FOK!forum / Relaties & Psychologie / Advies nodig .
Contrapuntdinsdag 22 januari 2019 @ 21:16
Fokkers , ik zit met het volgende . Ik ben een man van in de 30 en werk op een universiteit . Zonder te veel in details te treden komt het op het volgende neer : ik heb een goed aanbod gekregen voor een speciaal vak dat ik mag geven en dat is goed nieuws . Dus daar was ik van in de wolken . Ik heb echter een fout gemaakt en vandaag op t werk in t bijzijn van een collega gehuild (waarover laat ik even int midden). Het gaat goed dus er was geen reden om te huilen daarover maar ik ben een man en heb geprobeerd me altijd van mijn sterke kant te laten zien . Op het werk huilen was het laatste dat ik in gedachten had omdat ik werk en privé gescheiden probeer te houden . Verder speelt onbewust het feit dat een collega me niet helemaal mag ook mee . Kortom : als manzijnde ben ik tekort geschoten. Het feit dat ik als volwassen man heb gehuild zit me erg dwars. Hoe kan ik zo snel mogelijk dit falen achter me laten en hoe kan ik dit gebrek aan professionaliteit te boven komen?
Droopiedinsdag 22 januari 2019 @ 21:19
Als manzijnde heb ik gefaald omdat ik heb gehuild.

Hmm neem iedereen altijd serieus in het begin, maar denk je echt dat dit nu zo ramp is.
Zolang je niet wekelijks jankend voor de klas staat lijkt mij niets aan het handje.
VEM2012dinsdag 22 januari 2019 @ 21:19
quote:
1s.gif Op dinsdag 22 januari 2019 21:16 schreef Contrapunt het volgende:
Fokkers , ik zit met het volgende . Ik ben een man van in de 30 en werk op een universiteit . Zonder te veel in details te treden komt het op het volgende neer : ik heb een goed aanbod gekregen voor een speciaal vak dat ik mag geven en dat is goed nieuws . Dus daar was ik van in de wolken . Ik heb echter een fout gemaakt en vandaag op t werk in t bijzijn van een collega gehuild (waarover laat ik even int midden). Het gaat goed dus er was geen reden om te huilen daarover maar ik ben een man en heb geprobeerd me altijd van mijn sterke kant te laten zien . Op het werk huilen was het laatste dat ik in gedachten had omdat ik werk en privé gescheiden probeer te houden . Verder speelt onbewust het feit dat een collega me niet helemaal mag ook mee . Kortom : als manzijnde ben ik tekort geschoten. Het feit dat ik als volwassen man heb gehuild zit me erg dwars. Hoe kan ik zo snel mogelijk dit falen achter me laten en hoe kan ik dit gebrek aan professionaliteit te boven komen?
The subtle art of not giving a fuck.

Joh, je kan er toch niets meer aan doen. In een vlek moet je sowieso niet wrijven, dus klaar, over, gebeurd is en gebeurd en nu verder.
Boca_Ratondinsdag 22 januari 2019 @ 21:21
Ik zie dit totaal niet als tekortschieten. Ik kijk er van op dat je dit zo noemt.
Alluresdinsdag 22 januari 2019 @ 21:24
Joh als je op een universiteit kunt werken neem ik aan dat je een bepaalde mate van intelligentie heeft. En als je dar hebt dan snap je hopelijk dat die rolpatronen debiel en achterhaald zijn

Ik vind dit echt een moeilijk met elkaar te rijmen OP
yosanderdinsdag 22 januari 2019 @ 21:29
quote:
0s.gif Op dinsdag 22 januari 2019 21:24 schreef Allures het volgende:
Joh als je op een universiteit kunt werken neem ik aan dat je een bepaalde mate van intelligentie heeft. En als je dar hebt dan snap je hopelijk dat die rolpatronen debiel en achterhaald zijn

