Het kleutertopic deel 5

Ja, dat kun je wel zeggen. . . .Vandaag zei ze ook: Mama, ik kan niet stoppen met deze dans, mijn benen willen dat niet. .

En ook heel grappig en vooral nogal social awkward: I speelde met een buurmeisje vanochtend. En ze zei al tegen me: mama, ik wil alleen met haar spelen, en niet met Z (een ander buurmeisje). Dus I en haar buurmeisje waren bij ons binnen, samen aan het spelen. De achterdeur stond open en Z kwam binnen. Een heel lieve meid, die wat ouder is: zeven jaar. En ze zegt: Hoi.
I en en haar buurmeisje kijken haar aan en zeggen niets. Dus ik zeg: je kunt wel even hallo zeggen?
Buurmeisje zegt hallo, maar I zegt nog steeds niets.
Ik tegen Z: "Ze willen geloof ik graag even met z'n tweetjes spelen, maar dat durven ze niet tegen je te zeggen."
Z: "Ja, dat dacht ik al. Nou doeii!"
I en buurmeisje konden weer opgelucht ademhalen. . .

Mijn S is gisteravond tijdens het eten (alweer) helemaal door het lint gegaan. Het was een driftbui richting mij van wel zo'n 25 minuten, veroorzaakt door vermoeidheid. Het tweede bord eten was teveel/te weinig/whatever en toen hij op zijn bord sloeg en het eten door de lucht vloog heb ik hem naar boven gebracht zodat hij naar bed kon. Onderweg werd ik geslagen, geknepen en gekrabd. En S gilde alsof hij vermoord werd, echt zo'n hoge toon die pijn aan je oren doet. Ik vind deze situaties altijd lastig, omdat ik weet dat het door vermoeidheid wordt veroorzaakt en hij er eigenlijk niet echt iets aan kan doen, maar ik wil ook niet geslagen en gekrabd worden.
Het vervelende is dat ik uit alle macht probeer om hem tegen zichzelf en mezelf tegen hem te beschermen door bijvoorbeeld zijn armen vast te houden, maar dat dat eigenlijk alleen maar averechts werkt. En dan gaat hij dingen schreeuwen als 'ga van me af', 'auw auw auw', terwijl ik hem echt geen pijn doe op dat moment. Na deze bui kwam hij in bed hard snikkend een beetje tot bedaren en hij is jammerend over eten binnen 5 minuten in slaap gevallen. En ik lag ernaast met het zweet op mijn hoofd omdat deze buien me echt een hoop energie kosten.
Hij heeft dit sinds hij naar school gaat meerdere keren per week, gewoon omdat hij zo moe is. We zijn er dus waarschijnlijk voorlopig nog niet vanaf. Ik weet eigenlijk niet zo heel goed waarom ik dit verhaal opschrijf, maar ik geloof dat ik het gewoon even van me af moet schrijven omdat ik het best wel een heftige fase vind zo.

Zo’n moment is hier ook wel s en dan achteraf kan ik er zelf wel om janken. Als man thuis us, zeg ik altijd dat hij t even moet overnemen voir er dingen gebeuren die niet moeten. Als mijn grens bereikt is kan ik ook wel erg boos en geïrriteerd reageren.

De jongste was laatst de hele tijd met de gangdeur aan t dichtslaan. Ik moest man even helpen met iets zwaars tillen en ze hield niet op. Op een gegeven moment ging die deur echt zo hard dicht, dat t glas er zowat uitviel. Ik er snel heen en ze wilde m weer dichtgooien.. dus ik hou Mn hand ervoor. Ja en tien weerkaatste die deur natuurlijk terug.. vast tegen dr hoofd en ze viel zo achterover op de grond. Dikke buil voor dr hoofd. Ik schrok hier ook verschrikkelijk van.

Iedereen heeft dit denk ik wel s. Als we maar wel laten weten dat we dit niet hadden moeten en mogen doen. En bekijken hoe dit voortaan anders moet.

quote:

