Kattenvraagbaak #53

quote:

Op woensdag 29 augustus 2018 16:07 schreef SummerBreeze het volgende:
Ik kom even binnenwalsen met een kattenvraag.

Mijn vader heeft een te dikke, 13 jaar oude, gecastreerde, luie Britse Korthaar met stamboom. Maar helaas kan mijn vader zeer binnenkort niet meer voor hem zorgen (kortgeleden gediagnosticeerd met kanker, sinds vandaag het stempel 'onbehandelbaar').
Ik kan zelf wegens allergie bij zowel mijzelf als onze dochter de kat niet in huis nemen.

Wat kunnen we nu het beste doen? Asiel lijkt mij geen goed idee, denk dat dat beest daar niet meer levend uit komt. Marktplaats vertik ik.

Als plaatje bij het praatje hier een foto van de levensgenieter

[ afbeelding ]

Zo’n kat gaat in het asiel waar ik kom ook echt veel eerder weg dan de gemiddelde veel jongere korthaar hoor. Daar zou ik me echt geen zorgen over maken. Maar anders is verhuisdieren.nl misschien nog een optie? Ik denk dat er echt wel mensen zijn die zo’n mooie kat een goed leven willen geven. Sterkte in elk geval met je vader.

Sinds een weekje een plekje onder de kin van onze kat... gewoon een wondje dat hij open krabt of iemand die hier meer in ziet?
Ik mag er namelijk ook aan zitten, dus pijnlijk lijkt het mij niet.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op zaterdag 1 september 2018 13:10 schreef Goddelijker het volgende:
Sinds een weekje een plekje onder de kin van onze kat... gewoon een wondje dat hij open krabt of iemand die hier meer in ziet?
Ik mag er namelijk ook aan zitten, dus pijnlijk lijkt het mij niet.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Dat je eraan mag zitten, zegt helaas niks over pijn; katten zijn meesters in het verbergen. Wanneer je wel pijnreactie krijgt, mag je ervan uitgaan dat het ook echt erg is. Dat gezegd hebbende...

Qua foto, ik ben geen dierenarts, maar zou zo te zien kattenacne kunnen zijn. Dat toont zich als kleine zwarte puntjes onder de kin, wat soms kapot gekrabt wordt of doorzet in ontstekingen.Toevallig een plastic voerbakje? Dat is niet zo goed schoon te krijgen als bv glas, en plastic bakjes kunnen acne opwekken. Ik zou van een keramieken bordje gaan voeren, waarbij de kin geen contact maakt met de rand (want een bordje heeft geen rand zoals een bakje). Bordje of breed schoteltje is snorhaar-technisch ook fijner voor de kat (die dingen zijn erg gevoelig).

Als je niet naar een dierenarts wil, zou je ook even de foto door kunnen sturen naar de dierenarts, soms willen ze bij kleinere dingen ook wel even advies geven via mail of telefoon. In overleg met je dierenarts zou ik het plekje reinigen met betadine.

Hoi hoi,

Tijdje terug met kat (8 jaar) naar de dierenarts geweest. Hij drinkt Veel vergeleken met de andere kat en lijkt veel meer moe, slaapt Veel.

Zijn gebit werd gereinigd dus onder narcose ook urine en bloed afgenomen. In het bloed was niks te vinden wat op suikerziekte of nierfalen leek.

In urine bleek bloed te zitten en glucose ook. Ze weten bij de dierenarts echt niet wat het is, en snapt ook niet hoe het kan.

Ze zou dan naar Utrecht moeten voor meer onderzoek foto/echo van nieren. Nog een keer bloed en urine on de onderzoek, weet ik veel wat Nog meer.

Ik twijfel daarover. Wat zouden jullie doen? Snap dat het mijn beslissing is. Ze lijkt wel ok maar slaapt wel erg veel maar miss heeft dat wel een andere oorzaak

Edit

[ Bericht 89% gewijzigd door Magica op 02-09-2018 03:15:03 ]

quote:

Op zondag 2 september 2018 02:25 schreef -Magica- het volgende:
Wat zouden jullie doen?

