Rotwijf! Ik hou van je!

Tegen jezelf zeggen 'als ze geen keuze kan maken, dan kan ze in de stront zakken'

Klinkt alsof ze je flink gebruikt voor een leuke tijd, maar thats it.. geloof dat je al duidelijk genoeg heb aangegeven dat je dat zelf ook niet wil, hoe veel je ook van d'r houd.. dus laat d'r gaan, laat d'r los... hoe pijnlijk ook

Ze doet jou er nu meer pijn meer dan andersom.
Ze vind bijvoorbeeld feestjes belangrijker.

Ik zou het fout kunnen hebben, maar volgens mij is ze een aandachtstrekkertje...
Lekker zielig doen, en jij geeft 'r alle aandacht die ze wil. Ja, die wil ze wel bij zich houden.
Het klinkt alsof ze je ABSOLUUT niet waard is. Ik heb je andere posts ook allemaal gelezen. Maak de beste keus, die kan ik niet voor je maken, maar hier ga jij kapot aan.

Soms moet je knopen doorhakken.

Ik zou geen rotstreek uithalen. Ik zou haar negeren, werkt bij aandachttrekkers het best.
Ik weet hoe kut het is, om mensen waarvan je met je hele wezen van houdt te moeten kwetsten.
Al gaat ze smeken, het lijkt mij het best als je 'r gedag zegt.
Abandon all hope...
Ik klink nu superbot, ik ben net zo gevoelig als jij. En ik weet dat mensen zoals jij en ik hier kapot aangaan. Alle wonden helen, zelfs deze.

Maar zoals ik al zei, je moet echt zlef kiezen, hier kan ik je niet mee helpen, ik ken net de hele situatie en jij kent 'r het best.

[Dit bericht is gewijzigd door Herne_the_Hunter op 30-11-2000 14:47]

Hoi Rat,

Heb een tijdje iets met mijn ex-vriendje gehad. Hij zei dat hij van me hield, maar gedroeg zich daar niet naar. Deed geen moeite voor me, maakte nooit tijd voor, etc. Ik begreep niets van zijn gedrag. Waarom??????

Dat hele jaar heb ik me druk gemaakt over hem, waarom dat hij zo deed. Ik snapte het niet en nam geen beslissingen, hoewel ik doodongelukkig was. Ik hoopte zo dat we samen gelukkig zouden worden. Ik wist hoe fijn we het hadden gehad…

Tot het moment kwam, de druppel die de emmer deed overlopen. Was maar iets kleins, maar dat weekend zag ik in dat ik er een eind aan moest maken. Een jaar lang had ik mijn best gedaan. Hij veranderde niet. Ik bleef ongelukkig. Hoe lang moest dit duren. Wat zou maken dat zijn gedrag veranderde?

Ik besefte dat ik wel tot mijn 80e zou kunnen wachten, en dat er nog niets zou veranderen. Heb het dat zelfde weekend nog uit gemaakt en me een tijdje heel erg ongelukkig gevoeld.

Nu de parallel met jou situatie:
Je wil gelukkig worden met haar. Zij maakt je niet gelukkig. Het ziet er niet naar uit dat zij zich anders gaat gedragen. Je hebt het voldoende tijd gegeven, hebt alles geprobeerd. De kans dat het nog ooit goed komt lijkt super klein.

Je vraagt om advies, maar je weet wel wat wij, van Fok!, zullen zeggen. Je kunt het niet accepteren.

Ook voor jou komt ooit 'de druppel'. Misschien de volgende week, misschien over een jaar. Misschien moet je daar dan maar op wachten. (Want zo te lezen is het je nu nog onmogelijk de knoop door te hakken en blijf je hopen tegen beter weten in.)

Sterkte,
Ccarrella.

ps. Pas toen ik het had uitgemaakt, veranderde hij. Toen was het echter voor mij te laat. Toen ik er een punt achter zette, wilde ik hem niet meer terug, maar hij mij wel. Wel een beetje triest, voor ons allebei.

Daarmee is op zich niets mis mee, daar is dit forum soms ook voor.

Maar je kan ook zo'n oud topic omhooghalen?

Zielepiet.

Ik kan me echt voorstellen wat een ongelooflijke klote situatie dit voor je is. Je ex is behoorlijk in de war, in de knoop met zichzelf, terwijl jij wel weet wat je wilt. De vraag is: wil je dat wel met haar ?
Wil jij een vrouw/vriendin die geen echte keuzes kan maken, die zich onvolwassen gedraagt ?

Ik hoef je toch ook niet te vertellen dat het gevoel van houden van ook kan slijten en dat je hetzelfde gevoel ook bij iemand anders weer kan krijgen. De wereld draait niet om haar. Probeer de kracht weer in jezelf te vinden, richt je niet op haar en op wat zij wel of niet wil.

