo lang mogelijk bij een persoon wil zijn is bij mij in ieder geval heel zeldzaam. Ik heb dit eigenlijk alleen bij mijn ex uit 2010 ervaren. Nu heb ik ook wel eens vrouwen waarvan ik denk : wow jij bent echt aantrekkelijk en/of leuk. Maar ik heb (nog) totaal niet de neiging om heel lang bij ze in de buurt te zijn. Zou best graag weer eens een relatie willen, maar soms vrees ik wel eens dat ik dat gevoel niet meer kan krijgen. Dat ik zo gewend ben aan het single zijn en mijn eigen daginvulling / keuzes maken, dat ik mijn leven simpelweg niet meer kan delen.
Was daarom wel benieuwd hoe jullie dit ervaren. Zijn sommige mensen gewoon niet geschikt voor een relatie? Of is zo'n band met iemand überhaupt vrij zeldzaam en is het normaal dat je dit (nauwelijks) met iemand voelt en is dat gevoel nu juist wat ze met ''de ware'' bedoelen?
Heb het zelf nog maar bij één persoon gehad, mijn huidige man. Iemand leuk vinden is een ding, maar het vereist best wel een speciale band om elkaar nooit zat te worden. Wij zien elkaar echt heel veel door de dag heen, maar missen elkaar alsnog die uurtjes dat we niet samen zijn. En we zijn al bijna 10 jaar samen.
Helpt ook mee dat we gedeelde interesses hebben en altijd wel dingen hebben om over te praten. Echt op een lijn met vrijwel alles (al hebben we ook individuele dingetjes/interesses). Dat heb ik nooit eerder ervaren.
Helpt ook mee dat we gedeelde interesses hebben en altijd wel dingen hebben om over te praten. Echt op een lijn met vrijwel alles (al hebben we ook individuele dingetjes/interesses). Dat heb ik nooit eerder ervaren.
Ik denk van mezelf dat ik nooit verliefd ben geweest zoals ik sommige mensen erover hoor praten. Maar heb alsnog genoeg vriendinnen gehad en nu gewoon een gezin. Zoals ik het ervaar moet ik het gewoon leuk met iemand hebben, ze moet een partner zijn van me, en dat ik nooit vlinders in mijn buik hebt boeit me niet.
De rest van wat je zegt herken ik me ook erg in trouwens. Visite is leuk maar hoeft niet te lang. Als ik bij vrienden ben kan het me niet lang genoeg zijn, maar gewoon die standaard verplichte ceremonies ben ik gewoon ook snel klaar mee. Gewoon geïnteresseerd blijven doen en blijven lachen maar van binnen ben je er al wel klaar mee. Telefoongesprekjes net zo, hoorde soms dat anderen wel een uur of langer met een meid konden praten. Ik was er na een kwartier al wel klaar mee.
Wil denk ik hier vooral mee zeggen dat het naar mijn idee helemaal niet betekent dat je niet geschikt voor een relatie bent. Je bent gewoon wat minder gevoelig dan anderen, minder drang naar sociaal contact, minder zin in urenlang koetjes en kalfjes of hoe je het ook wil zeggen.
En ja een leven met een vriendin is soms wel opofferen en pijn lijden, dus ja delen, moeite doen voor de ander, langer dan een kwartier luisteren als die ander echt graag iets heel uitgebreid wil vertellen etc. Dat hoort er nou eenmaal bij.
De rest van wat je zegt herken ik me ook erg in trouwens. Visite is leuk maar hoeft niet te lang. Als ik bij vrienden ben kan het me niet lang genoeg zijn, maar gewoon die standaard verplichte ceremonies ben ik gewoon ook snel klaar mee. Gewoon geïnteresseerd blijven doen en blijven lachen maar van binnen ben je er al wel klaar mee. Telefoongesprekjes net zo, hoorde soms dat anderen wel een uur of langer met een meid konden praten. Ik was er na een kwartier al wel klaar mee.
Wil denk ik hier vooral mee zeggen dat het naar mijn idee helemaal niet betekent dat je niet geschikt voor een relatie bent. Je bent gewoon wat minder gevoelig dan anderen, minder drang naar sociaal contact, minder zin in urenlang koetjes en kalfjes of hoe je het ook wil zeggen.
En ja een leven met een vriendin is soms wel opofferen en pijn lijden, dus ja delen, moeite doen voor de ander, langer dan een kwartier luisteren als die ander echt graag iets heel uitgebreid wil vertellen etc. Dat hoort er nou eenmaal bij.
