Maar toch zijn er altijd wel mensen waarbij alles op de één of andere manier vanzelf op zijn/haar pootjes terecht lijkt te komen, en mensen waarbij dit niet het geval is.
De eerste groep lijkt relatief gemakkelijk door het leven te gaan : komen ergens tussen 20-25 hun levenspartner tegen, kiezen een studie en maken die in één keer af (desnoods met een jaartje vertraging), vinden een baan en blijven daar meteen een jaar of vijf werken. Hebben geen gekke dingen gedaan met hun geld en hebben zo rond hun 28e genoeg spaargeld en een prima salaris om een aardige hypotheek te kunnen betalen. Samenwonen, kindjes, etc.
Zelf ben ik duidelijk uit de tweede groep. Iemand die ooit dicht bij mij stond omschreef mij ooit als iemand die ''er altijd wel komt, maar wel altijd met een omweg''. Tot nu toe is dit ook wel waar gebleken. Alles wat je ''moet'' bereiken, bereik ik ook wel tot nu toe, alleen de weg ernaartoe kent de nodige hobbels, rotondes en vertraging. Zo ben ik nu 29, single. Wel degelijk een kinderwens en al jaren vrijgezel dus nu beginnen er wel weer wat vraagtekens te ontstaan.
Tot welke groep behoren jullie? Uitraard heb je heel veel tussenwegen, maar bovenstaande polarisatie vooral om even mijn punt duidelijk te maken.
Het gaat ook niet vanzelf, heb je er ooit aan gedacht dat de mensen die "makkelijk" door het leven gaan misschien ook gewoon hard er voor werken? Die een studie hebben die ze leuk vinden en daardoor motivatie ervoor kunnen opbrengen en jij jouw studie gewoon kut vindt dus vertraging hebt? Dat zij tevreden zijn met een simpelere baan met lager salaris en jij te veeleisend en dus "minder snel" aan werk komt? Idem dito met een vriendin, voor zover jij die tegenkomt als je uberhaupt moeite ervoor doet.
Pity party voor jezelf, gefeliciteerd.
Lees dan wel even iets meer dan de TT. Veel van wat je zegt staat letterlijk in mijn OP.quote:Op dinsdag 24 april 2018 20:20 schreef MacorgaZ het volgende:
Zelfmedelijden to the max.
Het gaat ook niet vanzelf, heb je er ooit aan gedacht dat de mensen die "makkelijk" door het leven gaan misschien ook gewoon hard er voor werken? Die een studie hebben die ze leuk vinden en daardoor motivatie ervoor kunnen opbrengen en jij jouw studie gewoon kut vindt dus vertraging hebt? Dat zij tevreden zijn met een simpelere baan met lager salaris en jij te veeleisend en dus "minder snel" aan werk komt? Idem dito met een vriendin, voor zover jij die tegenkomt als je uberhaupt moeite ervoor doet.
Pity party voor jezelf, gefeliciteerd.
Gast, lees jij mijn post dan even zoals ik hem bedoel, hij is juist toegespitst op je situatieschets in je OP.quote:Op dinsdag 24 april 2018 20:21 schreef Bogatell het volgende:
[..]
Lees dan wel even iets meer dan de TT. Veel van wat je zegt staat letterlijk in mijn OP.
Dan is er denk ik sprake van een miscommunicatie.quote:
[..]
Gast, lees jij mijn post dan even zoals ik hem bedoel, hij is juist toegespitst op je situatieschets in je OP.
Jij lijkt er vanuit te gaan dat ik het als iets 'zieligs' vind dat alles niet in één keer op zijn plek valt. Dat is niet waar. Bij de een gaat het snel, bij de ander duurt het lang, sommigen vinden nooit hun draai en blijven altijd zoeken. Dat is niet een kwestie van zelfmedelijden, dat is gewoon een feit. Bij mij duurt alles relatief lang, maar tegelijkertijd kan ik ook wel weer langer van andere dingen genieten. Het feit dat ik nog 'zoekende' ben, geeft mij ook in zekere zin energie, omdat mijn toekomst nog open ligt. Aan de andere kant vraag ik me wel weer eens af waarom het voor de één lijkt alsof het al bij de geboorte staat uitgeschreven terwijl de ander bij 35+ nog steeds als een hert in de wei loopt.
