Ik lees over rekeningen, wij hebben voor Jewel ook een rekening geopend vlak na de geboorte en storten hier maandelijks geld op (gaan we ook voor Vlokje doen maar we komen er steeds niet aan toe om een rekening te openen). Daarnaast storten we hier het geld op dat door opa en oma wordt gespaard in een spaarpot, en wat wij hier thuis in de spaarpot sparen. Als ze later 18 is krijgt ze zelf toegang tot deze rekening en is het de bedoeling dat ze het geld gaat gebruiken voor nuttige zaken, zoals studie, rijbewijs, huisje, etc.
Tandjesleed, het is zo zielig voor die kleintjes zoveel last als ze ervan kunnen hebben. Bij Jewel beginnen de symptomen soms al maanden van tevoren voor mijn gevoel. Het overal op willen kauwen (en dus ook weer bijten), het kwijlen, hangerig en huilerig gedrag, diarree luiers. Nu roep ik ook alweer 2 maanden dat er kiesjes doorkomen, maar vooralsnog geen kies te zien dus toch niet denk ik
Nanuke, wat vervelend dat hij jammert en huilt in zijn slaap. Dat herken ik (gelukkig) niet, maar ik snap de lastige afweging van het wel of niet naar hem toe gaan. Soms werkt dat inderdaad juist averechts en willen ze dan juist helemaal niet meer slapen, maar het voelt dan ook zo verkeerd om niet te gaan als je denkt dat je kindje je wel nodig heeft. Moeilijk, ik zou willen dat ik tips voor je heb maar helaas
Stroop, lastig kan dat inderdaad zijn als je zwanger bent maar je oudste is nog te jong om dat te beseffen! Ook wij zijn na een lang medisch traject zwanger geworden van de 1e en hielden er rekening mee dat het weer zo lang zou duren bij de 2e. Wij begonnen dus weer met IVF toen Jewel nog geen 1 was, echter was het dit keer de 2e poging meteen raak
Met als gevolg dat Jewel nog maar 10 maanden toen ik weer zwanger was en er nu een kleine 19 maanden tussen mijn meiden zit. Heerlijk vind ik het om de interactie tussen ze te zien, nu Vlokje 4 maanden is en steeds meer reageert op Jewel (en andersom). Pittig is het echter ook, juist omdat Jewel nog zo jong is en niet altijd goed begrijpt dat ze onvoorzichtig of lomp is met/richting haar zusje. Tijdens de zwangerschap snapte ze het ook niet goed en trok ze vanaf het begin opeens heel veel naar vrouwlief, terwijl ze daarvoor juist naar mij trok. Ze heeft mijn zwangerschap dus wel als verandering aangevoeld, maar daardoor voelde ik kennelijk minder veilig en vertrouwd voor haar. Dat was heel moeilijk, nu nog steeds laat ze zich liever troosten door vrouwlief dan door mij maar dat trekt hopelijk wel weer een keer bij. Uiteindelijk ben ik blij dat ze kort op elkaar zitten en hoop ik dat ze heel veel aan elkaar gaan hebben
LDG, wat een heerlijke foto's van de Kapitein!
Franny, wat zielig van Y die zoveel pijn heeft van doorkomende kiesjes, hopelijk zijn ze snel door en voelt hij zich daarna weer goed!
Flav, knappe V dat hij aan de hand meeloopt!!
Selvaria, ik duim voor je dat het slapen in een peuterbedje helpt voor betere nachten! Hier heeft het wel geholpen destijds. Onze eigenwijze dreumes wilde met 15 maanden al niet meer in het ledikant en is op dat moment overgegaan op een peuterbedje. Vanaf dat moment ging het slapen gelukkig iets beter (al was het helaas niet zaligmakend).
Wij hebben ook getwijfeld tussen een eenpersoonsbed en een peuterbed, maar toen we Jewel in een eenpersoonsbed legden in de winkel vonden we dat er zo zielig uit zien dat we hebben gekozen voor een peuterbed, veel knusser inderdaad. Maar Jewel was nog maar 15 maanden, dus dat was ook wel echt een heul klein hummeltje in een heul groot bed. Jewel klimt er ook nooit zelf uit 's ochtends, blijft keurig liggen spelen tot wij haar komen halen. Heel soms dribbelt ze wel 's avonds uit bed om een knuffel uit de tipi tent te pakken om vervolgens zelf weer in bed te kruipen
FF, met 3 van zulke kleintjes kan ik mij voorstellen dat je dagen enorm pittig zijn, respect voor jou!
Ook ik maak mij wat zorgen om het slechter wordende weer en het niet zomaar meer even naar buiten kunnen. We hebben de afgelopen dagen zo'n beetje buiten geleefd. Baby zo onrustig dat ze alleen maar wilde slapen in de draagzak en Jewel met haar bijna-peuter-buien, we zijn dus elke dag naar het bos geweest waar Jewel lekker heeft kunnen spelen en Vlokje lekker heeft kunnen slapen. Anders was ik gillend gek geworden denk ik, dus ik vrees voor de dagen die komen gaan als het herfstweer eenmaal heeft doorgezet