R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Hallo, ik zit met een probleem. Ik ben 15 jaar en ben zondag seksueel geïntimideerd (weet niet zeker of je dit zo noemt) door een man van ongeveer 27.
Ik liep over straat toen mijn lip ineens begon te bloeden. Die man waar ik het over heb reed voorbij en zag dat, hij stopte en gaf me een tissue. Nadat hij die gegeven had reed hij weg, maar na een minuut kwam hij weer terug. Hij vroeg waar ik naartoe moest, dus ik zei dat ik naar het ziekenhuis ging omdat ik daar een afspraak had.
Hij heeft me een aantal keer gevraagd of het ging, waarop ik ja antwoordde. Hij zei dat hij me naar het ziekenhuis zou brengen ‘omdat het zo koud en zo ver lopen is’. Ik heb hem een paar keer gezegd dat het niet hoefde en dat ik het prima zelf kon. Daar was hij het niet mee eens, dus dwong hij me om in zijn auto te gaan zitten. Na flink tegenstribbelen is het hem toch gelukt om me in zijn auto te krijgen.
Het was een rit van 10 minuten en die rit was de engste van mijn leven, ik was doodsbang en zat verstijfd van angst naast hem. Hij bleef me voortdurend complimenten gegeven over mijn uiterlijk en mijn lach, wat ik al niet fijn vond. Tijdens het rijden legde hij de hele tijd zijn hand op mijn dij. Ook heeft hij me een keer gekust.
Toen we bij het ziekenhuis waren liet hij me uitstappen (de deuren zaten eerst nog op slot) en reed hij achteruit, weg van mij. Ik liep naar binnen, trillend op m’n benen van angst en compleet overstuur. Ik ben uiteindelijk wel naar de afspraak gegaan, maar ik heb er niet veel van meegekregen.
Toen ik na een uur weer klaar was in het ziekenhuis wilde ik naar buiten lopen, tot ik zijn auto zag staan. Ik besefte me dat hij de hele tijd op me had staan wachten. Ik werd weer doodsbang, ik wilde hem niet opnieuw tegenkomen. 5 minuten later bedacht ik me dat ik via de achterkant naar buiten kon, dat deed ik dus ook.
Het zou een wandeling van 25 minuten worden naar huis, maar tot het winkelcentrum was het 5 minuten. Ik ben daarheen gerend en heb mezelf laten vallen op de grond. Ik was uitgeput, maar ik wist dat ik niet daar kon blijven. Ik ben dus snel naar huis gelopen, waar ik meteen ging douchen. Ik voelde me vies.
Nu zijn we inmiddels 2 dagen verder en weet ik niet wat ik moet doen. Ik ben er ziek van, maar ik heb toetsweek en kan dus niet thuis blijven. Ik kan mijn ouders hier niks over vertellen om privé redenen en ik weet niet of aangifte doen zin heeft.
[ Bericht 0% gewijzigd door toekomstigverpleegkundige op 27-11-2018 13:27:53 ]
Ik liep over straat toen mijn lip ineens begon te bloeden. Die man waar ik het over heb reed voorbij en zag dat, hij stopte en gaf me een tissue. Nadat hij die gegeven had reed hij weg, maar na een minuut kwam hij weer terug. Hij vroeg waar ik naartoe moest, dus ik zei dat ik naar het ziekenhuis ging omdat ik daar een afspraak had.
Hij heeft me een aantal keer gevraagd of het ging, waarop ik ja antwoordde. Hij zei dat hij me naar het ziekenhuis zou brengen ‘omdat het zo koud en zo ver lopen is’. Ik heb hem een paar keer gezegd dat het niet hoefde en dat ik het prima zelf kon. Daar was hij het niet mee eens, dus dwong hij me om in zijn auto te gaan zitten. Na flink tegenstribbelen is het hem toch gelukt om me in zijn auto te krijgen.
Het was een rit van 10 minuten en die rit was de engste van mijn leven, ik was doodsbang en zat verstijfd van angst naast hem. Hij bleef me voortdurend complimenten gegeven over mijn uiterlijk en mijn lach, wat ik al niet fijn vond. Tijdens het rijden legde hij de hele tijd zijn hand op mijn dij. Ook heeft hij me een keer gekust.
