NJ, klinkt als een zware dag voor je vriendin. Ik voel me een beetje een kapotte plaat
, maar als ze zo moet huilen in bed en niet bij jullie, hou haar dan bij je. Is een draagdoek of draagzak een idee misschien? Dan beperkt het je veel minder dat ze steeds bij je is. Phi was in de eerste weken ‘s avonds vaak alleen stil als ik haar vasthield en liep. Op de bank zitten of samen liggen was brullen, ik moest blijven lopen. In bed leggen betekende ook dikke huils. Dus tja, dan maar lopenlopenlopen
Volgens mij zijn er meer hier die dat hadden. Supervermoeiend vond ik dat, maar minder vermoeiend dan steeds vergeefs proberen haar op bed te leggen.
Verder manipuleert ze niet, dat kan ze nog helemaal niet. Ze is blij dat je er bent, dat is iets anders.
LeSage, wat aandoenlijk van Mijm
Ai, Spees, wat sneu voor O
Dubbel inderdaad: je wil natuurlijk liever niet dat hij iets heeft, maar aan de andere kant kun je het dan wel aanpakken en kan iedereen zich dan beter gaan voelen. Wat een beer is het
Hopelijk geen al te uitgebreide garderobe in 56
?
Belle, wat knap! Ze worden dan zo rap groot ineens.
Phi pakt de laatste tijd de fles ineens heel goed. Als ik even wat langer weg moet, kan iedereen een fles geven en die drinkt ze (vrijwel) helemaal leeg. Flesjes van 120/4, dus kleintjes, maar ze doet het daar zeker een uur of drie/vier op, dus groot zat kennelijk. Technisch gezien kan ik dus gaan afbouwen, geloof ik, maar het komt maar niet van de grond. Ik keek er zo naar uit en nu het lijkt te kunnen, doe ik het niet. Niet eens bewust, overigens, maar ze drinkt maar een keer of 5/6 per dag en ‘s nachts slaapt ze. Daardoor voelt het minder belastend dan mijn oudste die op deze leeftijd 10-12 keer per dag kwam en ook veel langzamer dronk. En het gaat zo goed met alles, dat ik een soort ‘never change a winning team’-gevoel heb
Maar goed, ik val een beetje in herhaling met m’n bv-gedoetje, sorry