R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ongeveer een week geleden kwam ik tot het besef dat het leven (duh) eens ophoudt. Zelf geloof ik niet in een hiernamaals, dat zou betekenen dat er dan niks meer is, er geen herinneringen meer zijn enzovoorts.
Ik ben nogal een onzeker persoon en maak me snel druk en ben bang voor dingen. Zeker in werksituaties ben ik erg angstig om fouten te maken. Daardoor geniet ik niet erg van het leven en heb ik nu het gevoel van: waar doe ik het allemaal voor? Straks is het leven voorbij en heb ik vooral moeilijke momenten gehad terwijl ik er ook eerder uit had kunnen stappen.
In het verleden ben ik al eens depressief geweest en ik ben bang dat dit weer zal gebeuren. Het idee dat alles dus zinloos is geeft me het gevoel dat ik er net zo goed nu mee zou kunnen stoppen. Ik realiseer me dat dit vreselijk zou zijn voor mijn naasten en ik zou niet zomaar overgaan tot actie, maar dat dit in mijn hoofd speelt vind ik wel erg eng.
Er naar kijken met de visie dat we hier maar even zijn dus er iets leuks van moeten maken lukt me momenteel niet echt. Alles voelt gewoon behoorlijk zinloos en de kleinste dingen kosten me moeite.
Voor een complete beeldvorming, ik ben een vrouw van 24.
Herkent iemand dit of heeft iemand advies? Graag zou ik het los kunnen laten!
[ Bericht 0% gewijzigd door simply123 op 06-01-2019 20:57:42 ]
Ik ben nogal een onzeker persoon en maak me snel druk en ben bang voor dingen. Zeker in werksituaties ben ik erg angstig om fouten te maken. Daardoor geniet ik niet erg van het leven en heb ik nu het gevoel van: waar doe ik het allemaal voor? Straks is het leven voorbij en heb ik vooral moeilijke momenten gehad terwijl ik er ook eerder uit had kunnen stappen.
In het verleden ben ik al eens depressief geweest en ik ben bang dat dit weer zal gebeuren. Het idee dat alles dus zinloos is geeft me het gevoel dat ik er net zo goed nu mee zou kunnen stoppen. Ik realiseer me dat dit vreselijk zou zijn voor mijn naasten en ik zou niet zomaar overgaan tot actie, maar dat dit in mijn hoofd speelt vind ik wel erg eng.
Er naar kijken met de visie dat we hier maar even zijn dus er iets leuks van moeten maken lukt me momenteel niet echt. Alles voelt gewoon behoorlijk zinloos en de kleinste dingen kosten me moeite.
Voor een complete beeldvorming, ik ben een vrouw van 24.
Herkent iemand dit of heeft iemand advies? Graag zou ik het los kunnen laten!
[ Bericht 0% gewijzigd door simply123 op 06-01-2019 20:57:42 ]
Tjah uiteindelijk kan je het zo zien dat het leven voor iedereen 'zinloos' is. Iedereen gaat dood dus waarom zou je moeite doen als toch alles wat je doet over 100 jaar niks meer is? Ik denk dat een antwoord kan zijn dat het allemaal niks uitmaakt als je dood bent, maar wel uitmaakt als je leeft, wat je nu doet. Je probeert toch je leven zo leuk mogelijk te maken voor de periode dat je leeft, dat het allemaal eindigt doet daar niks aan af.
Dus ja zeker als je 25 bent misschien gewoon eerst maar proberen te werken aan je onzekerheid, proberen wat extra plezier uit het leven te halen, beetje dit en dat. Zou niet te snel drastische conclusies trekken in ieder geval, doodgaan kan je altijd nog doen, beter om gewoon eerst te kijken wat je leuk vindt en dat proberen te doen etc. En ja ook te blijven werken, is klote maar ja, daarom heet het werken en niet hobbyen ofzo.
Dus ja zeker als je 25 bent misschien gewoon eerst maar proberen te werken aan je onzekerheid, proberen wat extra plezier uit het leven te halen, beetje dit en dat. Zou niet te snel drastische conclusies trekken in ieder geval, doodgaan kan je altijd nog doen, beter om gewoon eerst te kijken wat je leuk vindt en dat proberen te doen etc. En ja ook te blijven werken, is klote maar ja, daarom heet het werken en niet hobbyen ofzo.
Verdiep je in het existentialisme en het absurdisme. 
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Het gekke is....ik kan mij haast niet voorstellen dat er na dit helemaal niks meer is. Ik geloof dat ook gewoon niet. Hoe kan ons bewustzijn nou helemaal weg zijn ooit? Ik bedoel....dat is toch raar om daar bij stil te staan?