Dat je iemand echt leuk vindt betekent imo niet dat wanneer hij of zij 5 min weg is je elkaar al moet missen. Ik vind het af en toe wel fijn dat ik even weg ben van m'n vriendin.
Join the Army, see the world, meet interesting people - and kill them.
De band die je met vrienden, ouders, buren, broers/zussen, collega's hebt, is ook niet te vergelijken met een (goede) partner relatie.
Met je ouders heb je toch op een bepaalde manier een (voormalig) gezags relatie, daarnaast komen ze uit een andere generatie. Collega's kunnen heel leuk zijn en bijna als vrienden, maar je weet ook dat je beiden een eigen doel nastreeft en als er 1 promotie is voor 2 mensen, je er beiden om zult strijden.
Wat betreft vrienden is het op je 30e ook anders dan op je 15e. Waar je op je 15e nog volledig naast elkaar staat en hetzelfde doel nastreeft en echt het gevoel hebt ''alles voor elkaar over te hebben'', is dit (terecht) vaak rond de 30e leeftijd niet meer zo. Dan komen de trouwerijen, kinderen, en die staan dan voor je vrienden op nr. 1, en terecht. Maar dit maakt wel dat vrienden noodzakelijkerwijs normaliter niet kunnen tippen aan een partner, omdat jij niet meer tot die inner-inner Circle behoort, maar tot de tweede kring zeg maar.
Dus om antwoord te geven op je vraag : ik denk niet dat het een reden is om te twijfelen aan je 'binding skills'' ofzo als je bij afwezigheid van een partner geen sociale connecties hebt die je onbeperkt en onvoorwaardelijk naast je op de bank zou willen hebben zitten, simpelweg omdat de overige relaties die je als single hebt qua aard niet vergelijkbaar zijn met een levenspartner.
Met je ouders heb je toch op een bepaalde manier een (voormalig) gezags relatie, daarnaast komen ze uit een andere generatie. Collega's kunnen heel leuk zijn en bijna als vrienden, maar je weet ook dat je beiden een eigen doel nastreeft en als er 1 promotie is voor 2 mensen, je er beiden om zult strijden.
Wat betreft vrienden is het op je 30e ook anders dan op je 15e. Waar je op je 15e nog volledig naast elkaar staat en hetzelfde doel nastreeft en echt het gevoel hebt ''alles voor elkaar over te hebben'', is dit (terecht) vaak rond de 30e leeftijd niet meer zo. Dan komen de trouwerijen, kinderen, en die staan dan voor je vrienden op nr. 1, en terecht. Maar dit maakt wel dat vrienden noodzakelijkerwijs normaliter niet kunnen tippen aan een partner, omdat jij niet meer tot die inner-inner Circle behoort, maar tot de tweede kring zeg maar.
Dus om antwoord te geven op je vraag : ik denk niet dat het een reden is om te twijfelen aan je 'binding skills'' ofzo als je bij afwezigheid van een partner geen sociale connecties hebt die je onbeperkt en onvoorwaardelijk naast je op de bank zou willen hebben zitten, simpelweg omdat de overige relaties die je als single hebt qua aard niet vergelijkbaar zijn met een levenspartner.
Ik ben op meerdere vrouwen echt verliefd geweest. Met mijn ex-vrouw is het verkeerd afgelopen, maar ik had ook richting het eind van de relatie echt nog momenten dat ik verliefdheid kon voelen. Dat is na de scheiding (gelukkig) helemaal verdwenen, ik voel helemaal niets meer voor haar.
Met mijn huidige vriendin is het anders; ik heb haar echt op een voetstuk staan. Veel verliefde momenten en ik merk dat ik daar heel veel energie van krijg. We hebben op de dag heel veel contact op whatsapp en als ik dat door drukte een keer minder intensief is, merk ik al dat dat me heel niet bevalt. Ook haar een paar dagen niet zien gaat me heel slecht af. Het is een soort verslaving denk ik en dat bevalt me eigenlijk prima.
Met mijn huidige vriendin is het anders; ik heb haar echt op een voetstuk staan. Veel verliefde momenten en ik merk dat ik daar heel veel energie van krijg. We hebben op de dag heel veel contact op whatsapp en als ik dat door drukte een keer minder intensief is, merk ik al dat dat me heel niet bevalt. Ook haar een paar dagen niet zien gaat me heel slecht af. Het is een soort verslaving denk ik en dat bevalt me eigenlijk prima.