Toen we bij het ziekenhuis waren liet hij me uitstappen (de deuren zaten eerst nog op slot) en reed hij achteruit, weg van mij. Ik liep naar binnen, trillend op m’n benen van angst en compleet overstuur. Ik ben uiteindelijk wel naar de afspraak gegaan, maar ik heb er niet veel van meegekregen.
Toen ik na een uur weer klaar was in het ziekenhuis wilde ik naar buiten lopen, tot ik zijn auto zag staan. Ik besefte me dat hij de hele tijd op me had staan wachten. Ik werd weer doodsbang, ik wilde hem niet opnieuw tegenkomen. 5 minuten later bedacht ik me dat ik via de achterkant naar buiten kon, dat deed ik dus ook.
Het zou een wandeling van 25 minuten worden naar huis, maar tot het winkelcentrum was het 5 minuten. Ik ben daarheen gerend en heb mezelf laten vallen op de grond. Ik was uitgeput, maar ik wist dat ik niet daar kon blijven. Ik ben dus snel naar huis gelopen, waar ik meteen ging douchen. Ik voelde me vies.
Nu zijn we inmiddels 2 dagen verder en weet ik niet wat ik moet doen. Ik ben er ziek van, maar ik heb toetsweek en kan dus niet thuis blijven. Ik kan mijn ouders hier niks over vertellen om privé redenen en ik weet niet of aangifte doen zin heeft.
[ Bericht 0% gewijzigd door toekomstigverpleegkundige op 27-11-2018 13:27:53 ]
Bah wat naar. Uit je verhaal maak ik geen seksuele intimidatie op (misschien heb je dat weggelaten?), maar jou tegen je zin meenemen is ontvoering en strafbaar. Ik zou zeker met je ouders gaan praten of anders een andere volwassene die je vertrouwt. Dan kun je samen aangifte doen.
In je andere topic zit je in 4 Havo. Hier zeg je dat je 14 bent? Hoe krijg je dat voor elkaar...?
Hoe heeft hij je in zijn auto gekregen? Wat gebeurde er toen je je in het winkelcentrum op de grond liet vallen..?
Welke privé redenen dan, dat je het niet tegen je ouders kunt vertellen? Ik zou dit juíst tegen mijn ouders vertellen.
Hoe heeft hij je in zijn auto gekregen? Wat gebeurde er toen je je in het winkelcentrum op de grond liet vallen..?
Welke privé redenen dan, dat je het niet tegen je ouders kunt vertellen? Ik zou dit juíst tegen mijn ouders vertellen.
Breitling - Instruments for Professionals
Oke, is dat opgelost, maar, vul het verhaal eens aan? Je werd tegen je zin in een auto geduwd door een man en niemand die dat zag en/of daar op reageerde? en die man stopte omdat je lip begon te bloeden? en dat zag hij vanuit de auto en je bloedlip is de reden dat hij stopte?quote:
Breitling - Instruments for Professionals
Je bent aangerand toen hij aan je zat. Ik zou toch aangifte doen. Heb je zijn kenteken gezien? Wat voor auto had hij? Kun je zijn uiterlijk beschrijven?
Sterkte!
Sterkte!
Ik vind het een wat warrig verhaal, maar toch even een reactie.
Je hebt als het goed is een duidelijk signalement van de man in kwestie, je weet in welke auto hij rijdt, hij heeft lang staan wachten bij het ziekenhuis dus er moeten getuigen zijn die zijn auto ook hebben gezien. Ik zou dan ook zeker aangifte doen met al deze gegevens, al is het alleen al om te voorkomen dat deze man weer zoiets doet en/of verder gaat.
Verder zou ik het zeker wel met je ouders bespreekbaar maken en hier niet alleen mee rond blijven lopen, zorg dat je hulp krijgt in het verwerken hiervan want het is niet niks.