Ik vind dit echt een moeilijk met elkaar te rijmen OP
Valt helaas tegen :')
Contrapuntdinsdag 22 januari 2019 @ 21:37
Met alle respect , ik ben een volwassen man van boven de 30. Probeer altijd rationeel te handelen maar ik heb de emotie hoogtij laten vieren in een context waarin het niet de bedoeling was . Ik had naar de wc moeten gaan en daar even uithuilen maar het werd me te veel en heb t in t bijzijn van een collega gedaan . Dat zit me dwars .. en het feit dat een collega me niet mag en ik daar geen controle op kan uitoefenen .. ja dit soort dingen (en ik snap dat sommige mensen dit raar vinden ) probeer ik te vermijden door met iedereen op een correcte wijze om te gaan. Dus echt 100% op een positieve wijze de dag afsluiten is niet helemaal gelukt .. rationaliseren kan ik dit niet en k hoop dan ook dat k morgen weer gewoon met de theorie jan bezig zijn zonder het gecompliceerde gedoe (en dan heb ik t over interpersoonlijk contact -niet de te behandelen theorie-van vandaag) . Ik snap dat dit voor sommige mensen overkomt als gek of eigenaardig (en dan druk ik me eufemistisch uit) maar ik zit er echt mee en krijg het niet uit mijn hoofd (zelfs niet na een biertje met een goede vriend van me) Tips zijn welkom.
Droopiedinsdag 22 januari 2019 @ 21:41
In deze context begrijp ik het iets meer, je schaamt je omdat een collega iets triggert dat je in huilen uitbarst.

Maar was dat de hoofdreden of borrelde er al wat qua emoties?
Contrapuntdinsdag 22 januari 2019 @ 21:50
Nou ik heb in een ver verleden wel te kampen gehad met een depressie maar dat ligt achter me . Laten we het er op houden dat k te kort ben geschoten op emotioneel vlak vandaag en dat ik me dat kwalijk neem. Ik heb dus niet professioneel gehandeld in een context waarin dat absoluut de bedoeling is. Dat laatste zit me dwars . Dus ik probeer het nu achter me te laten en er niet te lang over na te denken . Alleen dat gaat even lastig .
Boca_Ratondinsdag 22 januari 2019 @ 21:58
Zoek afleiding.
DancingPhoebedinsdag 22 januari 2019 @ 22:00
Mijn advies: zorg voor een TT die iets zegt over het onderwerp.
VEM2012dinsdag 22 januari 2019 @ 22:02
quote:
0s.gif Op dinsdag 22 januari 2019 21:24 schreef Allures het volgende:
Joh als je op een universiteit kunt werken neem ik aan dat je een bepaalde mate van intelligentie heeft. En als je dar hebt dan snap je hopelijk dat die rolpatronen debiel en achterhaald zijn

Ik vind dit echt een moeilijk met elkaar te rijmen OP
Nou, die rolpatronen gelden nog steeds voor veel zaken. Don’t act so surprised.
Marsenaldinsdag 22 januari 2019 @ 22:05
Nachtje slapen ook, dat scheelt vaak al een slok op een borrel. Wordt je er later door een ander weer mee geconfronteerd, schaam je dan vooral niet, maar wees eerlijk en oprecht, en vertel wat je wilt vertellen, en niks meer. Maar ga niet in excuses en smoezen schieten, collega’s met een halve hersencel zullen je respecteren om je eerlijkheid, wat er ook gebeurd. Je ‘missers’ kunnen gauw vergeten worden als je er positief mee kunt omgaan. Zweverig gelul zo, maar zeker op academisch werkniveau kan dit je misschien op langere termijn zelfs een betere relaties opleveren met je collega’s.

Mannen die af en toe huilen is niks mis mee, hoewel sommigen het opvallend vinden. Maar mannen die helemaal nooit huilen, daar vind niemand wat van, dat is ook niks waard. :P
Alluresdinsdag 22 januari 2019 @ 22:09
quote:
1s.gif Op dinsdag 22 januari 2019 22:02 schreef VEM2012 het volgende:

[..]