Ik kan me een relatie zonder verliefdheid niet voorstellen.quote:Op maandag 4 februari 2019 19:50 schreef phoenyx het volgende:
Ik denk van mezelf dat ik nooit verliefd ben geweest zoals ik sommige mensen erover hoor praten. Maar heb alsnog genoeg vriendinnen gehad en nu gewoon een gezin. Zoals ik het ervaar moet ik het gewoon leuk met iemand hebben, ze moet een partner zijn van me, en dat ik nooit vlinders in mijn buik hebt boeit me niet.
Scratch a liberal and you will find a fascist
Ach bedoel verliefdheid gaat over toch.. dus na bijvoorbeeld 2 jaar sta je er hetzelfde in als ik er direct al in sta. Maar mensen lijken nogal te geloven dat verliefdheid in het begin noodzakelijk is om een goede relatie te hebben. Die redenatie kan ik zelf juist niet echt goed begrijpen, je bent tig jaar bij elkaar zonder nog op elkaar verliefd te zijn, wat maakt die paar maanden verliefdheid in het begin dan uit? ;pquote:
Ik kan me een relatie zonder verliefdheid niet voorstellen.
Klinkt niet zo gezond eigenlijkquote:
Met mijn huidige vriendin is het anders; ik heb haar echt op een voetstuk staan. Veel verliefde momenten en ik merk dat ik daar heel veel energie van krijg. We hebben op de dag heel veel contact op whatsapp en als ik dat door drukte een keer minder intensief is, merk ik al dat dat me heel niet bevalt. Ook haar een paar dagen niet zien gaat me heel slecht af. Het is een soort verslaving denk ik en dat bevalt me eigenlijk prima.
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
"Gezond" is nogal een subjectieve term.quote:
Op
Charlie: How's it going in there?
Alan: Whatever happened to zippers? I miss zippers.
Charlie: I don't know, Alan, maybe there were too many injuries. Nobody ever got their balls caught in a buttonhole
Alan: Whatever happened to zippers? I miss zippers.
Charlie: I don't know, Alan, maybe there were too many injuries. Nobody ever got their balls caught in a buttonhole
Nee, ik heb die kick nodig. Houden van en verliefd zijn lopen in elkaar over, maar ik bedoel de stoot energie die ik bijvoorbeeld krijg als ik thuis kom van mijn werk en ik kijk mijn vriendin in de ogen aan.... Bam!quote:
[..]
Ach bedoel verliefdheid gaat over toch.. dus na bijvoorbeeld 2 jaar sta je er hetzelfde in als ik er direct al in sta. Maar mensen lijken nogal te geloven dat verliefdheid in het begin noodzakelijk is om een goede relatie te hebben. Die redenatie kan ik zelf juist niet echt goed begrijpen, je bent tig jaar bij elkaar zonder nog op elkaar verliefd te zijn, wat maakt die paar maanden verliefdheid in het begin dan uit? ;p
Ik vind het echt jammer voor je dat jij zoiets blijkbaar niet kent.
Scratch a liberal and you will find a fascist
Vanaf mijn 12e tot 25e heb ik gemerkt dat als ik een dame ontmoet met wie de klik goed is dat ik haar wel snel leuk begin te vinden en meer wil weten. Is tegelijkertijd ook mijn valkuil geweest wat denk ik een van de redenen is waarom ik (31) nog niemand heb en dat ik er niet meer mee bezig ben omdat geschiedenis wijst dat ik alleen op vriendschappelijke basis leuk ben. En dan moet je dan accepteren!quote:
Weet niet meer welk topic precies, maar ik las deze week een post op fok die iets zoals het volgende zei: ''Date slaapt regelmatig bij mij, en als hij ligt te slapen kijk ik wel eens opzij en denk ik : wat een leukerd. Als hij naar huis toe gaat of niet wil blijven slapen, baal ik ook best wel want ben het liefste zo lang mogelijk samen''.
Dit deed mij wel aan het denken zetten. Ik ben al zolang vrijgezel dat ik niet eens meer weet hoe het voelt om een relatie te hebben (9 jaar terug). Ik heb maar met weinig mensen dat ik ze onbeperkt lang om mij heen wil hebben. Heb best wel prima sociaal leven, vrienden, goede band met familie. Maar ook als mijn broer/zus / ouders of goede vrienden bijvoorbeeld op het eten zijn geweest: toch voel ik me wel altijd een beetje bevrijd als ze na een paar uur weer opgehoepeld zijn. Ondanks dat ik echt wel van ze hou/om ze geef.
