Ik zit hier nu op het toilet stilletjes te huilen door een voorval van een paar minuten geleden. Ik was opgeroepen om vandaag dienst te draaien in de lokale blauwe meubel gigant. Voordat de shift begon kwam de vestigingsmanager een praatje houden om ons te motiveren.
Geboeid luisterde wij naar zijn management praat, aan het einde van zijn speech was er nog ruimte voor een paar vragen. Ik stelde een vraag aan hem met een verbetering welke meer omzet zou genereren op de kussentjes afdeling. Hij besloot dit een kans te geven om dit te proberen en tussen 10 en 11 zou het mijn kans zijn. Hij besloot het gesprek met 'Goede bijdrage weer Vleeslollie'.
Aldus geschiede en we verkochten in het afgelopen uur meer kussentjes dan nooit te voren, de simpele aanpassing zorgde er zelfs voor dat we nu geen enkel kussentje meer hebben, alles uitverkocht. De baas riep mij op kantoor en gaf me spontaan opslag van wege mijn goede inzichten. Ik vertelde hem dat ik de kussentjes verkoop had geanalyseerd en dat je gewoon altijd ready moet zijn als het gaat om verkopen.
Dit kon hij waarderen, ik kreeg ook een promotie en nu ben ik chef exectutive assistant manager pillow department. Ik ben uitgenodigd om vanavond bij hem thuis een biertje te komen drinken om de dag goed af te sluiten.
U zult begrijpen dat ik er nu een dubbel gevoel bij heb.
It is nice to be important, but it's more important to be nice!
Respect to the man in the ice cream van!