Ik zou eerst eens vaststellen of het nou een hij of een zij is

quote:

Op zondag 2 september 2018 03:10 schreef Daksijs het volgende:

[..]

Ik zou eerst eens vaststellen of het nou een hij of een zij is

Een het die eerst een zij was maar gewoon hij wordt genoemd

quote:

Op zaterdag 1 september 2018 13:10 schreef Goddelijker het volgende:
Sinds een weekje een plekje onder de kin van onze kat... gewoon een wondje dat hij open krabt of iemand die hier meer in ziet?
Ik mag er namelijk ook aan zitten, dus pijnlijk lijkt het mij niet.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Kan je gewoon voorzichtig weg krabben met b.v een natte tissue.

quote:

Op zondag 2 september 2018 02:25 schreef -Magica- het volgende:
Hoi hoi,

Tijdje terug met kat (8 jaar) naar de dierenarts geweest. Hij drinkt Veel vergeleken met de andere kat en lijkt veel meer moe, slaapt Veel.

Zijn gebit werd gereinigd dus onder narcose ook urine en bloed afgenomen. In het bloed was niks te vinden wat op suikerziekte of nierfalen leek.

In urine bleek bloed te zitten en glucose ook. Ze weten bij de dierenarts echt niet wat het is, en snapt ook niet hoe het kan.

Ze zou dan naar Utrecht moeten voor meer onderzoek foto/echo van nieren. Nog een keer bloed en urine on de onderzoek, weet ik veel wat Nog meer.

Ik twijfel daarover. Wat zouden jullie doen? Snap dat het mijn beslissing is. Ze lijkt wel ok maar slaapt wel erg veel maar miss heeft dat wel een andere oorzaak

Als ik me niet vergis kunnen bloed en suiker in de urine wijzen op nierproblemen. Dus in die zin is het laten maken van een echo van o.a. de nieren geen gekke gedachte. Maar of je er gelijk voor naar de faculteit moet (Ik neem aan dat ze dat bedoelen met Utrecht), dat is misschien wel de vraag. Ze zijn daar wel erg bedreven natuurlijk, er kan ook ontzettend veel, maar de kosten liggen niet zelden hoger.

Je zou eens kunnen kijken of en kliniek waar Hans Garretsen (zoek even zijn naam, hij heeft een website) werkt voor jou een beetje te bereizen valt. Hij komt o.a. in Utrecht, de Meern en Hilversum. Hij was een van de eerste specialisten vanuit de faculteit echografie/radiologie en is erg goed in zijn vak. Kosten voor een abdomen (buik) echo liggen zo rond de 150 euro. (Even uit mijn hoofd, het is wel een paar jaar geleden dat ik in een van die klinieken werkte)

[ Bericht 0% gewijzigd door Candaasje op 02-09-2018 12:19:54 ]

quote:

Op zondag 2 september 2018 11:58 schreef Candaasje het volgende:

[..]

Als ik me niet vergis kunnen bloed en suiker in de urine wijzen op nierproblemen. Dus in die zin is het laten maken van een echo van o.a. de nieren geen gekke gedachte. Maar of je er gelijk voor naar de faculteit moet (Ik neem aan dat ze dat bedoelen met Utrecht), dat is misschien wel de vraag. Ze zijn daar wel erg bedreven natuurlijk, er kan ook ontzettend veel, maar de kosten liggen niet zelden hoger.

Je zou eens kunnen kijken of en kliniek waar Hans Garretsen (zoek even zijn naam, hij heeft een website) werkt voor jou een beetje te bereizen valt. Hij komt o.a. in Utrecht, de Meern en Hilversum. Hij was een van de eerste specialisten vanuit de faculteit echografie/radiologie en is erg goed in zijn vak. Kosten voor een abdomen (buik) echo liggen zo rond de 150 euro. (Even uit mijn hoofd, het is wel een paar jaar geleden dat ik in een van die klinieken werkte)

Dankjewel! Utrecht en Hilversum zijn goed te bereiken voor mij. Ik had even gekeken op de site. Je hebt wel een verwijzing nodig van dierenarts. Ik zal het eens bespreken met ze.

