Op dit moment kan ik niet slapen, omdat ik pieker over een bepaalde situatie: Ik ben onvruchtbaar, maar wil heel erg graag kinderen. (Ik weet dat dit voor mij onverstandig is en dat het alles behalve een foutje van de natuur is dat ik onvruchtbaar ben). Zijn hier meer onvruchtbare mensen die er moeite mee hebben?
even de situatie in een spoiler
SPOILERToen ik in de pubertijd kwam (of eigenlijk niet) had ik grote hormoonproblemen, in mijn kindertijd verliep alle hormonale dingen al vreemd. Op mijn vijftiende bleek dat ik o.a. onvruchtbaar ben. Mijn moeder was kwaad op me en alle gevoelens omtrent dit had ik diep weggestopt. Ik faalde, punt.
Echter word ik zondag 31 en ik heb stiekem een kinderwens. Iedereen om me heen wordt zwanger, plant zwangerschappen of hebben kinderen. Ik gun het ze van harte, alleen ik ben ook stik jaloers. Elke keer als ik foto's voorbij zie komen, schieten de tranen me in de ogen. Als ik kinderen van anderen zie, doet het pijn in mijn hart. Tijdens mijn stages genoot ik van het werken met kinderen, het lichtte mijn leven op. Dat wil ik ook, voor mezelf.
Natuurlijk, ik ben gek, totaal ongeschikt voor kinderen. De kinderen van de mensen om me heen laat ik bewust niet logeren, want ik nooit weet wanneer het weer mis met mij gaat en wat ik dan met de kinderen doe. Als ik vruchtbaar was geweest had ik me allang laten steriliseren, uit belang voor het kind.
Echter lig ik nu wakker van die wens. Het lijkt me heerlijk om een baby'tje te knuffelen, te voeden en te troosten. Maar goed, dat is niet voor me weggelegd.
Waarom ik dit deel? Deels om mijn hart te luchten, maar ook omdat ik graag de ervaring van anderen wil horen. Ik heb een kinderwens, maar het is heel goed dat ik ze niet krijgen. Ondanks dat ik mijn lijf soms kan schieten, ben ik ook blij/opgelucht met het onvermogen
[ Bericht 92% gewijzigd door dudewhereismycar op 03-01-2019 00:23:24 ]
Waarom zou je ongeschikt zijn voor kinderen en hoe komt het dat je onvruchtbaar bent?
Als je niet wilt antwoorden is het ook prima overigens
Afgaande op de pohi kan ze vaak genoeg niet eens voor zichzelf zorgen, laat staan voor een kind.quote:Op woensdag 2 januari 2019 23:12 schreef terrorsjaak het volgende:
Hoezo ben jij ongeschikt voor kinderen?
Maar dan kan er diep van binnen natuurlijk nog steeds een kinderwens zijn. Sterkte ts met dit soort ambivalente gevoelens.
Is dit niet een beetje een kip/ei-verhaal? Waarmee ik bedoel te zeggen dat je hormoonproblemen misschien zowel de oorzaak van je onvruchtbaarheid als je psychische problemen zijn?quote:
en dat het alles behalve een foutje van de natuur is dat ik onvruchtbaar ben
Hoe dan ook: sterkte! Ik zou proberen er niet te veel op te focussen maar eerder actief te kijken naar een manier waarop je voor jezelf zin kan geven aan een leven zonder kinderen.
En omdat ik meerdere aandoeningen heb (psychiatrisch) is het gewoon op zijn zachts gezegd onverantwoord om kinderen te nemen. Zoals hierboven gezegd is, ik kan amper voor mezelf zorgen.
Zoals al gezegd: focus je op sterke punten, of zoek ze op. Ga daar voor de volle 100% mee aan de slag en voel de energie. Dan voel je je beter. En dan.....kun je er rustig weer eens over na gaan denken..hoe kan ik benaderen wat onmogelijk is. Werken met kinderen misschien? Een pleegkind?
Gezien haar pohi lijkt een pleegkind me ook geen goed idee.quote:
Heftig verhaal. Het lijkt erop dat het je leven aardig beheerst (als ik dat mag concluderen)
Zoals al gezegd: focus je op sterke punten, of zoek ze op. Ga daar voor de volle 100% mee aan de slag en voel de energie. Dan voel je je beter. En dan.....kun je er rustig weer eens over na gaan denken..hoe kan ik benaderen wat onmogelijk is. Werken met kinderen misschien? Een pleegkind?
Zelf ben ik bang dat CotS nu iets anders heeft gevonden om obsessief mee bezig te kunnen zijn.
Oh nee, het is geen obsessie. Ik heb er genoegquote:Op donderdag 3 januari 2019 00:29 schreef CherryLips het volgende:
[..]