Nou, die rolpatronen gelden nog steeds voor veel zaken. Don’t act so surprised.
ja en als iemand van een bepaald niveau verwacht ik dat je ziet dat het een sociaal construct is. Die zelfs al door heel veel mensen als achterhaald word gezien. Vooral onder mensen die na kunnen denken. Niet een of andere absolute waarheid
VEM2012dinsdag 22 januari 2019 @ 22:13
quote:
1s.gif Op dinsdag 22 januari 2019 22:09 schreef Allures het volgende:

ja en als iemand van een bepaald niveau verwacht ik dat je ziet dat het een sociaal construct is. Die zelfs al door heel veel mensen als achterhaald word gezien. Vooral onder mensen die na kunnen denken. Niet een of andere absolute waarheid
Ook hele intelligente mensen kunnen heel onzeker zijn. :)
bersidinsdag 22 januari 2019 @ 22:13
Tjah als ik zou gaan janken voor een collega dan zou ik me ook wel raar voelen op dat moment en daarna. Zou zeggen van maak het bespreekbaar, lijkt me niet zoiets dat gemakkelijk weg te moffelen is om het zo maar te zeggen dus ja. Die collega even prive nemen en uitleggen wat de situatie is en doorgaan.. als je het gewoon zo laat dan blijft die ander altijd raar over je denken geloof me (bedoel heb een werkgever gehad die op mijn eerste werkdag in tranen uitbarstte) en nee niet om mijn presteren lol xd ;p
Cat-astrophedinsdag 22 januari 2019 @ 22:19
quote:
0s.gif Op dinsdag 22 januari 2019 21:50 schreef Contrapunt het volgende:
Nou ik heb in een ver verleden wel te kampen gehad met een depressie maar dat ligt achter me . Laten we het er op houden dat k te kort ben geschoten op emotioneel vlak vandaag en dat ik me dat kwalijk neem. Ik heb dus niet professioneel gehandeld in een context waarin dat absoluut de bedoeling is. Dat laatste zit me dwars . Dus ik probeer het nu achter me te laten en er niet te lang over na te denken . Alleen dat gaat even lastig .
Zolang jij emotie tonen op het werk als tekort schieten en onprofessioneel gedrag blijft zien ga je het niet achter je laten.

Je vertelt niet in welke context je emotie toonde, maar zolang je niet bezig was met een operatie, een hoogwerker bestuurde of iets anders deed waar je al je aandacht voor nodig had ivm de risico’s zal de impact wel meevallen.
Contrapuntdinsdag 22 januari 2019 @ 22:20
Ik beschouw mezelf niet als heel intelligent maar ik merk wel dat ik alfijd heel hard werk maar me toch heel vaak ontzettend onzeker voel. Die onzekerheid heb ik al heel veel jaren last van. En het raarste wat misschien absurd klinkt (maar zo werkt het wel in mijn hoofd ) is dat ik me onzeker voel en dat is zwaar knudde an sich maar daarna neem ik het mezelf kwalijk dat ik me onzeker voel en dat voelt ook kut dus ja het is een rare loophole en daarna probeer ik te analyseren wat er gebeurd is en hoe het voorkomen kan worden maar het geheel is chaotisch en niet echt iets wat je in een systeem kan plaatsen dus dan blijf ik er liever vanaf. Nogmaals, het klinkt vast heel raar maar dat is wel waar het op neerkomt . Eerlijk is eerlijk : een biertje met vrienden of even voetbal zorgt voor respijt maar ik zoek een iets meer systematische oplossing .
bersidinsdag 22 januari 2019 @ 22:21
quote:
1s.gif Op dinsdag 22 januari 2019 22:05 schreef Marsenal het volgende:
Maar mannen die helemaal nooit huilen, daar vind niemand wat van, dat is ook niks waard. :P
Met je eens behalve dit stuk.. Dat is gewoon niet zo. Je kan best nooit tot vrijwel nooit huilen omdat je vrijwel nooit iets hebt om over te janken of gewoon niet zo emotioneel bent. Jij brengt het net alsof dat niet janken een soort van negatief iets is terwijl juist dat naar mijn idee helemaal niet zo is/hoeft te zijn
bersidinsdag 22 januari 2019 @ 22:26
quote:
0s.gif Op dinsdag 22 januari 2019 22:20 schreef Contrapunt het volgende:
(maar zo werkt het wel in mijn hoofd ) is dat ik me onzeker voel en dat is zwaar knudde an sich maar daarna neem ik het mezelf kwalijk dat ik me onzeker voel en dat voelt ook kut dus ja het is een rare loophole en daarna probeer ik te analyseren wat er gebeurd is en hoe het voorkomen kan worden
Klinkt voor mij gewoon zoals ik was op mijn 16e.. Of in het algemeen klinkt het voor mij alsnog gewoon als onzekerheid.. niet als iets raars ofzo. Je bent onzeker, maakt nare situaties mee, twijfelt of je goed hebt gereageerd daarop (eigenlijk weet je wel dat je het niet hebt gedaan dus ga je meer erover dobben, jouw analyseren en hoe je het had kunnen voorkomen).