Op dinsdag 8 mei 2018 08:05 schreef _NIKKI_ het volgende:
Mijn S is gisteravond tijdens het eten (alweer) helemaal door het lint gegaan. Het was een driftbui richting mij van wel zo'n 25 minuten, veroorzaakt door vermoeidheid. Het tweede bord eten was teveel/te weinig/whatever en toen hij op zijn bord sloeg en het eten door de lucht vloog heb ik hem naar boven gebracht zodat hij naar bed kon. Onderweg werd ik geslagen, geknepen en gekrabd. En S gilde alsof hij vermoord werd, echt zo'n hoge toon die pijn aan je oren doet. Ik vind deze situaties altijd lastig, omdat ik weet dat het door vermoeidheid wordt veroorzaakt en hij er eigenlijk niet echt iets aan kan doen, maar ik wil ook niet geslagen en gekrabd worden.
Het vervelende is dat ik uit alle macht probeer om hem tegen zichzelf en mezelf tegen hem te beschermen door bijvoorbeeld zijn armen vast te houden, maar dat dat eigenlijk alleen maar averechts werkt. En dan gaat hij dingen schreeuwen als 'ga van me af', 'auw auw auw', terwijl ik hem echt geen pijn doe op dat moment. Na deze bui kwam hij in bed hard snikkend een beetje tot bedaren en hij is jammerend over eten binnen 5 minuten in slaap gevallen. En ik lag ernaast met het zweet op mijn hoofd omdat deze buien me echt een hoop energie kosten.
Hij heeft dit sinds hij naar school gaat meerdere keren per week, gewoon omdat hij zo moe is. We zijn er dus waarschijnlijk voorlopig nog niet vanaf. Ik weet eigenlijk niet zo heel goed waarom ik dit verhaal opschrijf, maar ik geloof dat ik het gewoon even van me af moet schrijven omdat ik het best wel een heftige fase vind zo.

School is in het begin ook echt ontzettend vermoeiend! Ik had gedacht dat het meeviel omdat ze KDV toch ook gewend was, maar het viel niet mee.. Ze kwam steeds met zo'n bleek snoetje volledig afgedraaid uit school..Achteraf gezien had W denk ik best wat later naar school gemogen óf in het begin halve dagen ofzo. Maar dat was werk/nso technisch niet echt mogelijk..
Hopelijk is hij er binnenkort wat minder moe van! Sterkte!

quote:

Op dinsdag 8 mei 2018 10:12 schreef watmoetikkiezen het volgende:

[..]

School is in het begin ook echt ontzettend vermoeiend! Ik had gedacht dat het meeviel omdat ze KDV toch ook gewend was, maar het viel niet mee.. Ze kwam steeds met zo'n bleek snoetje volledig afgedraaid uit school..Achteraf gezien had W denk ik best wat later naar school gemogen óf in het begin halve dagen ofzo. Maar dat was werk/nso technisch niet echt mogelijk..
Hopelijk is hij er binnenkort wat minder moe van! Sterkte!

Klopt! Tot 3 maanden geleden sliepen T en S elke middag nog. Nu slapen ze nog steeds op woensdagmiddag en vrijdagmiddag en vaak in het weekend ook nog, anders redden ze het echt niet. Maar op ma-di-do gaan ze inderdaad naar de BSO en dan moeten ze dus ook een hele dag naar school én naar de BSO en dat is best veel. Werktechnisch kan het bij mij ook echt niet anders momenteel, ik heb net een nieuwe baan, werk 40 uur en heb in plaats van 37 dit jaar maar 22 vakantie dagen.
Met L hebben we dit 4 jaar terug ook gehad en ik weet dat het nog wel even kan duren. Ik hoop dat het na de zomervakantie wat verbetert. Het is echt wel veel voor die mini's zo.

En hoelang zitten jullie kinderen dan al op school? L al ruim een jaar en is nog steeds bekaf en slaapt in t weekend soms ooksmiddags

T en S nu 2 maanden, dus dat is nog wel heel vers. Ik kan me van L herinneren dat ze ongeveer 2 jaar lang last heeft gehad.

W had er 1 jaar last van. Nu het tweede jaar gaat t veel beter, sporadisch nog wel eens helaas,,

quote:

Op dinsdag 8 mei 2018 08:05 schreef _NIKKI_ het volgende:
Mijn S is gisteravond tijdens het eten (alweer) helemaal door het lint gegaan. Het was een driftbui richting mij van wel zo'n 25 minuten, veroorzaakt door vermoeidheid. Het tweede bord eten was teveel/te weinig/whatever en toen hij op zijn bord sloeg en het eten door de lucht vloog heb ik hem naar boven gebracht zodat hij naar bed kon. Onderweg werd ik geslagen, geknepen en gekrabd. En S gilde alsof hij vermoord werd, echt zo'n hoge toon die pijn aan je oren doet. Ik vind deze situaties altijd lastig, omdat ik weet dat het door vermoeidheid wordt veroorzaakt en hij er eigenlijk niet echt iets aan kan doen, maar ik wil ook niet geslagen en gekrabd worden.
Het vervelende is dat ik uit alle macht probeer om hem tegen zichzelf en mezelf tegen hem te beschermen door bijvoorbeeld zijn armen vast te houden, maar dat dat eigenlijk alleen maar averechts werkt. En dan gaat hij dingen schreeuwen als 'ga van me af', 'auw auw auw', terwijl ik hem echt geen pijn doe op dat moment. Na deze bui kwam hij in bed hard snikkend een beetje tot bedaren en hij is jammerend over eten binnen 5 minuten in slaap gevallen. En ik lag ernaast met het zweet op mijn hoofd omdat deze buien me echt een hoop energie kosten.
Hij heeft dit sinds hij naar school gaat meerdere keren per week, gewoon omdat hij zo moe is. We zijn er dus waarschijnlijk voorlopig nog niet vanaf. Ik weet eigenlijk niet zo heel goed waarom ik dit verhaal opschrijf, maar ik geloof dat ik het gewoon even van me af moet schrijven omdat ik het best wel een heftige fase vind zo.

Heel herkenbaar Nikki



Melba heeft dit heel erg gehad toen hij wat jonger was, en de laatste tijd komt het weer terug. Tot nu toe ging het steeds over als hij toch weer een nieuwe ontwikkeling doorgemaakt had. De aanleiding is idd vermoeidheid en/of honger...maar de oorzaak zoek ik toch meer in "druk in zijn hoofd" oid. Geen rust hebben om met dingen beter om te gaan. Ook niet om te slapen, bijvoorbeeld.

Bij djenna hebben we dat ook gehad nikki .. door vermoeidheid. Heeft hier denk ik wel een jaar geduurd

Ben benieuwd hoe dat dadelijk met boaz gaat.. want die gaat gelijk in het nieuwe schooljaar starten en die heeft zijn dutje ook echt nog wel nodig tussen dr middag. Scheelt dat ik op het moment aan het solliciteren ben op een parttine functie. Mocht ie het nodig hebben, dan kan ie dadelijk hipelijk toch nog een a twee dagen bijtanken.

Geen tips verder maar leuk is anders

Lastig, Nikki. Zeker als je geen mogelijkheid hebt om eerder te eten en te gaan slapen.

Ik heb het inschrijfformulier van de basisschool binnen en moet nu nadenken wat ik wil met foto's van mijn kind op school. Wij zetten zelf geen foto's van ons of J online (heb ook bewust geen FB enzo), maar ik vind het wel leuk om bijv een foto van mijn kind in de nieuwsbrief van het kdv te zien. Als leerkracht respecteer ik de keuze van ouders als ze geen foto's willen van hun kind, maar ik vind het ook sneu om voor de nieuwsbrief of website een klassenfoto te maken waar 1 kind niet op staat terwijl die wel op school is. Edit: dus gewoon een actie-foto van alle kinderen bijv aan het spelen op het plein, waarbij ik 1 kind even bij me roep zodat die er niet op komt te staan, of met z'n allen bij een uitstapje, enz. Niet de officiele klassenfoto van de schoolfotograaf.
Hoe gaan jullie daar mee om?

[ Bericht 8% gewijzigd door Hupje op 08-05-2018 13:49:50 ]

quote:

Op dinsdag 8 mei 2018 13:40 schreef Hupje het volgende:
Lastig, Nikki. Zeker als je geen mogelijkheid hebt om eerder te eten en te gaan slapen.

Ik heb het inschrijfformulier van de basisschool binnen en moet nu nadenken wat ik wil met foto's van mijn kind op school. Wij zetten zelf geen foto's van ons of J online (heb ook bewust geen FB enzo), maar ik vind het wel leuk om bijv een foto van mijn kind in de nieuwsbrief van het kdv te zien. Als leerkracht respecteer ik de keuze van ouders als ze geen foto's willen van hun kind, maar ik vind het ook sneu om voor de nieuwsbrief of website een klassenfoto te maken waar 1 kind niet op staat terwijl die wel op school is.
Hoe gaan jullie daar mee om?

Bij ons maken ze klassenfoto’s, zetten ze deze onbewerkt op de site waar alleen de ouders in kunnen en op fb doen ze er een piccolage filter overheen met smileys/paaseieren/vlaggetjes over het hoofd van mijn kind .

Zelfs dit kriebelt mij overigens hoor. Ik heb 0 grip op wat er met die foto’s gebeurt, want ze staan gewoon op de mobiel van juf, maar dat is loslaten anno 2018 denk ik.