Ik kan er wel over meepraten. Deze zomer ging het uit met mijn vriend omdat hij ook erg twijfelde en in de war was. Na een maand ging het weer aan, maar wel heel voorzichtig. Hij had spijt van zijn radicale keuze. In het begin zagen we elkaar hooguit 1 keer in de week. Aan de ene kant was dat moeilijk, aan de andere kant wist ik dat het goed voor mij was. Dat ik het ook rustig aan wilde doen, omdat ik me op mezelf wilde richten en me sterk wilde blijven voelen. Dat is ook gelukt. Gelukkig liet mijn vriend wel duidelijk merken dat hij er weer voor ging, maakte ook bewust tijd voor me, nam zelf initiatief. Het gaat nu dus heel goed.

Maar denk echt aan jezelf, laat je niet meeslepen door haar verwarring. Als zij zoveel begrip en respect voor je heeft, moet ze ook kunnen accepteren dat wat zij van jou vraagt onmogelijk is. Ik zou helemaal met haar breken. Wel tegen haar zeggen dat ze contact met je mag zoeken als ze zeker is over wat ze wil.

Nou, het mag wel duidelijk zijn dat ze al die aandacht van je heerlijk vindt, want als jij achter d'r aan loopt en je verschrikkelijk graag contact met haar wilt dan laat ze zich alles maar een beetje aanleunen en doet ze zelf geen moeite, maar als jij dan zegt dat het wat jou betreft over is dan blijft ze opeens, mag je aan haar zitten en geeft ze jou weer aandacht. Dus zit ze je weer voor zich te winnen. Als jij nu weer achter haar aan gaat lopen dan zal ze zich weer onaardig en ongeinteresseerd gaan gedragen. Het lijkt er inderdaad op dat als jij je ongeinteresseerd gedraagt zij dan meer interesse toont. Misschien dat je haar dan zo wel weer terug kan krijgen. Maar wat dan? Als jij dan weer laat blijken daar zielsgelukkig mee te zijn dan ben je waarschijnlijk weer te soft en is het zo weer uit of in ieder geval weer ruzie en niet leuk. Volgens mij weet de dame heel goed wat ze wil, namelijk wel de lusten, niet de lasten. Wel je voortdurende aandacht, maar geen moeite stoppen in de relatie en ook met jou rekening houden en moeite voor je doen. Ik vind het tot nu toe overkomen als een zeer ongezonde relatie. Stap eruit en breek met haar. Wil je een vriendin waarvoor je ongeinteresserd en hard moet overkomen terwijl je gepassioneerd bent? Rouw, heb liefdesverdriet en als je je dan weer goed voelt komt er echt wel een leuke meid voorbij die zich voor jou interesseert zoals je bent en die superblij is dat je moeite voor haar wilt doen. Succes en sterkte!

Nee, ik herken hier niets in. Althans, niets van mezelf. Ik kan me in ieder geval voorstellen dat jij hier knettergek van wordt.

Op mij komt het over als:
ze is een meisje die totaal niet weet wat ze wilt. Ze is misschien wel verliefd op je, maar wil dat niet of wil dit niet toegeven. Waarschijnlijk ben je (dit klinkt misschien lullig, maar is niet zo bedoeld) niet leuk genoeg in haar ogen. Ik bedoel: ik heb een vriendin die heel onzeker over zichzelf is. Zij wil zich t.o.v. haar vrienden goed presenteren. O.a. door het hebben van een gave, knappe, rijke enz. vriend. Een vriendje die wij (haar vrienden) leuk vinden. Zij denkt dat ze er dan vanzelf wel verliefd op kan worden, zolang wij hem maar gaaf vinden.

Maar wat als zij verliefd wordt op iemand, waarvan zij bang is, dat die persoon niet stoer genoeg voor haar vrienden is? Dan ziet ze dus een probleem. Haar eigen onzekerheid is zo groot (terwijl ze erg mooi is, lief, een goede babbel enz. enz., niks mis met die meid verder) dat ze vertroebeld naar de buitenwereld kijkt. Zij denkt dat ze alleen maar aardig gevonden kan worden door anderen, als ze iets "gaafs" heeft. En in het geval van mijn vriendin, moet dat "iets" een toffe gozer zijn.

Heel sneu allemaal, het is absoluut heel moeilijk om zo iemand in je omgeving te hebben. Maar goed, dit gold voor mijn vriendin, in principe heb jij hier niks aan.

Misschien kun je via haar vrienden erachter komen wat er speelt? Is er niet toevallig een jongen in haar omgeving, die zij uitstekend als haar partner zou kunnen zien, maar die haar niet wil? Waardoor jij (die enorm lief en begripvol voor haar is) niet echt een kans maakt, maar wel heel makkelijk bent voor haar wanneer ze aandacht wil?