Daarnaast benoem ik expliciet in mijn OP dat ik met 'het gaat allemaal niet vanzelf bij mij' niet zo zeer bedoel dat ik verwacht lekker thuis op de bank te zitten en dat het allemaal vervolgens wel komt aanwaaien. Natuurlijk moet je overal zelf achteraan gaan.
Echter dan nog blijft er wel een onvoorspelbare factor. Het leven is op veel punten niet zodanig dat het een kwestie is van : Je stopt er X veel moeite in en je haalt er Y aan resultaat uit.
Niet hatend bedoeld, maar veel mensen in mijn omgeving die nu een stabiele relatie hebben, zijn ook helemaal niet van die vrouwenjagers. De meerderheid heeft toch in zekere zin het 'geluk' gehad op de juiste plaats, de juiste tijd, de juiste persoon tegen te komen.
Daar doe ik niet huilie over, maar het is vaak wel een feit.
Gewoon doen waar jij je goed bij voelt, dan doe je er 5 jaar langer over, ja boeie toch?
Zolang je blijft denken die heb dit of die is beter in dat kom je nergens. Is misschien ook een soort onzekerheid, daar moet je overheen stappen. Gewoon niemand als voorbeeld nemen. Ga je eigen weg.
Volgens de norm hang ik ergens onderaan.
Maar dat zie je op Facebook/Instagram dan weer niet inderdaad.quote:
Dacht je echt dat mensen soms makkelijk door het leven gaan, iedereen komt de nodige hobbels en bobbels tegen, nu heb ik het voor elkaar, maar daar is wel een heel ellendig proces aan vooraf gegaan. Daarbij er is een heel groot verschil in wat je ziet en hoe het echt zit. Een stel verderop hebben alles voor elkaar, allebei een auto, twee kinderen, eigen huis, lijkt heel tof he? Moet je eens de vrouw 2 wijntjes geven krijg je ineens een heel ander beeld over hun 'relatie'. Hier loopt al de weddenschap, ik heb ze nog anderhalf jaar gegeven.
Heb gekozen voor een kutstudie die mij niet motiveert om het af te maken, waardoor ik blijf hangen in het laatste jaar. Volgend jaar ga ik een versnelde studie doen waar ik wel toekomst in zie en die mij energie en motivatie geeft. Ik loop dus wel achter wat dat betreft.
Ik ben nooit heel lang single geweest, dus wat relaties betreft heb ik wel 'geluk' gehad. Scheelt ook dat ik een vrouw ben denk ik en petite ben. Trekt toch mannen aan merk ik, vinden ze schattig ofzo.
Ik heb wel altijd hard gewerkt, ben over het algemeen best slim en heb vriendinnen die klaar staan voor mij en andersom.
Ik zit denk ik ergens middenin. Ben er nog niet, maar kom er wel uiteindelijk.
Met vrouwen ging het vak trouwens wel wat makkelijker, maar verder is het bij mij niet standaard gegaan.
Nu nog profijt van overigens.
En oja, het gaat bij niemand vanzelf. Dat lijkt alleen maar zo.
[ Bericht 15% gewijzigd door Spanky78 op 24-04-2018 23:32:56 ]
Ik ben 28
10 jaar een eigen zaak
Vrijstaand huis en 1,5 hectare grond
Keihard voor gewerkt, ik ben gelukkig maar heb er allemaal hard voor moeten werken om wat te bereiken.
Als jij je al om zulke simpele dingen in je leven druk maakt en zal je een heel zwaar leven krijgen
Veel wijzer dan dit ga je het niet krijgen TS.quote:
Iedereen lijkt normaal totdat je ze leert kennen TS. Wanneer je mensen leert kennen zie je pas in dat eigenlijk niemand echt 'normaal' is.
En wat dan nog als je buurman bijvoorbeeld echt zonder problemen door het leven is gekomen. Maakt dat jou dan een minder mens omdat dat bij jou niet het geval is? Die vraagtekens die bij je opkomen zijn er omdat je probeert vast te houden aan een norm die er eigenlijk niet is.