Je klinkt voor mij gewoon als iemand die zich op dat vlak nog een aantal jaren moet ontwikkelen, waarschijnlijk niks ergs, net als ik gewoon wat jaren extra nodig om de rest bij te benen op dat gebied
DoubleDipdinsdag 22 januari 2019 @ 22:29
Nou poe he, echt niet erg als iemand je een keer ziet janken, al is het een collega. Je bent een mens en die huilen wel eens als het te veel wordt, niks raars aan. Als vrouw zou ik dat niet gek vinden. Alleen robots huilen niet.
Contrapuntdinsdag 22 januari 2019 @ 22:31
quote:
0s.gif Op dinsdag 22 januari 2019 22:26 schreef bersi het volgende:

[..]

Klinkt voor mij gewoon zoals ik was op mijn 16e.. Of in het algemeen klinkt het voor mij alsnog gewoon als onzekerheid.. niet als iets raars ofzo. Je bent onzeker, maakt nare situaties mee, twijfelt of je goed hebt gereageerd daarop (eigenlijk weet je wel dat je het niet hebt gedaan dus ga je meer erover dobben, jouw analyseren en hoe je het had kunnen voorkomen).

Je klinkt voor mij gewoon als iemand die zich op dat vlak nog een aantal jaren moet ontwikkelen, waarschijnlijk niks ergs, net als ik gewoon wat jaren extra nodig om de rest bij te benen op dat gebied
Dus je advies is om “suck it up and continue”?
bersidinsdag 22 januari 2019 @ 22:34
quote:
1s.gif Op dinsdag 22 januari 2019 22:31 schreef Contrapunt het volgende:

[..]

Dus je advies is om “suck it up and continue”?
Nou ja niet helemaal. Zei eerder ook dat ik het zelf wel even zou bespreken. Maar verder is het in het leven naar mijn idee gewoon wel vaak dat je gewoon iets moet accepteren en doorgaan ja. Bedoel malen/dobben heeft wel nut want zorgt ervoor dat je minder snel in nare situaties komt omdat je de volgende keer wel dubbel nadenkt over de meeste dingen. Maar goed misschien hebben de anderen ook wel gelijk dat je het gewoon moet laten voor wat het is omdat iedereen weleens huilt, weet niet zo goed wat het beste is. Kan alleen zeggen dat ik zelf in zo'n geval wel die persoon op de 1 of andere manier even zou proberen te wijzen op de reden van die huilbij (op een normale manier) en verder er zo weinig mogelijk aandacht aan zou besteden, groter maken dan nodig is ook niet echt gewenst he ;p
Contrapuntdinsdag 22 januari 2019 @ 22:38
Precies . Ik ga gewoon slapen nu en laat vandaag voor wat het is . Ga er morgen weer tegenaan! 👍
Marsenaldinsdag 22 januari 2019 @ 22:56
quote:
0s.gif Op dinsdag 22 januari 2019 22:21 schreef bersi het volgende:

[..]