Dat gevoel dus echt het liefste zo lang mogelijk bij een persoon wil zijn is bij mij in ieder geval heel zeldzaam. Ik heb dit eigenlijk alleen bij mijn ex uit 2010 ervaren. Nu heb ik ook wel eens vrouwen waarvan ik denk : wow jij bent echt aantrekkelijk en/of leuk. Maar ik heb (nog) totaal niet de neiging om heel lang bij ze in de buurt te zijn. Zou best graag weer eens een relatie willen, maar soms vrees ik wel eens dat ik dat gevoel niet meer kan krijgen. Dat ik zo gewend ben aan het single zijn en mijn eigen daginvulling / keuzes maken, dat ik mijn leven simpelweg niet meer kan delen.
Was daarom wel benieuwd hoe jullie dit ervaren. Zijn sommige mensen gewoon niet geschikt voor een relatie? Of is zo'n band met iemand überhaupt vrij zeldzaam en is het normaal dat je dit (nauwelijks) met iemand voelt en is dat gevoel nu juist wat ze met ''de ware'' bedoelen?
Omdat het anders niets meer is dan een verkapte vriendschap, of ben ik dan naïef?quote:
[..]
Ach bedoel verliefdheid gaat over toch.. dus na bijvoorbeeld 2 jaar sta je er hetzelfde in als ik er direct al in sta. Maar mensen lijken nogal te geloven dat verliefdheid in het begin noodzakelijk is om een goede relatie te hebben. Die redenatie kan ik zelf juist niet echt goed begrijpen, je bent tig jaar bij elkaar zonder nog op elkaar verliefd te zijn, wat maakt die paar maanden verliefdheid in het begin dan uit? ;p
Hoe lang heb je al een relatie met je huidige vriendin? Over het algemeen verminderen die hartstochtelijke gevoelens over een langere periode.quote:
[..]
Nee, ik heb die kick nodig. Houden van en verliefd zijn lopen in elkaar over, maar ik bedoel de stoot energie die ik bijvoorbeeld krijg als ik thuis kom van mijn werk en ik kijk mijn vriendin in de ogen aan.... Bam!
Ik vind het echt jammer voor je dat jij zoiets blijkbaar niet kent.
Als jij dat hebt dan is dat in het algemeen alleen maar voordelig voor jou ten opzichte van mij inderdaad. Dus terecht dat je het jammer vindt voor mij in dit geval. Maar volgens mij stellen de meeste koppels wel dat het niet meer zulke bliksem is na een paar jaar als dat jij het nog ervaart. Dus ja in het algemeen gesproken is het niet zo erg lijkt het voor mij, dus mis ik niet zoveel (en anders mist 95% van de mensen hetgeen wat jij ervaart volgens mij ;p )quote:
[..]
Nee, ik heb die kick nodig. Houden van en verliefd zijn lopen in elkaar over, maar ik bedoel de stoot energie die ik bijvoorbeeld krijg als ik thuis kom van mijn werk en ik kijk mijn vriendin in de ogen aan.... Bam!
Ik vind het echt jammer voor je dat jij zoiets blijkbaar niet kent.
Waarom gooi je de handdoek in de ring? Het is makkelijk om op te geven dan daadwerkelijk iets aan je probleem te doen om wel een leuke vrouw te krijgen.quote:
[..]
Vanaf mijn 12e tot 25e heb ik gemerkt dat als ik een dame ontmoet met wie de klik goed is dat ik haar wel snel leuk begin te vinden en meer wil weten. Is tegelijkertijd ook mijn valkuil geweest wat denk ik een van de redenen is waarom ik (31) nog niemand heb en dat ik er niet meer mee bezig ben omdat geschiedenis wijst dat ik alleen op vriendschappelijke basis leuk ben. En dan moet je dan accepteren!
Je laat je leiden door negatieve ervaringen in het verleden, terwijl de toekomst nieuwe kansen biedt. Je bent denk ik bang dat als je met een nieuwe vrouw aan het daten bent, je wéér in de friendzone terecht komt. Die angst is groter dan weer de datingmarkt opgaan om iemand te vinden. Met je 31 jaar is er nog echt wel genoeg keus.