Klopt en als mensen ruzie hebben dan doen ze dat meestal gewoon binnen met z'n twee, de enige die dan hooguit de getuigen zijn zijn de kinderen. Vind facebook altijd wel grappig, daar ziet iedereen er altijd wel blij en gelukkig op uit ( uitzonderingen daar gelaten, we hebben ook allemaal 1 a 2 bekenden die constant van die depressieve zinnen neerzetten waarna iedereen gaat vragen wat er aan de hand is) en dan ben je op visite, drankje erbij en dan hoor je even het verhaal wat achter al die gelukkige facebook foto's schuilgaat.quote:Op dinsdag 24 april 2018 23:09 schreef Sick_Little_Monkey het volgende:
[..]
Maar dat zie je op Facebook/Instagram dan weer niet inderdaad.
Aan TS staar je niet blind op de illusie wat mensen laten zien
[ Bericht 30% gewijzigd door #ANONIEM op 25-04-2018 08:28:57 ]
TS een echte man kijkt niet naar andere mannen.
Ik zit ook niet in het eerste verhaaltje, als ik het van mijn eigen belevenis zie. Maar er zijn manieren om daar wat doorheen te breken (niet voor iedereen, ken ook een ONTZETTEND grote pechvogel in't leven).
Ook de mensen waarvan jij denkt dat het aan komt waaien kennen de nodige hobbels, rotondes en vertraging.quote:
Natuurlijk gaat het bij niemand vanzelf. Iedereen moet hard werken, uit zijn/haar comfort zone komen (meisje aanspreken voor de 1e x bijvoorbeeld) om dingen te bereiken in het leven (afstuderen, relatie krijgen, vaste baan krijgen).
Maar toch zijn er altijd wel mensen waarbij alles op de één of andere manier vanzelf op zijn/haar pootjes terecht lijkt te komen, en mensen waarbij dit niet het geval is.
De eerste groep lijkt relatief gemakkelijk door het leven te gaan : komen ergens tussen 20-25 hun levenspartner tegen, kiezen een studie en maken die in één keer af (desnoods met een jaartje vertraging), vinden een baan en blijven daar meteen een jaar of vijf werken. Hebben geen gekke dingen gedaan met hun geld en hebben zo rond hun 28e genoeg spaargeld en een prima salaris om een aardige hypotheek te kunnen betalen. Samenwonen, kindjes, etc.
Zelf ben ik duidelijk uit de tweede groep. Iemand die ooit dicht bij mij stond omschreef mij ooit als iemand die ''er altijd wel komt, maar wel altijd met een omweg''. Tot nu toe is dit ook wel waar gebleken. Alles wat je ''moet'' bereiken, bereik ik ook wel tot nu toe, alleen de weg ernaartoe kent de nodige hobbels, rotondes en vertraging. Zo ben ik nu 29, single. Wel degelijk een kinderwens en al jaren vrijgezel dus nu beginnen er wel weer wat vraagtekens te ontstaan.
Tot welke groep behoren jullie? Uitraard heb je heel veel tussenwegen, maar bovenstaande polarisatie vooral om even mijn punt duidelijk te maken.
Mensen vergeten ook vaak de mislukkingen van anderen als ze daarna weer goed bezig zijn terwijl je van jezelf alles onthoud.
Dit. Mooi gezegd.quote:
Probleem is dat je van mensen die je niet heel goed kent altijd alleen de uitkomst ziet en niet de weg daar naartoe. Het lijkt dus allemaal goed te gaan want iemand heeft een goede baan of een goed gezin of iets dergelijks. Maar wat je niet zoet is hoe hard iemand daar voor heeft gewerkt en de moeilijke weg die hij of zij heeft afgelegd.
Mensen vergeten ook vaak de mislukkingen van anderen als ze daarna weer goed bezig zijn terwijl je van jezelf alles onthoud.
Voor mezelf, ik hang er tussen in. Tenminste, als ik kan kiezen uit de 2 alternatieven die in de OP gesteld worden. Ik ben niet mijn vrouw op mijn 25e tegen gekomen, maar pas later, etc etc. Dus ik ben een samenraapsel van beiden denk ik.
