Het peutertopic (2-4 jaar) deel 233

Wolk eet ook superslecht momenteel (thuis, op het kdv en bij oma eet ze gelukkig prima). Ik maak elke middag monkeyplatters, vind ik zelf ook lekkerder dan brood en dan is de kans (iets) groter dat er wat ingaat.

Daarnaast veel knijpzakjes van Ella's kitchen. Niet ideaal, maar het is echt de enige manier waarop ze groente binnenkrijgt momenteel. Ze vindt helemaal niks lekker, maar voor een knijpzakje met gore linzenprut doet ze een moord. En als tussendoortje het liefst die met spaghetti. Gewoon koud dus.

quote:

Op zaterdag 19 mei 2018 20:19 schreef Mariposas het volgende:
Wat bedoel je met ‘verder kijken naar de oorzaak’? Het lijkt me logisch dat hij wel eet wat hij erg lekker vindt. Eetlust heeft hij wel namelijk, maar alleen in dingen die hij echt lekker vindt. Op die manier kan hij ook controle uitoefenen.

En tja, ik weet dat het allemaal heel natuurlijk is en dat het een fase is. Ik heb me er ook heel lang niet aan gestoord, maar dit duurt nu al zeker een jaar en ik word er inmiddels wel een beetje flauw van. Voor peuter is dit ideaal, alleen maar eten wat je echt lekker vindt. Ik zie het nog niet zo snel veranderen.

Janet Lansbury heeft hier wel interessante dingen over geschreven. Wij hebben bijna dezlfde situatie, al ruim twee jaar. Hij begint nu af en toe iets nieuws te proberen, ik denk dat het vanzelf goedkomt. Ik geef altijd toetje, iets anders zoals een boterham alleen als hij wel iets geproefd heeft.

Andere mensn vinden er wel wat van, mijn schoonouders bijvoorbeeld, maar dat is dan jammer.

Ik heb een peuter gehad en nu een kleuter die heel erg slecht eet bij het avondeten. We zijn heel consequent, maar dat maakt niet uit. We eten gevarieerd en dat maakt ook niet uit. Dat kan erg frusterend zijn. Mijn vriend had daar altijd meer last van dan ik. Ik bleef altijd rustig en accepteerde het. Maar kennelijk was bij mij toch ook wat opgebouwd. Na de zoveelste 'bleh ik hoef niet' en het meteen weer uitspugen van de eerste en enige hap eten die ze nam, ben ik even geleden uit mijn slof geschoten, met als onbedoeld en jammerlijk gevolg dat mijn dochter nu nog met een pleister rondloopt en waarschijnlijk een litteken overhoudt op haar kin. . Ik weet niet precies waarom ik dit hier nu schrijf maar: ja, het is makkelijk gezegd als je zelf 'makkelijke eters' hebt, en ja, je probeert van alles en nee, soms lukt het allemaal gewoon niet.

Ik heb na dit voorval echt iedere gedachte dat ik invloed hierop kan hebben uit mijn hoofd gezet. Het zal allemaal wel. .

quote:

Op zondag 20 mei 2018 08:03 schreef Stormqueen het volgende:
overigens voel ik me absoluut niet superieur ofzo want met andere zaken ben ik nog steeds een slappe trut ( kind heeft bijvoorbeeld nog stééds een speen en drinkt nog steeds melk uit een fles) maar het is een kwestie van battles picken je hebt er zélf het meeste invloed op.

Met eten vind ik dat toch niet helemaal kloppen.

Ik kan beinvloeden wat er wanneer op zijn bord ligt, maar niet of hij het in zijn mond stopt. Dat is nou bij uitstek waar hij zelf zeggenschap heeft.

Niet per se reactie op jou:

Bord leegeten vind ik vanuit wat er bekend is over risicofactoren voor obesitas niet oke (zijn eigen grens geeft hij gelukkig ook nog steeds uitstekend aan: laat bijvoorbeeld van hele lekkere taart ook gewoon een paar happen liggen als hij vol zit) dus ik geef hem de porties die hij vraagt, niet meer niet minder.

Naar de mond koken ben ik wel met je eens SQ, in theorie, maar het is hier zo lang en zo vaak strijd geweest ‘s avonds dat ik idd toch te vaak een alternatieve versie voor hem maak... aan de andere kant, ik wil ook graag dat hij geniet van wat hij eet (en hij eet dus bij de opvang net zo kieskeurig als thuis).