Dat betekent dus ook, wil je echt een leuke vrouw in je leven hebben, dan moet je fundamenteel veranderen in hoe je vrouwen benadert, spreekt en date. Aan jou om die omslag te maken, want niemand gaat dat voor jou doen.
Nou ja naief is niet het woord wat ik zou kiezen. Zou zelf stellen dat je vanuit emotie niet echt objectief weet te kijken naar zoiets als dit omdat het ook wel in bepaalde mate uitzonderlijk is. Ik vraag dus aan jou/jullie waarom iets meer zou zijn dan, in jouw woorden een verkapte vriendschap, alleen maar omdat de beginfase anders is geweest. Het gaat er toch om wat iets is, niet om iets is begonnen..quote:
Omdat het anders niets meer is dan een verkapte vriendschap, of ben ik dan naïef?
Stel jij bent verliefd en daarna ben je getrouwd en ben je een saai getrouwd stel. Ben je dan meer dan een saai getrouwd stel alleen omdat je in de beginperiode een paar maanden (of jaren van mijn part) vurige liefde had?
Nee je bent dan gewoon net zoals elk ander saai getrouwd stel. Waarmee je begint maakt niet zoveel uit voor het eindresultaat, hoe graag mensen dat ook lijken te willen geloven (omdat ze dus verliefd zijn en dat als iets heeeeel belangrijks ervaren). Ik ervaar mijn relatie met mijn vriendin niet als vriendschap en misschien juist wel als meer dan die mensen die de relatie aangingen vanwege hormonen in plaats van gewoon gezond verstand (beetje zwart-wit maar je snapt het idee wel). Het is een beetje de omgekeerde wereld juist in vergelijking met wat veel mensen juist maar al te graag over zichzelf geloven
De 1/3e scheidingen gebeuren ook niet bij de personen die zo denken zoals ik, maar bij de personen die verliefd waren en voor altijd bij elkaar zouden blijven, denk daar maar eens over na
Ik denk vier keer, waarvan het drie keer in een relatie/probeersel uitmondde en uiteindelijk in een huwelijk. De breuken waren ook wel flink, dat zijn wel lifechanging moments, vind ik altijd.
Een relatie hebben met iemand waar je niet verliefd op bent (geweest) is iets wat ik wel oke vind ook, het heeft iets vrijblijvends en boeiends, maar niet voor de rest van je leven, trouwen moet je wel echt doen met iemand met wie je een verliefdheid hebt gedeeld, vind ik persoonlijk, maar misschien ben ik wat star daarin.
Een relatie hebben met iemand waar je niet verliefd op bent (geweest) is iets wat ik wel oke vind ook, het heeft iets vrijblijvends en boeiends, maar niet voor de rest van je leven, trouwen moet je wel echt doen met iemand met wie je een verliefdheid hebt gedeeld, vind ik persoonlijk, maar misschien ben ik wat star daarin.
-nee-
Snap ik, alleen ik merk dat het best wel veel moeite kost om die motivatie te krijgen om het positieve er van in te zien, ik laat mij inderdaad leiden door negatieve ervaringen in het verleden. Maar heeft ook met mijzelf te maken dat ik hier niet makkelijk over praat om de negatieve ervaringen om te zetten in iets positief en toch stappen te maken.quote:
[..]
Waarom gooi je de handdoek in de ring? Het is makkelijk om op te geven dan daadwerkelijk iets aan je probleem te doen om wel een leuke vrouw te krijgen.
Je laat je leiden door negatieve ervaringen in het verleden, terwijl de toekomst nieuwe kansen biedt. Je bent denk ik bang dat als je met een nieuwe vrouw aan het daten bent, je wéér in de friendzone terecht komt. Die angst is groter dan weer de datingmarkt opgaan om iemand te vinden. Met je 31 jaar is er nog echt wel genoeg keus.
Dat betekent dus ook, wil je echt een leuke vrouw in je leven hebben, dan moet je fundamenteel veranderen in hoe je vrouwen benadert, spreekt en date. Aan jou om die omslag te maken, want niemand gaat dat voor jou doen.
Maar ik had het alleen over die beginfase. Het is natuurlijk ontzettend belangrijk dat je het goed met elkaar kunt vinden - dat is een pre eigenlijk - maar als de passie er niet is zie ik persoonlijk geen reden om een relatie met iemand aan te gaan. Ik zeg niet dat je stapel moet zijn op iemand, maar er moet wel iets van een seksuele aantrekkingskracht zijn.quote:
[..]
