Hoeveel vrienden heb jij en hoevaak zie je ze?

Zit wel in een groep van 15 personen, maar daarvan gaan er maar 6ish echt naar het hart. Onderling zijn er ook weer sterkere vriendschappen, samen maakt dat een groep, maar ze zijn voor mij echt niet allemaal gelijk.
Daarnaast heb ik heel veel tijdelijke 'vrienden' gehad. Daar heb je het heel leuk mee zolang je ze ontmoet op de gemeenschappelijke plekken waar je ze van kent. Komt die ontmoetingsplek te vervallen, zie je ze nooit meer. Dat noem ik 'gelegenheidscontacten', leuk zolang ze er zijn, maar ook heel erg vervangbaar.

24jaar momenteel en ik denk 1. Die momenteel ruimte nodig heeft.

Ik ken wel mensen die zogenaamd "vrienden" hebben bv een schilder, automonteur, timmerman, tuinman, loodgieter en die ze alleen als vriend zien als ze nodig zijn.
Ach laat ook maar zitten.

Een stuk of 3 die ik zo af en toe zie. Ben 34 2 kinderen en gescheiden.

Had er vroeger zeker wel een stuk of 30 maar me stiefvader zei altijd al; wacht maar tot je wat ouder ben dan raak je ze allemaal kwijt. En als ik naar mijn stiefvader moet kijken of echte vader ik heb nooit vrienden van hun gezien, dus ja dat hoort ook helaas bij dat ouder worden.

Momenteel even 0 denk ik.

29 jaar oud, 5 vrienden waarvan 2 die ik nog ken van de basisschool, ik zie ze soms maanden niet.

quote:

Op maandag 14 mei 2018 12:40 schreef autoknutselaar het volgende:

[..]

Ik ben in de 30 en heb nog wel contact met een paar jeugd vrienden. Maar ik ken eigenlijk precies 0 oudere mensen die zoiets als een vriendengroep hebben.

Dit.

Op de een of andere manier zijn het twee aparte werelden =>

1) Twintigers met een actieve vriendengroep. Zie ook een groot deel van de posts hier. Alleen dat is m.i. geen aselecte steekproef, want =>

2) Mensen boven de dertig die letterlijk 0 vrienden hebben. Ja, nul! Natuurlijk ken ik niet heel Nederland, maar als ik zo naar de standaard woonwijk in de standaard plaats van 60.000 inwoners kijk, waar ik woon(de), dan zie ik vrijwel nergens vrienden over de vloer komen. In mijn straat kan ik redelijk inschatten wie er wel of niet over de vloer komen. Ik zie het gewoon (ja, ik zie het dus niet en ik kijk vaak naar buiten). Echter ik heb niet de indruk dat het in de rest van die woonwijk veel anders is. Copy paste van hetzelfde patroon.

Ik ben overigens al mijn hele leven jaloers op zo'n druk sociaal leven. Het is iets dat ik nooit heb kunnen vinden. Op de een of andere manier weet ik dat deel van de maatschappij vakkundig te omzeilen.
Echter, zoals iemand anders hierboven al schreef: wiens ouders hier hebben nou veel vrienden?. Een deel zal zeker vrienden hebben, maar de meeste iets oudere mensen hebben nauwelijks nog vrienden. Het lijkt me sterk dat jullie ouders hier allemaal omkomen in de vrienschappen en sociale activiteiten (iets anders dan luizenmoeder zijn dus)

quote:

Op dinsdag 15 mei 2018 01:27 schreef Puntenjager het volgende:

Echter, zoals iemand anders hierboven al schreef: wiens ouders hier hebben nou veel vrienden?. Een deel zal zeker vrienden hebben, maar de meeste iets oudere mensen hebben nauwelijks nog vrienden. Het lijkt me sterk dat jullie ouders hier allemaal omkomen in de vrienschappen en sociale activiteiten (iets anders dan luizenmoeder zijn dus)

Mijn ouders (begin 60) en dan met name mijn moeder, hebben behoorlijk wat vrienden. Eigenlijk verzameld in alle levensfases en woonplaatsen. Daar hangen ze natuurlijk niet wekelijks mee in de kroeg. Maar allemaal zien ze die toch minimaal 2x per jaar. Gaan er op bezoek of mee uit eten. En toen ik nog kind was ook wel eens samen dagjes uit met hun kinderen

Het werkt anders wanneer je ouder bent en zeker wanneer je niet meer in dezelfde plaats woont. Maar ook oudere mensen hebben gewoon vrienden.