Je hebt als het goed is een duidelijk signalement van de man in kwestie, je weet in welke auto hij rijdt, hij heeft lang staan wachten bij het ziekenhuis dus er moeten getuigen zijn die zijn auto ook hebben gezien. Ik zou dan ook zeker aangifte doen met al deze gegevens, al is het alleen al om te voorkomen dat deze man weer zoiets doet en/of verder gaat.
Verder zou ik het zeker wel met je ouders bespreekbaar maken en hier niet alleen mee rond blijven lopen, zorg dat je hulp krijgt in het verwerken hiervan want het is niet niks.
Probeer het verhaal toch te delen. Is het niet bij jouw ouders dan mogelijk bij een vriendin, buurvrouw, tante of wie dan ook? Ook zijn er vertrouwenspersonen op elke school die beroepsgeheim hebben, zij mogen jouw verhaal dus niet delen met anderen. Ook is er de mogelijkheid voor een wijkcoach. Blijf er iig niet alleen mee zitten!
'Correct me if i'm wrong, for I'll be quite thankful for the lesson learned.' - Author unknown, 1987
Even serieuus. Of dit verhaal waar is of niet weet ik niet. Kritiek waarop een meisje of vrouw in een auto stapt is wat simpel. Sommige mensen verstijfen gewoon bij pure angst.
Als het verhaal waar is TS zou ik er wel met iemand over praten die je vertrouwt. Aangifte ook. Al is het alleen al omdat hij het waarschijnlijk vaker doet en dit in de toekomst een zaak sterker maakt.
Als het verhaal waar is TS zou ik er wel met iemand over praten die je vertrouwt. Aangifte ook. Al is het alleen al omdat hij het waarschijnlijk vaker doet en dit in de toekomst een zaak sterker maakt.
Lijkt mij voldoende om de man eens wat uit te laten leggen op het politieburo. als het verhaal waar is.quote:Op dinsdag 27 november 2018 13:21 schreef toekomstigverpleegkundige het volgende:
Tijdens het rijden legde hij de hele tijd zijn hand op mijn dij. Ook heeft hij me een keer gekust.
Mijn beste vriendin vroeger stapte een keer uit de bus op weg naar huis. Bij dezelfde halte stapte een vent uit die een praatje begon... Ze was verlegen en wat bangig dus gaf wel wat antwoorden.
So far niks vreemds nog, totdat hij haar hand pakte en zei dat die wel met haar mee zou lopen.... Dit heeft die op zo'n intimiderende manier gedaan dat zij dus dat stuk, zon 10 minuten met hem hand in hand naar huis is gelopen..... Hij zei ook als we bij je huis zijn dan laat ik je weer los... Dit heeft die ook gedaan.
Dit verzin je niet he... En waarom trekt ze haar niet weg, rent ze niet weg. word ze boos, gaat schreeuwen etc? Pure angst.
So far niks vreemds nog, totdat hij haar hand pakte en zei dat die wel met haar mee zou lopen.... Dit heeft die op zo'n intimiderende manier gedaan dat zij dus dat stuk, zon 10 minuten met hem hand in hand naar huis is gelopen..... Hij zei ook als we bij je huis zijn dan laat ik je weer los... Dit heeft die ook gedaan.
Dit verzin je niet he... En waarom trekt ze haar niet weg, rent ze niet weg. word ze boos, gaat schreeuwen etc? Pure angst.
Maar wat maakt het eigenlijk uit als dit verhaal niet waar zou zijn? Dat is alleen maar beter toch, want dan is er niemand aangerand, wel zo fijn. Er wordt ook helemaal niemand specifiek beschuldigd, geen naam, geen signalement, niks wat kan leiden naar de man in kwestie, dus er is ook geen zwartmakerij. Dat wordt anders als er aangifte gedaan wordt van iets dat niet voorgevallen is, maar zover is de TS helemaal niet. Ik lees een verhaal van een meisje die zich afvraagt wtf er nou eigenlijk helemaal gebeurd is. Die pas later doorhad dat er dingen tegen haar zin gebeurden, nu niet weet wat ze moet doen en geen hulp durft te vragen aan ouders/bekenden. Zich misschien ook heel erg schaamt, want de reacties zijn meteen van je stapt toch niet bij een vreemde in de auto? Bang om uit te moeten leggen hoe het gebeurd kan zijn? Bang voor teleurstelling bij de ouders, want we hebben je altijd verteld dat je niet bij vreemden instapt? En ja, dit is helaas ook deels hoe ik was toen ik die leeftijd had, dus ik kan me zo voorstellen hoe dit kan gebeuren.
