De naam van de kerk boven het welzijn van de mens?

Vragen van het lid Bergkamp (D66) aan de Ministers van Justitie en Veiligheid en voor Rechtsbescherming over het bericht dat «de naam van de kerk boven het welzijn van de mens komt» (ingezonden 28 augustus 2018).

Vraag 1
Kent u het bericht «Ze misbruiken de kinderen, ze misbruiken hun macht»?

Vraag 2
Hoe beoordeelt u de stelling «als je weet dat je collega’s je toch niet aangeven, kun je makkelijk je gang gaan»?

Vraag 3
Is het «crimen sollicitationis» in de Rooms Katholieke Kerk in Nederland nog steeds van kracht?

Vraag 4
Is er ook sprake van «sollicitatio» volgens de «crimen sollicitationis» indien de seksuele misdragingen of pogingen daartoe kort voor of na de biecht plaatsvonden?

Vraag 5
Is er ook sprake van «sollicitatio» volgens de «crimen sollicitationis» wanneer seksuele misdragingen of pogingen daartoe plaatsvonden in de schijn van een biechtgesprek?

Vraag 6
Hoe verhoudt het «crimen sollicitationis», indien nog steeds van kracht in Nederland, zich tot het Wetboek van Strafvordering en het Wetboek van Strafrecht, in het bijzonder tot artikel 160 van het Wetboek van Strafvordering?

Vraag 7
Hoe verhoudt het «crimen sollicitationis», indien nog steeds van kracht, en de daaruit voortvloeiende instructies zich tot internationale en Europese mensenrechten en beleid om seksueel misbruik te bestrijden? Indien deze strijdig met elkaar zijn, gaat u dan acties, zoals dit bespreken met de Nederlands Bisdommen, ondernemen eventueel in samenwerking met andere landen? Zo nee, waarom niet?

Vraag 8
Deelt u de mening dat een dergelijk document, waarbij naar het schijnt de nadruk sterk op geheimhouding gelegd wordt, een doofpotbeleid in de hand kan werken?

Vraag 9
Hoe ziet u het «crimen sollicitationis», indien nog steeds van kracht, in het licht van de bevindingen en aanbevelingen van de Commissie Deetman rondom «bestuurlijke verantwoordelijkheid»3 , met name rondom de zogeheten «culture of silence»?

Vraag 10
Kunt u bevestigen dat het kerkelijke recht niet boven het Nederlands strafrecht staat?

Vraag 11
Bent u bereid, in het licht van de recente onthullingen rondom seksueel misbruik in de Rooms Katholieke Kerk en veronderstelde geheimhoudingsplichten, met de Nederlandse Bisdommen te bezien hoe nu gewetensbezwaarde gelovigen meldingen van misbruik kunnen doen zonder daarbij enige last, drang of dwang te voelen, daders aangegeven worden, en zo het Nederlands strafrecht volle werking kan hebben? Zo ja, kunt u de Tweede Kamer voor het einde van 2018 op de hoogte stellen van deze gesprekken? Zo nee, waarom niet?

[ Bericht 2% gewijzigd door #ANONIEM op 29-08-2018 11:05:18 ]

quote:

Vraag 6
Hoe verhoudt het «crimen sollicitationis», indien nog steeds van kracht in
Nederland, zich tot het Wetboek van Strafvordering en het Wetboek van
Strafrecht, in het bijzonder tot artikel 160 van het Wetboek van Strafvordering?

Samenvatting van de "crime sollicitationis":

quote:

Crimen sollicitationis is een geheim Vaticaans document dat werd uitgebracht op 16 maart 1962. Het verscheen onder de verantwoordelijkheid van kardinaal Alfredo Ottaviani, prefect van het Heilig Officie, het orgaan van de Romeinse Curie dat nu Congregatie voor de Geloofsleer heet. Het Latijnse document werd goedgekeurd door de toenmalige paus, Johannes XXIII. Het had als doel door middel van strafmaatregelen en absolute geheimhouding de heiligheid van het biechtsacrament te beschermen.

Volgens de meeste kerkrechtsgeleerden is Crimen sollicitationis nog steeds van kracht, behalve op de punten waar de beide in 1983 verschenen wetboeken Codex van Canoniek Recht en Codex van Canons van de Oosterse Kerken andere rechtsnormen voorschrijven.

Dat artikel in die wet:

quote:

Ieder die kennis draagt van een der misdrijven omschreven in de artikelen 92-110 van het Wetboek van Strafrecht, in Titel VII van het Tweede Boek van dat Wetboek, voor zoover daardoor levensgevaar is veroorzaakt, of in de artikelen 287 tot en met 294 en 296 van dat wetboek, van menschenroof of van verkrachting, is verplicht daarvan onverwijld aangifte te doen bij een opsporingsambtenaar.

2 De bepaling van het eerste lid is niet van toepassing op hem die door de aangifte gevaar zou doen ontstaan voor eene vervolging van zichzelven of van iemand bij wiens vervolging hij zich van het afleggen van getuigenis zou kunnen verschoonen.

3 Evenzoo is ieder die kennis draagt dat iemand gevangen gehouden wordt op eene plaats die niet wettig daarvoor bestemd is, verplicht daarvan onverwijld aangifte te doen bij een opsporingsambtenaar.

bron: http://wetten.overheid.nl(...)ingVierde_Artikel160

[ Bericht 6% gewijzigd door FOK-Kamervragen op 29-08-2018 10:56:14 ]