Gezien haar pohi lijkt een pleegkind me ook geen goed idee.
Zelf ben ik bang dat CotS nu iets anders heeft gevonden om obsessief mee bezig te kunnen zijn.
Alleen bij tijden en wijlen heb ik ook gewone gevoelens en wensen die passen bij mijn leeftijd.
Wat ik wel dapper en goed vind is dat je van jezelf zegt dat je momenteel niet kan bieden wat een kind nodig heeft, zouden meer mensen moeten doen; sterkte hiermee.quote:
Dank jullie wel
En omdat ik meerdere aandoeningen heb (psychiatrisch) is het gewoon op zijn zachts gezegd onverantwoord om kinderen te nemen. Zoals hierboven gezegd is, ik kan amper voor mezelf zorgen.
Onverantwoord is toch heel anders dan vruchtbaar? Dat is wat je namelijk zegt.quote:
Dank jullie wel
En omdat ik meerdere aandoeningen heb (psychiatrisch) is het gewoon op zijn zachts gezegd onverantwoord om kinderen te nemen. Zoals hierboven gezegd is, ik kan amper voor mezelf zorgen.
Hoe dan ook, sterkte hoor.
Dit inderdaad..quote:
[..]
Onverantwoord is toch heel anders dan vruchtbaar? Dat is wat je namelijk zegt.
Hoe dan ook, sterkte hoor.
Het één sluit het ander niet uit hè.quote:
[..]
Onverantwoord is toch heel anders dan vruchtbaar? Dat is wat je namelijk zegt.
Hoe dan ook, sterkte hoor.
Blijf jezelf focussen op wat je wel kunt en leuk vind.
Blijf realistisch, ook al was je wel vruchtbaar dan was het ook geen doen met een kind.
Je beseft het je in elk geval wel en dat is al heel wat.
quote:
Ik vind het al bijzonder knap dat je toegeeft dat kinderen nemen geen verantwoorde beslissing is ipv wel en dan later erachter komen dat het helemaal niet kan.
En dan neem je afscheid van de invulling van die kinderwens. En dat is simpelweg een rouwproces, zoals je ook doorloopt als je afscheid hebt moeten nemen van een dierbare. Daar mag je best verdrietig over zijn, en boos, en alle emoties die daarbij kunnen komen kijken. En dat kan best tijd kosten, dat proces. Dat rond je niet even in een avondje af. En dat is ook niet erg.
Niet onvruchtbaar, maar medisch is het niet verantwoord dat mijn vrouw zwanger wordt. Dat is soms moeilijk te accepteren.quote:
Zijn hier meer onvruchtbare mensen die er moeite mee hebben?
Wat naar... sterktequote:Op donderdag 3 januari 2019 14:51 schreef UIO_AMS het volgende:
[..]
Niet onvruchtbaar, maar medisch is het niet verantwoord dat mijn vrouw zwanger wordt. Dat is soms moeilijk te accepteren.
Het feit dat je lichamelijk onvruchtbaar bent staat los van je mentale gesteldheid.
Stom toeval. En geen straf van de natuur of wat jouw hoofd er ook van maakt. Genoeg mensen met psychische issues die wel vruchtbaar zijn (en hun eigen kinderwens boven het belang van dat kind laten gaan).
En verder is het natuurlijk heel normaal en hartstikke verdrietig een kinderwens te hebben en deze te moeten loslaten.
En ik zou vooral denken aan alle nadelen van het hebben van een kind!
Ze kosten veel geld, tijd, energie. Ze moeten vroeg naar bed.. school brengen. Weinig tijd voor jezelf. Je moet het echt heel goed plannen om tijd voor jezelf te maken en niet zomaar wanneer je wilt neerploffen op de bank.
Nu kan je dat lekker wel.. en knutselen en lekker alle tijd voor jezelf nemen.
Denk daaraan.. daar zijn veel ouders ook erg jaloers op. Ook al geven ze dat niet zo heel graag toe.
quote:
Weet je zeker dat je onvruchtbaar bent? Je kan het altijd gewoon proberen en dan heb je in ieder geval een poging gewaagd.
Slechtste R&P advies van 2019. Nu al
Stel je voor dat dit advies wordt opgevolgt en het lukt. Dan gaan we echt een rollercoaster van een 2019 beleven op fok.quote:
[..]
Slechtste R&P advies van 2019. Nu al
Een vriendin van mij is ook jaren geleden onvruchtbaar verklaard. Zij en haar vriend hebben dus in al die jaren ook nooit beschermde seks gehad, want ja, als je onvruchtbaar bent dan hoef je daar dus geen rekening mee te houden.quote:
[..]
Slechtste R&P advies van 2019. Nu al
Bleek ze zwanger te zijn.
niet met het oog op de vruchtbaarheid maar als er iemand geen kind moet krijgen is het TSquote:
[..]