Met je eens behalve dit stuk.. Dat is gewoon niet zo. Je kan best nooit tot vrijwel nooit huilen omdat je vrijwel nooit iets hebt om over te janken of gewoon niet zo emotioneel bent. Jij brengt het net alsof dat niet janken een soort van negatief iets is terwijl juist dat naar mijn idee helemaal niet zo is/hoeft te zijn
Nee dat bedoel ik niet, ik bedoel meer dat mannen die niet huilen niet opvallen. Nu vind er iemand tenminste nog wat van je. :P
Contrapuntdinsdag 22 januari 2019 @ 23:02
quote:
1s.gif Op dinsdag 22 januari 2019 22:56 schreef Marsenal het volgende:

[..]

Nee dat bedoel ik niet, ik bedoel meer dat mannen die niet huilen niet opvallen. Nu vind er iemand tenminste nog wat van je. :P
maar waarom zou je dat willen? Ik bedoel het gaat om een werk context . Niet om toneel. Dat iemand iets van je vindt is noodzakelijk als het gaat om een relatie (want een onverschillige vrouw is nog erger dan een vrouw die je niet mag 👀) maar op je werk wil je het liefst gewoon zakelijk overkomen zonder poespas toch
Marsenaldinsdag 22 januari 2019 @ 23:04
quote:
1s.gif Op dinsdag 22 januari 2019 23:02 schreef Contrapunt het volgende:

[..]

maar waarom zou je dat willen? Ik bedoel het gaat om een werk context . Niet om toneel. Dat iemand iets van je vindt is noodzakelijk als het gaat om een relatie (want een onverschillige vrouw is nog erger dan een vrouw die je niet mag 👀) maar op je werk wil je het liefst gewoon zakelijk overkomen zonder poespas toch
Ja, god, tuurlijk, rationeel gedacht wel, maar de eerste collega die zijn emoties iedere dag netjes thuislaat moet ik nog tegenkomen. Het maakt je juist menselijk, dus het was meer een manier om te zeggen dat het allemaal prima is als zoiets een keer gebeurd.
bersidinsdag 22 januari 2019 @ 23:15
quote:
1s.gif Op dinsdag 22 januari 2019 23:04 schreef Marsenal het volgende:

[..]

Ja, god, tuurlijk, rationeel gedacht wel, maar de eerste collega die zijn emoties iedere dag netjes thuislaat moet ik nog tegenkomen. Het maakt je juist menselijk, dus het was meer een manier om te zeggen dat het allemaal prima is als zoiets een keer gebeurd.
Is ook nogal wat anders dan een collega die voor je gaat zitten janken maar oke, vind het zelf niet prima als zoiets gebeurt maar als het gebeurt dan kan je beter aan damage control doen, vind er in ieder zelf geval niks 'allemaal prima' aan
Marsenaldinsdag 22 januari 2019 @ 23:26
quote:
0s.gif Op dinsdag 22 januari 2019 23:15 schreef bersi het volgende:

[..]