Ik vraag me af waarom je je zo blind staart op andere mensen TS. Want je zet je zelf af tegen het plaatje waarvan je zou willen dat het de realiteit was voor jou, en concludeert dan dat je niet aan dat beeld voldoet, en dus heb je het 2e alternatief, en dat is waar je jezelf onder schaart.
Omdat wel meer van dit soort topics hebt, houdt dit je dus enorm bezig, maar het is altijd op een negatieve manier, in de zin van dat je, volgens je eigen gedachtengang, altijd niet voldoet aan jouw ideaalbeeld.
Vervolgens wil je achterhalen hoe dat bij andere mensen zit, maar met welk doel? Want je kunt er donder op zeggen dat er mensen zijn die in het ideaalplaatje gaan vallen, wat het voor jou alleen maar lastiger maakt, want je wil diep van binnen graag horen dat je niet de enige bent, en er meer mensen zijn die in jouw categorie vallen, zodat je wat meer gerust gesteld bent, maar je kunt er donder op zeggen dat er ook genoeg mensen in de eerste categorie vallen, en dat ga je ook lezen,en dan kun je dat niet loslaten, want stiekem weegt die groep mensen zwaarder voor jou, immers, die hebben dat wat je stiekem zelf ook had willen hebben.
Mijn vraag is dan; who cares? Je bent niet meer 25, je kunt de tijd niet terug draaien, je kunt wel continue bezig blijven over het ideaalplaatje en hoe jij daar vanaf wijkt, maar je kunt ook concreet iets gaan doen om te zorgen dat je alsnog bij je ideaalplaatje uit gaat komen, zij het dan niet meer op je 25e al, want immers, dat gaat niet meer.
quote:
Probleem is dat je van mensen die je niet heel goed kent altijd alleen de uitkomst ziet en niet de weg daar naartoe. Het lijkt dus allemaal goed te gaan want iemand heeft een goede baan of een goed gezin of iets dergelijks. Maar wat je niet zoet is hoe hard iemand daar voor heeft gewerkt en de moeilijke weg die hij of zij heeft afgelegd.
Mensen vergeten ook vaak de mislukkingen van anderen als ze daarna weer goed bezig zijn terwijl je van jezelf alles onthoud.
TS komt met een aantal 'huisje, boompje, beestje' voorbeelden die allemaal belangrijk zijn om structuur dan wel zekerheid in het leven op te bouwen. Het leven is echter veel meer dan dat.
Bij sommigen liggen de prioriteiten (onvrijwillig) nou eenmaal ergens anders, denk aan gezondheidsissues of de wens om dagelijks kacheltje lam in bed te kruipen. Ja, dan gaan andere zaken er onder lijden zoals een studie op tijd kunnen afmaken.
Een geschikte partner voor de lange termijn is voor bijna niemand vanzelfsprekend, maar dan moet je wel even uit je comfort zone kunnen stappen en deur uit gaan. Blijf je liever gamen en voetbal kijken? Ook prima.
Uiteindelijk is het ieder z'n meug. Sommige mogen zichzelf wel eens spiegel voorhouden (ik ook), maar het eigen leven gaan meten aan anderen of een één of ander ideaalplaatje, heeft over het algemeen toch geen meerwaarde. Het verleden kan je niet meer aanpassen, de toekomst heb je wel invloed op.
Ditquote:
Probleem is dat je van mensen die je niet heel goed kent altijd alleen de uitkomst ziet en niet de weg daar naartoe. Het lijkt dus allemaal goed te gaan want iemand heeft een goede baan of een goed gezin of iets dergelijks. Maar wat je niet zoet is hoe hard iemand daar voor heeft gewerkt en de moeilijke weg die hij of zij heeft afgelegd.
Mensen vergeten ook vaak de mislukkingen van anderen als ze daarna weer goed bezig zijn terwijl je van jezelf alles onthoud.
Post van de dagquote:
Probleem is dat je van mensen die je niet heel goed kent altijd alleen de uitkomst ziet en niet de weg daar naartoe. Het lijkt dus allemaal goed te gaan want iemand heeft een goede baan of een goed gezin of iets dergelijks. Maar wat je niet zoet is hoe hard iemand daar voor heeft gewerkt en de moeilijke weg die hij of zij heeft afgelegd.
