https://www.bing.com/vide(...)7EA6F22&&FORM=VRDGARDeze film is niet zo'n documentaire-achtig spektakel zoals "Der Ewige Jude" met zo'n wakkere snauwerige nazi-stem, maar een film met een heel menselijke visie op de barmhartige kant van euthanasie.
Het gaat over een arts die ook echtgenoot is van een vrouw die aan Multiple Sclerose lijdt. Uiteindelijk wil de vrouw niet langer leven omdat ze lichamelijk steeds verder achteruit gaat. Uiteindelijk pleegt de echtgenoot (als arts) euthanasie op haar. Daarna moet hij zich verantwoorden. Dat doet hij uiteindelijk voor de rechtbank. En daarna is de film afgelopen. Een open einde dus.
Het opmerkelijke (en ook enge) is dus dat de Nazi's hier niet hun geheime agenda laten zien. Dat is namelijk "laat de onproductieven zo snel mogelijk verdwijnen uit onze samenleving, want ze kosten alleen maar wat en brengen niks op, dat is niet bevorderlijk voor het voortbestaan van ons gezonde Germaanse volk".
Men verpakt het salonfähig als: "We moeten menselijk omgaan met mensen die ondraaglijk lijden en laten we hun wens zo snel mogelijk ten uitvoer brengen".
Beantwoorden aan de wens van de lijdende mens.
Ja ja...…
Zelf ben ik geen tegenstander van euthanasie. Maar in hoeverre word ik (en alle andere voorstanders) ook enigszins getriggered vanwege de "collateral profit" van de "besparing op de zorgkosten"....
Een pijnlijke gewetensvraag.
Wat vinden jullie?
Je kunt beter één kaars opsteken dan duizend maal de duisternis vervloeken.