ChildoftheStars | woensdag 2 januari 2019 @ 23:07 |
Hoi allemaal, Op dit moment kan ik niet slapen, omdat ik pieker over een bepaalde situatie: Ik ben onvruchtbaar, maar wil heel erg graag kinderen. (Ik weet dat dit voor mij onverstandig is en dat het alles behalve een foutje van de natuur is dat ik onvruchtbaar ben). Zijn hier meer onvruchtbare mensen die er moeite mee hebben? even de situatie in een spoiler
| |
terrorsjaak | woensdag 2 januari 2019 @ 23:12 |
Hoezo ben jij ongeschikt voor kinderen? | |
dudewhereismycar | woensdag 2 januari 2019 @ 23:13 |
Heftig zeg! [ Bericht 92% gewijzigd door dudewhereismycar op 03-01-2019 00:23:24 ] | |
#ANONIEM | woensdag 2 januari 2019 @ 23:13 |
Ik mis even iets Waarom zou je ongeschikt zijn voor kinderen en hoe komt het dat je onvruchtbaar bent? Als je niet wilt antwoorden is het ook prima overigens | |
#ANONIEM | woensdag 2 januari 2019 @ 23:19 |
Afgaande op de pohi kan ze vaak genoeg niet eens voor zichzelf zorgen, laat staan voor een kind. Maar dan kan er diep van binnen natuurlijk nog steeds een kinderwens zijn. Sterkte ts met dit soort ambivalente gevoelens. | |
Isdatzo | woensdag 2 januari 2019 @ 23:26 |
Is dit niet een beetje een kip/ei-verhaal? Waarmee ik bedoel te zeggen dat je hormoonproblemen misschien zowel de oorzaak van je onvruchtbaarheid als je psychische problemen zijn? Hoe dan ook: sterkte! Ik zou proberen er niet te veel op te focussen maar eerder actief te kijken naar een manier waarop je voor jezelf zin kan geven aan een leven zonder kinderen. | |
Puntenjager | donderdag 3 januari 2019 @ 00:19 |
Knuffel voor je, TS | |
ChildoftheStars | donderdag 3 januari 2019 @ 00:20 |
Dank jullie wel En omdat ik meerdere aandoeningen heb (psychiatrisch) is het gewoon op zijn zachts gezegd onverantwoord om kinderen te nemen. Zoals hierboven gezegd is, ik kan amper voor mezelf zorgen. | |
DeltaFlame | donderdag 3 januari 2019 @ 00:26 |
Heftig verhaal. Het lijkt erop dat het je leven aardig beheerst (als ik dat mag concluderen) Zoals al gezegd: focus je op sterke punten, of zoek ze op. Ga daar voor de volle 100% mee aan de slag en voel de energie. Dan voel je je beter. En dan.....kun je er rustig weer eens over na gaan denken..hoe kan ik benaderen wat onmogelijk is. Werken met kinderen misschien? Een pleegkind? | |
CherryLips | donderdag 3 januari 2019 @ 00:29 |
Gezien haar pohi lijkt een pleegkind me ook geen goed idee. Zelf ben ik bang dat CotS nu iets anders heeft gevonden om obsessief mee bezig te kunnen zijn. | |
DeltaFlame | donderdag 3 januari 2019 @ 00:37 |
Nee, klopt. Die conclusie leg ik nu ook wel. Laten we dit aan de ggz overlaten dan maar | |
ChildoftheStars | donderdag 3 januari 2019 @ 00:38 |
Oh nee, het is geen obsessie. Ik heb er genoeg Alleen bij tijden en wijlen heb ik ook gewone gevoelens en wensen die passen bij mijn leeftijd. | |
FlippingCoin | donderdag 3 januari 2019 @ 00:39 |
Wat ik wel dapper en goed vind is dat je van jezelf zegt dat je momenteel niet kan bieden wat een kind nodig heeft, zouden meer mensen moeten doen; sterkte hiermee. | |
Nazly | donderdag 3 januari 2019 @ 00:55 |
Onverantwoord is toch heel anders dan vruchtbaar? Dat is wat je namelijk zegt. Hoe dan ook, sterkte hoor. | |
#ANONIEM | donderdag 3 januari 2019 @ 01:00 |
Dit inderdaad.. | |
Isdatzo | donderdag 3 januari 2019 @ 01:08 |
Het één sluit het ander niet uit hè. | |
E-Dubble | donderdag 3 januari 2019 @ 01:17 |
