quote:
Op donderdag 1 september 2022 00:41 schreef Aisumasen het volgende:[..]
Haha je gaat Alex Turner de les lezen over songwriting, ja?
Dat soort details in zijn composities maken het toch juist. Je wilt toch dat dit soort dingen erin zitten. Net die ene twist die het ver boven ander soort liedjes laat uitstijgen. Het komt op mij zeer authentiek over, een meester in zijn vak aan het werk. Liedjes waarin telkens iets anders gaande is dan ik verwacht kan ik nog jaren iets in ontdekken, ook al kost het soms wat meer luister-inspanning. Dit liedje grijpt je gelijk (of niet, boeiend). Op het vorige album heb ik heel erg mijn best moeten doen (op 3 liedjes na) om enige schoonheid te ontdekken, maar uiteindelijk werd het langzaamaan hun beste werk.
Liedjes waarbij ik mijlenver hoor aankomen waar het heengaat geven me onmiddellijke bevrediging (om maar even in de stijl van jouw opening te blijven) en kan ik altijd opzetten. Dan ben ik ook zeker van lange halen snel thuis (om maar even…) want het ergert me bijvoorbeeld vreselijk dat ‘Snap Out Of It’ niet op de grondtoon eindigt. Toch ben ik dat soort liedjes sneller zat en hebben ze niet de tijdloze waarde zoals de liedjes van Alex Turner in de afgelopen jaren hebben.
En dat is juist door alle nuances die net even anders zijn. Alleen de allergrootste songwriters kunnen dit, zoals het op de opener van het nieuwe album ook weer zo knap is hoe hij weemoedige en toch geruststellende melodieën kan schrijven. McCartney is hier al 60 jaar een meester in, Marvin Gaye waar dit liedje duidelijk op is geïnspireerd (‘What’s Going On’ album) is nog zo’n voorbeeld. Maar ook qua instrumentatie, ik hoef niet continu gitaren en drums te horen.
En de individuele klasse van de bandleden is nog prima te horen. Statige baspartij van Nick met paar subtiele goedgeplaatste nootjes, Helders die gewoon doet wat hij moet doen ipv te overspelen zoals wel eens in het verleden (SIAS-album B-kant). Nee, ik zou nooit meer terug naar 2006 willen. Dat heb ik beleefd, dat is geweest, en je kunt die albums nog altijd opzetten. Een tijd met veel potentie wat eruit is gekomen op een niveau wat ik nooit en te nimmer had kunnen dromen toen. Mijn
favoriete album blijft ook voor altijd ‘Favourite Worst Nightmare’, maar dat is volledig gekleurd door herinneringen, en stiekem weet ik dat het niet langer hun
beste album is. Maar mijn favoriet blijft toch de beste...
Natuurlijk was het tof om Ritz weer eens live te horen afgelopen weekend, deze tour hebben ze de energie weer terug en het klonk zo veel beter dan die paar keer tijdens de al na een maand gedoemde TBH+C tour. Maar ik krijg daar niet meer hetzelfde gevoel bij als in 2005-2007. Dat is dan na een tijdje toch afgesloten, zeker als een band nog actief is en zo veel goede nieuwe dingen maakt. Ik had 'Tranquility Base Hotel + Casino' en de nieuwe muziek nooit willen inruilen voor een kopie van de beginjaren. 't is allemaal al gedaan door ze.
Mooie quote van Turner in de meest recente Big Issue:
“It’s quite mysterious, to me, right now, at this moment in time, the setlist and what the order of that should be. This time has passed over the last few years and certain things don’t feel the way you expected them to anymore. That sounds sad, but it’s not. There are just certain things that represented certain moments in the past that now feel like something else, so they should be somewhere else. I’m still definitely very much working it out."
Ben jij niet toevallig Alex Turner? Even wat veren in je eigen reet stoppen? Google translate doet goed zijn werk!
Mooi stukje geschreven tekst, maar eigenlijk zeg je in mijn optiek niet zoveel. Autentiek is het natuurlijk niet. Het sfeertje wat gecreeerd wordt is een hommage aan een tijdperk waar de monkeys nieteens iets van hebben meegekregen. Dat je het goed of slecht vind klinken is natuurlijk een tweede. Maar autentiek? Nee joh. Een meester aan het werk? Relativeer het eventjes!
Wat ik merk is dat fanboys op Reddit en Fok (ja ook jij dus) bij bandsubs, een negatief gevoel (want dat is muziek, niks meer en niks minder) wat mensen hebben omtrent de nieuwe richting van bands, veelal de kop in wordt gedrukt aan de hand van een geblurde fandom visie. Als Alex Turner een drol draait, dan zouden ze die nog verafgoden. Als Alex naast de maat zingt is het artistiek. Als Alex erbij loopt als een pooier uit de seventies is het stijlvol. Lang naar een plaat luisteren wat je eigenlijk niet bevalt, maar omdat het de monkeys zijn, keer op keer op keer beluisteren om het daarna een van de beste platen te vinden vind ik ook zoiets.....Alsof je het als uberfan maar MOET goedvinden. Andere platen waar je moeite mee hebt zou je namelijk links laten liggen.
Tegengas en kritiek is een no-go. Kortom, ik lees alleen maar fan argumenten om de Monkeys maar te verdedigen. Dit soort dingen doen meiden van 14 ook bij Bieber....of Harry Styles? Geen idee eigenlijk wat hip is tegenwoordig
Ze zijn "volwassen" lees ik telkens. Als je dus (en nee, dat is dit nummer echt niet hoor) artistieke bullshit zou maken, dan rechtvaardigd dit dus? Stel dat de resterende 8 nummers verdomd veel weghebben van het eerste album, dan wordt er gezegd: Trip down memory lane, De jeugdigheid zit er nog steeds in. Terug naar hun Roots. Doen waar ze goed in zijn.
Een fan verdedigd ten alle tijden alles wat ze doen, wat ze uitbrengen, hoe ze het uitbrengen.
Neem de Monkeys en hun muziek met een korreltje zout. Denk dat ze dat zelf ook doen.
Oja, in navolging op jou post:
Dat soort composities maken het toch juist? Nee., niet perse
Je wilt toch dat dit soort dingen erin zitten? Nee, niet perse
Alex Turner beschouwen als de grootste songwriter allertijden? Nog niet misschien.