Een vriendin van mij is ook jaren geleden onvruchtbaar verklaard. Zij en haar vriend hebben dus in al die jaren ook nooit beschermde seks gehad, want ja, als je onvruchtbaar bent dan hoef je daar dus geen rekening mee te houden.
Bleek ze zwanger te zijn.
Die dit topic alleen opent voor de aandacht en de complimenten over hoe goed ze het doet
Rationeel wil TS geen kinderen, omdat dat dramatisch zal aflopen. Emotioneel wil ze wel kinderen.quote:
[..]
Een vriendin van mij is ook jaren geleden onvruchtbaar verklaard. Zij en haar vriend hebben dus in al die jaren ook nooit beschermde seks gehad, want ja, als je onvruchtbaar bent dan hoef je daar dus geen rekening mee te houden.
Bleek ze zwanger te zijn.
Dat is het probleem hier.
Ik durf niet eens te adviseren "neem een hamster" omdat het voor die hamster ook heel slecht af kan lopen .
Lees je niet ofzo?quote:
Weet je zeker dat je onvruchtbaar bent? Je kan het altijd gewoon proberen en dan heb je in ieder geval een poging gewaagd.
TS is ongeschikt voor het ouderschap, dat weet ze en dat erkent ze, dat maakt haar verdriet niet minder echt.
En dan ga jij haar adviseren maar gewoon proberen zwanger te worden.
Stel dat dat lukt, wie gaat dan voor dat kind zorgen?
TS, sterkte
En ik vind het bijzonder knap dat je je desondanks niet groot en stoer houdt, maar dat je die wensgevoelens toelaat en erom kan janken. Sterkte TS, moeilijk om zo'n verlies te accepteren.quote:
Ik vind het al bijzonder knap dat je toegeeft dat kinderen nemen geen verantwoorde beslissing is ipv wel en dan later erachter komen dat het helemaal niet kan.
Ja oké op die manier.quote:
[..]
niet met het oog op de vruchtbaarheid maar als er iemand geen kind moet krijgen is het TS
Die dit topic alleen opent voor de aandacht en de complimenten over hoe goed ze het doet
En ondanks dat ze het topic wellicht om die reden opent, complimenten zijn haar wat mij betreft van harte gegunt. Voor mannen is het hebben van een kinderwens anders dan voor een vrouw denk ik. Veel minder heftig, emotioneel, hormonaal. En als je om die reden dan besluit om geen kinderen te nemen, dan verdien je best wel wat positieve aandacht imo. Hetzij via een speciaal daarvoor geopend topic.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 04-01-2019 14:31:32 ]
Ja sorry, het was voor mij nog steeds niet duidelijk of ze nou echt onvruchtbaar was of niet. Ik dacht van niet namelijkquote:
[..]
Rationeel wil TS geen kinderen, omdat dat dramatisch zal aflopen. Emotioneel wil ze wel kinderen.
Dat is het probleem hier.
Ik durf niet eens te adviseren "neem een hamster" omdat het voor die hamster ook heel slecht af kan lopen .
Die nadelen vallen allemaal weg als je een kinderwens hebt denk ik.quote:
Awh, TS heel veel sterkte!
En ik zou vooral denken aan alle nadelen van het hebben van een kind!
Ze kosten veel geld, tijd, energie. Ze moeten vroeg naar bed.. school brengen. Weinig tijd voor jezelf. Je moet het echt heel goed plannen om tijd voor jezelf te maken en niet zomaar wanneer je wilt neerploffen op de bank.
Nu kan je dat lekker wel.. en knutselen en lekker alle tijd voor jezelf nemen.
Denk daaraan.. daar zijn veel ouders ook erg jaloers op. Ook al geven ze dat niet zo heel graag toe.
Goede post.quote:
Ik denk dat je voor jezelf moet afsluiten dat kinderen een optie zou zijn geweest. Dat is het niet, om twee redenen, namelijk allereerst je onvermogen om voor een kind te zorgen en daarbij je problemen of zelfs de onmogelijkheid om een kind te krijgen.
En dan neem je afscheid van de invulling van die kinderwens. En dat is simpelweg een rouwproces, zoals je ook doorloopt als je afscheid hebt moeten nemen van een dierbare. Daar mag je best verdrietig over zijn, en boos, en alle emoties die daarbij kunnen komen kijken. En dat kan best tijd kosten, dat proces. Dat rond je niet even in een avondje af. En dat is ook niet erg.
he watquote:
[..]
Ja oké op die manier.