Ik vind het al bijzonder knap dat je toegeeft dat kinderen nemen geen verantwoorde beslissing is ipv wel en dan later erachter komen dat het helemaal niet kan. | |
Luuntje | donderdag 3 januari 2019 @ 09:08 |
Verstand en gevoel in conflict....ja altijd leuk...not Blijf jezelf focussen op wat je wel kunt en leuk vind. Blijf realistisch, ook al was je wel vruchtbaar dan was het ook geen doen met een kind. Je beseft het je in elk geval wel en dat is al heel wat. | |
manny | donderdag 3 januari 2019 @ 09:14 |
| |
miss_sly | donderdag 3 januari 2019 @ 09:42 |
Ik denk dat je voor jezelf moet afsluiten dat kinderen een optie zou zijn geweest. Dat is het niet, om twee redenen, namelijk allereerst je onvermogen om voor een kind te zorgen en daarbij je problemen of zelfs de onmogelijkheid om een kind te krijgen. En dan neem je afscheid van de invulling van die kinderwens. En dat is simpelweg een rouwproces, zoals je ook doorloopt als je afscheid hebt moeten nemen van een dierbare. Daar mag je best verdrietig over zijn, en boos, en alle emoties die daarbij kunnen komen kijken. En dat kan best tijd kosten, dat proces. Dat rond je niet even in een avondje af. En dat is ook niet erg. | |
Zihuatanejo | donderdag 3 januari 2019 @ 14:40 |
Ik denk dat je psychologisch hulp moet zoeken. Huisarts kan je doorverwijzen. | |
UIO_AMS | donderdag 3 januari 2019 @ 14:51 |
Niet onvruchtbaar, maar medisch is het niet verantwoord dat mijn vrouw zwanger wordt. Dat is soms moeilijk te accepteren. | |
Maharski | donderdag 3 januari 2019 @ 15:06 |
Hoe kan het dat het zo vaak mis gaat en je wel 5/6 keer per jaar wordt opgenomen met psychoses en zo? Helpen antipsychotica dan niet? | |
ChildoftheStars | donderdag 3 januari 2019 @ 17:01 |
Wat naar... sterkte | |
Cat-astrophe | donderdag 3 januari 2019 @ 19:54 |
Waarom weer zo streng voor jezelf? Het feit dat je lichamelijk onvruchtbaar bent staat los van je mentale gesteldheid. Stom toeval. En geen straf van de natuur of wat jouw hoofd er ook van maakt. Genoeg mensen met psychische issues die wel vruchtbaar zijn (en hun eigen kinderwens boven het belang van dat kind laten gaan). En verder is het natuurlijk heel normaal en hartstikke verdrietig een kinderwens te hebben en deze te moeten loslaten. | |
-Phineas- | donderdag 3 januari 2019 @ 21:41 |
Awh, TS heel veel sterkte! En ik zou vooral denken aan alle nadelen van het hebben van een kind! Ze kosten veel geld, tijd, energie. Ze moeten vroeg naar bed.. school brengen. Weinig tijd voor jezelf. Je moet het echt heel goed plannen om tijd voor jezelf te maken en niet zomaar wanneer je wilt neerploffen op de bank. Nu kan je dat lekker wel.. en knutselen en lekker alle tijd voor jezelf nemen. Denk daaraan.. daar zijn veel ouders ook erg jaloers op. Ook al geven ze dat niet zo heel graag toe. | |
PzKpfw | donderdag 3 januari 2019 @ 23:23 |
Weet je zeker dat je in de huidige maatschappij überhaupt kinderen wilt dan? | |
Mishu | vrijdag 4 januari 2019 @ 14:08 |
Weet je zeker dat je onvruchtbaar bent? Je kan het altijd gewoon proberen en dan heb je in ieder geval een poging gewaagd. | |
Allures | vrijdag 4 januari 2019 @ 14:12 |
Slechtste R&P advies van 2019. Nu al | |
Elvi | vrijdag 4 januari 2019 @ 14:15 |
Stel je voor dat dit advies wordt opgevolgt en het lukt. Dan gaan we echt een rollercoaster van een 2019 beleven op fok. | |
#ANONIEM | vrijdag 4 januari 2019 @ 14:15 |
Een vriendin van mij is ook jaren geleden onvruchtbaar verklaard. Zij en haar vriend hebben dus in al die jaren ook nooit beschermde seks gehad, want ja, als je onvruchtbaar bent dan hoef je daar dus geen rekening mee te houden. Bleek ze zwanger te zijn. | |