Je kunt het altijd vragen. Garretsen doet overigens alleen de echo en zal zijn bevindingen dan naar je eigen dierenarts sturen. Behandelen doet hij niet zelf. Als ze je toch liever doorsturen naar de faculteit kan dat natuurlijk ook.

quote:

Op zondag 2 september 2018 15:12 schreef Candaasje het volgende:
Je kunt het altijd vragen. Garretsen doet overigens alleen de echo en zal zijn bevindingen dan naar je eigen dierenarts sturen. Behandelen doet hij niet zelf. Als ze je toch liever doorsturen naar de faculteit kan dat natuurlijk ook.

Ja dat had ik gelezen. Ja ik twijfel een beetje over de kosten ook . Ja niet die 150 euro maar bij due faculteit. Maar als dat beestje een paar jaar extra hierdoor kan leven heb ik daar toch wel veel voor over.

quote:

Op zondag 2 september 2018 15:17 schreef -Magica- het volgende:

[..]

Ja dat had ik gelezen. Ja ik twijfel een beetje over de kosten ook . Ja niet die 150 euro maar bij due faculteit. Maar als dat beestje een paar jaar extra hierdoor kan leven heb ik daar toch wel veel voor over.

Snap ik. Nu hoeft de faculteit niet altijd super duur te worden, maar het kan met veel verschillende onderzoeken wel snel oplopen. Ik zou het even met je dierenarts bespreken; als er bij de echo iets gevonden wordt kan er wellicht bij je eigen dierenarts een behandelplan worden opgesteld. Het enige nadeel is dat als er niks gevonden wordt bij de echo je alsnog verder moet gaan kijken.

Maar Garretsen heeft wel een erg goede reputatie (op vakgebied/kennis en omgang met de dieren) en hij mag zich specialist noemen, dus als hij niks kan vinden, dan kun je echografisch onderzoek bij de faculteit eigenlijk ook wel wegstrepen. Scheelt dan allicht toch weer.

Ik heb trouwens geen aandelen

Heeft iemand ervaringen met kattenbrokken van het merk Opticat en zo ja, worden deze nog verkocht bij Lidl? En zo nee, weet iemand een goed alternatief? Ik heb een normale buitenkat van ongeveer 4 jaar oud. Hij is helemaal gezond, maar ik vind veel merken voer erg duur. Hij krijgt nu Coshida van Lidl, maar dit eet hij vaak niet helemaal op.

Mijn katten doen het heel goed op purina en perfect fit, ik bestel online op zooplus

Ik zie meestal alleen koshida bij lidl voor kattenvoer trouwens

[ Bericht 2% gewijzigd door Erosjuhhh op 04-09-2018 17:37:46 ]

Als ik google op opticat lidl en dan images kom ik verpakkingen van beide tegen die gelijk zijn maar andere naam, wellicht hebben ze het een andere naam gegeven

Purina one idd. En heb ook natvoer van de Aldi.
En heb wat duurdere dieet/tandenvoer.

Handig die katten die alles eten

Ik zal eens een zakje Purina One halen om te kijken of hij dit lekker vindt. Bedankt voor de tips
Hoe vaak geven jullie natvoer trouwens? Ik zit te denken om hem 1 keer per dag brokken en 1 keer per dag natvoer te geven. Hij krijgt namelijk zalmolie tegen overmatig ruien, maar over de brokjes vindt hij niet lekker.

Verschilt. Doordeweeks vaak enkel brokjes en in 't weekend als avondeten natvoer.
Maar soms ook 2x natvoer of doordeweeks een keertje nat.
Net hoe 't uitkomt of hoe graag ik ze wil verwennen

Kleine update m.b.t. de nieuwe poes Nala. Ze is sinds Donderdag hier (nu dus 6 dagen). Met de hond is het in stapjes geleidelijk aan beter gegaan.

Aan het begin was onze hond totaal gefixeerd op de poes. Of ze nou wakker was of sliep, bewoog of niet bewoog, het maakte allemaal niet uit. Dit duurde ongeveer een dag (ze zit trouwens in een grote bench waar ze zich zichtbaar prettig voelt en weg kan duiken als ze dat wil). Na 2 dagen lagen ze neus aan neus en wanneer de poes geen plotselinge bewegingen maakte vindt onze hond alles prima.