Ik heb soms ook het idee dat mensen heel hard roepen dat het waarschijnlijk niet waar is als een soort van disclaimer. Dat als het dan een trol is die stiekem lacht om alle serieuze reacties, dat ze dan zeg maar hebben laten zien dat ze heus wel wisten dat het niet waar was ofzo.
In elk geval, TS, als je het echt niet wilt vertellen aan je ouders, zijn er dan misschien andere volwassenen die je het wel durft toe te vertrouwen? Oma of opa, of misschien de ouders van een vriendin? Ik denk dat het belangrijk is niet te lang te wachten als je eventueel aangifte wilt doen. In elk geval succes en sterkte!
Ik heb soms ook het idee dat mensen heel hard roepen dat het waarschijnlijk niet waar is als een soort van disclaimer. Dat als het dan een trol is die stiekem lacht om alle serieuze reacties, dat ze dan zeg maar hebben laten zien dat ze heus wel wisten dat het niet waar was ofzo.
In elk geval, TS, als je het echt niet wilt vertellen aan je ouders, zijn er dan misschien andere volwassenen die je het wel durft toe te vertrouwen? Oma of opa, of misschien de ouders van een vriendin? Ik denk dat het belangrijk is niet te lang te wachten als je eventueel aangifte wilt doen. In elk geval succes en sterkte!
Dus een man neemt een minderjarig meisje tegen haar wil mee in zijn auto, legt zijn hand op haar been en zoent haar. Wacht haar vervolgens ook nog op op de plek waar hij haar heeft afgezet?
Ik denk dat de politie heel graag signalement van man en auto wil weten.
Ik denk dat de politie heel graag signalement van man en auto wil weten.
The love you take is equal to the love you make.
Mooi gezegd, maar die twijfel kun je blijven houden en is misschien niet de beste richtlijn om wel of niet aangifte te doen. Niet optimaal qua toetsingsmiddel, al is dat wel een beetje wat de politie als taak heeft. In het takenpakket zit echter ook signaleren en waarschuwen en daar zou een melding (verschilt van aangifte) mbt dit voorval dus goed in kunnen passen.quote:Op dinsdag 27 november 2018 15:46 schreef Polenbatser het volgende:
Maar wat maakt het eigenlijk uit als dit verhaal niet waar zou zijn? Dat is alleen maar beter toch, want dan is er niemand aangerand, wel zo fijn. Er wordt ook helemaal niemand specifiek beschuldigd, geen naam, geen signalement, niks wat kan leiden naar de man in kwestie, dus er is ook geen zwartmakerij. Dat wordt anders als er aangifte gedaan wordt van iets dat niet voorgevallen is, maar zover is de TS helemaal niet. Ik lees een verhaal van een meisje die zich afvraagt wtf er nou eigenlijk helemaal gebeurd is. Die pas later doorhad dat er dingen tegen haar zin gebeurden, nu niet weet wat ze moet doen en geen hulp durft te vragen aan ouders/bekenden. Zich misschien ook heel erg schaamt, want de reacties zijn meteen van je stapt toch niet bij een vreemde in de auto? Bang om uit te moeten leggen hoe het gebeurd kan zijn? Bang voor teleurstelling bij de ouders, want we hebben je altijd verteld dat je niet bij vreemden instapt? En ja, dit is helaas ook deels hoe ik was toen ik die leeftijd had, dus ik kan me zo voorstellen hoe dit kan gebeuren.
Of het nou wel of geen seksuele intimidatie was, ts voelt zich er niet ok mee (wat niet abnormaal is) en daar moet sowieso, politie of niet, iets mee gedaan worden ja. Echter blijft de minderjarige leeftijd onveranderd een factor in zo een situatie, daar bestaat ook juridisch geen twijfel over lijkt me en dan is melding doen toch wel wenselijk, ongeacht je twijfels.