Is ook nogal wat anders dan een collega die voor je gaat zitten janken maar oke, vind het zelf niet prima als zoiets gebeurt maar als het gebeurt dan kan je beter aan damage control doen, vind er in ieder zelf geval niks 'allemaal prima' aan
Een mens werkt misschien wel 50 jaar van zijn leven. Als je een keertje gejankt hebt en je gaat daar een halszaak van maken dan vind ik dat gewoon niet nodig.
stokjwoensdag 23 januari 2019 @ 07:57
Probeer een afspraak te maken met de universiteitspsycholoog om erover te praten. Of de vertrouwenspersoon. Dat helpt misschien.
TomStallwoensdag 23 januari 2019 @ 09:19
quote:
0s.gif Op dinsdag 22 januari 2019 22:29 schreef DoubleDip het volgende:
Nou poe he, echt niet erg als iemand je een keer ziet janken, al is het een collega. Je bent een mens en die huilen wel eens als het te veel wordt, niks raars aan. Als vrouw zou ik dat niet gek vinden. Alleen robots huilen niet.
Precies. Kan gebeuren hoor en je kan het niet altijd controleren wanneer het eruit komt. Komt zelden voor, maar gebeurt nou eenmaal in het leven. Niet gelijk jezelf als "faler" zien als het eens gebeurt, dan wordt je leven wel heel moeilijk op den duur.
loni55woensdag 23 januari 2019 @ 09:23
quote:
1s.gif Op dinsdag 22 januari 2019 21:37 schreef Contrapunt het volgende:
Met alle respect , ik ben een volwassen man van boven de 30. Probeer altijd rationeel te handelen maar ik heb de emotie hoogtij laten vieren in een context waarin het niet de bedoeling was . Ik had naar de wc moeten gaan en daar even uithuilen maar het werd me te veel en heb t in t bijzijn van een collega gedaan . Dat zit me dwars .. en het feit dat een collega me niet mag en ik daar geen controle op kan uitoefenen .. ja dit soort dingen (en ik snap dat sommige mensen dit raar vinden ) probeer ik te vermijden door met iedereen op een correcte wijze om te gaan. Dus echt 100% op een positieve wijze de dag afsluiten is niet helemaal gelukt .. rationaliseren kan ik dit niet en k hoop dan ook dat k morgen weer gewoon met de theorie jan bezig zijn zonder het gecompliceerde gedoe (en dan heb ik t over interpersoonlijk contact -niet de te behandelen theorie-van vandaag) . Ik snap dat dit voor sommige mensen overkomt als gek of eigenaardig (en dan druk ik me eufemistisch uit) maar ik zit er echt mee en krijg het niet uit mijn hoofd (zelfs niet na een biertje met een goede vriend van me) Tips zijn welkom.
Wat is de reden dat je hebt gehuild?
DoubleDipwoensdag 23 januari 2019 @ 18:01
quote:
1s.gif Op woensdag 23 januari 2019 09:23 schreef loni55 het volgende:

[..]

Wat is de reden dat je hebt gehuild?
Maakt dat uit dan?
bersiwoensdag 23 januari 2019 @ 19:02
quote:
1s.gif Op woensdag 23 januari 2019 18:01 schreef DoubleDip het volgende:

[..]

Maakt dat uit dan?
Kan best uitmaken. Als hij over iets wat wij als heel klein ervaren al gaat huilen bijvoorbeeld dan weet je dat het best weer kan gebeuren. Als dat de verwachting is dan zou je ander advies geven dan wanneer je weet dat het een eenmalig iets is. Dus ja het kan best uitmaken
Cat-astrophewoensdag 23 januari 2019 @ 19:07
quote:
1s.gif Op dinsdag 22 januari 2019 23:02 schreef Contrapunt het volgende:

[..]

maar waarom zou je dat willen? Ik bedoel het gaat om een werk context . Niet om toneel. Dat iemand iets van je vindt is noodzakelijk als het gaat om een relatie (want een onverschillige vrouw is nog erger dan een vrouw die je niet mag 👀) maar op je werk wil je het liefst gewoon zakelijk overkomen zonder poespas toch
Maakt het jou een slechtere collega als je een andere collega iets van je gevoel laat zien?
Moest vandaag nog aan dit topic denken toen ik een huilende collega aan mijn bureau had. Privé shizzle werd haar even teveel. En dan komt dat soms even eruit. Kan toch? Beter even uiten en daarna door naar de orde van de (werk)dag, dan opkroppen en de hele dag half geconcentreerd rondlopen.
DoubleDipwoensdag 23 januari 2019 @ 22:07
quote:
0s.gif Op woensdag 23 januari 2019 19:02 schreef bersi het volgende:

[..]

Kan best uitmaken. Als hij over iets wat wij als heel klein ervaren al gaat huilen bijvoorbeeld dan weet je dat het best weer kan gebeuren. Als dat de verwachting is dan zou je ander advies geven dan wanneer je weet dat het een eenmalig iets is. Dus ja het kan best uitmaken
Maar TS geeft juist aan dat hij niet snel huilt, dan zal het niet iets kleins geweest zijn gok ik.
itchycoodonderdag 24 januari 2019 @ 00:01
Een mens zijn is geen gebrek aan professionaliteit.
Ferdonderdag 24 januari 2019 @ 00:07
quote:
1s.gif Op woensdag 23 januari 2019 09:23 schreef loni55 het volgende:

[..]