Nu zijn we dus 6 dagen verder en inmiddels kunnen ze in een kleine ruimte al prima los bij elkaar (wel met supervisie natuurlijk). Onze hond behandelt haar dan als een pup en was haar letterlijk van de staart tot aan de oren Dit gaat wel wat wild, maar de kat vindt het echt prima, die gaat er zelfs voor op de rug liggen.

Het enige wat nog niet wil is samen los in een grote ruimte (zoals de woonkamer). Kittens gaan rennen wanneer ze de ruimte hebben (duh) en dan is onze hond nog wel super getriggered. Ik denk niet dat ze dan gaat bijten o.i.d, maar dan is die absolute fixatie wel weer terug en gaan ze achter de poes aan. Deze schrikt op haar beurt en rent weg et voila; een cycus is geboren.

Hebben jullie nog tips? Naar mijn gevoel hadden we niet meer kunnen verwachten na 5 dagen en ik lees overal dat dit 2 tot 3 weken kan/mag duren. Hoe kunnen we dit laatste stukje het beste begeleiden?

quote:

Op woensdag 5 september 2018 07:47 schreef nickhguitar het volgende:
Kleine update m.b.t. de nieuwe poes Nala. Ze is sinds Donderdag hier (nu dus 6 dagen). Met de hond is het in stapjes geleidelijk aan beter gegaan.

Aan het begin was onze hond totaal gefixeerd op de poes. Of ze nou wakker was of sliep, bewoog of niet bewoog, het maakte allemaal niet uit. Dit duurde ongeveer een dag (ze zit trouwens in een grote bench waar ze zich zichtbaar prettig voelt en weg kan duiken als ze dat wil). Na 2 dagen lagen ze neus aan neus en wanneer de poes geen plotselinge bewegingen maakte vindt onze hond alles prima.

Nu zijn we dus 6 dagen verder en inmiddels kunnen ze in een kleine ruimte al prima los bij elkaar (wel met supervisie natuurlijk). Onze hond behandelt haar dan als een pup en was haar letterlijk van de staart tot aan de oren Dit gaat wel wat wild, maar de kat vindt het echt prima, die gaat er zelfs voor op de rug liggen.

Het enige wat nog niet wil is samen los in een grote ruimte (zoals de woonkamer). Kittens gaan rennen wanneer ze de ruimte hebben (duh) en dan is onze hond nog wel super getriggered. Ik denk niet dat ze dan gaat bijten o.i.d, maar dan is die absolute fixatie wel weer terug en gaan ze achter de poes aan. Deze schrikt op haar beurt en rent weg et voila; een cycus is geboren.

Hebben jullie nog tips? Naar mijn gevoel hadden we niet meer kunnen verwachten na 5 dagen en ik lees overal dat dit 2 tot 3 weken kan/mag duren. Hoe kunnen we dit laatste stukje het beste begeleiden?

Goede vraag. Hebben we niet ook een “Hondenvraagbaak”?
Ik zou zelf proberen de hond af te leiden op het moment dat hij gefixeerd raakt. Of hem te laten liggen of zitten op dat moment.

quote:

Op woensdag 5 september 2018 15:23 schreef valentijn101 het volgende:

[..]

Goede vraag. Hebben we niet ook een “Hondenvraagbaak”?
Ik zou zelf proberen de hond af te leiden op het moment dat hij gefixeerd raakt. Of hem te laten liggen of zitten op dat moment.

Dat dus, aanlijnen en oefenen, en die fixatie vóór zijn. Oefen met je hond binnen en buiten op commando's, als de hond niet optimaal luistert, krijg je dat al helemaal niet voor elkaar als die fixatie er is. Een riem is een handig hulpmiddel mits goed gebruikt. Zoek voor mijn part wat professioneel advies voor de hond, on dit zo vlot mogelijk te laten verlopen

quote:

Op woensdag 5 september 2018 07:47 schreef nickhguitar het volgende:
Kleine update m.b.t. de nieuwe poes Nala. Ze is sinds Donderdag hier (nu dus 6 dagen). Met de hond is het in stapjes geleidelijk aan beter gegaan.

