quote:
Op vrijdag 28 september 2018 23:04 schreef Dolshoor het volgende:Hoi.
Ik heb aardig wat mannen gedate en na een hoop te hebben afgewezen en continu mijn interesse te hebben verloren, kom ik er steeds meer achter dat ik gewoon veel meer kritisch dan vroeger ben geworden. Mijn zelfvertrouwen is gegroeid en ik vermaak mij best goed als single. Ik kan er ook van genieten dat ik zonder jaloezie of gezeik lekker op Tinder kan zitten, en elke week ongeveer 2 verschillende mannen date. ( Ik doe wel rustiger aan want in de zomervakantie was ik echt losgeslagen met 6 verschillende per week, maar dat kan ik nu niet meer permitteren met mijn studie, en vind tijd voor mezelf of vrienden ook erg fijn!)
Ik wil niet zomaar meer in zee met een relatie gaan omdat mijn vrijheid dan word afgepakt, en die ene persoon moet dan wel echt helemaal geweldig zijn voordat ik mijn vrijheid wil opgeven.
Wauw, zoveel meer zelfvertrouwen, maar nog niet dat je je eigen grenzen aan kan blijven geven
quote:
Ik ben nu een tijdje een jongen aan het daten. Ik moet wel zeggen dat ik geen zin heb om met iemand exclusief te moeten daten. Ik ben namelijk gewoon een persoon die van veel aandacht houdt, en het vervelende is vaak, wanneer je iets met een jongen opbouwt het in mijn ogen vrij traag allemaal gaat. De jongen die ik nu date zie ik maar zo 1x per week. En ik ben iemand die het liefste iemand van het andere geslacht die ik leuk vind minimaal 4x per week ziet.. Opzich is het niet gek dat ik hem nog maar 1x per week zie want het is nog vrij pril.
Het komt er eigenlijk op neer dat ik pas een relatie wil ( dat ik de jongen super geschikt vind/ verliefd ben/ etc) én als ik de jongen minimaal 4x per week zie. Alleen is deze laatste eis van minimaal 4x per week een beetje raar, maar het is wel wat ik van mezelf ontdekt heb, en waar ik mij gelukkig bij voel. Ook al ben ik verliefd, en vind ik de jongen geweldig: als ik hem nog weinig zie wil ik gewoon een ander ernaast, en wil ik gewoon nog geen relatie/ exclusief voor elkaar zijn omdat ik dat anders te weinig aandacht van mannen vind. Ik hou gewoon van veel sex , knuffelen, en appjes per week, en 1 man in een prille fase geeft mij te weinig aandacht dan nog. En dat begrijp en snap ik en wil ook niet onder druk zetten, en gewoon de man waarmee ik date zijn eigen rustige tempo laten doen; maar dan is hij alleen niet genoeg voor mij. Alleen hoe leg je zoiets uit of moet ik dit voor mij houden?
Dat ligt eraan. Zoek je iemand die bij jou past, die jou echt kent en jou leuk vindt voor wie je bent, dan moet je misschien niet je mond over zoiets belangrijks voor jou houden.
Aan de andere kant kan de ander zich niet geheel onterecht af gaan vragen of je hem wel echt zo leuk vindt als je puur voor de cuddles+attention een ander erbij neemt. Het klinkt ergens ook een beetje alsof je hem af wil straffen, want als hij je (nog) niet voldoende kan geven, dat je dan genoodzaakt bent om het elders te zoeken. Dat zou iets kunnen zeggen over je zelfbeheersing en je loyaliteit. Of over je zelfvertrouwen als je hier niet eerlijk bent, want waarom gebruik maken van iemand als je toch twijfelt aan of hij echt op jou valt zoals je bent?
quote:
Stel de jongen vraagt: wil je een relatie met mij, dan is het toch gek om te antwoorden: nee de eis is dan om je minimaal 4x per week te zien dan... ( In mijn relatie ervaringen wilde meeste mannen mij zo vaak pas zien vanaf als je een jaar hebt... en ik ga niet een jaar wachten, liever dan meerdere mannen tot die tijd tegelijk en het geen relatie noemen, totdat hij het niet meer te benauwd vind om mij 4x per week sws te zien of om samen te wonen)
Je zou er slim aan doen om het niet op kwantiteit, maar op kwaliteit te beoordelen. Gezien de boys die je nu binnen een x aantal weken afserveert, zou het een slimmere tactiek lijken om het eerst gewoon eens een langer paar weken leuk te houden. Zolang er geen exclusiviteitswens uitgesproken is kun je doen alsof je neus bloed met een don't ask don't tell policy.
Moet je wel kunnen incasseren dat hij er mogelijk ook het nodige naast heeft en als het uitkomt je misschien niet meer je schattig enigszins onschuldige imago erop na kan houden..
quote:
Nu ik nog vrijheid heb, kan ik lekker blijven Tinderen ernaast. Ik wil gewoon geen man die een relatie wilt van <4 per week mij zien. Ik heb veel behoefte aan aandacht, en het liefste wil ik al huisje boompje beestje en samenwonen. Elke avond lekker samen slapen, etc.
Hardlopers zijn niet zelden doodlopers, daarnaast houdt je beter ook genoeg aandacht voor je studie zodat die master eerst af is voor je nachtelijks aan een vent vast geplakt zit.
quote:
En mannen komen zo traag op gang. Dus liever dan een jaar / 2 jaar het ''daten'' noemen, en andere mannen tegelijk erbij, totdat hij wil samenwonen en ik dan niet meer de andere mannen ernaast nodig heb, en het vanaf dan een relatie noem?
Nodig hebben valt in de categorie red flag. Beter is het gewoon ordinair willen en geen afhankelijkheidsdingetje.
Het lijkt me totaal afhankelijk van de man in kwestie of je samen besluit of het een relatie dan wel dating is.
quote:
Kan dit? Het pas een relatie noemen/ binden aan 1 persoon als hij klaar is om te gaan samenwonen en min. 4x per week mij te zien? ( Ik heb al zo 7 relaties gehad en ik merkte dat ik mij altijd begon te irriteren dat het zo lang duurde voordat ze zich ook goed voelde bij mij vaak zien/ of ook wilde gaan samenwonen, ik heb geen zin meer in die irritatie en het wachten... als ik single ben krijg ik wel genoeg aandacht en dan irriteer ik mij niet. Maar mijn doel is wel monogamie en huisje boompje beestje. )
Tuurlijk kan dat, maar dan moet je er wel duidelijk over zijn en iemand selecteren die er enigszins hetzelfde over denkt. Dat gaat niet als je per se die ene kerel wil of gewoon je ego wil laten strelen en je deze principes opzij zet. Je eigen keuze om te bepalen of het je echt menens is en wat je daar voor over hebt..