Ik snap je reactie niet helemaal over de twijfels (van mij, of die van TS zelf over wat er nou is gebeurd?), maar ben het met je eens dat het wenselijk is dat er iets mee gedaan wordt. Naar de politie lijkt me een goede stap, melding of aangifte maakt dan niet eens echt uit, maar ze moet daar niet in haar ééntje heen lijkt me. Kan wel, maar dan wordt het een nog groter ding dan het al is. Vandaar dat ze toch iemand in vertrouwen zou kunnen nemen en dat die meegaat e.d.quote:
[..]
Mooi gezegd, maar die twijfel kun je blijven houden en is misschien niet de beste richtlijn om wel of niet aangifte te doen. Niet optimaal qua toetsingsmiddel, al is dat wel een beetje wat de politie als taak heeft. In het takenpakket zit echter ook signaleren en waarschuwen en daar zou een melding (verschilt van aangifte) mbt dit voorval dus goed in kunnen passen.
Of het nou wel of geen seksuele intimidatie was, ts voelt zich er niet ok mee (wat niet abnormaal is) en daar moet sowieso, politie of niet, iets mee gedaan worden ja. Echter blijft de minderjarige leeftijd onveranderd een factor in zo een situatie, daar bestaat ook juridisch geen twijfel over lijkt me en dan is melding doen toch wel wenselijk, ongeacht je twijfels.
Ik dacht dat je bedoelde dat ts zou twijfelen over wat er nou precies gebeurt zou zijn. Iets wat wel vaker voorkomt en nou net een van die dingen is waardoor veel mensen denk ik geen melding of aangifte doen. Bij minderjarigen speelt de grenslijn zich nu eenmaal anders af, waardoor het minder belangrijk is of dit seksueel bedoeld was ja of te nee en hier sowieso voldoende aanleiding lijkt te zijn om melding van te maken. Dit kan online tegenwoordig, ts hoeft niet meteen naar het politiebureau.quote:
[..]
Ik snap je reactie niet helemaal over de twijfels (van mij, of die van TS zelf over wat er nou is gebeurd?), maar ben het met je eens dat het wenselijk is dat er iets mee gedaan wordt. Naar de politie lijkt me een goede stap, melding of aangifte maakt dan niet eens echt uit, maar ze moet daar niet in haar ééntje heen lijkt me. Kan wel, maar dan wordt het een nog groter ding dan het al is. Vandaar dat ze toch iemand in vertrouwen zou kunnen nemen en dat die meegaat e.d.
Ok, dat was inderdaad wat ik bedoelde, en ook twijfel over of ze wel genoeg signalen heeft afgegeven dat het niet ok is e.d. (weet niet of dat van toepassing is op TS, maar dat soort twijfel komt ook vaak voor.) Ben het met je eens verder, was alleen nu zelf in de war hoe je bericht te lezen.quote:
[..]
Ik dacht dat je bedoelde dat ts zou twijfelen over wat er nou precies gebeurt zou zijn. Iets wat wel vaker voorkomt en nou net een van die dingen is waardoor veel mensen denk ik geen melding of aangifte doen. Bij minderjarigen speelt de grenslijn zich nu eenmaal anders af, waardoor het minder belangrijk is of dit seksueel bedoeld was ja of te nee en hier sowieso voldoende aanleiding lijkt te zijn om melding van te maken. Dit kan online tegenwoordig, ts hoeft niet meteen naar het politiebureau.
Mooi trouwens dat dat online kan en ze niet naar het bureau hoeft, maakt de stap toch wat makkelijker lijkt me.
Ik ben niet de helderste schrijver vandaag geloof ikquote:
[..]
Ok, dat was inderdaad wat ik bedoelde, en ook twijfel over of ze wel genoeg signalen heeft afgegeven dat het niet ok is e.d. (weet niet of dat van toepassing is op TS, maar dat soort twijfel komt ook vaak voor.) Ben het met je eens verder, was alleen nu zelf in de war hoe je bericht te lezen.