Aan het begin was onze hond totaal gefixeerd op de poes. Of ze nou wakker was of sliep, bewoog of niet bewoog, het maakte allemaal niet uit. Dit duurde ongeveer een dag (ze zit trouwens in een grote bench waar ze zich zichtbaar prettig voelt en weg kan duiken als ze dat wil). Na 2 dagen lagen ze neus aan neus en wanneer de poes geen plotselinge bewegingen maakte vindt onze hond alles prima.

Nu zijn we dus 6 dagen verder en inmiddels kunnen ze in een kleine ruimte al prima los bij elkaar (wel met supervisie natuurlijk). Onze hond behandelt haar dan als een pup en was haar letterlijk van de staart tot aan de oren Dit gaat wel wat wild, maar de kat vindt het echt prima, die gaat er zelfs voor op de rug liggen.

Het enige wat nog niet wil is samen los in een grote ruimte (zoals de woonkamer). Kittens gaan rennen wanneer ze de ruimte hebben (duh) en dan is onze hond nog wel super getriggered. Ik denk niet dat ze dan gaat bijten o.i.d, maar dan is die absolute fixatie wel weer terug en gaan ze achter de poes aan. Deze schrikt op haar beurt en rent weg et voila; een cycus is geboren.

Hebben jullie nog tips? Naar mijn gevoel hadden we niet meer kunnen verwachten na 5 dagen en ik lees overal dat dit 2 tot 3 weken kan/mag duren. Hoe kunnen we dit laatste stukje het beste begeleiden?

Ow en dat wassen daar kunnen kittens wel tegen. Mijn golden retriever’s kitten (had hij uit de beek gevist waar een nestje verdronken kittens lag ) werd dagelijks volledig gewassen, rondgedragen en in de voerbak gelegd Zodra het beestje wat ouder was ging ze mee wandelen, besloop ze hem en sprong vanuit een hinderlaag in zijn nek en sliep lekker tegen hem aan. (Hij heeft haar zelfs leren zitten en pootje geven om te bedelen )

quote:

Op woensdag 5 september 2018 07:47 schreef nickhguitar het volgende:
Kleine update m.b.t. de nieuwe poes Nala. Ze is sinds Donderdag hier (nu dus 6 dagen). Met de hond is het in stapjes geleidelijk aan beter gegaan.

Aan het begin was onze hond totaal gefixeerd op de poes. Of ze nou wakker was of sliep, bewoog of niet bewoog, het maakte allemaal niet uit. Dit duurde ongeveer een dag (ze zit trouwens in een grote bench waar ze zich zichtbaar prettig voelt en weg kan duiken als ze dat wil). Na 2 dagen lagen ze neus aan neus en wanneer de poes geen plotselinge bewegingen maakte vindt onze hond alles prima.

Nu zijn we dus 6 dagen verder en inmiddels kunnen ze in een kleine ruimte al prima los bij elkaar (wel met supervisie natuurlijk). Onze hond behandelt haar dan als een pup en was haar letterlijk van de staart tot aan de oren Dit gaat wel wat wild, maar de kat vindt het echt prima, die gaat er zelfs voor op de rug liggen.

Het enige wat nog niet wil is samen los in een grote ruimte (zoals de woonkamer). Kittens gaan rennen wanneer ze de ruimte hebben (duh) en dan is onze hond nog wel super getriggered. Ik denk niet dat ze dan gaat bijten o.i.d, maar dan is die absolute fixatie wel weer terug en gaan ze achter de poes aan. Deze schrikt op haar beurt en rent weg et voila; een cycus is geboren.

Hebben jullie nog tips? Naar mijn gevoel hadden we niet meer kunnen verwachten na 5 dagen en ik lees overal dat dit 2 tot 3 weken kan/mag duren. Hoe kunnen we dit laatste stukje het beste begeleiden?

Oh, en beetje offtopic, maar doen jullie iets van sport met de hond? Die fixatie wil je zeker niet binnen / op katten hebben, maar is eigenlijk wel natuurlijk gedrag, helemaal voor sommige rassen. Dat op de juiste plek stimuleren iov enkel onderdrukken, kan ook helpen om die drang binnen te verminderen