Maar niet heus.....Daaaag.
quote:Op zondag 6 januari 2019 20:31 schreef Gary_Oak het volgende:
Grapje zeker, of meen je dit serieus?SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Maar niet heus.....Daaaag.
ja je gaat ooit dood, nee we redden geen van allen de wereld, dus het enige wat we kunnen doen is zo veel mogelijk plezier maken.
Soms vraag ik mij wel eens af of er een manier is om onsterfelijk te zijn? De vraag is alleen.....wat is de geheime formule?
Iemand die het weet?
Iemand die het weet?
Maar niet heus.....Daaaag.
Ik heb er geen problemen mee om ooit dood te gaan.
Het liefst zonder al te veel af moeten zien qua lijden.
Het liefst zonder al te veel af moeten zien qua lijden.
Troost je, als jij sterf zullen een paar dierbaren je missen en herinneren, zodra die ook dood zijn weet niemand meer dat jij er ooit was en life goes on.
Heb een typfoutje gemaakt, ik ben 24. Niet dat dat heel veel uitmaakt qua beeldvorming, maar heb het aangepast.quote:Op zondag 6 januari 2019 20:27 schreef miertje00 het volgende:
Tjah uiteindelijk kan je het zo zien dat het leven voor iedereen 'zinloos' is. Iedereen gaat dood dus waarom zou je moeite doen als toch alles wat je doet over 100 jaar niks meer is? Ik denk dat een antwoord kan zijn dat het allemaal niks uitmaakt als je dood bent, maar wel uitmaakt als je leeft, wat je nu doet. Je probeert toch je leven zo leuk mogelijk te maken voor de periode dat je leeft, dat het allemaal eindigt doet daar niks aan af.
Dus ja zeker als je 25 bent misschien gewoon eerst maar proberen te werken aan je onzekerheid, proberen wat extra plezier uit het leven te halen, beetje dit en dat. Zou niet te snel drastische conclusies trekken in ieder geval, doodgaan kan je altijd nog doen, beter om gewoon eerst te kijken wat je leuk vindt en dat proberen te doen etc. En ja ook te blijven werken, is klote maar ja, daarom heet het werken en niet hobbyen ofzo.
Ja.. Al sinds ik kind ben ben ik onzeker en ben meerdere keren in therapie geweest, ben er alleen nog steeds niet overheen. Dus ik weet niet zo goed meer wat ik ertegen kan doen. Plezier maken doe ik wel, al beleef ik er niet meer zoveel plezier aan. Als ik uiteten ga met vriendinnen bijvoorbeeld vind ik daar niet echt genoegen in.. Zou liever thuis op de bank liggen.
Trouwens....misschien dat over een paar 100 jaar dit al onze posts nog steeds gelezen zullen worden. Dan zijn wij geschiedenis.
Maar niet heus.....Daaaag.
Ik herken je verhaal echt heel erg.quote:Op zondag 6 januari 2019 20:17 schreef simply123 het volgende:
Ongeveer een week geleden kwam ik tot het besef dat het leven (duh) eens ophoudt. Zelf geloof ik niet in een hiernamaals, dat zou betekenen dat er dan niks meer is, er geen herinneringen meer zijn enzovoorts.
Ik ben nogal een onzeker persoon en maak me snel druk en ben bang voor dingen. Zeker in werksituaties ben ik erg angstig om fouten te maken. Daardoor geniet ik niet erg van het leven en heb ik nu het gevoel van: waar doe ik het allemaal voor? Straks is het leven voorbij en heb ik vooral moeilijke momenten gehad terwijl ik er ook eerder uit had kunnen stappen.
In het verleden ben ik al eens depressief geweest en ik ben bang dat dit weer zal gebeuren. Het idee dat alles dus zinloos is geeft me het gevoel dat ik er net zo goed nu mee zou kunnen stoppen. Ik realiseer me dat dit vreselijk zou zijn voor mijn naasten en ik zou niet zomaar overgaan tot actie, maar dat dit in mijn hoofd speelt vind ik wel erg eng.
Er naar kijken met de visie dat we hier maar even zijn dus er iets leuks van moeten maken lukt me momenteel niet echt. Alles voelt gewoon behoorlijk zinloos en de kleinste dingen kosten me moeite.
Voor een complete beeldvorming, ik ben een vrouw van 24.
Herkent iemand dit of heeft iemand advies? Graag zou ik het los kunnen laten!
Heb je heel toevallig ook weleens last van zelfmoord gedachten?
quote:
Verdiep je in het existentialisme en het absurdisme.Haha daar had ik nou nog nooit van gehoordSPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Ja, jammer dat je het dan zelf niet weet. Of er moet toch iets zijn, dat je nog kan ronddwalen als geest ofzo.quote:
Trouwens....misschien dat over een paar 100 jaar dit al onze posts nog steeds gelezen zullen worden. Dan zijn wij geschiedenis.