Ik ben bijna 37 en ik kom op 8 vriend(inn)en.

Ik zie ze niet wekelijks (op een vriendin van me die assisteert bij salsa en kizomba na), maar ik spreek iedereen dagelijks. We zijn allemaal druk, en accepteren dat van elkaar. Het contact is er niet minder om.

Goede vriend van me ken ik het langst, 27 jaar nu.
Die vriendin van me die assisteert bij dansen ken ik het kortst, 3 jaar.

1 goede vriendin van me is ondertussen twee jaar geleden naar Hawaï geëmigreerd. Dus die spreek ik nog dagelijks, maar zien wordt wel een dingetje

Ik heb er 5 en zie ze 4 keer.

Goh, m'n vriendin zie ik bijna iedere dag wel. Vrienden toch eenmaal per week in real life. Met sommige game ik wel eens, maar dan zie ik ze niet. Met het merendeel heb ik wel contact via Whatsapp en Messenger waar vooral onzin in staat.

Ik reken 10 man tot m'n vrienden hoewel de WhatsApp-groep groter is. Ik kan momenteel niet werken noch sporten en met een paar ervan ging ik wel eens wielrennen ja.

0

Ik heb een aantal vriendengroepen, maar ken zelf ook weinig mensen bij wie dit zo uitgebreid is als bij mij.
Groepje van 7 van middelbare school, die zie ik nog 1 keer in de 2 maanden minimaal een avondje, soms iets meer soms iets minder. (wel minimaal 1 keer per jaar gezamelijk een weekend weg).
Groep van mannetje of 20 uit de studententijd waarvan ik de helft minimaal nog eens in de 2 weken zie, sommigen vaker en andere minder vaak en dit is ook met periodes, deels doordat mensen verhuisd zijn of zijn rond gaan zwerven. Heb met enkelen die ik minder vaak zie een betere band dan met enkele die ik nog bijna wekelijks zie (zelfde stad).
Dan heb ik nog een zeer uitgebreide groep mensen die ik via het voetbal heb leren kennen, waar ik van verwacht dat ik sowieso met 4 van hen nog heel lang contact blijf houden(waar we ook elk jaar minimaal 1 weekendje weg mee plannen), maar waar ik momenteel ook wel met een man of 20 geregeld dingen onderneem en waar ik bijvoorbeeld met een selectie hiervan nog op wintersport ben geweest.

Daarnaast nog heel veel kennissen die zo half bij deze groepen horen of er tegenaan hangen, maar die ik niet als vrienden beschouw, maar als kennissen.

Oh en ik ben overigens begin 30 en heb een vriendin (van midden 20) die soms wel een beetje klaagt dat ik te veel heb en af en toe keuzes moet maken terwijl ik dat helemaal niet wil omdat ik het allemaal leuk vind. Zorgt er overigens wel voor dat contact met bepaalde personen verwaterd waarbij ik dit eigenlijk niet zou willen, maar gewoon omdat ik het niet gebolwerkt krijg. Heb ook af en toe wel dat een van mijn betere vrienden belt: hee we moeten weer eens bijpraten, en mijn antwoord dan is: heb je over 2,5 week tijd? (Zou dit wel anders willen zien, maar als ik eenmaal heb afgesproken met anderen, dan kan ik dat moeilijk afzeggen.)