En ondanks dat ze het topic wellicht om die reden opent, complimenten zijn haar wat mij betreft van harte gegunt. Voor ons is het hebben van een kinderwens anders dan voor een vrouw denk ik. Veel minder heftig, emotioneel, hormonaal. En als je om die reden dan besluit om geen kinderen te nemen, dan verdien je best wel wat positieve aandacht imo. Hetzij via een speciaal daarvoor geopend topic.
De wens om kinderen te willen is in den beginne toch een emotionele. Ratio komt daarna pas kijken maar die wens is er al wel.quote:
Weet je zeker dat je in de huidige maatschappij überhaupt kinderen wilt dan?
Voor “ons mannen”, ik communiceerde naar een andere user die voor zover ik weet ook man is.quote:
Allures is geen man.quote:
[..]
Voor “ons mannen”, ik communiceerde naar een andere user die voor zover ik weet ook man is.
In dat geval pas ik even mijn post aanquote:
Sorry allures
[ Bericht 10% gewijzigd door #ANONIEM op 04-01-2019 14:31:04 ]
Heb een inmiddels volwassen zoon, heb eigenlijk ook echt geen behoefte aan weer een kleintje. Het gezin is compleet en dat is prima, bevalt echt goed en ik wil ook niet anders.
Maar ik ben over de 40 heen en de tijd dat ik niet meer vruchtbaar zal zijn gloort om de hoek.
En hoe stom en irrationeel het ook is, het maakt dat er soms heel eventjes zo'n stemmetje in mijn hoofd zit. Dat ik nooit meer een leven in me zal voelen, nooit meer voor het eerst in die grote blauwe baby ogen zal kijken en dat gevoel erbij zal hebben. Nooit meer een kleintje van mezelf zal hebben.
Het is maar soms en gelukkig nooit lang. Maar toch, het is er nu wel, terwijl het er niet was toen de mogelijkheid er nog wel was.
Kan me dus prima voorstellen dat iemand die onvruchtbaar is op jongere leeftijd dat zelfs sterker voelt, ondanks weten dat het beter is. Ondanks weten dat het goed is zo.
Pff, ik hoop niet dat jij al je vriend(inn)en zo 'moed inpraat'. Je miskent/bagatelliseert daarmee nogal haar gevoelens. (dit doen mensen ook wel eens bij singles. Diep gemis aan een partner en dan horen dat er ook voordelen aan alleen zijn zittenquote:
Awh, TS heel veel sterkte!
En ik zou vooral denken aan alle nadelen van het hebben van een kind!
Ze kosten veel geld, tijd, energie. Ze moeten vroeg naar bed.. school brengen. Weinig tijd voor jezelf. Je moet het echt heel goed plannen om tijd voor jezelf te maken en niet zomaar wanneer je wilt neerploffen op de bank.
Nu kan je dat lekker wel.. en knutselen en lekker alle tijd voor jezelf nemen.
Denk daaraan.. daar zijn veel ouders ook erg jaloers op. Ook al geven ze dat niet zo heel graag toe.
't zal best, maar dat neemt niet weg dat alleen zijn (of geen kinderen zullen krijgen) pijn doet).Prima dat je dit zo goed inziet. Heel vervelend maar je hebt in ieder geval wel zelfkennis! Daar zouden heel wat (toekomstige) ouders baat bij hebben.quote:
Dank jullie wel
En omdat ik meerdere aandoeningen heb (psychiatrisch) is het gewoon op zijn zachts gezegd onverantwoord om kinderen te nemen. Zoals hierboven gezegd is, ik kan amper voor mezelf zorgen.
In deze situatie lijkt mij het ook veel beter om geen kinderen te krijgen. Heel verstandig besluit, ondanks dat je gevoel misschien iets anders zegt
Onvruchtbaarheid wil natuurlijk niet zeggen dat je geen kinderen kan opvoeden. Of dat verstandig is in deze situatie heb jezelf al beantwoord
Steun kun je altijd krijgenquote:
Hey lieve mensen, straks reageer ik uitgebreid. Heel erg bedankt voor de steun
Ga je dit topic aanhouden om af en toe te ventileren?
Desondanks ben ik er wel erg dankbaar voor...quote:
[..]
Steun kun je altijd krijgen
Ga je dit topic aanhouden om af en toe te ventileren?
Ik denk dat ik wel af en toe kom ventileren... In mijn omgeving speelt dit nu heel erg veel en het is gewoon af en toe een beetje lastig
Het is gemakkelijk om die zelfkennis te hebben wanneer je geen keus hebt. Ik denk dat, als ik nu in de situatie van man + werk + vruchtbaarheid had gezeten, een andere keus had gemaakt. Partner wil ik niet, werk kan ik voorlopig niet en vruchtbaarheid zit er niet in.
Maar met mijn hoofd moet ik er sowieso gewoon niet aan beginnen.
