Kletstopic voor users die geen kinderen willen #2

quote:

Op vrijdag 20 juli 2018 16:10 schreef Chai het volgende:

[..]

Ja hoor, jouw ouders kozen een vakantie die ze zelf geweldig vonden, maar voor die jou als kind kut was.

Tenzij ze zichzelf graag in de vingers willen snijden is dat oerdom.

Hebben sommige mensen de lessen begrijpend lezen op de basisschool overgeslagen

Jo

35 en 36 hier, en beiden 100% overtuigd dat het leven zonder kinderen leuker, vrijer en zorgelozer is.

We houden van onze vrijheid, van impulsieve dingen kunnen doen, hebben beiden gelukkig nooit rammelende eierstokken en ballen gehad, en vinden kinderen gewoon vooral heel erg niet leuk. Ik kan me scheel ergeren in de supermarkt aan blèrende peuters, en ouders die er maar een beetje gelaten bij wegkijken. Waarbij je altijd weer bedenkt: rotkinderen worden opgevoed door waardeloze en incapabele ouders...

Waar mn vriendin als nummer 1 reden noemt dat ze gewoon echt niet leuk zijn, vind ik ook nog eens de zorgen om de wereld waarin je kinderen laat terechtkomen een belangrijke reden.
Uiteraard heel blij dat we het met elkaar zo getroffen hebben en ook los van elkaar allebei niet de behoefte hadden. Geen van ons tweeën heeft de ander in dit standpunt gepusht.

De laatste weken zien we weer van dichtbij bij vrienden hoe de roze wolk heel snel kan veranderen in donkergrijs. Kindje net geboren, hartproblemen, en gekmakende zorgen.
Zelfs hun steunen levert ons al persoonlijk zorgen en stress op, hoeveel erger moet dat niet zijn als het je eigen kind is.
BRRRRRR, nee bedankt dus

Overigens zijn we dit weekend wel weer suikeroom&tante en mogen we oppassen, want we zijn supergoed en leuk met kinderen al zeg ik het zelf

Je vindt kinderen niet leuk, maar bent wel suikeroom? Eh?

Na het weekend mag hij ze weer teruggeven. Kan me best voorstellen dat je zo'n weekendje oppassen leuk vind ook al heb je zelf geen kinderwens.

Leeftijd maakt ook wel verschil: een dreinende peuter in nee-fase is veeeeeeel erger dan een 8 jarige waar je mee kan gamen of naar een dierentuin ofzo.

quote:

Op vrijdag 20 juli 2018 16:21 schreef Gripper het volgende:
Jo

35 en 36 hier, en beiden 100% overtuigd dat het leven zonder kinderen leuker, vrijer en zorgelozer is.

We houden van onze vrijheid, van impulsieve dingen kunnen doen, hebben beiden gelukkig nooit rammelende eierstokken en ballen gehad, en vinden kinderen gewoon vooral heel erg niet leuk. Ik kan me scheel ergeren in de supermarkt aan blèrende peuters, en ouders die er maar een beetje gelaten bij wegkijken. Waarbij je altijd weer bedenkt: rotkinderen worden opgevoed door waardeloze en incapabele ouders...

Waar mn vriendin als nummer 1 reden noemt dat ze gewoon echt niet leuk zijn, vind ik ook nog eens de zorgen om de wereld waarin je kinderen laat terechtkomen een belangrijke reden.
Uiteraard heel blij dat we het met elkaar zo getroffen hebben en ook los van elkaar allebei niet de behoefte hadden. Geen van ons tweeën heeft de ander in dit standpunt gepusht.

De laatste weken zien we weer van dichtbij bij vrienden hoe de roze wolk heel snel kan veranderen in donkergrijs. Kindje net geboren, hartproblemen, en gekmakende zorgen.
Zelfs hun steunen levert ons al persoonlijk zorgen en stress op, hoeveel erger moet dat niet zijn als het je eigen kind is.
BRRRRRR, nee bedankt dus

Overigens zijn we dit weekend wel weer suikeroom&tante en mogen we oppassen, want we zijn supergoed en leuk met kinderen al zeg ik het zelf

Wat een ontzettend hypocriete post.
Op de ouders afgeven dat het slechte ouders zijn en van jezelf zeggen dat jullie zo fantastisch met kinderen zijn

quote:

Op vrijdag 20 juli 2018 13:16 schreef Metalfreak het volgende:

[..]

Ik niet en daar ben ik mijn ouders ook dankbaar voor. Je gaat toch ook niet ineens kamperen terwijl je zelf een schijthekel aan kamperen hebt "want dat is toch zo leuk voor de kinderen". Echt, dan spoor je niet Ik heb echt het idee dat er een generatie aan het opgroeien is die niet met het antwoord "nee" om kan gaan.

Mijn bovenbuurvrouw is daar het resultaat van. Zij mag zelf alles, maar als ik eens bezoek heb zitten moeten wij ons aanpassen :’) Ze is, schat ik, 25.

Toch jammer dat jij met je goede gedrag dan last hebt van het feit dat haar papa en mama niet goed waren in opvoeden.

quote:

Op vrijdag 20 juli 2018 17:34 schreef girlnextdoor. het volgende:

[..]

Mijn bovenbuurvrouw is daar het resultaat van. Zij mag zelf alles, maar als ik eens bezoek heb zitten moeten wij ons aanpassen :’) Ze is, schat ik, 25.

Toch jammer dat jij met je goede gedrag dan last hebt van het feit dat haar papa en mama niet goed waren in opvoeden.

Dat is nogal een conclusie die jij daar trekt. Is jouw gedrag en karakter 100% het resultaat van de opvoeding van jouw ouders? Ken je haar ouders überhaupt en wat weet je precies over haar opvoeding?

quote:

Op vrijdag 20 juli 2018 17:37 schreef Kapitein_Scheurbuik het volgende:

[..]

Dat is nogal een conclusie die jij daar trekt. Is jouw gedrag en karakter 100% het resultaat van de opvoeding van jouw ouders? Ken je haar ouders überhaupt en wat weet je precies over haar opvoeding?

Daar heb je een sterk punt inderdaad

Als ik ergens een huilend/dreinend kind tegenkom heb ik altijd medelijden met de ouders

Opruimslotje.



[ Bericht 48% gewijzigd door Samzz op 20-07-2018 20:34:04 ]

Ik wilde vroeger graag kamperen in de tuin maar het is nooit gedaan.

quote:

Op vrijdag 20 juli 2018 18:14 schreef ChildoftheStars het volgende:
Als ik ergens een huilend/dreinend kind tegenkom heb ik altijd medelijden met de ouders

Waarom? Kinderen huilen soms. Je hebt het plezier ervan dat ze er zijn en het nadeel dat ze soms huilen om het maar even zwart wit te zeggen.
Bedoel je gaat ook niet erover klagen dat je werk hebt omdat je moet werken terwijl je geld verdient zeg maar...
Je kan niet echt vaak het beste van beide werelden hebben

quote:

Op vrijdag 20 juli 2018 17:03 schreef Fixers het volgende:
Na het weekend mag hij ze weer teruggeven. Kan me best voorstellen dat je zo'n weekendje oppassen leuk vind ook al heb je zelf geen kinderwens.

Nou het was gewoon een prima leuk weekend. In dit geval een nichtje van 15 die zelf vond dat ze best een hele week alleen thuis kan zijn (en d'r ouders denken daar toch net ff anders over) terwijl de rest van de familie kamperen is.
We zijn met r naar de vierdaagsefeesten geweest, vond ze allemaal wel wat spannend, vooral dansen op een plein in zo'n grote mensenmassa.

Zelfs nog de opvoeder gespeeld
Ze heeft best moeite met een eigen mening vormen, en vind alles wel goed. Of "maakt niet uit"
Wat wil je eten? Vind je deze muziek leuk? Hoe lang wil je nog blijven? maakt niet uit.
Dus we hebben er veel op aangestuurd dat zij keuzes maakt.

T-D waarom was mn post nou weer hypocriet? Jij ziet toch ook vaak zat dingen misgaan waarbij je denkt: dat zou ik zelf veel beter kunnen?

Geen kinderen willen, en niets met kinderen te maken hebben zijn denk ik wel twee verschillende dingen. Ik vind mijn neefje (als enige kind) van 2 een beetje te doen, omdat het bloed is. Maar zou zelf geen kinderen willen omdat ik de regel niets met kinderen heb.

quote:

Op maandag 23 juli 2018 13:49 schreef HostiMeister het volgende:
Geen kinderen willen, en niets met kinderen te maken hebben zijn denk ik wel twee verschillende dingen. Ik vind mijn neefje (als enige kind) van 2 een beetje te doen, omdat het bloed is. Maar zou zelf geen kinderen willen omdat ik de regel niets met kinderen heb.

Helemaal mee eens! Werken met kinderen vind ik enorm leuk. Het hebben van kinderen lijkt me een complete nachtmerrie

Topic beetje vluchtig doorgelezen, maar het lijkt soms wel alsof iedereen hier ‘altijd’ al heeft geweten geen kinderen te willen.

Voor mij is dat niet zo. Momenteel neig ik sterk naar het niet willen van kinderen maar zo af en toe vliegt de paniek me naar m’n keel en denk ik: ‘wat nou als ik spijt krijg?’ Daarentegen vliegt de paniek me ook naar de keel als ik me dan ineens de verplichtingen, de kosten ed van wél kinderen bedenk, . Daarnaast zie ik de voordelen gewoon niet, eigenlijk.

De kans is natuurlijk ook aanwezig dat je bijv. helemaal niet goed klikt met je kind, het zwaar ziek is of wordt, etc.

Zijn er meer bij wie het niet zo ‘als vanzelf’ leek te gaan en die dus niet vanaf kindertijd al wisten dat ze zelf nooit kinderen zouden willen? En hoe is dat proces verlopen?

quote:

Op maandag 23 juli 2018 16:45 schreef ChipsZak. het volgende:
Topic beetje vluchtig doorgelezen, maar het lijkt soms wel alsof iedereen hier ‘altijd’ al heeft geweten geen kinderen te willen.

Voor mij is dat niet zo. Momenteel neig ik sterk naar het niet willen van kinderen maar zo af en toe vliegt de paniek me naar m’n keel en denk ik: ‘wat nou als ik spijt krijg?’ Daarentegen vliegt de paniek me ook naar de keel als ik me dan ineens de verplichtingen, de kosten ed van wél kinderen bedenk, . Daarnaast zie ik de voordelen gewoon niet, eigenlijk.

De kans is natuurlijk ook aanwezig dat je bijv. helemaal niet goed klikt met je kind, het zwaar ziek is of wordt, etc.

Zijn er meer bij wie het niet zo ‘als vanzelf’ leek te gaan en die dus niet vanaf kindertijd al wisten dat ze zelf nooit kinderen zouden willen? En hoe is dat proces verlopen?

Jup, voor mij was het altijd iets wat pas een ding om over na te denken zou worden als ik ouder zou zijn. Eerst zelf volwassen worden voor ik iemand anders ga opvoeden enzo..

Door de jaren heen merk ik dat ik het idee van zulke verantwoordelijkheden en verdere verplichtingen me steeds meer gaan tegen staan en daar bovenop leerde ik dat ik ook nog een erfelijk dingetje heb die ik niet door wil geven waardoor aan kinderen beginnen nog meer een gedoe is dus heb er simpelweg geen zin in. Twijfels of ik er altijd zo over blijf denken zijn er wel maar ik zie die ook wel door de jaren heen minder sterk worden.

In mijn kindertijd dacht ik juist dat ik zelf nooit kinderen zou willen, en dat is over gegaan rond mijn 20e.
Denk dat het best normaal is om hierover van gedachten te veranderen, of langdurig te twijfelen. En dat het eerder de uitzondering dan de regel is om altijd al geweten te hebben of je het wel of niet in je toekomst zou zien.

quote:

Op vrijdag 20 juli 2018 18:14 schreef ChildoftheStars het volgende:
Als ik ergens een huilend/dreinend kind tegenkom heb ik altijd medelijden met de ouders

Diep van binnen wil ik ze een klap/schop geven, misschien gaat dat wat te ver, maar heb al vaak genoeg geprobeerd me er niet aan te storen, maar dat lukt me niet. Het ergste vind ik ze in de supermarkt

quote:

Op woensdag 25 juli 2018 09:41 schreef Garfield92 het volgende:

[..]

Diep van binnen wil ik ze een klap/schop geven, misschien gaat dat wat te ver, maar heb al vaak genoeg geprobeerd me er niet aan te storen, maar dat lukt me niet. Het ergste vind ik ze in de supermarkt

Mijn zorg/moederinstinct is echt enorm

quote:

Op woensdag 25 juli 2018 09:41 schreef Garfield92 het volgende:

[..]

Diep van binnen wil ik ze een klap/schop geven, misschien gaat dat wat te ver, maar heb al vaak genoeg geprobeerd me er niet aan te storen, maar dat lukt me niet. Het ergste vind ik ze in de supermarkt

Mijn man en ik kijken elkaar dan vooral lachend aan

quote:

Op dinsdag 24 juli 2018 23:22 schreef Lokasenna het volgende:
In mijn kindertijd dacht ik juist dat ik zelf nooit kinderen zou willen, en dat is over gegaan rond mijn 20e.
Denk dat het best normaal is om hierover van gedachten te veranderen, of langdurig te twijfelen. En dat het eerder de uitzondering dan de regel is om altijd al geweten te hebben of je het wel of niet in je toekomst zou zien.

Bij mij was het juist helemaal andersom. Ik had altijd gewoon het idee dat ik vader zou worden, omdat 'dat zo hoorde'. Pas toen ik zelf er een beetje over na ging denken had ik zo iets van, 'dat kan ook anders, fuck dat'.