Kluun heeft baan! Dat weten jullie. Inmiddels mijn eerste week achter de rug. En jullie kunnen het al raden: Op het salaris na is alles perfect: Het werk, bereikbaarheid, flexibiliteit, aardige collega's...etc Beter kan niet zou je denken...maar er is naast het lage salaris weer een kink in de kabel: De afdelingsleider (jullie weten wel, de persoon die je werkloos kan maken). WAAROM mogen die fokking afdelingsleiders mij nooit? Vorige baan precies zelfde probleem: Alles is goed, kan het goed met mijn collega's vinden, maar die prullebak leider mag me niet. Dus mijn contract werd niet verlengd. Ook hier voel ik de bui al hangen en is het beven en er rekening mee houden dat die trut mij weer de solliciteerhel in kan duwen. Ze kijkt me telkens met een blik vol minachting aan...zo van: 'Als het alleen aan mij lag, dan was je nog steeds Kluun de solliciteerkluns.'
Kluun is bang dat die trut hem spoedig werkloos gaat maken.
Niet doen