Allures | vrijdag 4 januari 2019 @ 14:18 |
niet met het oog op de vruchtbaarheid maar als er iemand geen kind moet krijgen is het TS Die dit topic alleen opent voor de aandacht en de complimenten over hoe goed ze het doet | |
Lunatiek | vrijdag 4 januari 2019 @ 14:20 |
Rationeel wil TS geen kinderen, omdat dat dramatisch zal aflopen. Emotioneel wil ze wel kinderen. Dat is het probleem hier. Ik durf niet eens te adviseren "neem een hamster" omdat het voor die hamster ook heel slecht af kan lopen . | |
Leandra | vrijdag 4 januari 2019 @ 14:20 |
Lees je niet ofzo? TS is ongeschikt voor het ouderschap, dat weet ze en dat erkent ze, dat maakt haar verdriet niet minder echt. En dan ga jij haar adviseren maar gewoon proberen zwanger te worden. Stel dat dat lukt, wie gaat dan voor dat kind zorgen? TS, sterkte | |
Postbus100 | vrijdag 4 januari 2019 @ 14:21 |
En ik vind het bijzonder knap dat je je desondanks niet groot en stoer houdt, maar dat je die wensgevoelens toelaat en erom kan janken. Sterkte TS, moeilijk om zo'n verlies te accepteren. | |
#ANONIEM | vrijdag 4 januari 2019 @ 14:22 |
Ja oké op die manier. En ondanks dat ze het topic wellicht om die reden opent, complimenten zijn haar wat mij betreft van harte gegunt. Voor mannen is het hebben van een kinderwens anders dan voor een vrouw denk ik. Veel minder heftig, emotioneel, hormonaal. En als je om die reden dan besluit om geen kinderen te nemen, dan verdien je best wel wat positieve aandacht imo. Hetzij via een speciaal daarvoor geopend topic. [ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 04-01-2019 14:31:32 ] | |
#ANONIEM | vrijdag 4 januari 2019 @ 14:23 |
Ja sorry, het was voor mij nog steeds niet duidelijk of ze nou echt onvruchtbaar was of niet. Ik dacht van niet namelijk | |
CherryLips | vrijdag 4 januari 2019 @ 14:25 |
Die nadelen vallen allemaal weg als je een kinderwens hebt denk ik. | |
Trashcanman | vrijdag 4 januari 2019 @ 14:25 |
Goede post. | |
CherryLips | vrijdag 4 januari 2019 @ 14:26 |
he wat | |
Trashcanman | vrijdag 4 januari 2019 @ 14:27 |
De wens om kinderen te willen is in den beginne toch een emotionele. Ratio komt daarna pas kijken maar die wens is er al wel. | |
#ANONIEM | vrijdag 4 januari 2019 @ 14:28 |
Voor “ons mannen”, ik communiceerde naar een andere user die voor zover ik weet ook man is. | |
CherryLips | vrijdag 4 januari 2019 @ 14:30 |
Allures is geen man. | |
#ANONIEM | vrijdag 4 januari 2019 @ 14:30 |
In dat geval pas ik even mijn post aan Sorry allures [ Bericht 10% gewijzigd door #ANONIEM op 04-01-2019 14:31:04 ] | |
Cause_Mayhem | vrijdag 4 januari 2019 @ 14:33 |
Anders, maar toch ook wel herkenbaar. Heb een inmiddels volwassen zoon, heb eigenlijk ook echt geen behoefte aan weer een kleintje. Het gezin is compleet en dat is prima, bevalt echt goed en ik wil ook niet anders. Maar ik ben over de 40 heen en de tijd dat ik niet meer vruchtbaar zal zijn gloort om de hoek. En hoe stom en irrationeel het ook is, het maakt dat er soms heel eventjes zo'n stemmetje in mijn hoofd zit. Dat ik nooit meer een leven in me zal voelen, nooit meer voor het eerst in die grote blauwe baby ogen zal kijken en dat gevoel erbij zal hebben. Nooit meer een kleintje van mezelf zal hebben. Het is maar soms en gelukkig nooit lang. Maar toch, het is er nu wel, terwijl het er niet was toen de mogelijkheid er nog wel was. Kan me dus prima voorstellen dat iemand die onvruchtbaar is op jongere leeftijd dat zelfs sterker voelt, ondanks weten dat het beter is. Ondanks weten dat het goed is zo. | |