Lastige keuze, wel of geen foto's online. Ik vind het vooral sneu dat een kind dan even apart genomen moet worden omdat hij/zij niet op de foto mag. En als ik heel eerlijk ben vind ik het ook best een beetje overdreven. Ik geniet juist zo enorm van de leuke foto's en blogs die de juffen over de kindjes op de schoolwebsite plaatsen. Daarnaast vertrouw ik erop dat de juffen die de foto's uiteraard selecteren echt geen plaatjes online zetten die niet kunnen. Het zijn vooral plaatjes die het dagelijkse reilen en zeilen in de klas tonen. En dat vind ik heel waardevol om te zien, zo krijg ik net iets meer mee van hun 'wereld'. Het is natuurlijk ieders eigen keus, maar ik zou het echt een gemis vinden als ik die foto's niet meer te zien zou krijgen.

Twink ik hoop voor je dat B er wat minder last van heeft dan S (en T maar in veel mindere mate). Wel fijn dat hij eventueel wat meer kan rusten, dat is soms echt even nodig.

Ohja en eten en slapen doen we op zich best vroeg (althans dat vind ik ). Eten tussen 17:30-18:00 uur en om 18:30 liggen ze op bed. Opstaan doen ze tussen 5:30-6:30 uur. Dat is best vroeg, maar zodra mijn man om 5:30 uur de douche aanzet staat S ook naast zijn bed.

Ah 11 uur slaap, dat zou W niet gehaald hebben. Zeker het eerste jaar lag ze 19.00 uiterlijk in bed (18.15 thuis uit KDV, koken, eten, verhaaltje en slapen..Dan maakten we haar om 7.30 wakker en was ze vaak nog moe.. (ze is dan ook echt géén ochtendkind) Maar dat was dan dus 12,5 uur slaap. Lastig is dat.. Want eerder eten en naar bed kán gewoon niet.
Dit jaar gaat ze vaak 19.30 naar bed. Maar na school heeft ze tegenwoordig prima energie om nog te spelen en allerlei andere dingen te doen.

Maar bedtijden zijn lastig te vergelijken, want elk kind is anders. L is nu 3 en heeft nu ongeveer 11,5 uur slaap nodig.

Geniale tip trouwens: buurvrouw heeft haar kind verteld dat als je moeders een verhaal in hun oor fluistert en daarna in het oor blaast dat ze het weer meteen vergeten.. (naar aanleiding dat haar dochter geheim moest houden wat ze met de dansshow gingen doen terwijl ze daar echt maanden naartoe leefden). Maar mijn dochter heeft t overgenomen, dus nu fluistert ze regelmatig iets in mijn oor en blaast dan..

het is sowieso heel leuk om te weten wat ze dan eigenlijk niet voor zich kan/wil houden en ook fijn dat ze daardoor in ieder geval alles verteld wat ze kwijt wil (ook als anderen hebben gezegd dat ze t niet mag vertellen)..
Natuurlijk heb ik ook gezegd dat ze sowieso alles mag vertellen, maar dit vindt ze fijn (en denk dat ze zelf ook ergens wel weet dat t niet echt zo werkt).

Ach, die oververmoeide kleutertjes, kan me voorstellen dat het lastig is. Sterkte ermee, Nikki. Hopelijk gaat het snel wat over. I heeft er niet zo'n last van, al maakt zij echt lange dagen op school, door de verlengde dagen tot 16:00. Dat is gelukkig erg aan haar besteed. Ik hoop dat het tzt ook zo voor Y zal zijn.

Wij waren gisteren in Sprookjeswonderland bij Enkhuizen. Een groot succes! Echt een heerlijk park voor kleuters. I heeft echt zo genoten. .

Hebben jullie trouwens nog goede tips voor een littekenzalf? Afgelopen dagen vond ik het nog wel een uitdaging om goed 'om te gaan' met die kinwond van I. Hij is nog twee keer een beetje opengesprongen. Maar omdat I echt panisch werd als we de pleister wilden verschonen, heeft ze twee dagen met een grote, vieze met oud/opgedroogd bloed doordrenkte pleister rondgelopen, nogal opvallend aanwezig op dat smalle gezichtje en kinnetje van haar.. . .
Ik had de huisarts gebeld voor advies en die zei dat we het beter dan maar even paar dagen met rust konden laten en dan daarna met een washand of onder de douche de pleister eraf weken. Er waren geen tekenen van een infectie of ontsteking dus dan kan dat wel. Nu is de pleister inderdaad los en kan ik zien hoe de wond geneest. Ziet er wel netjes uit gelukkig.