Ze zegt dat ze een vent nodig heeft die wat sterker is, die haar "op haar plaats kan zetten". Nou, dat is lekker om te zeggen tegen iemand die begripvol is en duidelijk niet zo is zoals zij zou willen. Wat een shit-opmerking van haar. Trap er niet in joh, op het moment dat jij je meer gaat gedragen zoals zij zou willen, is het ook niet goed. En verwijt ze je weer dat je zo veranderd bent en dat je jezelf had moeten blijven enz. enz. bladibla.

Hoe dan ook, als puntje bij paaltje komt, waarschijnlijk heb je niks aan haar. Ik zou, als ik jou was, kiezen voor jezelf, hoe moeilijk dat ook is. Je bent nu verliefd op haar, maar misschien moet je feitelijk proberen te zien, dat een relatie met haar niet mogelijk is. Verliefd op iemand zijn en een relatie met iemand hebben zijn twee totaal verschillende dingen en soms gaan deze niet samen. Ik neem aan dat wanneer je een relatie hebt, je wilt dat deze gebaseerd is op vertrouwen, respect, liefde en aandacht voor elkaar. Zoals het er nu uit ziet, zit dat er gewoon niet in. Je bent verliefd geworden op de verkeerde meid. Ze wil blijkbaar andere dingen dan jij, dingen die jij niet kan geven. Maar tegelijkertijd ben je wel heel lief voor haar (iets wat iedereen graag wil, liefde van een ander).

Dat maakt het voor haar moeilijk om definitief jou te laten gaan. Want nu heeft ze in ieder geval nog iets, en als jij weg bent, dan zit ze alleen. Zonder liefde, ookal is het nu liefde van iemand waar ze geen relatie mee wil hebben. Wat dat laatste betreft snap ik haar wel, hoewel ik het niet goed keur. Voor haar is het "simpel": Of niemand die haar liefde geeft Of iemand die dat wel geeft, maar van wie ze het eigenlijk niet wil. Niks gek dat ze niet duidelijk kan zijn hierover. Ze vindt je leuk genoeg om liefde van te krijgen, maar niet leuk genoeg om haar liefde aan te geven. Een ongelijkwaardige relatie. Kies voor jezelf, kies voor een vriendschap of kies voor contact verbreken. Maar kies niet voor haar, je verdient beter.

Ze speelt overduidelijk een spelletje met je en is helemaal niet bezig met wat dat met jou doet, is helemaal op zichzelf gericht.

Ik blijf bij mijn vorige standpunt: ga nou eens bij jezelf na of jij wel zo'n vriendin wilt ? Wat heb je aan iemand die spelletjes speelt ?

En breek met haar, laat haar lekker in haar sop gaar koken. En als ze je mist, dan is dat jammer. Had ze maar wat zorgvuldiger met je om moeten gaan. Het draait niet alleen om wat zij voelt/ wilt.

Rat jongen, ik herken veel in je verhaal. Heb ongeveer zoiets meegemaakt een tijdje geleden. Relatie beeindigt door haar, onder andere vanwege twijfels aan haar kant. Ik heb net als jij veel begrip, geduld en tijd aan haar gegeven, alhoewel dat natuurlijk soms enorme moeite kost. Na een tijdje is het wel weer "goed" gekomen, maar uiteindelijk resultaat = uit.

Ik herken je frustraties over haar aan de ene kant die "speciale meid" te vinden en aan de andere kant kwaad te zijn dat zij je toch steeds weer aantrekt en dat jij daardoor hoop krijgt (wat jou zeker ook niet kwalijk te nemen is, wat ze ook tegen je zegt). Ik denk niet dat het zo enorm veel helpt dat zij haar "uiterste best" zal doen om iets van de relatie te maken. Het lijkt erop dat zij heel erg weinig moeite hoeft te doen om jouw liefde te krijgen, iets wat natuurlijk erg gemakkelijk is voor haar. Hierdoor bepaald zij helemaal hoe intens het contact tussen jullie is en heb jij dat maar te accepteren.

Ik heb het idee dat het veel belangrijker is dat zij voor zichzelf haar uiterste best doet. Klaarblijkelijk moet zij op de een of andere manier erachter komen wat jij voor haar betekent, dat laat zich niet dwingen, dat moet na verloop van tijd misschien duidelijk worden. Het lijkt mij dat als jij haar liefde (veel aandacht ect.) blijft geven (m.a.w. dat zij de meest bijzondere vrouw in je leven blijft) zij eigenlijk weinig noodzaak heeft om een antwoord op haar vraag te krijgen (en jij met jezelf ook niet veel verder komt!). Iemand schreef hier al eerder dat zij het waarschijnlijk erg fijn vindt dat er iemand haar liefde geeft, zonder daar verder een relatie mee te hebben (liever liefde van iemand waarmee zij geen relatie wil, dan geen liefde).