Ja, dit https://nl.wikipedia.org/wiki/Turritopsis_nutriculaquote:
Soms vraag ik mij wel eens af of er een manier is om onsterfelijk te zijn? De vraag is alleen.....wat is de geheime formule?
Iemand die het weet?
Ja vind ik ook. Als heel jong kind al. Ik geloof wel best wel in reincarnatie.. ik denk sterker nog dat ik vroeger een ander leven had.quote:
Het gekke is....ik kan mij haast niet voorstellen dat er na dit helemaal niks meer is. Ik geloof dat ook gewoon niet. Hoe kan ons bewustzijn nou helemaal weg zijn ooit? Ik bedoel....dat is toch raar om daar bij stil te staan?
Daar denk ik soms wel aan, alleen zou ik helemaal niet weten hoe. Ben dus ook nogal bang van pijn enzo. Het is net alsof denken aan eruit stappen me rust geeft.quote:
[..]
Ik herken je verhaal echt heel erg.
Heb je heel toevallig ook weleens last van zelfmoord gedachten?
Het voelt alsof ik nu heb ingezien dat er niks zin heeft en we maar even op de aardbol zijn dus dat je er net zo goed mee kan stoppen. Het houdt me tegen om weer in het leven te kunnen staan.. Als ik mensen zie die zich om dingetjes druk maken of die ergens naar uitkijken krijg ik daar een gek gevoel bij, omdat ik er niet meer zo naar kan kijken.
Ik kan gewoon niet geloven dat als wij dood zijn wij echt helemaal niks meer kunnen voelen zien horen....of totaal geen bewustzijn meer hebben. Ik geloof dat gewoon niet.quote:
[..]
Ja, jammer dat je het dan zelf niet weet. Of er moet toch iets zijn, dat je nog kan ronddwalen als geest ofzo.
Ik heb wel eens dingen gezien, gevoeld, gehoord dat ik gewoon op dat moment zeker wist dat er iemand bij mij was....terwijl ik op dat moment helemaal alleen was.
Ik denk inderdaad dat er meer is na dit leven. Maar wat dat precies is....daar komen we pas achter als het onze tijd is.
Maar voor nu blijft dat dus nog een verrassing.
Maar niet heus.....Daaaag.
Het geeft mij inderdaad ook rust over het idee dat ik een einde aan mijzelf kan maken.. en dat die “optie” er nog open blijft staan.. Want ik vind “onsterfelijkheid” ook weer iets engs hebben en vooral omdat ik al niet de meest gelukkige mens ben op aarde.quote:
[..]
Daar denk ik soms wel aan, alleen zou ik helemaal niet weten hoe. Ben dus ook nogal bang van pijn enzo. Het is net alsof denken aan eruit stappen me rust geeft.
Het voelt alsof ik nu heb ingezien dat er niks zin heeft en we maar even op de aardbol zijn dus dat je er net zo goed mee kan stoppen. Het houdt me tegen om weer in het leven te kunnen staan.. Als ik mensen zie die zich om dingetjes druk maken of die ergens naar uitkijken krijg ik daar een gek gevoel bij, omdat ik er niet meer zo naar kan kijken.
Maar je klinkt best wel depressief.. en nee ik ben geen behandelaar. Dus ik wil je ook niks aanpraten. Maar misschien dat een bezoek aan de huisarts geen kwaad idee is.. je kan vooral met een depressie er beter op tijd bij zijn dan te laat. Want het sluipt erin. :/
Tjah misschien toch maar de bekende fok uitspraak erbij halen, maar misschien maar wel gewoon naar de huisarts gaan dan ofzo.. En misschien dat mensen hier wat extra kunnen helpen als ze wat meer informatie hebben. Bedoel hoe je je voelt zal wel niet alleen komen vanuit het besef dat je doodgaat en dat je eerder ook een keer depressief bent geweest lijkt me toch..?quote:
[..]
Daar denk ik soms wel aan, alleen zou ik helemaal niet weten hoe. Ben dus ook nogal bang van pijn enzo. Het is net alsof denken aan eruit stappen me rust geeft.
Het voelt alsof ik nu heb ingezien dat er niks zin heeft en we maar even op de aardbol zijn dus dat je er net zo goed mee kan stoppen. Het houdt me tegen om weer in het leven te kunnen staan.. Als ik mensen zie die zich om dingetjes druk maken of die ergens naar uitkijken krijg ik daar een gek gevoel bij, omdat ik er niet meer zo naar kan kijken.
|
|
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |