Wraak genomen en onwijs verdriet

Eerlijk gezegd val ik altijd terug op deze chat wanneer ik pijn heb...diepe pijn. De afgelopen paar jaar was ik enorm verliefd op de beste vriendin van mijn zus, het klikte, we hadden een emotionele band en ze raakte mijn hart, maar ik verpestte het. Ik werd onzeker na een gebeurtenis die plaatsvond (niets bijzonders). We hadden ongeveer 1,5 jaar contact en we daten af en toe en ik kreeg het gevoel dat het ergens heen kon, maar weer die onzekerheidheid/obssesiviteit die mij in de weg stond, waardoor ze na 1,5 geen contact meer wilde.

Nu komt het en alsjeblieft veroordeel me niet.

Vanaf de zomer heb ik haar de meest nare mails verzonden die er bestaan, ik heb haar daadwerkelijk proberen kapot te maken tot en met juli 2017. In totaal rond 15 mails verzonden en af en toe anoniem sms'jes. Berichten als ''ik hoop dat je k* krijgt hoerenkind'' ''hopelijk word je verk... en misbruikt''. Daarnaast was ze vroeger seksueel misbruikt en heb ik haar eveneens dat soort mails verzonden dat ik snap waarom dat was gebeurd. In de periode dat ik berichten stuurde belde ze mij en ik loog...elke keer loog ik. Ze had een vermoeden dat ik het was, maar ik loog.

Ik heb zoiets verschrikkelijks gedaan, mijn emoties waren niet onder controle te houden. Vorig jaar in de zomer ging ik naar de psychiater die me vertelde dat het absoluut not-done was. Ik stopte ermee, sindsdien nooit meer iets gestuurd, maar het schuldgevoel knaagde aan me...de pijn die ik haar heb aangedaan knaagde aan mij. Afgelopen zondag besloot ik te bekennen en dat ging onwijs lastig..ik zocht eerst contact, waarna we ruzie kregen, weer door mijn obsessie met haar...vervolgens vroeg ze of ik het had gedaan en ik heb haar verteld dat ik alles heb gedaan. Ze kon het niet geloven en sindsdien geen contact meer gehad.

Ik heb zoiets verschrikkelijks gedaan...Ik kan mezelf niet vergeven. Ik heb vaker iets gepost op Fok! over liefde, omdat mensen hier weten hoe obsessief ik kan zijn en opeens impulsief kan reageren.

Het spijt me zo verschrikkelijk naar haar, de pijn die ik haar heb aangedaan en dat ik haar eveneens moet los laten, Schuldgevoelens, spijtgevoelens, een ander mens intentioneel pijn doen, haar leven willen ontwrichten. Ik heb het aan vrienden verteld..en ik voel me zo slecht, praat er de hele dag over. Constant denk ik van...had ik wel of niet moeten bekennnen? Nu ik bekent heb twijfel ik of het de juiste keus was. Dit is hetgeen waar ze zich aan herinnert als ze aan mij denkt...dit beeld. Het is zo'n lief meisje, zo vergevingsgezind...zo ongelooflijk mooi ook van binnen. Zij had dit niet verdiend, en niemand niet.

[ Bericht 52% gewijzigd door STING op 01-07-2018 22:07:15 ]

quote:

Op zondag 1 juli 2018 20:12 schreef de_boswachter het volgende:
Er zijn twee opties:

1: dit is een trolltopic. Chapeau, want het leest zich goed weg.

2: jij bent een ziek, heel naar mannetje.

2

quote:

Op zondag 1 juli 2018 19:59 schreef Cat-astrophe het volgende:
Je hebt de keus gemaakt om eerlijk naar haar te zijn. Goede keus, want haar verder laten gaan met de onzekerheid of die anonieme, nare mails, nog eens gaan beginnen zou afschuwelijk zijn.

Wat zou je nu nog willen doen? De bal ligt bij haar.

Logisch dat ze kwaad op je werd, je weet zelf ook wel dat hetgeen je hebt gedaan hartstikke fout is. En je hebt er zelf voor gezorgd dat het beeld wat ze van jou heeft nu naar en verwrongen is.

Laat haar los, ga geen contact zoeken. Mogelijk neemt ze zelf nog contact op. Kijk dan waar haar behoefte ligt en pas je daaraan aan. Dan kun je misschien nog wat opruimen van de rotzooi die je veroorzaakt hebt.

Zie je je psychiater nog? Want dit is teveel om alleen op FOK! of met je vrienden te delen.

Jaa maar psychiater vraagt alleen..maar jij reageert nog best wel mild, waarom?

quote:

Op zondag 1 juli 2018 20:00 schreef murp het volgende:
Heftig verhaal zeg. Het enige wat je nu moet doen is haar met rust laten. Ze heeft waarschijnlijk geen zin meer om iets met jou te maken te willen hebben. En dat is ook natuurlijk de waarheid. Je heb dingen gedaan die echt niet mag en misschien wel strafbaar zijn.

Haar met rust laten en zelf verder in gesprek met de psycholoog is momenteel het beste wat je op dit moment kan doen.

Succes

Dank je..

quote:

Op zondag 1 juli 2018 20:20 schreef Gary_Oak het volgende:
Leef met dat schuldgevoel en die schaamte. Dat is je verdiende straf.

voor altijd?

quote:

Op zondag 1 juli 2018 20:14 schreef robijntjestralendwit het volgende:

[..]

Mensen maken fouten. Soms ook hele domme fouten. TS was verliefd, onzeker en wie weet wat nog meer, maar hij ziet nu in dat hij fout was.

Daarmee is het natuurlijk niet ongedaan, maar als ik zijn verhaal lees lijkt het erop dat TS er toch van heeft geleerd, hopelijk gebeurt het nooit meer.

Maar wat dan met schuldgevoel en spijtgevoel

quote:

Op zondag 1 juli 2018 20:25 schreef Cat-astrophe het volgende:

[..]

Omdat je, zo te lezen, zelf wel weet hoe ontzettend gemeen en fout je bent geweest. Goed dat je je nu schuldig voelt. Hopelijk kun je dat gevoel terughalen als je ooit nog bedenkt dat je zulke nare mails wil sturen omdat je weer door iemand geobsedeerd bent.

Waar heb je het zoal over met je psychiater?

Al een jaar over dit. Ik moest aan het begin constant wisselen van psychiaters...en ook die van mij is nu weer weg. Dit maakt het soms lastig. Overigens heb ik dit wel aan vrienden verteld en familie. Ik weet heel goed wat ik heb aangericht...het is zo erg en ik snap niet dat ik zo obsessief word. Ik merk dat de psychiater gewoon nooit goede vragen stelt..niet genoeg diepgang en te begrijpend voor mij is

quote:

Op zondag 1 juli 2018 20:27 schreef Gary_Oak het volgende:

[..]



Wat wil je met dit topic? Dat we je een aai over je bol geven met dat het ook mega errûg voor jou is dat je je kut voelt? En dat je toch wel een toffe peer bent omdat je uiteindelijk eerlijk was? GTFO. Schaam je. Wees op z'n minst een vent en draag je schuld.

Absoluut niet, waar haal je dat vandaan. Ik zeg enkel wat je met een dergelijk groot schuldgevoel kunt doen.

quote:

Op zondag 1 juli 2018 20:39 schreef Mike-The-Situation het volgende:

[..]

Ja, triest figuur.

Wat probeer je? Je probeert op me te haten en dat kan ik me voorstellen, maar wat wil je ermee bereiken precies? Ik ben zelf op de hoogte dat mijn gedrag not-done is.

quote:

Op zondag 1 juli 2018 20:40 schreef Mike-The-Situation het volgende:

[..]

Ach gut meid, je hebt het echt heel zwaar he?

Ja inderdaad, en ook om de pijn die ik een ander heb aangericht, extreem zelfs. Indien ik een psychopaat zou zijn zoals je aangeeft dan zou ik dat niet hebben. Mijn acties zijn fout, milieu waar ik in ben opgegroeid was dit ‘normaal’, zo blij? Ik heb dus onwijs veel moeite gehad me eraan te ontrekken, en ik zoek altijd hulp.

quote:

Op zondag 1 juli 2018 20:43 schreef Gary_Oak het volgende:

[..]

Ja, en wees een vent en slik het. Ga geen topics openen om te zwelgen in zelfmedelijden.

Dat is mijn vraag, slik het tot wanneer, gaat dit weg of nooit? Ik vraag niets raars...Ik haat mezelf hiervoor, heb zeer perverse dingen gezegd. Ook ik moet door, wat wil je dan? Dat ik uiteindelijk niks eraan doe en dit weer doe de volgende keer?

quote:

Op zondag 1 juli 2018 20:44 schreef Elevengirl het volgende:

[..]

Geef dit aan bij je psychiater, als je dit niet door communiceert weet hij het niet he.. je kan iemand voor de kop kijken, maar niet in de kop!

Wat aangeven? Dat ik heb bekent bedoel je? Hij zei aan het begin het te snappen dat ik boze mails verzond. Ik snapte het totaal niet....

Het spijt me voor degene die de mails afschuwelijk vinden. Maar ik wil wel laten zien wat ik precies heb gezegd, zodat jullie een beeld hebben. Het is ziek, en ik ben me ervan bewust. Op dat moment voelde het als wraak. Mijn omgeving reageert met dat ik mezelf ook hierom vergeven, maar dit is zo ziek dat ik het niet weet...

quote:

Op zondag 1 juli 2018 20:52 schreef Cat-astrophe het volgende:

[..]

Nee. Dat je psychiater niet de goede vragen stelt. Niet te diepgaand genoeg.
Wat je net zelf postte.

Als je je slachtoffer en jezelf wil helpen zou ik een stuk kritischer worden op je hulpverlening. Niet afwachten welke psychiater nu weer komt opdagen maar zelf op zoek gaan naar wat bij jouw situatie past. Eventueel particulier gaan, als je daar een klik vindt. Dan maar wat harder werken om dat te betalen. Want dit kan natuurlijk niet zo doorgaan. Wie zegt dat de bom bij jou niet nog een keer barst?

Hmm, oke, dat lijkt me een juiste stap. Een betere psychiater, kritischer, slimmer en harder voor mij. En dat laatste, ik kan me het niet voorstellen. Wat ik heb gedaan zal me voor altijd bijblijven...

quote:

Op zondag 1 juli 2018 21:01 schreef robijntjestralendwit het volgende:

[..]

Dat schuld en spijtgevoel is je straf. Je mag er minstens net zo lang last van hebben als zij, dat is wel zo eerlijk, toch?

Absoluut, alleen vraag ik me ermee af wie ik help. Zij herft aangegeven het zielig te vinden en ongezond dat ik er zolang mee heb rondgelopen. Dat ze geen contact wilde, omdat dat het beste was.