Is overigens ook niet gezond en ben eraan aant werken om hier wat meer keuzes in te maken zodat ik mezelf niet de vernieling in help (heb dicht tegen een burnout aangezeten hierdoor, deels doordat ik me heel druk maakte dat ik iedereen die me aan het hart ligt wel voldoende aandacht schonk en dat is in ieder geval voorbij. Het komt hoe het komt en dan is het iig een stuk beter te behappen.)

quote:

Op dinsdag 15 mei 2018 14:38 schreef Crooyzwans het volgende:
Ik heb een aantal vriendengroepen, maar ken zelf ook weinig mensen bij wie dit zo uitgebreid is als bij mij.
Groepje van 7 van middelbare school, die zie ik nog 1 keer in de 2 maanden minimaal een avondje, soms iets meer soms iets minder. (wel minimaal 1 keer per jaar gezamelijk een weekend weg).
Groep van mannetje of 20 uit de studententijd waarvan ik de helft minimaal nog eens in de 2 weken zie, sommigen vaker en andere minder vaak en dit is ook met periodes, deels doordat mensen verhuisd zijn of zijn rond gaan zwerven. Heb met enkelen die ik minder vaak zie een betere band dan met enkele die ik nog bijna wekelijks zie (zelfde stad).
Dan heb ik nog een zeer uitgebreide groep mensen die ik via het voetbal heb leren kennen, waar ik van verwacht dat ik sowieso met 4 van hen nog heel lang contact blijf houden(waar we ook elk jaar minimaal 1 weekendje weg mee plannen), maar waar ik momenteel ook wel met een man of 20 geregeld dingen onderneem en waar ik bijvoorbeeld met een selectie hiervan nog op wintersport ben geweest.

Daarnaast nog heel veel kennissen die zo half bij deze groepen horen of er tegenaan hangen, maar die ik niet als vrienden beschouw, maar als kennissen.

Oh en ik ben overigens begin 30 en heb een vriendin (van midden 20) die soms wel een beetje klaagt dat ik te veel heb en af en toe keuzes moet maken terwijl ik dat helemaal niet wil omdat ik het allemaal leuk vind. Zorgt er overigens wel voor dat contact met bepaalde personen verwaterd waarbij ik dit eigenlijk niet zou willen, maar gewoon omdat ik het niet gebolwerkt krijg. Heb ook af en toe wel dat een van mijn betere vrienden belt: hee we moeten weer eens bijpraten, en mijn antwoord dan is: heb je over 2,5 week tijd? (Zou dit wel anders willen zien, maar als ik eenmaal heb afgesproken met anderen, dan kan ik dat moeilijk afzeggen.)

Is overigens ook niet gezond en ben eraan aant werken om hier wat meer keuzes in te maken zodat ik mezelf niet de vernieling in help (heb dicht tegen een burnout aangezeten hierdoor, deels doordat ik me heel druk maakte dat ik iedereen die me aan het hart ligt wel voldoende aandacht schonk en dat is in ieder geval voorbij. Het komt hoe het komt en dan is het iig een stuk beter te behappen.)

Ik heb een beetje hetzelfde. Een aantal vriendengroepen en losse vrienden. En dan ook nog een grote familie die ik geregeld wil zien. Mijn weekenden zijn vaak te vol, vooral in de lente en zomer. Hoe ik hiermee om ga is door lang vooruit te plannen, maar dan ook tijd voor vriendin en mezelf te reserveren.

Ik heb het geluk dat ik een grote vriendengroep nog van de basisschool heb overgehouden. Ik verwacht ook niet dat deze in de toekomst zal verwateren, de band is na zo'n lange tijd erg sterk.

Gek genoeg zie ik mijzelf niet als een heel sociaal persoon, ik houd vriendschappen altijd een beetje af maar het ontstaat dan toch. Ik ben ook ongemakkelijk op feestjes en borrels waar ik weinig mensen ken.

Als iemand meer vrienden wil zou mijn advies zijn eerst tevreden met jezelf worden en niet te veel op zoek te gaan naar vrienden. Positieve en gelukkige mensen zijn veel leuker om mee om te gaan dan pessimistische zeurzakken. Maar dat veranderen is natuurlijk een moeilijke opgave soms.

