Melancholie, herkenbaar?

quote:

Op maandag 16 juli 2018 11:39 schreef Armil het volgende:
Zijn er meer mensen hier die niet zo goed om kunnen gaan met melancholische gevoelens?
Ik heb dat al zo lang.

In kleine vorm als ik bijv. tv-beelden zie van welke periode uit het verleden dan ook. Mensen met hoeden op of weet ik wat. Het triggert bij mij meteen een gevoel van: ah vroeger moet het leven veel onbezorgder zijn geweest. Was het nog maar zo.

Maar het beïnvloedt ook mijn gevoelsleven op een groter vlak. Bijv. met vakanties merk ik het. Ik heb nu zelf kinderen en geniet enorm van die twee kleintjes. Maar ik verlang ook terug naar de tijd dat ik zelf kind was. Toen waren vakanties echt onbezorgd en eindeloos heerlijk lang. Nu ben je toch vooral aan het faciliteren en weet je dat er al snel gewoon weer een nieuwe werkweek wacht.

Ik zou willen dat ik wat meer in het hier en nu zou kunnen leven. Rationeel besef ik dat ik nu gelukkiger ben dan ooit. Maar tegelijk denk ik in de dagelijkse sores vaak terug aan vervlogen tijden waarin mijn melancholie zegt dat het toen beter was.
Herkenbaar?

Soort van. Niet zozeer dat ik terugkijk naar beelden van vroeger, maar wel naar mijn kinderentijd. Ik rouw ook voor een kindertijd dat ik niet heb gehad.

Klinkt vooral alsof je ongelukkig bent in het hier en nu
Misschien moet je dat adresseren. Dan hoef je niet zo te verlangen naar groener gras (voor sommigen ligt dar bij de buren en voor sommigen in het verleden)

quote:

Op maandag 16 juli 2018 11:39 schreef Armil het volgende:
Zijn er meer mensen hier die niet zo goed om kunnen gaan met melancholische gevoelens?
Ik heb dat al zo lang.

In kleine vorm als ik bijv. tv-beelden zie van welke periode uit het verleden dan ook. Mensen met hoeden op of weet ik wat. Het triggert bij mij meteen een gevoel van: ah vroeger moet het leven veel onbezorgder zijn geweest. Was het nog maar zo.

Maar het beïnvloedt ook mijn gevoelsleven op een groter vlak. Bijv. met vakanties merk ik het. Ik heb nu zelf kinderen en geniet enorm van die twee kleintjes. Maar ik verlang ook terug naar de tijd dat ik zelf kind was. Toen waren vakanties echt onbezorgd en eindeloos heerlijk lang. Nu ben je toch vooral aan het faciliteren en weet je dat er al snel gewoon weer een nieuwe werkweek wacht.

Ik zou willen dat ik wat meer in het hier en nu zou kunnen leven. Rationeel besef ik dat ik nu gelukkiger ben dan ooit. Maar tegelijk denk ik in de dagelijkse sores vaak terug aan vervlogen tijden waarin mijn melancholie zegt dat het toen beter was.
Herkenbaar?

Nee, totaal niet eigenlijk. Maar misschien is het beter om te zeggen, niet meer.

Ik denk zelf dat dit soort gevoelens toch vaak samenhanging met gebrekkige aarding.

En vroeger was het niet beter. Hooguit simpeler (als kind).

Nostalgie heet dat. Toen was je nog naiever en onbezorgder.

Zeer herkenbaar. Ik leef denk ik voor ongeveer 50% in het verleden. Heb iedere dag beelden van het verleden in mijn hoofd en bezoek plaatsen uit het verleden en maak er foto's van. Ik ben nu mijn huis aan het inrichten naar aanleiding van vakantieplaatsen van jaren geleden. Maar ik kan gelukkig nog wel plannen maken voor de toekomst, al weet ik dat mijn geluk waarschijnlijk steeds verder af zal nemen , je begint als 100% gelukkig mens qua mogelijkheden en het geluk van mogelijkheden neemt af als je ouder wordt als de mogelijkheden afnemen, daarvoor in de plaats komt dan wel het geluk van volwassenheid maar dat kan het niet helemaal compenseren. Wat mij vooral dwarszit is dat ik nooit weet wat ik wil en dat dingen zijn misgelopen, misschien heb je daar ook last van

Volgensmij is dat vooral selectief vergeten Wel herkenbaar als ik terugdenk aan vroeger denk ik ook nooit bij dat ik me als kind vaak stierlijk verveelde, of voor de zoveelste keer maar weer probeerde iets tofs van lego te maken wat nooit zo tof werd als ik eigenlijk wilde. Of dat weer eens onze computer op te starten om iets geweldigs te ontdekken, want ongekende mogelijkheden, en dan liep het toch weer uit op het zelfde suffe spel met dat level waar bug in zat... etc etc.

Gelukkig filter je dat soort zaken wel en wat je overhoud is een lekker wollig beeld van hoe leuk het was. Ikzelf probeer dan vooral het leuke te benadrukken en het niet persee te relateren aan het nu.

quote:

Op maandag 16 juli 2018 12:47 schreef Hiddendoe het volgende:
Nostalgie heet dat. Toen was je nog naiever en onbezorgder.

Het heet melancholie wanneer het samengaat met (lichte) depressieve/verdrietige gevoelens en een sterk verlangen naar...