En het is een rouwproces die af en toe opkomt. Het is vooral omdat het nu een hot item is in mijn omgeving. En inderdaad, ik ben blij met wat ik heb. Hobby's, tijd, eigen ritme, eigen ruimte... En verder mag ik af en toe me ook gewoon rot voelen, hoort bij het leven.
Heel erg bedankt!
Ik kan me voorstellen dat het heftige momenten voor je zijn... Een soort nu of nooit?quote:
Anders, maar toch ook wel herkenbaar.
Heb een inmiddels volwassen zoon, heb eigenlijk ook echt geen behoefte aan weer een kleintje. Het gezin is compleet en dat is prima, bevalt echt goed en ik wil ook niet anders.
Maar ik ben over de 40 heen en de tijd dat ik niet meer vruchtbaar zal zijn gloort om de hoek.
En hoe stom en irrationeel het ook is, het maakt dat er soms heel eventjes zo'n stemmetje in mijn hoofd zit. Dat ik nooit meer een leven in me zal voelen, nooit meer voor het eerst in die grote blauwe baby ogen zal kijken en dat gevoel erbij zal hebben. Nooit meer een kleintje van mezelf zal hebben.
Het is maar soms en gelukkig nooit lang. Maar toch, het is er nu wel, terwijl het er niet was toen de mogelijkheid er nog wel was.
Kan me dus prima voorstellen dat iemand die onvruchtbaar is op jongere leeftijd dat zelfs sterker voelt, ondanks weten dat het beter is. Ondanks weten dat het goed is zo.
Sterkte!
Ik ben onvruchtbaarquote:
[..]
Ja sorry, het was voor mij nog steeds niet duidelijk of ze nou echt onvruchtbaar was of niet. Ik dacht van niet namelijk
Ahh okay. Sterkte meidquote:
Je bedoelt dat je veel verse ouders kent?quote:
[..]
Desondanks ben ik er wel erg dankbaar voor...
Ik denk dat ik wel af en toe kom ventileren... In mijn omgeving speelt dit nu heel erg veel en het is gewoon af en toe een beetje lastig
Zo ja: dat is knap lastig, want die hebben het doorgaans alleen over het ouderschap en hun kind, over opvoeding en zo. En dan duwen ze die baby in je armen om te laten ervaren hoe schattig het is.
Kun je die mensen niet een beetje ontlopen tot hun roze wolk vervaagd is?
Je kan er alsnog aan denken bewust.. dan houdt het je wel een beetje tegen.quote:
[..]
Die nadelen vallen allemaal weg als je een kinderwens hebt denk ik.
Ik wil bvb van gevoel ook wel kinderen (later! Maar soms nu al die drang) (ben 20 :’) ) Maar ik denk zoveel mogelijk al aan de nadelen ervan..
Ja wat moet TS dan doen volgens jouquote:
[..]
Pff, ik hoop niet dat jij al je vriend(inn)en zo 'moed inpraat'. Je miskent/bagatelliseert daarmee nogal haar gevoelens. (dit doen mensen ook wel eens bij singles. Diep gemis aan een partner en dan horen dat er ook voordelen aan alleen zijn zitten
Wat helpt haar dan?
Daaraan denken kan wel degelijk helpen. Ik zeg ook niet dat het altijd werkt maar is een optie en ik bagatelliseer absoluut niet ermee haar kinderwens. Het blijft erg zwaar, maar je kan tenminste proberen om controle over je gedachten en kinderwens te hebben toch?
En als dat niet lukt is het niet erg. Voor iedereen werkt wat anders. Maar TS opent dit topic voor begrip en ik neem aan wat te doen met haar gevoelens hierover.
Alsof alleen “sterkte” zeggen haar beter laat voelen.
Als je psychisch en fysiek gezond bent is het juist voordelig om als vrouw zo jong kinderen te krijgen. Mits je een vaste partner hebt en geen financiële problemen.quote:
[..]
Je kan er alsnog aan denken bewust.. dan houdt het je wel een beetje tegen.
Ik wil bvb van gevoel ook wel kinderen (later! Maar soms nu al die drang) (ben 20 :’) ) Maar ik denk zoveel mogelijk al aan de nadelen ervan..
Biologisch gezien is dit je hoogtepunt. Maatschappelijk is een ander verhaal.
Echt joh? Ja maatschappelijk is dit beslist niet mijn hoogtepuntquote:
[..]
Als je psychisch en fysiek gezond bent is het juist voordelig om als vrouw zo jong kinderen te krijgen. Mits je een vaste partner hebt en geen financiële problemen.
Biologisch gezien is dit je hoogtepunt. Maatschappelijk is een ander verhaal.