Vrienden en familie zijn één van de belangrijkste dingen in mijn leven, het lijkt me moeilijk zonder te leven.

Ben 26, rond de vijf goede vriendinnen die ik niet heel vaak zie maar wel eens per week of paar weken even contact mee probeer op te nemen. Wil toch weten hoe het met iedereen gaat en helaas zien we elkaar wat minder. Nog een paar mensen die ik 1 a 2 keer per jaar zie en een aantal die ik eens in de paar maanden zie. Denk bij elkaar dat het een stuk of 10 mensen zijn, waarvan ik een derde tot de helft vaker zie dan de rest.

Ik ben 31 en ik heb 4 echt goede vriendinnen. 2 Wonen er bij me in de stad en die zie ik 1/2 keer per maand denk ik. Soms wat vaker als we elkaar toevallig in de supermarkt of bij de sportschool tegenkomen. De andere 2 vriendinnen wonen verder weg en zie ik om de paar maanden. Maar we bellen/appen wel veel.

Verder ken ik wel veel mensen via internet met wie ik een paar keer per jaar afspreek, privé of op bijvoorbeeld een meeting.
Maar echt een vriendengroep heb ik na mijn middelbare school niet meer gehad.

Ik ken wel veel mensen, onderneem wel veel en kom wel veel onder de mensen, maar om echt nieuwe vriendschappen op te bouwen vind ik wel lastig nu. Vaak blijft het contact gewoon alleen bij de gelegenheid ( vereniging/meeting) zeg maar.

Ik heb wel een grote diverse “vriendenkring”. Maar slechts 3 daarvan zijn hele goede vriendinnen en slechts 1 daarvan vertel ik meer dan tegen de anderen. Ik heb ook veel “losse” vrienden die ik ook niet makkelijk bij elkaar zou kunnen brengen omdat ze te veel verschillen.

Ik merk wel dat vrouwen wel selectiever zijn en mannen vaak met grote groepen hangen.

37 jaar en vier goede vrienden. Verder nog wat collega's van het werk waar ik goed mee omga en regelmatig contact heb.
Vroeger veel vrienden en ook nieuwe aanwas. Op de een of andere manier blijft er niets over.

quote:

Op vrijdag 18 mei 2018 07:50 schreef MCH het volgende:

[..]

Jeetje, telt een toevallige supermarktontmoeting ook al als vriendencontact

Ja want dan kan het zomaar zijn dat we een half uur staan te kletsen nog hoor. Niet alleen ff hoi zeggen

quote:

Op vrijdag 18 mei 2018 10:52 schreef Fripsel het volgende:

[..]

He bah van die irritante vrouwen die het gangpad blokkeren.

Haha we doen het netjes buiten vaak, want dat vind ik zelf ook irri

Ik ben zelf 36 en heb nog steeds grotendeels dezelfde vriendengroep van een stuk of 20 mensen als tijdens mijn middelbareschooltijd tijd. Althans het mannelijke deels is nog hetzelfde, in de loop van de tijd zijn er wel andere dames bij gekomen (en ook weer verdwenen).

Maar het contact is wel veel minder frequent geworden, het aantal echt goede vrienden is eigenlijk op 1 hand te tellen. Bovendien woon ik tegenwoordig een half uur rijden vanaf mijn geboortedorp waar de meeste vrienden nog steeds wonen. In de stad zelf waar ik woon heb ik helemaal geen echte vrienden meer, alleen mijn vriendin. Maar dat bevalt eigenlijk wel prima, ook wel fijn om anoniem door de stad te lopen zonder bekenden tegen te komen.

Toch gaan we met die hele groep van zo'n 20 personen nog wel ieder jaar een weekend weg. De meesten blijven wel trouw mee gaan, omdat het toch wel iets waardevols is voor de meesten.

Echte vrienden misschien 2, maximaal 8. Ik ken veel mensen, maar hoe ouder ik word hoe minder ik ze zie.