Mooi trouwens dat dat online kan en ze niet naar het bureau hoeft, maakt de stap toch wat makkelijker lijkt me.
Sorry.Daar doelde ik ook op ja en dat zijn op zich ook geen slechte overwegingen, tot het (zeker <16 ) minderjarigen betreft. Dat betekent dat niet het verwerende of gebrek aan verwerende gedrag leidend is, maar dat ts onder de 16 is al voldoende aanleiding geeft. Die leeftijdsgrens is met reden ingesteld met het oog op een zekere ontwikkeling die bijdraagt aan de manier van (kunnen) reageren op dergelijk gedrag en die dan vaak nog niet voldoende ontwikkeld zou (kunnen) zijn.
Als volwassene wordt je geacht daar enigszins rekening mee te (kunnen) houden, omdat je brein simpelweg inmiddels daar beter toe in staat zou moeten zijn.
wat is de reden dat je het niet aan je ouders wil vertellen? dat snap ik niet helemaal..
wellicht dat je denkt dat je iets verkeerds gedaan hebt.. maar feit blijft dat je zo jong nog beinvloedbaar bent en je ouders juist kunnen helpen in dit soort situaties..
dus.. gewoon even voor gaan zitten.. vertellen... en samen een plan bedenken
wellicht dat je denkt dat je iets verkeerds gedaan hebt.. maar feit blijft dat je zo jong nog beinvloedbaar bent en je ouders juist kunnen helpen in dit soort situaties..
dus.. gewoon even voor gaan zitten.. vertellen... en samen een plan bedenken
Any previously enabled store events for this user, including notifications to other users, may fail to fire
Ook helemaal mee eens. Zeker op die jonge leeftijd doe je dingen uit angst dat het anders nog erger zou kunnen worden: maak hem niet boos, hou je stil, werk mee tot je veilig bent. Zelf als jong meisje vroeger ook vaker meegemaakt.quote:
Wat een nare discussie dit.
Zelf ben ik ook ooit een naïeve 15-jarige geweest en uit ervaring weet ik dat dit verhaal best waar zou kunnen zijn. Triest dat men er direct vanuit gaat dat het een trol is.
@TS: aangifte doen bij de politie. Die gast is raar.
Waar mannen meer een fight or flight reactie hebben, is er bij vrouwen de tend and befriend reactie. Vluchten of vechten is niet zo handig daar mannen vaak fysiek sneller en sterker zijn. Dus de beste kans om veilig uit een situatie te raken: hou je gedeisd, wek geen agressie op, zeg niets verkeerd,... Wacht tot je een kans hebt om veilig te ontsnappen.
Dit gebeurt in een reflex, dat is niet iets waar je bewust mee bezig bent. Achteraf sla je jezelf tegen je hoofd omdat je net zo goed had kunnen gillen of wat dan ook voor aandacht van anderen te trekken.
Zo een dingen gebeuren onverwacht, je reactie kan raar zijn.
Dus ts: praat erover!
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
Ik heb gisteren een soortgelijke situatie meegemaakt.
Ik had een afspraak in een andere stad, maar was veel te vroeg en moest even buiten wachten. Dus ik was aan het wachten en in de tussentijd op mijn mobiel bezig.
Stopte er een auto voor me. Hij vroeg of ik een adres zocht en ik zei nee, ik weet waar ik moet zijn, ben alleen even aan het wachten. Vroeg hij of ik zin had om even een drankje te doen samen en deed de passagiersstoel open
Ik zei nee, maar hij bleef zeuren om een drankje. Op een gegeven moment liet mijn verlovingsring zien en zei dat ik binnenkort ga trouwen, dus dat ik echt niet meega. Vroeg hij of ik het zeker wist (dat ik wilde trouwen)
Toen ben ik maar verder weg gaan staan en heb hem genegeerd. En na een tijdje reed hij weg.
Ik moet zeggen dat ik het ook een beetje eng vond en dan ben ik zelfs al een (zwangere) volwassen vrouw.