Postbus100 | vrijdag 4 januari 2019 @ 14:36 |
Pff, ik hoop niet dat jij al je vriend(inn)en zo 'moed inpraat'. Je miskent/bagatelliseert daarmee nogal haar gevoelens. (dit doen mensen ook wel eens bij singles. Diep gemis aan een partner en dan horen dat er ook voordelen aan alleen zijn zitten 't zal best, maar dat neemt niet weg dat alleen zijn (of geen kinderen zullen krijgen) pijn doet). | |
matspontius | vrijdag 4 januari 2019 @ 14:40 |
Prima dat je dit zo goed inziet. Heel vervelend maar je hebt in ieder geval wel zelfkennis! Daar zouden heel wat (toekomstige) ouders baat bij hebben. In deze situatie lijkt mij het ook veel beter om geen kinderen te krijgen. Heel verstandig besluit, ondanks dat je gevoel misschien iets anders zegt Onvruchtbaarheid wil natuurlijk niet zeggen dat je geen kinderen kan opvoeden. Of dat verstandig is in deze situatie heb jezelf al beantwoord | |
ChildoftheStars | vrijdag 4 januari 2019 @ 16:47 |
Hey lieve mensen, straks reageer ik uitgebreid. Heel erg bedankt voor de steun | |
Trashcanman | vrijdag 4 januari 2019 @ 16:52 |
Steun kun je altijd krijgen Ga je dit topic aanhouden om af en toe te ventileren? | |
ChildoftheStars | vrijdag 4 januari 2019 @ 17:32 |
Desondanks ben ik er wel erg dankbaar voor... Ik denk dat ik wel af en toe kom ventileren... In mijn omgeving speelt dit nu heel erg veel en het is gewoon af en toe een beetje lastig | |
ChildoftheStars | vrijdag 4 januari 2019 @ 17:36 |
Bedankt voor alle complimenten en reacties. Het is gemakkelijk om die zelfkennis te hebben wanneer je geen keus hebt. Ik denk dat, als ik nu in de situatie van man + werk + vruchtbaarheid had gezeten, een andere keus had gemaakt. Partner wil ik niet, werk kan ik voorlopig niet en vruchtbaarheid zit er niet in. Maar met mijn hoofd moet ik er sowieso gewoon niet aan beginnen. En het is een rouwproces die af en toe opkomt. Het is vooral omdat het nu een hot item is in mijn omgeving. En inderdaad, ik ben blij met wat ik heb. Hobby's, tijd, eigen ritme, eigen ruimte... En verder mag ik af en toe me ook gewoon rot voelen, hoort bij het leven. Heel erg bedankt! | |
ChildoftheStars | vrijdag 4 januari 2019 @ 17:38 |
Ik kan me voorstellen dat het heftige momenten voor je zijn... Een soort nu of nooit? Sterkte! | |
ChildoftheStars | vrijdag 4 januari 2019 @ 17:38 |
Ik ben onvruchtbaar | |
#ANONIEM | vrijdag 4 januari 2019 @ 17:41 |
Ahh okay. Sterkte meid | |
Lunatiek | vrijdag 4 januari 2019 @ 18:15 |
Je bedoelt dat je veel verse ouders kent? Zo ja: dat is knap lastig, want die hebben het doorgaans alleen over het ouderschap en hun kind, over opvoeding en zo. En dan duwen ze die baby in je armen om te laten ervaren hoe schattig het is. Kun je die mensen niet een beetje ontlopen tot hun roze wolk vervaagd is? | |
-Phineas- | vrijdag 4 januari 2019 @ 19:08 |
Je kan er alsnog aan denken bewust.. dan houdt het je wel een beetje tegen. Ik wil bvb van gevoel ook wel kinderen (later! Maar soms nu al die drang) (ben 20 :’) ) Maar ik denk zoveel mogelijk al aan de nadelen ervan.. | |
-Phineas- | vrijdag 4 januari 2019 @ 19:14 |
Ja wat moet TS dan doen volgens jou Wat helpt haar dan? Daaraan denken kan wel degelijk helpen. Ik zeg ook niet dat het altijd werkt maar is een optie en ik bagatelliseer absoluut niet ermee haar kinderwens. Het blijft erg zwaar, maar je kan tenminste proberen om controle over je gedachten en kinderwens te hebben toch? En als dat niet lukt is het niet erg. Voor iedereen werkt wat anders. Maar TS opent dit topic voor begrip en ik neem aan wat te doen met haar gevoelens hierover. Alsof alleen “sterkte” zeggen haar beter laat voelen. | |
Lucky_Strike | vrijdag 4 januari 2019 @ 19:16 |
Ik herken dit wel van mijn beste vriendin. Ze heeft soortgelijke psychische problemen als TS en kiest er dus voor om geen kind op de wereld te zetten. Het is werkelijk hartverscheurend hoe zwaar zij en haar man het er mee hebben. Ze ontloopt haar vrienden met kinderen in slechte periodes omdat het gewoon te zwaar is om hen te zien. | |
Lunatiek | vrijdag 4 januari 2019 @ 19:26 |
Als je psychisch en fysiek gezond bent is het juist voordelig om als vrouw zo jong kinderen te krijgen. Mits je een vaste partner hebt en geen financiële problemen. Biologisch gezien is dit je hoogtepunt. Maatschappelijk is een ander verhaal. | |
-Phineas- | vrijdag 4 januari 2019 @ 19:37 |
Echt joh? Ja maatschappelijk is dit beslist niet mijn hoogtepunt 100% | |
Lunatiek | vrijdag 4 januari 2019 @ 19:43 |
Ja, serieus. Rond een jaar of 15 zijn de meeste vrouwen lichamelijk op hun hoogtepunt (gezond, fit, psychisch flexibel) als het om kinderen baren gaat en na hun 20e, 25e neemt de kans op complicaties toe. Alleen hebben wij besloten dat tienermoeders niet aanvaardbaar zijn en krijgen jonge moeders problemen met werk en opleiding. De meesten van 20 hebben geen vaste partner, geen geschikte woning en geen redelijk inkomen om een kind op te voeden. | |
Moneyfornothing1 | vrijdag 4 januari 2019 @ 19:47 |
Huh? Dat is toch juist tien jaar later, zo 30+ ofzo? | |
Postbus100 | vrijdag 4 januari 2019 @ 20:00 |
Soms helpt het om beter niets te zeggen | |
-Phineas- | vrijdag 4 januari 2019 @ 20:09 |
Als TS mijn reacties vervelend is kan ze dat zelf aan mij aangeven. TS kent mij ook wel en weet dat ik niks slecht bedoel laat staan bagatelliseer wat zij heeft meegemaakt net als haar andere problemen waar ze tegenaan loopt. Ik vind jouw reactie en houding persoonlijk helemaal nutteloos. Stil zijn op een topic :’) | |
miss_sly | vrijdag 4 januari 2019 @ 20:12 |
Ja hoor. Een meisje van 15 is lichamelijk nog niet helemaal volgroeid en psychisch zeker nog niet stabiel genoeg om moeder te worden in de huidige toestand tijd. Vanaf 35 neemt de kans op complicaties toe, maar zelfs dan is dat doorgaans nog niet zo ernstig dat vrouwen van die leeftijd zich allemaal ernstige zorgen moeten maken. [ Bericht 0% gewijzigd door miss_sly op 04-01-2019 20:18:49 ] | |
stokj | vrijdag 4 januari 2019 @ 20:12 |
Even geen ruzie uitlokken of iets dergelijks. We zijn er hier om TS te steunen en te helpen! | |
Molo | vrijdag 4 januari 2019 @ 20:24 |
Ik mag hopen dat je je eigen advies niet opvolgt iig | |
Moneyfornothing1 | vrijdag 4 januari 2019 @ 20:47 |
| |
DeltaFlame | vrijdag 4 januari 2019 @ 21:38 |
Van proberen zit de kerk vol🤣 | |
Lunatiek | vrijdag 4 januari 2019 @ 21:44 |
Nee, dan ben je al behoorlijk afgetakeld. Kijk maar naar hoe makkelijk je met 20 went aan nieuwe situaties, hoe flexibel je bent en hoeveel energie je hebt. 30+ heeft meer moeite met een hele nacht doorfeesten, dus ook met een baby die je van je nachtrust berooft. Een 20-er is daar veel beter tegen bestand. | |
Isdatzo | vrijdag 4 januari 2019 @ 21:51 |
Wat een onzin pen je hier allemaal neer. | |
#ANONIEM | zaterdag 5 januari 2019 @ 07:06 |
Onzin. | |
matspontius | zaterdag 5 januari 2019 @ 08:13 |