Was er laatst ook niet zo'n topic over dit onderwerp?

Is wel herkenbaar TS.

Een leuke gebeurtenis in het heden, vind ik dan ook vooral leuk als het herinneringen oproept / een gevoel doet herleven uit het verleden.

Kwam gisteren op mijn racefiets nog terecht in mijn woonwijk waar ik t/m mijn18e ben opgegroeid. Ik kreeg weer precies die sfeer mee die er vroeger altijd hing op bloedhete zomer dagen, en kreeg een enorme flashback hoe ik daar toen rond liep met mijn vriendjes in zwembroek met waterbalonnen, super-soaker, etc.

Wat mij wel meer helpt om meer van het heden te kunnen genieten, is om te beseffen dat het leven maar net zo lastig is als dat je het zelf maakt. Ik merk dat veel (voornamelijk) randstedelingen het leven voor zichzelf erg moeilijk maken met (voor zichzelf) hoge verwachtingen mbt. status, carriere, materialistische dingen. Die eisen stellen ze ook aan hun partner en hun partner vice versa.

Terwijl als je beseft dat het eigenlijk allemaal nergens over gaat, je (met geluk) een jaar of 80 hier mag rondlopen en het voor jezelf gewoon zo leuk mogelijk moet maken, kun je ook van het heden bijna net zo goed genieten als toen je kind was is mijn ervaring.

quote:

Op dinsdag 17 juli 2018 08:42 schreef Jaume_I het volgende:
Is wel herkenbaar TS.

Een leuke gebeurtenis in het heden, vind ik dan ook vooral leuk als het herinneringen oproept / een gevoel doet herleven uit het verleden.

Kwam gisteren op mijn racefiets nog terecht in mijn woonwijk waar ik t/m mijn18e ben opgegroeid. Ik kreeg weer precies die sfeer mee die er vroeger altijd hing op bloedhete zomer dagen, en kreeg een enorme flashback hoe ik daar toen rond liep met mijn vriendjes in zwembroek met waterbalonnen, super-soaker, etc.

Wat mij wel meer helpt om meer van het heden te kunnen genieten, is om te beseffen dat het leven maar net zo lastig is als dat je het zelf maakt. Ik merk dat veel (voornamelijk) randstedelingen het leven voor zichzelf erg moeilijk maken met (voor zichzelf) hoge verwachtingen mbt. status, carriere, materialistische dingen. Die eisen stellen ze ook aan hun partner en hun partner vice versa.

Terwijl als je beseft dat het eigenlijk allemaal nergens over gaat, je (met geluk) een jaar of 80 hier mag rondlopen en het voor jezelf gewoon zo leuk mogelijk moet maken, kun je ook van het heden bijna net zo goed genieten als toen je kind was is mijn ervaring.

Hou op. Krijg feels.

quote:

Op maandag 16 juli 2018 11:39 schreef Armil het volgende:
Rationeel besef ik dat ik nu gelukkiger ben dan ooit.

Maar... ben je dat ook echt?

Het enige dat telt is het nu, het verleden is niks dan een herinnering en de toekomst is niks dan een voorstelling...

make every second count

quote:

Op maandag 16 juli 2018 13:47 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
Zeer herkenbaar. Ik leef denk ik voor ongeveer 50% in het verleden. Heb iedere dag beelden van het verleden in mijn hoofd en bezoek plaatsen uit het verleden en maak er foto's van. Ik ben nu mijn huis aan het inrichten naar aanleiding van vakantieplaatsen van jaren geleden. Maar ik kan gelukkig nog wel plannen maken voor de toekomst, al weet ik dat mijn geluk waarschijnlijk steeds verder af zal nemen , je begint als 100% gelukkig mens qua mogelijkheden en het geluk van mogelijkheden neemt af als je ouder wordt als de mogelijkheden afnemen, daarvoor in de plaats komt dan wel het geluk van volwassenheid maar dat kan het niet helemaal compenseren. Wat mij vooral dwarszit is dat ik nooit weet wat ik wil en dat dingen zijn misgelopen, misschien heb je daar ook last van

OT: dat onbezorgde uit de jeugd en het idee dat heel de wereld open ligt voor je, is wel jammer dat dit weg is. Er zijn op latere leeftijd nog steeds mogelijkheden (je kan later nog steeds een opleiding volgen) maar sommige zaken kunnen alleen bij een bepaalde leeftijd (eerste zoen bv, zal nooit weten hoe dat nu is als je 16 bent, ik heb het pas ervaren toen ik 20 was, toch al een heel andere levensfase).

quote:

Op maandag 16 juli 2018 11:39 schreef Armil het volgende:
Herkenbaar?

Ja, die film Inside Out triggert bij mij altijd een snaar. Echt vette tranen, ook als ik 'm voor de 3e keer zie

Altijd terugverlangen naar vroeger en bedenken wat ik anders zou doen en dan realiseren dat dit niet meer kan. Niet meer 8 uur per dag achter de pc hangen en gamen, maar uit gaan, sporten, sociaal zijn.

Nu ben ik dat laatste allemaal wel, maar ja, pas daarmee begonnen op mijn 35e. Niet handig.

Heb het soms, maar ben er zelf alleen maar blij mee. Mooi toch dat je leven vroeger mooi was