Nou ja naief is niet het woord wat ik zou kiezen. Zou zelf stellen dat je vanuit emotie niet echt objectief weet te kijken naar zoiets als dit omdat het ook wel in bepaalde mate uitzonderlijk is. Ik vraag dus aan jou/jullie waarom iets meer zou zijn dan, in jouw woorden een verkapte vriendschap, alleen maar omdat de beginfase anders is geweest. Het gaat er toch om wat iets is, niet om iets is begonnen..
Stel jij bent verliefd en daarna ben je getrouwd en ben je een saai getrouwd stel. Ben je dan meer dan een saai getrouwd stel alleen omdat je in de beginperiode een paar maanden (of jaren van mijn part) vurige liefde had?
Nee je bent dan gewoon net zoals elk ander saai getrouwd stel. Waarmee je begint maakt niet zoveel uit voor het eindresultaat, hoe graag mensen dat ook lijken te willen geloven (omdat ze dus verliefd zijn en dat als iets heeeeel belangrijks ervaren). Ik ervaar mijn relatie met mijn vriendin niet als vriendschap en misschien juist wel als meer dan die mensen die de relatie aangingen vanwege hormonen in plaats van gewoon gezond verstand (beetje zwart-wit maar je snapt het idee wel). Het is een beetje de omgekeerde wereld juist in vergelijking met wat veel mensen juist maar al te graag over zichzelf geloven
[ Bericht 2% gewijzigd door needlesslylargerod op 05-02-2019 23:00:07 (verwoording) ]
Als het voor jullie werkt vind ik het ook niet een slecht iets.quote:
[..]
Hoezo niet? Het is een heel gezonde verslaving.
Vind ook niet dat verliefdheid altijd maar over gaat. Ben nu bijna 10 jaar samen met m'n partner en voel nog steeds de verliefdheid van het begin. Het missen, de fijne gevoelens als we samen zijn, etc. Houden van is er bij gekomen als aanvulling. Niet een vervanger.
Ik heb liever een relatie waarin ik goed verliefd ben geweest....dat zo'n relatie uiteindelijk toch stuk loopt dan een relatie waarin je vastzit zonder verliefdheid/gevoelens. Dat noem ik nou niet bepaald een goede relatie, maar ieder zo zijn kijk natuurlijk! Ieder mens is anders gelukkig.quote:
[..]
Als jij dat hebt dan is dat in het algemeen alleen maar voordelig voor jou ten opzichte van mij inderdaad. Dus terecht dat je het jammer vindt voor mij in dit geval. Maar volgens mij stellen de meeste koppels wel dat het niet meer zulke bliksem is na een paar jaar als dat jij het nog ervaart. Dus ja in het algemeen gesproken is het niet zo erg lijkt het voor mij, dus mis ik niet zoveel (en anders mist 95% van de mensen hetgeen wat jij ervaart volgens mij ;p )
Ben altijd van mening dat de verliefdheid altijd wel aanwezig blijft (kan wel iets verminderen natuurlijk) in een goede relatie. Puur houden van is ook fijn, maar dat ervaar ik ook voor sommige vrienden of familie. Juist die mix tussen verliefdheid en houden van maakt een relatie imo. Helemaal een langlopende relatie.
[ Bericht 2% gewijzigd door #ANONIEM op 05-02-2019 22:54:22 ]
Uh ja seksuele aantrekkingskracht kan je toch ook hebben zonder verliefd te zijn.. Dus ik snap niet echt wat je gedachte isquote:
[..]
Maar ik had het alleen over die beginfase. Het is natuurlijk ontzettend belangrijk dat je het goed met elkaar kunt vinden - dat is een pre eigenlijk - maar als de passie er niet is zie ik persoonlijk geen reden om een relatie met iemand aan te gaan. Ik zeg niet dat je stapel moet zijn op iemand, maar er moet wel iets van een seksuele aantrekkingskracht zijn.
- misschien geen geschikt moment voor een discussie dus vandaar een edit
[ Bericht 95% gewijzigd door #ANONIEM op 05-02-2019 23:23:21 ]
[ Bericht 95% gewijzigd door #ANONIEM op 05-02-2019 23:23:21 ]
- misschien geen geschikt moment voor een discussie dus vandaar een edit
[ Bericht 88% gewijzigd door #ANONIEM op 05-02-2019 23:23:16 ]
[ Bericht 88% gewijzigd door #ANONIEM op 05-02-2019 23:23:16 ]
|
|