Vanaf 42 en ouder neemt het risico significant toe. Vanwege het feit dat de eicellen dan rap in kwaliteit achteruit gaan. | |
Tinkepink | zaterdag 5 januari 2019 @ 08:33 |
Tussen 20 en 30 ben ik wel met je eens. Maar een meisje van 15 is geestelijk en lichamelijk net zo te jong als een vrouw van 45 te oud is. Het kan wel, maar is geen aanrader. Ontopic: dit lijkt me een lastig op te lossen probleem Cots. Alle adviezen die ik heb zijn dooddoeners, dus ik hou ze maar voor me. | |
Cause_Mayhem | zaterdag 5 januari 2019 @ 10:18 |
Nou heftig is het niet, het zijn gewoon stomme gedachten die heel soms spelen. | |
Keep_Walking | zaterdag 5 januari 2019 @ 11:22 |
Zo moet je nooit denken over jezelf. | |
Cause_Mayhem | zaterdag 5 januari 2019 @ 11:35 |
Niet geheel waar. Je bent wat te vroeg. Onder de 16 is de kans op complicaties ook groter namelijk. Tussen de 17 en de 25, dat is biologisch gezien het gunstigste. Maar pas na de 35 komen er weer langzaam complicaties om de hoek kijken, nou ja mogelijke complicaties. | |
littledrummergirl | zaterdag 5 januari 2019 @ 11:42 |
Is er niet een tussen"oplossing" mogelijk, zodat je wel af en toe kinderen om je heen kunt hebben en daar van kunt genieten? Vrijwillige voorlezer worden in de bibliotheek. in een speeltuin in de buurt helpen. logeren bij vrienden met kinderen zodat je bijv wel voor de kinderen kunt zorgen, uit bed kan halen ect terwijl je je geen zorgen hoeft te maken omdat je niet alleen bent? Ik noem maar wat hoor, het is lastig in te schatten of dat juist voldoening of extra gevoel van gemis zal opleveren. | |
Lunatiek | zaterdag 5 januari 2019 @ 11:43 |
Als dat realistisch is, is dat wel gezonder. De wereld is vol mensen als TS die niet zo denken en daardoor een gevaar voor zichzelf en hun ogeving zijn, waaronder hun eigen kinderen, die, als ze het overleven, hun trauma's weer doorgeven aan hun kinderen. | |
#ANONIEM | zaterdag 5 januari 2019 @ 11:43 |
| |
hoechst | zaterdag 5 januari 2019 @ 11:44 |
Ben blij dat jij het zo verteld en jammer dat andere vrouwen maar blijven fokken bij 6 mannen zonder werk etc. | |
Lunatiek | zaterdag 5 januari 2019 @ 11:48 |
Denk dat dat lastig is. Wie wil zijn kind onder de hoede van een "gekkie" laten? En als je niet van pedofilie beschuldigd wilt worden mag je die kinderen niet eens aanraken, laat staan knuffelen, ook niet troostend (geldt voor alle volwassenen). Dat nog los van het feit dat TS redelijk labiel schijnt te zijn: je weet niet of TS op afspraken kan komen en een psychose ligt altijd om de hoek. | |
littledrummergirl | zaterdag 5 januari 2019 @ 11:59 |
Als je goed leest beschrijf ik juist allemaal opties waarbij ts wel met kinderen bezig kan zijn maar ze niet zelfstandig onder haar hoede heeft. Naar een voorleesuurtje komen kinderen met hun ouders, en met psychische problemen kun je prima voorlezen lijkt me . Ook als je gaat helpen in een speeltuin doe je dat met andere medewerkers en zijn de ouders er ook gewoon bij. En het zorgen voor kinderen van vrienden terwijl je vrienden er zelf ook zijn (en een keer lekker kunnen uitslapen ofzo) is toch ook gewoon prima. Iemand met psychische problemen is niet ineens een pedofiel of levensgevaarlijk , gaat ook niet met willekeurige kinderen lopen knuffelen en moet ook gewoon een VOG aanleveren net als ieder ander. | |
Keep_Walking | zaterdag 5 januari 2019 @ 12:01 |
Maar mensen mogen ook mensen zijn, en fouten maken. Iemand kan jarenlang ellendig en gebroken leven, en daarna herstellen. | |
Lunatiek | zaterdag 5 januari 2019 @ 12:01 |