Mensen vergeten ook vaak de mislukkingen van anderen als ze daarna weer goed bezig zijn terwijl je van jezelf alles onthoud.
Overigens is het nog maar de vraag of je dat eerste scenario wel moet willen. Ik moet er echt niet aan denken om op mijn 28e opgescheept te zitten met een kind en een koophuis. Stel dat liever dan nog 5-10 jaar uit vanaf dat moment. Je ziet ook dat op een zeker moment al die zogenaamd ideale situaties helemaal niet zo ideaal waren. Heb onlangs twee langlopende relaties zien stranden, van 5+ jaar en 10 jaar respectievelijk. Leuk allemaal, maar jij ziet alleen de buitenkant. Terwijl de realiteit misschien helemaal niet zo leuk is als je zou denken. Zie het aantal scheidingen bij 30+ mensen met kinderen, plus het feit dat 1 op de 3 huwelijken geen stand houdt.
Bekijk het ook eens anders. Dit klinkt boring as fuck. Wees blij dat jouw leven vol interessante en spannende hobbels zit.quote:
De eerste groep lijkt relatief gemakkelijk door het leven te gaan : komen ergens tussen 20-25 hun levenspartner tegen, kiezen een studie en maken die in één keer af (desnoods met een jaartje vertraging), vinden een baan en blijven daar meteen een jaar of vijf werken. Hebben geen gekke dingen gedaan met hun geld en hebben zo rond hun 28e genoeg spaargeld en een prima salaris om een aardige hypotheek te kunnen betalen. Samenwonen, kindjes, etc.
Wat dacht je van sociale media?quote:
Probleem is dat je van mensen die je niet heel goed kent altijd alleen de uitkomst ziet en niet de weg daar naartoe. Het lijkt dus allemaal goed te gaan want iemand heeft een goede baan of een goed gezin of iets dergelijks. Maar wat je niet zoet is hoe hard iemand daar voor heeft gewerkt en de moeilijke weg die hij of zij heeft afgelegd.
Mensen vergeten ook vaak de mislukkingen van anderen als ze daarna weer goed bezig zijn terwijl je van jezelf alles onthoud.
Iedereen laat zich toch vooral van zijn positieve kant zien. De promotie of het teamuitje zie ik wél voorbij komen, maar het aflopende contract en het persoonlijke faillissement niet.
Tip: initiatief nemen, actief beziggaan met je doelen, doorzetten, de positieve kanten belichten van hoe jij doelen hebt bereikt. Onderneem actie! Niet afwachten en het aan het lot overlaten!
Onzin. Voor mij ging school bijvoorbeeld gewoon 'vanzelf', ik lette standaard, zonder veel moeite, goed op in de klas, hoefde weinig ervoor te doen en de goede punten kwamen vanzelf binnenrollen. Voor anderen niet.quote:
Probleem is dat je van mensen die je niet heel goed kent altijd alleen de uitkomst ziet en niet de weg daar naartoe. Het lijkt dus allemaal goed te gaan want iemand heeft een goede baan of een goed gezin of iets dergelijks. Maar wat je niet zoet is hoe hard iemand daar voor heeft gewerkt en de moeilijke weg die hij of zij heeft afgelegd.
Mensen vergeten ook vaak de mislukkingen van anderen als ze daarna weer goed bezig zijn terwijl je van jezelf alles onthoud.
Vrienden maken ging voor mij dan weer bijvoorbeeld totaal niet vanzelf. Ik ga bij een sportvereniging, ga naar feesten toe, introductieweekenden van de universiteit, etc. maar vrienden maken lukt gewoon niet. Voor andere gaat dit echter gewoon vanzelf.
Dat het 'vanzelf' gaat, betekent niet dat je er niet voor werkt of er geen moeite in stopt. Maar dat je het niet als moeizaam ervaart en al 'standaard' de goede dingen doet als het ware. En ook de motivatie en energie hebt om door te gaan.
Dit ontkennen door de Fok!ers hier toont een gebrek aan levenservaring aan. Wanneer je iets leuk vindt of er voldoening uit haalt, dan vliegt de tijd voorbij en gaat alles gemakkelijk. Als je er steeds maar weer tegenop ziet en het nut er niet van in ziet, maar het toch moet doen, dan schiet het niet op.