Ik ga er maar vanuit dat hij mijn zwangere buik niet heeft opgemerkt onder mijn dikke winterjas, anders zou zijn poging nog triester zijn geweest.
Maar goed, dit soort mensen zijn er en gebeuren gewoon. Jij moet er voor zorgen dat je niet instapt.
Ik had een afspraak in een andere stad, maar was veel te vroeg en moest even buiten wachten. Dus ik was aan het wachten en in de tussentijd op mijn mobiel bezig.
Stopte er een auto voor me. Hij vroeg of ik een adres zocht en ik zei nee, ik weet waar ik moet zijn, ben alleen even aan het wachten. Vroeg hij of ik zin had om even een drankje te doen samen en deed de passagiersstoel open
Ik zei nee, maar hij bleef zeuren om een drankje. Op een gegeven moment liet mijn verlovingsring zien en zei dat ik binnenkort ga trouwen, dus dat ik echt niet meega. Vroeg hij of ik het zeker wist (dat ik wilde trouwen)
Toen ben ik maar verder weg gaan staan en heb hem genegeerd. En na een tijdje reed hij weg.
Ik moet zeggen dat ik het ook een beetje eng vond en dan ben ik zelfs al een (zwangere) volwassen vrouw.
Ik ga er maar vanuit dat hij mijn zwangere buik niet heeft opgemerkt onder mijn dikke winterjas, anders zou zijn poging nog triester zijn geweest.
Maar goed, dit soort mensen zijn er en gebeuren gewoon. Jij moet er voor zorgen dat je niet instapt.
Zulke dingen komen helaas zo vaak voor. En dan is het hier gelukkig goed afgelopen.quote:
Ik heb gisteren een soortgelijke situatie meegemaakt.
Ik had een afspraak in een andere stad, maar was veel te vroeg en moest even buiten wachten. Dus ik was aan het wachten en in de tussentijd op mijn mobiel bezig.
Stopte er een auto voor me. Hij vroeg of ik een adres zocht en ik zei nee, ik weet waar ik moet zijn, ben alleen even aan het wachten. Vroeg hij of ik zin had om even een drankje te doen samen en deed de passagiersstoel open
Ik zei nee, maar hij bleef zeuren om een drankje. Op een gegeven moment liet mijn verlovingsring zien en zei dat ik binnenkort ga trouwen, dus dat ik echt niet meega. Vroeg hij of ik het zeker wist (dat ik wilde trouwen)
Toen ben ik maar verder weg gaan staan en heb hem genegeerd. En na een tijdje reed hij weg.
Ik moet zeggen dat ik het ook een beetje eng vond en dan ben ik zelfs al een (zwangere) volwassen vrouw.
Ik ga er maar vanuit dat hij mijn zwangere buik niet heeft opgemerkt onder mijn dikke winterjas, anders zou zijn poging nog triester zijn geweest.
Maar goed, dit soort mensen zijn er en gebeuren gewoon. Jij moet er voor zorgen dat je niet instapt.
TS, doe aangifte. Wat hij heeft gedaan, mag niet. En hij mag hier ook niet ongeschonden mee wegkomen. De volgende keer zet hij een stap verder omdat het deze keer goed afliep.
Je weet hoe hij eruit ziet, je weet hoe de auto eruit ziet, je weet hoe laat jullie waar hebben gereden. Doe alsjeblieft aangifte.
Protège moi de mes désirs.
Ik bleef even haken bij een spontane bloedlip.
Van een spontane bloedneus heb ik wel eens gehoord, maar een spontane bloedlip? Kan dat?
En geeft dat dan zoveel bloed dat je dat dan ook kan opmerken vanuit een passerende auto?
Van een spontane bloedneus heb ik wel eens gehoord, maar een spontane bloedlip? Kan dat?
En geeft dat dan zoveel bloed dat je dat dan ook kan opmerken vanuit een passerende auto?
I 'm not sure about an inner child, but I do have an inner idiot who surfaces every now and then.
Aangifte doen en alles vertellen. Kans is groot dat er bij het ziekenhuis camera's hingen zodat hij opgespoord kan worden.
|
|