Ligt aan de vrouw. Ze worden steeds jonger volwassen (eerste menstruatie op steeds jongere leeftijd) ook. In elk geval schijnt het na je 25 af te nemen, dus als je twee drie koters wil is het handig om op je twintigste of nog jonger te beginnen, en dat was mijn punt: de maatschappij is niet ingericht op vrouwen die in die biologisch optimale periode in hun leven kinderen op de wereld zetten. Zeker nu velen een vaste relatie uitstellen tot rond hun dertigste wringt dat steeds meer. De maatschappelijk gunstigste periode ligt eerder bij 35+ (vaste partner, eigen huis, redelijk inkomen, studie afgerond en vaste baan, voldoende reserves opgebouwd, gunstige tijd om part-time te gaan werken omdat je ook dan nog van het inkomen rond kunt komen). Als het biolosch goed mogelijk was denk ik zelfs dat velen zouden kiezen voor kinderen ná hun pensioen. | |
Lunatiek | zaterdag 5 januari 2019 @ 12:02 |
Ja kan. Wel jammer van alle levens die dan al verwoest zijn. | |
Lenny77 | zaterdag 5 januari 2019 @ 12:18 |
En toch hebben Lunatiek en Cause Mayhem gelijk! Een meisje van rond de 16 tem 20 is puur lichamelijk gezien het sterktste om te bevallen met de minste complicaties! Of ze daar psychisch klaar voor is, dat is iets anders. En boven de 30-35 komen er meer genetische foutjes voor (de eitjes worden oud), niet perse complicaties bij de bevalling. Maar qua psyche en maatschappij is het voor de 30+ moeder makkelijker. Wel weer zwaarder qua gebroken nachten! Maar puur bioligosch klopt het wel wat ze zeggen. | |
Fem_LittleLady | zaterdag 5 januari 2019 @ 13:56 |
Heel veel sterkte TS, is moeilijk. Hopelijk kan je je erin berusten. | |
Moneyfornothing1 | maandag 7 januari 2019 @ 11:55 |
Waarom? En na je 20e ben je minder sterk ofzo? | |
PabstBlueRibbon | maandag 7 januari 2019 @ 13:17 |
Ik kan me wel voorstellen dat je je hier heel rot door voelt, dus ik neem jouw gevoelens serieus en je bent niet gek of raar dat je dit zo ervaart. Dat wil ik even benadrukken n.a.v. de rest van mijn reactie. Anders krijg je er misschien zo'n "stel-je-niet-aan" idee bij. En een aansteller ben je zeker niet. Het klinkt daarom misschien tegenstrijdig als ik nu zeg dat je toch het beste kan proberen om het wat luchtiger en positiever te zien. Voel je niet schuldig als dat niet meteen lukt en nog steeds last hebt van het verdriet en rotgevoelens, want dat je het zo voelt, is normaal. Maar het kan je wel kracht geven door te bedenken dat zoveel vrouwen het niet lukt om zelf een kindje te krijgen, maar wel een goede moederfiguur kunnen zijn. Bijvoorbeeld voor een adoptiekind of voor een neefje of nichtje of zoiets. Er zijn ook genoeg juffrouwen op scholen die voor de kinderen veel meer als moederfiguur fungeren als de biologische moeders. Dat jij onvruchtbaar bent betekent totaal niet dat je een greintje minder waard bent dan vrouwen die wel kinderen kunnen krijgen. Forceer de negatieve gedachten en laat ze er gewoon zijn, anders werkt het alleen maar averechts. Maar probeer de positieve gedachten ook toe te laten | |
Lenny77 | maandag 7 januari 2019 @ 16:34 |
Ja. Wat niet wil zeggen dat je dan zwak bent. Je bent gewoon minder sterk | |
Cronometer | maandag 7 januari 2019 @ 23:33 |
Awww, ik voel je. Wil soms ook graag kinderen, maar heb niet iemand waarmee ik echt kindertjes wil. Het gevoel wat je hebt is heel normaal, je bent gemaakt om je voort te planten en je lichaam eist dat bijna van jou op. Ik kan het helaas niet beter voor je maken, maar je meot een manier vinden hier mee om te gaan. |