Jammer dit, zeer jammer. Dat je de 20 gepasseerd bent en dit verschil zelfs nog niet meegemaakt hebt in je leven.
Aan TS: Trek je niks aan van de Fok!ers hier. Niet iedereen zijn leven is even makkelijk. Mensen willen graag in een 'eerlijke wereld' geloven waarin zij daar gekomen zijn waar ze nu zijn, alleen door hun eigen harde werk. Dat ze dit daardoor 'verdiend' hebben, niet is minder waar. De een werkt hard en komt niet ver, de ander doet weinig en komt wel ver. Jezelf vergelijken met mensen waarvoor alles makkelijk komt, die je daarna ook nog eens gaan zeggen dat je gewoon niet hard genoeg werkt (
) heb je niks aan. Dwazen zijn het.
Wie is dat?quote:
Ik doelde er meer op dat iedereen wel punten in het leven heeft waar hij of zij moeilijkheden mee heeft. En dat het soms lijkt bij anderen alsof zij dat niet hebben, omdat je alleen de uitkomsten ziet en niet de weg daar naartoe.quote:
[..]
Onzin. Voor mij ging school bijvoorbeeld gewoon 'vanzelf', ik lette standaard, zonder veel moeite, goed op in de klas, hoefde weinig ervoor te doen en de goede punten kwamen vanzelf binnenrollen. Voor anderen niet.
Vrienden maken ging voor mij dan weer bijvoorbeeld totaal niet vanzelf. Ik ga bij een sportvereniging, ga naar feesten toe, introductieweekenden van de universiteit, etc. maar vrienden maken lukt gewoon niet. Voor andere gaat dit echter gewoon vanzelf.
Dat het 'vanzelf' gaat, betekent niet dat je er niet voor werkt of er geen moeite in stopt. Maar dat je het niet als moeizaam ervaart en al 'standaard' de goede dingen doet als het ware. En ook de motivatie en energie hebt om door te gaan.
Dit ontkennen door de Fok!ers hier toont een gebrek aan levenservaring aan. Wanneer je iets leuk vindt of er voldoening uit haalt, dan vliegt de tijd voorbij en gaat alles gemakkelijk. Als je er steeds maar weer tegenop ziet en het nut er niet van in ziet, maar het toch moet doen, dan schiet het niet op.
Jammer dit, zeer jammer. Dat je de 20 gepasseerd bent en dit verschil zelfs nog niet meegemaakt hebt in je leven.
Aan TS: Trek je niks aan van de Fok!ers hier. Niet iedereen zijn leven is even makkelijk. Mensen willen graag in een 'eerlijke wereld' geloven waarin zij daar gekomen zijn waar ze nu zijn, alleen door hun eigen harde werk. Dat ze dit daardoor 'verdiend' hebben, niet is minder waar. De een werkt hard en komt niet ver, de ander doet weinig en komt wel ver. Jezelf vergelijken met mensen waarvoor alles makkelijk komt, die je daarna ook nog eens gaan zeggen dat je gewoon niet hard genoeg werkt (
Bij weinig mensen loopt alles hun gehele leven op rolletjes.
Nu gaan ze dood aan water tekort. Hoera!quote:
Nog niet zo lang geleden gingen veel mensen dood aan honger, niet zeiken watje!
Mee eens. Beter om te vergelijken lijkt het me als mensen opnoemen welke onderdelen vanzelf gingen, en welke niet.quote:
Onzin. Voor mij ging school bijvoorbeeld gewoon 'vanzelf', ik lette standaard, zonder veel moeite, goed op in de klas, hoefde weinig ervoor te doen en de goede punten kwamen vanzelf binnenrollen. Voor anderen niet.
Vrienden maken ging voor mij dan weer bijvoorbeeld totaal niet vanzelf. Ik ga bij een sportvereniging, ga naar feesten toe, introductieweekenden van de universiteit, etc. maar vrienden maken lukt gewoon niet. Voor andere gaat dit echter gewoon vanzelf.
Dat het 'vanzelf' gaat, betekent niet dat je er niet voor werkt of er geen moeite in stopt. Maar dat je het niet als moeizaam ervaart en al 'standaard' de goede dingen doet als het ware. En ook de motivatie en energie hebt om door te gaan.