Wat is de reden dat je hebt gehuild?
Misschien een poststuk in de verkeerde bus bezorgd
Stray_catdonderdag 24 januari 2019 @ 00:30
quote:
1s.gif Op woensdag 23 januari 2019 22:07 schreef DoubleDip het volgende:

[..]

Maar TS geeft juist aan dat hij niet snel huilt, dan zal het niet iets kleins geweest zijn gok ik.
En dan had hij er ook geen topic over ge-opent.

Ik heb geen advies, TS, maar ik snap je wel. Tot zover mijn bijdrage.
Contrapuntdonderdag 24 januari 2019 @ 15:36
Soms heb je gewoon wat tijd nodig . Dat is wat ik geleerd heb . De reden waarom ik gehuild heb laat ik alsnog in het midden maar er waren meerdere collega’s die daar last van hadden en nu is het open en out en opgelost in een team . Even een rondje lopen, je hoofd legen en daarnaast misschien ook accepteren dat een mens niet alleen ratio is maar (ook als man ja) wel eens emotioneel kan zijn is dus het devies . Ik spreek voor mezelf , aangezien ik alles rationeel probeer op te lossen maar zeker als het aankomt op interpersoonlijk contact kunnen emoties een rol spelen en ja dat is soms lastig . Maar goed , that’s life . Live and learn..
RM-rfdonderdag 24 januari 2019 @ 16:01
quote:
1s.gif Op dinsdag 22 januari 2019 21:16 schreef Contrapunt het volgende:
Hoe kan ik zo snel mogelijk dit falen achter me laten en hoe kan ik dit gebrek aan professionaliteit te boven komen?
vermoedelijk ophouden te denken "dat je je groot moet houden omdat je een man bent"...

Ik vind overigens je pogingen zo min mogelijk te vertellen in je Openingspost eerder de indruk wekken dat het een iets diepere oorzaak heeft en er meer verbanden staan.
Het komt juist enigszins 'labiel' over, omdat je de indruk wekt vooral dingen _niet_ te willen vertellen en te willen verstoppen.
Iets dat je ook kan gaan opbreken.

Waarom vermeld je expliciet dat aanbod dat je gekregen heb en waarover je aangeeft juist blij te zijn? Heeft dat dan te maken met de reden waarom je daarna ging huilen?

Waarom wil je ' je prive-leven en je werk gescheiden houden'.. als bv de reden om te gaan huilen samenhangt met iets dat in je prive-leven gebeurt is, kan het juist wel degelijk soms beter zijn iig bepaalde mensen in je werkomgeving 'globaal' op de hoogte te brengen..
Juist zoiets voorkomt dat er mogelijk vreemde verhalen de ronde gaan doen of een 'roddel-circuit' ontstaat (dat in de meeste werkomgevingen altijd in meer of minder wijze zal bestaan)...

Juist alles wat je 'geheim' wilt houden maakt je ook meer kwetsbaarder..
Wees dus ook kritisch _of_ je zaken geheim wilt houden, of dat je juist niet iets beter kunt controleren door het zélf iig al met geselecteerde personen te delen.
Cockwhaledonderdag 24 januari 2019 @ 16:33
Dat huilen maakt niks uit. Dat je er zo over zit te stressen wel. Zoals je aangeeft ben je onzeker en ben je bang dat dit consequenties heeft. De scheuren zitten er al en je bent bang dat het je verder openbreekt. Werk aan de bron, niet aan mogelijke gevolgen.
Jardiszaterdag 26 januari 2019 @ 14:12
Je bent geen robot. Een keer huilen op het werk mag best.
Ergens vind ik zo'n persoon sterker dan iemand die altijd een 'dikke bek' heeft maar je weet dat er iets schuilt.

Lekker man, ff janken en dan weer doorgaan.