Biodermal littekencrème was hier fijn bij littekentjes van waterpokken, Franny. Had het idee dat het wel hielp in elk geval.

Mijn ervaring met de kleuter en zalf is dat hij er dan ook aan ging zitten peuteren. Persoonlijk zou ik er niks op smeren.

quote:

Op dinsdag 8 mei 2018 14:11 schreef _NIKKI_ het volgende:
Lastige keuze, wel of geen foto's online. Ik vind het vooral sneu dat een kind dan even apart genomen moet worden omdat hij/zij niet op de foto mag. En als ik heel eerlijk ben vind ik het ook best een beetje overdreven. Ik geniet juist zo enorm van de leuke foto's en blogs die de juffen over de kindjes op de schoolwebsite plaatsen. Daarnaast vertrouw ik erop dat de juffen die de foto's uiteraard selecteren echt geen plaatjes online zetten die niet kunnen. Het zijn vooral plaatjes die het dagelijkse reilen en zeilen in de klas tonen. En dat vind ik heel waardevol om te zien, zo krijg ik net iets meer mee van hun 'wereld'. Het is natuurlijk ieders eigen keus, maar ik zou het echt een gemis vinden als ik die foto's niet meer te zien zou krijgen.

Twink ik hoop voor je dat B er wat minder last van heeft dan S (en T maar in veel mindere mate). Wel fijn dat hij eventueel wat meer kan rusten, dat is soms echt even nodig.

Ohja en eten en slapen doen we op zich best vroeg (althans dat vind ik ). Eten tussen 17:30-18:00 uur en om 18:30 liggen ze op bed. Opstaan doen ze tussen 5:30-6:30 uur. Dat is best vroeg, maar zodra mijn man om 5:30 uur de douche aanzet staat S ook naast zijn bed.

Het ligt denk ik ook aan de situatie waarin je zit. Oneenigheid met een ex ofzo, zelf nare ervaringen gehad, pleegkinderen etc

Mijn zus had een paar pleegkinderen op geheimadres bij haar wonen. Eentje die is nu volwassen maar woont nog steeds beschermd. De andere 2 is na een paar jaar het geheime adres opgeheven dus die mochten wel op de foto, de andere mocht alleen onherkenbaar dus bijvoorbeeld op de rug ofzo op de foto

Jeetje Nikki, wat een frustrerende fase voor jullie allemaal. Het enige wat ik kan bedenken is dat je man niet 's ochtends doucht. Of hang een tuinslang buiten Maar ik kan me voorstellen dat dat helemaal geen optie is.

Foto's van B komen ook niet op Facebook vanuit school. Ik zet er zelf af en toe wat op, vaag, onscherp of ver weg. Ik wil er controle over hebben.

En geduld verliezen en frustraties zijn erg herkenbaar....

Gisteren een heel andere frustratie, wij hebben 2 weken vakantie, de laatste met zijn 3tjes. Spontaan dingen met zijn 3en doen afhankelijk van het weer en de toestand van mijn zwangere schatje. Er stonden 3 dagen vast in de 2 weken, 2 dagen BSO en vandaag oppassen op ons neefje en nichtje. Volledig omheen gepland, leuke dingen gepland en B helemaal blij. Krijgen we gisteren een Appje dat mijn schoonzus toch niet gaat werken en oppas dus niet meer nodig is. Ik moest een paar x tot 10 tellen ook omdat ze wisten dat we om vandaag heen hadden 'gepland'. Maar ze zaten zo omhoog voor opvang vandaag dat we dus hebben geregeld dat wij konden oppassen. B hartstikke verdrietig.

Verder is het een fijne vakantie, dagen op de M'veense Plassen doorgebracht, wel gisteren de vouwwagen afgebroken, hij moet naar de dealer voor een schadecheck.
B geniet van alle qualitytime, de eerste week sliep ie elke nacht 13,5 uur, duidelijk bijtrekken van zijn eerste maanden school. En hij loopt de deur plat bij de overbuurjongen van 3. Ze gaan steeds samen fietsen op straat. (Want onze wens om te verhuizen naar een wijk waar kinderen wel op straat kunnen spelen is absoluut uitgekomen)

Morgen naar de Apenheul en slapen in een hotel. Heerlijk.

Zo fijn Jan smeert tegenwoordig zijn eigen brood en helpt Teun. Dus als ze eerder naar beneden gaan zitten die 2 al te eten