100%Ja, serieus. Rond een jaar of 15 zijn de meeste vrouwen lichamelijk op hun hoogtepunt (gezond, fit, psychisch flexibel) als het om kinderen baren gaat en na hun 20e, 25e neemt de kans op complicaties toe. Alleen hebben wij besloten dat tienermoeders niet aanvaardbaar zijn en krijgen jonge moeders problemen met werk en opleiding. De meesten van 20 hebben geen vaste partner, geen geschikte woning en geen redelijk inkomen om een kind op te voeden.quote:
[..]
Echt joh? Ja maatschappelijk is dit beslist niet mijn hoogtepunt
Huh? Dat is toch juist tien jaar later, zo 30+ ofzo?quote:
na hun 20e, 25e neemt de kans op complicaties toe
Soms helpt het om beter niets te zeggenquote:
[..]
Ja wat moet TS dan doen volgens jou
Als TS mijn reacties vervelend is kan ze dat zelf aan mij aangeven.quote:
[..]
Soms helpt het om beter niets te zeggen
TS kent mij ook wel en weet dat ik niks slecht bedoel laat staan bagatelliseer wat zij heeft meegemaakt net als haar andere problemen waar ze tegenaan loopt.
Ik vind jouw reactie en houding persoonlijk helemaal nutteloos.
Stil zijn op een topic :’)
Ja hoor. Een meisje van 15 is lichamelijk nog niet helemaal volgroeid en psychisch zeker nog niet stabiel genoeg om moeder te worden in de huidige toestand tijd. Vanaf 35 neemt de kans op complicaties toe, maar zelfs dan is dat doorgaans nog niet zo ernstig dat vrouwen van die leeftijd zich allemaal ernstige zorgen moeten maken.quote:Op vrijdag 4 januari 2019 19:47 schreef Moneyfornothing1 het volgende:
[..]
Huh? Dat is toch juist tien jaar later, zo 30+ ofzo?
[ Bericht 0% gewijzigd door miss_sly op 04-01-2019 20:18:49 ]
Even geen ruzie uitlokken of iets dergelijks. We zijn er hier om TS te steunen en te helpen!quote:[..]
Ik mag hopen dat je je eigen advies niet opvolgt iigquote:
Weet je zeker dat je onvruchtbaar bent? Je kan het altijd gewoon proberen en dan heb je in ieder geval een poging gewaagd.
quote:
[..]
Ik mag hopen dat je je eigen advies niet opvolgt iig
Van proberen zit de kerk vol🤣quote:
[..]
Ik mag hopen dat je je eigen advies niet opvolgt iig
Nee, dan ben je al behoorlijk afgetakeld. Kijk maar naar hoe makkelijk je met 20 went aan nieuwe situaties, hoe flexibel je bent en hoeveel energie je hebt.quote:
[..]
Huh? Dat is toch juist tien jaar later, zo 30+ ofzo?
30+ heeft meer moeite met een hele nacht doorfeesten, dus ook met een baby die je van je nachtrust berooft. Een 20-er is daar veel beter tegen bestand.
Wat een onzin pen je hier allemaal neer.quote:
Onzin.quote:
[..]
Nee, dan ben je al behoorlijk afgetakeld. Kijk maar naar hoe makkelijk je met 20 went aan nieuwe situaties, hoe flexibel je bent en hoeveel energie je hebt.
30+ heeft meer moeite met een hele nacht doorfeesten, dus ook met een baby die je van je nachtrust berooft. Een 20-er is daar veel beter tegen bestand.
Vanaf 42 en ouder neemt het risico significant toe. Vanwege het feit dat de eicellen dan rap in kwaliteit achteruit gaan.quote:
[..]
Ja hoor. Een meisje van 15 is lichamelijk nog niet helemaal volgroeid en psychisch zeker nog niet stabiel genoeg om moeder te worden in de huidige toestand tijd. Vanaf 35 neemt de kans op complicaties toe, maar zelfs dan is dat doorgaans nog niet zo ernstig dat vrouwen van die leeftijd zich allemaal ernstige zorgen moeten maken.
Tussen 20 en 30 ben ik wel met je eens. Maar een meisje van 15 is geestelijk en lichamelijk net zo te jong als een vrouw van 45 te oud is. Het kan wel, maar is geen aanrader.quote:
[..]
Nee, dan ben je al behoorlijk afgetakeld. Kijk maar naar hoe makkelijk je met 20 went aan nieuwe situaties, hoe flexibel je bent en hoeveel energie je hebt.
30+ heeft meer moeite met een hele nacht doorfeesten, dus ook met een baby die je van je nachtrust berooft. Een 20-er is daar veel beter tegen bestand.
Ontopic: dit lijkt me een lastig op te lossen probleem Cots. Alle adviezen die ik heb zijn dooddoeners, dus ik hou ze maar voor me.