Dit ontkennen door de Fok!ers hier toont een gebrek aan levenservaring aan. Wanneer je iets leuk vindt of er voldoening uit haalt, dan vliegt de tijd voorbij en gaat alles gemakkelijk. Als je er steeds maar weer tegenop ziet en het nut er niet van in ziet, maar het toch moet doen, dan schiet het niet op.
Jammer dit, zeer jammer. Dat je de 20 gepasseerd bent en dit verschil zelfs nog niet meegemaakt hebt in je leven.
Aan TS: Trek je niks aan van de Fok!ers hier. Niet iedereen zijn leven is even makkelijk. Mensen willen graag in een 'eerlijke wereld' geloven waarin zij daar gekomen zijn waar ze nu zijn, alleen door hun eigen harde werk. Dat ze dit daardoor 'verdiend' hebben, niet is minder waar. De een werkt hard en komt niet ver, de ander doet weinig en komt wel ver. Jezelf vergelijken met mensen waarvoor alles makkelijk komt, die je daarna ook nog eens gaan zeggen dat je gewoon niet hard genoeg werkt (
Bij mij:
Moeizaam:
- sociaal contact (nieuwe vrienden maken, vrienden behouden, leuk en gezellig overkomen, lol maken met anderen)
- school, opleiding en vinden en behouden van werk
- vinden en behouden van relatie
- overwinnen van angsten, bij rij angst heb ik nog steeds heb dan ook geen rijbewijs
- beslissingen maken
Wat gaat vanzelf:
- als ik eenmaal een doel voor ogen heb, ook de dingen doen waardoor ik het kan behalen. Focus. M'n tijd niet verdoen met onzin behalve fok
- me inleven in andere mensen en rekening houden met anderen. Hier heb ik soms alleen wel last van.
- genieten van het leven en gelukkig/tevreden zijn met wat ik heb
Heb je pms ofzo.quote:
Zelfmedelijden to the max.
Het gaat ook niet vanzelf, heb je er ooit aan gedacht dat de mensen die "makkelijk" door het leven gaan misschien ook gewoon hard er voor werken? Die een studie hebben die ze leuk vinden en daardoor motivatie ervoor kunnen opbrengen en jij jouw studie gewoon kut vindt dus vertraging hebt? Dat zij tevreden zijn met een simpelere baan met lager salaris en jij te veeleisend en dus "minder snel" aan werk komt? Idem dito met een vriendin, voor zover jij die tegenkomt als je uberhaupt moeite ervoor doet.
Pity party voor jezelf, gefeliciteerd.
Uit eigen ervaring vermoed ik dat mensen die altijd wel de weg weten. hulp hebben van mensen die alles al weten. dat maakt het leven stukken makkelijker. op jezelf en dat weet ik ook moet je veel nieuwe dingen het wiel ervan opnieuw uitvinden zeg maar. ik weet niet of jij vaak alleen bent ik wel. dusja ik kom er ook wel met veel dingen. alleen het duurt veel langer en met een omweg.
Ik moet er wel bij zeggen dat het laatste in het begin heel erg moeizaam ging en daarna vanzelf, had ook met ervaringen en veranderende omstandigheden te makenquote:
Mee eens. Beter om te vergelijken lijkt het me als mensen opnoemen welke onderdelen vanzelf gingen, en welke niet.
Bij mij:
Moeizaam:
- sociaal contact (nieuwe vrienden maken, vrienden behouden, leuk en gezellig overkomen, lol maken met anderen)
- school, opleiding en vinden en behouden van werk
- vinden en behouden van relatie
- overwinnen van angsten, bij rij angst heb ik nog steeds heb dan ook geen rijbewijs
- beslissingen maken
Wat gaat vanzelf:
- als ik eenmaal een doel voor ogen heb, ook de dingen doen waardoor ik het kan behalen. Focus. M'n tijd niet verdoen met onzin behalve fok
- me inleven in andere mensen en rekening houden met anderen. Hier heb ik soms alleen wel last van.
- genieten van het leven en gelukkig/tevreden zijn met wat ik heb