Ik weet dat het voor jezelf voelt alsof je haar daarmee in de steek laat, maar het kan goed zijn dat dat voor haar anders voelt. Je hoeft volgens mij niet te kiezen voor 1 - ik ga er nog voor of 2 - ik wil niets meer met haar te maken hebben. Kijk simpelweg vooruit! Als je zelf wat afstand neemt van haar (en van de situatie, voorzover mogelijk voor jou) kan dat twee positieve kanten hebben. Enerzijds zal zij tijd voor zichzelf moeten nemen (wat ze blijkbaar nu zelf niet doet) en anderzijds heb jij meer tijd voor jezelf. Door verloop van tijd kun je dan ook een beetje meer loskomen van haar en worden bepaalde dingen niet meer zo belangrijk voor je.

Als je zin/behoefte hebt om er eens over te praten kun je me altijd mailen: koffiekop2000@yahoo.com

Strekte!

Rat (of beter: lief muisje)

Je vraagt of vrouwen kunnen reageren hierop en hierbij dan ook mijn reactie, het is waar dat sommige vrouwen vallen op foute mannen, mannen die hun negeren, bot zijn, niets voor ze overhebben, kortom met een klotekarakter. Als jouw meisje er zo een is, zou je inderdaad kunnen proberen haar zo terug te winnen, laat weken nix meer van je horen, reageer ABSOLUUT niet (al duurt het maanden), laat haar maar naar jou komen, als je met haar afspreekt, niet meer op eigen initiatief naar haar toegaan, zeg afspraken op het laatste ogenblik af, zeg niet waarom en maak geen nieuwe afspraak of verzet de afspraak WEKEN later. Ga uit met zoveel mogelijk andere vrouwen, flirt met haar op vrijblijvende wijze, plan andere afspraken na ed afspraak met haar zodat je kunt zeggen "het was gezellig maar nu moet ik weg, want ...andere afspraak", kijk&flirt in haar nabijheid naar/met andere vrouwen.
Laat vooral niet merken dat dit allemaal trucs zijn maar geloof ook daadwerkelijk in je nieuwe ik (een echte RAT, ditmaal). Veel succes (als je dit echt wilt& kunt) en je zult zien dat als dit allemaal lukt en ze je weer terugwilt (zit er geheid in) jij haar eigenlijk helemaal zat bent !! (spreek uit eigen ervaring)

Go for it !!

damn, waarom herken ik dit allemaal

beste rat
jij zegt in je 1e alinea "en toen was er hoop"
geloof me nou maar HOOP BREEKT JE OP

Ik zit in bijna eenzelfde situatie als Rat...
thnx voor de nuttige replys op zijn topic!
jullie hebben allemaal gelijk...
ik weet hoe rat zich voelt en dat is zwaar klote...
soms hou je gewoon TEVEEL van iemand... je zou alles voor haar overhebben maar weet stiekem in je achterhoofd dat dat ook niet eeuwig door kan gaan als je zon response krijgt...

Rat,

Ik denk dat je het beste afstand kan nemen. Of ze je gebruikt weet ik niet, maar volgens mij weet ze zelf gewoon ook niet wat ze wil.
Duidelijk lijkt het mij dat jij iig veel meer van haar houdt dan zij van jou. Het is voor jou alleen maar geven en nooit krijgen. Je kan toch niet blijven wachten tot Sint Juttemis??

Hoe moeilijk het ook is, want je houdt van haar...laat haar los. Ze zal je niet gelukkig maken.
Laat haar los, verwerk het en dan zul je zien dat je iemand ontmoet van wie je houdt en waarbij de balans in evenwicht blijft.
Enorm cliche en daar heb je nu natuurlijk niets aan, je zal eerst een heel moeillijke tijd krijgen, maar ik denk echt dat je haar moet laten gaan.

Heel veel sterkte en succes.

quote:

---

Op 30 november 2000 22:24 schreef Rat het volgende:
Omdat die oude topics dan al weer verdwenen zijn uit de lijst en ik om iets van rust in mijn ziel te krijgen heel graag van buitenstaanders wat advies hoor over het meest recente wat ik heb meegemaakt. Ik zou niet weten hoe ik het anders moet doen. En sorry als het mij zo bezig houdt dat ik een aantal keer over in principe hetzelfde post. Ik zou willen dat ik niemand met mijn problemen hoefde lastig te vallen en het zelf op kon lossen, maar ik kan het niet. Hopelijk vind ik die kracht snel.

---

Ik vind het jammer dat je de kracht niet bij haar kunt vinden.......