Nou heftig is het niet, het zijn gewoon stomme gedachten die heel soms spelen.quote:
[..]
Ik kan me voorstellen dat het heftige momenten voor je zijn... Een soort nu of nooit?
Sterkte!
Zo moet je nooit denken over jezelf.quote:
Dank jullie wel
En omdat ik meerdere aandoeningen heb (psychiatrisch) is het gewoon op zijn zachts gezegd onverantwoord om kinderen te nemen. Zoals hierboven gezegd is, ik kan amper voor mezelf zorgen.
Niet geheel waar. Je bent wat te vroeg. Onder de 16 is de kans op complicaties ook groter namelijk.quote:
[..]
Ja, serieus. Rond een jaar of 15 zijn de meeste vrouwen lichamelijk op hun hoogtepunt (gezond, fit, psychisch flexibel) als het om kinderen baren gaat en na hun 20e, 25e neemt de kans op complicaties toe. Alleen hebben wij besloten dat tienermoeders niet aanvaardbaar zijn en krijgen jonge moeders problemen met werk en opleiding. De meesten van 20 hebben geen vaste partner, geen geschikte woning en geen redelijk inkomen om een kind op te voeden.
Tussen de 17 en de 25, dat is biologisch gezien het gunstigste. Maar pas na de 35 komen er weer langzaam complicaties om de hoek kijken, nou ja mogelijke complicaties.
Ik noem maar wat hoor, het is lastig in te schatten of dat juist voldoening of extra gevoel van gemis zal opleveren.
Als dat realistisch is, is dat wel gezonder. De wereld is vol mensen als TS die niet zo denken en daardoor een gevaar voor zichzelf en hun ogeving zijn, waaronder hun eigen kinderen, die, als ze het overleven, hun trauma's weer doorgeven aan hun kinderen.quote:
[..]
Zo moet je nooit denken over jezelf.
quote:
[..]
Ja, serieus. Rond een jaar of 15 zijn de meeste vrouwen lichamelijk op hun hoogtepunt (gezond, fit, psychisch flexibel) als het om kinderen baren gaat en na hun 20e, 25e neemt de kans op complicaties toe. Alleen hebben wij besloten dat tienermoeders niet aanvaardbaar zijn en krijgen jonge moeders problemen met werk en opleiding. De meesten van 20 hebben geen vaste partner, geen geschikte woning en geen redelijk inkomen om een kind op te voeden.
quote:Voor een vrouw is het biologisch gezien het best om een kind te krijgen tussen 20 en 25 jaar. Dan is een vrouw het meest vruchtbaar en is het lichaam volgroeid.
Ben blij dat jij het zo verteld en jammer dat andere vrouwen maar blijven fokken bij 6 mannen zonder werk etc.quote:
Dank jullie wel
En omdat ik meerdere aandoeningen heb (psychiatrisch) is het gewoon op zijn zachts gezegd onverantwoord om kinderen te nemen. Zoals hierboven gezegd is, ik kan amper voor mezelf zorgen.
Denk dat dat lastig is. Wie wil zijn kind onder de hoede van een "gekkie" laten? En als je niet van pedofilie beschuldigd wilt worden mag je die kinderen niet eens aanraken, laat staan knuffelen, ook niet troostend (geldt voor alle volwassenen).quote:
Is er niet een tussen"oplossing" mogelijk, zodat je wel af en toe kinderen om je heen kunt hebben en daar van kunt genieten? Vrijwillige voorlezer worden in de bibliotheek. in een speeltuin in de buurt helpen. logeren bij vrienden met kinderen zodat je bijv wel voor de kinderen kunt zorgen, uit bed kan halen ect terwijl je je geen zorgen hoeft te maken omdat je niet alleen bent?
Ik noem maar wat hoor, het is lastig in te schatten of dat juist voldoening of extra gevoel van gemis zal opleveren.
Dat nog los van het feit dat TS redelijk labiel schijnt te zijn: je weet niet of TS op afspraken kan komen en een psychose ligt altijd om de hoek.
Als je goed leest beschrijf ik juist allemaal opties waarbij ts wel met kinderen bezig kan zijn maar ze niet zelfstandig onder haar hoede heeft. Naar een voorleesuurtje komen kinderen met hun ouders, en met psychische problemen kun je prima voorlezen lijkt mequote:
[..]
Denk dat dat lastig is. Wie wil zijn kind onder de hoede van een "gekkie" laten? En als je niet van pedofilie beschuldigd wilt worden mag je die kinderen niet eens aanraken, laat staan knuffelen, ook niet troostend (geldt voor alle volwassenen).
Dat nog los van het feit dat TS redelijk labiel schijnt te zijn: je weet niet of TS op afspraken kan komen en een psychose ligt altijd om de hoek.
. Ook als je gaat helpen in een speeltuin doe je dat met andere medewerkers en zijn de ouders er ook gewoon bij. En het zorgen voor kinderen van vrienden terwijl je vrienden er zelf ook zijn (en een keer lekker kunnen uitslapen ofzo) is toch ook gewoon prima.Iemand met psychische problemen is niet ineens een pedofiel of levensgevaarlijk
, gaat ook niet met willekeurige kinderen lopen knuffelen en moet ook gewoon een VOG aanleveren net als ieder ander.Maar mensen mogen ook mensen zijn, en fouten maken. Iemand kan jarenlang ellendig en gebroken leven, en daarna herstellen.quote:
[..]
Als dat realistisch is, is dat wel gezonder. De wereld is vol mensen als TS die niet zo denken en daardoor een gevaar voor zichzelf en hun ogeving zijn, waaronder hun eigen kinderen, die, als ze het overleven, hun trauma's weer doorgeven aan hun kinderen.
Ligt aan de vrouw. Ze worden steeds jonger volwassen (eerste menstruatie op steeds jongere leeftijd) ook.quote:
[..]
Niet geheel waar. Je bent wat te vroeg. Onder de 16 is de kans op complicaties ook groter namelijk.
Tussen de 17 en de 25, dat is biologisch gezien het gunstigste. Maar pas na de 35 komen er weer langzaam complicaties om de hoek kijken, nou ja mogelijke complicaties.
In elk geval schijnt het na je 25 af te nemen, dus als je twee drie koters wil is het handig om op je twintigste of nog jonger te beginnen, en dat was mijn punt: de maatschappij is niet ingericht op vrouwen die in die biologisch optimale periode in hun leven kinderen op de wereld zetten.
Zeker nu velen een vaste relatie uitstellen tot rond hun dertigste wringt dat steeds meer. De maatschappelijk gunstigste periode ligt eerder bij 35+ (vaste partner, eigen huis, redelijk inkomen, studie afgerond en vaste baan, voldoende reserves opgebouwd, gunstige tijd om part-time te gaan werken omdat je ook dan nog van het inkomen rond kunt komen). Als het biolosch goed mogelijk was denk ik zelfs dat velen zouden kiezen voor kinderen ná hun pensioen.
Ja kan. Wel jammer van alle levens die dan al verwoest zijn.quote:
[..]
Maar mensen mogen ook mensen zijn, en fouten maken. Iemand kan jarenlang ellendig en gebroken leven, en daarna herstellen.
Of ze daar psychisch klaar voor is, dat is iets anders.
En boven de 30-35 komen er meer genetische foutjes voor (de eitjes worden oud), niet perse complicaties bij de bevalling.
Maar qua psyche en maatschappij is het voor de 30+ moeder makkelijker.
Wel weer zwaarder qua gebroken nachten!
Maar puur bioligosch klopt het wel wat ze zeggen.
Waarom? En na je 20e ben je minder sterk ofzo?quote:
Een meisje van rond de 16 tem 20 is puur lichamelijk gezien het sterktste om te bevallen met de minste complicaties!
Dat wil ik even benadrukken n.a.v. de rest van mijn reactie. Anders krijg je er misschien zo'n "stel-je-niet-aan" idee bij. En een aansteller ben je zeker niet.
Het klinkt daarom misschien tegenstrijdig als ik nu zeg dat je toch het beste kan proberen om het wat luchtiger en positiever te zien.
Voel je niet schuldig als dat niet meteen lukt en nog steeds last hebt van het verdriet en rotgevoelens, want dat je het zo voelt, is normaal.
Maar het kan je wel kracht geven door te bedenken dat zoveel vrouwen het niet lukt om zelf een kindje te krijgen, maar wel een goede moederfiguur kunnen zijn. Bijvoorbeeld voor een adoptiekind of voor een neefje of nichtje of zoiets. Er zijn ook genoeg juffrouwen op scholen die voor de kinderen veel meer als moederfiguur fungeren als de biologische moeders. Dat jij onvruchtbaar bent betekent totaal niet dat je een greintje minder waard bent dan vrouwen die wel kinderen kunnen krijgen.
Forceer de negatieve gedachten en laat ze er gewoon zijn, anders werkt het alleen maar averechts. Maar probeer de positieve gedachten ook toe te laten
Ja.quote:
[..]
Waarom? En na je 20e ben je minder sterk ofzo?
Wat niet wil zeggen dat je dan zwak bent. Je bent gewoon minder sterk
Het gevoel wat je hebt is heel normaal, je bent gemaakt om je voort te planten en je lichaam eist dat bijna van jou op. Ik kan het helaas niet beter voor je maken, maar je meot een manier vinden hier mee om te gaan.